Υπόθεση Ζαχόπουλου: Τα στοιχεία μιλάνε
Το αληθινό σκάνδαλο είναι ο εκβιαστής πρωθυπουργός

Η ΟΑΚΚΕ κυκλοφόρησε στα τέλη Γενάρη αφίσα για την υπόθεση Ζαχόπουλου με τίτλο «ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ. Βρώμικη η εξόντωση του Ζαχόπουλου και το κυνήγι του Αναστασιάδη». Στο κείμενο της αφίσας μας που δημοσιεύουμε σε αυτό το φύλλο αναφέρεται ότι: «Το αληθινό σκάνδαλο με το Ζαχόπουλο είναι η βουβή καθαίρεση ενός κυβερνητικού στελέχους από τον πρωθυπουργό της χώρας με τη στήριξη όλων των ηγεσιών της αντιπολίτευσης στη βάση υλικού που συνέλεξαν εκβιαστές. Ο πρωθυπουργός είναι αντικειμενικά συνένοχος εκβιασμού όχι τόσο γιατί υποχρέωσε το συνεργάτη του σε παραίτηση στη βάση ενός υποκλαπέντος υλικού, αλλά γιατί δεν στράφηκε ενάντια στους εκβιαστές και έκρυψε τον εκβιασμό που ήρθε σε γνώση του λαού μόνο επειδή το θύμα αυτοχειριάστηκε». Αυτή η αλήθεια αναδείχθηκε μέσα από τη διαδικασία των ανακρίσεων για την υπόθεση που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες.

Φασιστική διακομματική εκκαθάριση η εξόντωση Ζαχόπουλου.

Στην αφίσα και στην ανακοίνωσή μας που δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο φύλλο της Νέας Ανατολής εξηγήσαμε ότι ο πραγματικός λόγος της αποπομπής Ζαχόπουλου ήταν το ότι αρνήθηκε να μετατρέψει σε εργαλεία βιομηχανικού σαμποτάζ τους δύο βασικούς οργανισμούς του υπουργείου Πολιτισμού στους οποίους ήταν πρόεδρος, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεώτερων Μνημείων. Οι οργανισμοί αυτοί επέτρεπαν μέχρι τώρα την πραγματοποίηση επενδύσεων σε περιοχές που έκριναν ότι δεν είχαν αρχαιολογικό ή ιστορικό ενδιαφέρον οπότε δεν υπήρχε λόγος να απαγορευτεί η αξιοποίησή τους. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Ζαχόπουλος είχε βρεθεί στο στόχαστρο του ΣΥΝ για υποθέσεις αποχαρακτηρισμών όπως ο αποχαρακτηρισμός κάποιων κτισμάτων στο παλιό εργοστασιακό συγκρότημα της Columbia, μίας έκτασης συνολικά 14.000 τμ, τα οποία κατεδαφίστηκαν για να κατασκευαστεί συγκρότημα κτιρίων για εμπορική χρήση. Η κατεδάφιση επιτράπηκε μετά από γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεώτερων Μνημείων ότι τα κτίσματα δεν είναι διατηρητέα. Ο ΣΥΝ ζητούσε επίμονα να κηρυχθούν διατηρητέα όλα τα κτίσματα στο σύνολο της έκτασης των 14.000 τμ και να γίνουν μουσειακές εγκαταστάσεις. O βαθύτερος λόγος για τον οποίο ο Συνασπισμός δεν θέλει να χτίζονται κτίρια του ιδιωτικού τομέα αλλά κρατικά, και μάλιστα του πολιτισμού, είναι για να γίνεται η σοσιαλφασιστική γραφειοκρατία ο διαχειριστής μεγαλύτερου κοινωνικού πλούτου και έτσι να δυανμώσει η θέση του. Παντού στην Αθήνα όπου υπάρχει ένας μεγάλος χώρος ο ΣΥΝ ζητάει να κτιστεί ένα δημοτικό πολιτιστικού κατάστημα, δηλαδή ένα ακόμα άντρο κρατικής παρασιτικής γραφειοκρατίας. Τη δουλειά της παρεμπόδισης του έργου που θα γινόταν στο χώρο της Κολούμπια ανέλαβε το ΣτΕ που ηγεμονεύεται από τους σοσιαλφασίστες. Αυτό με πρόσφατη απόφαση του ακύρωσε τη σχετική γνωμοδότηση για τον αποχαρακτηρισμό.
