"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.
Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".
Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12
ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ
Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)
Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής
Με πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις, χωρίς καμία διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς και με διαδικασία εξπρές στη Βουλή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέρασε το νέο εκτρωματικό της νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες. Στόχος αυτού του νόμου είναι η φίμωση κάθε τηλεοπτικής φωνής που θα αντιπαρατίθεται από δω και μπρος στη διακομματική ρωσόδουλη γραμμή, ιδιαίτερα αυτή των Σύριζα, ψευτοΚΚΕ, ΑΝΕΛ, ναζί.
Η Ελλάδα ακολουθεί τα χνάρια του Πούτιν. Η δικτατορία του στη Ρωσία επιτεύχθηκε μόνο χάρη στον απόλυτο έλεγχο των καναλιών. Αυτού του είδους η δικτατορία δεν απαιτεί κατέβασμα των τανκς, μαζική φυλάκιση των αντιφρονούντων και βασανιστήρια. Είναι δικτατορία που επιβάλλεται στις μάζες μέσα από την πολιτική τύφλωσή τους και μετά, χάρη σε αυτήν, μέσα από τη στοχευμένη άσκηση βίας στους μεμονωμένους πυρήνες της πιο μαχητικής πολιτικής αντιπολίτευσης και εξόντωσή τους.
Ο φασιστικός έλεγχος των καναλιών, δηλαδή η φίμωση τους, είναι το μεγάλο όνειρο των ρωσόδουλων εδώ και δεκαετίες που είχε σαν σύνθημα το «κάτω η δικτατορία των ΜΜΕ» ή κάτω η δικτατορία των ΜΜΕ του δικομματισμού». Τώρα αυτά τα ΜΜΕ του δήθεν δικομματισμού, αυτά που έδιναν το δικαίωμα στους σοσιαλφασίστες του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ να μιλάνε άπειρες ώρες σε όλα τα τραπέζια, σε όλα τα παράθυρα και σε όλες τις ειδήσεις, επί χρόνια χωρίς κανείς να τους αντιμετωπίζει επί της ουσίας, αυτά τα κανάλια που κάνανε εθνικό καθήκον τους το να υποστηρίζουν με θέρμη όλα τα αντιδραστικά δήθεν λαϊκά κινήματα και τις τραμπούκικες εξεγέρσεις ακόμα και τα πλιάτσικα των φαιοκόκκινων, αυτά τα κανάλια που υποστήριξαν με θέρμη την κτηνώδη νεοναζιστική γραμμή των ρωσόδουλων στο μακεδονικό, στο βοσνιακό και στα ελληνοτουρκικά και την έκαναν γραμμή του έθνους, αυτά ακριβώς τα κανάλια ήρθε η ώρα να μπουν εντελώς κάτω από τον έλεγχο των σοσιαλφασιστών κρατικοολιγαρχών ώστε να χαθούν έστω και τα σπέρματα μιας αντίθετης δημοκρατικής γραμμής που πάντα ως τώρα υπήρχε μέσα στα μεγάλα κανάλια ενάντια στους φαιοκόκκινους.
Από την άποψη της πολιτικής δημοκρατίας ζούμε τη χειρότερη στιγμή της χώρας από τον Απρίλη του 1967, ζούμε την αρχή της ακήρυκτης δικτατορίας του ρωσοκινεζικού άξονα στην Ελλάδα, που κανείς ή σχεδόν κανείς δεν την καταλαβαίνει σαν τέτοια, επειδή σχεδόν στο σύνολό ο παλιός αστικός πολιτικός κόσμος την επέτρεψε, ακόμα και οι ίδιοι οι καναλάρχες.
Ο ολοκληρωτικός έλεγχος, δηλαδή η φίμωση της τηλεόρασης περνάει πραξικοπηματικά με πρόσχημα ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο, πρωτοφανές σε ευρωπαϊκό επίπεδο με τον αυθαίρετο περιορισμό του αριθμού τηλεοπτικών αδειών για χρήση συχνοτήτων που τεχνικά μπορούν να είναι πλέον απεριόριστες μετά την εφαρμογή της ψηφιακής πλατφόρμας.
Για 25 χρόνια τα κανάλια είχαν καθεστώς λειτουργίας με προσωρινές άδειες, που σήμαινε και την αντίστοιχη εξάρτησή τους από το πολιτικό καθεστώς αφού μπορούσε όποια κυβέρνηση ήθελε να τους πάρει πίσω αυτές τις άδειες. Το ότι για 25 χρόνια καμία κυβέρνηση δεν θέλησε και καμία αντιπολίτευση δεν πίεσε για να ρυθμιστεί το πλαίσιο λειτουργίας των καναλιών, είναι συνέπεια της πολιτικής κυριαρχίας στη χώρα ενός διακομματικού μετώπου κορυφής που ευθύνεται για το σαμποτάζ της παραγωγής και την πείνα, που κατοχύρωσε τη νομιμότητα και την ατιμωρησία της ναζιστικής συμμορίας, και που δουλεύει για την υποδούλωση της χώρας στα συμφέροντα της νεοχιτλερικής Ρωσίας και των συμμάχων της. Η οριστική ρύθμιση του ζητήματος της λειτουργίας των καναλιών στη χώρα έγινε τελικά από τη σοσιαλφασιστική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δηλ. την πιο κατάλληλη για να επιβάλει τη φίμωσή τους στο όνομα της σύγκρουσης με τους «νταβατζήδες» και της «ποιότητας της ενημέρωσης» του λαού. Όταν η σοσιαλφασιστική προπαγάνδα μιλάει για «νταβατζήδες», εννοεί ότι οι καναλάρχες λειτουργούν σαν αφεντικά των πολιτικών που υπηρετούν τα συμφέροντά τους και οι οποίοι είναι φερέφωνα τους, ενώ ισχύει ακριβώς το αντίστροφο: είναι το πολιτικό καθεστώς λειτουργεί σαν «νταβατζής» της ενημέρωσης που εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις του, και προβάλλει τους πολιτικούς του. Δεν υπάρχει «νταβατζής» που να μην μπορεί να εξασφαλίσει νόμιμο καθεστώς λειτουργίας για 25 χρόνια. Το πρόβλημα που έχει να λύσει σήμερα η σοσιαλφασιστική ηγεσία για να επιβάλει τη δικτατορία της είναι ότι τα κανάλια δεν προβάλουν μόνο τους καθεστωτικούς πολιτικούς, και μόνο τις καθεστωτικές θέσεις και απόψεις της, και ότι μπορεί να εξευτελίσουν με μία αποκάλυψη στελέχη του όπως ο Φλαμπουράρης.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση κάνει μία εφόρμηση για να πάρει τα κανάλια που μέχρι σήμερα είναι στην πλειοψηφία τους σε χέρια εγχώριων λίγο πολύ φιλοευρωπαϊκών ή ευρωπαϊκών φραξιών της αστικής τάξης και πάντως μη ελεγχόμενων από τους σοσιαλφασίστες, παρόλο που έχουν χωθεί σε αυτά άνθρωποι του καθεστώτος, όπως ο Μπόμπολας στο MEGA, οι οποίοι όμως έχουν μειοψηφικά ποσοστά. Η πρώτη ωμή επέμβαση στην τηλεόραση έγινε με το κλείσιμο της ΕΡΤ επί κυβέρνησης Σαμαρά, μία προβοκάτσια που έδωσε τη δυνατότητα στους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ να κυριαρχήσουν στην ΕΡΤ, με αποτέλεσμα σήμερα να αυτή να επαναλειτουργεί σε ένα μεγάλο βαθμό σαν κυβερνητικό φερέφωνο.
