ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑ: ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΛΗ ΤΗ ΒΑΡΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Πρόκειται για ένα πρωτοφανές, ένα ιστορικών διαστάσεων έγκλημα. Πρόκειται για την καταστροφή της Ελλάδας σαν έστω και μεσαία ανεπτυγμένης βιομηχανικής χώρας. Πρόκειται για μία οπισθοδρόμηση 100 χρόνων. Αν δεν σταματήσουμε τα ηγετικά κτήνη των　έξι κομμάτων και της μίας συμμορίας η Ελλάδα θα αλλάξει εποχή και ήπειρο, και θα βρεθεί στον πάτο των κρατών της γης. Τα μαρτύρια του λαού μας ετοιμάζονται ανείπωτα. Δεν θα μιλάμε για κινέζικα μεροκάματα, ούτε για μπαγκλαντεσιανά. Αυτές οι χώρες παράγουν. Θα μιλάμε για μεροκάματα Σομαλίας και παρακάτω.

Από την εφημερίδα　Κέρδος　(22/12/2012) διαβάζουμε:

«...κάθε 24ωρο της περιόδου Οκτώβριος 2011-Σεπτέμβριος 2012 οι απασχολούμενοι στις βιομηχανίες της χώρας μειώνονταν κατά 170 άτομα ή έκλεινε, θα μπορούσε να πει κάποιος, ένα εργοστάσιο με 170 εργαζομένους　(…)　Σωρευτικά, από το τρίτο τρίμηνο του 2009 έως το τρίτο τρίμηνο του 2012 η μείωση των θέσεων εργασίας στη μεταποιητική βιομηχανία της χώρας ανέρχεται σε 30,6%. Κατά την τριετία αυτή ο αριθμός των απασχολουμένων στον τομέα συρρικνώθηκε κατά 157.368 άτομα».

Η Νέα Ανατολή　έχει πολλές φορές αναφερθεί στην αρθρογραφία της στο συνεχές σαμποτάζ της βιομηχανίας από το σοσιαλφασιστικό μπλοκ κορυφής που κυβερνάει τη χώρα εδώ και δεκαετίες και στις καταστροφικές του συνέπειες για την οικονομία.

Έχει αποκαλύψει πως για χρόνια υποσκάπτονταν τα θεμέλια της οικονομίας της χώρας από τους σαμποταριστές, που στόχο είχαν να καλλιεργήσουν το άγονο έδαφος πάνω στο οποίο πατάνε σήμερα οι ρώσοι αποικιοκράτες και οι κινέζοι σύμμαχοί τους.

Σήμερα γίνεται περισσότερο φανερός στα μάτια του λαού ο εγκληματικός τους χαρακτήρας, αφού όταν η χρεοκοπία σφίγγει τη θηλιά στο λαό μας και θάπρεπε -έστω και στο παραπέντε- να στηριχτεί στοιχειωδώς κάθε μορφή παραγωγής,　αυτοί χτυπάνε αλύπητα ιδιαίτερα τις ελάχιστες μεγάλες βιομηχανίες που στέκονται ακόμα όρθιες και κατά προτεραιότητα τις βαριές και μάλιστα μέχρι τελικής κατάρρευσης.

Είναι αποκαλυπτικό το άρθρο της εφημερίδας　ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ　της Δευτέρας 8 Απρίλη 2013 για μία έκτακτη σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο Οικονομικών στις 29/3/2013 μεταξύ των ελάχιστων πια εκπροσώπων της βαρειάς βιομηχανίας που έχει απομείνει και κυβερνητικών ηγετικών στελεχών μετά τις διαμαρτυρίες των πρώτων για τους συνεχείς φόρους και το υψηλό κόστος ενέργειας. Όσα διαδραματίστηκαν σʼ αυτή τη συνάντηση επιβεβαιώνουν πλήρως το αναλυτικό άρθρο μας στο προηγούμενο φύλλο της　Νέας Ανατολής　(αρ. φ. 485) με τίτλο　«Ο τρομερός μοχλός του βιομηχανικού σαμποτάζ που ονομάζεται αύξηση του ενεργειακού κόστους, ειδικά του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας».

Όπως αναφέρει το άρθρο, είχε προηγηθεί σύσκεψη στο Μαξίμου με το Σαμαρά, ο οποίος είχε «προσωπική εμπλοκή» στο θέμα.

