ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΜΟΙ
Στην υπηρεσία των κομματικών εκκαθαρίσεων και του παραγωγικού σαμποτάζ

Τεράστια είναι η καταστροφή που έχουν αφήσει μέχρι σήμερα πίσω τους οι φωτιές τους δύο τελευταίους μήνες. Από μία πρώτη εκτίμηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας το σύνολο των πυρκαγιών έφτασε τις 3.000 σε όλη τη χώρα με 11 νεκρούς και 500.000 στρέμματα αποτεφρωμένων εκτάσεων. Από τα στοιχεία που έχουν έρθει στη δημοσιότητα προκύπτει ότι όλες σχεδόν οι μεγάλες φωτιές προέρχονται από εμπρησμούς. Ήδη έχουν συλληφθεί κάποιοι ύποπτοι, ενώ το ενδεχόμενο εμπρησμού ερευνάται και για την περίπτωση της Πάρνηθας.
Είναι εντυπωσιακή η στάση των Καραμανλή, Παπανδρέου, ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ, απέναντι σε αυτό το ολοκαύτωμα. Ο Καραμανλής στέκεται μακριά από το συντονισμό των εργασιών της πυρόσβεσης, δεν έχει συγκροτήσει καν μία κυβερνητική επιτροπή αντιμετώπισης της κρίσης στην οποία να συμμετέχει και ο ίδιος. Αντίθετα εμφανίζεται να εκτελεί όλα τα υπόλοιπα καθήκοντα του με μία αξιοθαύμαστη απάθεια και αδιαφορία. Μάλιστα μέσα στο μεγαλύτερο πανδαιμόνιο της φωτιάς έβγαλε λόγο σε τελετή ορκωμοσίας τριακοσίων πυροσβεστών, που αντί να βρίσκονται στα μέτωπα της φωτιάς έκαναν μπροστά στον Καραμανλή άσκηση ετοιμότητας σβήνοντας ψεύτικες πυρκαγιές (!) Κι όμως κανείς από τα άλλα κόμματα δεν ειρωνεύτηκε τον Καραμανλή για αυτή την καταστροφική γελοιότητα. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς πρωθυπουργός του καθεστώτος.
Ο Καραμανλής όπως και ο Γ. Παπανδρέου, το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ, δεν ενδιαφέρονται καθόλου να κάνουν μία εκστρατεία και να κινητοποιήσουν τις ντόπιες δυνάμεις, τους ανθρώπους τους στην τοπική αυτοδιοίκηση, να οργανώσουν τους πληθυσμούς των περιοχών για το σβήσιμο των πυρκαγιών και για την περιφρούρηση των δασών, πέρα από κάποιες κούφιες κουβέντες που πετάνε κατά καιρούς. Το ψευτοΚΚΕ «πρωτοπόρα» κάλεσε το λαό «να αναλάβει «την προστασία των δασών ο ίδιος αντιπαλεύοντας την πολιτική που τα καίει, τα καταπατά και τα εμπορεύεται, καταψηφίζοντας και τιμωρώντας τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ» (!) Προσέξτε τι λέει το ψευτοΚΚΕ : «αντιπαλεύοντας την πολιτική» αντί να πεί «αντιπαλεύοντας τις φωτιές». Καλούν τώρα δα το λαό να εμποδίσει τον καπιταλισμό στη γαιοκτησία, αλλά όχι τις φωτιές. Στην πραγματικότητα θέλουν την απόσυρση της πρότασης για αναθεώρηση του άρθρου 24. Γενικά όλοι τους κάνουν προτάσεις για οτιδήποτε άλλο εκτός από το πώς θα σβήσουν οι φωτιές. Με λίγα λόγια δεν τους ενδιαφέρει τελικά να σβήσουν οι φωτιές.
