Η Ρωσία βέβαια ισχυρίζεται τώρα ότι οι ΗΠΑ έφυγαν από τη συνθήκη για τα αντιβαλλιστικά όπλα, την γνωστή ως ΑΒΜ, το 2002 για να ανατρέψουν την πυρηνική ισορροπία σε βάρος της Ρωσίας και ότι τώρα εγκαθιστούν το σύστημα αναχαίτισης στην ανατολική Ευρώπη για να την δυσκολέψουν περισσότερο. Πρόκειται για το επιχείρημα ότι φτιάχνοντας καλύτερη άμυνα οι ΗΠΑ αχρηστεύουν μέρος του ρώσικου επιθετικού δυναμικού οπότε δυναμώνει η σχετική ισχύς του επιθετικού δυναμικού των ΗΠΑ. Αλλά οι ΗΠΑ έφυγαν από αυτήν την συνθήκη το 2002 εξαιτίας της επίθεσης στους δίδυμους πύργους επειδή από τότε θεώρησαν ότι θα μπορούσαν να πληγούν από το Ιράν με πυραύλους με βιολογικά, χημικά και πυρηνικά όπλα. Δεν είναι τυχαίο ότι τότε ο Πούτιν είχε ελάχιστα αντιδράσει σε αυτήν την πρωτοβουλία ακριβώς γιατί ήξερε ότι ο κύριος εχθρός για τις ΗΠΑ ήταν το ολοκληρωτικό Ισλάμ και άλλωστε εναντίον αυτού του ισλάμ πρότεινε όλα αυτά τα χρόνια στις ΗΠΑ το κοινό αντιτρομοκρατικό μέτωπο.
Άλλωστε αυτό φαίνεται και στο καθαρά πολιτικό επίπεδο. Στα περισσότερα διεθνή ζητήματα οι ΗΠΑ επιδιώκουν συμμαχία με τη Ρωσία στα πλαίσια μιας παγκόσμιας στρατηγικής που έχει σαν κύριο εχθρό τις αντιδυτικές χώρες του τρίτου κόσμου. Αν οι ΗΠΑ και η ΕΕ είχαν σαν κύριο εχθρό τη Ρωσία δεν θα εγκαθιστούσαν αυτά τα πολύ ασήμαντα σε δύναμη πυρός συστήματα (10 πύραυλοι αναχαίτισης) αλλά πολύ ισχυρότερα με εκατοντάδες πυραύλους που θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν ένα μικρό πάντα μέρος από τους χιλιάδες πυραύλους μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς που θα κατευθύνονταν προς την Ευρώπη. Λέμε προς την Ευρώπη γιατί οι ρώσικοι πύραυλοι που κατευθύνονται προς τις ΗΠΑ δεν περνάνε πάνω από την Ευρώπη, αλλά πάνω από τον Βόρειο Πόλο από όπου είναι και η πιο σύντομη διαδρομή.
Βέβαια η ρώσικη προπαγάνδα και τα τσιράκια της όταν μιλάνε αφήνουν να εννοηθεί ότι οι πύραυλοι αναχαίτισης στην Πολωνία είναι πυρηνικοί. Ο Αλαβάνος πχ είπε ότι «το αμερικάνικο σχέδιο της αντιβαλλιστικής ασπίδας, ουσιαστικά πάει να πυραυλοποιήσει όλη την Ανατολική Ευρώπη». Κρύβουν δηλαδή επιμελώς ότι αυτοί οι πύραυλοι που θα εγκατασταθούν στη Πολωνία (πάτριοτ τρίτης γενιάς) καταστρέφουν τον αντίπαλο πυρηνικό πύραυλο με μια τεχνική που χρησιμοποιεί απλά την κινητική τους ενέργεια (Μοντ, 5 Ιούνη). Πάνω σε αυτή τη δημαγωγία έχτισε ο Πούτιν τη γνωστή πια απειλή ότι θα χτυπήσει με πυρηνικά την Ευρώπη. Πραγματικά δύσκολα μπορεί κανείς να καταλάβει παρακολουθώντας τη ρώσικη προπαγάνδα, εννοούμε εδώ κυρίως την προπαγάνδα των πρακτόρων της σε κάθε χώρα, ότι τα συστήματα της Πολωνίας και της Τσεχίας είναι καθαρά αμυντικά ή ότι ίδια ακριβώς υπάρχουν εδώ και χρόνια στη Νορβηγία, στην Αγγλία και στην Γροιλανδία.
