Συνέντευξη του σ. Ηλία Ζαφειρόπουλου στη ΕΤ-1

Η προεκλογική συνέντευξη του σ. Ηλία Ζαφειρόπουλου στο κρατικό κανάλι ΕΤ-1, προβλήθηκε τις 2 Μάη στις δώδεκα το μεσημέρι. Οι δημοσιογράφοι που πήραν τη συνέντευξη ήταν η Ντένια Σαρακίνη και η Χρύσα Ρουμελιώτη. Οι ίδιες σχολίασαν στο τέλος ότι πέσανε έξω στο χρόνο γιατί η συζήτηση ήταν ενδιαφέρουσα. Ήταν χαρακτηριστική η προκλητική αλλά και αντιδεοντολογική στάση μιας από τις δύο δημοσιογράφους της Χ. Ρουμελιώτη στον σ. Η.Ζ. για τις τοποθετήσεις της ΟΑΚΚΕ κατά της ψευτοαριστεράς και ιδιαίτερα του ψευτοΚΚΕ. Επιχείρησε δηλαδή να προβοκάρει τον σύντροφό Ηλία Ζαφειρόπουλο, κάνοντας τη συνέντευξη όχι σα δημοσιογράφος αλλά σα στέλεχος του «Κ»ΚΕ. Αυτό όμως είχε το αντίθετο αποτέλεσμα όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας τα σχετικά αποσπάσματα. Άλλωστε η συγκεκριμένη δημοσιογράφος ήταν υποψήφια με το ψηφοδέλτιο του ψευτοΚΚΕ στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ το 2011. Παραθέτουμε πιο κάτω όσο το δυνατό εκτεταμένα αποσπάσματα αυτής της συνέντευξης.

ΟΑΚΚΕ και «εξωκοινοβουλευτική αριστερά»

Σε ερώτηση της Χ. Ρουμελιώτη για τα χαρακτηριστικά που οριοθετούν την ΟΑΚΚΕ και τη διαχωρίζουν από τα υπόλοιπα κόμματα στο «θολό τοπίο» της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς όπως το χαρακτήρισε, ο σ. Η.Ζ αναφέρθηκε σε δύο οριοθετήσεις, στην πολιτική δημοκρατία και στις παραγωγικές δυνάμεις. Είπε συγκεκριμένα: «Στο ζήτημα της πολιτικής δημοκρατίας όπου είναι και ο βαθύτερος διαχωρισμός νομίζουμε ότι υπάρχει ανάγκη για μια αριστερά που θα σέβεται τη μάζα που θέλει να εκφράσει. Μιλάμε για τον εργαζόμενο λαό, γενικότερα για το λαό, μιλάμε ακόμα και για τα ευρύτερα συμφέροντα της χώρας σε μια εποχή που ο ιμπεριαλισμός επικρατεί. Δεν μπορούμε να εκφράσουμε μία αριστερή γραμμή όταν αυτή με τη δράση της, την πράξη της, τις ενέργειες της δεν εκφράζει την πλατιά μάζα του λαού. Δεν μπορούμε δηλαδή να πάμε να προκαλέσουμε μια απεργία χωρίς την έγκριση των εργατών του συγκεκριμένου κλάδου, χωρίς να έχει μεσολαβήσει μια γενική συνέλευση παραδείγματος χάρη των σωματείων των ναυτεργατών, να κλείσουμε τον κόσμο στα σπίτια και να μην τον αφήσουμε να μετακινηθεί, και αυτό να το ονομάσουμε απεργιακό κίνημα, με ρόπαλα, χωρίς να συμμετέχουν ουσιαστικά στην ίδια την απεργία, οι εργαζόμενοι. Αυτό είναι για μας θέμα αρχής και το βαθύτερο.

Η δεύτερη διαφορά αφορά τις παραγωγικές δυνάμεις. Δεν μπορούμε να μιλάμε για μαρξισμό εάν αυτό το κίνημα που τον εκφράζει δεν απελευθερώνει τις παραγωγικές δυνάμεις αλλά τις καταστρέφει».

Για το παραγωγικό σαμποτάζ και τη μαρξιστική ανάλυση για τις παραγωγικές δυνάμεις

Η δημοσιογράφος Ν. Σαρακίνη αναφέρθηκε στη γραμμή της ΟΑΚΚΕ για το σαμποτάζ:

Ερ: «Λέτε ότι η χώρα και ο λαός, επικαλούμαι δικά σας λόγια, μπορούν να σωθούν από το χρέος, ότι μπορεί να αρχίσει να μειώνεται το χρέος αρκεί να φύγουν από τη μέση οι σαμποταριστές, και ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα για ένα σχέδιο παραγωγικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, αντίθετα λέτε ότι υπάρχει πολιτικό πρόβλημα. Τι εννοείτε; Και ποιοι είναι οι σαμποταριστές;»

Απ. σ. Η.Ζ: «Οι σαμποταριστές είναι δύο λογιών. Είναι οι σαμποταριστές που βρίσκονται στην κυβέρνηση, ας πούμε στην κυβέρνηση τη σημερινή ΠΑΣΟΚ – ΝΔ Παπαδήμου, είναι οι σαμποταριστές που βρέθηκαν στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ (…) και η κυβέρνηση Καραμανλή. Αυτοί είναι σαμποταριστές σε κυβερνητικό επίπεδο. Βγάζουν δηλαδή νόμους, υπουργικές αποφάσεις, περνάνε στη Βουλή σχέδια, κάνουν ότι μπορούν για να τσακίσουν κυριολεκτικά τη μεγάλη βιομηχανία, αλλά και την αγροτική οικονομία, αλλά και την εκπαίδευση και την έρευνα και την τεχνολογία. Υπάρχει από τα πάνω τέτοιο πολιτικό σχέδιο με ένα σκεπτικό (…) Και υπάρχει και από κάτω από αυτό που λέμε λεγόμενη αριστερά, που κριτίκαρα πριν από λίγο. Κάνουν ότι μπορούν να τσακίσουν τις βιομηχανίες, να μην τις αφήσουν να αναπτυχθούν, να μη εγκατασταθούν προπαντός και έχουν οδηγήσει συνολικά από πάνω και από κάτω, ένα ολόκληρο κέντρο του πολιτικού συστήματος την Ελλάδα σε απόλυτη σχεδόν αποβιομηχάνιση (…)».

