Πώς προστάτεψε το καθεστώς τους δολοφόνους και τον ολιγάρχη

Πράγματι, το καθεστώς αμέσως κατασκεύασε, ή μάλλον είχε έτοιμο, ένα αληθοφανές άλλοθι για τους διοργανωτές του πογκρόμ και τον υπόλογο για τη βία Κόκκαλη. Πρόκειται για το γνωστό σενάριο ενός «στημένου ραντεβού», όπου δύο τραμπούκικοι αντίπαλοι οπαδικοί στρατοί πάνε να «παίξουν ξύλο» και τελικά συμβαίνει το «ατύχημα», για το οποίο την ευθύνη φέρουν οι διοργανωτές του «ραντεβού της βίας» και από τις δύο πλευρές. Είναι χαρακτηριστικό πως όλα τα ρεπορτάζ απέφυγαν να διαφωτίσουν το κρίσιμο ζήτημα, σε ποια ομάδα ανήκαν οι μαχαιροβγάλτες και σε ποια ομάδα οι μαχαιρωμένοι. Αυτό το σενάριο υποστηρίχτηκε από κυβέρνηση, αντιπολίτευση και ΣΥΝ. Πιο «αριστερά», πάντα, το ψευτοΚΚΕ προέκτεινε αυτό το επιχείρημα στη συλλογική ευθύνη του καπιταλιστικού κεφαλαίου, που εμπορευματοποίησε το ποδόσφαιρο, και πρότεινε να καταργηθούν όλες οι ΠΑΕ και να γίνουν ερασιτεχνικές, που στις δοσμένες συνθήκες σημαίνει να καταργηθεί το ποδόσφαιρο ψηλού επιπέδου. Στην ουσία η θέση του ψευτοΚΚΕ σημαίνει ότι η συγκεκριμένη βία πρέπει να μείνει ατιμώρητη. Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτό το κόμμα καλύπτει τον αγαπημένο του ολιγάρχη με τέτοιες «κομμουνιστικές» θέσεις εντός του καπιταλισμού.
Όλα τα στοιχεία όμως από τον τόπο του εγκλήματος έδειχναν ότι οι μαχαιροβγάλτες ανήκαν στο στρατό που εμφανίζεται ως Ολυμπιακός και οι μαχαιρωμένοι στον Παναθηναϊκό. Οι Παναθηναϊκοί που ήταν στην Παιανία δε συγκρίνονταν σε αριθμό, οπλισμό και προετοιμασία με το στρατό των επιδρομέων που έφυγε από το Καραϊσκάκη. Οι δημοσιογράφοι μετέφεραν εικόνες ανθρώπων που κατέφευγαν στις γειτονικές οικοδομές, για να βρουν ξύλα για αυτοπροστασία.
Είναι πολύ διαφωτιστική η μαρτυρία ενός Παναθηναϊκού στην Καθημερινή (1/4/2007), που ζητάει μάλιστα από την εφημερίδα να κρατηθεί η ανωνυμία του. Η εφημερίδα τον χαρακτηρίζει «φανατικό» και «έμπειρο σε θέματα συνδέσμων»:
«Τα ραντεβού για “πέσιμο” είναι μόδα που έχει φτάσει από το εξωτερικό. Σ’ αυτές τις συγκρούσεις υπάρχουν άγραφοι κώδικες. Οι λογαριασμοί λύνονται συνήθως με τα χέρια, χωρίς μαχαίρια ή άλλα επικίνδυνα όπλα. Δε χτυπάς πεσμένο αντίπαλο, ούτε και υπάρχει δυσαναλογία στον αριθμό. Στην Παιανία οι Ολυμπιακοί έσπασαν κάθε κώδικα. Πήγαν πολύ περισσότεροι, οπλισμένοι και έτοιμοι για όλα. Οι Παναθηναϊκοί ήταν στην πλειονότητά τους μικρής ηλικίας, ενώ του Ολυμπιακού “ψημένοι” άντρες, αρκετοί απ’ αυτούς μπράβοι σε νυκτερινά κέντρα. Πολλοί είχαν μαζί τους μαχαίρια, στιλέτα, λοστούς, αλυσίδες, πυροσβεστήρες. Ήταν πολύ σφοδρή η επίθεση, έξω από κάθε μέτρο. Στο Παγκράτι, όπου είχε δοθεί αντίστοιχο ραντεβού, κανείς Παναθηναϊκός δεν πείραξε πεσμένο Ολυμπιακό. Υπάρχει σεβασμός στον αντίπαλο. Έπεσες; Τελείωσε. Αυτός ο κώδικας παραβιάστηκε από τους Ολυμπιακούς και είδαμε τα επακόλουθα. Το κακό είναι ότι τους Ολυμπιακούς δεν τους ακουμπάει κανείς. Έβγαλαν το μάτι ενός παιδιού στην Πάτρα και ενός δικού μας στη Ριζούπολη και κανείς δεν πήγε φυλακή. Ο κ. Τσιρώνης, υπεύθυνος της αστυνομίας για εκείνο το παιχνίδι, είναι τώρα διευθυντής ασφαλείας στην ΠΑΕ Ολυμπιακός (η υπογράμμιση δικιά μας). Δες το TV MAGIC. Λέγονται απίστευτα πράγματα εκεί, και το βήμα το δίνει η ίδια η ΠΑΕ. Ο Κόκκαλης είχε δηλώσει ότι “αυτούς τους οπαδούς έχουμε και δεν τους αλλάζουμε”. Είναι σε ασυλία και μονίμως στο απυρόβλητο. Είναι δυνατόν τόσο μεγάλη συγκέντρωση, με μηχανοκίνητη πορεία που διέσχισε όλη την Αθήνα, να μην την ήξερε η ΠΑΕ, όταν έχει τον αρχηγό της θύρας 7 στο Διοικητικό της Συμβούλιο;»
