Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12

 

 

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΟΣΙΑΛΝΑΖΙ KATAΛAMBANOYN KAI ΑΠΟΣΑΘΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΕ ΩΜΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΑΣΥΛΛΗΠΤΕΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ

Φιλορώσοι ένοπλοι έξω από τον τηλεοπτικό σταθμό στο Ντονέτσκ στην ανατολική Ουκρανία Φιλορώσοι ένοπλοι έξω από τον τηλεοπτικό σταθμό στο Ντονέτσκ στην ανατολική Ουκρανία
  Όσο συ­νε­χί­ζε­ται η χι­τλε­ρι­κού τύ­που ρω­σι­κή δια­με­λι­στι­κή ε­πέμ­βαση στην Ου­κρα­νί­α τό­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο κα­τα­δει­κνύ­ε­ται ο βρό­μι­κος, κα­θο­ρι­στικός γι’ αυ­τήν ρό­λος των προ­βο­κα­τό­ρι­κων κρυ­φο-ρω­σό­δου­λων πο­λι­τι­κών δυ­νάμε­ων που ξε­πή­δη­σαν μέ­σα α­πό το κί­νη­μα της Μα­ϊ­ντάν και που σή­με­ρα έ­χουν α­νέλ­θει στην πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α του Κιέ­βου. Πρό­κει­ται για το πο­λι­τι­κό μέ­τωπο κο­ρυ­φής Για­τσε­νιούκ-Τια­νι­μπόκ
που χρη­σι­μο­ποιεί α­κό­μα σαν τάγ­μα­τα ε­φόδου α­νοι­χτά να­ζι­φα­σι­στι­κές συμ­μο­ρί­ες ό­πως εί­ναι ε­κεί­νες του “Δε­ξιού Τομέ­α” για να προ­βο­κά­ρουν ε­ντελώς κά­θε προ­σπά­θεια α­ντί­στα­σης του ου­κρα­νικού λα­ού α­πέ­να­ντι στον ε­πι­θε­τι­στή και να α­δυ­να­τί­σουν τη διε­θνή υ­πο­στή­ριξη στον α­γώ­να του.
 
Αν σή­με­ρα η Κρι­μαί­α βρί­σκε­ται κά­τω α­πό ρω­σι­κή μπό­τα και η ε­θνι­κή ε­νό­τη­τα κα­ταρ­ρέ­ει για α­κό­μα μια φο­ρά στις α­να­το­λι­κές ε­παρχί­ες, αυ­τό οφεί­λε­ται σε με­γά­λο βαθ­μό στο ό­τι οι αρ­χές του Κιέ­βου δεν έ­κα­ναν τί­πο­τα για να την υ­πε­ρα­σπι­στούν. Α­ντί να κοι­τά­ξουν να ε­νι­σχύ­σουν το στρα­τό που είχε δια­λυ­θεί ά­φη­σαν την Ου­κρα­νί­α α­νο­χύ­ρω­τη α­πέ­να­ντι στον ει­σβο­λέ­α, α­πα­γόρε­ψαν στους στρα­τιώ­τες να ρί­ξουν έ­στω μί­α του­φε­κιά προ­κει­μέ­νου να μην α­φαι­ρέ­σουν α­πό τον Χί­τλερ-Πού­τιν το ε­πι­χεί­ρη­μα του α­ναί­μα­κτου πε­ρί­πα­του στην Κρι­μαί­α, ά­φη­σαν σε στρα­τιώ­τες και α­ξιω­μα­τι­κούς πε­ρι­θώ­ριο να δια­λέξουν στρα­τό­πε­δο και τε­λι­κά τους α­πέ­συ­ραν α­πό τη χερ­σό­νη­σο. Σε δι­πλω­μα­τικό ε­πί­πε­δο ε­πε­δί­ω­ξαν φι­λι­κές σχέ­σεις με τους ρώ­σους δια­με­λι­στές της χώρας τους, δέ­χτη­καν α­συ­ζη­τη­τί τους ό­ρους τους πε­ρί ου­δε­τε­ρο­ποί­η­σης της Ουκρα­νί­ας και πε­ρί ευ­ρεί­ας αυ­το­νο­μί­ας των ε­παρ­χιών της που θα ε­πι­τρέ­πει στη Μό­σχα να έ­χει κυ­ρί­αρ­χο λό­γο στα ε­σω­τε­ρικά