Σήμερα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί την απειλή λουκέτων και τον πολιτικό εκβιασμό στα ιδιωτικά κανάλια, οι καναλάρχες που για χρόνια έκαναν εκδουλεύσεις σε αυτό το καθεστώς που αρνήθηκε να τους δώσει άδειες, επέλεξαν να μην κάνουν σύγκρουση με το κράτος, αλλά συνδιαλλαγή, ο καθένας για λογαριασμό του, δείχνοντας για άλλη μια φορά τον άθλιο χαρακτήρα της υποτίθεται φιλελεύθερης μερίδας της αστικής τάξης.
ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
Ο νέος νόμος έρχεται σε άμεση σύγκρουση και με την ευρωπαϊκή πρακτική και κυρίως με τη μεγάλη κατάκτηση της ψηφιακής εποχής της απελευθέρωσης πολλαπλάσιων συχνοτήτων από τις αναλογικές στις οποίες ξεκίνησε να εκπέμπει τη δεκαετία του 1990 η ιδιωτική τηλεόραση. Σήμερα οι συχνότητες αυτές είναι πρακτικά άπειρες σε αντίθεση με την αναλογική εποχή που ήταν περιορισμένες, οπότε κάθε ρύθμιση για τη χρήση τους γινόταν στη βάση της προστασίας ενός «δημόσιου αγαθού». Πρόσβαση σε αυτές τις ψηφιακές συχνότητες, σε όποιον θέλει να τις χρησιμοποιήσει, δίνει ο πάροχος του ψηφιακού σήματος που είναι η εταιρεία Digea στην οποία είναι μέτοχοι όλα τα πανελλαδικής εμβέλειας ιδιωτικά κανάλια. Το κράτος έδωσε στην Digea την άδεια λειτουργίας παρόχου ψηφιακού σήματος ύστερα από διεθνή δημόσιο διαγωνισμό το 2014. Η τηλεοπτική άδεια που ρυθμίζει ο νέος νόμος δίνει σε κάθε κανάλι το δικαίωμα μετάδοσης προγράμματος μέσα από οποιαδήποτε συχνότητα επιλέξει ο ενδιαφερόμενος και του διαθέσει η Digea, μέσα από τις άπειρες δυνατότητες επιλογής που έχει δημιουργήσει η ψηφιακή πλατφόρμα.
Σήμερα λειτουργούν με ψηφιακό σήμα 8 κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας και 103 περιφερειακά με προσωρινή άδεια μετάδοσης προγράμματος. Οι διαθέσιμες συχνότητες είναι πολλαπλάσιες από αυτές και είναι υπεραρκετές για όσα επιπλέον κανάλια ήθελαν να δημιουργηθούν. Δεν υπήρχε λοιπόν λόγος κάποιοι καινούργιοι καναλάρχες με πιο πολλά λεφτά να αγοράσουν τα παλιά κανάλια.
Κι όμως η κυβέρνηση απαγορεύει την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτές τις συχνότητες, και δίνει αποκλειστική αρμοδιότητα στους υπουργούς της να ορίζουν αυθαίρετα πόσοι θα μπορούν να μεταδώσουν πρόγραμμα μέσα από τις άπειρες διαθέσιμες συχνότητες, και σε ποια ελάχιστη τιμή θα αγοράζουν αυτό το δικαίωμα. Εδώ είναι η καρδιά του φασισμού. Είναι ακριβώς αντίστοιχο σαν να λέει μια κυβέρνηση ότι πρέπει να υπάρχουν άδειες για 10 εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας και καμιά επιπλέον, και όποιος δώσει τα περισσότερα λεφτά θα τις πάρει και επιπλέον κάθε εφημερίδα από τις 10 πρέπει να έχει 400 υπάλληλους!
Σύμφωνα με το νόμο ο υπουργός που θα έχει τις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, μετά από μία απλή γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, και κάποια αόριστη «δημόσια διαβούλευση» που δεν τον δεσμεύουν, θα αποφασίζει για τον αριθμό των αδειών που θα χορηγηθούν!!! Επιπλέον Δεν υπάρχουν στο νόμο κάποια αντικειμενικά κριτήρια, τεχνικά ή οικονομικά που να δεσμεύουν την κρίση του υπουργού που είναι ανέλεγκτη και απόλυτα αυθαίρετη. Δεν υπάρχει ούτε καν η πρόβλεψη ότι ο αριθμός των αδειών δεν μπορεί να είναι μικρότερος από τον αριθμό των καναλιών που ήδη λειτουργούν. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί καταρχήν ο κυβερνητικός υπουργός να φιμώσει όποιον «περισσεύει» η να αγοράσει μέσω ενός κρατικοολιγράχη όποιο κανάλι του πάει κόντρα.