Ήταν επίσης ο ΣΥΝ, το κόμμα που πρωτοστατεί στο βιομηχανικό σαμποτάζ, που έριξε τα περισσότερα πυρά στον ημιθανή Ζαχόπουλο, που πρόβαλε πολιτικά αιτήματα στον απόηχο του διασυρμού του με το DVD και που τελικά επωφελήθηκε από την απομάκρυνσή του. Είναι απόλυτα διαφωτιστικές, οι τοποθετήσεις του Αλαβάνου σε δύο συναντήσεις του, η μία με τους υπαλλήλους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων του υπουργείου Πολιτισμού και η δεύτερη με τον ίδιο τον υπουργό Πολιτισμού Λιάπη. Στο ρεπορτάζ της Αυγής για την πρώτη συνάντηση (8/1/08) διαβάζουμε ότι ο Αλαβάνος «πρότεινε μια σειρά από αναγκαία μέτρα στο χώρο του υπουργείου Πολιτισμού, όπως “να σταματήσει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και τα άλλα αντίστοιχα όργανα να είναι όργανα φεουδαρχικού χαρακτήρα που λειτουργούν στο σκοτάδι και να σταματήσουν να υποτάσσονται σε επιλογές της πολιτικής ηγεσίας”». Στη συνάντηση του με το Λιάπη διευκρινίζει περισσότερο τη θέση του (οι υπογραμμίσεις δικές μας): «Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων να σταματήσουν να λειτουργούν με αδιαφάνεια. Να γίνουν ανοιχτά όργανα. Με έγκριση της σύνθεσης τους από μια ευρύτερη πλειοψηφία του Προεδρείου της Βουλής, όπως περίπου γίνεται και με τις ανεξάρτητες αρχές. Και με κριτήρια για την συμμετοχή, συμμετοχή κυρίως «εξ οφίτσιο» προσώπων, συμμετοχή και εκπροσώπων των εργαζομένων. Οι φάκελοι των θεμάτων, των υποθέσεων που συζητούνται να δίνονται στους δημοσιογράφους, να είναι ανοιχτοί στην δημοσιότητα, όχι μόνο παρακολούθηση από τους δημοσιογράφους που δεν αρκεί για μια καλή ενημέρωση. Στην διαδικασία να συμμετέχουν οι εκπρόσωποι των υπηρεσιών. Στα σοβαρά θέματα όπως είναι η οικοδόμηση σε ζώνες αρχαιολογικών χώρων ή αποχαρακτηρισμοί διατηρητέων, να λαμβάνονται αποφάσεις μόνο με αυξημένη πλειοψηφία. Κατάργηση της διπλής ψήφου του Γενικού Γραμματέα, του Προέδρου, ο οποίος να ψηφίζει και τελευταίος, ώστε να μην επηρεάζει τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου ή του Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων» (Δελτίο Τύπου ΥΠΠΟ, 14/1/08). Με λίγα λόγια ο Αλαβάνος προβάλει το μόνιμο αίτημα των σοσιαλφασιστών για διακομματικό έλεγχο των οργανισμών που ανήκουν μέχρι τώρα στο υπουργείο, δηλαδή στην εκάστοτε κυβέρνηση, και οι οποίοι μπορούν με αποφάσεις τους να μπλοκάρουν οποιοδήποτε έργο αν αναλογιστεί κανείς ότι σε όλη την Ελλάδα κάτω από κάθε πέτρα μπορεί να βρεθεί κάποιο αρχαίο ίχνος. Είναι αυτός ο διακομματικός έλεγχος που εφαρμόζεται τώρα σε πολλά επίπεδα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής μέσα από το θεσμό των «ανεξάρτητων» αρχών που δίνει κομμάτι – κομμάτι την εξουσία στην αντιπολίτευση σε βάρος της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας. Στην ουσία τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει στις ανεξάρτητες αρχές αν δεν υπάρχει η συναίνεση, δηλαδή αν δεν υποταχτούν όλοι στο βέτο των ψευτοΚΚΕ-ΣΥΝ. Να σημειώσουμε ότι τώρα η διακομματική αυτή παραεξουσία θα συμπεριλαμβάνει και το ΛΑΟΣ, κάτι που καθόλου δεν ενοχλεί τον ΣΥΝ όταν υποβάλει τα αιτήματά του για διακομματικά όργανα. Να λοιπόν γιατί μετά την προβοκατόρικη, χαφιέδικη, με παράνομα μέσα εξόντωση του κάθε κυβερνητικού στελέχους, δηλαδή μετά την απομάκρυνση του κάθε λιγότερου διεφθαρμένου υπουργού, υφυπουργού, γραμματέα, μπαίνει πάντα το αίτημα του διακομματικού ελέγχου. Αυτό έγινε και τώρα μετά την εξόντωση-δολοφονία του Ζαχόπουλου.
