Σχετικά με την πιθανότητα αποφυλάκισης των σοσιαλφασιστών δολοφόνων της «17Ν»

Τον τελευταίο καιρό το ρωσόδουλο σοσιαλφασιστικό καθεστώς έχει ξεκινήσει μέσα από τον τύπο, ιδιαίτερα τις εφημερίδες και κάποια ραδιόφωνα, μια προπαγάνδα υπέρ της αποφυλάκισης του 17νοεμβρίτη Σάββα Ξηρού με αφορμή την επιδείνωση της υγείας του. Μάλιστα το καθεστώς μέσω του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Λινού έκανε δεκτό το αίτημά του να εξεταστεί αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής του παρόλο που δεν άσκησε έφεση εμπρόθεσμα όπως οι υπόλοιποι 17νοεμβρίτες.
Παρόλο που αυτόν τον καιρό τόσο οι 17νοεμβρίτες και οι συνήγοροί τους όσο και το κόμμα των φίλων της «17Ν» βρίσκονται σε σχετική σιγή, εμείς, με αφορμή τόσο τα στοιχεία που έχουμε όσο κυρίως την πρόσφατη σκανδαλώδη αθώωση των μελών του ΕΛΑ, μπορούμε να πούμε ότι το καθεστώς ετοιμάζεται την περίοδο που θα εκδικάζεται η έφεση των 17νοεμβριτών να τους ρίξει στα μαλακά και γιατί όχι να αποφυλακίσει και κάποιους απ’ αυτούς.
Είχαμε γράψει σε προηγούμενο φύλλο της Νέας Ανατολής τότε που εκδικαζόταν πρωτόδικα η υπόθεση της «17Ν» ότι το καθεστώς με τη σύλληψη και τη δίκη κάποιων μελών της οργάνωσης προσπάθησε να διαλύσει τις χρόνιες υποψίες της Δύσης και ειδικότερα των ΗΠΑ για υπόθαλψη της «17Ν» πετυχαίνοντας παράλληλα και σε αντιρρόπηση να φτιάξει ένα φιλο-17νοεμβρίτικο ρεύμα μέσα στη ριζοσπαστική μικροαστική τάξη. Αυτό το κατάφερε δίνοντας μη πολιτικό περιεχόμενο στη δίκη, εκμεταλλευόμενο την αδυναμία των θυμάτων – κομματιών της φιλελεύθερης αστικής τάξης να αντιπαρατεθούν ιδεολογικά και πολιτικά στους φαικόκκινους σοσιαλφασίστες θύτες τους. Με το να προσδιοριστούν τα εγκλήματα της «17Ν» σαν ποινικά και όχι πολιτικά φασιστικού τύπου από τη μία δόθηκε η δυνατότητα για μια τεράστια ιδεολογική και πολιτική νίκη των θυτών έναντι των θυμάτων και κατ’ επέκταση των δύο στρατοπέδων που αντιπαρατέθηκαν, δηλαδή του στρατοπέδου των σοσιαλφασιστών και του στρατοπέδου των αστοφιλελευθέρων, και από την άλλη διασφαλίστηκε ότι δεν θα υπάρξει καμμία εξιχνίαση της σχέσης της «17Ν» τόσο με πρώην και νυν σοσιαλφασιστικές χώρες (Ανατολική Γερμανία) όσο και με κομμάτια του κρατικού μηχανισμού (ΚΥΠ, αστυνομία, στρατό, κόμματα). Περίπου η ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε και στη δίκη του ΕΛΑ.