Για να ολοκληρωθεί το πραξικόπημα χρειάζεται αυτοί που θα πάρουν τελικά όσες άδειες ορίσει ο υπουργός να είναι οι κυβερνητικοί ή να κατοχυρωθούν οι τρόποι με τους οποίους θα εκβιαστούν να λειτουργήσουν ως κυβερνητικοί. Κι εδώ ο νόμος περιέχει ένα πλούτο ρυθμίσεων κατάλληλων για τον αποκλεισμό των «ανεπιθύμητων» ή για τον έλεγχο τους εφόσον δεν μπορούν να αποκλειστούν.
Ο πρώτος όρος για την απόκτηση των αδειών από κανάλια εθνικής εμβέλειας και περιφερειακά, είναι η συμμετοχή σε μία πλειοδοτική διαδικασία. Κάθε άδεια θα δημοπρατηθεί. Οι ενδιαφερόμενοι θα δώσουν προσφορές και όποιος δώσει τη μεγαλύτερη θα πάρει την αντίστοιχη άδεια. Ποιος θα ορίζει την τιμή εκκίνησης δημοπρασίας της κάθε άδειας, δηλαδή το ελάχιστο τίμημά της; Ο υπουργός Οικονομικών και ο υπουργός που θα έχει τις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, μετά από απλή γνωμοδότηση του ΕΣΡ. Υπάρχουν κριτήρια που ορίζει ο νόμος με βάση τα οποία θα πρέπει να διαμορφώσουν οι υπουργοί την τιμή εκκίνησης; Δεν υπάρχει κανένα άλλο κριτήριο εκτός από την αυθαίρετη κρίση των υπουργών. Η διαδικασία της δημοπρασίας με ελάχιστο τίμημα αυτό που θα ορίσουν οι Συριζαίοι υπουργοί όπως τους αρέσει, σημαίνει ότι τα πιο αδύναμα εγχώρια κεφάλαια που έχουν σήμερα τα κανάλια, θα αναγκαστούν να δώσουν κυριαρχία στους πιο ισχυρούς οικονομικά εγχώριους ανατολικούς κρατικο-ολιγάρχες όπως ο Μπόμπολας ή να συμμαχήσουν με ανατολικά κεφάλαια, ρώσικης ή κινέζικης προέλευσης για να βρουν το ρευστό που θα χρειαστεί να διαθέσουν για να αγοράσουν τις άδειες που θα δημοπρατηθούν.
Αν παρόλα αυτά καταφέρει να πλειοδοτήσει σε ένα κανάλι ο μη καθεστωτικός παλιός ιδιοκτήτης, ο νόμος προβλέπει και άλλα εργαλεία οικονομικού εκβιασμού που αφορούν όλη τη διάρκεια λειτουργίας για τα δέκα χρόνια για τα οποία θα ισχύει η άδεια. Οι συγκεκριμένοι όροι του νόμου είναι πιο επαχθείς ειδικά για τα εθνικής εμβέλειας κανάλια γενικού ενημερωτικού προγράμματος. Οι ανώνυμες εταιρείες που θα διεκδικήσουν τις άδειες θα πρέπει να έχουν καταβεβλημένο κεφάλαιο οκτώ εκατομμυρίων ευρώ το οποίο θα πρέπει να διατηρείται αμετάβλητο και σε ίδια κεφάλαια της επιχείρησης σε όλη τη διάρκεια της ισχύος της άδειας. Δηλαδή, αν σε κάποιο έτος λειτουργίας του καναλιού είναι περισσότερες οι ζημιές από το κέρδος και δεν μπορέσει να καλύψει η εταιρεία τη ζημιά με ρευστό για να διατηρήσει τα ίδια κεφάλαιά της στο επίπεδο των οκτώ εκατομμυρίων, το κανάλι θα κλείσει. Ή αλλιώς σε μια κακή χρονιά, το κανάλι κλείνει, ή η εταιρεία μεταβιβάζεται σε καθεστωτικούς που θα μπορούν να καλύψουν τη ζημιά, οπότε το κανάλι συνεχίζει να λειτουργεί με τη νέα φιλοκυβερνητική ιδιοκτησία. Προβλέπεται μάλιστα συγκεκριμένα, ότι μεταβιβάζεται η επιχείρηση και όχι η άδεια. Αυτή δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο διαχείρισης του ιδιώτη αλλά μόνο της κυβέρνησης. Επίσης, προβλέπεται ότι τα κανάλια θα πρέπει να απασχολούν προσωπικό 400 ατόμων σε όλη τη διάρκεια της ισχύος της άδειας. Αν το προσωπικό σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή πέσει κάτω από αυτό τον αριθμό, το κανάλι κλείνει.
Αυτές είναι απροκάλυπτες καταστροφικές προσχηματικές και ωμές επεμβάσεις στην ελεύθερη λειτουργία των καναλιών αφού ρυθμίζονται ειδικοί όροι που δεν ισχύουν για οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση τύπου.
Το αμέσως επόμενο πεδίο δράσης της κυβέρνησης για τον έλεγχο των καναλιών είναι το ίδιο το περιεχόμενο του προγράμματος το οποίο ρυθμίζεται εξαντλητικά, ενώ οποιαδήποτε παραβίαση των σχετικών υποχρεώσεων σημαίνει επίσης ανάκληση της άδειας τους (!)
