Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Frontpage Slideshow | Copyright © 2006-2011 JoomlaWorks Ltd.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12

 

 

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΣΑΜΠΟΤΑΖ

   Έ­νας βα­σι­κός πα­ρά­γο­ντας πα­ρα­γω­γι­κού σα­μπο­τάζ εί­ναι και η δι­καστι­κή γρα­φειο­κρα­τί­α σε συ­νερ­γα­σί­α με τα κόμ­μα­τα και τα κι­νή­μα­τα των σα­μποτα­ρι­στών, και εν­νο­εί­ται με την πο­λι­τι­κή κά­λυ­ψη και τις ε­πεμ­βά­σεις των κυβερ­νη­τι­κών η­γε­τών-σμποτα­ρι­στών. Χω­ρίς αυ­τές τις κα­λύ­ψεις και τις ε­πεμβά­σεις μό­νοι τους οι δι­κα­στές, σα­μπο­τα­ρι­στές δεν θα μπο­ρού­σαν να κά­νουν τέ­τοια ζη­μιά στις πεν­δύ­σεις.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ κα­ταγ­γέλ­λει ε­δώ και χρό­νια το δι­καστι­κό σα­μπο­τάζ που στο κέ­ντρο του εί­ναι το σα­μπο­τάζ του Συμ­βού­λιου της Επι­κρα­τεί­ας, ι­διαί­τε­ρα του βιο­μη­χα­νο­κτό­νου 5ου τμή­μα­τός του.
Το δι­κα­στι­κό σα­μπο­τάζ, λει­τουρ­γεί ως ε­ξής: ό­ταν α­να­κοι­νω­θεί η επέν­δυ­ση και κα­τα­τε­θούν τα σχε­τι­κά έγ­γρα­φα για έ­γκρι­ση, κά­ποιοι-συ­νή­θως δήθεν οι­κο­λό­γοι ή ο­μά­δες πο­λι­τών-που κα­θο­δη­γού­νται πο­λιτι­κά κυ­ρί­ως α­πό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή πα­λιό­τε­ρα και α­πό το ψευ­τοΚ­ΚΕ, κά­νουν προ­σφυ­γή στο ΣτΕ. Αυ­τό καθυ­στε­ρεί την α­πό­φα­ση, πολ­λές φο­ρές και μέ­χρι δέ­κα χρό­νια,  και στο τέ­λος ο ε­πεν­δυ­τής χρε­ο­κο­πεί ή φεύ­γει. Αυ­τή η δι­κα­στι­κή μορ­φή του πα­ρα­γω­γι­κού σαμπο­τάζ δεν πραγ­ματο­ποιεί­ται μό­νο α­πό το ΣτΕ, αλ­λά και α­πό ό­λων των βαθ­μίδων και ει­δι­κο­τή­των τα δι­κα­στή­ρια. 
Για πρώ­τη φο­ρά η α­στι­κή τά­ξη αρ­χί­ζει να συ­νει­δη­το­ποιεί αυ­τή τη ζη­μιά χω­ρίς ω­στό­σο να κα­τα­λα­βαί­νει ή να θέ­λει να φα­νε­ρώ­σει ό­τι πρό­κει­ται για συ­νει­δη­τό, ορ­γα­νω­μέ­νο και μά­λι­στα πο­λι­τι­κό σα­μπο­τάζ. 
