ΖΗΤΩ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΒΙΡΜΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Χιλιάδες Βιρμανοί συνεχίζουν να διαδηλώνουν ενάντια σε ένα από τα πιο βάρβαρα καθεστώτα του πλανήτη που κυβερνά τη χώρα επί 45 χρόνια. Οι βουδιστές καλόγεροι που πρωτοστατούν κρατούνται ή ακόμα και βασανίζονται εδώ και μέρες στα μοναστήρια τους. Κανείς δεν ξέρει τι έχουν απογίνει οι χιλιάδες συλληφθέντες και ποιος είναι ο αριθμός των δολοφονημένων, πάντως ανεξάρτητες πηγές μιλάνε ήδη για πάνω από 200. Οι διεθνείς οργανώσεις φοβούνται ότι οι συλληφθέντες έχουν εκτελεστεί. Οποιαδήποτε πληροφορία διοχετεύεται στο εξωτερικό με κίνδυνο της ζωής των δημοσιογράφων. Η εν ψυχρώ εκτέλεση του ιάπωνα δημοσιογράφου, που έδειξαν σε βίντεο τα μέσα ενημέρωσης, είναι χαρακτηριστική.
Η εξέγερση αυτή είναι τμήμα του αντισοσιαλφασιστικού δημοκρατικού αγώνα των λαών του Τρίτου Κόσμου ενάντια στο νεοχιτλερικό ρωσοκινεζικό άξονα. Είναι, πιο ειδικά, ένας αγώνας για δημοκρατία και ανεξαρτησία από το κινέζικο νεοναζιστικό καθεστώς, που κρατά υποδουλωμένη τη Βιρμανία ως προτεκτοράτο του. Αυτή την εξάρτηση υποστηρίζει και η Ρωσία, αλλά και η όλο και πιο κοντά στον άξονα Ινδία. Εννοείται ότι τους φασίστες της Βιρμανίας υποστηρίζουν και τα πολιτικά πρακτορεία του άξονα στη χώρα μας, το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ.
Το βιρμανικό στρατιωτικό καθεστώς εμφανίζεται ως σοσιαλιστικό. Πρόκειται δηλαδή για ένα σοσιαλφασιστικό καθεστώς. Τη σοσιαλφασιστική φύση του στρατιωτικού βιρμανικού καθεστώτος προσπαθούν να την καλύπτουν το ψευτο ΚΚΕ και ο ΣΥΝ, για να μπορούν στη συνέχεια να εμφανίζουν την εξέγερση ως αποτέλεσμα της επέμβασης της Δύσης στα εσωτερικά της Βιρμανίας.
Για να ξεκαθαριστεί το ζήτημα, θα πρέπει να γίνει μια σύντομη αναδρομή από την ανεξαρτησία της Βιρμανίας μέχρι και σήμερα, όπως επίσης θα πρέπει να δούμε κάπως πιο συγκεκριμένα την εξάρτηση της Βιρμανίας από την Κίνα.
Η Βιρμανία απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Μ. Βρετανία το 1948. Το 1962 γίνεται το πραξικόπημα του «σοσιαλιστή» στρατηγού Νε Ουίν. Το 1974 η χώρα ονομάζεται Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ένωσης της Βιρμανίας και το 1981 ο Νε Ουίν παραιτείται και γίνεται αρχηγός του μοναδικού νόμιμου κόμματος, του «Βιρμανικού Σοσιαλιστικού Προγράμματος». Το καλοκαίρι του 1988 ξεσπούν διαδηλώσεις που πνίγονται στο αίμα. Οι νεκροί φοιτητές και πολίτες επίσημα είναι 3000. Η νέα ηγεσία το 1989 εγκαταλείπει το «σοσιαλιστικό» της, δηλαδή το κρατικοφασιστικό καπιταλιστικό της πρόγραμμα, και διακηρύσσει τη στροφή της προς τον δυτικού τύπου καπιταλισμό μαζί με τη Ρωσία. Οι μοναδικές όμως οικονομικές και πολιτικές σχέσεις που συνεχίζει να διατηρεί και να αναπτύσσει η Βιρμανία είναι οι νεοαποικιακές σχέσεις της με την Κίνα και τα τελευταία χρόνια με την Ινδία και τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ, η ΕΕ και γενικά όλη η Δύση, παρά τη γενική τους ανοχή στο καθεστώς, ανοχή που οφείλεται στην προσπάθειά τους να μην τα χαλάσουν με την Κίνα, έχουν καταγγείλει το στρατιωτικό καθεστώς εδώ και χρόνια και έχουν επιβάλει κάποιας μορφής οικονομικό εμπάργκο. Οι δυτικές χώρες δεν έχουν πρεσβείες στη χώρα αυτή. Αν διαβάσει κανείς την ιστοσελίδα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, θα δει ότι ακόμα και η Ελλάδα δε διατηρεί καμιά σχέση.
