Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12

 

 

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ: Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

 

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΜΟΥΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥΣ

Σε μί­α πε­ρί­ο­δο που η χώ­ρα βυ­θί­ζε­ται ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο στη χρε­ω­κο­πί­α και στην κα­τα­στρο­φή και ο λα­ός στην πεί­να και στην ε­ξα­θλί­ω­ση αυξά­νε­ται ρα­γδαί­α ο α­ριθ­μός των με­τα­να­στών που φθά­νουν στα ελ­λη­νι­κά νη­σιά.

Η Ελ­λά­δα έ­χει γί­νει σή­με­ρα μια ε­ντε­λώς α­νοι­χτή πύ­λη με­τα­να­στευ­τι­κών ρο­ών προς την Ευ­ρώ­πη υ­περ­σκε­λί­ζο­ντας αλ­μα­τω­δώς και τη δεύ­τε­ρη Ι­ταλί­α. Αυ­τό δεν εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα κυ­ρί­ως κά­ποιας ι­διαί­τε­ρης, πο­λι­τι­κο­στρα­τιω­τικής ή κοι­νω­νι­κής συ­γκυ­ρί­ας στις χώ­ρες προ­έ­λευ­σης των με­τα­να­στών. Εί­ναι απο­τέ­λε­σμα της συ­νει­δη­τής προ­βο­κα­τό­ρι­κης πο­λι­τι­κής της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρνη­σης που ε­πι­χει­ρεί να δυ­να­μι­τί­σει την ευ­ρω­πα­ϊ­κή ε­νό­τη­τα και σε έ­να δεύ­τε­ρο μέ­τω­πο πλην της οι­κο­νο­μι­κής της χρε­ω­κο­πί­ας, α­νοί­γο­ντας τις πύ­λες της Ευ­ρώ­πης σε ό­λους α­νε­ξαί­ρε­τα τους με­τα­νά­στες για να πε­ρά­σουν σε άλ­λες ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες. Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι ο πο­λι­τι­κός δου­λέ­μπο­ρας ό­λης της Ευ­ρώπης και έ­χει σε αυ­τό την υ­πο­στή­ρι­ξη ή την α­νο­χή ό­λου του κα­θώς πρέ­πει πο­λι­τι­κού κα­θε­στώ­τος πλην των να­ζί που ο ρό­λος τους εί­ναι να τρέφο­νται πο­λι­τι­κά, ι­δε­ο­λο­γι­κά και ορ­γα­νω­τι­κά α­πό αυ­τήν την α­σύλ­λη­πτη προ­βοκά­τσια.

Με αυ­τή της την πο­λι­τι­κή η Ελ­λά­δα έ­χει ο­ξύ­νει σε πρω­το­φα­νή βαθ­μό το με­τα­να­στευ­τι­κό πρό­βλη­μα στην Ευ­ρώ­πη με­τα­τρέ­πο­ντας το σε ζή­τη­μα πο­λύ με­γα­λύ­τε­ρου με­γέ­θους α­πό την ελ­λη­νι­κή χρε­ω­κο­πί­α, για την α­κρί­βεια σύμ­φωνα με τις τε­λευ­ταί­ες δη­μο­σκο­πή­σεις το έ­χει με­τατρέ­ψει σε πρώ­το πρό­βλημα για ό­λους τους ευ­ρωπα­ϊ­κούς λα­ούς. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα έ­χει προ­κα­λέσει έ­να νέ­ο γύ­ρο πο­λι­τι­κής διά­σπα­σης σε ευ­ρω­πα­ϊ­κό ε­πί­πε­δο λό­γω της α­παίτη­σης να α­νοί­ξουν τα σύ­νο­ρα τους υ­πο­χρε­ω­τι­κά ό­λες οι χώ­ρες για να “μοι­ρα­στούν” τους με­τα­νά­στες που μπαί­νουν στην Ελ­λά­δα.

Αυ­τή η ψευ­το­α­ρι­στε­ρά που υ­πο­κρί­νε­ται τη φι­λο-με­τα­να­στευ­τι­κή είναι ο κα­λύ­τε­ρος σύμ­μα­χος των δου­λε­μπό­ρων δια­κι­νη­τών αλ­λά και των ρα­τσιστών ό­λης της Ευ­ρώ­πης. Στην ου­σί­α λει­τουρ­γεί σαν υ­περ-δου­λέ­μπο­ρας. Η πραγ­μα­τι­κή α­ρι­στε­ρά υ­πο­στή­ρι­ζε πά­ντα το δι­καί­ω­μα της με­τα­νά­στευ­σης στη βά­ση της τα­ξι­κής ε­νό­τη­τας του διε­θνούς προ­λε­τα­ριά­του, κα­θώς και της αλ­ληλε­πί­δρα­σης των ξε­χω­ρι­στών ι­στο­ρι­κών ε­μπει­ριών του λα­ού κά­θε χώ­ρας. Πά­ντα υ­πήρ­χε ό­μως για τους πραγ­μα­τι­κούς κομ­μου­νι­στές ο ό­ρος της α­πα­γό­ρευ­σης του σπα­σί­μα­τος του με­ρο­κά­μα­του α­πό τους με­τα­νά­στες, και του σε­βα­σμού των τα­ξι­κών κα­τα­κτή­σε­ων και διεκ­δι­κή­σε­ων της χώ­ρας υ­πο­δο­χής. Πά­νω σε αυ­τό το ση­μεί­ο πά­λης στή­θη­κε αρ­χι­κά και η Πρώ­τη Διε­θνής. Αυ­τό τον ό­ρο τον έ­χουν κα­τα­πα­τή­σει κα­τε­ξο­χήν οι σο­σιαλ­φα­σί­στες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που εί­ναι υ­πέρ­μα­χοι της μαύ­ρης ερ­γα­σί­ας και του σπα­σί­μα­τος του με­ρο­κά­μα­του α­πό τους μετα­νά­στες σε ό­λους τους κλά­δους, πρα­κτι­κή που ο­δη­γεί στην ε­θνο­ρα­τσι­στι­κή διά­σπα­ση και στην α­νά­πτυ­ξη και ι­σχυ­ρο­ποί­η­ση των να­ζι­στι­κών συμ­μο­ριών, όπως έ­γι­νε στην Ελ­λά­δα με τη “Χρ. Αυ­γή”. Η προ­βο­κα­τόρι­κη πο­λι­τι­κή των “ε­ντε­λώς α­νοι­χτών συ­νό­ρων” έ­χει δυ­να­μώ­σει σή­με­ρα τη φω­νή κά­θε ε­θνο­ρα­τσι­στή που ζη­τά­ει κλει­στά σύ­νο­ρα α­πό θέ­ση αρ­χής στους με­τα­νά­στες και πρό­σφυ­γες στο ό­νο­μα της δια­φύ­λα­ξης του ε­θνι­κού πο­λι­τι­σμού ή και της φυ­λε­τι­κής κα­θα­ρότη­τας της χώ­ρας του. Τα σύ­νο­ρα πρέ­πει να εί­ναι ε­λεγ­χό­με­να για την οι­κονο­μι­κή με­τα­νά­στευ­ση α­νά­λο­γα με τις οι­κο­νο­μι­κές συν­θή­κες που ε­πι­κρα­τούν στη χώ­ρα και τις θέ­σεις ερ­γα­σί­ας που υ­πάρ­χουν, και α­νοι­χτά μό­νο για τους πρό­σφυ­γες. Αν ή­θε­λε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να εί­ναι φί­λος των με­τα­να­στών πρώ­τα απ ό­λα θα προ­ω­θού­σε την α­νά­πτυ­ξη στο ε­σω­τε­ρι­κό και θα ε­ξα­σφά­λι­ζε θέ­σεις ερ­γα­σί­ες για έλ­λη­νες και με­τα­νά­στες. Ταυ­τό­χρο­να θα εί­χε τις πιο θερ­μές πο­λι­τι­κές σχέ­σεις με την Ευ­ρώ­πη και ό­χι με ό­λους τους α­να­το­λι­κούς φα­σι­σμούς και το ρω­σο­κι­νε­ζι­κό ά­ξο­να -που κυ­ρί­ως προ­κα­λούν προ­σφυ­γι­κά ρεύ­μα­τα, αν μελε­τή­σει κα­νείς ό­λα τα πο­λε­μι­κά μέ­τω­πα πα­γκό­σμια κυ­ρί­ως τα εμ­φύ­λια, ού­τε με τους ε­πεμ­βα­τι­στές η­γε­μο­νι­στές των Η­ΠΑ.

