Η πρόταση του ρωσοκινέζικου άξονα για την «σωτηρία» της ΕΕ συμπληρώθηκε από τον Πούτιν ακόμα προχθές, που πρότεινε την παράδοση της ΕΕ στη Ρωσία με την δημιουργία Ρωσοευρωπαικής κοινής αγοράς, την παράδοση της ευρωπαϊκής τεχνολογίας στη Ρωσία και την μετατροπή της με τη βοήθεια της ΕΕ σε μια αναπτυγμένη οικονομία ακόμα και με την είσοδο της Ρωσίας στην ΕΕ!

Οι ντόπιοι φασίστες από τη Χρυσή Αυγή και τις έξι κομματικές ηγεσίες μέχρι και τις τελευταίες εξωκοινοβουλευτικές ψευτοαριστερές οργανώσεις, έμπειροι στην διαστροφή της πραγματικότητας και στη ναζιστικού τύπου μεταχείριση του αντιπάλου έχουν ξεκινήσει στη χώρα μια απίστευτη γκεμπελική προπαγάνδα με τη βοήθεια των ΜΜΕ, ενάντια στην αστοδημοκρατική Γερμανία, το σημαντικότερο οικονομικό και εν μέρει πολιτικό ανάχωμα στην απορρόφηση της Ευρώπης από τον πολεμικό άξονα των αφεντικών τους της Ρωσίας και της Κίνας. Ο Καρατζαφέρης, του οποίου το κόμμα είναι γεμάτο φασίστες, που στη Γερμανία κάποιοι βουλευτές του θα ήταν στη φυλακή ως ναζιστές, βρίζει ανενόχλητος στην τηλεόραση τη Μέρκελ ως ναζίστρια ενώ στο διπλανό κανάλι φασίστες δημοσιογράφοι που αναφέρονται στη Μέρκελ μιλάνε ταυτόχρονα για φούρνους του Άουσβιτς. Ο Παπανδρέου, πρωθυπουργός μιας χώρας που αντιπροσωπεύει μόνο το 2% της παραγωγής της ΕΕ, σέρνει πίσω του ολόκληρο το στρατό των διεθνών υποστηρικτών που του εξασφάλισε η μικρή ή μεγάλη φιλία τους με τη ρώσικη και την κινέζικη διπλωματία, όπως, τον πρόεδρο του Ευρωπαικού Συμβουλίου Ρομπάι, τον πρόεδρο του Eurogroup Γιουνκερ, την τροστκίστρια υπουργό εξωτερικών της ΕΕ ρωσόφιλη σε όλα Άστον, τον ρωσόδουλο Ζαπατέρο, και τελευταία τον Κάμερον, τον φανατικό υπερασπιστή της ενδυνάμωσης του μετώπου Κίνας-Ρωσίας-Βραζιλίας. Σε αυτήν την παρέα συμμτέχει και ο φανατικός φίλος της Κίνας ΔΝΤ Στρος Καν και κάθε στέλεχος που από θέση ή από βλακεία είναι έτοιμο να διευκολύνει τη διάλυση της ΕΕ. Πίσω από τον Παπανδρέου ο Πούτιν μαζί με τον Μνετβέντεφ εκβιάζουν και απαξιώνουν την ΕΕ και το ευρώ.

Το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ λυσσομανούν την ώρα της μεγάλης επίθεσης και καθοδηγούν το μέτωπο της λάσπης και της εξαχρείωσης μέσα στην Ελλάδα κατηγορώντας τη Γερμανία ότι ρίχνει τις χώρες στη χρεοκοπία για να τις εκμεταλλεύεται. Ταυτόχρονα αυτοί οι προδότες της εργατικής τάξης και όλου του έθνους μετράνε στο Ριζοσπάστη την αξία των μηχανημάτων, των γερμανικών κτιρίων, των επενδύσεων και των μετοχών και υπόσχονται στους πληβείους ότι θα τους τα μοιράσουν στο μεγάλο πλιάτσικο, όταν θα πάρουν δηλαδή την εξουσία.

