ΒΡΩΜΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΜΕ ΤΟ “ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ”

H υπονόμευση της υπουργού Παιδείας από τον Καραμανλή εδώ και ένα χρόνο έφτασε στο αποκορύφωμά της, τις τελευταίες μέρες στα δυο βασικά ζητήματα με τα οποία η πρώτη έχει ταυτίσει την πολιτική της στο υπουργείο. Εννοούμε στο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ και την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος που αφορά τη δυνατότητα ίδρυσης πανεπιστημίων από μη κρατικούς φορείς. Και τις δύο αυτές συζητήσεις στη Βουλή ο Καραμανλής τις ανέβαλε την ώρα ακριβώς που όλο το αντιδραστικό κίνημα εναντίον των νόμων αυτών σάπιζε ή άρχισε να ξεσηκώνει την αντίθεση της πλειοψηφίας του λαού.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη χρονολογική τους σειρά. Στις αρχές του Οκτώβρη και ενώ οι ψευτοαπεργίες των ΔΟΕ-ΟΛΜΕ βρίσκονται σε πολύ χαμηλά ποσοστά συμμετοχής, τέτοια που δεν δικαιολογούν ούτε καταχρηστικά το χαρακτηρισμό της απεργίας, γίνεται στη Βουλή συζήτηση για τα τεκταινόμενα στο χώρο της εκπαίδευσης. Εκεί ο Αλαβάνος, το κόμμα του οποίου καθοδήγησε το αντιδραστικό κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων του Ιούνη, έκανε μια άγρια επίθεση στη Γιαννάκου. Ο Καραμανλής αν και όφειλε να είναι εκεί για να υπερασπιστεί την πολιτική της κυβέρνησής του και την υπουργό του την άφησε μόνη της. Μάλιστα εκεί ο Αλαβάνος άρχισε να απειλεί την Γιαννάκου «προβλέποντας» ότι θα υπάρξει κύμα καταλήψεων των σχολείων και ότι η κυβέρνηση δεν θα «έχει που να κρυφτεί». Τα στιγμιότυπα αυτά τα έδειξαν τα δελτία ειδήσεων την ίδια μέρα, αλλά τις επόμενες ημέρες οι εφημερίδες «διέγραψαν» από τα ρεπορτάζ τους αυτές τις απειλές για να μη μείνει στο κοινό η σωστή εντύπωση ότι οι καταλήψεις που σε λίγο θα άρχισαν είχαν σαφή και συγκεκριμένη πολιτική καθοδήγηση. Η πολιτική καθοδήγηση ενός κινήματος δεν είναι καθόλου κακό πράγμα από μόνο του. Το κακό και το υποκριτικό είναι αυτή η καθοδήγηση να κρύβεται από το κοινό ώστε το συγκεκριμένο πολιτικό κίνημα να εμφανίζεται σαν τάχα αυθόρμητο κίνημα του λαού, των μαθητών κλπ.
Ακόμα μεγαλύτερης βαρύτητας ήταν η προβοκατόρικη ενέργεια του Καραμανλή να πουλήσει την Κουτσίκου όταν, προφανώς με εντολή του, ο άνθρωπός του Αλογοσκούφης δήλωνε στην τηλεόραση του Σαββάτου στις 7-10, ότι τα λεφτά δίνονται από το υπουργείο οικονομικών και το ΥΠΕΠΘ για να τα κατανέμει όπως αυτό νομίζει! Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι οι πορείες και οι συγκεντρώσεις των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ θα μπορούσαν να συνεχίσουν να πηγαίνουν στο υπουργείο Παιδείας ζητώντας λεφτά αφού αυτό φταίει που δεν δίνονται και όχι στο υπουργείο Οικονομίας στο οποίο πραγματικά θα έπρεπε να πηγαίνουν αυτές οι πορείες από την πρώτη στιγμή των απεργιών.
