Ακόμα πιο υποτακτική στο φαιοκόκκινο μέτωπο η νέα κυβέρνηση Καραμανλή

Η νέα κυβέρνηση αποδεικνύει πόσο αφοσιωμένος είναι ο αρχηγός της στα δύο μικρά φαιοκόκκινα κόμματα ΣΥΝ και ψευτοΚΚΕ, αφού καρατόμησε όσους είχαν συγκρουστεί μαζί τους την προηγούμενη περίοδο, με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τον Πολύδωρα και τη Γιαννάκου, που διώχτηκαν όχι μόνο από τα υπουργεία που είχαν, αλλά και από την κυβέρνηση, ενώ η Γιαννάκου έμεινε έξω και από τη Βουλή. Αυτή είναι η μόνη ασφαλής εκτίμηση που μπορεί να κάνει κανείς για τη νέα κυβέρνηση, της οποίας η διάρκεια είναι πολύ αμφίβολη στην περίοδο της πολιτικής ανωμαλίας που διανύουμε. Ήδη έχει αρχίσει να γίνεται λόγος για νέες πρόωρες εκλογές μετά την εξαγγελία Καραμανλή για αλλαγή του εκλογικού νόμου, μία αλλαγή που μεταβάλλει τους συσχετισμούς για τους δύο πρώτους, αλλά διατηρεί τη δύναμη των μικρών τεράτων.

Αποκεφαλισμοί για λογαριασμό του φαιοκόκκινου

Οι Πολύδωρας και Γιαννάκου καρατομήθηκαν για να αντικατα-σταθούν όπως θα δούμε παρακάτω από δύο φίλους της Ρωσίας.
Μία άλλη χαρακτηριστική περίπτωση ήταν ο Γιακουμάτος που απομακρύνθη-κε ομοίως όχι μόνο από τη θέση του υφυπουργού στο υπουργείο Απασχόλησης, αλλά και από την κυβέρνηση. Πλήρωσε τη θέση του ότι οι εμπρησμοί είχαν πολιτικό χαρακτήρα και πιο πολύ την κατηγορία που απεύθυνε στο ψευτοΚΚΕ ότι σαμπόταρε τη βιομηχανία.

Από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έφυγε ο Μπασιάκος και ανέλαβε ο πρώην υφυπουργός Αλ. Κοντός, ο οποίος αντιτάσσεται στην πώληση από την Αγροτική των προβληματικών θυγατρικών της στη Βόρεια Ελλάδα, που είχε εγκρίνει ο Μπασιάκος, και επίσης είναι δηλωμένος πολέμιος των μεταλλαγμένων. Κυρίως όμως ο Αλ. Κοντός διατηρεί καλές σχέσεις με τους «συνδικαλιστές του κάμπου», δηλαδή με τους συνδικαλιστές της πλούσιας και μεσαίας αγροτιάς όπου έχει κυριαρχήσει το ψευτοΚΚΕ με την αντιευρωπαϊκή και αντιαναπτυξιακή πολιτική του και με διαρκές αίτημα μεγαλύτερες επιδοτήσεις από το κράτος. Στην ίδια πολιτική κατεύθυνση με το ψευτοΚΚΕ έχει κινηθεί και ο Κοκκινούλης, συνδικαλιστής της ΝΔ στους αγρότες. Διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία (20/9): «Ανέβηκε επιτέλους στον 6ο όροφο ο πρώην «στρατηγός του κάμπου» Θαν. Κοκκινούλης και δήλωσε «παρών» στη χθεσινή αλλαγή ηγεσίας στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Παλιότερα, ο κ. Κοκκινούλης είχε δηλώσει ότι δεν έχει επαφή με τον 6ο όροφο του υπουργείου, όπου βρίσκεται το υπουργικό γραφείο». Ο Μπασιάκος με λίγα λόγια καρατομήθηκε γιατί δεν υποτάχθηκε στο ψευτοΚΚΕ στη Θεσσαλία και αλλού.