Η επίσκεψη του Αλαβάνου στο Λιάπη δεν ήταν καθόλου μία κουβεντούλα για ανταλλαγή απόψεων. Ο Αλαβάνος ζήτησε και ο Λιάπης λίγες μέρες μετά διέταξε το νέο γενικό γραμματέα του ΥΠΠΟ, Θ. Δραβίλλα να κάνει τα εξής: «1) Οι γνωμοδοτήσεις του ΚΑΣ να λαμβάνονται με «ισχυρές πλειοψηφίες», αφού «είναι μια συγκυρία δύσκολη για το υπουργείο». Στην αντίθετη περίπτωση θα αναπέμπονται για επανεξέταση. 2) Παρ’ όλο που ο νόμος το επιτρέπει, «δε θα ισχύσει η διπλή ψήφος του γενικού γραμματέα». 3) «Πλήρης διαφάνεια» και μέσω του διαδικτύου, «όχι μόνο στην ανακοίνωση της ημερήσιας διάταξης, αλλά όλων των αποφάσεων» (Ριζοσπάστης, 16/1/2008).Είναι εντυπωσιακό πως ο Λιάπης φτάνει στο σημείο να καταργήσει στην πράξη την αρχή της πλειοψηφίας σε ένα όργανο και το νόμο που προβλέπει διπλή ψήφο του γεν. γραμματέα για το χατίρι του Αλαβάνου. Είναι προφανές ότι για αυτή την κατάλυση της νομιμότητας πήρε εντολή από τον Καραμανλή. Τι μπορεί να σημαίνει όμως για την αστική δημοκρατία το ότι ο Αλαβάνος και ο κάθε Αλαβάνος είναι σε θέση να ζητάει από έναν υπουργό να καταργεί νόμους έξω από οποιαδήποτε κοινοβουλευτική διαδικασία; Τι μπορεί να σημαίνει επίσης η προθυμία του υπουργού να ικανοποιήσει αυτό το αίτημα και η προθυμία του γενικού γραμματέα να αποδεχτεί αυτό τον πραξικοπηματισμό;
Το σαμποτάζ της παραγωγής και των επενδύσεων και κυρίως ο πολιτικός έλεγχος του Υπουργείου Πολιτισμού από τη διεφθαρμένη παρασιτική «ιντελιγκέντσια» του σοσιαλφασισμού ήταν ο βασικός λόγος της εξόντωσης Ζαχόπουλου. Έτσι ο Ζαχόπουλος χτυπήθηκε όχι μόνο για τις θέσεις του σχετικά με το παραγωγικό σαμποτάζ αλλά Κι γιατί εφάρμοσε μία πολιτική επιχορηγήσεων σε πολιτιστικές δραστηριότητες του ιδιωτικού κεφαλαίου, και όχι σε προγράμματα που δυναμώνουν το ρόλο της κρατικοδίαιτης συνασπισμικής ψευτοκουλτούρας ή της απολιθωμένης προοδευτικής. Είναι χαρακτηριστική η υπόθεση της διακοπής της επιχορήγησης στην ορχήστρα του Θεοδωράκη για την οποία ειδικά ο ΣΥΝ έχει ξεσηκώσει πολύ θόρυβο. Σε σχετική ερώτηση που έκανε ο Δραγασάκης στη Βουλή, ο Λιάπης απάντησε ότι η ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» από το 2002 έχει λάβει το αξιοσέβαστο ποσό των 1.600.000 ευρώ (μισό δις δρχ) από τακτικό προϋπολογισμό και από τον ειδικό λογαριασμό του ΥΠΠΟ!!!
Έτσι, εξηγείται η «ψυχρότητα» που είχε αναπτυχθεί στο Μαξίμου απέναντι στο Ζαχόπουλο αρκετό καιρό πριν εμφανιστεί οποιαδήποτε υποψία DVD. Ο Καραμανλής τοποθέτησε το Λιάπη στο υπουργείο Πολιτισμού μετά τις εκλογές, για να γίνει πιο εύκολη η εξόντωση Ζαχόπουλου. Ήταν γνωστό ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο δεν ήταν καλές, και ασφαλώς ο Καραμανλής υπόθαλψε την όξυνσή τους.