Δεν μπορούμε να αποδείξουμε ποιοι είναι αυτοί που βάζουν τις φωτιές. Μπορούμε όμως να εκτιμήσουμε ότι αυτοί οι εμπρησμοί είναι πολιτικοί όπως ήταν οι εμπρησμοί του 1995 (Πεντέλη) και του 1998 (φωτιές σε Αττική και σε όλη την Ελλάδα) και ότι συμφέρουν πολιτικά αυτό που έχουμε ονομάσει τετρακομματικό συντονιστικό δηλαδή το ρωσόδουλο μέτωπο κορυφής Καραμανλή, Παπανδρέου, ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ. Το πρωτοφανές σε έκταση και σε μαζικότητα κάψιμο ξεπέρασε σε μεγάλο βαθμό τις αντίστοιχες φωτιές στα Βαλκάνια λόγω καύσωνα, και θυμίζει έντονα το 1998 οπότε είχαν ξεσπάσει πολλές φωτιές στην Αττική και πανελλαδικά, αν και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται εκείνη η κατάσταση με την πολύ χειρότερη σημερινή. Και τότε όπως και τώρα το καθεστώς πρόβαλε την αποπροσανατολιστική του και ανυπόστατη θέση περί οικοπεδοφάγων. Είχαμε γράψει τότε ότι «η παράξενη ιδιομορφία των χιλιάδων πυρκαγιών σε ένα μόνο μήνα (Ιούλιο) που ξέσπαγαν ταυτόχρονα στο ίδιο μέτωπο φωτιάς και την ίδια στιγμή με άλλα μέτωπα σε όλη την Ελλάδα, έτσι ώστε οι δυνάμεις της πυρόσβεσης να διασπώνται σε πρωτοφανή βαθμό», δείχνουν «κεντρικό σχέδιο και κεντρικό σχέδιο οικοπεδοφαγικού εμπρησμού δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο πολιτικό κεντρικό σχέδιο εμπρησμού» (Νέα Ανατολή, φ. 311, 28/8/1998). Τότε το ζητούμενο ήταν να χτυπηθούν οι Ρωμαίος σαν υπουργός Δημόσιας Τάξης και ο Τζουμάκας σαν υπουργός Γεωργίας που στέκονταν εκείνη την περίοδο εμπόδιο σε ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ. Επίσης τότε θέλησαν να ακυρώσουν ένα νόμο των Ρωμαίου – Τζουμάκα για την κατάργηση των ελεγχόμενων σε ένα βαθμό από αυτά τα κόμματα δασοπυροσβεστών σαν επικεφαλής της κατάσβεσης. Η ευθύνη της κατάσβεσης πέρασε με αυτό το νόμο στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και στην Πυροσβεστική. Την αντίρρηση τους σε αυτή τη ρύθμιση που δεν μπόρεσαν τότε να καταργήσουν την επαναφέρουν και σήμερα με το αίτημα του «ενιαίου φορέα δασοπυρόσβεσης», ενός φορέα που δεν θα υπάγεται άμεσα στην κυβέρνηση, αλλά στην τοπική αυτοδιοίκηση όπου έχουν μεγαλύτερη δύναμη. Τον πολιτικό χαρακτήρα των εμπρησμών το 1998 τον είχε καταγγείλει ο Κατσιγιάννης (ΝΔ) που είχε μιλήσει για «17Ν» των δασών και σήμερα κάνει το ίδιο ο Γιακουμάτος που μίλησε για «πολιτικοκομματικές φωτιές» θέση που υποστήριξε και ένα τμήμα της ΝΔ (Γιαννόπουλος, Κωστόπουλος). Όλοι τους, ιδιαίτερα ο Γιακουμάτος, δέχτηκαν τον ίδιο γεμάτο νευρικότητα χλευασμό που χρησιμοποιούν σαν έσχατο όπλο οι ρωσόδουλοι όταν συλλαμβάνονται πολιτικά. Βέβαια αυτοί οι νεοδημοκράτες υπονόησαν ότι τις φωτιές τις έβαλε το ΠΑΣΟΚ για να φθείρει την κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι οι φωτιές εξυπηρετούν πολλούς στόχους. Ο πρώτος είναι να διευκολύνουν τις εσωτερικές εκκαθαρίσεις στην κυβέρνηση ενοχοποιώντας τους υπουργούς που εμπλέκονται στην υπόθεση της κατάσβεσης και της προστασίας των δασών. Ο δεύτερος είναι να παραταθεί ο χρόνος των εκλογών ώστε να διευκολυνθούν οι παραπάνω εκκαθαρίσεις. Ο τρίτος είναι να μην αλλάξει το αντιαναπτυξιακό βιομηχανοκτόνο άρθρο 24 που χαρακτηρίζει δάση μη δασικές εκτάσεις, και ο τέταρτος λόγος είναι να εμφανίσει στα μάτια του ελληνικού λαού το μεγαλύτερο εμπρηστή του πλανήτη σαν πυροσβέστη. Τον πολιτικό χαρακτήρα των πυρκαγιών τον αποκρύπτει από το λαό σύσσωμο το καθεστώς.