Την έξοδο είδε επίσης ο Παπαληγούρας από το υπουργείο Δικαιοσύνης, που σε κάποιο σημείο χάλασε τα χατίρια του καθεστώτος στη δικαστική κάθαρση και επιπλέον είχε διορίσει πρόεδρο του Αρείου Πάγου τον μη αρεστό στο καθεστώς Κεδίκογλου. Εναντίον του Κεδίκογλου είχε εξαπολύσει εκστρατεία για ένα χρόνο σχεδόν ο Αλαβάνος, ενώ χεράκι βοηθείας έδωσε και ο Τριανταφυλλόπουλος. Ο ΣΥΝ επιτέθηκε στον Κεδίκογλου, γιατί αυτός με εγκύκλιό του συνέστησε στους δικαστές να επισπεύδουν την έκδοση αποφάσεων στα ασφαλιστικά μέτρα, ώστε να μη δεσμεύονται για πολλούς μήνες παραγωγικά μέσα όπως τα πλοία με προσωρινά μέτρα που επιβάλλονται για όσο διάστημα μεσολαβεί από τη δίκη ως την έκδοση της απόφασης. Επίσης συνέστησε στους δικαστές να μην εμποδίζεται για τον ίδιο λόγο η εκτέλεση δημόσιων έργων, με αποτέλεσμα να χάνονται κοινοτικά κονδύλια, όπως στην περίπτωση ενστάσεων εργολάβων (κάτι που κάνει συχνά ο Μπόμπολας όταν αποκλείεται), ή να μη δεσμεύονται για μακρό χρονικό διάστημα δημόσιοι οργανισμοί να συνεχίζουν την απασχόληση εποχιακών συμβασιούχων που προσφεύγουν κατά της απόλυσής τους. Με λίγα λόγια στράφηκε κατά δικαστικών αποφάσεων που εκδίδονται σε συμμόρφωση με τη γραμμή του παραγωγικού σαμποτάζ και κάτω από την πίεση της καθεστωτικής υποστήριξης σε συγκεκριμένες και ελεγχόμενες από το καθεστώς ρουσφετολογικές στρατιές δημοσίων υπαλλήλων (με κάποιες λίγες εξαιρέσεις).
Τη θέση του Παπαληγούρα πήρε ο Χατζηγάκης, γνωστός για το ότι πήρε ανοιχτά θέση ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 24! Η υπουργοποίησή του ήταν μία από τις εκπλήξεις του νέου κυβερνητικού σχήματος.
Από το υπουργείο Μεταφορών ο Λιάπης υποβιβάστηκε στο υπουργείο Πολιτισμού. Αυτό που χαρακτήρισε τη θητεία του Λιάπη στο υπουργείο Μεταφορών ήταν η σύγκρουσή του με το Βουρλούμη ενάντια στην πολιτική της επιδείνωσης των εργασιακών σχέσεων στον ΟΤΕ, που ακολούθησε ο τελευταίος για να μπορέσει να ξεπουλήσει τον οργανισμό σε κάποιον από τους ανατολικούς ολιγάρχες. Ο Βουρλούμης ήθελε για καιρό να συγχωνευτεί η Cosmote με τον ΟΤΕ, ώστε να τα παραδώσει όλα μαζί στο «στρατηγικό επενδυτή» που θα επιλέξει το ρωσόδουλο καθεστώς. Σ’ αυτό το σχέδιο αντιστεκόταν ο διοικητής της Cosmote Μαρτιγόπουλος, που ήθελε η επιχείρηση να διατηρήσει την αυτονομία και την κερδοφορία της. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που μετά την πτώση του Λιάπη από το υπουργείο Μεταφορών καρατομήθηκε και ο Μαρτιγόπουλος. Ο νέος υπουργός Χατζηδάκης, κατά τεκμήριο φιλοευρωπαίος και προσκείμενος στη Μπακογιάννη, κράτησε ουδέτερη, δηλαδή πρακτικά αρνητική στάση.