Α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο, δεν θα εί­χε κυ­βερ­νη­τι­κούς συ­νε­ταί­ρους τους εθνο­ρα­τσι­στές των Α­ΝΕΛ που κα­τα­ψή­φι­σαν το νο­μο­σχέ­διο για την α­πό­δο­ση ι­θαγέ­νειας στους με­τα­νά­στες δεύ­τε­ρης γε­νιάς, σπά­ζο­ντας στην πρά­ξη για πρώτη φο­ρά σε αυ­τό το ζή­τη­μα και ό­χι στο μνη­μό­νιο, την αρ­χή της δε­δη­λω­μέ­νης, χω­ρίς κα­θό­λου να ε­νο­χλη­θούν οι δή­θεν φι­λο­με­τα­νά­στες συ­ρι­ζαί­οι του Τσί­πρα ή της “Α­ρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας”.

Ο στό­χος της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής της μα­ζι­κής προ­σέλ­κυ­σης μετα­να­στών και της διο­χέ­τευ­σης τους στην Ευ­ρώ­πη έ­χει να κά­νει α­πο­κλει­στικά με τα ρώ­σι­κα στρα­τη­γι­κά συμ­φέ­ρο­ντα τα ο­ποί­α υ­πη­ρε­τεί. Η πο­λι­τι­κή των ανοι­χτών συ­νό­ρων στις δο­σμέ­νες οι­κο­νο­μι­κές και πο­λιτι­κές συν­θή­κες, θα προ­κα­λέ­σει την ι­σχυ­ρο­ποί­η­ση των ε­θνο­ρα­τσι­στι­κών, και φι­λο­να­ζι­στι­κών πολι­τι­κών σχη­μα­τι­σμών που ό­χι τυ­χαί­α εί­ναι στη συ­ντρι­πτι­κή τους πλειο­ψηφί­α οι κα­λύ­τε­ροι φί­λοι και οι πιο θερ­μοί θαυ­μα­στές του Πού­τιν.

Στο πλευρό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στέ­κο­νται σύμ­μα­χοι σε αυ­τή την πο­λι­τι­κή σύσ­σω­μες οι ρω­σό­δου­λες η­γε­σί­ες της α­ντι­πο­λί­τευ­σης εί­τε με “α­ρι­στε­ρό” είτε με “φι­λε­λεύ­θε­ρο” προ­σω­πεί­ο.

Το με­τα­να­στευ­τι­κό εί­ναι έ­να πο­λύ κρί­σι­μο ζή­τη­μα για τη δη­μο­κρατί­α ί­σως πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό ο­ποια­δή­πο­τε χρε­ω­κο­πί­α, και α­πό αυ­τή την ά­πο­ψη πρό­κει­ται για τη με­γα­λύ­τε­ρη προ­βο­κά­τσια κα­τά της χώ­ρας, κα­τά της Ευ­ρώ­πης και τε­λι­κά κα­τά των ί­διων των με­τα­να­στών.

Πως οι προ­βο­κά­το­ρες της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - Α­ΝΕΛ χρη­σι­μο­ποιούν το με­τα­να­στευ­τι­κό για τη διά­σπα­ση της Ευρώ­πης

Η με­τα­να­στευ­τι­κή ρο­ή στην Ελ­λά­δα ε­κτι­νά­χθη­κε α­πό τις αρ­χές του 2015, δη­λα­δή κα­θό­λου τυ­χαί­α α­πό την στιγ­μή της ε­γκα­τά­στα­ση στην ε­ξου­σί­α της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τα ε­ξής στοι­χεί­α:
Ό­λο το 2014 οι α­φί­ξεις στην Ελ­λά­δα α­πό θά­λασ­σα ή­ταν 43.500, με πο­σο­στό 60% από Συ­ρί­α, και με πολ­λούς άλ­λους α­πό Αφ­γα­νι­στάν, Σο­μα­λί­α και Ε­ρυ­θραί­α σύμ­φωνα με στοι­χεί­α της Ύ­πα­της Αρ­μο­στεί­ας Προ­σφύ­γων του Ο­Η­Ε.