ζη­τή­μα­τα της Ου­κρα­νί­ας (και μέ­σω αυ­τής και στα ευ­ρω­πα­ϊ­κά ζη­τή­μα­τα), ε­νώ γε­νι­κά ε­πέ­δει­ξαν μια ε­γκλη­ματι­κή πα­θη­τι­κό­τη­τα α­φή­νο­ντας τον Ο­μπά­μα να εμ­φα­νί­ζε­ται τι­μη­τής της ου­κρανι­κής α­νε­ξαρ­τη­σί­ας και τη Μέρ­κελ να συ­νο­μι­λεί με τον Πού­τιν για το αν το Κί­ε­βο θα απο­σύ­ρει ή ό­χι τα στρα­τεύ­μα­τά του α­πό τις α­να­το­λι­κές πε­ριο­χές… 
Κι αυ­τή η στά­ση δεν ο­φεί­λε­ται σε α­νευ­θυ­νό­τη­τα ή α­νι­κα­νό­τη­τα διαχεί­ρι­σης τέ­τοιων κρί­σι­μων ζη­τη­μά­των α­πό τους ε­πι­κε­φα­λείς της ου­κρα­νικής πο­λι­τι­κής η­γε­σί­ας. Εί­ναι μί­α συ­νει­δη­τή πο­λι­τι­κή πλή­ρως ε­ναρ­μο­νι­σμένη με τα ε­πε­κτα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα του ρω­σι­κού σο­σια­λι­μπεριαλι­σμού στην Ευ­ρώ­πη. Για­τί μό­νο μια τέ­τοια πο­λι­τι­κή θα μπο­ρού­σε να προ­σφέ­ρει με τό­ση επι­μο­νή και α­λη­θο­φά­νεια στον ει­σβο­λέ­α τα δύ­ο βα­σι­κά ε­πι­χει­ρή­μα­τα που χρησι­μο­ποιεί για να δι­καιο­λο­γή­σει το έγκλη­μά του: δηλ. το ό­τι στο Κί­ε­βο έ­γινε έ­να πρα­ξι­κό­πη­μα που έ­φε­ρε στην ε­ξου­σί­α νο­σταλ­γούς του Χί­τλερ, και το ότι αυ­τές οι α­νερ­χό­με­νες πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις δε δεί­χνουν πρό­θυ­μες να σε­βαστούν τα θε­με­λιώ­δη δι­καιώ­μα­τα και τις ε­λευ­θε­ρί­ες του ου­κρα­νι­κού λα­ού, και κυ­ρί­ως των μη ου­κρα­νό­φω­νων πλη­θυ­σμών, ξε­κι­νώ­ντας α­πό την κα­τάρ­γη­ση του ε­πί­ση­μου χα­ρα­κτή­ρα της ρω­σι­κής γλώσ­σας που μι­λιέ­ται σε ο­λό­κλη­ρη τη νότια και α­να­το­λι­κή ε­πι­κρά­τεια.
 
Φυ­σι­κά τα ί­δια αυ­τά ε­πι­χει­ρή­μα­τα δε μπο­ρούν στην πραγ­μα­τι­κό­τητα να δι­καιο­λο­γή­σουν καμί­α ε­ξω­τε­ρι­κή ε­πέμ­βα­ση στην Ου­κρα­νί­α, ό­χι μό­νο για­τί ε­κεί εί­ναι μο­νά­χα η κο­ρυ­φή του κρά­τους που έ­χει δια­βρω­θεί α­πό τους να­ζι­φα­σί­στες, αλ­λά και για­τί εί­ναι φα­σι­σμός το να ε­πεμβαί­νεις στα ε­σω­τερι­κά ζη­τή­μα­τα μιας χώ­ρας για να “προ­στα­τέ­ψεις” το λα­ό της α­πό τους η­γέ­τες του, ό­πως κά­νει σή­με­ρα η πιο ε­πι­θε­τι­κή, η πλέ­ον να­ζι­στι­κή υ­περ­δύ­να­μη του πλα­νή­τη μας με τις α­σύ­δο­τες να­ζι­στι­κές δο­λο­φο­νι­κές συμ­μο­ρί­ες της, τις διώξεις δη­μο­κρα­τών και τις συ­χνές δο­λο­φο­νί­ες α­ντι­φρο­νού­ντων. 