Αποδεικνύεται τώρα καθαρά πως το DVD ήρθε στην κατάλληλη στιγμή για τον πρωθυπουργό, τον εκκαθαριστή για λογαριασμό όλου του διακομματικού συντονιστικού κορυφής, και ήταν απλά το κατάλληλο εργαλείο για την επιτάχυνση της εξολόθρευσης ενός προγραμμένου. Η αυτοκτονία του Ζαχόπουλου ήταν εκείνη που έφερε στο φως την υπόθεση με το DVD και κατέστησε αυτόματα την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ύποπτους για την εκβιαστική χρήση του για την αποπομπή ενός στελέχους. Γι αυτό η κυβέρνηση αρνήθηκε από την πρώτη στιγμή ότι το DVD χρησιμοποιήθηκε για την αποπομπή Ζαχόπουλου και επέμεινε για καιρό ότι αυτός υπέβαλε την παραίτηση του για λόγους υγείας. Η ανησυχία του Ζαχόπουλου για την υγεία του ήταν δύσκολο να γίνει πιστευτή από τη στιγμή που αυτός αποφάσισε να τερματίσει τη ζωή του βουτώντας στο κενό. Ότι αυτό ήταν ένα ωμό ψέμα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού αποκαλύφθηκε με τις καταθέσεις στον ανακριτή του διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού, Αγγέλου και του διευθυντή του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού, Ανδριανού. Κι όμως ο φοβερός αυτός ψεύτης, εκβιαστής και σκευωρός πρωθυπουργός προστατεύθηκε απόλυτα από σύσσωμη την αντιπολίτευση. Οι κακοί ήταν μόνο ο προγραμμένος Ζαχόπουλος και ο πρόσφατος εχθρός των ρωσόδουλων, ο Αναστασιάδης.

Οι καταθέσεις των συνεργατών του πρωθυπουργού Αγγέλου και Ανδριανού.

Ο Αγγέλου κατάθεσε στον ανακριτή ότι πριν υποβάλει ο Ζαχόπουλος την παραίτησή του, τον είχε καλέσει για να τον ενημερώσει για την ύπαρξη του DVD. Ο Αγγέλου επιβεβαίωσε ότι ήταν το DVD που οδήγησε στην παραίτηση, την οποία σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή υπέβαλε ο Ζαχόπουλος χωρίς να του το ζητήσει ο πρωθυπουργός που δεν ήξερε τάχα τίποτα μέχρι εκείνη τη στιγμή! Τόσο ο Αγγέλου, όσο και ο Ανδριανός ισχυρίστηκαν ότι δεν είδαν ποτέ αυτό το DVD. Ο Αγγέλου είπε όμως ότι γνώριζε για το περιεχόμενο του DVD πως αφορούσε προσωπικές στιγμές του Ζαχόπουλου. Αυτό είπε ότι του το είχε πει ο Ανδριανός, στον οποίο το είχε πει ο Αναστασιάδης! Μάλιστα, ο Αγγέλου ισχυρίστηκε ότι ο Ανδριανός δεν του είπε το όνομα του δημοσιογράφου - κομιστή, και ότι ο ίδιος έμαθε το όνομα μόνο αφού ο Ανδριανός κατάθεσε για την ταυτότητα του κομιστή στην ανακριτή. Όλα αυτά τα παιδιαριώδη είπαν οι δύο συνεργάτες του πρωθυπουργού για να καλύψουν τον αρχηγό τους.