Στη σύσκεψη της 29/3 συμμετείχαν　ο　Μυτιληναίος, ο Νίκος Μάνεσης της Ελληνικής Χαλυβουργίας με το γιό του Μιχάλη, ο Στασινόπουλος της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, δύο μέλη της οικογένειας Δοντά που έχει την κλωστουφαντουργική ΕΠΙΛΕΚΤΟΣ, ο Βουλγαράκης της ΓΙΟΥΛΑ, ο Γιώργος Αγγελόπουλος με τον Σκινδήλια, της Χαλυβουργικής, και ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Κυριαζής. Προφανώς ο Μυτιληναίος, επίλεκτο στέλεχος των ανατολικών σαμποταριστών-ολιγαρχών, θα χώθηκε στην ομάδα των διαμαρτυρομένων για να την τορπιλίσει κάποια στιγμή αφού αυτός είναι υπερ-επιδοτούμενος θύτης και όχι θύμα της ακριβής κρατικής ηλεκτρικής ενέργειας Ο υφυπουργός ενέργειας Παπαγεωργίου ανέλαβε να διαβάσει τις αποφάσεις που είχαν ληφθεί υποτίθεται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων λειτουργίας των βιομηχανιών. Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ:　«Υπήρχαν ορισμένα τολμηρά μέτρα, όπως π.χ.　η μείωση των τιμολογίων κατά 15% στη μέση τάση,　αλλά για τις μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανίες σχεδόν τίποτε.　Ούτε οι ειδικοί φόροι που βαρύνουν την παραγωγή μειώνονταν, ούτε τα άλλα αιτήματα είχαν ικανοποιηθεί. Με δυο λόγια, όλη η προσπάθεια να βρεθεί μια λύση ώστε να διασωθούν οι επιχειρήσεις και μαζί με αυτές οι θέσεις εργασίας είχε καταλήξει σε μια φούσκα διανθισμένη με πολλές υποσχέσεις και τίποτε ουσιαστικό.

Η οργή των επιχειρηματιών οδήγησε σε έκρηξη. Ο κ. Μάνεσης, εκνευρισμένος από την αντιμετώπιση, άρχισε να φωνάζει ότι οι βιομηχανίες δεν θα μπορέσουν να αντέξουν άλλο. Επικράτησε αμηχανία, καθώς η σεβάσμια φιγούρα του ηλικιωμένου βιομηχάνου τρίτης γενιάς να κατακεραυνώνει την κυβέρνηση αγανακτισμένος δεν ήταν κάτι που περίμεναν. Οι υπουργοί, από την πλευρά τους, προσπάθησαν να υπεραμυνθούν των αποφάσεών τους επικαλούμενοι τα προβλήματα της ΔΕΗ, που δεν αφήνουν περιθώρια για πολλούς χειρισμούς…

Ο κ. Αγγελόπουλος προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα στρέφοντας τη συζήτηση σε εναλλακτικές προτάσεις. «Μειώστε το ενεργειακό κόστος και σε αντιστάθμισμα φορολογήστε τα κέρδη μας», πρότεινε απευθυνόμενος στον κ. Χατζηδάκη. Την πρόταση αυτή, είπε ο υπουργός Ανάπτυξης, την είχε αναφέρει και ο κ. Μυτιληναίος στη σύσκεψη στο Μαξίμου, αλλά δεν έγινε αποδεκτή. Η απάντηση στον υπουργό ήταν η οχλαγωγία που δημιούργησαν οι εκφράσεις αποδοκιμασίας που διατύπωσαν ταυτόχρονα όλοι οι επιχειρηματίες: Χάρης Κυριαζής (Εκτελεστικός αντιπρόεδρος του ΣΕΒ), Ευάγγελος Μυτιληναίος (Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Μυτιληναίου), Γιώργος Αγγελόπουλος (Χαλυβουργική), Ευάγγελος Βουλγαράκης (Διευθύνων σύμβουλος της υαλουργίας ΓΙΟΥΛΑ).