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεί­α του λι­με­νι­κού σώ­μα­τος και της Forntex μό­νο τον Ιού­λη του 2015, οι α­φί­ξεις α­πό θά­λασ­σα στην Ελ­λά­δα έ­φθα­σαν τις 54.000.
Η με­γά­λη πλειο­ψη­φί­α ό­σων έρ­χο­νται στην Ελ­λά­δα εί­ναι α­πό τη Συ­ρία. Η Ελ­λά­δα έ­γι­νε πρό­σφα­τα χώ­ρος προ­ο­ρι­σμού για τους Σύ­ρους που εί­χαν ή­δη ε­γκα­τα­στα­θεί στην Τουρ­κί­α, πε­ρι­μέ­νο­ντας να τε­λειώ­σει ο πό­λε­μος για να επι­στρέ­ψουν στα σπί­τια τους. Αυ­τοί ξε­κί­νη­σαν το τα­ξί­δι τους μα­ζι­κά για την Ελ­λά­δα μό­λις ήρ­θε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην ε­ξου­σί­α α­κρι­βώς ε­πει­δή γνώ­ρι­ζαν ό­τι από τό­τε δεν υ­πάρ­χει ου­σια­στι­κή φύ­λα­ξη των θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων προς την Ελ­λάδα, ού­τε φύ­λα­ξη των συ­νό­ρων της Ελ­λά­δας προς την Ευ­ρώ­πη ό­πως ε­πι­τάσ­σουν οι συν­θή­κες που έ­χει υ­πο­γρά­ψει η Ελ­λά­δα με την υ­πό­λοι­πη Ε­Ε. Το ό­τι η αύ­ξη­ση των με­τα­να­στευ­τι­κών εισ­ρο­ών στην Ελ­λά­δα δεν ο­φεί­λε­ται σε αύ­ξη­ση των προσφύ­γων αλ­λά στο ά­νοιγ­μα των συ­νό­ρων α­πο­δει­κνύ­ε­ται α­πό το ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση δεν ζή­τη­σε ε­πι­πλέ­ον ε­νί­σχυ­ση των ελ­λη­νι­κών δυ­νά­με­ων α­πό τη Frontex για να αντι­με­τω­πί­σει το πε­λώ­ριο με­τα­να­στευ­τι­κό ρεύ­μα.

Σε αυ­τό το ση­μεί­ο η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση κά­νει μί­α συ­νει­δη­τή ε­ξαπά­τη­ση. Με βά­ση τη χώ­ρα προ­έ­λευ­σης τους χα­ρα­κτη­ρί­ζει ό­λους τους με­τα­νά­στες πρό­σφυ­γες, δη­λα­δή θύ­μα­τα πο­λέ­μου και φα­σι­σμού, διω­κό­με­νους στη χώ­ρα τους που α­να­ζη­τούν το πρώ­το κα­τα­φύ­γιο τους στην πρώ­τη α­σφα­λή χώ­ρα, στην Ελλά­δα. Αλ­λά οι Σύ­ροι πο­τέ δεν α­να­ζή­τη­σαν σαν πρώ­το κα­τα­φύ­γιο τους την Ελ­λάδα, κά­τι που δεν θα ή­ταν λο­γι­κό, α­φού η Ελλά­δα εί­ναι μί­α μη γει­το­νι­κή χώ­ρα για αυ­τούς. Α­ντί­θε­τα, στη συ­ντρι­πτι­κή τους πλειο­ψη­φί­α α­να­ζή­τη­σαν σαν πρώ­το κα­τα­φύ­γιο τη δι­πλα­νή τους Τουρ­κί­α και ε­κεί εί­ναι ε­γκα­τε­στη­μέ­νος ε­δώ και δύ­ο χρό­νια σχε­δόν ο με­γα­λύ­τε­ρος προ­σφυ­γι­κός πλη­θυ­σμός τους, πε­ρί­που 2,5 εκατομ­μύ­ρια. Στην Τουρ­κί­α ε­πί­σης κα­τευ­θύν­θη­κε το νέ­ο προ­σφυ­γι­κό ρεύ­μα α­πό τη Συ­ρί­α τον Ιού­νη, και ό­χι στην Ελ­λά­δα. Ε­κεί βρή­καν α­σφά­λεια για τη ζω­ή τους οι Σύ­ροι πρό­σφυ­γες. Α­πό αυ­τή την κα­τά­στα­ση και πέ­ρα κι­νού­νται προς την Ευ­ρώ­πη, και εί­ναι λο­γι­κό να το θέ­λουν, αλ­λά πια ως οι­κο­νο­μι­κοί μετα­νά­στες και ό­χι ως πρό­σφυ­γες. Πέ­ρα α­πό αυ­τό η Ελ­λά­δα έ­χει το ντρο­πια­στικό ρε­κόρ μέ­σα στην Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση να έ­χει χα­ρα­κτη­ρι­στεί ως “μη α­σφα­λής” χώρα για τους πρό­σφυ­γες λό­γω της πλη­θώ­ρας πε­ρι­πτώ­σε­ων κα­κο­με­τα­χεί­ρι­σης αι­τού­ντων πολι­τι­κού ά­συ­λου, με α­δι­καιο­λό­γη­τες κα­θυ­στε­ρή­σεις στην εξέ­τα­ση α­σύ­λου, πα­ρά­νο­μες κρα­τή­σεις, κα­κο­με­τα­χεί­ρι­ση, αυ­θαί­ρε­τη α­πόρ­ρι­ψη αι­τη­μά­των κλπ. Θυ­μί­ζου­με την πε­ρί­πτω­ση των ι­ρα­νών προ­σφύ­γων που χρειά­στη­κε να κά­νουν πα­ρα­τε­τα­μέ­νη α­περ­γί­α πεί­νας για να δι­καιω­θούν. Α­σφα­λώς ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν έ­κα­νε τί­πο­τα για να βελ­τιώ­σει το σύ­στη­μα χο­ρή­γη­σης α­σύ­λου.

Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι για να θο­λώ­σει τα νε­ρά α­πέ­να­ντι στην Ευ­ρώ­πη η Ελ­λά­δα μέ­χρι σή­με­ρα δεν μπή­κε στον κό­πο να ε­νι­σχύ­σει τους διοι­κητι­κούς της μη­χα­νι­σμούς ώ­στε να δε­χτεί και να ε­ξε­τά­σει αι­τή­σεις πο­λι­τικού α­σύ­λου για αυ­τό τον πλη­θυ­σμό που κα­τα­φθά­νει κα­τά δε­κά­δες χι­λιά­δες στις α­κτές της και γι’ αυ­τό δεν υ­πάρ­χει αυ­τή τη στιγ­μή ε­πί­ση­μα κα­τα­γε­γραμ­μένος α­ριθ­μός προ­σφύ­γων του 2015. Η Ελ­λά­δα δη­λα­δή δεν κά­νει ε­πί­τη­δες το δια­χωρισμό με­τα­ξύ προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών που εί­ναι μί­α συ­νη­θι­σμέ­νη πρα­κτική στα άλ­λα κρά­τη για να μην α­πο­κα­λυ­φθεί η στρα­τη­γι­κή της.
Ο λό­γος για τον ο­ποί­ο η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ βα­φτί­ζει ό­λους τους μετα­νά­στες πρό­σφυ­γες, έ­χει να κά­νει με την α­παί­τη­σή της για την “ι­σότι­μη κατα­νο­μή” τους σε χώ­ρες της Ε­Ε ό­πως θα ε­ξη­γή­σου­με πιο κά­τω.