Το κέ­ντρο του πα­γκό­σμιου να­ζι­σμού βρί­σκε­ται σή­με­ρα στη Ρω­σί­α του Πού­τιν και του “θε­ω­ρη­τι­κού” του συ­νερ­γά­τη Ντού­γκιν, ο ο­ποί­ος εί­ναι ο ε­μπνευ­στής του να­ζι­στικού δόγ­μα­τος του νε­ο­ευ­ρα­σια­τι­σμού. Οι να­ζι­στι­κές συμμο­ρί­ες που ήρ­θαν στο προ­σκή­νιο με­τά την πτώ­ση Για­νου­κό­βιτ­ς έ­χουν την ίδια στρα­τη­γι­κή γραμ­μή με τη Μό­σχα. Ε­χθρεύ­ο­νται την ε­θε­λο­ντι­κή έ­νω­ση των κρα­τών, εί­ναι υ­πέρ του ι­μπε­ρια­λι­στι­κού δια­με­λι­σμού ε­θνι­κών κρα­τών με βά­ση την ε­θνό­τη­τα, προ­βάλ­λουν τη Δύ­ση σαν το με­γα­λύ­τε­ρο ε­χθρό των λα­ών, ε­χθρεύ­ο­νται το δια­φω­τι­σμό σαν πο­λέ­μιο κά­θε α­ντι­δρα­στι­κής κουλ­τού­ρας και εί­ναι α­ντι­ση­μί­τες. Γι’ αυ­τό ό­λοι αυ­τοί οι “ντού­ροι πα­τριώ­τες” δεν κού­νη­σαν πο­τέ το δά­χτυ­λό τους για να απε­λευ­θε­ρώ­σουν την Κρι­μαί­α ού­τε ε­πι­διώ­κουν κα­λές και κα­θα­ρές σχέ­σεις με την Ε­Ε την ώ­ρα που το Κρεμ­λί­νο έ­χει α­νοί­ξει το στό­μα για να κα­τα­πιεί την πα­τρί­δα τους. Και η με­γα­λύ­τε­ρη προ­δο­σί­α που διέ­πρα­ξαν οι κρυ­φο­να­ζί “φι­λε­λεύ­θε­ροι” Τι­μο­σέν­κο-Για­τσε­νιούκ (ό­πως και ο Κλί­τσκο) σε βά­ρος της χώ­ρας τους εί­ναι ό­τι συμ­μά­χη­σαν με έ­να α­νοι­χτά φι­λονα­ζί κόμ­μα ό­πως εί­ναι το “Σβό­μπο­ντα” του γνω­στού α­ντι­ση­μί­τη Τια­νι­μπόκ, δια­σπώ­ντας μ’ αυ­τό τον τρό­πο το κί­νη­μα υ­πέρ της ευ­ρω­πα­ϊ­κής πο­ρεί­ας της χώ­ρας αλ­λά και μπερ­δεύ­ο­ντας την πα­γκόσμια κοι­νή γνώ­μη. Αυ­τοί ε­ξέ­θρε­ψαν τις να­ζι­στι­κές ο­μά­δες κρού­σης με γε­νι­κό αρ­χη­γό τον κά­πο­τε α­νοι­χτό να­ζί συντο­νι­στή της πλα­τεί­ας Μα­ϊ­ντάν, Α. Πα­ρού­μπι, που τυ­χαί­νει σή­με­ρα ε­κτός α­πό στέ­λε­χος στο κόμ­μα των Τι­μο­σέν­κο-Για­τσε­νιούκ να εί­ναι ε­πι­κε­φα­λής του συμβουλί­ου ε­θνι­κής α­σφά­λειας και ά­μυ­νας. Άλ­λω­στε, με μί­α προ­σε­κτι­κό­τε­ρη μα­τιά μπο­ρεί κα­νείς να δια­πι­στώ­σει ό­τι ό­λοι αυ­τοί οι τύ­ποι προ­έ­κυ­ψαν με την έ­γκρι­ση και την εν­θάρ­ρυν­ση του προ­η­γού­με­νου κα­θε­στώ­τος Για­νου­κό­βιτς. Ή­ταν το ί­διο κα­θε­στώς που υ­πο­χω­ρού­σε πά­ντα στις ε­πι­θέ­σεις των να­ζιφα­σι­στών ε­νώ μά­τω­νε τις αρ­χι­κές ει­ρη­νι­κές λα­ϊ­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις για να ε­νι­σχύ­σει τις τά­ξεις των δεύ­τε­ρων. Το ί­διο κα­θε­στώς έ­δι­νε υ­λι­κή βο­ή­θεια με χρή­μα­τα και τε­χνι­κή υ­πο­στή­ρι­ξη στους στρα­το­πε­δευ­μέ­νους της Μα­ϊ­ντάν ε­νώ αυ­τό δια­φή­μι­ζε το κί­νη­μα μέ­σα α­πό τη­λε­ο­πτι­κούς σταθ­μούς πα­νί­σχυ­ρων ρω­σό­δου­λων κρα­τι­κο­ο­λι­γαρ­χών της α­να­το­λι­κής Ου­κρα­νί­ας. Τέ­λος το ί­διο το κόμ­μα του πρώ­ην προ­έ­δρου τον έ­διω­ξε ξαφ­νι­κά α­πό την ε­ξου­σί­α συμ­μα­χώ­ντας ου­σια­στι­κά με τους Για­τσε­νιούκ-Τιά­νι­μποκ που ζη­τού­σαν την πτώ­ση του.     