…Ο «διάλογος» των κυβερνητικών στελεχών με τους επιχειρηματίες συνεχίστηκε σε κλίμα έντασης και συνεχών διαξιφισμών. Ο κ. Βουλγαράκης της ΓΙΟΥΛΑ επέμενε για το ενεργειακό κόστος που αφαιρεί από τις ελληνικές επιχειρήσεις κάθε δυνατότητα ανταγωνισμού με τις ευρωπαϊκές και άλλες βιομηχανίες, ζητώντας να μειωθούν τουλάχιστον οι ειδικοί φόροι που έχουν επιβληθεί στην ενέργεια. Ο κ. Χατζηδάκης απάντησε λέγοντας: «Το έθεσα στον κ. Στουρνάρα, αλλά δεν το συζητά σε αυτή τη φάση. Σχεδόν έκλεισε το τηλέφωνο». Η απάντηση του υπουργού προκάλεσε νέες εντάσεις, με τον εκτελεστικό αντιπρόεδρο του ΣΕΒ κ. Χ. Κυριαζή να φωνάζει γιατί δεν είναι ο κ. Στουρνάρας παρών στη συζήτηση και να επιμένει ότι πρέπει να του ζητήσουν να έρθει στη συνάντηση να τους μιλήσει. «Στον κάτω όροφο είναι, γιατί δεν τον καλείτε να μας το πει ο ίδιος;» ρωτούσε επίμονα.

«Οι τράπεζες δεν δίνουν χρήματα, η εσωτερική αγορά έχει πεθάνει λόγω της ύφεσης, οι φόροι μάς έχουν εξαντλήσει και το κόστος ενέργειας δεν μας επιτρέπει να ανταγωνιστούμε τις ξένες βιομηχανίες», έλεγαν εν χορώ οι επιχειρηματίες. «Πρέπει να κάνετε κάτι τώρα πριν να είναι αργά για όλους μας», επέμεναν. «Μειώστε τουλάχιστον τον ειδικό φόρο στο φυσικό αέριο», πρότειναν. Η απάντηση της πολιτικής ηγεσίας δόθηκε ωμά χωρίς καμία ωραιοποίηση:　«Δεν συζητείται τέτοιο θέμα. Ξεχάστε το, πρέπει να πουληθεί η ΔΕΠΑ. Δεν μπορούμε να μειώσουμε τίποτε».

Εδώ βλέπουμε πόσο ομολογούν ότι η ΔΕΠΑ έχει πιο ψηλές τιμές από όσο θα μπορούσε και όσο θα έπρεπε με το επιχείρημα ότι πρέπει να πουληθεί, και μάλιστα στη Ρωσία που καθορίζει ήδη τις πιο ψηλές τιμές στην Ευρώπη για το ελληνικό φυσικό αέριο.

«Μαζική ήταν η επίθεση των παριστάμενων επιχειρηματιών στη ΔΕΗ. Εκτοξεύτηκαν κατηγορίες για κατάχρηση της μονοπωλιακής θέσης στην αγορά, αυταρχική συμπεριφορά που αποκλείει κάθε ισότιμο διάλογο με τη διοίκηση και άλλα ανάλογα, με τον κ. Χατζηδάκη να διαβεβαιώνει ότι δεν είναι πια έτσι, έχει αλλάξει η στάση της κ.λπ.

Ο κ. Μιχάλης Μάνεσης παρενέβη λέγοντας: «Ναι, αλλά το έργο του 1,5 δισ. της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα ξέρατε να το δώσετε. Γιατί δεν ρίξατε αυτά τα χρήματα στην οικονομία;»… Στο σημείο αυτό παρενέβη ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος κ. Μαθιουδάκης με το επιχείρημα ότι έπρεπε να δοθεί το έργο γιατί το 2020 θα υπάρχει έλλειψη ενέργειας στη χώρα. «Ποιο 2020;» του απάντησε με απόγνωση ο κ. Νίκος Μάνεσης, για να προσθέσει: «Εμείς δεν ξέρουμε τι θα γίνει την άλλη Παρασκευή και αν θα είμαστε ανοιχτοί κι εσείς προγραμματίζετε για το 2020; Αν συνεχίσουμε έτσι θα καταρρεύσουν όλες οι βιομηχανίες και εσείς ασχολείστε για να εξασφαλίσετε ενέργεια για το 2020!»　