Όλοι όμως ασχολούνται με το κατά πόσο οι φωτιές επηρεάζουν την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Είναι φανερό ότι ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Γ. Παπανδρέου ούτε το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ θέλουν σύντομες εκλογές παρόλο που προετοιμάζονται γι’ αυτό το ενδεχόμενο αν αποτύχουν να τις παρατείνουν. Τις πρόωρες εκλογές τις θέλει μόνο η τάση της ΝΔ που ζητάει μεγάλη αυτοδυναμία και ισχυρή κυβέρνηση (Μπακογιάννη, Αβραμόπουλος). Όμως ο Καραμανλής, πρωθυπουργός όλου του ρωσόδουλου καθεστωτικού μετώπου, προτιμά έναν ανασχηματισμό με τον οποίο θα έχει την ευκαιρία να εκκαθαρίσει όσους δεν είναι αρεστοί σε ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ και πρώτοι στη λίστα είναι τώρα όσοι υπουργοί είναι αρμόδιοι για την αντιμετώπιση των φωτιών, δηλαδή ο Παυλόπουλος, ο Μπασιάκος και βέβαια πρώτος απ’ όλους αυτούς ο μοιραίος Πολύδωρας όχι για τον ανόητο στόμφο του, αλλά γιατί είχε το σθένος να πει την αλήθεια ότι ο ΣΥΝ είναι ο πολιτικός προστάτης των κουκουλοφόρων και το κυριότερο γιατί ξήλωσε την ηγεσία της αντιτρομοκρατικής παραμερίζοντας από αυτήν μια σειρά στελέχη του παπανδρεϊσμού ανάμεσά τους και τον περίφημο Σύρο (Ελευθεροτυπία, 10 Ιούνη). Γι’ αυτό άλλωστε τον τελευταίο καιρό δέχεται έντονες επιθέσεις τόσο από το νέο σοσιαλφασιστικό απόσπασμα του Επαναστατικού Αγώνα, όσο και για την αστυνομική βαρβαρότητα των αστυνομικών τμημάτων που όψιμα την ανακάλυψε, δηλαδή την έφερε στη δημοσιότητα το καθεστώς, μόνο και μόνο για να χτυπήσει το μισητό του υπουργό και όχι για να τσακίσει όλο αυτό τον μηχανισμό. Προφανώς δεν είναι ο Πολύδωρας που πρόλαβε μέσα σε τόσο λίγο χρόνο να γίνει ο γυμναστής και ο εμπνευστής όλων αυτών των διεστραμμένων βασανιστών που γεμίζουν σήμερα τα αστυνομικά τμήματα. Αυτοί αποτελούν έμψυχο υλικό ενός επερχόμενου φασισμού και την κτηνωδία τους την γνωρίζουν οι μετανάστες όχι από χθες αλλά εδώ και 17 ολόκληρα χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι ο Καραμανλής δεν έχει κάνει ούτε μία περιοδεία στα καμμένα εδάφη για να στηρίξει τους αρμόδιους υπουργούς του και έτσι τους αφήνει να βγαίνουν μόνοι τους μπροστά για να γίνονται αντικείμενα της γιούχας των ντόπιων που πολλές φορές είναι οργανωμένη από πριν αφού αμέσως μετά τη φωτιά πάνω από τα αποκαΐδια περπατάει πάντα ένας Γ. Παπανδρέου ή ένας Αλαβάνος για να συνεχίζουν τον εμπρησμό με πολιτικά μέσα. Ειδικά ο Πολύδωρας
Για να αντιμετωπίσει την πίεση που δέχεται από το κόμμα του για πρόωρες εκλογές, ο Καραμανλής έχει συντηρήσει επίτηδες ένα κλίμα ασάφειας για το χρόνο των εκλογών, ένα πρωτοφανές κλίμα πολιτικής ρευστότητας, ένα κρυφτούλι το οποίο ουσιαστικά δέχονται τα υπόλοιπα κόμματα, αφού δεν κάνουν κεντρικό ζήτημα την καταγγελία αυτής της εσκεμμένης αβεβαιότητας. Μα αυτή η αβεβαιότητα συμφέρει και τον Παπανδρέου που θέλει να εκκαθαρίσει τα ευρωπαιόφιλα σημιτικά στελέχη όπως οι Νεονάκης και Πάχτας από τα ψηφοδέλτια, κάτι στο οποίο συναντά αντιδράσεις από τις περιφέρειες αυτών των στελεχών. Οι φωτιές του έδωσαν τη δυνατότητα να αναστείλει την έγκριση των ονομάτων των υποψηφίων και όλες τις κομματικές διαδικασίες (!) επ’ αόριστο. Το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ θέλουν χρόνο για να καλλιεργήσουν το έδαφος της συγκυβέρνησης και να πάνε στις εκλογές με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όσο το δυνατόν εκκαθαρισμένα από τους αντιπάλους τους και φθαρμένα σε ποσοστά. Φαίνεται ότι όσο καίνε οι φωτιές, όσο καταστρέφεται η χώρα τόσο αυτοί κερδίζουν πολύτιμο χρόνο. Ο κυνισμός του Καραμανλή έφτασε σε τέτοιο σημείο ώστε υψηλότατο κυβερνητικό στέλεχος να δηλώνει ότι: «Αν στις 20-25 Αυγούστου καίγεται η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει ο πρωθυπουργός και να πει, πάω σε πρόωρες εκλογές στις 23 ή 30 Σεπτεμβρίου». Οπότε μπορούμε να αναμένουμε ότι και τον Αύγουστο η Ελλάδα θα καίγεται. Τώρα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ ζητάνε σύσκεψη αρχηγών κομμάτων για τις πυρκαγιές, για να βοηθήσουν τον Καραμανλή να παρατείνει την προεκλογική περίοδο, ή εναλλακτικά σύσκεψη υπό τον γεροπράκτορα Παπούλια, κάτι που δέχεται και το ψευτοΚΚΕ.
