ΟΛΟΠΛΕΥΡΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΟΝ ΑΜΠΑΣ

Σε προηγούμενα άρθρα μας ξεσκεπάζαμε το φιλορώσικο προσανατολισμό του νέου παλαιστίνιου ηγέτη, Μαχμούντ Αμπάς. Δεν υπάρχει, ωστόσο, μεγαλύτερη επιβεβαίωση του πρακτόρικου ρόλου του από την εύνοια που ανοιχτά πλέον του παρέχουν οι ιθύνοντες του Κρεμλίνου. Η πρόσφατη επίσκεψη του Πούτιν στη Μ. Ανατολή, με τη θερμή υποδοχή που του επεφύλαξε ο Αμπάς, μας δίνει την ευκαιρία για μια τέτοια επιβεβαίωση.
Θα πρέπει κατ’ αρχάς να σημειώσουμε ότι ο παλαιστίνιος πρόεδρος ήταν ο μόνος συνομιλητής του Πούτιν που κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του αποδέχτηκε την πρότασή του για τη διοργάνωση μιας συνόδου στη Μόσχα το φθινόπωρο για το μεσανατολικό ζήτημα. Από τη μεριά του ο ρώσος πρόεδρος κάλυψε πολιτικά την επιχείρηση κάθαρσης που διεξάγει ο παλαιστίνιος ομόλογός του προκειμένου να ελέγξει το στρατό και την αστυνομία, λέγοντας ότι: “Υποστηρίζουμε τις προσπάθειες του προέδρου Μ. Αμπάς για να αναδιοργανώσει τις υπηρεσίες ασφαλείας και να καταπολεμήσει την τρομοκρατία”. Υποσχέθηκε ότι θα συνεχίσει να παρέχει οικονομική βοήθεια στην Παλαιστινιακή Αρχή αλλά με την προϋπόθεση ότι η τελευταία “θα υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις και θα οικοδομήσει ένα κράτος”, είπε, προσθέτοντας ότι εξετάζει “διάφορες επιλογές σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή στην αναδιάρθρωση της παλαιστινιακής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένης της Γάζας”, μετά την ισραηλινή αποχώρηση” (Μοντ, 2-5, οι υπογραμμίσεις δικές μας).
Αλλά η πιο απροκάλυπτη κίνηση των Ρώσων είναι η στρατιωτική υποστήριξη που παρέχουν στον πράκτορά τους: “Σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές, η Ρωσία προβλέπει την παροχή δύο ελικοπτέρων για τις μετακινήσεις του κ. Αμπάς, καθώς και καμιά πενηνταριά τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού. Ο κ. Πούτιν δικαιολόγησε αυτή την πώληση εκτιμώντας ότι ο κ. Αμπάς δε θα μπορούσε να επιβάλει την τάξη στις ελεγχόμενες από αυτόν περιοχές “με πέτρες και σφεντόνες” (στο ίδιο).
Τέτοιες διευκολύνσεις δε θα μπορούσε να διανοηθεί ο πραγματικά παλαιστίνιος εθνικιστής Αραφάτ γιατί αυτός δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να “επιβάλει την τάξη” και να διαλύσει τις δολοφονικές συμμορίες του Ιράν και της Συρίας που έφεραν τελικά τον πράκτορα του Κρεμλίνου στην εξουσία.