Δηλαδή αφού οι σαμποταριστές καθυστερήσανε επί αρκετά χρόνια το έργο της Πτολεμαίδας που θα παρήγαγε σήμερα φτηνό ηλεκτρικό από το λιγνίτη, το βάλανε μπροστά μόνο και μόνο για να αφαιρέσουν κρίσιμη κεφαλαιακή μάζα από τη χρεωμένη πλέον ΔΕΗ (και βέβαια όποτε θέλουν θα μπορέσουν να το σταματήσουν πριν βγάλει φτηνό ρεύμα). Αυτό το κάνανε δηλαδή αφού πήγαν το χρέος της ΔΕΗ στα ύψη με πολλούς τρόπους, πχ σαμποτάρισμα της χρήσης λιθάνθρακα, επιδότηση ακριβών φωτοβολταικών και ανεμογεννητριών, σαμποτάζ μικρών υδροηλεκτρικών έργων, σαμποτάζ με το χαράτσι σε συνδυασμό με το κίνημα των φωτοπουλο-συριζαίο-κνιτών του «δεν πληρώνω», σαμποτάζ με τις πολύ βαριές ποινές για την εκπομπή διοξειδίου σε μια χώρα που η παραγωγή διοξειδίου έπεφτε.

Και συνεχίζει το ρεπορτάζ:

«Λίγο αργότερα η συνάντηση έληξε, με τους επιχειρηματίες να αποχωρούν απογοητευμένοι και τον κ. Χατζηδάκη και τους άλλους υπηρεσιακούς και μη παράγοντες προβληματισμένους,　αλλά ταυτόχρονα ανακουφισμένους που το «κράξιμο» είχε τελειώσει.　Προφανώς από τις αντιδράσεις κατανόησαν τη δεινή κατάσταση της ελληνικής βιομηχανίας και λίγες ημέρες αργότερα τους επιχειρηματίες κάλεσε ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ). Τους ενημέρωσαν για μια ρύθμιση για την αποζημίωση όταν διακόπτεται η ισχύς, μέτρο που εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη εκτός από την Ελλάδα. Αλλά και πάλι το όφελος είναι μόλις 60 εκατ. για όλη τη βιομηχανία. Και μπορεί να είναι μεγάλο ποσό, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι ασπιρίνη για βαριά αρρώστια,　όταν το ενεργειακό κόστος και μόνο επιβαρύνει έως και το 50% του συνολικού κόστους της παραγωγικής διαδικασίας. Επίσης, μόνον οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης (οι υψηλότεροι στην Ευρώπη) επιβαρύνουν με 5% το τελικό κόστος»　(οι υπογραμμίσεις δικές μας).

Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρει μερικές βιομηχανίες που οδηγούνται σε κλείσιμο από τους σαμποταριστές. Ανάμεσά τους και έξι ενεργοβόρες (με μαύρα γράμματα) που κλείσανε ή πάνε για κλείσιμο λόγω των απαγορευτικών για την παραγωγή τιμών της ενέργειας.　Ανάμεσα του όλες οι χαλυβουργίες!!! Πρόκειται για ένα πρωτοφανές, ένα ιστορικών διαστάσεων έγκλημα. Πρόκειται για την καταστροφή της Ελλάδας σαν έστω και μεσαία ανεπτυγμένης βιομηχανικής χώρας. Πρόκειται για μία οπισθοδρόμηση 100 χρόνων. Αν δεν σταματήσουμε τα κτήνη των 6 κομμάτων και της μίας συμμορίας η Ελλάδα θα αλλάξει εποχή και ήπειρο, και θα βρεθεί στον πάτο των κρατών της γης. Τα μαρτύρια του λαού μας ετοιμάζονται ανείπωτα. Δεν θα μιλάμε για κινέζικα μεροκάματα, ούτε για μπανγκλαντεσιανά. Αυτές οι χώρες παράγουν. Θα μιλάμε για μεροκάματα Σομαλίας και παρακάτω.

ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ: Ανέστειλε οριστικά τη λειτουργία του εργοστασίου της στη Χαλκίδα και όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της: «Το εργοστάσιο της Χαλκίδας υπέστη σοβαρή μείωση πωλήσεων λόγω της συρρίκνωσης της κατασκευαστικής δραστηριότητας στην Αττική, κύρια αγορά του εργοστασίου, κατά 80% από το 2008 έως σήμερα».