Στην τε­ρά­στια εί­σο­δο με­τα­να­στών στην Ελ­λά­δα ήρ­θε να προ­στε­θεί η α­ντί­στοι­χη στην Ι­τα­λί­α, που εί­ναι ο πρώ­τος προ­ο­ρι­σμός ό­σων έρ­χο­νται α­πό Λι­βύ­η, α­κρι­βώς για­τί και ε­κεί ο ρω­σό­φι­λος Ρέ­ντζι α­κο­λου­θεί τη στρα­τη­γι­κή των α­νοι­χτών συ­νό­ρων για να δια­σπά­σει την Ευ­ρώπη. Μό­νο που αυ­τός δεν κάνει στην Ι­τα­λί­α ό­τι θέ­λει κό­ντρα στις δια­θέ­σεις του ι­τα­λι­κού λα­ού, ό­πως κά­νει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην Ελ­λά­δα και έ­τσι ε­κεί το με­τα­να­στευ­τι­κό ρεύ­μα έ­χει α­νακο­πεί ε­νώ στην Ελ­λάδα ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, το ψευ­τοΚ­ΚΕ, το Πο­τά­μι, το ΠΑ­ΣΟΚ και εν μέρει η ΝΔ το δυ­να­μώ­νουν.
Την κρί­ση σε Ελ­λά­δα και Ι­τα­λί­α κλή­θη­κε να την α­ντι­με­τω­πί­σει η Κομι­σιόν, ι­διαί­τε­ρα με­τά τα πο­λύ­νε­κρα ναυά­για στη Με­σό­γειο που έ­κα­ναν την κα­τά­στα­ση α­κό­μα χει­ρό­τε­ρη.

Στην αρ­χή εκ­πο­νή­θη­κε έ­να σχέ­διο για την α­ντι­με­τώ­πι­ση των δια­κινη­τών - δου­λε­μπό­ρων. Αυ­τό το σχέ­διο ό­χι τυ­χαί­α υ­πο­νο­μεύ­τη­κε α­πό τη Ρω­σί­α και τη Λι­βύ­η. Η Ρω­σί­α το αμ­φι­σβή­τη­σε α­νοι­χτά και έ­δει­ξε την πρό­θε­σή της να μπλο­κά­ρει μί­α α­πό­φα­ση του συμ­βου­λί­ου της α­σφαλεί­ας του Ο­ΗΕ που χρεια­ζόταν για την έ­γκρι­ση της έ­νο­πλης ε­πέμ­βα­σης των δυ­νά­με­ων της Ε­Ε κα­τά των δια­κι­νη­τών. Το βα­σι­κό ε­πι­χεί­ρη­μα του α­ντι­προ­σώ­που της, Βι­τά­λι Τσούρ­κιν, ήταν ό­τι έ­τσι α­δι­κεί­ται ο πλοιο­κτή­της του ο­ποί­ου το πλοί­ο θα βρε­θεί στο στόχα­στρο της έ­νο­πλης α­ντιπα­ρά­θε­σης χω­ρίς να εί­ναι σί­γου­ρο ό­τι ή­ξε­ρε για τη δια­κί­νη­ση με­τα­να­στών (!!!) Η Λι­βύ­η δή­λω­σε α­νοι­χτά και κά­θε­τα την α­ντί­θεσή της σε ο­ποια­δή­πο­τε τέ­τοια ε­πέμ­βα­ση ε­πι­κα­λού­με­νη την α­σφά­λεια των Λί­βυων α­λιέ­ων.

Σε αυ­τό το ση­μεί­ο έ­κα­νε την πα­ρέμ­βα­σή του ο Α­βρα­μό­που­λος που προ­ώ­θη­σε στα τέ­λη Μά­η έ­να σχέ­διο της Κο­μι­σιόν για α­να­γκα­στι­κές πο­σο­στώ­σεις με­τε­γκα­τά­στα­σης προ­σφύ­γων α­πό Ελ­λά­δα και Ι­τα­λί­α σε ό­λες τις ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες. Ο πιο φα­να­τι­κός υ­πο­στη­ρι­κτής του σχε­δί­ου των πο­σο­στώ­σε­ων ή­ταν ο ε­πι­κε­φα­λής της Κο­μι­σιόν, ο ρωσό­φι­λος Γιουν­κέρ, που δη­μιούρ­γη­σε το 2014 τη θέ­ση του Α­βρα­μό­που­λου, τη θέ­ση του ε­πι­τρό­που με­τα­νά­στευ­σης. Το σχέ­διο της πο­σό­στω­σης εί­χε θερ­μή υ­πο­στή­ρι­ξη α­πό την ε­πί­τρο­πο ε­ξω­τε­ρι­κών υ­πο­θέ­σε­ων, φί­λη της ρώ­σι­κης δι­πλω­μα­τί­ας, Μο­γκε­ρί­νι, και βέ­βαια α­πό τον Ρέ­ντζι.

Το σχέ­διο α­παι­τού­σε α­πό τις χώ­ρες να δε­χθούν συ­γκε­κρι­μέ­νο α­ριθμό προ­σφύ­γων που έ­φθα­σαν σε Ελ­λά­δα και Ι­τα­λί­α με­τά τις 15 Α­πρί­λη, και συ­νολι­κά 40.000 πρό­σφυ­γες. Ή­ταν μί­α κα­τάρ­γη­ση στην πρά­ξη της συν­θή­κης “Δου­βλί­νο Ι­Ι” που προ­βλέ­πει ό­τι α­πο­κλει­στι­κά υ­πεύ­θυνη για να ε­ξε­τά­σει το αί­τη­μα της χο­ρή­γη­σης πο­λι­τι­κού α­σύ­λου του πρό­σφυ­γα εί­ναι η χώ­ρα υ­πο­δο­χής. Η ί­δια χώρα εί­ναι η μό­νη που μπο­ρεί να του α­πο­δώ­σει κα­θε­στώς προ­στα­σί­ας πο­λι­τι­κού πρό­σφυ­γα για να μπο­ρεί να με­τα­κι­νεί­ται ε­λεύ­θε­ρα σε ό­λες τις χώ­ρες της Ε­Ε. Αλ­λά το νό­η­μα του σχε­δί­ου των πο­σο­στώ­σε­ων ή­ταν ό­τι ε­πει­δή για διά­φο­ρους λό­γους η Ελ­λά­δα και η Ι­τα­λί­α δεν έ­κα­ναν αυ­τές τις δια­δι­κα­σί­ες και δεν μπο­ρού­σαν να τις κι­νή­σουν ά­με­σα, έ­πρε­πε ε­πει­γό­ντως να α­να­κου­φι­στούν α­πό τους πολ­λούς με­τα­νά­στες. Γι’ αυ­τό το λό­γο ένας πλη­θυ­σμός 40.000 που έ­φτα­σε στις α­κτές τους με­τά τον Α­πρί­λη θα ε­πι­τρε­πό­ταν να με­τα­κι­νη­θεί νό­μι­μα και χω­ρίς κα­μί­α άλ­λη δια­δι­κα­σί­α ως προ­σφυ­γι­κός πλη­θυ­σμός στις χώ­ρες της Ε­Ε. Ου­σια­στι­κά η πρό­τα­ση των πο­σο­στώ­σε­ων κα­ταρ­γεί συ­νο­λι­κά τη νο­μο­θε­σί­α για τη χο­ρήγηση α­σύ­λου στη συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση, α­φού με μί­α δια­κρα­τι­κή συμφω­νί­α θα γι­νό­ταν με­τε­γκα­τά­στα­ση ε­νός πλη­θυ­σμού ως προ­σφυ­γι­κού στη βάση κά­ποιων αυ­θαί­ρε­των κα­τα­λό­γων Ελ­λά­δας και Ι­τα­λί­ας.

