ΟΤΕ – Ντόϊτσε Τέλεκομ

Είχαμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο της Νέας Ανατολής για τη συνεργασία ΟΤΕ – Ντόϊτσε Τέλεκομ ότι το καθεστώς δεν θέλει να γίνει και ότι το πιθανότερο είναι να εμπλακεί ο γερμανικός οργανισμός σε έναν ατέρμονα κύκλο διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβέρνηση που δεν θα καταλήξει σε συμφωνία και τελικά θα ματαιωθεί η συνεργασία.

Η εξέλιξη της υπόθεσης δεν επιβεβαιώνει ακριβώς αυτήν την εκτίμηση. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση Καραμανλή δεν μπορεί να αποφύγει να δώσει κάποια ανταλλάγματα στην ΕΕ και βασικά στην οικονομική καρδιά της, τη Γερμανία όσο καταργεί συμφωνίες σαν αυτή με την RWE και κυρίως όσο κλείνει αλλεπάλληλες συμφωνίες για αγωγούς και όπλα με τον Πούτιν. Επίσης ήδη έχει εμποδιστεί από την ΕΕ να παραδώσει τις τηλεπικοινωνίες της σε ένα ρώσικο κεφάλαιο. Τέλος, και ίσως αυτό είναι το σημαντικότερο, η Ελλάδα θέλει  να εξαγοράσει τη στήριξη της Γερμανίας στην αντιευρωπαϊκή και αντιβαλκανική πολιτική της στα λεγόμενα «εθνικά ζητήματα». Η συμφωνία για τον ΟΤΕ δεν μπορεί να είναι άσχετη με την ουδέτερη προς θετική στάση που κράτησε η Μέρκελ στο ελληνικό στο μακεδονικό.

Όμως από την άλλη επιβεβαιώνεται πλήρως η εκτίμησή μας σε ότι αφορά και την πολιτική και την οικονομική της ουσία. Το ελληνικό ρωσόφιλο καθεστώς δεν σκοπεύει να παραχωρήσει ουσιαστική ιδιοκτησία στο γερμανικό μονοπώλιο, δηλαδή ούτε πλειοψηφία των μετοχών, ούτε ουσιαστικό μάνατζμεντ, που σημαίνει στρατηγικά δικαιώματα διαχείρισης του ΟΤΕ. Αυτό που είναι από τώρα ξεκάθαρο στις τοποθετήσεις των κυβερνητικών στελεχών είναι ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία εκχώρηση μάνατζμεντ, αλλά θα εφαρμοστεί ένα ιδιόμορφο μοντέλο συνδιοίκησης ελληνικής έμπνευσης. Αυτό έχει ένα διπλό στόχο: από τη μια να ικανοποιήσει σε τρέχοντα κέρδη τη γερμανική πλευρά, από την άλλη να της αφαιρέσει το δικαίωμα του στρατηγικού σχεδιασμού και κυρίως το δικαίωμα της να επιλέγει αυτή όπως θέλει το διευθυντικό προσωπικό. Το γερμανικό μονοπώλιο της Deutsche Telekom δέχτηκε αυτούς τους όρους βλέποντας τόσο κοντά και τόσο οικονομίστικά όπως κάθε άλλο ευρωπαϊκό μονοπώλιο. Αργότερα και πολύ αργά θα καταλάβει ότι στα Βαλκάνια και πιο πολύ στην Ελλάδα η οικονομία είναι πάνω από όλα συμπυκνωμένη διεθνής πολιτική.