 
Έ­τσι σή­με­ρα η ά­τυ­χη Ου­κρα­νί­α βρί­σκε­ται στη μέγ­γε­νη του ρω­σι­κού χι­τλε­ρι­σμού που τη σφίγ­γει ό­χι μό­νο ε­ξω­τε­ρι­κά αλ­λά και ε­σω­τε­ρι­κά. Εί­ναι λά­θος η α­ντί­λη­ψη που θέ­λει τη δυ­τι­κή Ου­κρα­νί­α να κυ­ριαρ­χεί­ται α­πό τους ου­κρα­νούς φα­σί­στες ε­νώ την α­να­το­λι­κή α­πό ρω­σό­φι­λους α­ντι­φα­σί­στες. Η αλή­θεια εί­ναι ό­τι ε­νώ στη Δύ­ση οι μά­ζες δεν ε­ξοι­κειώ­νο­νται με τις συμ­μο­ρί­ες τύ­που Δε­ξιού Το­μέ­α και δεν τις δυ­να­μώ­νουν, στην α­να­το­λή εκ­δη­λώ­νε­ται αλη­θι­νή και μα­ζι­κή βί­α των ρω­σό­φι­λων ή ρώ­σι­κων συμ­μο­ριών ε­νά­ντια στον ου­κρα­νι­κό πλη­θυ­σμό που δια­μαρ­τύ­ρε­ται ει­ρη­νι­κά για­τί θέ­λει την ε­νό­τη­τα της χώ­ρας. Για να δια­ψευ­σθεί η πραγ­μα­τι­κή αυ­τή κα­τά­στα­ση  στή­θη­κε στις 2 του Μά­η η με­γά­λη προ­βο­κά­τσια με την πυρ­κα­γιά στην Ο­δησ­σό. Τό­τε έ­γι­νε μια με­γάλη ει­ρη­νι­κή δια­δή­λω­ση ου­κρα­νών, που θέ­λα­νε την ε­νό­τη­τα του κρά­τους.  Ξαφ­νι­κά οι ου­κρα­νοί δια­δη­λω­τές δέ­χτη­καν ε­πί­θε­ση και ξυ­λο­κο­πή­θη­καν και μα­χαι­ρώ­θη­καν α­πό ρω­σό­φι­λους τρα­μπού­κους τους ο­ποί­ους πή­ραν στο κυ­νή­γι. Αυ­τοί κα­τέ­φυ­γαν μέ­σα σε έ­να κτί­ριο. Ε­κεί κά­ποιοι ου­κρα­νοί με μο­λό­τωφ τους έ­βαλαν φω­τιά και τους έ­κα­ψαν ζω­ντα­νούς φω­νά­ζο­ντας και συν­θή­μα­τα υ­πέρ της α­παν­θρά­κω­σής τους. Αυ­τή η ει­κό­να πή­γε σε ό­λα τα ρώ­σι­κα κα­νά­λια και κα­τά τη γνώ­μη μας εί­ναι τό­σο στρα­τη­γι­κή ώ­στε να ση­μαί­νει ψυ­χι­κά το δια­με­λι­σμό της Ου­κρα­νί­ας
 
Στις α­να­το­λι­κό­τε­ρες ε­παρ­χί­ες λοι­πόν ε­γκα­θι­δρύ­ε­ται τώ­ρα με ορ­μή η σο­σιαλ­φα­σι­στι­κή ε­ξου­σί­α των ρω­σο­κί­νη­των δο­λο­φο­νι­κών συμ­μο­ριών. Πρόκει­ται για συμ­μο­ρί­ες έ­νο­πλων κου­κου­λο­φό­ρων που  κα­τα­λαμ­βά­νουν ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρα κυ­βερ­νη­τι­κά κτί­ρια σε πό­λεις των ε­παρ­χιών Ντο­νιέ­τσκ και Λου­γκάν­σκ, α­να­κη­ρύσ­σο­ντάς τις “λα­ϊ­κές δη­μο­κρα­τί­ες”, και ε­πι­δί­δο­νται σε ένα όρ­γιο βί­ας και τρο­μο­κρα­τί­ας α­πέ­να­ντι σε μειο­νό­τη­τες, αλ­λά και σε ό­σους α­ντι­τί­θε­νται στη ρω­σι­κή ε­πέμ­βα­ση στην Ου­κρα­νί­α. (Τό­σο “λα­ϊ­κές” εί­ναι αυ­τές οι ε­ξου­σί­ες ώ­στε στη­ρί­ζο­νται σε ά­το­μα που κρύ­βουν το πρό­σω­πό τους α­πό το λα­ό). Το πι­θα­νό­τε­ρο εί­ναι πως ο στε­νός πυ­ρή­νας α­πο­τε­λεί­ται α­πό ρώ­σους στρα­τιώ­τες κα­θώς οι α­να­φο­ρές στο διε­θνή τύ­πο κά­νουν λό­γο για ε­νό­πλους με στο­λές πα­ραλ­λα­γής χω­ρίς δια­κρι­τι­κά, ό­πως α­κρι­βώς εμ­φα­νί­στη­καν οι ρώ­σοι ει­σβο­λείς στην Κρι­μαί­α, μέ­χρι τα δό­ντια ε­ξο­πλι­σμέ­νους α­κό­μα και με αντια­ε­ρο­πο­ρι­κούς πυ­ραύ­λους. Στην η­γε­σί­α φι­γου­ρά­ρουν πρό­σω­πα που εκ­προ­σωπούν ό­λο το φαιο­κόκ­κι­νο φά­σμα του ρω­σό­φι­λου νε­ο­να­ζι­σμού. Για πα­ρά­δειγ­μα, ο ε­πι­κε­φα­λής