Ο Κεφαλογιάννης εκδιώχθηκε από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και από την κυβέρνηση, έχοντας περάσει και αυτός μέσα από την πολιτική σύγκρουση με τους συνδικαλιστές του ψευτοΚΚΕ στους ναυτεργάτες. Στη θέση του έρχεται ο πολύπαθος Βουλγαράκης, που δεν τον αφήνει ο Καραμανλής να ριζώσει πουθενά μέχρι να καταφέρει να τον εξουδετερώσει. Μαζί με το Βουλγαράκη από το υπουργείο Πολιτισμού, καρατομήθηκε και ο υφυπουργός του στον Αθλητισμό Ορφανός, ο άνθρωπος που τόλμησε να τα βάλει με το καθεστώς Κόκκαλη στο ποδόσφαιρο.

Οι δύο υφυπουργοί Οικονομίας, που βρέθηκαν στο στόχαστρο των φαιοκόκκινων με την υπόθεση των ομολόγων, μετατέθηκαν, ο μεν Δούκας στο υπουργείο Εξωτερικών ως υφυπουργός της Μπακογιάννη, ο δε Φώλιας στο υπουργείο Ανάπτυξης, από όπου αποσύρθηκε ο Σιούφας για να αναλάβει την προεδρία της πεντακομματικής Βουλής. Ο Σιούφας διακρίθηκε για την πολιτική των παραχωρήσεων στη Ρωσία στο θέμα των αγωγών και παρασημοφορήθηκε γι’ αυτό από τον Πούτιν (!), γεγονός που ελάχιστα σχολιάστηκε. Τώρα η Ελλάδα έχει πρόεδρο της Βουλής ένα παρασημοφορημένο τσιράκι του Κρεμλίνου. Είναι πραγματικά ασύλληπτο εν ενεργεία υπουργός να παρασημοφορείται από αρχηγό μιας ξένης χώρας για εκδούλευση που έκανε σ’ αυτή τη χώρα στη διάρκεια της εκτέλεσης των καθηκόντων του, και η χώρα του να μαθαίνει απαθής μπροστά σ’ αυτό το φαινόμενο. Ο νέος υπουργός Φώλιας δεσμεύεται σε μεγάλο βαθμό από αυτή την υποτακτική στη Ρωσία πολιτική του προκατόχου του. Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από άρθρο στον Ελεύθερο Τύπο (30.9.2007) για το προφίλ του Σιούφα και τη διαδοχή από το Φώλια, με τον τίτλο «Από την Καρδίτσα στη Βουλή μέσω Κρεμλίνου»: «(Ο Σιούφας) χειρίστηκε με απόλυτη μυστικότητα το θέμα των αγωγών και του φυσικού αερίου μαζί με τον νυν υπουργό Παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη και τους γραμματείς Νίκο Στεφάνου και Δημήτρη Πλατή. Πήγε αρκετές φορές ινκόγκνιτο στη Μόσχα και ο δύσκολος Πούτιν στο τέλος τον παρασημοφόρησε. Φεύγοντας από το υπουργείο Ανάπτυξης είπε στο διάδοχό του Χρήστο Φώλια: «Τον αγωγό και τα μάτια σου!». Ακόμα και ο «δύσκολος» Πούτιν κάμφθηκε μπροστά στη δουλική αφοσίωση του καραμανλικού Σιούφα! Το θέμα είναι τώρα πόσο θα συγκινήσει ο Φώλιας το σφαγέα της Τσετσενίας…
Εκτός κυβέρνησης βρέθηκε και η Φ. Πετραλιά, πρώην υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, που ήταν κατά γενική ομολογία πετυχημένη στο υπουργείο αυτό, γεγονός που αποτέλεσε προφανώς και την αιτία της απομάκρυνσής της, αφού το σοσιαλφασιστικό καθεστώς προωθεί το σαμποτάζ των παραγωγικών δυνάμεων και δε θέλει καμία τουριστική ανάπτυξη, ιδιαίτερα όταν σ’ αυτήν εμπλέκεται δυτικό κεφάλαιο. Κατά την παράδοση του υπουργείου στο νέο υπουργό Άρη Σπηλιωτόπουλο, που επανέκαμψε μετά από πολύ καιρό στην κυβέρνηση, δήλωσε ότι οι αφίξεις αυξήθηκαν από 12 εκατ. το 2004 στα 17 φέτος, όταν ήταν η ίδια υπουργός, με συναλλαγματική συνεισφορά 1 δισ. ευρώ το μήνα στην εθνική οικονομία.