Το «αξιοπρεπές» και γενικά ευρωπαιόφιλο Βήμα παραδειγματισμένο από το Ριζοσπάστη και τελευταία όλο και πιο οικονομικά αδύναμο, οπότε και πολιτικά πιο ευάλωτο στην αντιευρωπαίκή γραμμή Παπανδρέου, δεν διστάζει να φτύνει τους ανήμπορους να αντισταθούν αναγνώστες του. Έτσι προσφέρει στους ρωσόδουλους μεγαλύτερη υπηρεσία από αυτήν που θα μπορούσε να τους προσφέρει ο Ριζοσπάστης ή η απογευματική έκδοση της «Αυγής» που λέγεται «Ελευθεροτυπία»

Μετράει λοιπόν το Βήμα τις τάχα άνισες ανταλλαγές της Ελλάδας με τη Γερμανία ως εξής: Πήρε λέει η Ελλάδα 1,3 δις καθαρά από την Γερμανία μέσω ΕΕ, ενώ το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας με τη Γερμανία είναι 5,4 δις. Επομένως, σύμφωνα με αυτόν τον γελοίο λογαριασμό η Γερμανία «έβγαλε» 4 δισ. ευρώ από την Ελλάδα! Παρόμοιους λογαριασμούς ακόμα και με παραποιημένα στοιχεία, όπως και αυτά που χρησιμοποιεί το Βήμα στο άθλιο άρθρο του, θα βρει κανείς σε όλα τα έντυπα στα οποία διαγωνίζεται η εξαθλιωμένη ελληνική μισοδιανόηση για να καταγραφεί στα καθεστωτικά αρχεία η υπηρεσία της.

Η πραγματικότητα είναι ότι η Γερμανία τηρεί με συνέπεια τις υποχρεώσεις της μέσα στην ΕΕ χρηματοδοτώντας για δεκαετίες την Ελλάδα με το υπολογιζόμενο σε 60 δις χρήμα των επιδοτήσεων της. Πέρα από αυτά είναι τα εκατοντάδες δις που έδωσε δανεικά όλο το χρηματιστικό κεφάλαιο του πλανήτη στην Ελλάδα από την ένταξή της στην ΟΝΕ και πέρα με επιτόκιο τόσο χαμηλό όσο και το γερμανικό. Αυτό το κεφάλαιο το δανείστηκε φτηνά η Ελλάδα χάρη στην αυξημένη διεθνή πίστη του Ευρώ που πάνω απ όλα είναι η πίστη που μετέφερε η βιομηχανικά ανεπτυγμένη και δημοσιονομικά συνετή Γερμανία από το μάρκο στο Ευρώ. Τώρα αυτήν την πίστη της Γερμανίας και του Ευρώ θέλουν πρώτοι οι ρωσόδουλοι έλληνες κυβερνήτες οι μπαταχτζήδες και προβοκάτορες να τα καταστρέψουν. Αυτά βέβαια τα φτηνά επιτόκια δεν ισχύουν μετά το ελληνικό κράχ και αυτό δεν οφείλεται σε κάποια προδοσία της Γερμανίας που τάχα δανείζεται φτηνά η ίδια και δανείζει ακριβά στην Ελλάδα, όπως λένε οι απατεώνες ψευτοικονομολόγοι εδώ αλλά στην αναξιοπιστία της μπαταχτσίδικης Ελλάδας*.

Στην ουσία η άρρωστη Ελλάδα έσκασε από αυτό το τζάμπα γερμανικό και γενικότερα βορειοευρωπαϊκό χρήμα γιατί αυτό δεν δόθηκε για παραγωγικές επενδύσεις που θα μειώνανε την ανισότητα βορρά νότου, την ανισότητα στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, δηλαδή στην οργανική και τεχνολογική σύνθεση του κεφαλαίου και επομένως και στην παραγωγικότητα της εργασίας. Δόθηκε στα λαμόγια του σοσιαλφασισμού και του ευρύτερου καθεστώτος, στη διεφθαρμένη και τεμπέλικη γραφειοκρατία, στη πλούσια αγροτιά, στους ανατολικούς ολιγάρχες και κυρίως στις κυβερνήσεις των σαμποταριστών της παραγωγής.

Την καθεστωτική προπαγάνδα ότι η Γερμανία τάχα εκμεταλλεύεται με τα επιτόκια και τις άνισες ανταλλαγές τη χώρα μας θα την αντιμετωπίσουμε με στοιχεία του έτους 2008 και έτσι θα πάρουμε μια διάσταση του γκεμπελικού ψέματος που καλλιεργεί η ψευτοδιανόηση και οι κάθε λογής πράχτορες.

Το εμπορικό ισοζύγιο Ελλάδας Γερμανίας το 2008 ήταν 5,417 δις ευρώ σε βάρος της χώρας μας. Η Ελλάδα εξήγαγε στη Γερμανία αξίας 1,821 δις ευρώ εμπορεύματα και η Γερμανία στην Ελλάδα 7,238 δις ευρώ.