της “λα­ϊ­κής πο­λι­το­φυ­λα­κής του Ντον­μπάς” και αυ­το­α­να­κη­ρυγ­μέ­νος “λα­ϊ­κός κυ­βερ­νή­της” του Ντο­νιέ­τσκ, Πά­βελ Γκου­μπά­ρεφ, εί­ναι έ­νας ευρα­σια­τι­στής, παν­σλα­βι­στής, μέ­χρι πρό­σφα­τα μέ­λος του ψευ­το­α­ρι­στε­ρού “Προ­οδευ­τι­κού Σο­σια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος” και πα­λιό­τε­ρα της να­ζι­στι­κής πα­ρα­στρα­τιω­τι­κής συμ­μο­ρί­ας με την ε­πω­νυ­μί­α “Ρω­σι­κή Ε­θνική Ε­νό­τη­τα”. Στο πλά­ι του ε­θε­ά­θη να συμ­με­τέ­χει στις φι­λο­ρω­σι­κές δια­δη­λώ­σεις ο Α­λε­ξέ­ι Χου­ντιακόφ, η­γέ­της της ρώ­σι­κης νε­ο­να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας “Μο­σχο­βί­τι­κη Α­σπί­δα”, ο οποί­ος α­μνη­στεύ­θη­κε το Δε­κέμ­βρη α­πό τον Πού­τιν μα­ζί με τις Pussy Riot και τον Χο­ντορ­κόφ­σκι (βλ. Kyiv Post, 10/4). Έ­νας άλ­λος πα­ρα­στρα­τιω­τι­κός διοι­κη­τής, ο Μί­ρο­σλαβ Ρου­ντέν­κο, εί­ναι υ­πέρ­μα­χος της α­πορ­ρό­φη­σης αυ­τών των ε­δα­φών α­πό τη ρω­σι­κή αυ­το­κρα­το­ρί­α και λυ­πά­ται για το ό­τι α­πό την η­μέ­ρα που α­νε­ξαρ­τη­το­ποι­ή­θηκε η Ου­κρα­νί­α “θε­ω­ρή­θη­κε πρώ­τα σαν μια οντότη­τα δια­φο­ρε­τι­κή απ’ τη Ρω­σία και στη συ­νέ­χεια σα μια ο­ντό­τη­τα α­ντι­ρώ­σι­κη” (βλ. El Pais, 30/4).   
 
Η τρο­μο­κρα­τί­α που α­σκούν αυ­τά τα κα­θάρ­μα­τα στο λα­ό της α­να­το­λικής Ου­κρα­νί­ας εί­ναι κτη­νώ­δης. Μό­νο μέ­σα σε μια βδο­μά­δα κα­τα­γρά­φη­καν του­λάχι­στον 11 α­πα­γω­γές πο­λι­τών στις πό­λεις Σλα­βιάν­σκ και Χορ­λό­φκα. Στα θύ­μα­τα συ­γκα­τα­λέ­γε­ται ο α­με­ρι­κα­νός ρε­πόρ­τερ Σά­ι­μον Οστρόφ­σκι, ο ου­κρα­νός Σεργκέ­ι Λε­φτέρ, η δή­μαρ­χος του Σλα­βιάν­σκ, Νέλ­λυ Στέ­πα, και ο Βλα­ντί­μιρ Ρί­μπακ, δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος της Χορ­λό­φκα, που βα­σα­νί­στη­κε και δολο­φο­νή­θη­κε από τους α­πα­γω­γείς του (βλ. Financial Times, 23/4). Ε­κτός α­πό τις α­πα­γω­γές - με­τα­ξύ των ο­ποί­ων ε­κεί­νη των πα­ρα­τη­ρη­τών του Ο­Α­ΣΕ α­πό τις σο­σιαλ­φα­σι­στι­κές αρ­χές - το Σλαβιάν­σκ θα μεί­νει γνω­στό για τα πο­γκρόμ που έ­γι­ναν ε­κεί σε βά­ρος των Ρο­μά. Ένοπλοι με πα­ραλ­λα­γές και άλ­λοι με πο­λι­τι­κά και κου­κού­λες μπή­καν στα σπίτια τους, τα λή­στε­ψαν και με ξυ­λο­δαρ­μούς, α­πει­λές, βρι­σιές και ρα­τσι­στι­κούς χα­ρα­κτη­ρι­σμούς α­νά­γκα­σαν πολ­λές οι­κο­γέ­νειες να ε­γκα­τα­λεί­ψουν την πε­ριο­χή. Ο αυ­το­α­να­κη­ρυγ­μέ­νος “λα­ϊ­κός δή­μαρ­χος” Πο­νο­μα­ριώφ δι­καιο­λό­γησε την πρά­ξη των αν­θρώ­πων του με το πρό­σχη­μα της πά­λης κα­τά των ναρ­κω­τι­κών (The New York Times, 21/4). Α­κό­μα και α­ντι­ση­μι­τι­κά πο­γκρόμ έ­χουν κα­τα­γρα­φεί στις θερ­μές αυ­τές πε­ριο­χές: Σύμ­φω­να με α­νε­πι­βε­βαί­ω­τες πλη­ρο­φο­ρί­ες, στο Ντο­νιέ­τσκ κυκλο­φό­ρη­σαν φυλ­λά­δια που κα­λούν τους Ε­βραί­ους που ζουν ε­κεί να δη­λω­θούν στις αρ­χές (βλ. ΝΥΤ, 