Η αυ­θαι­ρε­σί­α αυ­τή εί­ναι με­γα­λύ­τε­ρη στην πε­ρί­πτω­ση της Ελ­λά­δας που ε­πι­μέ­νει να βα­φτί­ζει ό­λους ό­σους φθά­νουν στα πα­ρά­λια της πρό­σφυ­γες. Ο σε­βα­σμός ό­σων αι­τού­νται πο­λι­τι­κό ά­συ­λο εί­ναι μί­α α­πό­λυ­τα δί­και­η και δημο­κρα­τι­κή ευ­ρω­πα­ϊ­κή πρα­κτι­κή που κα­τα­πα­τά με το χει­ρό­τε­ρο τρό­πο σή­με­ρα το ελ­λη­νι­κό κρά­τος, για­τί δεν έ­χει ε­πί­τη­δες φτιά­ξει α­πο­τε­λε­σμα­τι­κούς μη­χα­νι­σμούς που θα δέ­χο­νται και θα ε­ξε­τά­ζουν αι­τή­σεις α­σύ­λου, που υ­πάρ­χουν σε ό­λες σχε­δόν τις ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες. Αν τους έ­φτια­χνε δεν θα μπο­ρού­σε να τους βγά­ζει ό­λους πρό­σφυ­γες χω­ρίς κρι­τή­ρια, έ­ρευ­να και στοι­χεί­α. Στην ου­σί­α μά­λι­στα ό­ταν α­πο­δί­δεις σε ό­λους την ι­διό­τη­τα του πρό­σφυ­γα, στε­ρείς ου­σια­στι­κά τον πραγ­μα­τι­κό πρό­σφυ­γα α­πό τα δι­καιώ­μα­τά του και τε­λι­κά θα πια­στείς σαν ψεύ­της. Ο αρ­χι­προ­βο­κά­το­ρας Τσί­πρας με τις πλά­τες ως συ­νή­θως των Γιουν­κέρ, Μο­γκε­ρί­νι, Ρέ­ντζι, προ­σπα­θεί τώ­ρα με έναν αιφ­νι­δια­σμό να χώ­σει με­ρι­κές ε­κα­το­ντά­δες χι­λιά­δες με­τα­νά­στες σαν πρό­σφυ­γες στην Ευρώ­πη, να την α­να­στα­τώ­σει, να βά­λει τα κρά­τη να τσα­κώ­νο­νται με­τα­ξύ τους και ό­ταν θα έ­χουν αρ­χί­σει οι έ­ρευ­νες για το ζή­τη­μα θα προ­τεί­νει ε­πι­τρο­πές ελέγ­χου κλπ.

Το σχέ­διο των πο­σο­στώ­σε­ων συ­νά­ντη­σε α­πό την αρ­χή τις α­ντι­δρά­σεις των πε­ρισ­σό­τε­ρων χω­ρών, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων της Γαλ­λί­ας και της Αγ­γλίας που θα δέ­χο­νταν με­γά­λο πο­σο­στό προ­σφύ­γων. Ο πρω­θυ­πουρ­γός της Γαλ­λί­ας, Μα­νουέλ Βαλ­ς, δή­λω­σε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά: “Το ά­συ­λο απο­τε­λεί δι­καίω­μα που χο­ρη­γεί­ται σύμ­φω­να με διε­θνή κρι­τή­ρια που ε­φαρ­μό­ζο­νται α­πό ό­λες τις χώρες της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Ε­νώ­σε­ως. Για τον λό­γο αυ­τόν ε­πί­σης ο α­ριθ­μός των α­τό­μων που το δι­καιού­νται δεν μπο­ρεί να α­πο­τε­λεί προ­ϊ­όν πο­σο­στώ­σε­ων: ή δι­καιούσαι ά­συ­λο ή ό­χι”. Πρό­σθε­σε ό­τι “σή­με­ρα, η Γαλ­λί­α, η Ι­τα­λί­α, η Γερ­μα­νί­α, το Η­νωμέ­νο Βα­σί­λειο και η Σου­η­δί­α υ­πο­δέ­χο­νται το 75% των προ­σφύ­γων, των αι­τού­ντων ά­συ­λο στην Ευ­ρώ­πη”.

Μέ­σα στο στρα­τό­πε­δο αυ­τών που α­ντι­δρούν μπή­καν και οι ε­θνο­ρα­τσιστές τύ­που Ορ­μπάν (Ουγ­γα­ρί­α) που προ­πα­γαν­δί­ζουν την προ­στα­σί­α της “πο­λιτι­στι­κής” ταυ­τό­τη­τας της Ευ­ρώ­πης. Τέ­τοιου εί­δους προ­πα­γάν­δα χρη­σι­μο­ποιεί και ο Κά­με­ρον.

Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή της ο­ξύ­τη­τας της σύ­γκρου­σης η α­πει­λή του Ρέ­ντζι κα­τά της Γαλ­λί­ας ό­τι δεν θα συ­νερ­γα­στεί στην ε­πι­χεί­ρη­ση φύ­λα­ξης των ι­τα­λο-γαλ­λι­κών θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων ε­άν η Γαλ­λί­α ε­πι­μεί­νει στην άρ­νη­σή των πο­σο­στώ­σε­ων. Ου­σια­στι­κά χρη­σι­μο­ποί­η­σε τον ί­διο εκ­βια­σμό με την ελ­ληνι­κή πλευ­ρά, ό­τι δη­λα­δή θα α­φή­σει α­νοι­χτά τα σύ­νο­ρα απ’ έ­ξω και α­πό μέ­σα, και ας λύ­σουν με­τά το πρό­βλη­μα οι υ­πό­λοι­ποι.
Τε­λικά, το σχέ­διο αυ­τό πέ­ρα­σε με ε­θε­λο­ντι­κή προ­σφο­ρά συ­γκε­κριμέ­νων κρα­τών και για λι­γό­τε­ρο α­ριθ­μό προ­σφύ­γων α­πό αυ­τόν που προ­βλε­πό­ταν αρ­χι­κά.

Η α­παί­τη­ση για την υ­πο­χρε­ω­τι­κή με­τε­γκα­τά­στα­ση εί­χε στη βά­ση της το κύ­ριο πο­λι­τι­κό ε­πι­χεί­ρη­μα της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που πρό­σφα­τα πρό­βαλε και ο ί­διος ο Τσί­πρας. Δη­λα­δή, ό­τι εί­ναι οι πο­λι­τι­κές της Δύ­σης που προ­καλούν τα προ­σφυ­γι­κά ρεύ­μα­τα και συ­νε­πώς ι­διαίτε­ρα οι πιο πλού­σιες και ισχυ­ρές χώ­ρες πρέ­πει να α­να­λά­βουν τις συ­νέ­πειες της προ­σφυ­γι­κής κρί­σης.

Πρό­κει­ται για έ­να ω­μό ψέ­μα, αλ­λά ο Τσί­πρας ξέ­ρει ό­τι την πο­λι­τική πά­λη για την α­ναί­ρε­σή του α­πο­φεύ­γουν να τη δώ­σουν οι ευ­ρω­παί­οι μο­νο­πωλι­στές για­τί αυ­τή ση­μαί­νει σύ­γκρου­ση κυ­ρί­ως με το ρώ­σι­κο αλ­λά και με τον α­με­ρι­κά­νι­κο ι­μπε­ρια­λι­σμό, πράγ­μα α­δια­νό­η­το για τους μο­νο­πω­λι­στές με νο­ο­τρο­πί­α μπα­κά­λη που κυ­ριαρ­χούν στην Ε­Ε.

Ο σί­γου­ρος τρό­πος για να ε­πε­λά­σει ο ε­θνο­ρα­τσι­σμός στην Ευ­ρώ­πη εί­ναι τα “α­νοι­χτά σύ­νο­ρα”. Αλ­λά η Ευ­ρώ­πη δεν μπο­ρεί να α­ντι­με­τω­πί­σει το πραγμα­τι­κό ζή­τη­μα των αυ­ξα­νό­με­νων προ­σφυ­γι­κών ρο­ών, με διά­φο­ρους τρό­πους διακα­νο­νι­σμού υ­πο­δο­χής των προ­σφύ­γων στο έ­δα­φος της, α­νε­ξάρ­τη­τα α­πό τις προ­βο­κα­τό­ρι­κες πο­λι­τι­κές Ελ­λά­δας και Ι­τα­λί­ας. Ο μό­νος α­πο­τε­λε­σμα­τι­κός τρό­πος για να α­ντι­με­τω­πι­στεί το προ­σφυ­γι­κό πρό­βλη­μα εί­ναι να ε­νι­σχυ­θούν στις χώ­ρες του Τρί­του Κό­σμου, τα α­ντι­φα­σι­στικά και α­ντι-ι­μπε­ρια­λι­στικά κι­νή­μα­τα, οι­κο­νο­μι­κά, υ­λι­κά, με ό­πλα, με σε­βα­σμό της ε­θνι­κής α­νε­ξαρ­τη­σίας του κά­θε κρά­τους. Με τον ί­διο τρό­πο πρέ­πει να ε­νι­σχυ­θούν και οι προ­σφυγι­κοί πλη­θυ­σμοί που έ­δω­σαν αυ­τή την πά­λη στις α­ντί­στοι­χες χώ­ρες, και α­ναγκά­στη­καν να φύγουν κυ­νη­γη­μέ­νοι. Αυ­τό ι­σχύ­ει ει­δι­κά για τους Σύ­ρους που βρί­σκο­νται χρό­νια ε­γκα­τε­στη­μέ­νοι στην Τουρ­κί­α πε­ρι­μέ­νο­ντας και πα­λεύ­ο­ντας για μί­α δη­μο­κρα­τι­κή ε­ξέ­λι­ξη στη χώ­ρα τους.

Αλ­λά πώς να κά­νουν μί­α τέ­τοια πο­λι­τι­κή οι ευ­ρω­παί­οι που ξέ­πλυ­ναν τη Ρω­σί­α για την ει­σβο­λή στη Γε­ωρ­γί­α, και κά­νουν σε έ­να με­γά­λο βαθ­μό τα στρα­βά μά­τια στην Ου­κρα­νί­α;

Εί­ναι αυ­τός ο υ­φε­σια­σμός της Ευ­ρώ­πης α­πέ­να­ντι στο ρώ­σι­κο σο­σιαλι­μπε­ρια­λι­σμό που δί­νει δύ­να­μη και θρά­σος σε τσι­ρά­κια του ό­πως ο Τσί­πρας να βά­ζουν κά­θε φο­ρά μί­α βόμ­βα στο εσω­τε­ρι­κό της ορ­γα­νώ­νο­ντας κά­θε τό­σο μί­α νέ­α προ­βο­κά­τσια.

Η ρα­τσι­στι­κή α­ντι­με­τώ­πι­ση των με­τα­να­στών α­πό τη δή­θεν φι­λο-με­τανα­στευ­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση

Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι με­τα­νά­στες φθά­νουν σε Κω, Χί­ο, Μυ­τι­λή­νη δη­λα­δή σε νη­σιά που σε κα­μί­α πε­ρί­πτω­ση δεν έ­χουν τις υ­πο­δο­μές να δε­χθούν για φι­λοξε­νί­α έ­ναν τό­σο με­γά­λο α­ριθ­μό αν­θρώ­πων. Οι συν­θή­κες δια­βί­ω­σης ε­κεί α­πο­τελούν έ­να βα­σα­νι­στή­ριο για τους με­τα­νά­στες.