Στις εκλογές του Μαΐου του 1990 το δημοκρατικό κόμμα της Λουνγκ Σαν Σούου Κίι, που έχει βραβευθεί με το Νόμπελ Ειρήνης, κερδίζει τις 392 από τις 485 έδρες της Βουλής. Οι εκλογές ακυρώνονται και η ηγέτης του δημοκρατικού κόμματος βρίσκεται μέχρι σήμερα σε κατ’ οίκο περιορισμό.
Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά συμφέροντα της Δύσης στη Βιρμανία, αυτά είναι πρακτικά ανύπαρκτα. Η πολιτική κατάσταση στη Βιρμανία ενδιαφέρει ιδιαίτερα κάθε χώρα και κάθε σχηματισμό χωρών που ενδιαφέρεται για την ειρήνη και την πολιτική ανεξαρτησία στη ΝΑ Ασία, καθώς η θέση της υπόδουλης Βιρμανίας είναι στρατηγικής σημασίας για την κινέζικη διπλωματία σε όλη αυτήν την περιοχή. Η Βιρμανία εκτείνεται κατά μήκος των παραλίων της ανατολικής Ινδοκίνας και αποτελεί τη διέξοδο της Κίνας προς την ανατολική θάλασσα. Η Κίνα ληστεύει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της χώρας, την οποία χρησιμοποιεί επίσης ως σταθμό μεταφοράς του πετρελαίου που εισάγει από τον Περσικό Κόλπο. Προγραμματίζει μάλιστα και τη δημιουργία αγωγών. Έτσι κερδίζει μια απόσταση για τις θαλάσσιες μεταφορές της 1800 μιλίων, που αλλιώς θα έπρεπε να γίνονται από τα στενά της Μαλάκας. Για το σκοπό αυτό χτίζει λιμάνια στα παράλια και κατασκευάζει δρόμους που οδηγούν στα νότια της Κίνας. Η αφορμή για την οποία ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις, οι οποίες για ένα φασιστικό καθεστώς ισοδυναμούν με εξέγερση, είναι ο πολλαπλασιασμός της τιμής του πετρελαίου. Εκτός όμως από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, η Κίνα ληστεύει τη θαλάσσια παραγωγή της Βιρμανίας σε θαλασσινά και ψάρια, τα τροπικά της δάση, τις πρώτες ύλες και τους πολύτιμους λίθους. Η Κίνα είναι ο αποκλειστικός προμηθευτής με όπλα του στρατού της χώρας. Αυτός απορροφά το 60% των κρατικών δαπανών, ενώ, όπως διαβάζουμε στον Τύπο, για την υγεία διατίθεται το 0,5% του ΑΕΠ! Το σοσιαλφασιστικό στρατιωτικό καθεστώς της Βιρμανίας είναι ο δεύτερος παραγωγός οπίου στον πλανήτη και είναι γνωστό ότι διεξάγει δουλεμπόριο. Πρόκειται για ένα «βασίλειο του τρόμου», στο οποίο οι καθημερινές εκτελέσεις, οι βιασμοί, η κατάργηση κάθε δικαιώματος κυριαρχούν στην τελευταία λεπτομέρεια της ζωής, στο οποίο η φτώχεια βρίσκεται σε απίστευτα επίπεδα και στο οποίο η ανθρώπινη ύπαρξη συντρίβεται στην εξαθλίωση του οπίου και των άλλων ναρκωτικών.