Τώρα πλέον που η Δύση καθησυχάστηκε και έχει καταπιαστεί με μια τρομοκρατία που θεωρεί πιο επικίνδυνη από την ψευτοαριστερή, την ισλαμοφασιστική, το ελληνικό καθεστώς φαίνεται ότι σκοπεύει να ελαφρύνει τη θέση των δολοφόνων εκμεταλλευόμενο την ανοχή των θυμάτων. Αυτά, όπως και η Δύση γενικότερα, θεωρούν ότι από τη στιγμή που μερικά μέλη της «17Ν» συνελήφθησαν και νέες δολοφονίες μελών της ελίτ δεν έχουν γίνει, το θέμα της σοσιαλφασιστικής τρομοκρατίας στην Ελλάδα έχει κλείσει. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα το καθεστώς για άλλη μια φορά να δώσει το βήμα στους φονιάδες να υπερασπιστούν τη σοσιαλφασιστική ιδεολογία τους έναντι των αδύναμων θυμάτων τους, αυτή τη φορά όμως όχι για να τους τιμωρήσει σαν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, όπως έκανε πρωτόδικα, αλλά για να τους δικαιώσει σαν αριστερούς ιδεολόγους που τα εγκλήματα που έκαναν ήταν το πολύ λάθη αριστερισμού. Σε περίπτωση που μια τέτοια εκδοχή επαληθευτεί. οι 17νοεμβρίτες θα απενοχοποιηθούν ακόμα περισσότερο στα μάτια τμημάτων του λαού, ακόμα και σε κάποια κομμάτια της φιλελεύθερης αστικής τάξης. Η φαιοκόκκινη ιδεολογία θα δικαιωθεί και θα αρχίσει να γίνεται πιο μαζική, αφού πλέον θα έχει αποκτήσει τους ιερούς της κήρυκες που θα παίζουν για το φαιοκόκκινο στρατόπεδο το ρόλο που παίζει ο αποφυλακισμένος δικτάτορας Παττακός για το κλασσικό εθνικοφασιστικό στρατόπεδο, δηλαδή σαν κύρηκες της σοσιαλφασιστικής βίας, του αντιδραστικού αντιαμερικανισμού, του αντισημιτισμού, του ορθοδοξοφασισμού (ας μην ξεχνάμε ότι ο Σάββας Ξηρός είναι αγιογράφος ) κλπ. Δεν είναι απίθανο μάλιστα να δούμε τους 17νοεμβρίτες να παρεμβαίνουν ανοιχτά πλέον και όχι μέσω προκυρήξεων όπως παλιά σε τρέχοντα πολιτικά ζητήματα ή ακόμα να είναι καλεσμένοι και σε τηλεοπτικά πάνελ.
Οι δημοκράτες και οι αληθινοί αριστεροί πρέπει να καταγγείλουν οποιαδήποτε προσπάθεια αποφυλάκισης αυτών των σοσιαλφασιστών εγκληματιών και να μη συγκινούνται ούτε από τις απεργίες πείνας ούτε από τις αρρώστιες τους-πραγματικές ή και ψεύτικες- που έχουν ακριβώς αυτό το στόχο δηλαδή να δώσουν αριστερό, δημοκρατικό προσωπείο στα ναζιστικού τύπου πολιτικά εγκλήματα που έχουν κάνει. Να μην ξεχνούν ποτέ ότι φασίστες είναι τόσο θρασείς που φτάνουν να επικαλούνται τα δημοκρατικά δικαιώματα για να δικαιολογούν τις πράξεις τους. Κυρίως όμως οι δημοκράτες έχουν το δύσκολο έργο να αποκαλύψουν στο λαό το περιεχόμενο της σοσιαλφασιστικής ιδεολογίας τους η οποία καλύπτεται πάντα πίσω από μια φιλολαϊκή επαναστατική φρασεολογία που ήδη η μικροαστική αντικαπιταλιστική και αντισημιτική της μεριά ειναι ευρύτατα διαδεδομένη στο λαό μετά από 25 χρόνια παπανδρεϊκής και κνίτικης προπαγάνδας. Ας μην αφήσουμε αυτή η ιδεολογία και πρακτική να δικαιωθεί και μάλιστα με δικαστική απόφαση.