Κι ε­νώ η κυ­βέρ­νη­ση πρω­το­στα­τεί υ­πο­τί­θε­ται σε φι­λο-με­τα­να­στευ­τικά αι­σθή­μα­τα, συ­μπε­ρι­φέ­ρε­ται στους με­τα­νά­στες σαν ό­μη­ρους-ερ­γα­λεί­α για τον εκ­βια­σμό της Ε­Ε, χω­ρίς να παίρ­νει ο­ποιο­δή­πο­τε μέ­τρο για τη φρο­ντί­δα τους, ε­νώ εί­ναι η δι­κή της πο­λι­τι­κή που τους φέρ­νει στη χώ­ρα.
H διε­θνής ορ­γά­νω­ση Human Rights Watch, κα­ταγ­γέλ­λει α­δρά­νεια των ελ­λη­νι­κών αρ­χών να εκ­πο­νή­σουν σχέ­διο α­πό κοι­νού με την Ε­Ε για “κα­τάλ­λη­λες συν­θή­κες υ­ποδο­χής, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων στέ­γης, τουα­λέ­τας, τρο­φί­μων, την πρό­σβα­ση σε βα­σι­κές υ­πη­ρε­σί­ες υ­γεί­ας κα­θώς και αρ­κε­τούς διερ­μη­νείς”.

Ε­πί­σης ε­πι­ση­μαί­νει ό­τι δεν υ­πάρ­χουν κα­τάλ­λη­λοι χώ­ροι για “ι­διαί­τε­ρα ευά­λωτους αι­τού­ντες ά­συ­λο, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των παι­διών, α­τόμων με α­να­πη­ρί­ες, ε­πι­ζώ­ντων βα­σα­νι­στη­ρί­ων και θυ­μά­των ε­μπο­ρί­ας αν­θρώ­πων”.

Αλ­λά πώς να κά­νει τέ­τοιες δια­κρί­σεις το κρά­τος, α­φού η πο­λι­τι­κή της κυ­βέρ­νη­σης εί­ναι να τους με­τα­κι­νεί ό­λους α­νε­ξαί­ρε­τα στο κέ­ντρο της Αθή­νας α­πό τα νη­σιά, ως “πρό­σφυ­γες” ό­που “λιά­ζο­νται” στις πλα­τεί­ες, και στη συνέ­χεια “δια μα­γεί­ας” ε­ξα­φα­νί­ζο­νται, ό­πως έχει δη­λώ­σει η υ­φυ­πουρ­γός Με­τανά­στευ­σης Χρι­στο­δου­λο­πού­λου, εν­νο­ώ­ντας ό­τι περ­νά­νε τα σύ­νο­ρα.

Ό­μως δεν περ­νά­νε ό­λοι τα σύ­νο­ρα, για­τί κά­ποιοι δεν έ­χουν άλ­λα χρή­μα­τα, και κά­ποιοι θέ­λουν να νο­μι­μο­ποι­η­θούν στην Ελ­λά­δα, και να τα­ξι­δέψουν νό­μι­μα, α­ντί να κά­νουν άλ­λο έ­να πα­ρά­νο­μο ε­πι­κίν­δυ­νο τα­ξί­δι.

Αυ­τούς τους δυ­στυ­χι­σμέ­νους αν­θρώ­πους εί­δαν έκ­πλη­κτοι έ­να πρω­ινό οι Α­θη­ναί­οι στο πε­δί­ο του Ά­ρε­ως να προ­σπα­θούν να ε­πι­βιώ­σουν μέ­σα στο πάρ­κο, μέ­χρι να στή­σει η κυ­βέρ­νη­ση έ­να πρό­χει­ρο κα­ταυ­λι­σμό στον Ε­λαιώ­να. Ο Κα­μί­νης στο με­τα­ξύ κα­ταγ­γέλ­λει το υ­πουρ­γεί­ο Άμυ­νας ό­τι δεν έ­χει δε­χθεί κα­μί­α πρό­τα­ση του να πα­ρα­χω­ρη­θούν στο δή­μο ε­γκα­τα­λε­λειμ­μέ­νες στρα­τιω­τι­κές ε­γκα­τα­στά­σεις για τη φρο­ντί­δα των με­τα­να­στών. Πως ό­μως να γί­νει αυ­τό, α­φού το μό­νο που θέ­λει ο Καμ­μέ­νος, εί­ναι να τους δει να φεύ­γουν για Ευρώ­πη; Σύμ­φω­να με τον Κα­μί­νη, αυ­τή η στά­ση του Καμ­μέ­νου έ­χει πλή­ρη κυ­βερ­νη­τική κά­λυ­ψη.

Στο με­τα­ξύ η Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση δί­νει στην Ελ­λά­δα κον­δύ­λια για την α­ντι­με­τώ­πι­ση της κρί­σης, τα ο­ποί­α αυ­τή ού­τε ει­σπράτ­τει, ού­τε δη­μιουρ­γεί το μη­χα­νι­σμό για να τα ει­σπρά­ξει. Ο ί­διος ο Α­βρα­μό­που­λος συ­νά­ντη­σε τον Τσί­πρα, προ­φα­νώς κά­τω α­πό ευ­ρω­πα­ϊ­κή πί­ε­ση, για να του ζη­τή­σει να δημιουργη­θεί ο μη­χα­νι­σμός α­πορ­ρό­φη­σης των ευ­ρω­πα­ϊ­κών κον­δυ­λί­ων! (http://www.tanea.gr/news/politics/article/5263972/epikoinwnia-abramopoyloy-tsipra-gia-to-metanasteytiko). Πα­ρό­μοια κα­ταγ­γε­λί­α κά­νει και ο υ­πουρ­γός Ε­ξω­τε­ρι­κών του Λου­ξεμ­βούρ­γου. Ο ί­διος α­να­φέ­ρει ό­τι σύμ­φω­να με την ε­νημέ­ρω­ση που πή­ρε α­πό την κυ­βέρ­νη­ση, ο λό­γος εί­ναι ό­τι ε­μπο­δί­ζε­ται α­πό το­πικές αρ­χές (!) στην α­πορ­ρό­φη­ση των κον­δυ­λί­ων, οι ο­ποί­ες το­πι­κές αρ­χές “ο­πωσ­δήπο­τε δεν α­νή­κουν στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ”. Ι­σχύ­ει πράγ­μα­τι ό­τι υ­πάρ­χει έ­να νο­μι­κό πλαίσιο το ο­ποί­ο δη­μιουρ­γεί πλή­ρη σύγ­χυ­ση για το ποια αρ­χή εί­ναι αρ­μό­δια σε αυ­τές τις πε­ρι­πτώ­σεις, αλ­λά αυ­τό λύ­νε­ται ο­πωσ­δή­πο­τε με έ­να κα­τε­πεί­γοντα νό­μο, μί­α υ­πουρ­γι­κή α­πό­φα­ση, μί­α πρά­ξη νο­μο­θε­τι­κού πε­ριε­χο­μέ­νου, μί­α οποια­δή­πο­τε διοι­κη­τι­κή ρύθ­μι­ση που γί­νε­ται σε χρό­νο μηδέν. Τέ­τοιες ξέρει να κά­νει α­στρα­πιαί­α ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ό­ταν πρό­κει­ται να κά­νει τα πο­λι­τι­κά του πρα­ξι­κο­πή­μα­τα, αλ­λά α­κο­λου­θεί πά­ντα την πιο νο­μό­τυ­πη ο­δό ό­ταν πρό­κει­ται να λύ­σει έ­να κε­φα­λαιώ­δες ζή­τη­μα που α­φο­ρά τη χώ­ρα και τις ζω­ές χι­λιά­δων ανθρώ­πων.