Το βάρος της συλλογής των στοιχείων που αποκάλυπταν την πηγή της βίας και τη διοργάνωσή της από παράγοντες του Ολυμπιακού το ανέλαβε η αστυνομία, που ακόμα βρίσκεται στα χέρια του μισητού από το σοσιαλφασιστικό μπλοκ Πολύδωρα. Ανάμεσα σε αυτούς που συνελήφθησαν αρκετοί ήταν υπάλληλοι της ΠΑΕ Ολυμπιακός και εταιρειών που έχουν εμπορικές σχέσεις μαζί της, ενώ κάποιοι από τους εμπλεκόμενους είχαν καθήκοντα επιτηρητή της ΠΑΕ για την αποτροπή επεισοδίων στο γήπεδο Καραϊσκάκη (Ελευθεροτυπία, 22/4/2007)!!! Ένας από αυτούς είχε συλληφθεί όταν τραμπούκοι του Ολυμπιακού έκαναν έφοδο στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης το 2005 και το διέλυσαν, με αποτέλεσμα να μην ξεκινήσει ο αγώνας Πανιωνίου-Ολυμπιακού και στη συνέχεια να χάσει ο Μπέος τον Πανιώνιο, ενώ ο Ολυμπιακός και ο Κόκκαλης δεν έχουν πάθει ακόμα απολύτως τίποτα. Η δίκη των 14 εναντίον των οποίων ασκήθηκαν ποινικές διώξεις για 11 πλημμελήματα δεν έχει γίνει ακόμα, παρά το γεγονός ότι έπρεπε να εφαρμοστεί σ’ αυτή την περίπτωση ο νόμος για την αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα, που προβλέπει δίκη εντός τριάντα ημερών. Η συγκεκριμένη δίκη έχει αναβληθεί τέσσερις φορές «λόγω ασθένειας» των κατηγορουμένων. Νέα δικάσιμος έχει οριστεί για το Φλεβάρη του 2008. Η «ασθένεια» δεν εμπόδισε τον 32χρονο Αλ. Παπαδόπουλο, υπάλληλο του Ολυμπιακού και κατηγορούμενο, να συμμετάσχει στα επεισόδια της Παιανίας. Είναι ήδη προφυλακισμένος και κατηγορούμενος για κακούργημα αυτή τη φορά (Βήμα, 22/4/2007).
Όταν έφτασε η ώρα να παραδώσει η αστυνομία τον ογκώδη φάκελό της στην εισαγγελία για την άσκηση διώξεων, τότε με αξιοθαύμαστο ζήλο οι αρμόδιοι εισαγγελείς αποφάσισαν να οδηγήσουν το φάκελο αυτό στο αρχείο, εκεί που πηγαίνουν όλοι οι φάκελοι που αφορούν τον Κόκκαλη!!! Αυτή την πορεία την έχει διασφαλίσει το καθεστώς μέσα από αλλεπάλληλα δικαστικά πραξικοπήματα και με την πρόσφατη φασιστική επιχείρηση της κάθαρσης στη δικαιοσύνη, που αποδίδει σιγά-σιγά τους καρπούς της. Έτσι, πριν δέκα χρόνια είχαμε έναν Παπαγγελόπουλο, που σήκωσε στους ώμους του το βάρος της άσκησης ποινικής δίωξης στον Κόκκαλη για κατασκοπία με στοιχεία που συλλέχτηκαν από τα σκονισμένα αρχεία της Στάζι ύστερα από διεξοδικές έρευνες θαρραλέων και έντιμων δημοσιογράφων, όπως η Μπουγάτσου της Καθημερινής (η τελευταία απολύθηκε πρόσφατα, όταν η Καθημερινή αποφάσισε με βαρυσήμαντο άρθρο της σύνταξής της ότι η Ρωσία και όχι η Αμερική είναι ο στρατηγικός εταίρος της χώρας). Σήμερα έχουμε εισαγγελείς που πετάνε στον κάλαθο των αχρήστων τρανταχτά στοιχεία από τον τόπο του εγκλήματος και ζωντανές μαρτυρίες και ομολογίες.