Τα περισσότερα εμπορεύματα αξίας 5,417 που εισήγαγε η χώρα μας από τη Γερμανία αντανακλούν στο βάθος την ανωτερότητα της παραγωγικότητας τής εργασίας της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας. Αυτό το ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο θα ήταν πολύ μικρότερο αν η Ελλάδα επένδυε τα κεφάλαια με τα οποία αποζημίωνε η Γερμανία και η ΕΕ την Ελλάδα για το κατώτερο επίπεδο της ανάπτυξής της με στόχο να αναπτύξει την παραγωγικότητά της. Παρόλα αυτά πρέπει να πάρουμε υπ όψιν μας και το ισοζύγιο υπηρεσιών. Το ίδιο έτος, το 2008, που η Ελλάδα που είχε ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο με τη Γερμανία ίσο με 5,417 δις ευρώ τη χώρα μας επισκέφτηκαν 16 εκατ τουρίστες περίπου εκ των οποίων 2,5 εκατ ήταν Γερμανοί όταν η μέση δαπάνη κάθε τουρίστα υπολογίζεται σε 730 ευρώ. Αν μετρηθεί δαπάνη 1000 Ευρώ ανά Γερμανό τουρίστα που έχει υψηλότερα εισοδήματα από το μέσο τουρίστα και χαλάει στη χώρα μας περισσότερα λεφτά από το μέσο τουρίστα τότε η χώρα μας εισέπραξε χοντρικά 2,5 δις ευρώ από τον γερμανικό τουρισμό στο σύνολο των εσόδων της από τουρισμό που ανέρχονται σε 11,63 δις ευρώ. Το τουριστικό συνάλλαγμα είναι αξία παραγμένη στη Γερμανία που κατατίθεται στην Ελλάδα μέσω των ελληνικών τουριστικών εγκαταστάσεων και των υπηρεσιών της. Οι ανισότιμες τουριστικές σχέσεις Ελλάδας Γερμανίας είναι εξαιρετικά σε βάρος της Γερμανίας αφού ο αριθμός των ελλήνων τουριστών στη Γερμανία συν των ελλήνων φοιτητών είναι μικρός. Δεν έχουμε τώρα ακριβώς αυτό το νούμερο αλλά μπορούμε να υποθέσουμε με ασφάλεια για την ποιοτική εικόνα των στοιχείων ότι οι έλληνες τουρίστες και φοιτητές ξόδεψαν 5 φορές λιγότερα χρήματα στη Γερμανία από όσα οι γερμανοί τουρίστες στην Ελλάδα τότε η διαφορά γίνεται 2,5 δισ-0,5 δισ=2δις τουριστικό ισοζύγιο υπέρ της Ελλάδας. Αν τώρα αφαιρέσουμε από τα 5,417 δις του εμπορικού ελλείμματος της Ελλάδας τα χοντρικά 2 δις του τουριστικού μένουν 3, 417 δις Ευρώ υπέρ της Γερμανίας.

Πάμε τώρα στα δωρεάν λεφτά επιδοτήσεις κλπ. Η Ελλάδα εισέπραξε καθαρό χρήμα από την ΕΕ 6,279 δις ευρώ, (έχουν δηλαδή αφαιρεθεί εδώ οι εισφορές της Ελλάδας στην ΕΕ). Το 2008 το δωρεά χρήμα που δόθηκε στις ολιγότερο ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ ήταν 25 δις ευρώ. Η Ελλάδα εισέπραξε το 25% αυτού του ποσού. Η εισφορά της Γερμανίας σε όλες τις χώρες ήταν στο 35% των 25 δις και επομένως από τα 6,279 δις που εισέπραξε η Ελλάδα τα 2,19 δις ευρώ πληρώθηκαν από τη Γερμανία.

Έτσι έχουμε για το έτος 2008 πληρωμή δωρεάν χρήματος για ανάπτυξη από τη Γερμανία στην Ελλάδα 2,19 δις ευρώ και ισοζύγιο συναλλάγων υπέρ της Γερμανίας 3,417δις Ευρώ, που στην ουσία είναι τα παραπάνω εμπορεύματα που εξάγει η Γερμανία στην Ελλάδα σε σχέση με ότι εισάγει σε εμπορεύματα και σε υπηρεσίες.

