H OAKKE χαιρετίζει τους 2.807 ψηφοφόρους της που έσπασαν το φασιστικό φράγμα που επέβαλε το πεντακομματικό συντονιστικό κορυφής στη φωνή της ειδικά σε αυτές τις εκλογές και έδωσαν μια παλικαρίσια ψήφο κόντρα στο συντριπτικά κυρίαρχο ρεύμα. Κάτω από τις συνθήκες της τηλεοπτικής φίμωσης και της σχετικής ανόδου του φαιοκόκκινου φασιστικού πόλου* θεωρούμε ότι οι 2807 ψήφοι είναι από ποσοτική άποψη ένα θετικό αποτέλεσμα ενώ την ποιοτική του αξία μπορούμε προς το παρόν να την εκτιμήσουμε μόνο υποκειμενικά από την επαφή μας στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για πρώτη φορά με τόσο πολλούς πολιτικά συνειδητούς ψηφοφόρους μας.
Μια επιφανειακή ποσοτική εκτίμηση που ασφαλώς θα την επικαλεστούν και οι αντίπαλοί μας για να εμφανίσουν το αποτέλεσμα σαν πολύ αρνητικό θα στηρίζεται στη σύγκριση των ψήφων του 2004 (ψήφοι 5090 και ποσοστό 0,08%) με τους ψήφους του 2009 (ψήφοι 2807 και ποσοστό 0,05%).
Όμως αυτή η σύγκριση δεν μπορεί να σταθεί με κανένα τρόπο, ειδικά για την ΟΑΚΚΕ.
Η προπαγάνδιση των θέσεων της ΟΑΚΚΕ σε όλη την Ελλάδα με εξαίρεση την Α ΄ Αθήνας εξαρτιόταν πάντα στον πιο μεγάλο βαθμό σε σχέση με κάθε άλλη εξωκοινοβουλευτική οργάνωση από την πρόσβασή της στον τηλεοπτικό χρόνο. Κι αυτό για δύο λόγους:
Ο πρώτος είναι οργανωτικός. Η ΟΑΚΚΕ έχει τις πιο μικρές οργανωμένες δυνάμεις και μάλιστα με διαφορά κλίμακας σε σχέση με εκείνες κάθε άλλης της εξωκοινοβουλευτικής λεγόμενης αριστεράς και αυτές οι λίγες οργανωμένες δυνάμεις είναι συγκεντρωμένες στο λεκανοπέδιο της Αθήνας. Μόνο στο χώρο αυτό μιλάει η ΟΑΚΚΕ με τις αφίσες της και μάλιστα περισσότερο στο κέντρο της Αθήνας και στον Πειραιά ενώ μέχρι χθες δεν είχε στη διάθεσή της ούτε πανελλαδική εφημερίδα. Αν η ΟΑΚΚΕ στερηθεί την φωνή της στην τηλεόραση δεν μπορεί να πλησιάσει μαζικά τους ανθρώπους και να διεκδικήσει τον ψήφο τους.
