Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΙΡΝΕΙ 3 ΕΔΡΕΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ.
ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣ

Τέλειωσαν και αυτή τη χρονιά οι εκλογές παρωδία στο σωματείο Μετάλλου στον Πειραιά.
Μιλάμε για εκλογές παρωδία γιατί αυτές γίνονται κάτω από τη φασιστική κυριαρχία του ψευτοΚΚΕ που εδώ και πάνω από 25 χρόνια ελέγχει αυτό το σωματείο. Αυτή η εξουσία στηρίζεται στη βία και στη νοθεία που παίρνουν τις εξής μορφές:
1) Το να μην ψηφίσει κανείς την ΕΣΑΚ δηλαδή την παράταξη του ψευτοΚΚΕ σημαίνει ότι δεν θα έχει τις ίδιες δυνατότητες για να βρει δουλειά που έχουν οι δικοί του άνθρωποι. Αυτό οφείλεται στο ότι το ψευτοΚΚΕ ελέγχει τους εκατοντάδες μικρομεσαίους εργοδότες στη Ζώνη και τους υποχρεώνει να παίρνουν κατά προτίμηση τα δικά του συνδικαλιστικά μέλη ή τους φίλους στη δουλειά. Ο έλεγχος της εργοδοσίας από το συνδικάτο γίνεται με έναν εκβιασμό: Αν ο εργοδότης δυστροπεί με την ηγεσία του συνδικάτου αυτό χρησιμοποιεί τις επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας τις οποίες ελέγχει και του σταματάει τη δουλειά ή του επιβάλλει πρόστιμα. Επίσης μπορεί να του κάνει επιλεκτικά απεργία, και μόνο σε αυτόν, με διάφορες αφορμές.
2) Στις εκλογές σε αυτό το συνδικάτο δεν συμμετέχουν μόνο οι εργάτες της Ζώνης αλλά εργάτες από όλη την Αττική που έχουν σχέση με το μέταλλο ακόμα και αν ανήκουν σε άλλα σωματεία. Αυτό γίνεται γιατί το συνδικάτο μετάλλου είναι κλαδικό και η ηγεσία του δεν επιτρέπει να δημιουργηθεί ένα πραγματικό εργοταξιακό συνδικάτο Ζώνης. Έτσι το ψευτοΚΚΕ εξασφαλίζει πολλές έδρες πριν καν αρχίσουν οι εκλογές επειδή ελέγχει πολλούς εργάτες της Αττικής από άλλα Σωματεία που τους κουβαλάει να ψηφίσουν και οι οποίοι δεν έχουν ιδέα τι γίνεται στη Ζώνη και ούτε βέβαια τους ενδιαφέρει.
3) Αλλά και αυτοί που έρχονται να ψηφίσουν δεν ξέρει κανείς αν είναι μεταλλεργάτες ή αν είναι οτιδήποτε άλλο γιατί η διοίκηση του συνδικάτου δεν δίνει ποτέ τα μητρώα του συνδικάτου στις άλλες παρατάξεις ακόμα και αν αυτές προσφύγουν στο δικαστικό αντιπρόσωπο που το ψευτοΚΚΕ ποδοπατάει και απειλεί. Έρχονται απλά άγνωστοι άνθρωποι παίρνουν το φακελάκι με το ψηφοδέλτιο από τα μέλη της ΕΣΑΚ μπροστά στην κάλπη, ψηφίζουν και μετά εξαφανίζονται.
4) Για να είναι σίγουροι οι συνδικαλιστές του ψευτοΚΚΕ ότι κανείς δεν θα απειλήσει την πλειοψηφία τους τραβάνε τη διάρκεια των εκλογών ως τις 28 μέρες (!), όπως και εφέτος, ώστε να μπορούν να φέρουν όσο κόσμο χρειαστεί για να πάρουν την πλειοψηφία του ΔΣ. Σε αυτή τη φάση που δεν κινδυνεύουν να χάσουν την πλειοψηφία στο ΔΣ τραβάνε τις εκλογές στον ένα μήνα για να φέρουν πολύ κόσμο ώστε να βγάλουν πολλές έδρες στην Ομοσπονδία μετάλλου και στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά και να προσπαθήσουν να τα ελέγξουν.