Επίσης από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και συνολικά από την κυβέρνηση έφυγαν ο πρώην υφυπουργοί Μιχαλολιάκος, θύμα της «17Ν», που απομακρύνθηκε παρόλο που εκλέχτηκε πρώτος στον Πειραιά. Εκτός βρέθηκε επίσης και ο Λαμπρόπουλος, για τον οποίο πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι ήταν ο πρώτος από την πλευρά της κυβέρνησης που είχε αντιταχθεί στην πανευρωπαϊκή συγκέντρωση των ναζιστών στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2005, με δήλωση που έκανε πολύ πριν την απαγόρευσή της από την κυβέρνηση Καραμανλή. Συγκεκριμένα είχε δηλώσει ότι οι σύγχρονοι εκφραστές του ναζισμού και του φασισμού είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα μας, που έχει πληρώσει με αίμα αυτές τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες.
Διαπιστώνουμε ότι σε αρκετές κυβερνητικές θέσεις μπήκαν φιλοευρωπαϊκά ή αναπτυξιακά στελέχη. Είναι γι’ αυτό βέβαιο ότι και στην περίοδο που έρχεται θα συνεχιστούν τα σκάνδαλα και οι εσωτερικές εκκαθαρίσεις της ΝΔ, για να φαγωθούν όσοι αναγκαστικά θα έρθουν σε σύγκρουση με τα δύο φαιοκόκκινα κόμματα.
Ωστόσο, από τις νέες εισόδους αξίζει να εξετάσουμε ξεχωριστά τους διαδόχους του Πολύδωρα και της Γιαννάκου, των υπουργείων που βρέθηκαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα στο στόχαστρο των ΣΥΝ-ψευτοΚΚΕ. Είναι σε αυτά τα υπουργεία που η διαδοχή έγινε με πολιτικά στελέχη που έχουν τουλάχιστον πολύ καλές σχέσεις με τη Ρωσία.

Ο ναύαρχος Χηνοφώτης αναλαμβάνει Αστυνομία, ΕΥΠ, Πυροσβεστική

Η κατάργηση Πολύδωρα έγινε με την κατάργηση του υπουργείου του και την εμφάνιση ενός ναυάρχου επικεφαλής του αστυνομικού μηχανισμού της χώρας. Από την ενεργή υπηρεσία και το αξίωμα του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, όπου διέπρεψε για την οικοδόμηση φιλικών σχέσεων με την Τουρκία και την προώθηση της «διπλωματίας των στρατηγών», ο Χηνοφώτης πήδηξε στο ψηφοδέλτιο της επικρατείας της ΝΔ και αμέσως μετά στο υπουργείο Εσωτερικών, επικεφαλής της Αστυνομίας της ΕΥΠ και της Πυροσβεστικής. Σε μία χώρα με νωπές τις αναμνήσεις της στρατιωτικής χούντας είναι πολύ ανησυχητική η περίπτωση ενός ναυάρχου που αναλαμβάνει τη διοίκηση της αστυνομίας και της ΕΥΠ. Κι όμως αυτή η πρωτοφανής θεαματική εκτίναξη ενός εν ενεργεία στρατιωτικού στη Βουλή και στη συνέχεια σε υπουργική θέση έγινε με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις από το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΝ, το ψευτοΚΚΕ, αλλά και από το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, που υποτίθεται ότι είχε κάθε λόγο να κάνει θόρυβο για το διορισμό ενός «φίλου των Τούρκων» στη διοίκηση των σωμάτων ασφαλείας και της ΕΥΠ.