Ταυτόχρονα η ΔΑΚΕ, η συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ ψήφιζε τις απεργίες στην ΟΛΜΕ, χωρίς να καταγγέλλει τον πραξικοπηματικό τρόπο με τον οποίο έπαιρναν αποφάσεις αυτά τα όργανα. Η στάση της διαφοροποιήθηκε αργότερα όταν η συμμετοχή είχε πέσει σε μονοψήφια νούμερα και όταν είχαν αρχίσει οι καταλήψεις των μαθητών, αλλά και όταν μετά τις δημοτικές εκλογές η ΝΔ, ιδιαίτερα στην Αθήνα ενισχύθηκε εκλογικά. Αυτή η αλλαγή στάσης οφείλεται στο ότι η ΝΔ έχει μέσα της δυο γραμμές. Αυτός είναι ο λόγος που παρά την αρχική της λιποταξία στις καταλήψεις του Ιούνη η ΔΑΠ που έδωσε ένα μεγάλο αγώνα στα πανεπιστήμια για να μην περάσουν οι εντελώς πραξικοπηματικές καταλήψεις του Οκτώβρη. Την ίδια στιγμή αρκετά στελέχη της ΝΔ άρχισαν να υπερασπίζουν για πρώτη φορά, αν και δειλά, την Γιαννάκου.
Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ με την υπουργό Παιδείας ο Παπανδρέου είπε για πρώτη φορά ότι ο Καραμανλής ευθύνεται ο ίδιος για το αδιέξοδο υπονοώντας ότι οφείλει να παρακάμψει την Γιαννάκου.
Στη συνέχεια ο Παπανδρέου προφανώς σε συνεννόηση με τον Καραμανλή εισηγήθηκε στον πρόεδρο της Βουλής την αναβολή της συζήτησης για το άρθρο 16. Η εισήγηση αυτή έγινε δεκτή από τον Καραμανλή με το αιτιολογικό ότι η κατάσταση ήταν οξυμμένη και η συζήτηση του άρθρου θα την όξυνε παραπέρα . Με την αποδοχή της αναβολής της συζήτησης που είχε προγραμματιστεί την Τετάρτη 25-10, ο Καραμανλής αδυνάτισε εξαιρετικά την υπουργό του αφού ενίσχυσε το βασικό πολιτικό αίτημα των κινητοποιήσεων των αντιπάλων της που ήταν η πάλη ενάντια σε κάθε μη κρατική μορφή εκπαίδευσης. Επίσης τη στιγμή που έγινε αυτή η αναβολή δικαίωσε την θέση του αντιδραστικού κινήματος ότι τάχα η υπουργός όχι μόνο δεν προώθησε τον «διάλογο» με τους εκπαιδευτικούς αλλά, αντίθετα, όξυνε με δική της ευθύνη τις αντιθέσεις. Η διπροσωπία του Καραμανλή δεν αθωώνει την υπόλοιπη ΝΔ. Αντίθετα αποδεικνύει τον ευρύτερο καιροσκοπισμό και την έλλειψη οποιουδήποτε πολιτικού χαρακτήρα που επικρατεί στην παλιού τύπου αστική τάξη. Γιατί η αναβολή πέρασε στη ΝΔ με το επιχείρημα ότι δεν συμφέρει την κυβέρνηση οξύτητα με το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ πριν από τις δημοτικές εκλογές στις οποίες η ΝΔ περίμενε στήριξη από αυτά τα δυο κόμματα ενάντια στο ΠΑΣΟΚ. Στην συγκεκριμένη μάλιστα περίπτωση ο Καραμανλής άφησε τον «ιδιοφυή» Πολύδωρα να βγει μπροστά για να ζητήσει την αναβολή για λόγους δημόσιας τάξης πράγμα του επέτρεψε να ισχυριστεί ότι αυτός «απλά ακολούθησε».