17/4). Στο Χαρ­κόφ ά­γνω­στοι ε­πι­χεί­ρη­σαν να δο­λο­φο­νή­σουν το δή­μαρ­χο Γκε­νά­ντι Κέρ­νες, ε­βρα­ϊ­κής κα­τα­γω­γής, και γνω­στό για τις θέ­σεις του ε­νά­ντια στην Ευ­ρω­μα­ϊ­ντάν αλ­λά και ε­νά­ντια στο δια­με­λι­σμό. Σύμ­φω­να με το Kharkiv Human Rights Protection Group (http://khpg.org/en/index.php?id=1398122609), αυ­το­νο­μι­στές με τη βο­ή­θεια ρώ­σων στρα­τιω­τικών τε­χνι­κών κα­τέ­λα­βαν τη­λε­ο­πτι­κό πύρ­γο και τρεις μέ­ρες αρ­γό­τε­ρα - ό­λως τυ­χαί­ως α­νή­με­ρα της ε­πε­τεί­ου γέν­νη­σης του Χί­τλερ - βγή­καν στον α­έ­ρα α­νακοι­νώ­νο­ντας ό­τι “Ε­δώ, απ’ το Σλα­βιάν­σκ, δί­νου­με έ­να ι­σχυ­ρό πλη­ρο­φο­ρια­κό, νοη­τι­κό χτύ­πη­μα στη βι­βλι­κή μή­τρα … στη σιω­νι­στι­κή ρο­μπο­τι­κή τη­λε­ό­ρα­ση” (!) και στη συ­νέ­χεια πα­ρου­σί­α­σαν μί­α διά­λε­ξη του η­γέ­τη ενός α­ντι­ση­μι­τι­κού, νε­ο­πα­γα­νι­στι­κού και ε­θνι­κο­κομ­μου­νι­στι­κού μορ­φώ­μα­τος που ο­νο­μα­ζό­ταν “Conceptual Party Unity”.     
 
Η α­νώ­μα­λη αυ­τή κα­τά­στα­ση μπό­ρε­σε να ε­γκα­θι­δρυ­θεί α­κρι­βώς ε­ξαιτί­ας των βρό­μι­κων χει­ρι­σμών της κυ­βέρ­νη­σης Για­τσε­νιούκ. Εί­ναι οι αρ­χές του Κιέ­βου που ά­φη­σαν έ­να σω­ρό κυ­βερ­νη­τι­κά κτί­ρια έρ­μαια στην ε­πί­θε­ση των πρα­ξι­κο­πη­μα­τιών, οι ο­ποί­οι τώ­ρα προ­κη­ρύσ­σουν δη­μοψή­φι­σμα για το στά­τους των α­να­το­λι­κών ε­παρ­χιών της χώ­ρας, λί­γες η­μέ­ρες πριν τις προ­κη­ρυγ­μέ­νες ε­θνι­κές ε­κλο­γές. Σε μια τέ­τοια κα­τά­λη­ψη, πε­ριγρά­φουν χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά οι Financial Times της 29/4, “ε­κα­το­ντά­δες φι­λο­ρώ­σων ε­νό­πλων ει­σέ­βα­λε σε έ­να κυ­βερ­νη­τι­κό κτί­ριο στο Λου­γκάν­σκ (…) και κι­νη­μα­το­γρα­φή­θη­κε να κα­λεί την α­στυ­νο­μί­α που φρου­ρού­σε χα­λα­ρά το κτί­ριο να “πα­ρα­δώ­σε­τε τα ό­πλα σας”. Τό­τε η α­στυ­νο­μία α­πο­μα­κρύν­θη­κε και οι έ­νο­πλοι έ­πια­σαν δου­λειά στοι­βά­ζο­ντας σά­κους με άμμο για να ο­χυ­ρώ­σουν το κτί­ριο. Οι φι­λι­κές προς το Κί­ε­βο αρ­χές πι­στεύ­ουν ότι οι σκλη­ρο­πυ­ρη­νι­κοί α­πο­σχι­στές που κα­τα­λαμ­βά­νουν δη­μό­σια χτί­ρια στις πε­ριο­χές Ντο­νιέ­τσκ και Λου­γκάν­σκ α­ριθ­μούν ό­χι πε­ρισ­σό­τε­ρους α­πό 5.000 σε έ­ναν πλη­θυ­σμό 7 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων αν­θρώ­πων. Ω­στό­σο, α­νη­συ­χούν για το ό­τι η αδύ­να­μη τή­ρη­ση του νό­μου α­φή­νει την πε­ριο­χή να κυ­λή­σει στο χά­ος και να πέ­σει σε ρώ­σι­κο έ­λεγ­χο, χω­ρίς κα­μί­α α­νά­γκη για ρω­σι­κή ει­σβο­λή”. Χα­ρα­κτη­ρι­στικό της ά­νω­θεν υ­πα­γο­ρευ­μέ­νης α­νο­μί­ας που ε­πι­κρα­τεί στις τά­ξεις των σω­μάτων α­σφα­λεί­ας εί­ναι ο ά­νε­τος ξυ­λο­δαρ­μός φι­λο-ου­κρα­νών δια­δη­λω­τών στο Ντο­νιέ­τσκ, τους ο­ποί­ους υ­πο­τί­θε­ται φρου­ρού­σε δύ­να­μη 450 πά­νο­πλων α­στυ­νο­μικών, α­πό συμ­μο­ρί­α αυ­το­νο­μι­στών (στο ί­διο).        