Η κυβέρνηση έχει ονομάσει αυτές τις άδειες, «άδειες παρόχου περιεχομένου», ενώ σε όλη την Ευρώπη ονομάζονται «άδειες παρόχου υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων», γιατί δεν θέλουν να συνδέσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο χορήγησης της άδειας με το περιεχόμενο του προγράμματος. Αυτές τις λεπτές διακρίσεις που αφορούν δημοκρατικά κράτη δεν τις κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ο σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας γενικού ενημερωτικού περιεχομένου θα ελέγχεται και ως προς το περιεχόμενο που εκπέμπει (!) και υποχρεώνεται εκτός από δελτία ειδήσεων να έχει στο πρόγραμμα του υποχρεωτικά 10 ώρες κάθε μήνα εκπομπές «λόγου, τέχνης, πολιτισμού και θεάτρου» και επίσης άλλες δέκα ώρες κάθε μήνα με ντοκιμαντέρ, παιδικές εκπομπές, αθλητικά κ.α. Σε περίπτωση που δεν συμπληρωθούν οι ελάχιστες διάρκειες σε κάθε κατηγορία που περιλαμβάνει ο νόμος η άδεια ανακαλείται!!!
Ο έλεγχος του περιεχομένου δεν αφορά καθόλου την «ποιότητα» της ενημέρωσης και του προγράμματος αλλά δίνει εκτεταμένη εξουσία στο διακομματικό ΕΣΡ να ελέγχει το περιεχόμενο του προγράμματος αφού τα κανάλια είναι υποχρεωμένα πλέον να καταθέτουν περίληψη των κατηγοριών των προγραμμάτων που θα μεταδίδουν σε κάθε τηλεοπτική περίοδο.
ΟΙ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΕΣΡ ΚΑΙ ΕΕΤ. Η ΚΑΡΑΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗ ΓΓΔΕ
Ο νόμος δίνει στο ΕΣΡ που εκλέγεται από τα 4/5 της διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής εξουσίες σε ότι αφορά τη διαδικασία της δημοπράτησης, τον έλεγχο των φακέλων των υποψηφίων και την παρακολούθηση της τήρησης των όρων της άδειας.
Ένα δεύτερο όργανο που έχει κρίσιμες αρμοδιότητες ελέγχου του τηλεοπτικού τοπίου είναι η ΕΕΤΤ (Εθνική Υπηρεσία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων) η οποία παρακολουθεί την τήρηση των όρων λειτουργίας παρόχου ψηφιακού σήματος αλλά και τη διάθεση των συχνοτήτων. Η ΕΕΤΤ θα κληθεί να διαχειριστεί τη σύγκρουση ανάμεσα στην Digea που ανήκει στα ιδιωτικά κανάλια και σε μία θυγατρική της ΕΡΤ της οποίας η σύσταση προβλέπεται στο νέο νόμο και η οποία επίσης θα μπορεί να παρέχει ψηφιακό σήμα. Ένας από τους κεντρικούς στόχους της κυβέρνησης είναι να εκπαραθυρώσει την Digea από την παροχή του ψηφιακού σήματος και να εγκαταστήσει σα μοναδικό πάροχο τη θυγατρική της ΕΡΤ ώστε και το ψηφιακό σήμα να είναι υπό πλήρη κρατικό έλεγχο. Τα μέλη που αποτελούν τη σημερινή σύνθεση της ΕΕΤΤ έχουν επίσης διοριστεί από την προηγούμενη Βουλή, δηλαδή δεν ελέγχονται από τους σοσιαλφασίστες.
Η κυβέρνηση έκανε μία διπλή επέμβαση για να ελέγξει και τα δύο αυτά όργανα των οποίων η ανεξαρτησία υποτίθεται ότι κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι αυτή η ανεξαρτησία ήταν σχετική, γιατί και τα δύο αυτά όργανα έχουν λειτουργήσει μέχρι σήμερα μέσα στα πλαίσια που τους ορίζουν διάφορες κυβερνητικές και κομματικές παρεμβάσεις. Το ΕΣΡ έχει λειτουργήσει πολλές φορές σαν διακομματικός λογοκριτής και, στα πλαίσια αυτά, σαν σύμμαχος πχ των ναζιστών της «ΧΑ» για το δικαίωμά τους να έχουν «ισότιμη» έκφραση στα ΜΜΕ σαν κοινοβουλευτικό κόμμα.
Αλλά τα μέλη τόσο του ΕΣΡ όσο και της ΕΕΤΤ έχουν διοριστεί από προηγούμενες κοινοβουλευτικές συνθέσεις όπου πλειοψηφία είχαν τα δύο κόμματα εξουσίας της προηγούμενης περιόδου, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, και δεν θέλουν να υποστηρίξουν μία ωμή και απόλυτη δικτατορία του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων ρωσόδουλων μέσα και έξω από την κυβέρνηση.
Γι’ αυτό τόσο το ΕΣΡ όσο και η ΕΕΤΤ εκφράσανε από την πρώτη στιγμή τις αντιρρήσεις τους στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Ειδικά το ΕΣΡ με επικεφαλής τη Λίνα Αλεξίου που ορίστηκε το 2011 επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, έβγαλε ένα πόρισμα στο οποίο ουσιαστικά χαρακτήριζε ανελεύθερο το νέο καθεστώς λειτουργίας των καναλιών και περιλάμβανε όλα τα σημεία στα οποία το νομοσχέδιο ερχόταν σε σύγκρουση με την κοινοτική νομοθεσία. Η Λίνα Αλεξίου είχε κατηγορηθεί για προνομιακή μεταχείριση από το ΣΥΡΙΖΑ επειδή ανέλαβε την προεδρία ενός υπηρεσιακού συμβουλίου του ΕΣΡ, όταν πρόεδρος της Βουλής ήταν η κόρη της, Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ωστόσο η σύγκρουση που έδωσε με την κυβέρνηση για το νομοσχέδιο φανερώνει ότι αυτή δεν ήταν αρκούντως άνθρωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να τελειώνει μια και καλή με τις αντιρρήσεις του ΕΣΡ η κυβέρνηση προώθησε με το νέο νόμο μια ρύθμιση που καταργούσε το νόμο του 2012 βάσει του οποίου υπηρετούσαν τη θητεία τους τα μέλη του ΕΣΡ! Δηλαδή ποδοπάτησε ωμά τη νομιμότητα για να διορίσει ένα νέο ΕΣΡ ελεγχόμενο από το ΣΥΡΙΖΑ και τους φίλους του ψευτοΚΚΕ, ΑΝΕΛ και γιατί όχι και της Φ. Γεννηματά και του Θεοδωράκη που θα αποφασίσουν τη νέα σύνθεση του ΕΣΡ!