Ο δεύτερος λόγος είναι πολιτικός και είναι ακόμα πιο σημαντικός. Αν η ΟΑΚΚΕ μιλήσει 5 λεπτά δεν μπορεί να υποστηρίξει τη γραμμή της γιατί η γραμμή της είναι ενάντια στο προφανές. Αν δηλαδή κάποιος πει σε 5 λεπτά ότι κύριος εχθρός της χώρας και της υδρογείου είναι οι ΗΠΑ δεν χρειάζεται να το αποδείξει. Αυτό είναι αυταπόδεικτο αφού αναφέρεται ανοιχτά ή έμμεσα από όλα τα κόμματα, από όλους τους πρόεδρους της Δημοκρατίας, από όλους τους Αρχιεπίσκοπους και από όλους τους «εθνικούς δημοσιογράφους» επί δεκαετίες τώρα. Αν όμως κάποιος πει σε ένα πεντάλεπτο ότι η Ρωσία είναι ο κύριος εχθρός της χώρας και της υδρογείου στην καλύτερη περίπτωση λέει μια παραδοξολογία και στη χειρότερη κατηγορείται για φίλος των ΗΠΑ. Έτσι αν οι «μ-λ» τροτσκιστές μιλήσουν για 5 λεπτά, μπορούνε να μιλήσουν «πειστικά» γιατί προλαβαίνουν να πούνε και το εθνικά προφανές «κύριος εχθρός οι ΗΠΑ», και δίπλα στο εθνικά προφανές να πούνε και το ειδικό «αριστερό» προφανές για το οποίο μιλάνε ώρες ατελείωτες το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ, δηλαδή ότι και η σημερινή ΕΕ είναι ο κύριος άμεσος εχθρός της χώρας. Με αυτά τα δεδομένα προλαβαίνουν να πούνε και το ακόμα πιο ειδικό «επαναστατικό» τους προφανές, το «έξω σήμερα από την ΕΕ» και όχι το «έξω αύριο» όπως θέλουν οι «μη γνήσιοι επαναστάτες» υπόλοιποι «αριστεροί» λάτρεις του καθεστωτικά προφανούς.
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι το να μην μιλήσει διεξοδικά η ΟΑΚΚΕ στην τηλεόραση σημαίνει πρακτικά φίμωση πράγμα που δεν ισχύει για τα καθεστωτικά στη γραμμή τους κόμματα. Αν δεν μιλήσει ούτε πέντε λεπτά αυτό σημαίνει φασιστική φίμωση και αυτό έγινε πρακτικά σε αυτές εδώ τις εκλογές.

Στις Ευρωεκλογές του 2004 λοιπόν η ΟΑΚΚΕ είχε μιλήσει 5 λεπτά όπως και τα άλλα μικρά κόμματα και είχε επίσης πει σε πέντε λεπτά όλα τα μη προφανή της. Όμως αυτές οι εκλογές έγιναν τον Ιούνη του 2004 δηλαδή δύο μήνες μετά τις βουλευτικές του 2004 που έγιναν τον Απρίλη. Σε εκείνες τις εκλογές η ΟΑΚΚΕ είχε μπορέσει να αναπτύξει για πρώτη φορά κάπως διεξοδικά και όσο γίνεται πιο απλά τις θέσεις της επειδή πήρε 2 ώρες στην κρατική τηλεόραση (μια συνέντευξη και μια ομιλία σε συγκέντρωση) μαζί με τα άλλα μικρά κόμματα. Εκείνα τα δίωρα προβλήθηκαν σε ώρες μεγάλης θεαματικότητας (νωρίς το μεσημέρι και το απόγευμα). Έτσι οι ψήφοι της ΟΑΚΚΕ σκαρφάλωσαν ξαφνικά από τους 1100 του 2000 στους 2100 κάνοντας ένα ρεκόρ ανόδου που θορύβησε τους σοσιαλφασίστες. Στις ευρωεκλογές του Ιούνη του 2004 η ΟΑΚΚΕ κατέβηκε με τα γνωστά 5 λεπτά αλλά χάρη στον απόηχο των 2 ωρών του Απρίλη και με τη χαλαρή τότε ψήφο πήρε τους 5100 ψήφους.