Σε ότι αφορά τους τρόπους αντιμετώπισης του παραγωγικού σαμποτάζ ο σ. Η.Ζ. είπε:

«Καταρχήν να το καταγγείλουμε το σαμποτάζ, να αποδείξουμε ότι υπάρχει και να το κοινοποιήσουμε στα πλαίσια των μικρών δυνάμεων που έχουμε. Εάν αυτό καταγγελθεί και γίνει συνείδηση όλο και μεγαλύτερου μέρους ανθρώπων (…) ούτε σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, ούτε σε κυβερνητικό επίπεδο, ούτε ιδιαίτερα σε επίπεδο εργατικής βάσης, εργαζόμενου λαού, αγροτιάς κλπ, θα μπορέσει να περάσει τόσο εύκολα όσο περνάει ως τώρα από το 1985 η γραμμή «τσακίστε κάθε ανάπτυξη γιατί φαίνεται σαν να είναι ανάπτυξη του καπιταλισμού, ο καπιταλισμός είναι ένα αρνητικό πράγμα και κατόπιν τούτου επιτρέπεται να συντρίβουμε και τις παραγωγικές δυνάμεις που εκφράζει». Χτυπάμε τον καπιταλισμό, να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό, αλλά πατώντας πάνω στις παραγωγικές δυνάμεις που αυτός έχει αναπτύξει, όχι καταστρέφοντας τες. Θα το δείτε. Παραδείγματος χάρη: Είναι να γίνει ένα χρυσωρυχείο. Έχουμε ένα χρυσό βουνό, αυτό της Χαλκιδικής που επιχειρούν εδώ και πολλά χρόνια κάποια κομμάτια του κεφάλαιου, συνήθως καναδικά ή αυστραλέζικα που ειδικεύονται στη μεταλλουργία χρυσού, να κάνουν επενδύσεις. Γίνεται ένας πόλεμος ολόκληρος. Γίνεται από κυβερνήσεις, τις δύο κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, μέσω των ανθρώπων τους, των δημάρχων τους, των βουλευτών τους, και συχνά των υπουργών τους, και γίνεται και ένα υποτίθεται κίνημα από τα κάτω από ομάδες λεγόμενων οικολόγων ή λεγόμενων περιβαλλοντιστών οι οποίοι πάνε και την εμποδίζουν (τη μεταλλουργία) συστηματικά και φτάσανε στο σημείο να την κλείσουν και να αφήσουν άνεργο τον κόσμο. Και πρώτα απ’ όλα, πρωταγωνιστής πάντα στην καταστροφή της βιομηχανίας, είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο προφανώς άγεται από αυτές τις πολιτικές αντιλήψεις.

Για το ίδιο θέμα, αυτό του σαμποτάζ η δημοσιογράφος Χ. Ρουμελιώτη έκανε την εξής ερώτηση: «Επειδή επικαλείστε μαρξιστική ανάλυση στην οικονομία, βασική αρχή της μαρξιστικής ανάλυσης στην οικονομία είναι η αντίθεση ανάμεσα στην κοινωνικοποιημένη εργασία και την ιδιωτικοποίηση του κεφαλαίου και του πλούτου (…) Αυτή η ανάλυση που μόλις προηγουμένως κάνατε σε σχέση με τον καπιταλισμό και την παραγωγή στο πλαίσιο αυτού του συγκεκριμένου συστήματος, δεν έρχεται σε αντίφαση με αυτό το οποίο πρεσβεύετε, με τη μαρξιστική ανάλυση και την πρόταση που κάνει ο Μαρξ για την ανάπτυξη της οικονομίας, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και του κεφαλαίου;»

Ο σ. Η.Ζ. απάντησε ως εξής: «Καθόλου. Ακριβώς πάνω στο μαρξισμό στηρίζεται. Γιατί αυτά που σας κατήγγειλα προηγούμενα, δεν είναι αιτήματα κοινωνικοποίησης του πλούτου, δεν είναι να την πάρει την TVX η εργατική της τάξη (…) Η βάση του μαρξισμού βρίσκεται στο ότι μας κληρονομεί ο καπιταλισμός ένα πολύ επαναστατικό στοιχείο που στο τέλος τον ανατρέπει. Μας κληρονομεί ισχυρές παραγωγικές δυνάμεις τις οποίες δεν μπορεί να κινήσει ο ατομικός χαρακτήρας της καπιταλιστικής ιδιοποίησης, δεν μπορεί να ικανοποιήσει τον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής, δηλαδή ότι οι εργάτες φτιάχνουν το χρυσάφι, ότι εργάτες το μεταφέρουν, ότι τη σύνθεση σε όλα τα σώματα που παράγονται με τον χρυσό, περιλαμβανομένου και του νομίσματος, την κάνουν εργάτες που δεν έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, και που πρέπει κάπως να ενωθούν. Αλλά αυτοί για να ενωθούν πρέπει να έχουν το χρυσωρυχείο. Είναι προϋπόθεση. Είναι το επαναστατικότερο στοιχείο της ίδιας τους της υλικής ύπαρξης. Και αντί να το πάρουν αυτό το επαναστατικό στοιχείο στα χέρια τους, το καταστρέφουνε. Είναι θαμμένο το χρυσάφι στη Χαλκιδική. Είναι ιστορικό έγκλημα, τρία δισεκατομμύρια τουλάχιστον να βρίσκονται θαμμένα και ο κόσμος πάνω από το χρυσάφι να είναι άνεργος. (…) Μπορώ να σας αναφέρω άλλα τριάντα τέτοια εγκλήματα αντικοινωνικοποίησης, αντικοινωνικότητας, γι’ αυτό μιλάω για μια «αριστερά» που είναι πιο αντιδραστική ακόμα και από το συγκεκριμένο κεφάλαιο που χτυπάει. Και θα σας εξηγήσω γιατί είναι αντιδραστικότερη. Γιατί εκφράζει άλλον ιμπεριαλισμό. Το χρυσάφι το θέλει η Ρωσία και η Κίνα. Και αυτοί θα το πάρουν εάν δεν τους αντιμετωπίσουμε».