Αυ­τή η κυ­βέρ­νηση δεν θα δι­στά­σει να α­φή­σει τους με­τα­νά­στες έκ­θε­τους στη βί­α της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας. Ε­άν τα πράγ­μα­τα μεί­νουν ό­πως έ­χουν, θα μπού­με σε έ­να κλί­μα βαρ­βα­ρό­τη­τας, ό­ταν σύ­ντο­μα οι ε­γκλω­βι­σμέ­νοι μετα­νά­στες θα α­να­ζη­τή­σουν ο­ποια­δή­πο­τε δου­λειά με ο­ποιουσ­δή­πο­τε όρους. Τό­τε οι να­ζι­στές, που σή­με­ρα έ­χουν α­να­δει­χθεί σε κυ­βερ­νη­τι­κούς ε­ταί­ρους και ε­τοι­μά­ζο­νται για α­θώ­ω­ση στη δί­κη - πα­ρω­δί­α, θα πε­ρι­μέ­νουν στη γω­νί­α για να κερ­δί­σουν τον ε­ξα­γριω­μέ­νο έλ­λη­να ά­νερ­γο, και θα του δεί­χνουν το με­τανά­στη σαν τον κύ­ριο ε­χθρό του. Εκεί ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεί­χνει το α­λη­θι­νό του πρόσω­πο, σε ό­λες τις συμ­μα­χί­ες που κά­νει ε­ντός και ε­κτός Βου­λής με τη να­ζι­στική συμ­μο­ρί­α, με τις συμ­μα­χί­ες στις ψη­φο­φο­ρί­ες και στις δια­δι­κα­σί­ες, και τις συ­να­πο­φά­σεις στα συμ­βού­λια ε­ξω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής του Κο­τζιά, του φίλου του Ντού­γκιν.

Η κυ­βέρ­νη­ση των προ­βο­κα­τό­ρων πρέ­πει να κα­ταγ­γελ­θεί και στο ε­σωτε­ρι­κό και στο ε­ξω­τε­ρι­κό, για την πο­λι­τι­κή της.

Η Ο­ΑΚ­ΚΕ έ­χει το­πο­θε­τη­θεί με συ­γκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις στο με­τα­ναστευ­τι­κό, για πλή­ρη δι­καιώ­μα­τα στους πα­λιούς με­τα­νά­στες, για χο­ρή­γη­ση α­σύ­λου σε ό­λους ό­σους το δι­καιού­νται, για α­πο­τε­λε­σμα­τι­κή φύ­λα­ξη των συ­νόρων, για την κα­λύ­τε­ρη δυ­να­τή φρο­ντί­δα ό­σων νέ­ων με­τα­να­στών κα­τα­φθά­νουν, και την πλή­ρη α­πο­ζη­μί­ω­ση τους για να ε­πι­στρέ­ψουν στις χώ­ρες του προ­ο­ρι­σμού τους ε­φό­σον δεν μπο­ρούν να βρουν δου­λειά με ί­σο με­ρο­κά­μα­το α­φού εί­ναι α­πό κυ­βερ­νη­τι­κή ευ­θύ­νη που ε­γκλω­βί­στη­καν στη χώ­ρα. Α­πα­ραί­τη­τος ό­ρος για την αν­θρώ­πι­νη με­τα­χεί­ρι­ση των με­τα­να­στών εί­ναι η πα­ρα­δειγ­μα­τι­κή τι­μωρί­α ό­σων α­στυ­νο­μι­κών και λι­με­νι­κών τους κα­κο­ποιούν και τους βα­σα­νί­ζουν στα α­στυ­νο­μι­κά κέ­ντρα και στα διά­φο­ρα κέ­ντρα κρά­τη­σης, και των να­ζι­στών τρα­μπού­κων που τους ε­πι­τί­θε­νται τα βρά­δια στο σκο­τά­δι.

Η Ελ­λά­δα θα μπο­ρού­σε να συ­νερ­γα­στεί με τα υ­πό­λοι­πα ευ­ρω­πα­ϊ­κά κρά­τη και να ζη­τή­σει α­κό­μα και την ε­θε­λο­ντι­κή συν­δρο­μή τους για να α­να­κου­φι­στεί α­πό έ­να με­γά­λο α­ριθ­μό προ­σφύ­γων, και ό­χι να εκ­βιά­ζει ό­πως κά­νει πά­ντα. Αλλά πώς να ζη­τή­σει τέ­τοια ε­θε­λο­ντι­κή συν­δρο­μή ό­ταν αρ­νεί­ται ε­πί­μο­να να ε­φαρ­μό­σει πο­λι­τι­κή α­σύ­λου και τους βα­φτί­ζει ό­λους πρό­σφυ­γες; Μό­νο με εκ­βια­σμό και τε­τε­λε­σμέ­να μπο­ρεί να πε­ρά­σει τη θέ­ση της που εί­ναι και α­ντι-με­τα­να­στευ­τι­κή και ε­νά­ντια σε κά­θε έν­νοια προ­στα­σί­ας των προ­σφύ­γων, ό­τι πρέ­πει ό­λους ό­σους έρ­χο­νται στην Ελ­λά­δα να τους δέ­χε­ται η Ευ­ρώ­πη. Αυ­τή είναι μί­α θέ­ση που θα μπο­ρού­σαν να υ­πο­στη­ρί­ξουν μό­νο προ­βο­κά­το­ρες υ­πέρ του ε­θνο­ρα­τσι­σμού και του να­ζι­σμού, και τέ­τοιοι εί­ναι οι ρω­σό­φι­λοι κομ­μα­τικοί η­γέ­τες που κυ­βερ­νούν σή­με­ρα τη χώ­ρα. Στις πλά­τες των με­τα­να­στών, του ελλη­νι­κού λα­ού και της Ευ­ρώ­πης ορ­γα­νώ­νουν άλ­λη μια τε­ρά­στια προ­βο­κά­τσια υ­πέρ του πο­λι­τι­κού τους α­φε­ντι­κού.