Το 2009 όμως δεν είχαμε κανένα άλλο τηλεοπτικό χρόνο, ούτε τον απόηχο του στον οποίο να μπορούμε να στηριχθούμε κάπως για το 5λεπτό μας. Τώρα είχαμε μόνο ένα ξερό 5λεπτο που ήταν ακόμα πιο ανεπαρκές από όσο παλιά για να αναπτύξουμε τις θέσεις μας. Κι αυτό επειδή ο εχθρός έχει προχωρήσει πολύ σε σχέση με το 2004 και οι ίντριγκες, οι προβοκάτσιες και οι συκοφαντίες του έχουν ακόμα πιο πολύ δηλητηριάσει τις πολιτικές ιδέες των μαζών και έχουν φτιάξει νέα «εθνικά προφανή» όπως πχ ότι ο λαός πεινάει γιατί τρώνε τα λεφτά του οι υπουργοί και οι γραφειοκρατικές συμμορίες τους ή ότι οι αμερικάνοι καίνε τις ελληνικές πόλεις με τους κουκουλοφόρους ή ότι οι συνωμότες παγκοσμιοποιητές τις καταλαμβάνουν με μετανάστες για να τις αλλοιώσουν εθνικά. Τώρα πια δεν είναι μόνο οι «κόκκινοι» του φαιοκόκκινου αλλά και οι φαιοί, δηλαδή οι κρυφοί ναζιστές στο ΛΑΟΣ και οι ανοιχτοί της Χρ. Αυγής, που διαμορφώνουν τις αντιλήψεις των μαζών. Τώρα λοιπόν που το τηλεοπτικό 5λεπτο είναι εντελώς ανεπαρκές για να ανατρέψει αυτά τα «προφανή», τώρα ακριβώς το 5κομματικό συντονιστικό αποφάσισε να στείλει τα 5λεπτα της ΟΑΚΚΕ σε όλα τα κανάλια μεγάλης ακροαματικότητας στις χειρότερες ώρες της μέρας, δηλαδή από τις 2.30 ως τις 4 το πρωί. Με λίγα λόγια τα εξαφάνισε. Έτσι έπνιξε ουσιαστικά και την ομιλία της μιάμισης ώρας στο ίντερνετ στην οποία παρέπεμπε αυτή τη φορά το 5λεπτο της ΟΑΚΚΕ. Μόνο αυτή η ομιλία θα μπορούσε να θεμελιώσει στοιχειωδώς την αντικαθεστωτική γραμμή της ΟΑΚΚΕ.
Κανένα άλλο κόμμα δεν είχε έναν τόσο ισχυρό αποκλεισμό με μια κόντρα πολιτική γραμμή χωρίς να μπορεί κάπως να απαντήσει ακόμα με μια ισχυρή οργανωτική παρουσία ή με άλλα μέσα όπως είχαν τα καθεστωτικά μικρά. Όπως πχ η ισχυρή οργανωτικά «Αντ.αρ.σύα» που φιλοξενήθηκε σε πρωινή συζήτηση στο ΜΕΓΚΑ, ή οι διαρρήκτες του Μ-Λ ΚΚΕ που έδωσαν πολλά λεφτά για διαφήμιση, που τα 5λεπτά τους παίχτηκαν σε κάπως καλύτερες ώρες και είχαν αρκετή πρόσβαση σε τοπικές εφημερίδες. (Αντίθετα η ΑΣΚΕ που δεν είχε οργανωτική δύναμη παρά την καθεστωτική της γραμμή έπεσε περισσότερο από την ΟΑΚΚΕ σε ψήφους σε σχέση με το 2004). Επίσης, και εντελώς χαρακτηριστικά για το τι σημαίνει κόντρα στο βαθύ καθεστώς, εδώ και χρόνια η ΟΑΚΚΕ δεν έχει καμία πρόσβαση τον τύπο, ενώ αυτοί έχουν άνετη πρόσβαση σε διάφορες εφημερίδες και βασικά στην Ελευθεροτυπία.