Ο ΕΡΓΑΣ, η συνδικαλιστική παράταξη της ΟΑΚΚΕ, στη Ζώνη συμμετέχει σε αυτές τις εκλογές παρωδία παρόλο που πάγια τις καταγγέλλει για την αντιδημοκρατία τους και ζητάει α) ανοιχτά μητρώα, β) να φτιαχτεί συνδικάτο Ζώνης, γ) να είναι το κράτος υπεύθυνο για την ασφάλεια των εργαζομένων και οι επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας που υπάρχουν να εκλέγονται αποκλειστικά από τους εργάτες της Ζώνης, δηλαδή να μην διορίζονται από το κλαδικό σωματείο, και δ) να είναι περιορισμένες οι ημέρες διάρκειας των εκλογών. Ο στόχος του κατεβάσματος του ΕΡΓΑΣ είναι να υπάρχει η φωνή και η παρουσία των εργατών της Ζώνης μέσα στο ΔΣ του συνδικάτου ώστε να μην μπορούν οι σοσιαλφασίστες συνδικαλιστές να κάνουν ότι θέλουν στη Ζώνη και έτσι να κρατιέται πάντα ζωντανή η δημοκρατική και ταξική αντιπολίτευση καθώς και η ελπίδα των εργατών για ένα πραγματικά ταξικό και δημοκρατικό σωματείο. Επίσης πρέπει να είναι πάντα ζωντανή η γραμμή ενάντια στο παραγωγικό σαμποτάζ της Ζώνης που το προωθεί το ψευτοΚΚΕ εμποδίζοντας τις επενδύσεις ιδιαίτερα εμποδίζοντας τους ιδιώτες να κατασκευάσουν δεξαμενές.
Στα 20 χρόνια που προηγήθηκαν υπήρξαν μερικές απόπειρες των εργατών πάντα με επικεφαλής τον ΕΡΓΑΣ να πάρουν το σωματείο από τα χέρια του ψευτοΚΚΕ -που στην ουσία είναι η μεγαλύτερη εργοδοσία στη Ζώνη- αλλά αυτές απέτυχαν είτε γιατί υπήρξε η αυταπάτη ότι μπορούσε να παρθεί από τις δημοκρατικές δυνάμεις ένα κλαδικό σωματείο του ψευτοΚΚΕ χωρίς να φτιαχτεί ένα σωματείο της ίδιας της Ζώνης, είτε γιατί ο αγώνας αυτός χτυπήθηκε από τους βοηθούς του ψευτοΚΚΕ που ήταν ο ΣΥΝ αλλά και ένα καθοδηγητικό στέλεχος του ίδιου του ΕΡΓΑΣ και της ΟΑΚΚΕ που αργότερα προσχώρησε στον ΣΥΝ. Γενικά δεν ήταν από την αρχή του αγώνα μας κατανοητό πόσο αποφασισμένο ήταν το σοσιαλφασιστικό καθεστώς στη χώρα μας να κρατήσει στα χέρια του – και συγκεκριμένα στα χέρια του ψευτοΚΚΕ - ένα στρατηγικό σωματείο για τον έλεγχο της πόλης του εφοπλισμού, του Πειραιά, οπότε και για το συνδικαλιστικό έλεγχο της Αττικής και όλης της Ελλάδας. Για να υπάρξει ένα δημοκρατικό σωματείο στη Ζώνη χρειάζεται να δυναμώσει παράλληλα σε ένα ικανοποιητικό βαθμό τις θέσεις του το αντισοσιαλφασιστικό κίνημα τουλάχιστον σε όλο τον Πειραιά.