Τον περασμένο Ιούνη ο Χηνοφώτης βρέθηκε στη Μόσχα κατόπιν πρόσκλησης του ρώσου αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων και α΄ αναπληρωτή του υπουργού Άμυνας στρατηγού Γιούρι Μπαλουέφσκι, για να συζητήσουν τις ρώσικες προσφορές πολεμικού εξοπλισμού στην Ελλάδα, και τις νέες πραγματικότητες στον τομέα της ασφάλειας στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου σχετικά με το σχέδιο του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, καθώς και τις νέες απαιτήσεις στον τομέα της άμυνας που απορρέουν από αυτό (δελτίο υπουργείου Τύπου, 27/6/2007). Αυτή ήταν η δεύτερη συνάντηση των δύο αξιωματούχων. Η πρώτη είχε γίνει με πρωτοβουλία του Χηνοφώτη στην Αθήνα το Μάρτη του 2006. Η συνεργασία του με το ρώσικο στρατό και η σύμπλευσή του με την καραμανλική τακτική της ελληνοτουρκικής «ειρήνης» για τη στήριξη του ρωσόφιλου ισλαμοφασίστα Ερντογάν δε συμβαδίζουν καθόλου με τη φήμη ότι ο Χηνοφώτης είναι άνθρωπος των ΗΠΑ.
Μετά το διορισμό του το πρώτο που έκανε ήταν να θέσει βέτο κατά της πρότασης του Παυλόπουλου για αναβάθμιση του Φούρλα, του προϊσταμένου Πολιτικής Προστασίας, που βρέθηκε στο στόχαστρο ΣΥΝ και ψευτοΚΚΕ στις πρόσφατες πυρκαγιές. Το βέτο του Χηνοφώτη, που είχε τη στήριξη του Καραμανλή, οδήγησε τελικά στην παραίτηση του Φούρλα.

Ένας φίλος της Ρωσίας στο υπουργείο Παιδείας

Ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης, παρόλο που είναι πρώην Οννεδίτης και υπέρμαχος της αναθεώρησης του άρθρου 16 και των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αναμένεται να κάνει όλες τις υποχωρήσεις που δεν έκανε η Γιαννάκου, ιδιαίτερα στο κρίσιμο ζήτημα της αξιολόγησης. Βασικός του στόχος θα είναι να μην ξαναβγούν φοιτητές και καθηγητές στο δρόμο. Η συνταγή γι’ αυτό είναι απλή: να ικανοποιήσει τα αιτήματα ΣΥΝ και ψευτοΚΚΕ, δηλαδή να καταργήσει στην πράξη το νόμο-πλαίσιο, ή άλλως να φροντίσει να παραμείνει ανενεργός στα σημεία που ενοχλεί τα δύο φαιοκόκκινα κόμματα, όπως έχουν μείνει ανενεργές για δύο χρόνια τώρα οι διατάξεις για την αξιολόγηση. Όπως δήλωσε ο ίδιος: «Πίστη μου είναι ότι η Παιδεία είναι εθνική υπόθεση που ξεπερνά τις κομματικές αντιπαραθέσεις, απαιτεί κοινωνική συναίνεση, πολιτική ωριμότητα και δημιουργική σύνθεση απόψεων».
