Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ψευτοΚΚΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΟ ’73 ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ

Κάθε χρόνο μπροστά στο Πολυτεχνείο συντελείται ένα έγκλημα. Συνειδητά παραποιείται ένα μέρος της ιστορίας του λαού μας και αλλοιώνεται η μνήμη του. Όλοι αυτοί που μίσησαν βαθιά το Πολυτεχνείο, σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα πάνω στην πεσμένη του πόρτα. Όλοι αυτοί που φοβήθηκαν το λαϊκό ξεσηκωμό, σήμερα υποκρίνονται τους εμπνευστές και καθοδηγητές του.
Μα πάνω απ’ όλους χειρότεροι είναι οι ηγέτες του ψευτοΚΚΕ. Γιατί είναι αυτοί που ποτέ δε θέλησαν το Πολυτεχνείο. Ενώ τότε υπήρξαν οι μεγαλύτεροι εχθροί του, σήμερα είναι η μεγαλύτερη απειλή του.
Για να αποδείξουμε αυτή τη θέση, αλλά και για να αποκαλύψουμε όλη την αλήθεια, θα χρησιμοποιήσουμε ένα επίσημο ντοκουμέντο της ηγεσίας αυτού του κόμματος. Είναι η απόφαση της 4ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που έγινε το 1976 (Εκδόσεις Οδηγητής, Αθήνα, 1983).
Πρόκειται για μιαν απόφαση που, παρά τα ψέματα και τις διαστρεβλώσεις, ήταν υποχρεωμένη να πει μερικές μισές αλήθειες. Ο λόγος ότι τα γεγονότα ήταν ακόμα νωπά στις μνήμες και η πίεση στη βάση τους μεγάλη.

Πρώτον. Οι άνθρωποι του ψετοΚΚΕ δε θέλησαν ποτέ την κατάληψη του Πολυτεχνείου. Όλες οι καταλήψεις, με κυριότερες εκείνες της Νομικής Σχολής το Φλεβάρη του ’73 και αυτή του Πολυτεχνείου της Αθήνας το Νοέμβρη του 1973, έγιναν παρά τη θέλησή τους. Γράφουν: «…Αντίθετα, τονιζόταν και μάλιστα έντονα (πράγμα που γενικά ήταν σωστό) ότι θα έπρεπε να αποφευχθούν οι περιπτώσεις ξεκομμένων ενεργειών του φοιτητικού κινήματος -και ειδικά με τη μορφή της κατάληψης κτιρίων- κάτω από την επίδραση των αυθόρμητων στοιχείων. Αυτό όμως είχε και την αρνητική του πλευρά, γιατί περιόρισε σε λειψό, καθολικά απορριπτικό προσανατολισμό την αντιμετώπισή τους. Τονιζόταν (σωστά): όχι απρογραμμάτιστες ενέργειες, όχι καταλήψεις» (σελίδα 22).

Δεύτερο. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε πέρα από τη θέλησή τους, πέρα από την καθοδήγησή τους. Στο ίδιο με προηγούμενα κείμενο γράφουν: «η κατάληψη αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του κόμματος και της ΚΝΕ. Δεν ήσαν προετοιμασμένες να δουν τις μέθοδες παρέμβασής τους στα γεγονότα, καθώς και τις μέθοδες συντονισμού της δράσης τους. Η κομματική οργάνωση Αθήνας και το γραφείο του κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ είδαν κατ’ αρχήν την κατάληψη σα μια επικίνδυνη περιπλοκή προς την ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης» (σελίδα 31).
Τρίτο. Από τη στιγμή που οι φοιτητές κατέλαβαν το Πολυτεχνείο, κύριο μέλημα του ψευτοΚΚΕ ήταν όχι να τη στεριώσουν, όχι να την αναπτύξουν, αλλά το πώς θα την ελέγξουν και τελικά θα τη σπάσουν. Γράφουν: «Παίρνοντας υπόψη την κατάσταση της οργάνωσης, οι δύο καθοδηγητές της ΚΝΕ περιορίστηκαν κυρίως στο πώς θα ελεγχθεί η κατάσταση, με σκοπό την απαγκίστρωση» (σελίδα 51). Και αλλού επίσης έγραφαν: «το μεσημέρι της Παρασκευής, λίγα λεπτά πριν από τη συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής, ο τότε γραμματέας ΚΝΕ του Πολυτεχνείου συναντά μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής και του ανακοινώνει ότι λίγο πριν η καθοδήγηση του έβαλε ζήτημα για το πώς θα κατορθώσουν να φύγουν από το Πολυτεχνείο» (σελίδα 39).