Καθοριστική για την αχρήστευση των στοιχείων ήταν η παρέμβαση της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, με επικεφαλής ένα κεντρικό πρόσωπο στη διεκπεραίωση της γνωστής δικαστικής «κάθαρσης», τον εισαγγελέα Γ. Σανιδά, που ανέλαβε από την πρώτη στιγμή τον έλεγχο των ερευνών. Αμέσως μετά το θάνατο του Φιλόπουλου επιχείρησε να στρέψει την κατεύθυνση των ερευνών στις ευθύνες της αστυνομίας για ελλιπή αστυνόμευση στην περιοχή (Καθημερινή, 30/3/2007). Στη συνέχεια ο ίδιος έδωσε εντολή στο διοικητή της Ασφάλειας Δρ. Μπουγούδη να εντοπιστούν άμεσα οι πρωταίτιοι των τραγικών επεισοδίων (Ελευθεροτυπία, 30/3). Ταυτόχρονα, με εντολή του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Π. Πούλιου στάλθηκε στη ΓΑΔΑ ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Α. Καραφλός, προκειμένου να εποπτεύσει τις αστυνομικές εργασίες της προανάκρισης. Η δικογραφία που σχηματίστηκε για αυτούς που είχαν ήδη συλληφθεί για συμμετοχή στα επεισόδια, οπαδούς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, παραπέμφθηκε στην 26η ανακρίτρια Παπαγρηγοράκου, η οποία άσκησε ποινικές διώξεις εναντίον τους για κακουργήματα που αφορούσαν στη συμμετοχή στα επεισόδια. Για την υπόθεση της δολοφονίας όμως, εκεί δηλαδή που η αποκλειστική ευθύνη έπεφτε στους συγκεκριμένους τραμπούκους του κοκκαλικού μηχανισμού στον Ολυμπιακό και εκεί που αποκαλυπτόταν ποιος είχε την ευθύνη της μαζικής βίας, η ανακρίτρια άσκησε ποινική δίωξη κατά αγνώστων και στη συνέχεια πάγωσε την υπόθεση. Όπως σχολιάζει η Ελευθεροτυπία, η αδράνειά της προκαλεί ερωτηματικά, αφού είχε στη διάθεσή της από το τέλος Μαρτίου απολογίες κατηγορουμένων που κατονόμαζαν ηθικούς αυτουργούς και δεν έκανε καμία απολύτως κίνηση, αφήνοντας την πρωτοβουλία των ερευνών στην αστυνομία.
Ο φάκελος που σχηματίστηκε από τις προανακριτικές καταθέσεις μαρτύρων και τα στοιχεία που είχε μαζέψει η αστυνομία έδειχναν πέντε ηθικούς αυτουργούς, δύο από τους οποίους είναι αρχηγοί της «Θύρας 7», οι Μ. Μπ. και Μ. Κ., ο οποίος είναι και μέλος του Δ.Σ. της ΠΑΕ Ολυμπιακός, τον Τ. Π., τον Ν. Στ., πρώην πρόεδρο του Συνδέσμου Ολυμπιακού Παγκρατίου και εργαζόμενο στην εταιρεία Ιντρακόμ, και τον Α. Κ., εκπρόσωπο συνδέσμου του Πειραιά και πρώην εργαζόμενο στην ίδια εταιρεία. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του 38χρονου, κάποιοι από αυτούς ήταν και φυσικοί αυτουργοί. Ο φάκελος έπρεπε να παραπεμφθεί στην ανακρίτρια για να εκδώσει εντάλματα σύλληψης. Σε αναμονή αυτών των ενταλμάτων η «Θύρα 7» διοργάνωνε διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά της ενοχοποίησης των ανθρώπων του τραμπούκικου μηχανισμού που εμφανίζεται ως Ολυμπιακός. Και ξαφνικά ο φάκελος κάπου σκάλωσε, οπότε εμφανίστηκαν τρεις εισαγγελείς, έχοντας εντολές προφανώς από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που πήγαν στην Ασφάλεια «με