SCA Hellas:　Η σουηδική πολυεθνική ανακοίνωσε τον Μάρτιο το κλείσιμο του εργοστασίου χαρτοποιίας στην Πάτρα. Σε σχετική ανακοίνωσή της ανέφερε: «Λαμβάνοντας υπόψη τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, κλείνει το εργοστάσιο για να προσαρμοστεί η εταιρεία στην τρέχουσα κατάσταση και να εξασφαλίσει τη βιώσιμη παρουσία της στην ελληνική αγορά». Η επιχείρηση μετά την απόφασή της πρόσφερε πακέτο εθελουσίας εξόδου σε όλους τους εργαζόμενους.

COCA-COLA 3E: Εχει προβεί μέχρι σήμερα σε διακοπή παραγωγής στις μονάδες στο Μεσολόγγι, στη Ρόδο, στην Κέρκυρα και στην Πάτρα, ενώ μεταφέρει την έδρα της στην Ελβετία. Η εταιρεία εφάρμοσε και προγράμματα μείωσης του προσωπικού, ενώ συνεχίζει να διατηρεί σε λειτουργία τις μονάδες Αθηνών, Βόλου και Θεσσαλονίκης.

Pepsico - Ηβη: Στις αρχές Ιανουαρίου έκλεισε το εργοστάσιο που εμφιάλωνε νερό στο Λουτράκι για λόγους βιωσιμότητας και ζήτησε από τους λιγοστούς εργαζόμενους, εάν θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται στην εταιρεία, να μετακινηθούν στα Οινόφυτα, διαφορετικά θα απολυθούν με τη νόμιμη αποζημίωση.

ΣΕΛΜΑΝ:　Η εταιρεία προχώρησε τον Φεβρουάριο στη διακοπή κάθε δραστηριότητας του εργοστασίου της στο Βασιλικό Χαλκίδας και στην ανακοίνωσή της επικαλείται ως λόγους για τους οποίους έβαλε λουκέτο στη μονάδα «τη ραγδαία αύξηση της τιμής των βασικών πρώτων υλών -και συγκεκριμένα της ξυλείας κατά 20%　λόγω διπλασιασμού της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης-　και στροφή των καταναλωτών στη χρήση ξυλείας για θέρμανση».

ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ:　Η ιστορική ελληνική βιομηχανία, καμάρι στη βιομηχανοποίηση της χώρας κατά τη δεκαετία του 1960, παίρνει σειρά μέτρων για τον έλεγχο του κόστους. Το σωματείο της εταιρείας έχει ενημερωθεί από τη διεύθυνση της επιχείρησης ότι θα προχωρήσει σε μείωση 170 θέσεων εργασίας με πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, μείωση των αποδοχών κατά 20%, κατάργηση των επιδομάτων και διευθέτηση του χρόνου εργασίας.　Να σημειωθεί ότι, ενώ το 2007 η ελληνική αγορά απορρόφησε 2.105 χιλιάδες τόνους χαλυβουργικών προϊόντων, μέσα στο 2012 απορρόφησε μόλις 350 χιλιάδες τόνους.

　ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ　ΕΛΛΑΔΟΣ (Μάνεσης): Στη μονάδα Ασπροπύργου της εταιρείας ύστερα από 4 μήνες διαθεσιμότητα του προσωπικού τώρα εργάζονται εκ περιτροπής τις μισές ημέρες του μήνα.　(Τώρα λύνεται και το αίνιγμα γιατί η κυβέρνηση σταμάτησε πριν λίγους μήνες και μάλιστα βίαια-αστυνομικά την καταληψη του εργοστασίου από το ΠΑΜΕ: Μπορούσε να το κλείσει και με άλλους τρόπους που θα την έκθεταν λιγότερο).Το εργοστάσιο της ίδιας εταιρείας στον Βόλο λειτουργεί με συμφωνία του προσωπικού για μείωση των αποδοχών του κατά 18% για διάστημα τεσσάρων μηνών.

Η ΣΟΒΕΛ,　θυγατρική της ΣΙΔΕΝΟΡ του ομίλου Στασινόπουλου στον Αλμυρό Μαγνησίας, έθεσε τον Μάρτιο σε διαθεσιμότητα 350 εργαζόμενους που ασχολούνται με την παραγωγή σιδήρου, σε σύνολο 420 εργαζομένων. Στο εργοστάσιο ο όμιλος ΒΙΟΧΑΛΚΟ έχει κάνει τα τελευταία χρόνια επενδύσεις 50 εκατ. ευρώ».