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε με την ΕΕΤΤ. Η ΕΕΤΤ επίσης έκφρασε δημόσια τις αντιρρήσεις της για κίνδυνο παραβίασης των αρχών του ελεύθερου ανταγωνισμού με τη σύσταση από την ΕΡΤ θυγατρικής εταιρείας που θα είναι πάροχος ψηφιακού σήματος. Στο νόμο που προβλέπεται η σύσταση αυτής της θυγατρικής δεν περιλαμβάνεται καμία πρόβλεψη για το πώς θα λειτουργήσει αυτή μαζί με την Digea που προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες ύστερα από ανοιχτό διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό.
Στη συζήτηση στη Βουλή, ο αρμόδιος υπουργός Σπίρτζης επιτέθηκε ανοιχτά στην ΕΕΤΤ και στην τοποθέτησή του αναφέρθηκε σε μήνυση που έχει καταθέσει εναντίον της για την υπογραφή της σύμβασης με την Digea. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα περιμένει καμία δικαιοσύνη να αποφασίσει για τη νομιμότητα ή μη νομιμότητα της σύμβασης. Προτίμησε να φιμώσει και να εκβιάσει την ΕΕΤΤ με μία πρόβλεψη στο νόμο για πειθαρχικές κυρώσεις κατά οποιουδήποτε μέλους έχει διαγωγή «ασυμβίβαστη και απάδουσα προς το κύρος, αποστολή και σκοπό της ΕΕΤΤ ως Εθνικής Ρυθμιστικής Αρχής». Οι πειθαρχικές διώξεις είναι επίπληξη και οριστική παύση. Την εποπτεία της ΕΕΤΤ για να διαπιστώνει ποιοι έχουν «κοσμία» διαγωγή προβλέπεται ότι θα την ασκεί το υπουργείο Υποδομών κάτι που έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με οποιαδήποτε έννοια ανεξάρτητης αρχής.
Επιπλέον με νέα ρύθμιση που κατάργησε τον προηγούμενο νόμο όρισε ότι τα μέλη της εφεξής θα διορίζονται από τον υπουργό Υποδομών και η ηγεσία της από το υπουργικό συμβούλιο. Αυτό σημαίνει ότι μόλις λήξει η θητεία των μελών που συνθέτουν σήμερα την ΕΕΤΤ και που θα λειτουργούν κάτω από τον εκβιασμό της υπουργικής εποπτείας και των πειθαρχικών κυρώσεων, τα νέα μέλη θα διοριστούν απευθείας από την κυβέρνηση.
Θύμα στον πόλεμο που άνοιξε η κυβέρνηση για τον έλεγχο της τηλεόρασης είναι η πρώην επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, Κ. Σαββαΐδου. Η κυβέρνηση ζήτησε την παραίτησή της επιγόντως όχι μόνο γιατί δεν την ελέγχει γενικά αλλά και ειδικά γιατί αυτή ανέβαλε για λίγους μήνες την προθεσμία που είχαν τα κανάλια για την απόδοση ενός φόρου 20% στα έσοδα των διαφημίσεων λόγω των ζημιών που παρουσίασαν το 2015. Εναντίον της κινήθηκε ποινική δίωξη και μάλιστα άρχισαν να βγάζουν από το ντουλάπι διάφορες υποθέσεις που παρουσιάστηκαν ως «ύποπτες». Μετά την επίμονη άρνησή της να παραιτηθεί και την υπεράσπιση των αποφάσεων της, το υπουργικό συμβούλιο την καθαίρεσε δείχνοντας για άλλη μια φορά πόσο αυτή η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να τσαλαπατήσει όλες τις μισο- ανεξάρτητες αρχές που λειτουργούν χωρίς άμεση εποπτεία από το κράτος όταν δεν υποκύπτουν στις κυβερνητικές επιταγές.
Η ΒΡΩΜΙΚΗ ΣΤΑΣΗ Φ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ -ΠΟΤΑΜΙΟΥ-ΛΕΒΕΝΤΗ, ΤΑ «ΠΑΡΩΝ» ψευτοΚΚΕ ΚΑΙ «Χ.Α»
Τόσο απροκάλυπτα φασιστικό είναι το κυβερνητικό έκτρωμα που πήρε τους επαίνους της ναζιστικής συμμορίας, με τοποθέτηση του κατηγορούμενου για τη δολοφονία του Φύσσα, Γ. Λαγού, «εισηγητή» της «Χ.Α» στη συζήτηση στην Επιτροπή της Βουλής, που είπε ότι «το νομοσχέδιο κινείται σε θετική κατεύθυνση» (!!!) ενώ «επιφυλάχθηκε για τη στάση που θα κρατήσει το κόμμα του» (www.protothema.gr, 20/10/2015).
Με την εξαίρεση της πρακτικά ακέφαλης ΝΔ που ψήφισε όχι σε όλα τα άρθρα, όλα τα υπόλοιπα κόμματα στάθηκαν αρωγοί στην κυβέρνηση για να νομιμοποιήσουν έναν εξόφθαλμα παράνομο και φασιστικό νόμο, συμπεριλαμβανομένου και του ψευτοΚΚΕ και των ναζιστών. Αυτό και μόνο φανερώνει πόσο στρατηγικό για το καθεστώς είναι το ρυθμιστικό πλαίσιο για τα κανάλια αλλά και πόσο φασιστικοποιημένο είναι το κοινοβούλιο.
Η σύσταση της θυγατρικής της ΕΡΤ που θα είναι πάροχος ψηφιακού σήματος που γίνεται γιατί η κυβέρνηση θέλει να τελειώσει με την Digea, υπερψηφίστηκε από το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ της Φ. Γεννηματά. Είναι το ένα από τα δύο άρθρα από αυτά που αφορούσαν τη ρύθμιση των αδειών το οποίο δεν καταψήφισε το ψευτοΚΚΕ. Το δεύτερο είναι το άρθρο για την πειθαρχική διαδικασία στην ΕΕΤΤ, αυτό δηλαδή που κάνει την ΕΕΤΤ υποχείριο του υπουργού!!! Το ψευτοΚΚΕ δήλωσε παρών και στα δύο. Παρών δήλωσαν και οι ναζιστές στο άρθρο 16.