Σύμ­φω­να λοι­πόν με στοι­χεί­α που δη­μο­σιεύ­ει η Κα­θη­με­ρι­νή στις 26-10: “Εκα­το­ντά­δες ε­πεν­δύ­σεις, ε­κα­τομ­μύ­ρια ερ­γα­το­ώ­ρες και χι­λιά­δες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας χά­θη­καν ε­ξαι­τί­ας της πο­λυ­πλο­κό­τη­τας και των τε­ρά­στιων κα­θυ­στε­ρήσε­ων που χα­ρα­κτη­ρί­ζουν το πλαί­σιο α­πο­νο­μής δι­καιο­σύ­νης. Ο­λα αυ­τά, ε­νώ συμ­βαί­νει τα τε­λευ­ταί­α 20 χρό­νια να θε­σπί­ζο­νται 4 ή 5 νό­μοι ε­τη­σί­ως σε ό­λο το φά­σμα της Δι­καιο­σύ­νης που τι­τλο­φο­ρού­νται “ε­πι­τά­χυν­ση της Δι­καιο­σύ­νης…Το νο­μι­κό πλαί­σιο εί­ναι πε­ρί­πλο­κο, με πολ­λές α­ντι­κρουό­με­νες δια­τά­ξεις, α­σα­φές και διαρ­κώς με­τα­βαλ­λό­με­νο και μά­λι­στα κά­ποιες φο­ρές α­να­δρο­μι­κά. Οι δη­μό­σιες υ­πη­ρε­σί­ες δεν έ­χουν πολ­λές φο­ρές ξε­κά­θα­ρες αρ­μο­διό­τη­τες. Δεν έ­χουν ε­πί­σης υ­πο­χρέ­ω­ση να λαμ­βά­νουν α­πο­φά­σεις ε­ντός ο­ρι­σμέ­νου χρό­νου και ό­ταν την έ­χουν, δεν την εφαρ­μό­ζουν χω­ρίς να υ­πο­στούν ε­πι­πτώ­σεις. Οι δι­κα­στι­κές δια­δι­κα­σί­ες εί­ναι ε­ξαι­ρε­τι­κά αρ­γές, σε ση­μεί­ο που μπο­ρούν ακό­μη και να α­κυ­ρώ­σουν ε­πεν­δύ­σεις. Με αυ­τά τα δε­δο­μέ­να, εύ­κο­λα α­ντι­λαμ­βά­νεται κα­νείς για­τί η Ελ­λά­δα δια­τη­ρεί αρ­νη­τι­κό ρε­κόρ ξέ­νων ε­πεν­δύ­σε­ων και πό­σο δύ­σκο­λα θα ε­πι­τευ­χθεί ο δι­πλός στό­χος α­νά­πτυ­ξη- α­πα­σχό­λη­ση ε­άν δεν δο­θεί λύ­σει στο πρό­βλη­μα”. 
Αυ­τός που α­πο­φα­σί­ζει για τους νό­μους δεν εί­ναι βέ­βαια τα δι­κα­στή­ρια αλ­λά η Βου­λή, δη­λα­δή τα κόμ­μα­τα που την α­πο­τε­λούν, η ο­ποί­α και ψη­φί­ζει τους νό­μους. Θα μπο­ρού­σαν δη­λα­δή η κυ­βέρ­νη­ση και τα κόμ­μα­τα να φέ­ρουν νόμους, ι­διαί­τε­ρα τώ­ρα που η χώ­ρα έ­χει χρε­ο­κοπή­σει, οι ο­ποί­οι θα α­πλο­ποιούν τις δια­δια­κα­σί­ες έκ­δο­σης των δι­κα­στι­κών α­πο­φά­σε­ων και που θα έ­βα­ζαν τέρμα στη  μα­κρο­χρό­νια α­να­μο­νή. Άλ­λω­στε αυ­τή εί­ναι μια α­πό τις λί­γες ση­μα­ντι­κές  με­τα­αρ­ρυθ­μί­σεις στις ο­ποί­ες ε­πι­μέ­νει η Τρό­ι­κα. Ε­δώ εί­ναι χα­ρα­κτη­ριστι­κό της δια­κομ­μα­τι­κής συν­νε­νο­χής, ό­τι κα­τά την πε­ρί­ο­δο που στο υ­πουρ­γεί­ο δι­καιο­σύ­νης ή­ταν η ψευ­το­α­ρι­στε­ρή ΔΗ­ΜΑΡ, δεν ψη­φί­στη­κε ού­τε έ­νας νό­μος που να βά­ζει φρέ­νο σε αυ­τήν την κα­τά­στα­ση.