Ωστόσο ο Αγγέλου αρνήθηκε την ύπαρξη εκβιασμού, όπως έκανε από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση. Τον εκβιασμό επιχείρησαν να καλύψουν και τα υπόλοιπα κόμματα. Ο Γ. Παπανδρέου έφτασε στο σημείο να καταγγείλει τους εισαγγελείς και τους ανακριτές της υπόθεσης σαν τσιράκια της κυβέρνησης γιατί δεν ερευνούν τα αναπόδεικτα μέχρι σήμερα οικονομικά σκάνδαλα Ζαχόπουλου και αναλώνονται στη διερεύνηση των ενόχων για την εκβίαση του Ζαχόπουλου που σε πρώτη φάση ήταν οι δικηγόροι του Πλεύρη και του ΛΑΟΣ. Με την πίεση του Παπανδρέου ο ανακριτής της υπόθεσης στράφηκε τελικά προς τους κομιστές του DVD και όχι προς τους αρχικούς φυσικούς εκβιαστές. Όμως τα στοιχεία του εκβιασμού από την Τσέκου και τους δύο δικηγόρους, φίλους της, πολιτικά παιδιά του ΛΑΟΣ, τους Μαλέρμπα και Κουτελίδα, είναι τόσο κραυγαλέα που καμία στοιχειωδώς νομότυπη ανάκριση δεν θα μπορούσε να αγνοήσει. Έτσι ασκήθηκαν ήδη διώξεις εναντίον τους, για εκβιασμό και παράνομη χρήση προσωπικών δεδομένων. Βέβαια σε ότι αφορά τους δύο τελευταίους που, με διακομματική κάλυψη, έχουν φύγει από τα φώτα της δημοσιότητας, διαρρέει η είδηση ότι χωρίς την κατάθεση του Ζαχόπουλου εναντίον τους δεν θα μπορέσει να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία. Κι όμως ενώ αυτή η κατάθεση θεωρείται τόσο κρίσιμη για τη διαλεύκανση της υπόθεσης, κανένα κόμμα δεν ενδιαφέρεται να μάθει τι έχει να πει αυτός ο άνθρωπος που γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλο την ιστορία του αμαρτωλού ροζ DVD και γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για την ακριβή κατάσταση της υγείας του. Μάλιστα για να βοηθήσουν το Ζαχόπουλο να σωπάσει ήδη μέσω Τριανταφυλλόπουλου έχουν αναλάβει να «προστατεύουν» το φίλο του θύματος και βασικό μάρτυρα κατηγορίας, το Μυλωνά από τις επιθέσεις γελοιοποίησης που δέχτηκε από το ίδιο το καθεστώς και βασικά από το ΛΑΟΣ ότι ήταν σκηνοθέτης πορνό πράγμα που δεν ίσχυε.
Μία εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση από τους δύο δικηγόρους που πρόσκεινται στο ΛΑΟΣ, είχε ο άλλος δικηγόρος που εμπλέκεται στον εκβιασμό, ο Νικολιτσόπουλος, νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ και άνθρωπος που είχε δεσμούς με την αυτοδυναμική πλευρά της ΠΑΣΚΕ. Αυτός είχε δεχθεί από καιρό την επίθεση του ΠΑΜΕ με την κατηγορία της «κερδοσκοπίας» στις εργατικές υποθέσεις που αναλάμβανε. Η εμπλοκή του στην υπόθεση Ζαχόπουλου προκάλεσε την επίθεση του Σημίτη και του ΠΑΜΕ όχι για τον εκβιασμό, αλλά για την «κερδοσκοπία» σε βάρος εργαζομένων!!! (Ριζοσπάστης, 24/1/08). Στο στόχαστρο βρέθηκε και η ίδια η ΓΣΕΕ γιατί έκανε απλά αναστολή της εργασιακής του σχέσης αντί να τον απολύσει. Τελικά ο Νικολιτσόπουλος υπέβαλε την παραίτηση του.
Η κυβέρνηση φοβάται πολύ την απόδειξη του εκβιασμού, που ήρθε στο φως μόνο λόγω της απόπειρας. Αν αποδειχθεί ότι το ροζ DVD είναι προϊόν υποκλοπής από εκβιαστές, τότε είναι φανερό σε πόσο δύσκολη θέση έρχεται ο Ανδριανός που το παρέλαβε και το κράτησε στο συρτάρι του, ο Αγγέλου που έλαβε γνώση και συναίνεσε στην παραλαβή - αποδοχή του DVD, και ο πρωθυπουργός που αποδέχτηκε μία παραίτηση στη βάση αυτού του DVD, χωρίς κανείς τους να αναζητήσει και να καταγγείλει τους εκβιαστές. Όλα αυτά είναι ισχυρές αποδείξεις για τη συμμετοχή της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού στον εκβιασμό.
Ήταν λοιπόν επόμενο να προβάλει ο Αγγέλου το γελοίο ισχυρισμό στον ανακριτή ότι ο Ζαχόπουλος του μίλησε μόνο για «πιέσεις». Όπως μάλιστα κατάθεσε, ο Ζαχόπουλος ήταν απόλυτα ψύχραιμος (!!!) όταν τον κάλεσε για να μιλήσουν για το DVD.
Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος ανακριτή – Αγγέλου όπως μεταφέρεται στην Press Time, 9-10/2/08:
<<Ερ: Εσείς είδατε το DVD;
Απ: Όχι, ούτε τότε ούτε μετά. Μετά την ενημέρωση από τον κ. Ανδριανό του ζήτησα να έρθει στο γραφείο μου και τον ενημέρωσα για τους ισχυρισμούς της Τσέκου. Μου αρνήθηκε ότι είχε οποιαδήποτε επιλήψιμη συμπεριφορά ως γενικός γραμματέας. Μου είπε ότι είχε σχέση η οποία είχε διακοπεί εδώ και ένα μήνα.
Ερ: Σας είπε για πιέσεις ή για εκβιασμό;
Απ: Μου είπε για πιέσεις.
Ερ: Του αναφέρατε την ύπαρξη DVD;
Απ: Του ανέφερα ότι υπήρχε αποδεικτικό υλικό, αλλά μου δημιούργησε την αίσθηση ότι θα πρέπει να ήταν ενήμερος, διότι δεν εξεπλάγη.
Ερ: Πως συνεχίστηκε η συνομιλία σας;
Απ: Μου είπε ότι για λόγους υγείας που είχε από καιρό αυτό που προέχει ήταν η προστασία της αξιοπρέπειας του. Αναπτύχθηκε μετά ο προβληματισμός πως με γνώμονα την προστασία του θα μπορούσε να αποτραπεί η δημοσιοποίηση του υλικού. Η κουβέντα εξελίχθηκε στη λογική της παραίτησης, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα εξέλιπαν οι λόγοι για τους οποίους κάποιοι θα ήθελαν να δημοσιοποιήσουν το υλικό και ότι θα επικαλούνταν λόγους υγείας.
Ερ: Πως εξηγείται ότι ενώ είχε εκλείψει το θέμα της δημοσιοποίησης του DVD μετά επιχειρεί να αυτοκτονήσει;
Απ: Δεν γνωρίζω τι τον οδήγησε (!!!)
Ερ: Πως σας φάνηκε στις 17/12;
Απ: Ήταν ψύχραιμος (!!!)
Ερ: Πώς φτάσατε, συζητώντας με τον Χρ. Ζαχόπουλο για την παραίτησή του, χωρίς προηγουμένως να δείτε ούτε εσείς, ούτε ο κ. Ανδριανός το DVD, ώστε να επιβεβαιώσετε το περιεχόμενο που περιέγραψε ο δημοσιογράφος. Πώς θεωρήσατε τόσο αξιόπιστη την πληροφορία αυτή, χωρίς να τη διασταυρώσετε;
Απ: Υπήρξε παραδοχή από τον Ζαχόπουλο της σχέσης του με την κα Τσέκου…»
Όμως οι μαρτυρίες των φίλων του Ζαχόπουλου και όσα λέει τώρα, μετά τις καταθέσεις των κυβερνητικών στελεχών, η γυναίκα του μιλάνε ξεκάθαρα για εκβιασμό και όχι για «πιέσεις»: <<Πήγα το πρωί στη δουλειά και αυτός μου τηλεφώνησε γύρω στις 14.30 και μου είπε ότι πάει σπίτι. Το πρωί είχε πάει στο Μουσείο Ακροπόλεως μαζί με την πολιτική ηγεσία της χώρας. Δεν γνωρίζω ποιους συνάντησε το πρωί. Περίπου στις 15.00 γύρισα σπίτι. Ήταν θλιμμένος και ήρεμος. Μου είπε: “Πλύνε τα χέρια σου κι έλα να σου πω. Υπέβαλα την παραίτησή μου”. Μου είχε μιλήσει προ ημερών για τον εκβιασμό. Τον ρώτησα αν αυτό έχει σχέση με τον εκβιασμό και μου είπε: “Ναι, επικοινώνησα με το Μέγαρο Μαξίμου” χωρίς να διευκρινίσει αν πήγε ή αν τηλεφώνησε. Του είπα ότι έχουμε τη ζωή μπροστά μας και όλα θα διορθωθούν. Ήταν πολύ στεναχωρημένος και μου είπε ότι ζήτησε να προστατευθεί η οικογένειά του από αυτά τα πράγματα. Εντύπωσή μου είναι ότι επικοινώνησε με τον κ. Αγγέλου. Τον έβλεπα χάλια και του είπα να μετρήσει την πίεσή του. Ήταν ανεβασμένη>> (Ελευθεροτυπία, 9/2/08).

Διακομματική ομπρέλα στον Καραμανλή.