Η γραμμή της ΟΑΚΚΕ για το ρωσο-κινέζικο σοσιαλιμπεριαλισμό και το ρόλο του στην Ελλάδα και παγκόσμια

Η δημοσιογράφος Ν.Σ στη συνέχεια ζήτησε από τον σ. Η.Ζ. να εξηγήσει το «σενάριο συνωμοσίας» για «το ελληνικό πρόβλημα, την ελληνική οικονομική κρίση και την ευρωπαϊκή πολιτική κρίση και την οικονομική που υπάρχει». Όπως είπε: «Υποστηρίζετε ότι η ρωσική διπλωματική μηχανή, η πιο δόλια του κόσμου, προικισμένη τώρα με την οικονομική δύναμη της Κίναςκαι της Βραζιλίας και του Ιράν, μπορεί να κινεί τους πράκτορες φίλους συμμάχους, ουσιαστικά να χρησιμοποιεί την Ελλάδα, με στόχο να πλήξει τη Γερμανία. Εξηγείστε μας αυτό το σενάριο».

Ο σ. Η.Ζ απάντησε ότι θα ήταν δύσκολο να πείσει για αυτή την ανάλυση για την οποία υπάρχουν μεγάλα και εκτεταμένα κείμενα μέσα σε ελάχιστη ώρα, και διευκρίνισε ότι υπάρχει διάκριση ανάμεσα στη συνωμοσία και τη συνωμοσιολογία. Είπε συγκεκριμένα:

«Δεν θα ήταν καλό να μιλάτε για μία συνωμοσία σκέτα, εάν δεν εκφράσετε την πλευρά της νομοτέλειας που υπάρχει σε αυτή. Η συνωμοσιολογία από την πραγματική συνωμοσία διακρίνονται ως προς το ότι η η συνωμοσία κινείται μέσω και αυθόρμητων κινήσεων. Δηλαδή, εάν αυτή τη στιγμή η Ρωσία θέλει να επιβάλει ηγεμονία οικονομική στην Ευρώπη μέσω της Κίνας δεν είναι επειδή κάποιοι παράγοντες φιλικοί προς τη ρώσικη διπλωματία αποφάσισαν στην Ευρώπη να προδώσουν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Είναι γιατί η ίδια η ευρωπαϊκή πολιτική μηχανή και κυρίως η οικονομική της μηχανή όπως και η αμερικάνικη δέχθηκαν για τα συμφέροντα του δυτικού μονοπώλιου να πάνε να υποδουλωθούν στους κινέζους φασίστες και στους ρώσους επίσης μονοπωλιστές που αυτή τη στιγμή έχουν πιάσει ασφυκτικά την Ευρώπη γιατί δεν έχει αυτονομία πετρελαίου και γενικά υδρογονανθράκων, στη βάση των πολύ ισχυρών κερδών που θα έπαιρναν από την Κίνα και από τη σχετικά φθηνή ας το πούμε, ρώσικη προμήθεια. Κι έτσι δεν ανάπτυξαν δικές τους πηγές, υποτίμησαν την ατομική ενέργεια, και σε λίγο θα βρεθούν αιχμάλωτοι μιας μεγάλης περικύκλωσης. Ιδιαίτερα υποτάχθηκαν στο κινέζικο μεροκάματο, τσακίζοντας και τις δικές τους εργατικές τάξεις. Και αυτή είναι μία από τις αιτίες της σημερινής παγκόσμιας κρίσης».

Σχετικά με τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις η δημ. Χ. Ρ. έκανε την εξής ερώτηση: «Λέτε έχουμε έναν ιμπεριαλιστικό πόλο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα δεύτερο, τον ονομάζετε σσοσιαλιμπεριαλισμό της Ρωσίας, της Κίνας, και του Ιράν (…) και έχουμε και έναν άλλο πόλο την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχετε μία λογική βάζουμε τον ένα ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό πόλο απέναντι στον άλλο για να τον αντιμετωπίσουμε (…) Μου λέτε που υπάρχει αυτό στη μαρξιστική ανάλυση;»

Απαντώντας ο σ. Η.Ζ. εξήγησε τη συγκεκριμένη ανάλυση της ΟΑΚΚΕ και που αυτή στηρίζεται κάνοντας την ακόλουθη τοποθέτηση: «Τίποτα από αυτή τη θεωρία που μόλις στοιχεία της ψηλαφίσατε δεν είναι δικό μας. Εμείς πατήσαμε στις πλάτες γιγάντων. Η μία από αυτές, η πιο κοντινή μας χρονικά, είναι ο Μάο τσε Τουνγκ. Η θεωρία αυτή είναι ότι η Ευρώπη όπως και ο τρίτος κόσμος πρέπει, χτυπώντας ιμπεριαλιστικές πολιτικές της Ευρώπης, για να σταθούν απέναντι στις δύο υπερδυνάμεις πρέπει να συγκροτήσουν ένα μέτωπο εναντίον τους. Μάλιστα, προς το τέλος της διατύπωσης αυτής της θεωρίας και της ζωής του κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας και του Μάο τσε Τουνγκ, τα κύρια πυρά προσανατολίστηκαν στη Ρωσία (...) Ο Μάο Τσε Τουνγκ κατήγγειλε τη Σοβιετική Ένωση του Μπρέζνιεφ σα χιτλερική φασιστικού τύπου. Από εκεί το πρωτομάθαμε, το πρωτοερευνήσαμε κάτω από αυτό το πρίσμα και είδαμε ότι ταιριάζει θαυμάσια και συνεχίζει να έχει τον ίδιο χαρακτήρα. Και είπε τότε ότι όπως στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αντιμετωπίσαμε τους χιτλερικούς, προσπαθήσαμε τουλάχιστον σε πρώτη φάση, σε μέτωπο και με την Αγγλία και με τη Γαλλία, το ίδιο πρέπει να επιχειρήσουμε και τώρα με την Ευρώπη απέναντι στο σοσιαλιμπεριαλισμό. Αυτή ήταν η θέση του και βρήκαμε ότι αυτή επιβεβαιώνεται (…)