Η α­προ­θυ­μί­α του Κιέ­βου να κα­τα­στεί­λει την α­πο­σχι­στι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα φά­νη­κε α­κό­μα στην αρ­χι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση που διε­ξή­γα­γε στις α­να­το­λι­κές ε­παρ­χί­ες με τα μό­λις 21 συ­νο­λι­κά τε­θω­ρα­κι­σμέ­να και η ο­ποί­α φυ­σι­κά κα­τέ­ληξε σε φιά­σκο. Τα στρα­τιω­τι­κά ο­χή­μα­τα στα­μα­τού­σαν μπρο­στά στο πλή­θος και οι στρα­τιώ­τες α­πλά πα­ρέ­δι­δαν τα ό­πλα τους κα­θώς δεν εί­χαν πά­ρει κα­μί­α αντί­θε­τη δια­τα­γή, αλ­λά ού­τε διέ­θε­ταν την α­να­γκαί­α δύ­να­μη ή διά­θε­ση για να υ­πε­ρα­σπί­σουν την α­κε­ραιό­τη­τα της χώ­ρας τους. Ρε­πορ­τάζ των New York Times της 16/4 α­πό την πό­λη Σλα­βιάν­σκ πε­ρι­γρά­φει την κα­τά­στα­ση: “Μί­α α­πό τις τε­θω­ρα­κι­σμένες αυ­το­κι­νη­το­πο­μπές στα­μά­τη­σε ό­ταν έ­να πλή­θος α­ντρών που έ­πι­ναν μπύ­ρα και γυ­ναι­κών που φώ­να­ζαν βρι­σιές και προ­σβο­λές συ­γκε­ντρώ­θη­καν πά­νω στο δρό­μο μπρο­στά τους, κι αρ­γό­τε­ρα την ί­δια μέ­ρα ο διοι­κη­τής της συμ­φώ­νη­σε να πα­ρα­δώ­σει τα του­φέ­κια των στρα­τιω­τών στους ί­διους τους α­πο­σχι­στές που στάλ­θη­καν να πο­λε­μή­σουν. Μί­α άλ­λη αυ­το­κι­νη­το­πο­μπή α­πό την ί­δια ε­πί­ση­μα επί­λε­κτη μο­νά­δα, την 25η τα­ξιαρ­χί­α α­λε­ξι­πτω­τι­στών του Ντιε­προ­πε­τρόφ­σκ, παρέ­δω­σε ό­χι μόνο τα ό­πλα της αλ­λά και τα φορ­τη­γά και τα τε­θω­ρα­κι­σμέ­να οχή­μα­τα με τα ο­ποί­α εί­χε φτά­σει, α­φή­νο­ντας τους ε­νό­πλους να τα εκ­θέ­τουν σα τρό­παια, κά­τω α­πό μια ρω­σι­κή ση­μαί­α, στην ε­δώ κε­ντρι­κή πλα­τεί­α”. Ο ί­διος ο πρό­ε­δρος Τουρ­τσί­νοφ πα­ρα­δέ­χθη­κε ό­τι οι δυ­νά­μεις α­σφα­λεί­ας πά­σχουν α­πό “α­νι­κα­νό­τη­τα, α­δρά­νεια και ε­γκλη­μα­τι­κή προ­δο­σί­α” (ΝΥΤ, 30/4).  
Και δε φτά­νει που πή­γαν α­προ­ε­τοί­μα­στοι και α­πρό­θυ­μοι. Σε μια κίνη­ση που δεν εί­χε άλ­λο σκο­πό απ’ το να ε­ρε­θί­σει το α­πο­σχι­στι­κό κί­νη­μα και να το συ­σπει­ρώ­σει ε­νά­ντια στην κε­ντρι­κή κυ­βέρ­νη­ση, ο ε­πι­κε­φα­λής του συμ­βου­λί­ου ε­θνι­κής α­σφά­λειας Πα­ρού­μπι διέρ­ρευ­σε κα­τά την έ­ναρ­ξη της ε­πι­χείρη­σης ό­τι στις δυ­νά­μεις που στάλ­θη­καν ε­κεί συ­γκα­τα­λέ­γο­νταν και οι νε­ο­ναζι­στι­κές-φα­σι­στι­κές συμ­μο­ρί­ες που ξε­πή­δη­σαν μέ­σα α­πό τη Μα­ϊ­ντάν: “Ε­φε­δρικές μονά­δες της Ε­θνι­κής Φρου­ράς που σχη­μα­τί­στη­καν α­πό ε­θε­λο­ντές αυ­το­άμυ­νας της Μα­ϊ­ντάν στάλ­θη­καν στο μέ­τω­πο σή­με­ρα το πρω­ί” (ΝΥΤ, 15/4), έ­γρα­ψε στο twitter ο φι­λο­να­ζί πρώ­ην συ­ντο­νι­στής των ταγ­μά­των ε­φό­δου της πλα­τεί­ας. Κι αυτό εί­ναι μια α­κό­μα έν­δει­ξη για το πόσο ρω­σό­δου­λοι εί­ναι στην πραγ­μα­τικό­τη­τα οι να­ζί που κα­μώ­νο­νται πως προ­α­σπί­ζουν τα ε­θνι­κά συμ­φέ­ρο­ντα της Ουκρα­νί­ας. 