αποκλειστικό σκοπό να «ξεψαχνίσουν» τη δικογραφία, να εντοπίσουν τυχόν κενά που ήθελαν συμπληρωματικές νομικές κινήσεις, αλλά και να ελέγξουν -σύμφωνα με τη διατύπωση εισαγγελικής πηγής- «αν όλα έγιναν σύννομα προκειμένου να πάρει τον δρόμο της η δικογραφία» (Ελευθεροτυπία, 16/4). Οι τρεις εισαγγελείς αποφάνθηκαν ότι υπήρξε πρόβλημα με τις καταθέσεις που πήρε η αστυνομία, γιατί ήταν ένορκες ακόμα και γι’ αυτούς που ομολογούσαν αδικήματα, ενώ, όπως είπαν, σύμφωνα με τη δικονομία, έπρεπε τέτοιες καταθέσεις να λαμβάνονται χωρίς όρκο και με παρουσία δικηγόρου. Δηλαδή ζήτησαν κάτι που ήταν τυπικά νόμιμο για να εξαφανιστεί αυτό που ήταν νομικά αποκαλυπτικό, δίκαιο και συνηθισμένο σε κάθε άλλη περίπτωση. Στην πράξη αυτή η απαίτηση των εισαγγελέων σήμαινε κάλυψη των φονιάδων, γιατί ήταν αδύνατο οι ίδιοι μάρτυρες να εμφανιστούν εν ψυχρώ ξανά με τους δικηγόρους τους και να αποκαλύψουν οργανωμένους δολοφόνους, που τώρα πια έχουν ανασυνταχθεί και έχουν όλο το πολιτικό περιβάλλον ευνοϊκό γι’ αυτούς. Τέτοιοι μάρτυρες έχουν κάθε λόγο να τρέμουν για τη ζωή τους, αν ξαναμιλήσουν. Η διαμάχη για τη νομιμότητα ή μη των καταθέσεων μεταφέρθηκε και στο νομικό κόσμο. Η πλειοψηφία αυτών που μίλησαν υποστήριξαν ότι πρέπει να ξεκινήσει νέα διαδικασία, με επικεφαλής τους υπερασπιστές των 17νοεμβριτών, που πρωτοστάτησαν στην καταγγελία της αστυνομίας. Υπήρξαν ωστόσο αρκετοί που υποστήριξαν ότι η προηγούμενη διαδικασία ήταν νόμιμη. Η αστυνομία διαμαρτυρήθηκε και υποστήριξε τη νομιμότητα των ενεργειών της, προβάλλοντας ταυτόχρονα το επιχείρημα -που δε διαψεύστηκε από κανέναν- ότι τις ενέργειες αυτές επόπτευαν οι εισαγγελικές αρχές. Ο Σανιδάς τάχθηκε υπέρ της ακυρότητας των καταθέσεων και συνέστησε στους αστυνομικούς να χαμηλώσουν τους τόνους. Στη συνέχεια συγκάλεσε σύσκεψη, στην οποία αποφασίστηκε ότι όσες καταθέσεις είναι «αυτονοεχοποιητικές» θα πάνε στο αρχείο!!! Δηλαδή πάρθηκε η καταπληκτική απόφαση να μην ασκηθούν οι διώξεις κατά των πέντε ηθικών αυτουργών με βάση αυτές τις καταθέσεις, αλλά να διενεργηθεί από την αρχή προκαταρκτική εξέταση από τις εισαγγελείς Πρωτοδικών Μαρουσώ Καλαντζή και Ελένη Ραΐκου. Οι εισαγγελείς θα καλούσαν τους πέντε σε απολογία και θα χρησιμοποιούσαν εναντίον τους μόνο τη μαρτυρική κατάθεση του 38χρονου από το σύνολο 75 καταθέσεων που είχαν πάρει οι αστυνομικές αρχές (Ελευθεροτυπία, 17/4/2007). Με λίγα λόγια, η ανώτατη εισαγγελική αρχή λειτούργησε ως συνήγορος υπεράσπισης των πέντε κατηγορούμενων για ηθική αυτουργία.
Μετά την αποκατάσταση της «δικονομικής τάξης» αναβλήθηκε και η διαδήλωση της «Θύρας 7», αφού ο σκοπός της είχε πραγματοποιηθεί.
Οι συνήγοροι των πέντε, μεταξύ των οποίων και ο δικηγόρος του ναζιστή Ανδρουτσόπουλου Τ. Μιχαλόλιας, είχαν εύκολο έργο σε μία υπόθεση που υπονομεύτηκε από την πρώτη στιγμή. Οι πελάτες τους αρνήθηκαν κάθε κατηγορία.