Ερ δημ. Χ.Ρ: Αυτή η διαμάχη των τριών πόλων μπορεί να φέρει το επιδιωκόμενο που κι εσείς λέτε αποτέλεσμα ότι θέλετε, δηλαδή να υπάρξει μια ανατροπή, και αυτό που μας περιγράψατε προηγουμένως, να έρθουν οι παραγωγικές δυνάμεις και ο πλούτος, το κεφάλαιο στα χέρια των εργαζομένων, του κόσμου ο οποίος το δικαιούται;»

Απ. σ. Η.Ζ: Καταρχήν δεν είναι τρεις πόλοι κι εμείς πάμε με το μεσαίο. Είμαστε στην Ευρώπη και είναι καλό να βρισκόμαστε σε μια Ενωμένη Ευρώπη γιατί αλλιώς θα έχουμε μια Ευρώπη διασπασμένη ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις ή να ανήκει σε μία από τις δύο. Είμαστε με τον τρίτο κόσμο. Το βάρος όλης της ανάλυσης βρίσκεται στον τρίτο κόσμο και στους λαούς. Κι εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν περιμένουμε από την ευρωπαϊκή αστική τάξη τη σωτηρία της χώρας. Την περιμένουμε από το λαό της, από τους προοδευτικούς διανοούμενους, και από εκείνα τα τμήματα της αστικής τάξης που μπορούν να αντισταθούν στις ηγεμονικές επιδιώξεις είτε των υπερδυνάμεων είτε του δυτικού ευρωπαϊκού κεφάλαιου όταν λειτουργεί ιμπεριαλιστικά. Εκείνο που λέμε είναι ότι δεν μπορεί να νικήσει κανείς έναν ιμπεριαλισμό σήμερα αν δεν πάει βήμα-βήμα. Δεν καταπίνεται η παγκόσμια αστική τάξη με μια χαψιά. Γιατί αλλιώς θα πρέπει να καταπιεί κανείς και λαούς που ακολουθούν τη μία ή την άλλη αστική δύναμη, να τους υποτιμήσει και να τους καταστρέψει. Δεν μπορούμε να τους καταστρέψουμε (τους αστούς) εάν οι ίδιοι (οι λαοί) δεν συνειδητοποιήσουν την ανάγκη της απελευθέρωσης του και κυρίως δεν μπορούμε να τα βάλουμε την ίδια στιγμή ταυτόχρονα με όλους τους εχθρούς. Πρέπει να διαλέξεις τον κύριο και τον πιο επικίνδυνο. Και όταν θα διαλέξεις τον κύριο εχθρό θα βρεις μέσα από αυτό μονοπάτια πολιτικής αλλαγής. Εάν κοιτάξετε όλες τις επαναστάσεις ως τώρα, θα τις δείτε ότι είναι μέσα από τον πόλεμο όπου αναδυόταν λίγο πολύ ο κύριος εχθρός ή οι κύριοι εχθροί των λαών σε κάθε φάση».

Για την ελληνική χρεωκοπία και την πολιτική της Ευρώπης

Η δημ . Ν. Σ. έθεσε στη συνέχεια το ερώτημα για τη θέση της ΟΑΚΚΕ σχετικά με τον καλύτερο δρόμο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, την ανάπτυξη και την αποφυγή της χρεωκοπίας, αν αυτό μπορεί να γίνει εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης με ευρώ ή εκτός Ε.Ε. με δραχμή.

Ο σ. Η.Ζ. απάντησε διευκρινίζοντας ότι αυτό είναι ένα δευτερεύον ζήτημα νομισματικής τακτικής που το έχουν θεοποιήσει στο εσωτερικό. Είπε συγκεκριμένα: «Θα μπορούσε ακόμα και με δραχμή μέσα στην ΕΕ πάντα, γιατί αυτό είναι ένα ζήτημα στρατηγικών οικονομικών και πολιτικών συμμαχιών, για μια περίοδο ώστε η χώρα να πατήσει στα πόδια της, και να μην καταστρέφεται στο όνομα της γεωπολιτικής που αναφέρθηκε, δηλαδή στο να προσπαθούν οι φιλορώσικες, οι ανατολικές δυνάμεις που είναι πανίσχυρες σήμερα στην Ελλάδα, να έρθουν σώνει και καλά σε μία σύγκρουση με την Ευρώπη χωρίς να διορθώνουν το βασικό θέμα, το θέμα της απελευθέρωσης των παραγωγικών δυνάμεων. Η Ευρώπη θα πεινάει την Ελλάδα, όσο η Ελλάδα δεν επιτρέπει τις επενδύσεις. Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία της κρίσης. Με δραχμή ή χωρίς δραχμή, με ευρώ ή χωρίς ευρώ είναι ένα δευτερεύον νομισματικό και πολιτικό ζήτημα. Εκείνο που έχει σημασία είναι να μην αφήσουμε τις δυνάμεις όχι απλά του σαμποτάζ, αλλά και τις δυνάμεις ιδιαίτερα του φασισμού να καταστρέψουν αυτή τη στιγμή την Ελλάδα, το μέτωπο δηλαδή με Ρωσία και Κίνα. Στην Αλεξανδρούπολη στις 28 του Οκτώβρη βάδισε ο ρώσικος στρατός και αυτό δεν το ξέρει κανείς γιατί όλοι του κάνουνε πλάτες.