Εί­ναι οι ί­διοι προ­βο­κά­το­ρες που ε­κτέ­λε­σαν τρεις α­πο­σχι­στές σε ένα μπλό­κο κο­ντά στο Σλα­βιάν­σκ στις 20/4, ε­πι­τρέ­πο­ντας έ­τσι στη Ρω­σί­α να ι­σχυρι­στεί ό­τι οι Ου­κρα­νοί πα­ρα­βιά­ζουν τη συμ­φω­νί­α της Γε­νεύ­ης (που α­ξιώ­νει α­πό τους ε­μπό­λε­μους διά­λυ­ση των δια­φό­ρων ε­νόπλων συμ­μο­ριών) και να α­παγκι­στρω­θεί απ’ αυ­τή. Οι ί­διοι εί­ναι που ευ­θύ­νο­νται για τον ε­μπρη­σμό της Οδησ­σού - ό­πως και οι α­στυ­νο­μι­κές αρ­χές που άφη­σαν τους δύ­ο α­ντι­πά­λους να συ­γκρού­ο­νται α­νε­νό­χλη­τοι στο κέ­ντρο της πό­λης. Η δρά­ση των συμ­μο­ριών αυτών εί­ναι κι αυ­τή α­πο­τέ­λε­σμα της πο­λι­τι­κής α­νο­χής που ε­πι­δει­κνύ­ει η ρω­σόφι­λη στο βά­θος πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α στο Κί­ε­βο. Ό­πως εί­ναι και η πα­ρα­χώ­ρη­ση της αυ­το­διοικη­τι­κής ε­ξου­σί­ας στις α­να­το­λι­κές ε­παρ­χί­ες σε κρα­τι­κο­ο­λι­γάρ­χες για χρό­νια δε­μέ­νους με το φι­λο­ρω­σι­κό κα­θε­στώς Για­νου­κό­βιτ­ς. Αυ­τοί παίζουν έ­ναν τά­χα εν­διά­με­σο ρό­λο α­νά­με­σα στις α­πο­σχι­στι­κές αρ­χές και την κεντρι­κή κυ­βέρ­νη­ση, ο ο­ποί­ος ρό­λος εν­θαρ­ρύ­νει τους α­ποσχιστές. Τέ­τοιος εί­ναι π.χ. ο με­γι­στά­νας του άν­θρα­κα και του με­τάλ­λου Ρι­νάτ Αχ­μέ­τοφ που, σύμφω­να με ο­ρι­σμέ­νους κύ­κλους, χρη­σι­μο­ποιεί και συ­ντη­ρεί την α­πει­λή του διαμε­λι­σμού για να δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται με το Κί­ε­βο (FT, 15/4).          
 
Έ­χο­ντας ε­γκα­τα­στή­σει λοι­πόν έ­να πλα­τύ δί­χτυο αν­θρώ­πων της η νε­ο­χιτλε­ρι­κή Ρω­σί­α μπο­ρεί να  συ­νε­χί­σει να συν­θλί­βει την Ου­κρα­νί­α, εκ­με­ταλ­λευό­με­νη την α­δρά­νεια των χο­ντρό­πε­τσων δυ­τι­κών μο­νο­πω­λι­στών, που προ­σποιού­νται ό­τι κυ­ρώ­σεις κα­τά του Πού­τιν εί­ναι τα γε­λοί­α μέ­τρα τους του τύ­που μη πα­ρα­χώ­ρη­σης βί­ζας στους ρώ­σους ο­λι­γάρ­χες. Οι δυ­τι­κοί μο­νο­πω­λι­στές έ­χουν ε­δώ και χρό­νια ε­πι­κε­φα­λής τους έ­ναν ρω­σό­δου­λο προ­βο­κά­το­ρα, τον Ο­μπά­μα που δεν τον υ­πο­πτεύ­ο­νται σαν τέ­τοιον για­τί  έ­χουν τη βλα­κώ­δη α­φέ­λεια να πι­στεύ­ουν πως αν έ­χουν κα­λές σχέ­σεις με τους δύ­ο με­γά­λους φα­σι­σμούς, το ρώ­σι­κο και τον κι­νέ­ζι­κο θα τους κα­τευ­νά­σουν και κυ­ρί­ως θα ε­ξα­σφα­λί­σουν και για τους ί­διους τις υ­πε­ρεκ­με­ταλ­λευ­τι­κές των λα­ών μπίζ­νες μα­ζί τους, κα­θώς ί­σως και τη στα­θε­ρό­τη­τα και την η­συ­χί­α στο σπί­τι τους.
 
Δημοσιεύτηκε στο φ 496 της Νέας Ανατολής, Μάρτης - Απρίλης 2014