 Το μοντέλο λοιπόν έχει μέχρι τώρα ως εξής: Τη διοίκηση του ΟΤΕ θα την ασκούν ο πρόεδρος που θα ορίζεται από την ελληνική πλευρά και ο διευθύνων σύμβουλος που θα ορίζεται από τη γερμανική πλευρά. Ωστόσο οι Έλληνες έβαλαν όρο στους Γερμανούς τον οποίο και αποδέχτηκαν, ο διευθύνων σύμβουλος να μιλάει και μάλιστα απταίστως (!) την ελληνική γλώσσα. Πολλά ρεπορτάζ εκτιμούν ότι ο διευθύνοντας σύμβουλος δεν μπορεί παρά να είναι έλληνας και το Παρόν μάλιστα αναφέρεται σε ήδη επιλεγμένο πρόσωπο τον Κορωνιά, το γνωστό πρώην συνεργάτη του Κόκκαλη που είχε εμπλακεί στην υπόθεση των υποκλοπών σα διευθυντικό στέλεχος της Vodafone! Η ελληνική πλευρά θα έχει δικαίωμα να βάλει έως και δύο φορές βέτο στο πρόσωπο που θα επιλέξει η DT. Έχουμε επίσης κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι δεν είναι δυνατό η D.T να μην έχει προνομιακές σχέσεις με τον μεγάλο επίσης μονοπωλιακό γερμανικό κολοσσό που λέγεται Siemens ο οποίος έχει ιστορικούς δεσμούς διαφοράς και αλληλεξάρτησης με τον Κόκκαλη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για να έχει άνεση στις όποιες επενδύσεις και στην άνετη κερδοφορία της η D.T θα «ενθαρρύνεται» από το ελληνικό κράτος να συνεργάζεται και με τον «εθνικό» κομπραδόρο του Κρεμλίνου και συνεργάτη της Siemens Κόκκαλη. Δεν είναι τυχαίο ότι η ελληνική κυβέρνηση έδωσε στην D.T και όχι σε ένα άλλο ευρωπαίκό μονοπώλιο τον ΟΤΕ, όπως για παράδειγμα την καλύτερα πλασαρισμένη σε προσφορά ισπανική Telefonica. Για να πετύχει αυτήν την απ ευθείας ανάθεση στην D.T ο Καραμανλής δεν έκανε διεθνή διαγωνισμό αλλά χρησιμοποίησε το νεόκοπο μέλος της ρώσικης συμμορίας Βγενόπουλο για να μεταβιβάσει ουσιαστικά απ ευθείας στην D.T τον OTE (αφού λόγω ευρωπαίκών αντιρρήσεων στον έλεγχο του ΟΤΕ από σκοτεινής προέλευσης κεφάλαια απέτυχε να τον δώσει σε αυτόν).

Έχει επίσης συμφωνηθεί ένα μεταβατικό στάδιο ενός χρόνου στο οποίο θα παραμείνει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ο γνωστός μέχρι το κόκκαλο κοκκαλόφιλος Βουρλούμης.  Οι αρμοδιότητες του διευθύνοντος συμβούλου μένουν σκόπιμα ασαφείς ώστε να μπορεί κάθε φορά αυθαίρετα να τις ρυθμίζει το ελληνικό δημόσιο. Στο πλευρό της θα έχει το «πανεθνικό» μέτωπο ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ κατά της DT συμπεριλαμβανομένων των βασικών νυν και τέως συνδικαλιστικών στελεχών της ΝΔ όπως οι Μανώλης, Πουπάκης.

Είναι τέλος χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση άλλαξε τον αριθμό των μελών του ΔΣ από 11 σε 10 με 5 μέλη διορισμένα από το δημόσιο και 5 από τη DT, δηλαδή φτιάχνει ένα ΔΣ χωρίς πλειοψηφία του υποτιθέμενου ιδιοκτήτη!!! Η κυβέρνηση πουλάει τώρα σε τιμή πολύ υψηλότερη από τη χρηματιστηριακή μόνο το 3% στους Γερμανούς που θα πάρουν από τη MIG το 20%. Παρόλο που περιέχεται πρόβλεψη για απόκτηση ενός επιπλέον ποσοστού 5% σε διάστημα ενός έτους, η DT δεσμεύεται ότι έως το 2011 δεν θα αγοράσει άλλες μετοχές του ΟΤΕ. Επίσης, η ελληνική πλευρά δεν δίνει δυνατότητα στη γερμανική να υποβάλει δημόσια προσφορά για την εξαγορά του υπόλοιπου ποσοστού από τους μικρομετόχους. Ήδη στη Γερμανία ασκείται κριτική στη DT γιατί βιάστηκε να κλείσει μια συμφωνία δίνοντας πολλά λεφτά χωρίς να έχει πραγματικά δικαιώματα μάνατζμεντ. Αυτή είναι η αρχή ενός από τα πολλά προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η DT με την περίφημη επένδυση της στην Ελλάδα. Ένα από αυτά είναι και οι αντιδράσεις των μικρομετόχων του ΟΤΕ που έχουν εξοργιστεί γιατί ο Βγενόπουλος και το δημόσιο εισπράττουν διπλάσιες τιμές για τις μετοχές τους, χωρίς κανένα όφελος για τους ίδιους που τις πουλάνε στην ίδια χαμηλή τιμή, και απειλούν με προσφυγή στα δικαστήρια για την ακύρωση της συμφωνίας.