Επιπλέον, το τετρακομματικό συντονιστικό πατάει στις στάχτες για να βαθύνει το χτύπημα της ανάπτυξης και να προωθήσει τα ρώσικα συμφέροντα που υπηρετεί πιστά.

Οι φωτιές χτυπάνε την ανάπτυξη και φέρνουν τους «ρώσους» σωτήρες

Το πρωτοφανές μπαράζ εμπρησμών και το μέγεθος της καταστροφής δεν δείχνει οικοπεδοφάγους, όπως με εμμονή ισχυρίζονται οι καθεστωτικές δυνάμεις χωρίς να βάζουν καν το ζήτημα της σύλληψης των δραστών σαν κεντρικό ζήτημα, που θα ήταν το πιο λογικό αίτημα για μία τέτοια πολιτική καταγγελία. Οι οικοπεδοφάγοι δεν έχουν λόγο να προκαλούν απόλυτη καταστροφή μίας τεράστιας έκτασης που ποτέ δεν υπήρξε οικιστικός τόπος, όπως έγινε στην περίπτωση του Γράμμου. Ποτέ δεν ακούσαμε να διαφημίζονται οικόπεδα στις ματοβαμένες βουνοκορφές του Γράμμου. Ούτε μπορεί ένας σοβαρός οικοπεδοφάγος να ελπίζει ότι θα μπορέσει να χτίσει σε ένα προβλεπτό χρόνο στην περιοχή του ελατόφυτου υπερπροστατευμένου Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας. Άλλωστε πόση εμπορική αξία μπορεί να έχει ένα οικιστικό συγκρότημα σε ένα καραφλό βουνό, ή σε μία απέραντη καμένη έκταση, σε έναν κρανίου τόπο. Κυρίως όμως είναι τελείως απίθανο, όπως είπαμε παραπάνω, οι οικοπεδοφάγοι να αποφάσισαν και να διέθεταν την οργάνωση και τα μέσα για να κάψουν μέσα σε ένα καλοκαίρι όλη τη χώρα.
Χτυπώντας τους οικοπεδοφάγους, το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ βρίσκουν την ευκαιρία να χτυπήσουν έργα που είχαν προγραμματιστεί για την ανάπτυξη του τουρισμού πανελλαδικά όπως επίσης και τον αναπτυξιακό σχεδιασμό του Σουφλιά για συγκεκριμένες μη δασικές εκτάσεις της Πάρνηθας συμπεριλαμβανομένης και της κατασκευής τεχνολογικού πάρκου. Το βασικό όμως είναι ότι συγκεντρώνουν όλα τα πυρά τους ενάντια στην αλλαγή του άρθρου 24 που θα αύξαινε την προσφορά μη δασικής νόμιμης οικιστικής και κυρίως βιομηχανικής γης. Έτσι θα μειωνόταν το πρωτοφανές στην Ελλάδα κόστος ειδικά της βιομηχανικής γης που τώρα μετατρέπει ένα τεράστιο κομμάτι της βιομηχανικής παραγωγής σε εντελώς παρασιτική γαιοπρόσοδο. Χαρακτηριστική είναι η απαίτηση της Παπαρρήγα να ακυρωθούν όλες οι αποφάσεις για μεγάλα έργα που δεσμεύουν ελεύθερη γη, η οποία μπορεί να μετατραπεί σε πράσινο.