Τόσο η Φ. Γεννηματά όσο και το Ποτάμι υποβαθμίσανε την κριτική τους στις υπερεξουσίες που αναλαμβάνουν οι υπουργοί της κυβέρνησης, ζητώντας να αναλάβει πιο δραστήριο ρόλο σε αυτή την υπόθεση το διακομματικό ΕΣΡ. Υπερψήφισαν μάλιστα τα άρθρα που αφορούν την ανάμιξη του ΕΣΡ στη διαδικασία, ακόμα και αφού η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή τη ρύθμιση με βάση την οποία καταργείται ουσιαστικά σύσσωμο το σημερινό ΕΣΡ όπως λειτουργεί.
Ο πιο ανοιχτός αν και όψιμος ρωσόδουλος άνθρωπος της κυβέρνησης, ο Λεβέντης πλειοδότησε σε φιλοκυβερνητισμό αφού υπερψήφισε το άρθρο 2 που προβλέπει τις υπερεξουσίες των υπουργών για τις άδειες.
Εκτός από την αρκετά καλή σε σχέση με τις άλλες τοποθέτηση του Κ. Μητσοτάκη (που πάντως ούτε και αυτός μίλησε για απειλή δικτατορίας), δεν υπήρξε στη Βουλή καταγγελία αυτού του νόμου για το ότι αποτελεί αποκλειστικά ένα εργαλείο επιβολής κυβερνητικής καθεστωτικής δικτατορίας σταΜΜΕ. Το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και ο Λεβέντης, υποστήριξαν την κυβέρνηση στην αντι-ΜΜΕ γραμμή για τη διαπλοκή ΜΜΕ-κρατικής εξουσίας όπου το πάνω χέρι έχουν οι «διεφθαρμένοι» καναλάρχες που χρησιμοποιούν την κρατική εξουσία για τα δικά τους συμφέροντα. Αυτή τη γραμμή την έκφρασε πιο χαρακτηριστικά ο Βούτσης στη Βουλή λέγοντας ότι «η πολιτική έγινε όμηρος και θεραπαινίδα των μεγαλοκαναλαρχών και των μεγάλων καναλιών όλη αυτή τη δεκαετία, και ιδιαίτερα μέσα στην κρίση».
Ο Βενιζέλος έδωσε συγχαρητήρια στην κυβέρνηση γιατί διατήρησε αυτή την ίδια φιλοσοφία που ήταν στη βάση του προηγούμενου νόμου του ΠΑΣΟΚ για τα ΜΜΕ, του περίφημου νόμου του «βασικού μετόχου» που απαγόρευε σε εταιρείες που έπαιρναν δημόσια έργα να είναι μέτοχοι σε ΜΜΕ.
Τότε είχαμε κάνει σαν ΟΑΚΚΕ κριτική σε αυτό το νόμο σαν ένα νόμο που περιορίζει την αστοδημοκρατική λειτουργία των ΜΜΕ: Γράφαμε : «Η διαπλοκή, είναι δεδομένη στην αστική κοινωνία. Το πρόβλημα με τη διαπλοκή είναι όταν αυτή φτάνει ως την απόλυτη κυριαρχία κάποιων κομματιών του κεφάλαιου μέσα στο κράτος, όταν δηλαδή το κράτος καταλαμβάνεται εξ εφόδου από κάποιο κομμάτι του κεφάλαιου και από κάποιον ιμπεριαλισμό. Αυτή ακριβώς η διαπλοκή σημαίνει χτύπημα της πολιτικής δημοκρατίας. Τελικά σημαίνει συγκέντρωση όλης της πολιτικής προπαγάνδας στα χέρια της κρατικής εξουσίας, σημαίνει κατάργηση του δικαιώματος των ξεχωριστών κομματιών του κεφάλαιου να εκφράζονται αυτόνομα. Και αν αυτά τα κομμάτια δεν εκφράζονται αυτόνομα, ακόμα περισσότερο δεν εκφράζονται οι τάξεις που δεν διαθέτουν καθόλου τμήμα κρατικής εξουσίας, όπως είναι οι λαϊκές τάξεις. Γι αυτό αν υπάρχει δικτατορία για κάποια κομμάτια του κεφάλαιου υπάρχει απόλυτη δικτατορία και για το λαό. Αυτή τη δικτατορία επιδιώκουν οι εφευρέτες και οι επιβολείς του διεθνώς μοναδικού νόμου για τον βασικό μέτοχο. Για να κρύψουν δηλαδή ότι θέλουν το μονοπώλιο της πολιτικής ενημέρωσης για τον εαυτό τους μέσω της κατάχτησης του μονοπώλιου της κρατικής εξουσίας ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει οι ιδιώτες κεφαλαιοκράτες να διαθέτουν ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ για να μην μπορούν να εκβιάζουν πολιτικά τις κυβερνήσεις και έτσι τάχα να αποσπούν από αυτές χαριστικές προμήθειες και εργολαβίες. Μα έχει αποδειχτεί ότι οι πιο χαριστικές συμβάσεις γίνονται σε κομμάτια του κεφάλαιου που δεν έχουν ιδιαίτερη ισχύ στα ΜΜΕ. Το κεφάλαιο Κόκκαλη, το πιο παχυμένο και πιο κυριαρχικό πολιτικά από όλα, έχει εξασφαλίσει τις πιο χαριστικές συμβάσεις και έχει έναν μόνο ραδιοφωνικό σταθμό και ένα περιθωριακό ακόμα τηλεοπτικό κανάλι» (δες άρθρο της Νέας Ανατολής, Μάρτης 2005, www.oakke.gr/na399/vasmetoh399.htm).