Το ότι πρόκειται για ένα σκάνδαλο που μπορεί να πλήξει καίρια τον Καραμανλή, φαίνεται από το ζήλο με τον οποίο τον προστατεύουν και τα τέσσερα κόμματα και τις μεθοδεύσεις που ακολούθησαν για να μην τον υποχρεώσουν να πάει στη Βουλή να καταθέσει για την υπόθεση. Αποφασιστικός ήταν εδώ ο ρόλος του ψευτοΚΚΕ.
Από τη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο και φάνηκαν τα ψέματα της κυβέρνησης και η εμπλοκή Καραμανλή, κανονικά σύσσωμη η αντιπολίτευση θα έπρεπε να ζητήσει εξηγήσεις από τον Καραμανλή. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε. Το ΠΑΣΟΚ ζήτησε να εμφανιστούν μπροστά στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων όλοι οι υπουργοί Πολιτισμού της ΝΔ, διαχέοντας από την πρώτη στιγμή την ευθύνη σε έναν μεγάλο αριθμό προσώπων που δεν ήταν του ρωσόδουλου μπλοκ. Σε απάντηση του αιτήματος του ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές της ΝΔ ζήτησαν να κληθούν και οι υπουργοί Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ. Τελικά η Πρόεδρος της Επιτροπής προσκάλεσε τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ από το 1996 και μετά και τους υπουργούς της ΝΔ εκτός από τον πρωθυπουργό με το σκεπτικό ότι αυτός δεν ασκούσε ουσιαστικές δραστηριότητες σαν υπουργός Πολιτισμού, τη στιγμή που όλη η Ελλάδα ήξερε ότι ανέλαβε το υπουργείο ακριβώς για να ασκήσει τις ουσιαστικές δραστηριότητες ενός υπουργού πολιτισμού την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι στην Επιτροπή Μορφωτικών υποθέσεων την πλειοψηφία έχουν τα τέσσερα κόμματα της αντιπολίτευσης και όχι η ΝΔ, ενώ η πλειοψηφία των 2/5 που απαιτείται για να περάσει υποχρεωτικά μία πρόταση σχηματίζεται άνετα από ΠΑΣΟΚ – «Κ»ΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο αυτοί κατάθεσαν χωριστές προτάσεις για την κλήση του Καραμανλή με αποτέλεσμα να μη σχηματίζεται η πλειοψηφία των 2/5. Όπως σχολιάζει το Έθνος (18/1/08): «Αποτελεί πρωτόγνωρο γεγονός τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που είναι η πλειοψηφία στη συγκεκριμένη Επιτροπή να μην κατορθώνουν να επιβάλουν τη θέλησή τους».
Στη συζήτηση που έγινε στην Επιτροπή για το αν ο Καραμανλής υποχρεούται να προσέλθει στην Επιτροπή ή όχι, το ψευτοΚΚΕ μέσω του εκπροσώπου του Αλυσανδράκη πήρε τη θέση ότι κάτι τέτοιο είναι περιττό!!! Συγκεκριμένα ο Αλυσανδράκης δήλωσε ότι: «Είτε έρθει ο Καραμανλής, είτε δεν έρθει δεν έχει διαφορά».
Την ίδια στιγμή κι ενώ ο Καραμανλής ήταν εκτεθειμένος στο λαό από την άρνηση του να εμφανιστεί στην Επιτροπή όπου θα ήταν ανοιχτός σε κάθε είδους ερωτήσεις των βουλευτών αφού έχουν όλοι δικαίωμα να υποβάλουν ερώτηση, ο Αλαβάνος τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση. Πήγε και κατάθεσε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή για την υπόθεση Ζαχόπουλου για να του δώσει την ευκαιρία να ξεπλύνει με μία πεντάλεπτη αγόρευση στην Ολομέλεια το κρύψιμο του. Εκείνη τη στιγμή ένα και μόνο ερώτημα έπρεπε να απευθύνει ο Αλαβάνος στον Καραμανλή: Γιατί δεν εμφανίζεται στην Επιτροπή.
Στη συνέχεια ΠΑΣΟΚ και ψευτοΚΚΕ αποχώρησαν βολικά από τη συζήτηση στην Επιτροπή και εγκατέλειψαν το αίτημα για την εμφάνιση του πρωθυπουργού σε αυτήν.