«Για ποιο λόγο κάνετε μια τέτοια επίθεση στο κομμουνιστικό κόμμα;»

Η δημ Χ.Ρ. επικέντρωσε στο στρατηγικό στόχο της ΟΑΚΚΕ για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κόμματος της περιόδου 1918-1956 με ηγέτη τον Ζαχαριάδη και στην τοποθέτηση της ΟΑΚΚΕ για το σημερινό «Κ»ΚΕ. Ρώτησε συγκεκριμένα: «Επειδή στις τοποθετήσεις που κάνατε προηγουμένως αναφερθήκατε σε εργατικές κινητοποιήσεις οι οποίες επιβάλλονται στοχεύοντας κυρίως στο κομμουνιστικό κόμμα, θα ήθελα να σας ρωτήσω για ποιο λόγο κάνετε μια τέτοια επίθεση σε ένα κόμμα που έχει κάποια ποσοστά και κάποια επιρροή στους συγκεκριμένους χώρους που γίνονται κινητοποιήσεις ή προπαγανδίζονται ή αποφασίζονται με έναν τρόπο, εσείς που δεν έχετε καν αντιπροσώπευση στους αντίστοιχους χώρους, δεν έχετε καν έναν άνθρωπο να μιλήσει εκεί. Με ποιο τρόπο θεωρείτε ότι αυτό μπορεί να γίνει; Θέλετε να μας το εξηγήσετε;»

Απ. σ. Η.Ζ: «Δεν είπαμε ποτέ ότι στους χώρους δουλειάς δεν έχουμε ούτε έναν άνθρωπο. Στα λίγα συνδικάτα που έχουμε που έχουμε δουλέψει, παραδείγματος χάρη στο συνδικάτο των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας που το γκρεμίσανε ο Συνασπισμός και το λεγόμενο ΚΚΕ από κοινού, και ακόμα έχει αιτήματα μετά το γκρέμισμα του εργοστασίου, είχαμε το μεγαλύτερο ποσοστό αντιπροσώπευσης που θα μπορούσε να έχει κάποιος. Μας εμπιστευτήκανε ολόπλευρα. Όπου έχουμε δουλέψει μας έχουν εμπιστευτεί ιδιαίτερα. Ακόμα και στην Επισκευαστική Ζώνη που επικρατεί η μεγαλύτερη τρομοκρατία υπάρχει μία ισχυρή αντιπροσώπευση, όσο μας την επιτρέπανε. Τώρα κοιτάνε ακόμα κι αυτή να τη σκοτώσουνε με κάθε τρόπο και με βίαιο τρόπο (…) Κατ’ επανάληψη μέσα στην Επισκευαστική Ζώνη οι σύντροφοι μας έχουν βρεθεί θύματα επίθεσης για τις θέσεις τους, για το ότι θέλησαν να μοιράσουν μια προκήρυξη».

Ερ. Χ.Ρ: «Θέλετε να πείτε ότι προπηλακίστηκαν;»

Απ. σ. Η.Ζ: «Βεβαίως προπηλακίστηκαν, και το έχουμε καταγγείλει με αφίσες και προκηρύξεις, και παλιότερα αλλά και τελευταία (…) Υπάρχουν αυτή τη στιγμή εργαζόμενοι, και τώρα που μας ακούνε, που ζουν την καταστροφή με πρόγραμμα από τη δράση αυτών των λεγόμενων κομμάτων της προόδου. Και βεβαίως όχι μόνο από αυτούς, και από πασοκτζήδες, και από νεοδημοκράτες και από χιλιάδες συνδικαλιστές που ζουν μέσα από το παλιό καθεστώς, μέσα από την καταστροφή, μέσα από τη διαφθορά κλπ. Αυτοί όλοι μας χτυπάνε. Δεν είναι ότι ξαφνικά βρεθήκαμε μόνο απέναντι σε εκείνους (της ψευτοαριστεράς). Βρεθήκαμε απέναντι σε όλους. Γιατί είτε θα το κλείνουν το εργοστάσιο, ή θα πηγαίνουν με την εργοδοσία».

Σε αυτό το σημείο η δημ. Χ.Ρ. είπε αναφερόμενη στην καταγγελία για τους προπηλακισμούς συντρόφων στη Ζώνη ότι «την επόμενη φορά ίσως θα ήταν σκόπιμο να το καταγγείλετε και στην αστυνομία αυτό», οπότε ο σ. Η.Ζ. της απάντησε ότι προκαλεί και τοποθετήθηκε ως εξής: «Όχι στην αστυνομία. Είναι ακόμα ζητήματα του εργατικού κινήματος. Η βία που θα ασκηθεί μέσα στο εργατικό κίνημα θα λυθεί από τους εργάτες και όχι από τους αστυνομικούς. Αυτά τα κάνουν οι αντιδραστικοί, οι αστοί, οι φασίστες και ενδεχόμενα κάποια στιγμή θα χρειαστεί να τα κάνουν και αυτοί που εμφανίζονται σαν αριστερά να βγει ένα αληθινά μεγάλο κίνημα στη χώρα και δεν μπορούν να το συγκρατήσουν, αληθινό και όχι απάτη. Αστυνομία ποτέ».