Σε ότι αφορά το ψευτοΚΚΕ αναμάσησε το συνηθισμένο επιχείρημα που προβάλλει όποτε θέλει να δώσει άλλοθι στις φασιστικές πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δηλαδή ότι ο νόμος αυτός δεν ενδιαφέρει το λαό γιατί τα κανάλια θα συνεχίσουν να τα έχουν οι καπιταλιστές. Το «κάτω όλα τα κεφάλαια» είναι η τροτσκιστική γραμμή του φασισμού όταν ένα και μόνο κεφάλαιο και μάλιστα ιμπεριαλιστικό επελαύνει σε μια χώρα για να πάρει μόνο του την πολιτική εξουσία και ασκήσει τη δικιά του απόλυτη και αποκλειστική δικτατορία. Το ψευτοΚΚΕ ξέρει ότι αυτή η κρατική εξουσία που έρχεται με αυτό το νόμο για τα κανάλια θα του εξασφαλίσει συνεχή και πολύωρη τηλεοπτική παρουσία, με τους δικούς της ανατολικούς πουτινικούς ολιγάρχες. Είναι μάλιστα διπλά υποκριτική η θέση του γιατί κάποτε είχε και το ίδιο τηλεοπτικό κανάλι και οπωσδήποτε δεν συγκαταλέγει τον εαυτό του στους καπιταλιστές, και μάλιστα όταν δεν μπορούσε να το λειτουργήσει άλλο, αντί να βρει οποιαδήποτε άλλη λύση προτίμησε να το μεταβιβάσει απευθείας σε κάποιους καπιταλιστές που ποτέ δεν κατονόμασε και οι οποίοι το κάνανε «Ε» με εντελώς ρωσόφιλη γραμμή.
ΤΟ ΝΕΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΦΕΡΝΕΙ ΠΟΥΤΙΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Η σοσιαλφασιστική δημαγωγία χρησιμοποιεί κατά των καναλιών τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποίησε ο Πούτιν για να συγκεντρώσει όλα τα κανάλια στα χέρια του. Στη Ρωσία όπως και στην Ελλάδα, που τα ιντερνετικά κανάλια είναι λίγα η τηλεόραση είναι το βασικό μέσο ενημέρωσης του λαού.
Μέσα από την ειδική αξιοποίηση φορολογικών και ποινικών διατάξεων εξόντωσε τους ιδιοκτήτες των δύο μεγαλύτερων καναλιών (Γκουζίνσκι και Μπερεζόφσκι) κατηγορώντας τους σαν ολιγάρχες που έχουν πλουτίσει σε βάρος του λαού μόνο όταν άρχισαν να του ασκούν κριτική ιδιαίτερα για την κτηνώδη επίθεση του στην Τσετσενία, και μόνο για να δώσει έδαφος σε πελώρια κρατικά μονοπωλιακά κεφάλαια όπως η Γκάζπρομ. Σήμερα στη Ρωσία υπάρχουν μόνο τρία κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας και σε όλα την πλειοψηφία έχει το κράτος.
Στη νέα εκστρατεία για τον έλεγχο των καναλιών ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε κατεξοχήν στην κοινή γνώμη το ψέμα ότι οι τα κανάλια δεν έχουν πληρώσει τίποτα στο κράτος τόσα χρόνια, και ακόμα και στην περίοδο της κρίσης συνέχισαν να πλουτίζουν τζάμπα. Σε αυτό οι ιδιοκτήτες τους απάντησαν σε μία κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσαν το καλοκαίρι και η οποία δεν είχε καμία συνέχεια. Εκεί έδωσαν στοιχεία για το ότι τα κανάλια στην Ελλάδα έχουν υπερφορολόγηση που φθάνει το 41,8% όταν το μεγαλύτερο αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι 5,5% (!!!) Αναφέρθηκαν σε ένα συνολικό ποσό 98εκ ευρώ που έχει καταβληθεί στο κράτος από το 1995 και 47εκ ευρώ που έχει διατεθεί σε τηλεοπτικό αέρα στις εκλογές. Σε ότι αφορά τη σημερινή οικονομική τους κατάσταση είπαν ότι είχαν συρρίκνωση του κύκλου εργασιών κατά 48%, η οποία ήταν πολλαπλάσια της μείωσης του ΑΕΠ (18%).
Όλοι αυτοί έχουν κάνει τις δικές τους εκδουλεύσεις στο καθεστώς που έρχεται τώρα να τους κλείσει. Σήμερα συνεχίζουν την τακτική της συνδιαλλαγής με το ίδιο καθεστώς, ελπίζοντας ότι ο καθένας θα επιβιώσει στη νέα κατάσταση, και ίσως ότι αυτό θα το πετύχει και σε βάρος ενός ανταγωνιστή του που θα κλείσει. Ακολουθούν δηλαδή την ίδια άθλια στάση που ακολούθησε και σε πολιτικό επίπεδο η αστική τάξη απέναντι στο σοσιαλφασισμό, όταν δεχόταν ευχαρίστως να χρησιμοποιηθεί επιλεκτικά οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο υπαρκτό ή ανύπαρκτο σκάνδαλο και οποιαδήποτε λάσπη από ΣΥΡΙΖΑ και ψευτοΚΚΕ για να φαγωθούν στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, γιατί πιστεύουν ότι όταν ένας ισχυρός πέφτει ένας άλλος , δηλαδή οι ίδιοι, ανεβαίνει.
Αυτή η άθλια αστική τάξη δείχνει σύσσωμη δουλική συμπεριφορά απέναντι στον Πούτιν και στους συμμάχους του, όταν προβάλλουν τις κάθε είδους αξιώσεις τους στη χώρα.