Παρά τα διατυμπανισμένα νεοφιλελεύθερα ιδεώδη του, ως υφυπουργός Εξωτερικών ο Ευρ. Στυλιανίδης ήταν πλήρως αφοσιωμένος στην ανατολική πολιτική. Ήταν εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ στον Οργανισμό Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ) και δραστηριοποιήθηκε για την ενίσχυση της συνεργασίας με τη Ρωσία, και κυρίως για την ενίσχυση της ιδέας της δημιουργίας του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης διευκολύνοντας τους Ρώσους να προβάλουν τους εκβιασμούς τους απέναντι στις βουλγαρικές αντιστάσεις και να πάρουν τελικά το ποσοστό της κυριαρχίας του 51%. Με πρωτοβουλία του τον Οκτώβρη του 2005 έγινε ένα διήμερο ελληνορωσικό οικονομικό συμπόσιο με τη συμμετοχή πολυπληθούς ομάδας ελλήνων επιχειρηματιών με στόχο το επιχειρηματικό άνοιγμα στη ρωσική αγορά. Ήταν διοργανωτής του ταξιδιού του Καραμανλή στην Κίνα το 2006 και στήριξε την πολιτική εκχώρησης της λιμενικής υποδομής της χώρας στην Κίνα. Σε συνέντευξή του στον Flash στις 17/1/2006 δήλωσε ότι στόχος του ταξιδιού είναι: «…τα τρία τέσσερα μεγαλύτερα λιμάνια … να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της κινεζικής βιομηχανίας και να αποτελέσουν είτε αποθηκευτικά είτε διαμετακομιστικά κέντρα για τη μεσογειακή, τη βαλκανική και την ευρωπαϊκή αγορά».
Επίσης μέσω της υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας, ο Ευρ. Στυλιανίδης έχει αποδειχθεί ο βασικός «αιμοδότης» της ΜΚΟ της Εκκλησίας της Ελλάδας «Αλληλεγγύη» (Καθημερινή, 29/4/2007), διευκολύνοντας την «ανθρωπιστική» διπλωματία του Χριστόδουλου.
Αυτός είναι ο νέος υπουργός Παιδείας του Καραμανλή, που η πρώτη του κίνηση ήταν να δώσει μία πολιτική νίκη στο ΛΑΟΣ με τη βεβιασμένη και αυθαίρετη, έξω από κάθε προβλεπόμενη διαδικασία, απόσυρση του κατά τ’ άλλα αντιδραστικού βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού.

Και συγχαρητήρια από τον Πούτιν

Δεν είναι βέβαια καθόλου παράξενο ύστερα από όλα αυτά που τα πιο θερμά συγχαρητήρια που πήρε ο Καραμανλής για την επανεκλογή του ήρθαν από το πολιτικό αφεντικό του, τον Πούτιν. Αξίζει να παραθέσουμε εδώ τη συγχαρητήρια επιστολή, όπως δημοσιεύεται στην Ελευθεροτυπία, 19/9: «Δεχθείτε τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για την καθαρή νίκη του κόμματός σας στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές. Κρατώ στη μνήμη μου τις συναντήσεις μαζί σας, που πάντα ξεχωρίζουν για το κλίμα της γνήσιας εταιρικής σχέσης και εμπιστοσύνης. Χάρη στην κοινή εποικοδομητική εργασία μας πετύχαμε να προωθήσουμε ουσιαστικά το σύνολο της ρωσο-ελληνικής συνεργασίας, να ξεκινήσουμε πολύ μεγάλα έργα στον τομέα της ενέργειας, η υλοποίηση των οποίων θα επιτρέψει να εξασφαλιστεί αξιόπιστα η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης στο μέλλον. Προσβλέπω στη συνέχιση της θετικής δυναμικής στις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ελλάδας στο μέλλον. Είμαι βέβαιος πως η περαιτέρω ανάπτυξη της πολυδιάστατης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μας έχει θετικά αποτελέσματα για την Ευρώπη και τον κόσμο γενικότερα».
