Η ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ 13/2 ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας περιόδου

Η ΟΑΚΚΕ συμμετείχε στην απεργία της 13/2 καθώς και στη συγκέντρωση και πορεία που διοργάνωσε η ΓΣΕΕ την ίδια μέρα ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης για την περικοπή των συντάξεων.
Την παραμονή της συγκέντρωσης δημοσιεύσαμε στην ιστοσελίδα μας το ακόλουθο κείμενο που εξηγούσε τους λόγους αυτής της απόφασης με τίτλο : «Η ΟΑΚΚΕ δεν πήρε εύκολα αυτήν την απόφαση και τούτο γιατί το πολιτικό πλαίσιο που επιβάλουν στην πράξη ή και στα λόγια οι ηγετικές δυνάμεις της απεργίας και των άλλων κινητοποιήσεων είναι αρνητικό. Το πολιτικό πλαίσιο είναι βασικά η υπεράσπιση του γραφειοκρατικού κρατικοφασισμού και ο «αντικαπιταλισμός» σαμποταριστικού ανατολικού ιμπεριαλιστικού τύπου. Όμως αυτό που έγινε καθοριστικό στην απόφασή μας να συμμετέχουμε σε αυτήν την κινητοποίηση είναι ότι εκφράστηκε καθαρά στην πράξη κιόλας από τη συγκέντρωση της 12 του Δεκέμβρη η δίκαιη καθολική θέληση των εργαζομένων να αντισταθούν στη μείωση των συντάξεων και έμμεσα των μισθών τους, έστω και κάτω από την καθοδήγηση των σημερινών ηγεσιών τους για τις οποίες δυσπιστούν χωρίς όμως να αντιλαμβάνονται ακόμα πόσο καταστροφικές είναι για τα άμεσα και τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Αλλά αφού σε κάθε περίπτωση αυτό που θέλουν οι μάζες είναι δίκαιο και αφού θέλουν να κινηθούν μαζικά για να το πετύχουν, η ΟΑΚΚΕ πρέπει να συμμετέχει στη μαζική αυτή κίνησή τους. Είναι και μέσα σε αυτήν την κίνηση που πρέπει να τις διαφωτίζει για το πόσο καταστροφικά χρησιμοποιείται ο αγώνας τους από τις ηγεσίες τους, για να προβάλει και να ζυμώνει τη δική της γραμμή, τη μόνη γραμμή διεξόδου και νίκης του εργατικού κινήματος. Ήδη στις 12 του Δεκέμβρη η ΟΑΚΚΕ κατέβηκε μαζικά και μοίρασε στους συγκεντρωμένους την προκήρυξή της ενώ συμμετείχε και στην απεργία. Τώρα θα βαδίσει μαζί τους.
Η ΟΑΚΚΕ είναι ακόμα πολύ μικρή οργανωτικά για να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς σήμερα, αλλά μπορεί και πρέπει να είναι δίπλα στις μάζες και δίπλα στις πρωτοπόρες μειοψηφίες που ασταμάτητα ξεπροβάλουν για να το πετύχει αύριο».
Πραγματικά ήταν μια από τις πολύ λίγες περιπτώσεις όπου έπρεπε η ΟΑΚΚΕ να συμμετέχει σε μια διαδήλωση που γινόταν κάτω από την ηγεσία του σοσιαλφασισμού. Δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει μέρος σε μια εκδήλωση που είχε σαν στόχο την ακύρωση μιας προοδευτικής δειλής μεταρρύθμισης σαν αυτές που δοκιμάζει εδώ και χρόνια η μη ρωσόδουλη αστική τάξη και γενικά σε κανένα κίνημα με αντιδραστικό κεντρικό αίτημα, όπως είναι σχεδόν όλα όσα γίνονται τα τελευταία χρόνια. Ούτε θα μπορούσε να συμμετέχει σε ένα κίνημα μειοψηφίας που είναι μισητό ως προς τη μορφή πάλης του στη μεγάλη μάζα του πληθυσμού όπως γίνεται με τα εξ αρχής προβοκαρισμένα αντιρατσιστικά και αντιναζιστικά κινήματα του σοσιαλφασισμού ή του σπασιματζίδικου αναρχισμού. Όμως σε ένα κίνημα όπου συμμετέχουν πλατειές εργαζόμενες μάζες ή έστω που αυτές το βλέπουν θετικά γιατί έχει δίκαιο κεντρικό αίτημα, η ΟΑΚΚΕ πρέπει να συμμετέχει. Έτσι έπρεπε να κάνει και στις 12/12 όπου ταλαντεύτηκε με μια γραμμή μισο-κατεβάσματος και μισο-αποχής, δηλαδή με το μοίρασμα προκήρυξης.