Να καταγγείλουμε τη φασιστική βία του καθεστώτος Κόκκαλη

Μ’ αυτόν τον τρόπο μπήκαν οι βάσεις για να μείνει και αυτή τη φορά, όπως πολλές άλλες στο παρελθόν, η βία του μηχανισμού Κόκκαλη μέσα στον Ολυμπιακό ατιμώρητη. Ο ίδιος ο Κόκκαλης κρύφτηκε πίσω από το άλλοθι που του έδωσε το καθεστώς για στημένο ραντεβού και για ευθύνη όλων των ομάδων για τη βία. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός έβγαλε μία ανώδυνη ανακοίνωση ότι καταδικάζει τη βία στον αθλητισμό και ότι όσοι συμμετέχουν σε βίαια επεισόδια, όπως αυτό της Παιανίας, δεν ανήκουν στην «οικογένεια του Ολυμπιακού». Αμέσως μετά όλους αυτούς τους αγκάλιασε «η οικογένεια», όπως είχε αγκαλιάσει και τον κατηγορούμενο για τα επεισόδια της Νέας Σμύρνης, που συνελήφθη ξανά στην Παιανία και παραμένει υπάλληλος της Ιντρακόμ.
Πιο χαρακτηριστική περίπτωση για τη συγκάλυψη είναι αυτή του μέλους του ΔΣ της ΠΑΕ, για το οποίο η τελευταία ανακοίνωση της διοίκησης αναφέρει ότι για οποιαδήποτε μέτρα εναντίον του θα αναμένει να ολοκληρωθεί η ανακριτική διαδικασία! Ένας από τους πέντε κατηγορούμενους, εργαζόμενος στην Ιντρακόμ και πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Ολυμπιακού Παγκρατίου, πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι βρισκόταν στην εργασία του την ώρα των επεισοδίων. Επικαλέστηκε ενώπιον των εισαγγελέων ανώτερους υπαλλήλους της Ιντρακόμ, οι οποίοι, όπως είπε, μπορούν να επιβεβαιώσουν τον ισχυρισμό του. Ωστόσο στην προανακριτική δικογραφία υπάρχουν μαρτυρίες που τον εμφανίζουν να βρισκόταν στην Παιανία και όχι μόνο να συμμετείχε στα επεισόδια, αλλά και να ήταν στην «πρώτη γραμμή» μαζί με ηγετικά στελέχη συνδέσμων του Ολυμπιακού. Στελέχη της ΠΑΕ έσπευσαν να καλύψουν έναν από αυτούς που υποδείχτηκε από τους συλληφθέντες ως διοργανωτής και εμπλεκόμενος στα επεισόδια της Παιανίας, δηλώνοντας ότι «την ώρα των επεισοδίων εργαζόταν στο γήπεδο...». Πριν από μερικά χρόνια, σε ενέδρα που είχε στηθεί στην Καλλιθέα από όπου θα περνούσε το πούλμαν με τους μπασκετμπολίστες του Παναθηναϊκού, συνελήφθηε ένας από τους δράστες, ο οποίος ήταν υπάλληλος της Ιντρακόμ. Ούτε καταδικάστηκε ποτέ ούτε υποβιβάστηκε στην εργασία του (Καθημερινή, 1/4/2007).
Η πολιτική απάντηση της κυβέρνησης στη δολοφονία ήταν να αναστείλει τη λειτουργία όλων των αθλητικών συνδέσμων, βάζοντάς τους όλους στο ίδιο τσουβάλι για άλλη μία φορά. Αυτή η γενική και συλλήβδην απαγόρευση βοήθησε τον Κόκκαλη, γιατί του έδωσε την ευκαιρία να συγκροτήσει ένα αντιαπαγορευτικό μέτωπο με θύρες από όλες τις ομάδες, συμπεριλαμβανομένου του Παναθηναϊκού, που έβγαλαν κοινή διακήρυξη κατά του συγκεκριμένου μέτρου. Δε γνωρίζουμε πώς θα λειτουργήσει στην πράξη αυτό το μέτρο και αν πράγματι θα έχει κάποια αποτελεσματικότητα ενάντια στη συγκεκριμένη μερίδα των οπαδών του Ολυμπιακού που συγκροτούν το στρατό της βίας και οι οποίοι δεν έχουν σε καμία περίπτωση σχέση με τον πλατύ δημοκρατικό κόσμο αυτής της ομάδας. Είναι γεγονός πάντως ότι μόνο στον Ολυμπιακό του Κόκκαλη υπάρχουν τόσο ανοιχτοί δεσμοί μεταξύ διοίκησης ΠΑΕ και τμήματος των συνδέσμων των οπαδών, δεσμοί που φτάνουν μέχρι και την εκπροσώπησή τους στο διοικητικό συμβούλιο.