Η στάση των βιομηχάνων φανερώνει πόσο πολύ άργησαν να καταλάβουν και να τολμήσουν να αντισταθούν κάπως στην ίδια την καταστροφή των βιομηχανιών τους, ενώ δεν αντιστάθηκαν πολιτικά σαν τάξη, ούτε καν στην απώλεια των ζωών τους από τους δολοφόνους σαμποταριστές. Λέμε κάπως γιατί ακόμα και τώρα που συντρίβονται κυριολεκτικά δεν κάνουν την καταστροφή τους ανοιχτό πολιτικό ζήτημα, δηλαδή δεν το βάζουν ούτε στο λαό, ούτε ακόμα στους εργαζόμενους των επιχειρήσεών τους καλώντας τους σε ένα μέτωπο για τη σωτηρία των βιομηχανιών τους. Η βαθύτερη αιτία γι αυτήν την στάση τους είναι ότι ποτέ τους δεν τόλμησαν να τα βάλουν με το κράτος, που πάνω απ όλα υπήρξε κράτος του ιμπεριαλισμού και της κομπραδόρικης αστικής τάξης στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Τους αρκούσε πάντα ότι από αυτό το κράτος παίρνανε την ταξική προστασία σε ότι αφορούσε τον εργατικό επαναστατικό κίνδυνο για να το στηρίξουν και στις πιο απεχθείς του δικτατορίες με ελάχιστες εξαιρέσεις κάποιων εθνικών αστών βιομηχάνων (πχ Αγγελόπουλοι μετά την κατοχή). Δεν είναι τυχαίο που τώρα ανάμεσά τους δέχτηκαν να έχουν σαν διαπραγματευτή και τον Μυτιληναίο, πράγμα που τους εκθέτει στην κοινή γνώμη που ξέρει για τη σκανδαλώδη ευνοϊκή μεταχείριση του από τη ΔΕΗ.

Τώρα πάντως αρχίζουν να βλέπουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι το μέγεθος της καταστροφής.

Το βάρος για τη σωτηρία της οικονομίας και της χώρας έχει πέσει σήμερα κύρια στις πλάτες των εργαζομένων, που πρέπει με νύχια και με δόντια να παλέψουν για την παραγωγή, για να κρατήσουν τις δουλειές τους, αλλά και για τη διασφάλιση των εργασιακών όρων και την αποτροπή της μετατροπής της χώρας σε ένα πελώριο κάτεργο κινέζικου τύπου. Αλλιώς είναι αναπόφευκτο και ο λαός να εξαθλιωθεί και η χώρα να υποδουλωθεί.

Θυμίζουμε εδώ τα λόγια του κομμουνιστή Μπάτση, που στήθηκε　　μαζί με το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Μπελογιάννη στο εκτελεστικό απόσπασμα, για τη σημασία της βιομηχανίας στην ανεξαρτησία και την ευημερία του λαού μας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο σπουδαίο έργο του για την βιομηχανική ανάπτυξη στην Ελλάδα:　«Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα, δηλαδή αξιοποίηση και μεταλλουργική μετουσίωση του εκλεκτού, ποικίλου και άφθονου μεταλλευτικού πλούτου της, μηχανική επεξεργασία των προϊόντων της μεταλλουργίας, κατασκευή μηχανών και γενικότερα των μέσων παραγωγής, ίδρυση ναυπηγείων, εγκατάσταση ηλεκτροχημικών εργοστασίων, χωρίς προνομιακές παραχωρήσεις στο ξένο κεφάλαιο, αποτελεί τη μόνη διέξοδο από την οικονομική αποτελμάτωση, το μόνο τρόπο για μια σταθερή προοδευτική εξυγίανση και ανόρθωση, το λυτρωμό της ελληνικής οικονομίας και της εθνικής εργασίας από τα δεσμά του ξένου κεφαλαίου, την επιδίωξη κάθε πολιτικής πραγματικά εξυπηρετικής των συμφερόντων του λαού».

Η ΟΑΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και το λαό να την ενισχύσουν και να στηρίξουν τη μοναδική πατριωτική και φιλεργατική γραμμή στη χώρα που δίνει διέξοδο από την κόλαση που ετοιμάζουν οι εγκληματικές κομματικές ηγεσίες για το λαό.