Η απήχηση που είχε η συμμετοχή της ΟΑΚΚΕ στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και την πορεία της 13/2 δικαίωσε αυτή την απόφαση. Στο μπλοκ μας και κάτω από πανό με το σύνθημα : «Θα σώσουμε μισθούς συντάξεις μόνο με εργοστάσια ανοιχτά και συνδικάτα ταξικά» συγκεντρώθηκαν περίπου σαράντα άτομα, σύντροφοι μας και συναγωνιστές, αρκετοί απολυμένοι των Λιπασμάτων και εργαζόμενοι στη Ζώνη. Μοιράσαμε μια καινούργια προκήρυξη πιο ολοκληρωμένη πολιτικά από εκείνη της 12/12 με τις θέσεις μας για το ασφαλιστικό.
Η συμμετοχή των εργαζόμενων στη συγκέντρωση της 13/2 ήταν μαζική αν και μικρότερη από εκείνη της 12/12. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι η ψευτοαριστερή αντιπολίτευση υπονόμευσε την αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων που αναδείχτηκε στις 12/12, δεν την κλιμάκωσε σε κανέναν κλάδο, δεν προετοίμασε την 13/2 από καιρό, δεν την έκανε θέμα στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που γενικά δεν απεργεί είτε γιατί δεν έχει συνδικαλιστική κάλυψη είτε γιατί δεν εμπιστεύεται τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που τον έχουν πουλήσει πολλές φορές. Με λίγα λόγια η αντιπολίτευση έκανε ότι μπορούσε για να υποβάλει στους εργαζόμενους την άποψη ότι τα ασφαλιστικά μέτρα από τη μια ήταν αποφασισμένα ενώ παράλληλα καλλιέργησε και την αυταπάτη ότι η καθαίρεση Μαγγίνα θα ελάφρυνε αυτά τα μέτρα.
Όμως η βαθύτερη αιτία της αυξανόμενης απογοήτευσης των εργαζομένων σχετικά με το ασφαλιστικό είναι το αντιδραστικό και αδιέξοδο πολιτικό πλαίσιο που προβάλουν αυτές οι ηγεσίες σαν απάντηση στην περικοπή των συντάξεων. Δεν είναι δυνατό δηλαδή οι εργαζόμενοι να θεωρήσουν ότι τα λεφτά που χάνουν στις συντάξεις βρίσκονται μέσα στα σεντούκια των βιομηχάνων και στα κρατικά ταμεία. Διαισθάνονται ότι η βαθύτερη αιτία για την περικοπή των συντάξεων είναι η μεγάλη ανεργία, η αποβιομηχάνιση, η μαύρη εργασία, ο τεράστιος κρατικός παρασιτισμός και η σπατάλη και όχι ότι δεν πληρώνει όσους φόρους πρέπει η ολιγαρχία. Αν μια κυβέρνηση προσποιούταν πως έσωνε τις συντάξεις όλων των εργαζομένων επιβάλλοντας πολύ μεγαλύτερη φορολογία στις μεγάλες επιχειρήσεις απλά θα έκλεινε όσες έχουν απομείνει.