Κι ενώ ο πρωθυπουργός κατοικοεδρεύει ατάραχος και αδιαμφισβήτητος στο Μαξίμου με πληθώρα στοιχείων εναντίον του, μία κουβέντα του Τριανταφυλλόπουλου ήταν αρκετή για να εξοντώσει ένα στέλεχος μη αρεστό στο καθεστώς, το βουλευτή Κουκοδήμο. Ο πρωθυπουργός έχει τώρα όλη την άνεση να παίρνει αποστάσεις από το «σκάνδαλο» και να στιγματίζει ως αμαρτωλούς Ζαχόπουλο και Κουκοδήμο, ενώ φαίνεται ότι τα σκάγια παίρνουν και τον προϊστάμενο του ΣΔΟΕ, Κλαδά (θύματα οι δύο τελευταίοι των «καταγγελιών» Τριανταφυλλόπουλου). Διαβάζουμε σε άρθρο στα Νέα, 19/2/08:
«Μιλώντας σε κομματική εκδήλωση στο Κιλκίς, ο κ. Ζαγορίτης ανέφερε: «Όλα τα στελέχη που στελεχώνουν την κυβερνητική μηχανή και ιδίως οι μη αιρετοί που τιμήθηκαν με θέσεις προσφοράς, πρέπει να στέκονται αντάξια της αποστολής τους». Και πρόσθεσε με έμφαση: «Όσοι, ελάχιστοι ευτυχώς, προσβάλλουν την εμπιστοσύνη μας, δεν έχουν θέση στην παράταξή μας. Αυτό επιβάλλουν ο πολιτικός πολιτισμός, οι αρχές και οι αξίες μας. Η παράταξη άλλωστε έχει τεράστιες εφεδρείες εξωκοινοβουλευτικών στελεχών που είναι έτοιμα να προσφέρουν...». Κομματικές πηγές υποστήριζαν χθες ότι στόχος της επίθεσης του γραμματέα ήταν κατ΄ αρχάς ο Χρ. Ζαχόπουλος, αλλά εκτιμούσαν ότι στο... πεδίο βολής της Ρηγίλλης βρίσκεται και ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων (πρώην ΣΔΟΕ) Σπ. Κλαδάς, ο οποίος επίσης προκαλεί οργισμένες αντιδράσεις στην κομματική βάση της Ν.Δ. Ο Λ. Ζαγορίτης μετέφερε και το ιδιαίτερα βαρύ κλίμα που επικρατεί στη Ν.Δ. για τον Κ. Κουκοδήμο, επισημαίνοντας ότι για την ανεξαρτητοποίησή του μπορεί να αρκούσε η δική του απόφαση, αλλά η επιστροφή του στη Ν.Δ. δεν εξαρτάται πλέον από τις επιθυμίες του βουλευτή».
Τι να πει κανείς για τον «πολιτικό πολιτισμό» και τις αξίες της κυβέρνησης και του καθεστώτος;
Αποκαλύφθηκε πόσο κάλπικη είναι η δημαγωγία για την καταπολέμηση της διαφθοράς στο όνομα της οποίας γίνονται οι διακομματικές φασιστικές εκκαθαρίσεις. Ποια μεγαλύτερη απόδειξη από τη διακομματική κάλυψη της διαφθοράς που εμφανίστηκε στο ανώτατο δυνατό επίπεδο, στο πρόσωπο του «αδιάφθορου» πρωθυπουργού; Είναι χαρακτηριστικό πως καλύπτουν την αποδειγμένη στο πρόσωπο του Ζαχόπουλου διαφθορά ενός ανώτερου στελέχους στη δημόσια διοίκηση σε ότι αφορά την κατάχρηση εξουσίας από τη μεριά του με το να συνάψει δεσμό με μία υφιστάμενη του. Αυτό το κάνουν γιατί δεν θέλουν καθόλου να χτυπήσουν τη διαφθορά στο δημόσιο, αντίθετα την εκτρέφουν και την καλύπτουν για να μπορούν να ελέγχουν μέσω αυτής τους κομματικούς στρατούς τους.
Είναι φανερό ότι το σοσιαλφασιστικό καθεστώς ετοιμάζεται να ασκήσει ωμό φασισμό στον ίδιο το λαό όταν τελειώσει με τις εκκαθαρίσεις των στελεχών που φράζουν το δρόμο στην επέλαση του νέου αφεντικού τους Πούτιν, και να βυθίσει τη χώρα στη μεγαλύτερη βαρβαρότητα. Είναι επιτακτικό καθήκον για τους δημοκράτες να αντισταθούν και να ανακόψουν την πορεία του.