Όμως στο βαθμό που υπάρχουν ακόμα κομμάτια της αστικής τάξης που κάπως διαφοροποιούνται από τη σοσιαλφασιστική κυβέρνηση και τους συνοδοιπόρους της, που καταγγέλλουν τον αντιευρωπαϊσμό της, διάφορες πλευρές της διαφθοράς της και των φασιστικών πρακτικών της, το φιλοναζισμό της, ή διαμαρτύρονται για τα εμπόδια που βάζει στην παραγωγή, είναι κρίσιμο ζήτημα για τη δημοκρατία, να μπορούν αυτές οι φωνές να ακούγονται στην τηλεόραση, όχι τόσο γιατί αυτές οι φωνές αποτελούν ανάχωμα στο φασισμό που έρχεται, αλλά κυρίως γιατί μπορεί η εργατική τάξη και ο λαός να εκπαιδεύονται πολιτικά να μαθαίνουν τι συμβαίνει στη χώρα τους και να μπορούν μια ώρα αρχύτερα να σχηματίσουν το αντιφασιστικό τους μέτωπο που θα οδηγήσει στη εθνικο-απελευθερωτική πάλη και στην κοινωνική επανάσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κανάλια ενάντια στις οδηγίες του διακομματικού ΕΣΡ έχουν αποκλείσει σε μεγάλο βαθμό τους ναζιστές από την τηλεόραση, οι οποίοι όχι τυχαία χειροκρότησαν τη «θετική κατεύθυνση» του νέου νόμου.
Η επίθεση της κυβέρνησης κατά των καναλιών κορυφώθηκε στη διάρκεια της προβοκάτσιας με το κλείσιμο των τραπεζών, και ήταν συχνές οι αναφορές κυβερνητικών στελεχών σε διάφορες «συνωμοσίες» καναλαρχών για να ρίξουν την κυβέρνηση και σε κλίμα τρομοκρατίας που δημιουργούν τάχα τα κανάλια στο λαό για λογαριασμό των «δανειστών», επειδή κατάγγειλαν την πολιτική Βαρουφάκη-Τσίπρα. Η προπαγάνδα αυτή οδήγησε σε απειλή άσκησης διώξεων από τη συριζοκρατούμενη ΕΣΗΕΑ εναντίον 9 δημοσιογράφων για «αντιγραφή των εκβιαστικών θέσεων των ξένων δανειστών».
Ο Καμμένος έκφρασε με τον καλύτερο τρόπο τους πραγματικούς στόχους του νέου νόμου, δηλαδή την εξόντωση των «προδοτών» του έθνους, και τη διαμόρφωση της ενημέρωσης συμμόρφωση με τα νέα «εθνικο-λαϊκά» ιδεώδη: «Πρέπει να λήξουμε το θέμα της υπερεξουσίας των καναλαρχών και των δημοσιογράφων που συμμετέχουν σε συμμορίες και αποφασίζουν την πολιτική εξόντωση κομμάτων για λογαριασμό επιχειρηματικών συμφερόντων», έκανε λόγο για «δολοφόνους», και πρόσθεσε «αυτό το νομοσχέδιο είναι θεσμικό. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε υφιστάμενους και επίδοξους νταβατζήδες να εκβιάζουν τον ελληνικό λαό», «σήμερα αποφασίζουμε για το αν θα δώσουμε την εξουσία στο ελληνικό λαό ή για το αν θα επιτρέψουμε να κυβερνούν τον τόπο νταβατζήδες», και ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του με μια ονομαστική επίθεση εναντίον δημοσιογράφων του Σκάι. Αυτά όλα σημαίνουν ότι η ενημέρωση πρέπει να υπηρετεί αυτούς στους οποίους αποφάσισε ο ελληνικός λαός να δώσει την εξουσία, δηλαδή στην κυβέρνηση. Αλλά ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε καμία κυβέρνηση για να του ασκήσει δικτατορία, και δεν παραιτήθηκε ποτέ από το δικαίωμά του να ρίξει την κυβέρνηση που ψήφισε.
Τα ίδια ακριβώς έκανε και ο φίλος του Τσίπρα, Τσάβες στη Βενεζουέλα όταν έκοψε το σήμα έξι ραδιο-τηλεοπτικών σταθμών επειδή δε μετάδωσαν διαγγέλματα του προέδρου!
Η καθεστωτική εφόρμηση για την κατάληψη των καναλιών, έχει στόχο να ανοίξει το δρόμο στους νέους δυνάστες τους λαούς τους ρώσους ιμπεριαλιστές και τους κινέζους συμμάχους τους και να μεγαλώσει την πείνα, την ανέχεια και την εξαθλίωση του λαού. Το νέο εκτρωματικό ρυθμιστικό πλαίσιο της τηλεόρασης πρέπει να καταργηθεί, να καταγγελθεί στα θεσμικά όργανα και στην κοινή γνώμη της Ευρώπης και να μην εφαρμοστεί καμία ρύθμισή του.
Κυβερνητικός εκβιασμός στο MEGA και διώξιμο του διευθυντή ειδήσεων Μανώλη Καψή-Γοργά για την πουτινική δικτατορία
Το MEGA δέχθηκε ωμή επίθεση από την κυβέρνηση που οδήγησε σε παραίτηση του διευθυντή του Μ. Καψή επειδή έδωσε βήμα στις καταγγελίες Πανούση. Αυτή ήταν η πρώτη συνέπεια της εφαρμογής του τυποκτόνου νόμου για τα κανάλια που ψήφισε η Βουλή, αφού τώρα υπάρχει το απόλυτο εργαλείο εκβιασμού ώστε σε κάθε σύγκρουση με την κυβέρνηση να απειλούνται με κλείσιμο. Ο Μ. Καψής, αρνήθηκε να βγάλει ζωντανά τη Γεροβασίλη στο δελτίο ειδήσεων για να σχολιάσει το ρεπορτάζ για τον Πανούση, και καλά έκανε αφού δεν είχε καμία τέτοια υποχρέωση. Σε απάντηση η Γεροβασίλη είπε ότι η συνέχεια θα δοθεί «σε άλλες αίθουσες όπου τον έλεγχο δεν έχει -ο Mega, αλλά μόνο εκείνοι που σύμφωνα με το Νόμο έχουν την εξουσία να αποφασίζουν». Δεν υπήρξε καμία πολιτική υποστήριξη από τα κόμματα στο MEGA απέναντι σε αυτή την ανοιχτή απειλή.
Η πουτινική δικτατορία τρέχει!!!