Αλλά αυτά τα δύο ποσά δεν έχουν καμιά σχέση σε ποιότητα. Το ένα είναι δωρεάν χρήμα και το άλλο είναι εμπόρευμα. Όταν η Γερμανία πουλάει στην Ελλάδα 3,417 δις Ευρώ σε εμπορεύματα η Ελλάδα που τα αγοράζει τα καταναλώνει, είτε πρόκειται για μηχανές εργοστασίων, είτε πρόκειται για είδη ατομικής κατανάλωσης. Και επειδή όλη η δημαγωγία των φαιοκόκκινων γίνεται για τις Μερσεντές που αγοράζουν οι έλληνες και βοηθάνε με αυτόν τον τρόπο τη Γερμανία ας πούμε ότι όλο αυτό το ποσό των 3,417 είναι Μερσεντές. Η διαφορά λοιπόν του 2,417 δις σε Μερσεντές από το 2,19 δισ σε επιδοτήσεις είναι ότι ο έλληνας πληρώνει μεν για τις Μερσεντές του αλλά βρίσκεται με μια Μερσεντές στα δικά του χέρια. Όταν παίρνει όμως 2,19 σε επιδοτήσεις παίρνει γερμανική εργασία αλλά δεν πληρώνει τίποτα γι αυτήν, την παίρνει δωρεάν. Αν αυτό το τζάμπα χρήμα το κάνει και αυτό Μερσεντές τότε έχει πάρει απλά τζάμπα Μερσεντές.

Όμως αυτό το χρήμα των επιδοτήσεων δεν δόθηκε στη Ελλάδα για να αγοράσει Μερσεντές, της δόθηκε σαν αποζημίωση της Γερμανίας για την ψηλή της βιομηχανική παραγωγικότητα της που έχει σαν αποτέλεσμα να είναι αρνητικό για την Ελλάδα το εμπορικό ισοζύγιο κυρίως σε βιομηχανικά προιόντα. Το 2,19δις είναι δωρεάν κεφάλαιο που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να άυξήσει το ρυθμό συσώρευσης του ελληνικού παραγωγικού κεφάλαιου ώστε αυτή να πιάσει κάποια στιγμή τη Γερμανία σε παραγωγικότητα. Το ότι έγινε Μερσεντές ή σπίτια ή γλέντια ή ταξίδια ή μίζες και όχι μηχανές ή έρευνα ή αρδευτικά έργα η κάθε γερμανική και ευρωπαϊκή επιδότηση είναι αυτό που κατέστρεψε την Ελλάδα. Αλλά γι αυτό δεν φταίει η Γερμανία, φταίνε αυτοί που τώρα την βρίζουν και κρύβουν την αλήθεια ότι τα 2,19δις κάθε χρόνο είναι ένα τζάμπα κεφάλαιο προς συσσώρευση. Πρόκειται για ένα υπερπολύτιμο κεφάλαιο που αντιστοιχεί σε ένα πολλαπλάσιο κεφάλαιο που θα μπορούσε να λειτουργήσει για να παράγει αυτό το επι πλεον κεφάλαιο, είναι δηλαδή σαν καθαρό κέρδος από μια παραγωγική διαδικασία που απασχόλησε πολλαπλάσιο κεφάλαιο και το οποίο κέρδος της πάει όλο για τη διευρυμένη αναπαραγωγή αυτού του πολλαπλάσιου κεφάλαιου.

Ας επιχειρήσουμε να κάνουμε πιο σαφές αυτό που λέμε:. Ας φανταστεί κανείς αυτό το δωρεάν κεφάλαιο σε συνδυασμό με τον φτηνό δανεισμό της Ελλάδας από την ώρα που μπήκε στο Ευρώ για να καταλάβει το μέγεθος του εγκλήματος των σαμποταριστών. Δηλαδή ας πούμε ότι η Ελλάδα, σαν ένας συλλογικός καπιταλιστής, μετέτρεπε και τα 2,19δις Ευρώ των επιδοτήσεων που παίρνει κάθε χρόνο σε παραγωγικό κεφάλαιο. Ποιος ήταν ο καλύτερος τρόπος για να το κάνει αυτό; Θα ήταν να δανειστεί ένα δεκαπλάσιο κεφάλαιο από την διεθνή αγορά με το φτηνό επιτόκιο του 3% με το οποίο δανειζόταν η Ελλάδα χάρη στο Ευρώ για πάνω από μια δεκαετία, να το βάλει σε παραγωγική κίνηση και να προσθέτει στο σχετικά μικρό κέρδος που θα έδινε αυτή η παραγωγική κίνηση σε μια χρονιά (λόγω σχετικά χαμηλής τεχνικής παραγωγικότητας του απασχολούμενου εδώ κεφάλαιου) και τα 2,19 δις καθαρών γερμανικών επιδοτήσεων κάθε χρονιάς και όλα να τα επανεπένδυε. Μέσα σε λίγους χρονιάτικους κύκλους η ελληνική παραγωγική δύναμη θα εκτινασόταν μόνο χάρη σε αυτά τα κεφάλαια και μπορεί να καταλάβει κανείς τις θα γινόταν αν προσθέταμε στις γερμανικές επιδοτήσεις όλες τις υπόλοιπες επιδοτήσεις από την ΕΕ που είναι διπλάσιες από τις γερμανικές.