O Καραμανλής, ο οποίος φροντίζει να κρατάει όσο το δυνατό πιο χαρούμενο τον Πούτιν χωρίς αυτή η σχέση να πολυενοχλεί την Ευρώπη, έχει δυναμώσει από τη στήριξη που του έδωσαν μέχρι σήμερα ο Γ. Παπανδρέου, ο ΣΥΝ και το ψευτοΚΚΕ, που χτυπάνε διαρκώς την κυβέρνησή του, αλλά όχι τον ίδιο. Όσο για το ΛΑΟΣ, ήδη δήλωσε τη στήριξή του με την υπερψήφιση του Σιούφα για πρόεδρο της Βουλής. Με την ισχνή αυτοδυναμία της ΝΔ, για την οποία ο Καραμανλής είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος, εκβιάζει τώρα υπουργούς και υφυπουργούς. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας (20/9): «Στο Μαξίμου θα προσκαλείται σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του κάθε υπουργείου και μετά από το τετ α τετ που θα έχει με τον υπουργό θα μπαίνουν μέσα και οι υφυπουργοί, ώστε αν υπάρχουν προστριβές ή διαφωνίες να λύνονται αμέσως. Οι υφυπουργοί ποτέ δεν είχαν ανεβεί τα σκαλοπάτια του Μαξίμου στα τριάμισι χρόνια». Έχουμε διαπιστώσει στην πράξη πώς λύνει τις «προστριβές» ή «διαφωνίες» ο Καραμανλής, που πολλές φορές προκαλεί ο ίδιος τοποθετώντας στο ίδιο υπουργείο στελέχη που ποτέ δεν είχαν καλές σχέσεις μεταξύ τους. Η μέθοδος είναι απλή: εξοντώνει το διαφωνούντα που τον ενοχλεί κάθε φορά για την προώθηση της ρωσόδουλης πολιτικής του.

Θετικά αποτελέσματα για την Ελλάδα ή για τον κόσμο δεν πρόκειται βέβαια να προκύψουν από αυτή την πολιτική. Όσο βαθαίνει η εξάρτηση από τη Ρωσία, τόσο η χώρα θα περνάει στην οικονομική κρίση και στο φασισμό. Από τότε που ξεκίνησε η «κοινή εποικοδομητική εργασία» Καραμανλή – Πούτιν η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Και το χειρότερο για τη δημοκρατία το είδαμε στις τελευταίες εκλογές, όταν μπήκε το ΛΑΟΣ με ανοιχτούς ναζιστές στη Βουλή. Βλέπουμε επίσης πόσο άνετα νιώθουν σ’ αυτή τη Βουλή κυρίως τα δύο μικρά φαιοκόκκινα κόμματα με τους ναζιστές μέσα. Ήδη άρχισαν τις προτάσεις συνεργασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε τροποποίηση του Κανονισμού της Βουλής, ώστε να εκπροσωπούνται στο Προεδρείο όλες οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες, δηλαδή και το ΛΑΟΣ (που προς το παρόν δεν εκπροσωπείται), δηλώνοντας μάλιστα πως θα υπερψηφίσει όλους τους υποψηφίους που θα προέρχονταν από κόμματα που θα ανταποκρίνονταν θετικά στην πρότασή του! Το ψευτοΚΚΕ σε ανακοίνωσή του υπενθύμισε πως αντίστοιχη πρόταση έχει υποβάλει το ίδιο στο παρελθόν -και εξακολουθεί να εμμένει σ’ αυτήν. Είναι σαφές ότι αυτοί θα πορευτούν από κοινού και χέρι-χέρι με το νέο τσάρο Πούτιν για την καταστροφή της οικονομίας, το δυνάμωμα της φτώχειας και της ανέχειας του λαού και τη δουλική εξάρτηση της χώρας από το νεοναζιστικό άξονα Ρωσίας–Κίνας–Ιράν.