Το ίντερνετ που παίζει τώρα περισσότερο ρόλο από πριν ήταν το μόνο στοιχείο που αυτή τη φορά αντιρρόπισε κάπως την καθολική φασιστική φίμωση της ΟΑΚΚΕ. Και λέμε κάπως γιατί το ίντερνετ έχει ακόμα ένα περιορισμένο πολιτικό κοινό, ενώ εδώ ακριβώς η ΟΑΚΚΕ δέχεται τις μαζικότερες επιθέσεις κυρίως από τους εθνοφασίστες αλλά και από τους σοσιαλφασίστες. Υπάρχουν δηλαδή πολλές χιλιάδες αναφορές στην ΟΑΚΚΕ αλλά οι περισσότερες είναι αρνητικές πράγμα που καθόλου δεν συμβαίνει με τα καθεστωτικά και τα ρωσόφιλα ψευτοεπαναστατικά ρεύματα. Αυτές οι επιθέσεις έχουν βέβαια και το καλό τους σε βάθος χρόνου. Γιατί οι έξυπνοι άνθρωποι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι ο καθένας χαρακτηρίζεται κατ αρχήν από τους εχθρούς του και όταν τόσο επίμονα τον χτυπάνε οι φασίστες αυτό σημαίνει ότι κάτι καλό έχει να πει. Αν δεν υπάρξουν πάντως ειδικές εχθρικές κρατικές παρεμβάσεις στο ίντερνετ, σταδιακά η θέση της ΟΑΚΚΕ θα γίνεται ισχυρότερη γιατί χάρη στα άρθρα της Νέας Ανατολής η ιστοσελίδα μας αρχίζει να γίνεται ένα μικρό κέντρο δημοκρατικής και προλεταριακής πολιτικής διαφώτισης. Ήδη χάρη στο ίντερνετ μπαίνει αλλιώς και το ζήτημα της ποιότητας των ψήφων του 2009. Παρατηρούμε ότι οι άνθρωποι που μας πλησίασαν σ’ αυτές εδώ τις εκλογές έχουν πολύ μεγάλη γνώση της πολιτικής γραμμής της ΟΑΚΚΕ και έχουν επίσης πολύ πιο μεγάλη ιδεολογική και πολιτική ταύτιση με αυτήν ακριβώς λόγω της επαφής τους με την ιστοσελίδα μας.
Τώρα πια δεν είναι δίπλα μας απλά οι άνθρωποι που διαβάζουν αποσπασματικά και συμφωνούν με τις αφίσες μας, δηλαδή συμφωνούν με μια πλευρά της γραμμής μας, όπως με τη γραμμή μας ενάντια στο παραγωγικό και στο εκπαιδευτικό σαμποτάζ, ή τη γραμμή μας ενάντια στον εθνοφασισμό. Τώρα πια υπάρχουν οι προσεκτικοί μελετητές της ανάλυσης και της πολιτικής ιδεολογίας της ΟΑΚΚΕ που αγαπάνε το κόμμα μας και το υποστηρίζουν συνολικά και συχνά με θέρμη.
Αυτό που μένει είναι αυτή η πολιτική επιρροή να μεταφραστεί κάποια στιγμή σε οργανωτική ανάπτυξη. Δίχως αυτήν δεν θα μπορέσουμε να σπάσουμε τον πολιτικό αποκλεισμό της ΟΑΚΚΕ και να αντιμετωπίσουμε το φαιοκόκκινο φασισμό που διαρκώς θα δυναμώνει. Το καλό με αυτές τις εκλογές είναι ότι τουλάχιστον η ανάπτυξη του φαιού φασισμού έγινε αντιληπτή από τις δημοκρατικές μάζες πράγμα που θα φέρει μια πρώτη αφύπνισή τους παρόλο που το καθεστώς θα βάλει αμέσως τους ψευτοαντιφασίστες κινηματίες και τους μισητούς στο λαό «μπάχαλους» με επικεφαλής τον ΣΥΝ να παίξουν το ρόλο του δήθεν αντίπαλου πόλου.
Έχουμε λοιπόν πολλή δουλειά και στο μέτωπο της πολιτικής δημοκρατίας και της οικονομικής πάλης της εργατικής τάξης. Οι προϋποθέσεις είναι καλές, το κλίμα στην οργάνωση και στους φίλους μας είναι εξαιρετικό. Οι πολύ δύσκολες εποχές όπου η πραγματικότητα ήταν κρυμμένη από τις συνειδήσεις έχει περάσει.