Για το μεταναστευτικό και τους ναζιστές

Η δημ. Ν.Σ. αναφέρθηκε στις θέσεις της ΟΑΚΚΕ για το μεταναστευτικό σχετικά με την ενότητα ελλήνων και μεταναστών ιδιαίτερα των εργαζομένων. Ρώτησε συγκεκριμένα: «Πόσο εύκολα μπορεί να γίνει πράξη αυτό, όταν ο έλληνας άνεργος, και είναι πολλοί οι έλληνες άνεργοι, έχει αρχίσει να βλέπει εχθρικά τον αλλοδαπό που έχει δουλειά. Πως μπορεί να υπάρξει αυτή η ειρηνική συνύπαρξη;

Απ. σ. Η. Ζ: «Για να υπάρξει αυτή η συνύπαρξη πρέπει να υπάρξουν δουλειές. Γι’ αυτό σας ανέφερα ότι το πρώτο αίτημα σήμερα του πραγματικού εργατικού κινήματος, όπου υπάρχει ομάδα εργατών, σωματείο που να δουλεύει δημοκρατικά, πρέπει να είναι να μην κλείσουν οι επιχειρήσεις και ιδιαίτερα να φτιαχτούν καινούριες. Το κίνημα ενάντια στο σαμποτάζ είναι το πρώτο κίνημα. Αν δεν υπάρχουν δουλειές γίνεσαι δούλος του αφεντικού και μαζί κανίβαλος ως προς τους υπόλοιπους εργαζόμενους μετανάστες, ιδιαίτερα τους παλιούς. Πρώτη προϋπόθεση λοιπόν και πρώτο αίτημα: Κάτω οι σαμποταριστές. Δεύτερο αίτημα: Όχι στο γκέτο που θα φτιάξει η στέρηση εργασίας. Δηλαδή, στο να μπορεί ο καθένας να σε υποδουλώνει και να σε εξαφανίζει. Πρέπει να μπουν όρια σε κάθε χώρο δουλειάς, μέσα στα πλαίσια της διατήρησης της δουλειάς, αλλά με αιτήματα που θα είναι στοιχειώδης αξιοπρέπεια, στοιχειώδης μισθός για να μπορούμε να ζήσουμε. Κι εκεί όλοι μαζί. Όποιο μισθό αποφασίσουμε, όπου μπορέσουμε να σταθούμε, ότι μπορέσουμε να διεκδικήσουμε, όλοι μαζί. Δεν θα βάλω ζήτημα να φύγει ο μετανάστης. Ιδιαίτερα ο μετανάστης που έχει έρθει χρόνια με την οικογένεια του, ο ριζωμένος. Αυτή είναι η πρώτη προϋπόθεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. Αφήσανε τους μετανάστες μόνους τους έρμαια, στα δύο μεροκάματα, στο σπασμένο μεροκάματο. Αυτό δηλητηρίασε όλη την Ελλάδα και τσάκισε το εργατικό κίνημα. Στην ουσία έχουμε μεροκάματο των μη μεταναστών. Οι μετανάστες δεν παίζουν ποτέ μεγάλο ρόλο. Γιατί; Γιατί υποτιμήθηκαν, παραμερίστηκαν, και στο τέλος κοίταξαν και αυτοί πως θα διασωθούν. Το δεύτερο ζήτημα είναι να πάρουμε θέση απέναντι στη μετανάστευση τράνζιτ αυτής της φάσης. Εκεί η ΟΑΚΚΕ ξεκαθαρίζει τελείως τη θέση της με τους υπερασπιστές των ανοιχτών συνόρων. Αυτή είναι γραμμή καταστροφική, ακόμα και όταν είναι γεμάτη από τρυφερή φιλανθρωπία… Είναι γραμμή εγκληματική και για τους εργάτες και για τη χώρα. Η χώρα έχει σύνορα και τα σύνορα πρέπει να τηρούνται και να μην έρχονται επίτηδες να εισάγονται άνθρωποι από το κέντρο της Ασίας, και στην ουσία με διακρατικές συμφωνίες και πλάτες, και να τους πηγαίνουν στον Παντελεήμονα για να φτιάξουνε τους ναζιστές κόμμα. Και τους φτιάξανε. Φτιάξανε τα τέρατα κόμμα, και αυτό είναι το χειρότερο φαινόμενο για την Ελλάδα. Αυτούς που φέραμε δεν θα τους κλείσουμε σε στρατόπεδα και δεν θα τους παραδώσουμε στην ταπείνωση της αστυνομίας και των ναζιστών, αλλά θα πρέπει να τους αποζημιώσουμε για τα έξοδα ταξιδιού που έκαναν, να τους ζητήσουμε συγνώμμη γιατί τους φέραμε και να πάρουμε ότι κονδύλια παίρνουμε κα υπάρχουν γι΄ αυτό, και άλλα ώστε να μην γίνουμε κανίβαλοι. Να μην δυναμώσουμε το φασισμό μέσα σε αυτή τη χώρα. Και να τους πούμε: Θα σας διευκολύνουμε, θα σας κρατήσουμε ένα διάστημα για να μπορείτε να ζήσετε και να βγάλετε τις αποφάσεις σας, αλλά πάντως όχι με τη γραμμή που έχει αυτό το καθεστώς, δηλ να σας διοχετεύσουμε στην Ευρώπη για να φτιάξουμε κι εκεί χρυσαυγίτες, μια προβοκατόρικη γραμμή (μια ανάλογη έχουν και στην οικονομία οι ανατολικοί προβοκάτορες). Δεν θα παραβιάσουμε τις συμφωνίες μας κάνοντας πως τις τηρούμε και θα κλείσουμε τα σύνορα μας».

Στη συνέχεια αυτής της τοποθέτησης η δημ. Ν.Σ., ρώτησε πως εξηγεί η ΟΑΚΚΕ το φαινόμενο της αύξησης των ποσοστών της «Χρυσής Αυγής» τι σημαίνει η είσοδος της στο ελληνικό κοινοβούλιο, όπως και αν έχει ευθύνες η αριστερά σε αυτό.