Ο Ριζοσπάστης κατηγορεί ως υπεύθυνη για την εξέγερση τη Δύση και το δημοκρατικό κίνημα που τάχα υποκινείται από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές που έχουν συμφέροντα στην περιοχή. Λες και η μισοδημοκρατία των ιμπεριαλιστών της Δύσης δεν είναι παράδεισος σε σχέση με το σοσιαλφασιστικό στρατιωτικό καθεστώς της Βιρμανίας. Διαβάζουμε στα κείμενα του Ριζοσπάστη: «Δηλώσεις αναφορικά με τα γεγονότα έκαναν και αξιωματούχοι τόσο ευρωπαϊκών χωρών, όσο και των ΗΠΑ, προσβλέποντας σε δικά τους οφέλη από τις διαμαρτυρίες, αν δεν τις υποκινούν οι ίδιες... Ο Τζ. Μπους έκανε λόγο για το «βασίλειο του φόβου», σημειώνοντας ότι θα προχωρήσει σε οικονομικές κυρώσεις κατά της Μιανμάρ. Η ιαπωνική κυβέρνηση κάλεσε το καθεστώς να μη συμμετάσχει σε ακραίες κινήσεις κατά των διαδηλωτών. Η γειτονική Κίνα κάλεσε τη Ρανγκούν να «διαχειριστεί σωστά το κίνημα διαμαρτυρίας», σημειώνοντας ότι δεν επιθυμεί να αναμειχθεί στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας, θέλει ωστόσο «σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξη της Μιανμάρ». Να σημειώσουμε ότι η Κίνα διατηρεί εμπορικές σχέσεις με τη χώρα αυτή .Οι κινητοποιήσεις κατά της χούντας -που στηρίχθηκε επί σειρά ετών από το δυτικό ιμπεριαλισμό- στη Βιρμανία προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις, δεδομένης τόσο της έκτασης που πήραν όσο και της ύπαρξης σαφών συμφερόντων στην περιοχή από τις χώρες της Δύσης. Ουδέτερη στάση φαίνεται να κρατούν μέχρι στιγμής Ρωσία και Κίνα, που χαρακτηρίζουν τις κινητοποιήσεις εσωτερικό θέμα της χώρας, στο οποίο δεν πρέπει να υπάρξει ξένη επέμβαση».
Οι παραπάνω τοποθετήσεις του ψευτοΚΚΕ ταυτίζονται με αυτές του στρατιωτικού καθεστώτος της Βιρμανίας, το ίδιο και εκείνες του ΣΥΝ και της ψευτοεπαναστατικής ουράς τους (μ-λ, τροτσκοαναρχισμός, αναρχοφασισμός κτλ.), καθώς επίσης και με τις τοποθετήσεις της Ρωσίας και της Κίνας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου ισχυρίζονται ότι η αναταραχή είναι εσωτερική υπόθεση της Βιρμανίας και από την άλλη ότι την προκαλεί η Δύση! Ο σοσιαλφασισμός καλύπτει το γεγονός ότι αυτή η χώρα δεν είναι ανεξάρτητη, ότι δε συμμετέχει στην παγκόσμια κοινότητα στη βάση μιας διεθνούς νομιμότητας, ότι το καθεστώς της είναι ντροπή και στίγμα της ανθρωπότητας. Καλύπτει το γεγονός ότι ο βιρμανικός λαός συντρίβεται από τη νεοναζιστική χούντα που κυβερνά τη χώρα και προσπαθεί να επιβιώσει με ένα δολάριο την ημέρα.