Πρόκειται λοιπόν για μία συμφωνία που κινείται σε πολιτικά εξαιρετικά ολισθηρό έδαφος και θα βρίσκεται υπό αίρεση διαρκώς. Μόνο στα ρώσικα κεφάλαια η κυβέρνηση και τα κόμματα στρώνουν κόκκινα χαλιά και ραίνουν το δρόμο με άνθη.

Το ασύλληπτο θράσος των συνδικαλιστών του ΟΤΕ

 Τι τρομερά σκουλήκια είναι αυτοί οι συνδικαλιστές επικεφαλής του ΟΤΕ. Αφού πούλησαν βάναυσα τους συναδέλφους τους αποδεχόμενοι το νόμο που τους διασπούσε σε παλιούς και καινούργιους τσακίζοντας για πάντα και την ενότητά τους και τις όποιες καταχτήσεις τους, αφού αποδέχτηκαν για πολλά χρόνια να ξεζουμίζονται οι τηλεπικοινωνίες της χώρας από έναν ουσιαστικά μονοπωλιακό και αδιαφανή προμηθευτή που υπήρξε σταζίτης και καγκεμπίτης και πάχαινε από τη πολιτική προστασία των ρωσόδουλων, αφού αποδέχτηκαν όλοι τους να πίνουν καφεδάκι με έναν άνθρωπο που έχει πίσω του το πιο σκοτεινό ξένο κεφάλαιο της χώρας, τον ουρανοκατέβατο ολιγάρχη Βγενόπουλο, αφού δεν τους ενοχλούσε ποτέ αλλά τους άρεσε που ο ΟΤΕ αγόραζε φτηνά τηλεπικοινωνίες άλλων αδύναμων χωρών, τώρα ξαφνικά κάνουν τον πατριώτη και τον δημοκράτη μιλώντας για γερμανική χιτλερική κατοχή όπως τους διδάσκουν οι πράκτορες του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ. Χιτλερική κατοχή ονομάζουν την ιδιοκτησία του ξεπουλημένου από τους ίδιους ΟΤΕ από μια χώρα που τουλάχιστον συμμετέχει μαζί με την Ελλάδα στην πρώτη εθελοντική ένωση κρατών στην ιστορία  και από μια χώρα που είναι η μόνη στην Ευρώπη που επειδή ο χιτλερισμός της τσακίστηκε είναι και η πιο αντιχιτλερική. Αντίθετα μία από τις πιο φιλοχιτλερικές στο πνεύμα τους και γι αυτό πιο αντισημιτικές χώρες της Ευρώπης είναι σήμερα εκείνη αυτών των κρατικών συνδικαλιστών. Κι αυτό γιατί οι σημερινοί κυβερνήτες της κληρονόμησαν την εξουσία τους και το κράτος που διοικούν από εκείνους που συνεργάστηκαν με χιτλερικούς δοσίλογους για να νικήσουν μια δημοκρατική επανάσταση.  

Θα ήταν καλύτερα ο ΟΤΕ να βρίσκεται στα χέρια μιας εθνικής αστικής τάξης και ακόμα καλύτερα ενός διεθνιστικού προλεταριάτου, αλλά  τώρα δα το πρακτικό δίλημμα είναι: ο ΟΤΕ στα χέρια των ρωσόδουλων πρακτόρων ή των Γερμανών μονοπωλιστών; Λοιπόν χίλιες φορές  καλύτερα στα χέρια των Γερμανών μονοπωλιστών. Είναι τόσο πολύ καλύτερα ώστε αυτό το διαφθαρμένο, μισοφασιστικό και υποτελές στους αληθινούς νέους χίτλερ κράτος, αρνείται στην πραγματικότητα να τους τον παραχωρήσει.