Αντιδρώντας στο τσουβάλιασμα η διοίκηση της ΠΑΕ του Παναθηναϊκού με ανακοίνωσή της ξεκαθάρισε ότι έχει απομονώσει σε ένα μεγάλο βαθμό τους οργανωμένους, κάνοντας έμμεση αλλά πολύ σαφή καταγγελία για την υπόθαλψη της βίας από την ΠΑΕ του Ολυμπιακού και τη σχέση της με τους συνδέσμους της. Η ανακοίνωση του Παναθηναϊκού αναφέρει για τη σχέση της ΠΑΕ με τους συνδέσμους ότι: «Δεν τους έχει αναγνωρίσει. Δεν τους έχει χρησιμοποιήσει για να αλλάξει διοίκηση. Δεν τους έχει χρησιμοποιήσει για να κερδίσει παιχνίδι. Δεν τους έχει συμπεριλάβει στη διοίκησή της. Δεν τους έχει χρησιμοποιήσει για να κάνει πολιτική και να περάσει τη γραμμή της πουθενά. Δεν τους έχει δώσει δημόσιο βήμα μέσα από εκπομπές οπαδικές. Δεν έχει ναυλώσει καράβια και αεροπλάνα για να τους μεταφέρει κάπου με δωρεάν εισιτήρια. Δεν έχει κινηθεί για να τους ελευθερώσει ύστερα από συλλήψεις από επεισόδια, ακόμα και σε διεθνές επίπεδο. Δεν τους έχει αναγορεύσει σε συνομιλητές της για διώξιμο προπονητών και επιλογές παικτών. Δεν περίμενε την απόφαση της Σούπερ Λίγκα για να σταματήσει τη διάθεση εκτός έδρας εισιτηρίων. Δεν τους έχει χρησιμοποιήσει για να δηλώνει έμμεσα με πανό τις απόψεις της».
Όμως ούτε η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ούτε κανείς άλλος δεν τόλμησε να καταγγείλει, και μάλιστα πιο ανοιχτά, όπως έπρεπε, ότι στον Ολυμπιακό, σε αντίθεση με τις άλλες ομάδες που διαθέτουν επίσης χούλιγκαν και τραμπούκους, είναι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης που προωθεί για χρόνια τη βία στις τάξεις των οπαδών κυρίως μέσα από το δόγμα της νίκης με κάθε μέσο, μέσα σε καθεστώς πλήρους ανοχής και ατιμωρησίας. Αυτός είχε αποκαλέσει «κότες» τους παίκτες του Παναθηναϊκού σε ένα κρίσιμο παιχνίδι στη Ριζούπολη το 2003, που χαρακτηρίστηκε από την επίθεση με πέτρες στην αποστολή του Παναθηναϊκού και από το κλίμα της τρομοκράτησης του αντιπάλου που έφτιαξε η εξέδρα. Ο πρόεδρος της ομάδας επίσης κάλεσε τους παίκτες πριν από το παιχνίδι με την ουκρανική Σαχτάρ, πέρσι, «πάση θυσία, ακόμη μπουνιές και κλωτσιές, αν χρειαστεί, να πάρουμε την νίκη» χωρίς να καταγγελθεί από κανέναν.
Είναι πλήθος τα επεισόδια ατιμώρητης μέχρι σήμερα βίας που εμφανίστηκαν κατά την προεδρία του καθεστωτικού ολιγάρχη και που ακολούθησαν μία κλιμάκωση μέχρι τη βία της Παιανίας. Στο καθεστώς της ασυλίας των ηθικών και φυσικών αυτουργών της βίας αναφέρεται πολύ διεξοδικά το άρθρο του Βήματος (8/4) με τίτλο «Χουλιγκανικό παρακράτος Κόκκαλη», όπου περιγράφεται πώς αστυνομία και Κόκκαλης συνεργάζονται για να καλύπτουν τους τραμπούκους: «Τακτικές συναντήσεις με εκπροσώπους της ΠΑΕ Ολυμπιακός, αλλά και «ανοιχτή γραμμή» με ανώτατους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. διατηρούσαν επί σειρά ετών τουλάχιστον πέντε αρχιχούλιγκαν του Ολυμπιακού, από τους οποίους τρεις διαδραμάτισαν ενεργό ρόλο στην αιματηρή συμπλοκή της Παιανίας… Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί, η ΠΑΕ μέσω τεσσάρων ή πέντε συνεργαζόμενων δικηγόρων φρόντιζε να υπερασπίζεται τους οπαδούς που κατηγορούνταν για επεισόδια, ενώ πλήρωνε και τις εγγυήσεις για την αποφυλάκισή τους όποτε, έπειτα από επεισόδια στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, κατέληγαν στη φυλακή (οι υπογραμμίσεις δικές μας). Ενδεικτική των προσβάσεων που διέθεταν ορισμένοι επικεφαλής των συνδεσμιτών… είναι η χορήγηση εισιτηρίων στις θέσεις των επισήμων στον αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στη Ριζούπολη (3-0) το 2003, όπου είχαν προκληθεί σοβαρά επεισόδια. Αρκετοί από τους αρχιχούλιγκαν του Ολυμπιακού εμφανίστηκαν κατά καιρούς σε θέσεις υπαλλήλων της ΠΑΕ ή θυγατρικών εταιρειών και, όπως λέγεται, υπήρχε φροντίδα για χρηματοδότησή τους, ενώ δύο υπάλληλοι της ΠΑΕ είναι ήδη κατηγορούμενοι και για συμμετοχή στο μακελιό της Παιανίας… Ορισμένοι από τους αρχιχούλιγκαν, πάντως, τα τελευταία χρόνια κρατούσαν «ανοικτή γραμμή» και με ανώτατους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., προκειμένου να διοχετεύουν πληροφορίες ειδικά για τη συμμετοχή οπαδών του Παναθηναϊκού στα επεισόδια ή να προσπαθούν να πείσουν τους αστυνομικούς να χαλαρώσουν τους ελέγχους τους στις θύρες του γηπέδου Καραϊσκάκη κατά την προσέλευση των οπαδών».