Η αδυναμία του σοσιαλφασιστικού ηγετικού μπλοκ να προβάλει μιας αληθινή και ρεαλιστική εργατική γραμμή στις μάζες έγινε φανερή στην πορεία προς τη Βουλή. Το μπλοκ μας παρατάχθηκε ανάμεσα σε μπλοκ σωματείων και αυτό που αισθανθήκαμε από την πρώτη στιγμή ήταν η βουβαμάρα και η αμηχανία της καθοδηγητικής γραμμής αυτών των σωματείων μπροστά στα ζωντανά και γεμάτα ουσία συνθήματα του μπλοκ μας που οι σύντροφοι μας φώναζαν με δύναμη και ενθουσιασμό διακρίνοντας το έντονο ενδιαφέρον και την επιδοκιμασία γι αυτά στα μάτια όσων παρακολουθούσαν την πορεία Τα συνθήματα είχαν πολύ μεγάλη απήχηση και φωνάχτηκαν και από ανθρώπους στα κοντινά μας μπλοκ γιατί συμπύκνωσαν την ίδια την εμπειρία και αφύπνισαν την ταξική συνείδηση των εργαζομένων.

Τα βασικά συνθήματα μας ήταν:

“Με εργοστάσια κλειστά και μαύρη εργασία, άδεια σε λίγο θα είναι τα Ταμεία”,
”Φέρνουνε την πείνα κι αδειάζουν τα Ταμεία, εκείνοι που γκρεμίζουνε τη βιομηχανία”,
”Εργοστάσια ανοιχτά, συνδικάτα ταξικά”,
”Σωματεία των εργατών όχι των ρουφιάνων και των αποστατών”,
“ Όχι στη διάσπαση μες τα σωματεία, ίση αμοιβή για ίση εργασία”,
“ Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι”,
” Πέντε ηγεσίες χτυπάνε τους εργάτες- Μέτωπο ταξικό δημοκρατικό”,
“Ο λαός δε ζει με τη δημαγωγία. Σύγχρονη παραγωγή, έρευνα, Παιδεία”,
“ Η πιο μεγάλη μόλυνση είναι η ανεργία. Φύση - ομορφιά και βιομηχανία”,
“Ποιός πρέπει να πληρώσει;
Η αρπακτική ολιγαρχία, η μικρομεσαία δουλοκτησία, η διεφθαρμένη γραφειοκρατία”.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και όλους τους δημοκράτες να στηρίξουν την ΟΑΚΚΕ, και να διαδώσουν τις θέσεις της. Έχει αποδειχτεί ότι δίχως μια δυνατή ταξική και επαναστατική πρωτοπορία δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα στη χώρα μας ούτε ταξική εργατική συγκρότηση, ούτε δημοκρατικό μέτωπο. Και η στιγμή που θα μπορεί να δυναμώσει η ΟΑΚΚΕ έχει έρθει. Πριν από λίγο δεν ήταν δυνατό να δυναμώσει γιατί ο κύριος εχθρός έμενε κρυμμένος σχεδόν για όλους. Μετά από κάποιον καιρό δεν θα είναι εύκολο να δυναμώσει γιατί ο κύριος εχθρός (αν δεν έχει βρει οργανωμένη αντίσταση) θα ασκήσει την ανοιχτή φασιστική δικτατορία του. Αυτή η εποχή είναι η κατάλληλη γιατί και έχει φανερωθεί σε πολλούς ο κύριος εχθρός και γιατί αυτός δεν μπορεί ακόμα να ασκήσει την ανοιχτή δικτατορία του. Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα και αποφασιστικά για το οργανωτικό δυνάμωμα και το πλάτεμα της επιρροής της ΟΑΚΚΕ τώρα υπερνικώντας τις αγκυλώσεις της ατέλειωτης περιόδου της μεγάλης απομόνωσης και της μεγάλης αναμονής. Κάθε φίλος μας που βλέπει αυτήν την αναγκαιότητα πρέπει να έρθει δίπλα μας και να βοηθήσει με κάθε τρόπο στην οργανωτική μας ανάπτυξη.