Τέταρτο. Παρά τα αντίθετα σημερινά τους λόγια, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να περιορίσουν το περιεχόμενο της λαϊκής εξέγερσης. Θέλησαν να κόψουν τον ευρύ πολιτικό του χαρακτήρα, επιδίωξαν να διασπάσουν τους φοιτητές με το λαό και να αποδυναμώσουν έτσι τη βάση του αγώνα με την προβολή αποκλειστικά φοιτητικών αιτημάτων. Κι ενώ στην πραγματικότητα προωθούσαν αποκλειστικά φοιτητικά αιτήματα, στο κείμενό τους δειλά - δειλά προσπαθούν να μετριάσουν αυτό το γεγονός. «Το απόγευμα της Πέμπτης φτάνει στους συνδικαλιστές μια γραμμή που ζητούσε να ρίχνονται βασικά φοιτητικά αιτήματα, η οποία δεν “πιάνει” ούτε στα μέλη μας. Και όπου την υπερασπίστηκαν έτσι απόλυτα ζημίωσε…» (σελίδα 37).
Πέμπτο. Προσπάθησαν με τον αισχρότερο τρόπο να κατασυκοφαντήσουν αυτούς που πραγματικά έκαναν το Πολυτεχνείο. Έτσι στο όργανο τους Πανσπουδαστική Νο 8, που κυκλοφόρησε το Γενάρη-Φλεβάρη του ’74, δημοσιεύουν κείμενο υπογράφοντας ψεύτικα σα Συντονιστική Επιτροπή, όπου θρασύτατα έγραφαν: «καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλλη-Καραγιαννοπούλου».
Όμως το ψέμα έχει σύντομο τέλος. Η αλήθεια πάντα επικρατεί.
Μετά την πτώση της φασιστικής δικτατορίας η πραγματική Συντονιστική Επιτροπή σε ανακοίνωσή της στις 28-9-74 ξεκαθαρίζει ότι «οι διαδηλωτές στο Πολυτεχνείο αποτέλεσαν πόλο συσπείρωσης και αγωνιστικότητας ολοένα και περισσότερων φοιτητών και εργαζομένων. Η αγωνιστικότητα και ο όγκος τους οδήγησαν στην κατάληψη».
Μπροστά στην κατακραυγή των φοιτητών, η ΚΝΕ στη συνέχεια μουρμούραγε ότι δεν εννοούσε τους φοιτητές που ξεκίνησαν την κατάληψη του Πολυτεχνείου, αλλά κάποιους άλλους, πραγματικά αγνώστους. Και αυτό το ψέμα όμως γρήγορα έγινε φύλλο και φτερό. Έτσι, στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής τους που αναφέραμε προηγουμένως, αναγκάζονται να ανασκευάσουν την «Πανσπουδαστική» Νο 8 και να αναφέρουν ότι δεν υπήρχε κανένα προβοκατόρικο σχέδιο. «Δεν μπορεί επίσης να υποστηριχθεί ότι υπήρξε μελετημένο σχέδιο (προβοκάτσια) της αντίδρασης για να εξωθήσει σε μια τέτοια μορφή και να πετύχει ορισμένους σκοπούς» (σελίδα 31).
Επειδή τα χρόνια όμως περνούν, οι σοσιαλφασίστες ηγέτες νομίζουν ότι η μνήμη των αγωνιστών και του λαού έχει αδυνατίσει. Έτσι, για να αποκρύψουν και αυτές τις μισές αλήθειες, σε μεταγενέστερη έκδοση του κειμένου της 4ης ολομέλειας του 1976 έχουν περικόψει τα περισσότερα από τα αποσπάσματα στα οποία αναφερθήκαμε. Επίσης τελευταία αρνούνται ότι υπάρχει Πανσπουδαστική Νο 8 που έγραψε αυτά τα πράγματα. Έτσι αναδεικνύονται λοιπόν και ψεύτες και απατεώνες και ωμοί πλαστογράφοι και σκευωροί. Άλλωστε, υπάρχει μεγαλύτερη πλαστογραφία από το να διαστρεβλώνει και να πολεμάει κανείς τους στόχους της εξέγερσης του Πολυτεχενείου μιλώντας στο όνομα αυτής της εξέγερσης; Μπορεί ποτέ να είναι εκφραστής της δημοκρατίας ο υπερασπιστής της εισβολής στην Τσεχοσλοβακία και στο Αφγανιστάν, ο υπερασπιστής της δικτατορίας Γιαρουζέλσκι, ο υπερασπιστής της γενοκτονίας των Βόσνιων, ο αντισημίτης υπερασπιστής του ισλαμοφασισμού; Το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένα τέτοιο τέρας είναι να κρύβει και να πλαστογραφεί κείμενα.