Ο ΑΧΜΑΝΤΙΝΕΤΖΑΝΤ ΞΑΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Το πανάρχαιο αυτό ρητό φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του ιρανού δικτάτορα Μ. Αχμαντινετζάντ, ο οποίος πρόσφατα έζησε την πιο οδυνηρή εμπειρία της προεδρίας του.
Τον περασμένο Δεκέμβρη ο ιρανός πρόεδρος, επισκεπτόμενος το πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, είχε δεχτεί κατάμουτρα τις έντονες αποδοκιμασίες των φοιτητών, που έκφραζαν τα καταπιεσμένα αισθήματα του λαού ενάντια στη στυγνή ισλαμοφασιστική δικτατορία. Είναι γνωστή η επαναστατικότητα και η μαχητικότητα της ιρανικής νεολαίας. Η αντίθεσή της στους μουλάδες εντάθηκε ιδιαίτερα μετά την τοποθέτηση από τον Αχμαντινετζάντ (2005) ενός κληρικού στην πρυτανεία του συγκεκριμένου πανεπιστημίου. Η αντίδραση των σπουδαστών σ’ αυτή την ενέργεια ανάγκασε το καθεστώς να απολύσει αρκετούς αντιφασίστες καθηγητές και να φυλακίσει τρεις εκπροσώπους του φοιτητικού κινήματος υποβάλλοντάς τους σε φρικτά σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια.
Αφού τα έκανε όλα αυτά, ο δικτάτορας νόμισε ότι ξεμπέρδεψε μια και καλή με τους υπονομευτές της εξουσίας του. Πήγε λοιπόν ξανά στις αρχές του φετινού Οκτώβρη για να βγάλει λόγο στους φοιτητές του πανεπιστημίου με αφορμή την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους. Για κάθε ενδεχόμενο οι αρχές φρόντισαν το ακροατήριο να απαρτίζεται αποκλειστικά από αφοσιωμένους οπαδούς του. Πριν προλάβει όμως να ολοκληρώσει την ομιλία του, οι οπαδοί του προέδρου βρέθηκαν πιασμένοι στα χέρια με πάνω από 100 αποφασισμένους σπουδαστές, που έκαναν την εμφάνισή τους φωνάζοντας συνθήματα όπως «Θάνατος στο δικτάτορα» και «Ελευθερώστε τους φυλακισμένους φοιτητές» (βλ. Νιου Γιορκ Τάιμς, 8/10). Η φιέστα που είχαν ετοιμάσει οι αρχές χάλασε μεμιάς κι ο Αχμαντινετζάντ δεν ήξερε πού να κρυφτεί!
Με την ηρωική της πράξη η ιρανική σπουδάζουσα νεολαία κατάφερε όχι μόνο να χαλάσει την καλοστημένη φιέστα του δικτάτορα, αλλά και να αναδείξει τη βλακεία του σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τη βλακεία ενός καθεστώτος που δεν υποψιάζεται καν ότι, όσο περισσότερο καταπιέζει τις μάζες, τόσο περισσότερο τις εξεγείρει και τόσο περισσότερο ελαττώνει τη διάρκεια ζωής του.