Ο σ. Η. Ζ. για αυτό το θέμα είπε: «Η είσοδος της Χ.Α. στο Κοινοβούλιο, σημαίνει την είσοδο σε μία νέα εποχή όχι της ελλάδας όχι της Ευρώπης, αλλά της ανθρωπότητας. Εξήντα επτά χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου να βρεθούν ναζιστές σε μία χώρα του κόσμου μέσα σε ένα κοινοβούλιο είναι η μεγαλύτερη ταπείνωση, το μεγαλύτερο έγκλημα σε βάρος της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν έχουν ξεκαθαρίσει οι λαοί ακόμα, ούτε με τον μαρξισμό, ούτε με τον καπιταλισμό, ούτε με τον Μωάμεθ, ούτε με τον καθολικισμό και την ορθοδοξία. Μόνο με τον χιτλερισμό έχουν καθαρίσει. Αυτό είναι το όριο του πολιτισμού. Ούτε καν με τους πρωτόγονους λαούς. Υπάρχει μία άποψη ότι ο πρωτογονισμός έχει και τη γοητεία του. Πράγματι έχει. Αλλά όχι οι κανίβαλοι οι χιτλερικοί να μπούνε στην ελληνική βουλή, να μπούνε στον κόσμο να γίνει ένα γεγονός. Θα γίνει παντού γεγονός. Αυτή είναι η ιστορική ευθύνη της Ελλάδας. Και θα μας κατατρέχει σαν αιώνιο στίγμα και όταν περάσει η κρίση.

Σε ότι αφορά το ζήτημα του γιατί. Πως φτάσαμε ως εδώ; Φτάσαμε με συνειδητή πολιτική. Καλούμε από το 1997, που με κάλεσμα μας έγινε η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία στην οποία ήρθαν και άλλοι άνθρωποι ανεξάρτητοι και έξω από την ΟΑΚΚΕ, φτιάχτηκε αυτό το πολιτικό και δημοκρατικό μέτωπο, με αίτημα εκτός νόμου η «Χρυσή Αυγή» (…) Γιατί ναζισμός σημαίνει βία, σημαίνει φαλτσέτα (…) Είναι από τη φύση τους εχθροί όχι της δημοκρατίας αλλά του στοιχειώδους ανθρώπινου πολιτισμού. Και κανένα κόμμα δεν δέχτηκε αυτή τη γραμμή. Κανένα κόμμα. Πρωταγωνίστησαν μάλιστα οι ψευτοαριστεροί σε δηλώσεις «φιλανθρωπίας» και «δημοκρατίας», ότι αν κάνουμε έτσι θα γίνουν ήρωες. Ορίστε, γίνανε ήρωες! Γιατί δεν τους καταγγείλατε τόσα χρόνια; Και γιατί τους δώσατε να παίξουν το μεταναστευτικό; Και τους αφήνετε ακόμα και τώρα να είναι χωροφύλακες».

Σε αυτό το σημείο η δημ Χ.Ρ. ρώτησε : «Έχετε δώσει έναν άξονα κάποιων που βοηθούν όπως λέτε εσείς ενισχύοντας και τη μετανάστευση από τις χώρες της Ασίας. Θέλετε να μας πείτε αυτό τον άξονα που με τις πράξεις του βοηθά στο να αναπτυχθεί ο φιλοναζισμός και η «Χρυσή Αυγή» που είναι η έκφραση του έτσι όπως το περιγράψατε;»

Ο σ. Η.Ζ. απάντησε : «Είναι πάλι ο ανατολικός άξονας. Είναι πάλι ο άξονας Ρωσία – Ιράν, δεν εμπλέκεται η Κίνα σε αυτή τη φάση, στον οποίο πάντως ανήκει τελευταία και η ερντογανική πλευρά της Τουρκίας. Αυτοί έχουν και ελέγχουν το βασικό δρόμο μετακίνησης. Αν πάρετε υπόψη σας και το Αφγανιστάν στο οποίο η κυβέρνηση Καρζάι ανήκει πρόθυμα, ομόθυμα, και για όσους ξέρουν λίγο παγκόσμια πολιτική και παρακολουθούν ανήκει σε αυτό τον άξονα με συνέπεια, μπορείτε να καταλάβετε καλά πως οργανώνονται τα καραβάνια των δουλεμπόρων, τα οποία έρχονται στα ελληνικά σύνορα και ξεφορτώνουν για να φτιάξουν φασισμό στην Ελλάδα καταρχήν, και φασισμό αν μπορέσουν σε όλη την Ευρώπη κάτω από αυτό το σύνθημα της φιλανθρωπίας. Εάν είσαι αλήθεια διεθνιστής και σκέφτεσαι τους Αφγανούς, σκέφτεσαι τους Ιρανούς, σκέφτεσαι τους Πακιστανούς, βάζεις το ζήτημα της πολιτικής βοήθειας στις επαναστάσεις σε αυτές τις χώρες. Μιλάς πάντα γι’ αυτό. Μιλάς για τις υπερδυνάμεις που πραγματικά και οι δύο έχουν επέμβει σε αυτά τα χώματα και έχουνε τσακίσει και κατατεμαχίσει τις χώρες, και κυρίως μιλάς για την πηγή του ανατολικού ασιατικού φασισμού που είναι η Κίνα. Εάν θέλεις να κάνεις πολιτική πραγματικά αληθινών ελεύθερων συνόρων. Όσο μπορεί να είναι ελεύθερα. Δηλαδή, πάντα με τον έλεγχο των κρατών και των κρατικών αρχών».