Αλλά υπάρχει ένα στοιχείο που δεν έχει όσο πρέπει τονιστεί και που μιλάει όσο χίλιες αναλύσεις για το ότι άλλοι είναι οι λόγοι που κάνουν τη Ρωσία να αντιδρά τόσο λυσσαλέα στην εγκατάσταση των βάσεων στην Πολωνία και στην Τσεχία και όχι η άμυνα του εδάφους της. Αν η Ρωσία εννοούσε τον ισχυρισμό της ότι αυτά τα συστήματα την απειλούν δεν θα πρότεινε να τα εγκαταστήσει το ΝΑΤΟ στην Τουρκία. Πραγματικά στη συνάντηση των G8 στο Heiligendamm ο Πούτιν δήλωσε: «αν οι ενωμένες Πολιτείες θέλουν να εγκαταστήσουν συστήματα αναχαίτισης να το κάνουν στην νότια Ευρώπη, στις χώρες του ΝΑΤΟ» και ανέφερε συγκεκριμένα σαν παράδειγμα την Τουρκία (Μοντ, 13/6/2007). Αυτή η δήλωση προδίδει όσο καμιά ότι άλλες είναι οι πραγματικές προθέσεις της σημερινής Ρωσίας γιατί η Τουρκία έχει κοινά σύνορα με τη Ρωσία, ενώ δεν έχει ούτε η Πολωνία, ούτε η Τσεχία.

Κατά τη γνώμη μας αυτό που θέλει η πουτινική Ρωσία με αυτή τη φασαρία είναι δύο πράγματα.
Το ένα είναι να αποτρέψει τις πρώην αποικίες της ανατολικής Ευρώπης να αυτονομηθούν εντελώς πολιτικοστρατιωτικά από την ίδια. Και αυτό σημαίνει να αντιμετωπίσουν την απειλή που η ίδια αντιπροσωπεύει γι αυτές. Αυτό πρακτικά σημαίνει να δυναμώσουν τους στρατιωτικούς τους δεσμούς με το ΝΑΤΟ και μάλιστα να ενταχθούν σε ένα γενικότερο αμυντικό πρόγραμμα για την άμυνα της Ευρώπης. Σήμερα το πολιτικό περιεχόμενο αυτού του προγράμματος είναι η άμυνα απέναντι σε έναν δευτερεύοντα εχθρό, το Ιράν. Αύριο θα είναι η Ρωσία. Αυτό που δεν θέλει η Ρωσία είναι να υπάρχει μια ανατολική Ευρώπη που θα είναι η πρώτη πολιτική και στρατιωτική άμυνα της Ευρώπης. Στην ουσία αυτό που είναι ελεεινό στη στάση της Ρωσίας σε σχέση με την αντιπυραυλική βάση στην Πολωνία και στην Τσεχία είναι ότι απορρίπτει το δικαίωμα δύο χωρών να οργανώσουν την άμυνά τους όπως νομίζουν και να συνεργαστούν με όποια χώρα νομίζουν. Για να απαντήσει σε όσους του κάνουν αυτή την κριτική ο Πούτιν δήλωσε ότι η Πολωνία και η Τσεχία απλά εκτελούν εντολές των ΗΠΑ στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όπως κάποτε εκτελούσαν εντολές της ΕΣΣΔ στα πλαίσια του Συμφώνου της Βαρσοβίας! Για τον αρχικαγκεμπίτη οι χώρες αυτές δεν έκαναν ποτέ κανένα δημοκρατικό ανεξαρτησιακό κίνημα. Απλά μεταφέρθηκαν εθελόδουλα από έναν δυνάστη σε έναν άλλο. Αυτή είναι η λογική του φασισμού. Δεν υπάρχουν ανεξάρτητα άτομα προικισμένα με δικιά τους θέληση, δεν υπάρχουν ανεξάρτητα έθνη και κράτη που έχουν τη βαθιά και ακατανίκητη θέληση για αυτοδιάθεση. Όλοι είναι αλλοτριωμένοι.