Η αστυνομία δε θα μπορούσε να επιδείξει αυτή τη στάση συνεργασίας με τους τραμπούκους του Κόκκαλη, στάση που δεν έχει καταγγελθεί από κανένα, αν δεν είχε άνωθεν πολιτικές εντολές.
Θα θυμίσουμε εδώ πως, όταν ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών για τα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη πριν από τον αγώνα με τον Πανιώνιο, συγκλήθηκε σύσκεψη στον Πειραιά με τη συμμετοχή του δημάρχου Αγραπίδη, βουλευτών, πολιτικών και κοινωνικών φορέων, κι έβγαλαν ψήφισμα υπέρ του Ολυμπιακού πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση του Εφετείου, στο οποίο έκανε προσφυγή ο Κόκκαλης. Άμεσο αποτέλεσμα αυτού του ψηφίσματος ήταν καταρχάς η απόφαση του Εφετείου για επιστροφή των βαθμών και, όπως αναφέραμε παραπάνω, το ότι η δίκη των συλληφθέντων για τα επεισόδια έχει αναβληθεί τέσσερις φορές και δεν έχει γίνει ακόμα. Θα θυμίσουμε επίσης πως μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί οι δράστες των αιματηρών επιθέσεων κατά των αθλητικών δημοσιογράφων Συρίγου και Στέλλα, που είχαν έρθει σε αντιπαράθεση με τον ολιγάρχη.
Το πιο μεγάλο ζήτημα ωστόσο είναι ότι μέσα στη βία του καθεστώτος Κόκκαλη κρύβεται ο καθαρά πολιτικός φασισμός, και μάλιστα ο φασισμός.
Δεν πρόκειται μόνο για το ότι τα τελευταία χρόνια έγινε δημοφιλές το ναζιστικού τύπου σύνθημα «βαζελοκτονία» με πανό στην κερκίδα και με διακίνηση αυτοκόλλητων (από τους “ούλτρας” του Ολυμπιακού), ένα σύνθημα που έγινε πράξη στην Παιανία. Πρόκειται για το ότι τελευταία στους αγώνες του Ολυμπιακού εμφανίζονται πολλά πανό του συνδέσµου Misfits της Καλλιθέας, που έχει σήµα τη νεκροκεφαλή των SS, και ανάμεσα σ’ αυτά εμφανίζονται και πανό με τον αγκυλωτό σταυρό σε περίοπτη θέση χωρίς να ενοχλείται κανένας. O σύνδεσµος Misfits είναι «νόμιμος» με έδρα και τηλέφωνο. Πριν από λίγο καιρό και για πολλούς µήνες κάποιοι που αυτοδιαφηµιζόντουσαν ως εθνικιστές Ολυµπιακοί είχαν ιστοσελίδα µε τον τίτλο «Red Nasionalists», που σήµερα έχει αποσυρθεί. Το κεντρικό σύνθηµά τους ήταν: «ΘΡΥΛΟΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΑ!». Σε σχετικό κοµµάτι αναφέρουν τις «15 αρχές του RED-NATIONALISTS ΤΟΠΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΗΣ “ΠΟΡΦΥΡΑΣ ΦΑΛΑΓΓΑΣ”». Εκεί µεταξύ άλλων ανέφεραν: «θέση έχουν οι Ολυµπιακοί, οι πατριώτες και οι εθνικιστές. Οποιοσδήποτε άλλος απορρίπτεται... Μπορούν να παραβρεθούν είτε Ολυµπιακοί είτε συναγωνιστές άσχετοι µε την ιδέα του Ολυµπιακού, χωρίς όµως δικαιώµατα πέραν της ελευθερίας του λόγου τους. Οι Red-Nationalists, κατά κόσµον “Πορφυρά Φάλαγγα”, δεν αποτελούν επίσηµο σύνδεσµο του Ολυµπιακού. Δεν αποτελούν καν σύνδεσµο (προς το παρόν). Δεν έχουµε σχέση µε τη Θύρα 7 σαν “Πορφυρά Φάλαγγα” τουλάχιστον προς το παρόν. Διεκδικούµε έναν Ολυµπιακό που τον πρώτο λόγο έχει ο σκεπτόµενος και βίαιος συνάµα ΛΑΟΣ του, καθώς και µια Ελλάδα που τον πρώτο λόγο θα έχουν τα ΠΑΙΔΙΑ της» (από το περιοδικό Γαλέρα, Απρίλης 2007).
