Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Tο κανιβαλικό εθνοφασιστικό συλλαλητήριο της 20ης του Γενάρη στο Σύνταγμα έκανε τα στομάχια πολλών δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων να σφιχτούν. Το καθεστωτικό τέρας, με τους παπάδες του, τους άμεσα ή έμμεσα συμμετέχοντες στρατιωτικούς του, τη σοβινιστική αντιδραστική ιντελιγκέντσια του και πάνω απ’ όλα με τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές του της «Χρυσής Αυγής» ήταν εκεί. Δεν ήταν όσο μαζικό διακήρυσσε πως θά ‘ταν, μάζεψε ωστόσο μια όχι αμελητέα μάζα, κυρίως από το πολιτικά πιο καθυστερημένο και γεμάτο εθνικιστικές προλήψεις κομμάτι του συντηρητικού κόσμου και, το χειρότερο, είχε πίσω του ένα γενικά πλειοψηφικό ρεύμα.

 

Αν η κυβέρνηση αυτή θα καταφέρει να κρατήσει το χρυσάφι της Κασσάνδρας θαμμένο μέσα στη γη και από πάνω του τους ανθρώπους άνεργους και πεινασμένους, τότε τίποτα δεν θα την εμποδίσει να γκρεμίσει και την υπόλοιπη βιομηχανία που απέμεινε στη χώρα.

  Το νο­μο­σχέ­διο για τον ε­νιαί­ο φό­ρο α­κι­νή­των ει­σά­γει έ­να α­πό­λυ­τα στρε­βλό και ά­δι­κο σύ­στημα φο­ρο­λό­γη­σης α­φού φο­ρο­λο­γεί πε­ρισ­σό­τε­ρο τα α­κί­νη­τα που δεν α­πο­φέ­ρουν κα­νέ­να ει­σό­δη­μα στους ι­διο­κτή­τες τους, ό­πως εί­ναι τα ε­ντός σχε­δί­ου οι­κό­πεδα χω­ρίς κτί­σμα.

 

Τη Δευ­τέ­ρα και την Τρί­τη 11-12 Μα­ΐ­ου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις κα­τε­χόμε­νες α­πό τη Ρω­σί­α α­να­το­λι­κές ε­παρ­χί­ες της Ου­κρα­νί­ας, με πρω­το­βου­λί­α του στε­λέ­χους του γαλ­λι­κού φα­σι­στι­κού Ε­θνι­κού Με­τώ­που της Λε­πέν, Ζαν Λουκ Σαφ­χα­ου­ζέρ, διά­σκε­ψη υ­πό τον τί­τλο “Ντον­μπάς: Χτες, Σή­με­ρα, Αύ­ριο”.

Οι αυ­ξή­σεις του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος τα τέσ­σε­ρα τε­λευ­ταί­α χρό­νια στη βιο­μη­χα­νί­α ξε­πέ­ρα­σαν το 60%. Αν στο κό­στος της ε­νέρ­γειας προ­στε­θεί και η αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γίας τό­τε σε πολ­λές βιο­μη­χα­νί­ες

Από τότε που έχει εκδοθεί η ανακοίνωση της 28/7/2018 για τις δολοφονικές πυρκαγιές στην Αττική, το μόνο που έχει μεσολαβήσει είναι η πιο ραγδαία από ποτέ πολιτική απομόνωση της κυβέρνησης κυρίως για την αδιαφορία της, τα ψέμματά της και το τερατώδες θράσος της απέναντι στο λαό. Αυτή η απομόνωση των τελευταίων ημερών μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι οι πυρκαγιές περισσότερο εμπόδισαν τα oποιαδήποτε σχέδια της κυβέρνησης παρά τα διευκόλυναν όπως ισχυρίζεται η ανακοίνωσή μας. Γι αυτό θέλουμε να πούμε μερικά πράγματα πάνω σ αυτό το ζήτημα

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

 

Η πο­λι­τι­κή κρί­ση που έ­χει ξε­σπά­σει τον τε­λευ­ταί­ο χρό­νο και έ­χει ο­ξυν­θεί α­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρο τους τε­λευ­ταί­ους μή­νες στη Δη­μο­κρα­τί­α της Μα­κε­δο­νί­ας ε­πι­τα­χύ­νει α­πλώς τη δια­δι­κα­σί­α α­πο­μά­κρυν­σης της πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας της γει­το­νι­κής χώ­ρας α­πό το φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­σμό και την προ­σέγ­γι­σή της με τη ρώ­σι­κη φα­σι­στι­κή υ­περ­δύ­να­μη.

 

Η  απομόνωση της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη από τις κυβερνήσεις όλων ανεξαίρετα των άλλων κρατών της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από την προπαγάνδα της πρώτης με το επιχείρημα ότι αυτό είναι φυσικό αφού η ελληνική κυβέρνηση σαν αριστερή κυβέρνηση που είναι εκπροσωπεί το λαό και παλεύει για τα συμφέροντά του, οπότε αντικειμενικά και για τα συμφέροντα όλων των λαών της Ευρώπης, και συνεπώς είναι φυσικό να είναι σε σύγκρουση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις που είναι κυβερνήσεις της αστικής τάξης αυτών των χωρών.

  Για χρό­νια τώ­ρα οι σα­μπο­τα­ρι­στές δεν ά­φη­ναν κα­νέ­να έρ­γο κρα­τι­κό να γί­νει με τη μέ­θο­δο ΣΔΙΤ, δη­λα­δή με τη σύ­μπρα­ξη δη­μό­σιου και ι­διω­τι­κού το­μέ­α. Αυ­τή η μέ­θο­δος ε­ξοι­κο­νο­μεί πό­ρους α­πό το κρά­τος και προ­ω­θεί την κατα­σκευ­ή δη­μό­σιων έρ­γων. Ό­μως οι ε­πι­κρα­τέ­στε­ροι υ­πο­ψή­φιοι για τέ­τοια έργα α­νή­καν στο κομ­μά­τι της δυ­τι­κό­φι­λης α­στι­κής τά­ξης. Γι’ αυ­τό οι ψευ­το­αρι­στε­ροί του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και του ψευ­τοΚ­ΚΕ ή­ταν πά­ντα ε­νά­ντια σε αυ­τά.