Έτσι εμφανίστηκε στο Βήμα της Κυριακής 29-10, το παρακάτω σχόλιο: «Γιατί όμως αναγκάστηκε η κυβέρνηση σε αυτή την υπαναχώρηση, όταν μόλις μία εβδομάδα νωρίτερα διατυμπάνιζε την πρόθεσή της να συζητήσει άμεσα στη Βουλή την αλλαγή του άρθρου 16; Διότι εισακούστηκαν οι διαμαρτυρίες του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Β Πολύδωρα, ο οποίος επεσήμανε δύο φορές στον Πρωθυπουργό ότι η συζήτηση για τα πανεπιστήμια στο πλαίσιο της αναθεώρησης θα έριχνε κι άλλο λάδι στη φωτιά των κινητοποιήσεων που πιθανότατα θα ξεσπούσε στον εφετινό εορτασμό του Πολυτεχνείου. «Υπάρχει πανεπιστήμιο που δεν θα κλείσει όταν συζητάμε την ίδια περίοδο την είσοδο ιδιωτικών;» αναρωτήθηκε ο υπουργός, ο οποίος μελετά ήδη ειδικό σχέδιο της Αστυνομίας που θα τεθεί σε εφαρμογή για την εξουδετέρωση τυχόν επεισοδίων. Ο κ. Κ. Καραμανλής κατανόησε τα επιχειρήματα και τις ανησυχίες του και έδωσε εντολή από το Ελσίνκι να γίνει δεκτή η πρόταση του ΠαΣοΚ και να μετατεθεί για τον Ιανουάριο η σχετική συζήτηση».
Έτσι λοιπόν σιγά-σιγά υψώνεται το ικρίωμα για την καρατόμηση της Γιαννάκου.
Την τελευταία εβδομάδα παίχτηκε και η προτελευταία πράξη του θεάτρου. Σύμφωνα πάλι με το Βήμα: «Η υπουργός Παιδείας ρώτησε το Μέγαρο Μαξίμου πότε πρέπει να καταθέσει στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο θα αντικαταστήσει τον περίφημο νόμο-πλαίσιο. Το νομοσχέδιο δόθηκε στη δημοσιότητα τον Ιούνιο, αλλά η κατάθεσή του στη Βουλή αναβλήθηκε λόγω των κινητοποιήσεων των φοιτητών …Η κυρία Μαριέττα Γιαννάκου είχε αφήσει σαφώς να εννοηθεί το φθινόπωρο ότι ο διάλογος για τα πανεπιστήμια ολοκληρώθηκε αφού τον αρνήθηκαν οι πανεπιστημιακοί και ότι μετά τις δημοτικές εκλογές θα κατέθετε το νομοσχέδιό της στη Βουλή. Ο φόβος αναταραχών στην επέτειο του Πολυτεχνείου όμως οδήγησε το Μέγαρο Μαξίμου στην εκ νέου αναβολή και αυτής της πρωτοβουλίας. Η υπουργός Παιδείας έλαβε την εντολή να ξαναβάλει στο συρτάρι τον νέο νόμο-πλαίσιο και να τον ξαναβγάλει και πάλι τον Ιανουάριο για να συζητηθεί πακέτο με τη συνταγματική διάταξη»
Μετά από όλα αυτά η Γιαννάκου έχει απομείνει να παλεύει μόνη της και ευτυχώς με πείσμα ενώ λίγες φορές της επιτράπηκε να βγει στην τηλεόραση και να υπερασπίσει τις θέσεις της. Όποτε μπόρεσε να το κάνει αυτό πραγματικά ήταν εξαιρετικά πειστική. Ειδικά αυτό το πέτυχε απέναντι στους κνίτες φοιτητές και τη Δαμανάκη. Το κακό με αυτή είναι ότι όπως όλα τα θύματα υπονόμευσης μέσα στη ΝΔ δηλώνει ως το τέλος εκτίμηση και εμπιστοσύνη στον υπονομευτή αρχηγό της.