Στην πραγματικότητα όλα αυτά τα χρόνια ήταν χρόνια ανάπτυξης της συνδικαλιστικής και πολιτικής εμπειρίας και της συνείδησης του ΕΡΓΑΣ που πέρασε πραγματικά δύσκολες ώρες, δοκίμασε ασύλληπτα χτυπήματα κυρίως λόγω συσχετισμών που λίγοι συνδικαλιστές θα άντεχαν. Δοκίμασε και απογοητεύσεις, αλλά άντεξε και το κυριότερο ξεκαθάρισε με ορισμένες δικές του λαθεμένες αντιλήψεις, όπως την υποτίμηση της ανάγκης για συστηματική και επίμονη πολιτική δουλειά στους εργάτες, ενώ ξεκαθάρισε και τις γραμμές του από στοιχεία που προσπαθούσαν να αξιοποιήσουν την ακτινοβολία του ΕΡΓΑΣ για δικό τους όφελος. Τώρα ο ΕΡΓΑΣ αρχίζει να ξαναβρίσκει την παλιά του δύναμη και μάλιστα σε ποιοτικά πολύ ανώτερο βαθμό πατώντας σε ένα κεφάλαιο που ούτε στιγμή δεν μειώθηκε: την ταξική και δημοκρατική στάση αρχών με την οποία έχει κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση της μεγάλης πλειοψηφίας των εργατών της Ζώνης. Αυτό που πρέπει να εξασφαλίσει στο μέλλον ο ΕΡΓΑΣ είναι η πίστη των εργατών ότι είναι σε θέση να εκπονήσει και να εφαρμόσει μια στρατηγική και τακτική νίκης μπαίνοντας επικεφαλής ενός πλατιού δημοκρατικού ενιαίου ταξικού μετώπου. Ήδη σε μεγάλο βαθμό βγήκαν από τη μέση όλες οι δυνάμεις που προσπάθησαν να διασπάσουν εδώ και χρόνια τη δημοκρατική αντιπολίτευση λειτουργώντας σαν σανίδες σωτηρίας του ψευτοΚΚΕ όποτε αυτό απομονωνόταν μέσα στη Ζώνη, ιδιαίτερα οι δόλιες δυνάμεις του ΣΥΝ.
Στις τελευταίες τρεις εκλογικές αναμετρήσεις ο ΕΡΓΑΣ κατέβηκε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την ΠΑΣΚΕ της Ζώνης. Ορισμένα στελέχη σε αυτήν έχουν δώσει μια παρατεταμένη πάλη ενάντια όχι μόνο στο ψευτοΚΚΕ αλλά και ενάντια στον ΣΥΝ που προσπάθησε να προσεταιριστεί την ΠΑΣΚΕ για να την αποσπάσει από τη συμμαχία με τον ΕΡΓΑΣ στις δυο προηγούμενες εκλογικές μάχες. Σε εκείνες τις εκλογές οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ στο μέταλλο διασπάστηκαν και άλλες κατέβηκαν στις εκλογές με το ψευτοΚΚΕ, άλλες με τον ΣΥΝ και άλλες με τον ΕΡΓΑΣ. Όμως αυτή τη φορά η ΠΑΣΚΕ κατέβηκε ενιαία, αν και αδυνατισμένη οργανωτικά, στο κοινό ψηφοδέλτιο με τον ΕΡΓΑΣ. Το κυριότερο είναι ότι δεν υπήρξαν τώρα παρά μόνο δύο ψηφοδέλτια στις εκλογές: Το ψηφοδέλτιο της ΕΣΑΚ (με το όνομα ΔΕΣΚ) και το ψηφοδέλτιο ΕΡΓΑΣ και ΠΑΣΚΕ (Ενωτική) με το όνομα «Δημοκρατική Συνεργασία» που πρόβαλε μια καθαρή αντισοσιαλφασιστική πλατφόρμα για τη δημοκρατία και την Ανάπτυξη της Ζώνης. Το ψευτοΚΚΕ πήρε 2400 ψήφους και 18 έδρες. Η «Δημοκρατική Συνεργασία» πήρε 350 ψήφους και 3 έδρες, όπως και στις προηγούμενες εκλογές.

Ο ΕΡΓΑΣ είχε στο παρελθόν πάρει μόνος του 3 έδρες. Αλλά τότε τα πράγματα ήταν πολύ θολά στη Ζώνη γιατί υπήρχαν και άλλες τάχα αντιπολιτευτικές γραμμές. Τώρα υπάρχουν μόνο δύο γραμμές και δύο καθαρά στρατόπεδα: το σοσιαλφασιστικό και το αντι-σοσιαλφασιστικό.