Στη συνέχεια η ίδια δημ Χ.Ρ. συνέχισε με την ακόλουθη ερώτηση για το θέμα αυτό: «Επειδή αυτό είναι ένα φαινόμενο που στην Ελλάδα είναι του τελευταίου διαστήματος, στην Ευρώπη όμως και στη Γαλλία ακόμη, είναι ένα φαινόμενο που το έχουμε δει πολλά χρόνια τώρα, και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο μέγεθος απ’ ότι ίσως στην Ελλάδα, δηλ ακροδεξιοί, Λεπέν και τέτοιες τάσεις. Αυτό το φαινόμενο πως το εξηγείτε;».

Απ. σ. Η.Ζ: «Αυτό το φαινόμενο ειδικά στη Γαλλία εξηγείται από την ιμπεριαλιστική πολιτική της γαλλικής αστικής τάξης που από την πρώτη στιγμή μετά τα πρώτα επαναστατικά κινήματα του γαλλικού προλεταριάτου μετά τον πόλεμο, και γύρω στο ’60 άρχισε να προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες αυτές απαιτήσεις και τα κινήματα με εισαγωγή των μεταναστών του Μαγκρέμπ και με τη χρησιμοποίηση τους με αρνητικούς όρους, με δεύτερο μεροκάματο, με άσχημες δουλειές. Δηλαδή, μέσα από τον κρατικό ιμπεριαλιστικό τους ρατσισμό, τον παλιό που ανασυστήσανε μόνο στο εργατικό ζήτημα, φτιάξανε ένα γκέτο. Πάνω σε αυτό το γκέτο στήθηκαν μετά οι μεγάλες αντιθέσεις. Πάντως δεν τις διευκόλυναν. Δεν δώσανε δηλαδή μέσα στα γκέτο το δικαίωμα στους ναζήδες, επειδή είναι ρωσόφιλοι, επειδή είναι πουτινικοί, να έχουν το δικαίωμα να είναι πιο ισχυροί από την αστυνομία και να μην αφήνουν τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων να πηγαίνουν να κάνουν συγκεντρώσεις. Δεν δώσανε ποτέ οι γάλλοι ιμπεριαλιστές θέση, ισχύ στην παρα-αστυνομία των ναζιστών να διοικήσει. Διοικεί σήμερα στον Αγ. Παντελεήμονα. Έχουμε ένα μη απελευθερωμένο κομμάτι της Ελλάδας».

Η δημ Χ.Ρ. παρατήρησε : «Εσείς πάντως προτείνετε απαγόρευση στο συγκεκριμένο κόμμα».

Ο σ. Η.Ζ. εξήγησε: «Βεβαίως προτείνουμε απαγόρευση των ναζιστών. Αφού προηγηθεί μια μεγάλη εκστρατεία όμως. Θα μεσολαβήσει μία εποχή μεγάλης διαφώτισης του λαού. (…) Νομίζουν ότι είναι οι εκπρόσωποί τους στο ζήτημα το μεταναστευτικό, ότι σκέφτονται την πατρίδα, δεν ξέρουνε τι έχουν πει υπέρ των ταγματασφαλιτών. Να πας να τους απαγορεύσεις τώρα δα, αυτή τη στιγμή, χωρίς τη στοιχειώδη προεργασία; Έπρεπε να το είχανε κάνει δέκα χρόνια πριν. Αλλά και τώρα δα εάν γίνει μια μεγάλη εκστρατεία μπορεί και αύριο να απαγορευτούν».

Σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων σχετικά με τη μικρή εκλογική δύναμη που εμφανίζεται να έχει η ΟΑΚΚΕ απάντησε ότι αυτό το φαινόμενο οφείλεται σε δύο παράγοντες: Ο πρώτος είναι ότι η γραμμή της ΟΑΚΚΕ είναι μία γραμμή κόντρα στο ρεύμα, είναι η καταγγελία της λεγόμενης αριστεράς για τη μη εφαρμογή στοιχειωδών δημοκρατικών αρχών και την καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, είναι ο διαχωρισμός σχετικά με άλλον κύριο εχθρό στο επίπεδο του ιμπεριαλισμού, είναι αντίθετες θέσεις σε μία σειρά ζητήματα που αφορούν το γενικά θεωρούμενο ως εθνικό συμφέρον. Συμπλήρωσε ότι αυτό σε συνδυασμό με την απομόνωση από τον τύπο, τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, τη σιωπή που όπως είπε έχει επιβληθεί από τα μέσα στην ΟΑΚΚΕ δικαιολογεί αυτό το μικρό ποσοστό το οποίο είναι εξαιρετικά καλό στις δοσμένες συνθήκες. Όπως διευκρίνισε ο σ. ΗΖ εδώ και καιρό οι θέσεις μας έχουν αρχίσει να έχουν απήχηση, καταρχήν σε ανθρώπους που έχουν αναζητήσεις στην πολιτική και σε εργαζόμενους που έχουν καταστραφεί από το σαμποτάζ. Σήμερα ιδιαίτερα, τόνισε, και άνθρωποι έξω από την πολιτική βλέπουν ότι μπαίνει μέσα στη χώρα το ρώσικο και το κινέζικο κεφάλαιο, βλέπουν το γκέτο που έχει φτιάξει η Κόσκο, και αυτό δεν ενοχλεί καμία «αριστερά», βλέπουν ανατολικά κεφάλαια όπως ο Μπόμπολας και ο Κόκκαλης να μην ενοχλούνται, και βλέπουν γενικά ένα ρεύμα ολόκληρο να κινείται προς τη Ρωσία. Αυτή η θέση, επισήμανε ο σύντροφος, συνδυάζεται με τις προβλέψεις της ΟΑΚΚΕ για τη χρεωκοπία λόγω σαμποτάζ από το 2002. Συμπλήρωσε ότι η επιβεβαίωση αυτής της γραμμής, δημιούργησε και την αντισυσπείρωσή της, και πιο έντονα χτυπήματα από τους εχθρούς της από ότι προηγούμενα, με συκοφαντία αλλά και με βίαιες, αιματηρές επιθέσεις κατά συντρόφων.