Η Κίνα αυτή την περίοδο δε θέλει μεγάλη αιματοχυσία, γιατί φοβάται το σαμποτάρισμα των ολυμπιακών αγώνων από τη Δύση, γι’ αυτό και προσπαθεί να μην αφήσει το καθεστώς να ματοκυλήσει το λαό με μια σφαγή ευρείας κλίμακας, χειρότερη και από αυτή του 1989. Οι νεκροί, βέβαια, βουδιστές καλόγεροι και πολίτες, που σβήσανε μακριά από τα φώτα της όποιας δημοσιότητας, δημοσιότητα που την προσφέρουν στο παγκόσμιο κοινό βιρμανοί δημοκράτες και δυτικοί δημοσιογράφοι με κίνδυνο της ζωής τους, δε θα καταγραφούν ποτέ. Το απέραντο αιματοκύλισμα το αποτρέπει αυτή τη στιγμή η δημοκρατική κοινή γνώμη με τις πιέσεις που ασκεί στην Κίνα. Αυτή η χώρα είναι υπόλογος ανοιχτά και απερίφραστα σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς που συζητείται το πρόβλημα. Τέτοιου είδους διεθνείς παρεμβάσεις τις κάνει και ο δυτικός ιμπεριαλισμός, αλλά αυτές γίνονται κυρίως κάτω από την πίεση της δημοκρατικής κοινής γνώμης στις χώρες τους. Γιατί ο οικονομικός ιμπεριαλισμός έχει τεράστιες ευθύνες για τη στενή οικονομική συνεργασία του με τη νεοναζιστική Κίνα και τη Ρωσία, αλλά και για τους δεσμούς που έχουν ορισμένα ενεργειακά δυτικά μονοπώλια με το βιρμανικό καθεστώς. Όμως αυτός ο ιμπεριαλισμός είναι συμβατός με ένα μίνιμουμ αστικής μισοδημοκρατίας στις χώρες όπου κυριαρχεί πολιτικά. Αυτός ο μισοδημοκρατισμός είναι ασύμβατος με τη ναζιστικού τύπου βαρβαρότητα που έχει εγκαθιδρύσει το κρατικοφασιστικό μονοπώλιο στην Κίνα, στη Βιρμανία, όλο και περισσότερο στη Ρωσία και γενικότερα σε όλα τα καθεστώτα που άμεσα ή έμμεσα υποστηρίζουν τα κνιτοειδή, οι αναρχοφασίστες και οι τροτσκιστές.
Η αναφορά του Σαρκοζί σε συγκεκριμένη εταιρεία πετρελαίου, οι κατηγορίες του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ ότι οι Αμερικάνοι έβαλαν αυτό το φασιστικό καθεστώς της Βιρμανίας στο ΑΣΕΑΝ (το ΝΑΤΟ της νοτιοανατολικής Ασίας ) δεν αλλάζουν σε τίποτα αυτήν την πραγματικότητα. Ο ναζιστικού τύπου ιμπεριαλισμός είναι η χειρότερη μορφή ιμπεριαλισμού. Οι βουδιστές καλόγεροι της Βιρμανίας, που οι ίδιοι είναι φορείς της θρησκευτικής και ιδεαλιστικής αποβλάκωσης του λαού, δεν τον ανέχονται. Με την πρακτική συμβολή τους στο δημοκρατικό κίνημα επιβίωσης του βιρμανικού λαού αποδεικνύουν απλά πόσο πλατύ και πόσο βαθύ έχει γίνει αυτό το κίνημα και πόσο αφόρητοι έχουν γίνει στη χώρα και όλο το έθνος οι βιρμανοί σοσιαλφασίστες. Αν υπήρχε ένα αυθεντικό μαρξιστικό επαναστατικό και δημοκρατικό κίνημα, δε θα είχε ανάγκη ο λαός να ακολουθεί τους βουδιστές ως δημοκρατική και αντιιμπεριαλιστική πρωτοπορία.
Ο αγώνας του βιρμανικού λαού, που έχει πρωτοπόρους σ’ αυτή τη φάση τους βουδιστές καλόγερους, θα έχει επικεφαλής του στο μέλλον αναπόφευκτα τα πιο ριζοσπαστικά τμήματα του βιρμανικού λαού. Όμως έτσι κι αλλιώς αυτό το ηρωικό κίνημα θα μείνει ως ένα λαμπρό κομμάτι των αγώνων των χωρών του Τρίτου Κόσμου ενάντια στο σοσιαλιμπεριαλισμό και, αντικειμενικά, ενάντια και στο δυτικού τύπου ιμπεριαλισμό.