Πριν από ένα χρόνο είδαμε ρώσους τραμπούκους της ΤΣΣΚΑ να έρχονται καλεσμένοι από τραμπούκους του Ολυμπιακού για να δείρουν Παναθηναϊκούς στο Παγκράτι. Είναι γνωστό επίσης ότι ο Ολυμπιακός έχει αδελφοποιηθεί με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, που εκφράζει πολιτικά τους σέρβους γενοκτόνους της Βοσνίας, και η «Θύρα 7» με την αντίστοιχή της στη σέρβικη ομάδα θύρα Delije. Αυτή βρισκόταν υπό τη διοίκηση του σέρβου σοβινιστή σφαγέα Αρκάν στη διάρκεια του εθνοεκκαθαριστικού πολέμου στη Βοσνία και μέλη της συμμετείχαν στα δολοφονικά τάγματά του (από άρθρο της αγγλικής Observer, 18/1/2004). Αυτοί έβαλαν χέρι βοηθείας στην Παιανία.
Όλα τα πιο πάνω δεν μπορεί παρά να συνδέονται άμεσα με το σημερινό ιδιοκτήτη της ομάδας.
Η ΟΑΚΚΕ είχε έρθει αντιμέτωπη με τη βία των τραμπούκων που, φωνάζοντας «κάτω τα χέρια από τον Ολυμπιακό και τον Κόκκαλη», σκίσανε μία-μία όλες μας τις αφίσες στο Κερατσίνι, που καλούσαν σε καταψήφιση του ανθρώπου του Κόκκαλη Σαλαλέ στις δημοτικές του 2006. Ένας από αυτούς τότε, μισότρελος από μίσος, μας δήλωσε ότι ευχαρίστως θα μας ξεκοίλιαζε, αν το αφεντικό του ο Κόκκαλης, που του έδινε ψωμί, του το ζητούσε. Η ΟΑΚΚΕ αντιμετώπισε τότε τους τραμπούκους με το γνωστό τρόπο της ανοιχτής καταγγελίας μέσα στο λαό του Κερατσινιού με ντουντούκα και προκήρυξη και στη βάση της γραμμής του ενιαίου αντιφασιστικού μετώπου. Μέσα σε αυτό το κλίμα της καταγγελίας κόλλησε και την αφίσα της για την υπερψήφιση του Μελά, ώστε να μην εκλεγεί ο Σαλαλές, η δημοτική κίνηση «Καινούρια Μέρα». Έτσι κόπηκε το χέρι τους και οι Κόκκαλης-Σαλαλές έχασαν για λίγους ψήφους τη δημαρχία του Κερατσινιού.
Η ΟΑΚΚΕ έκανε νέα καμπάνια καταγγελίας του καθεστώτος Κόκκαλη με την αφίσα της με τίτλο «ΠΑΙΑΝΙΑ: ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΟΚΚΑΛΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ. Δημοκρατική αντίσταση στο φασισμό που εμφανίζεται σα χουλιγκανισμός».
Αυτή πρέπει να είναι η δημοκρατική απάντηση στη δολοφονική βία, ένα πλατύ μέτωπο ανοιχτής καταγγελίας για τη συσπείρωση του λαού ενάντια στον εκφασισμό της χώρας.
Η σοσιαλφασιστική βία, περισσότερο από κάθε άλλη φασιστική βία, αντιμετωπίζεται πρώτα με πολιτικά μέσα και μετά με αστυνομικά, και το πρώτο πολιτικό μέτρο είναι η αποκάλυψη των πολιτικών και ηθικών υπαίτιων της βίας αυτής.