Το δεύτερο, αλλά κατά τη γνώμη μας το σημαντικότερο που θέλει η Ρωσία με αυτόν το θόρυβο που ξεσήκωσε είναι να αποδεσμευτεί από τη συνθήκη των συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη, την λεγόμενη CFE. Αυτή τη συνθήκη που υπέγραψε ο Γκορμπατσώφ το 1987 περιόριζε εξαιρετικά την τρομαχτική υπεροπλία σε συμβατικά όπλα της ΕΣΣΔ απέναντι στην Ευρώπη, έβαζε τα στρατεύματά της κάτω από νατοϊκή επίβλεψη όπως έμπαιναν κάτω από ρώσικη και τα νατοϊκά και κυρίως την υποχρέωνε να αναδιπλωθεί από μια σειρά περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ. Χάρη σε αυτή τη συμφωνία καθησυχάστηκαν οι ΗΠΑ και αφοπλίστηκε σε μεγάλο βαθμό τόσο σε πυρηνικά όπλα όσο και σε συμβατικά η Ευρώπη. Έτσι έγινε δυνατή η νέα ρώσικη στρατηγική του ψόφιου κοριού που τόσο πελώριες παγκόσμιες νίκες έδωσε στην καγκεμπίτικη στρατηγική περικύκλωση της Ευρώπης και της Ιαπωνίας. Τώρα ήρθε η ώρα να σταματήσει η τακτική του ψόφιου κοριού. Τώρα ο κοριός δεν είναι ούτε ψόφιος, ούτε κοριός. Έτσι λοιπόν η Ρωσία αρνείται να ικανοποιήσει τη βασική πλευρά της CFE που είναι να αποσύρει τα στρατεύματά της από τη Γεωργία και από τη Μολδαβία. Αυτή θέλει νέες επεμβάσεις όχι να εγκαταλείπει θέσεις. Επίσης σύντομα η Ρωσία θα χρειαστεί να επανεξοπλιστεί για να βρει την παλιά της υπεροχή απέναντι στην Ευρώπη και να την τρομοκρατήσει έτσι καθώς θα είναι ενεργειακά αιχμάλωτη, πολιτικά διασπασμένη και στρατιωτικά μισο-αφοπλισμένη ώστε αργότερα να εξαπολύσει το Blitzkrieg. Ήδη ο υπουργός άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Ιβανόφ ανακοίνωσε ότι εξαιτίας της πρόκλησης που αντιπροσωπεύουν τα συστήματα της Πολωνίας και της Τσεχίας από δω και μπρος η Ρωσία δεν θα ειδοποιεί το ΝΑΤΟ για τις κινήσεις των στρατευμάτων της (Μοντ, 5 Ιούνη). Η είδηση πέρασε στα ψιλά στον δυτικό τύπο. Προφανώς οι νατοϊκοί θα καθησυχάστηκαν από άλλα κανάλια, αλλά το μέλλον θα αποδείξει ότι ο ρώσικος επανεξοπλισμός δεν θα αργήσει να ξεκινήσει. Η χιτλερική ιστορία θα επαναληφθεί. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτά που έκανε ο γερμανικός ιμπεριαλισμός με κοντοπρόθεσμα σχέδια, τα κάνει η Κα Γκε Μπε με μακροπρόθεσμα. Νομίζει ότι έτσι θα αποφύγει τα λάθη του τρίτου Ράιχ και θα κερδίσει τον πόλεμο.