Βέβαια αυτή είναι μια ακραία υπόθεση και προυποθέτει όχι μόνο μια Ελλάδα χωρίς εκατοντάδες χιλιάδες τρωκτικά αλλά και μια Ελλάδα που δεν θα ήταν καν μια συνηθισμένη χώρα του σαπισμένου καπιταλισμού των παρασιτικών λειτουργιών όπως εξελίσσονται σταδιακά οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες του ευρωπαίκού Βορρά. Στην ουσία αυτά που υποθέτουμε αντιστοιχούν σε μια Ελλάδα ενός μίνιμουμε μεταβατικού προγράμματος επαναστατικής λαίκής διακυβέρνησης. Αλλά και τα μισά αυτά κεφάλαια από όσα λέμε να αξιοποιούνταν παραγωγικά και το 1/3 ή και το Ό η χώρα μας θα άλλαζε παραγωγικό βάθος και χαρακτήρα μέσα σε μια δεκαετία. Αλλά για να γίνει ακόμα και αυτό το λίγο η Ελλάδα της προόδου θα χρειαζόταν να επιδοθεί σε μια επαναστατική σύγκρουση με το σοσιαλφασισμό και τελικά μια σύγκρουση με το μεγαλύτερο μέρος της ξενόδουλης και γεμάτη παρασιτισμό ελληνικής αστικής τάξης. Θα μπορούσε να γίνει αυτό μέσα στην ΕΕ; Σε μια ΕΕ σαν τη σημερινή κάτω από τη ρώσικη σκιά, εξαρτημένη στρατιωτικά από τις ηγεμονιστικές ΗΠΑ και λυσσασμένη για γρήγορα κέρδη στην Ασία δεν θα μπορούσε να γίνει. Όμως σε μια ΕΕ που παλεύει ενάντια στην κρίση που οι αρρώστιες της μονοπωλιακής της αστικής της τάξης προκάλεσαν και που αφύπνισαν και επαναστατικοποίησαν τους λαούς της όλα είναι πιθανά.

Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει σήμερα τίποτα πιο άρρωστο στην ΕΕ από τη χώρα μας και τίποτα πιο κατάλληλο από αυτήν για να πεθάνει ολόκληρη την ΕΕ αν δεν μεσολαβήσει μια αποθεραπεία της που διαλεκτικά έχει κάθε λόγο να αρχίσει με μια ελληνική αυτοκριτική, δηλαδή με ένα αντισοσιαλφασιστικό κίνημα του ελληνικού λαού. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ανάμεσα στα άλλα να συντριβεί αυτή η σε εξέλιξη επίθεση ενοχοποίησης της μόνης χώρας που έχει τιμωρηθεί για το ναζιστικό της παρελθόν και γι αυτό ο καπιταλισμός και ιμπεριαλισμός της έχουν αποκτήσει κάποια στοιχεία έμπρακτης αυτοκριτικής, αν και αυτά αδυνατίζουν με τον καιρό μέσα στην γενική παρακμή του δυτικού μονοπώλιου.

*Αν η Γερμανία δανείζεται τώρα με 2,5% και δανείζει την Ελλάδα με 5% δεν είναι επειδή αυτή έγινε χρηματιστής κερδοσκόπος. Είναι επειδή η Ελλάδα μπορεί σήμερα να δανείζεται από τη διεθνή αγορά με 10% επιτόκιο. Και δανείζεται τόσο ψηλά επειδή είναι μεγάλο το ρίσκο να δανείζει κάποιος μια χώρα που βαδίζει ολοταχώς προς τη χρεωκοπία. Αν λοιπόν όλοι την δανείζουν με 10% και κάποιος δανείζει την Ελλάδα με 5% αυτός επιδοτεί το επιτόκιο δανεισμού τηςΕλλάδας με 10%- 5% = 5%, δηλαδή αγοράζει πολύ φτηνά το ρίσκο που παίρνει να χάσει όλα του τα λεφτά. Αν η Γερμανία δάνειζε την Ελλάδα με 2,5%, όσο δηλαδή δανείζεται η ίδια τότε θα έχανε σε αξιοπιστία γιατί θα διακινδύνευε τα κεφάλαιά της σε μια αναξιόπιστη χώρα.