Τέλος, η κυβέρνηση Καραμανλή δεν έχασε την ευκαιρία να χώσει πιο βαθιά τον Πούτιν στη χώρα σαν «εθνικό ευεργέτη». Αυτό ίσως είναι το πιο χαρακτηριστικό και ενδεικτικό επεισόδιο για το ποιος τελικά ωφελείται από τις φωτιές. Ενώ είχε περάσει ένας μήνας με τη χώρα στις φλόγες ξαφνικά κανάλια και τηλεοράσεις πρόβαλαν σαν κεντρική είδηση ότι ο Καραμανλής τηλεφώνησε στον Πούτιν ο οποίος αμέσως αποφάσισε να στείλει πέντε πυροσβεστικά αεροσκάφη. Με ιαχές ευγνωμοσύνης έγινε δεκτή η ρώσικη βοήθεια που στην πραγματικότητα ήταν μία απάτη την οποία όλα τα κόμματα πρόθυμα κάλυψαν. Τα περίφημα πυροσβεστικά αεροσκάφη του Πούτιν δεν είναι δωρεάν, αλλά μισθωμένα. Αυτά είναι ακατάλληλα για το σβήσιμο των πυρκαγιών στα ορεινά ελληνικά δάση γιατί δεν προσφέρονται για «βολές ακριβείας» με βυθίσεις στην καρδιά της φωτιάς, ούτε μπορούν να επιχειρούν μέσα σε χαράδρες, αφού η βασική τους σχεδίαση είναι για να επιχειρούν στις αχανείς επίπεδες εκτάσεις της Ρωσίας. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αποτέλεσαν μία διαφημιστική εκστρατεία για την αγορά από τη χώρα μας των πυροσβεστικών αεροσκαφών τύπου Beriev Be-200 που καιρό τώρα προσπαθεί να προωθήσει η Ρωσία. Με λίγα λόγια πάνω στη φωτιά ο Πούτιν βρήκε την ευκαιρία για μία μικρή λεηλασία του κρατικού προϋπολογισμού. Αυτή ήταν η ρώσικη βοήθεια.
Κανένας όμως ή πολλοί λίγοι έμαθαν ότι τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έστειλαν ουσιαστική εναέρια βοήθεια από την αρχή και χωρίς πληρωμή με αεροπλάνα από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και τη Γερμανία.
Η πιο πάνω εκδούλευση που πρόσφερε ο Καραμανλής στον Πούτιν ήταν πολύ μικρή σε σύγκριση με μία άλλη μεγάλη εκδούλευση που σαν είδηση πνίγηκε στις στάχτες της Πάρνηθας. Πρόκειται για την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ Πούτιν και Καραμανλή στην Κωνσταντινούπολη για την κατασκευή ενός νέου αγωγού φυσικού αερίου από τη Ρωσία. Ο αγωγός θα περνάει από το βυθό της Μαύρης Θάλασσας στη Βουλγαρία και από εκεί στην Ελλάδα, και θα συνεχίζει για την Ιταλία, είτε μέσω Ηπείρου είτε μέσω Αλβανίας. Αυτός ο αγωγός φυσικού αερίου έρχεται ουσιαστικά να υποβαθμίσει εμπορικά τον αγωγό Τουρκίας - Ελλάδας - Ιταλίας, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν (και όχι από τη Ρωσία), και τον οποίο στηρίζουν η Ευρώπη και η Αμερική σαν εναλλακτική πηγή παροχής ενέργειας. Η Ελλάδα όμως βρήκε τον τρόπο να τον υπονομεύσει και να μεγαλώσει την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία. Το σχέδιο για τη νέα συμφωνία με τη Ρωσία κρατήθηκε μυστικό και από τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, τρίτο στην ιεραρχία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Νίκολας Μπερνς, πρώην πρεσβευτή στην Αθήνα, ο οποίος ήταν στην Ελλάδα πριν από λίγες εβδομάδες και είχε συνομιλίες με την κυβέρνηση (Ελευθεροτυπία, 12/7). Δεν χρειάζεται να πούμε ότι και αυτή η συμφωνία έγινε με διακομματική συναίνεση.
Τα σχέδια καταστροφής που απεργάζεται το ρωσόδουλο καθεστώς για λογαριασμό του μεγάλου αφεντικού αποδεικνύονται όλο και περισσότερο οδυνηρά για το λαό και για τη χώρα σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο.