Οι συμφωνίες Καραμανλή-Πούτιν σημαίνουν υποτέλεια και φασισμό για την Ελλάδα

Με το ταξίδι του Καραμανλή στη Μόσχα τον Απρίλη έγινε η επίσημη έναρξη της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας – Ρωσίας που συμφωνήθηκε στο προηγούμενο ταξίδι του το Δεκέμβρη κυρίως στον ενεργειακό τομέα, με πρώτη πράξη τον South Stream, έναν αγωγό που έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την πολιτική της ενεργειακής απεξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία.

Η υπογραφή για τον South Stream ήταν η απάντηση της Ρωσίας στην προσπάθεια της Ευρώπης να εξασφαλίσει αγωγούς ενεργειακής προμήθειας που να μην βρίσκονται στα χέρια της Ρωσίας. Αυτοί οι αγωγοί φέρνουν αέριο από την Κασπία μέσω Αζεμπαϊτζάν-Γεωργίας στην Ευρώπη. Ο ένας είναι ο αγωγός Ελλάδας – Τουρκίας – Ιταλίας (TGI) και ο άλλος θα περνάει πάλι από την Τουρκία αλλά μέσω Βουλγαρίας και Ρουμανίας και θα πηγαίνει στην Κεντρική Ευρώπη (ο επονομαζόμενος Ναμπούκο).

Στον South Stream έχουν συμφωνήσει μέχρι στιγμής να συνεργαστούν Σερβία, Βουλγαρία, Ουγγαρία και Ελλάδα. Οι λεπτομέρειες της συμφωνίας δεν έχουν γίνει γνωστές, αλλά με τις άλλες χώρες η Gazprom έχει συμφωνήσει να έχει ποσοστό 50%. Ανεξάρτητα όμως από τους οποιουσδήποτε όρους που πάντα είναι νεοαποικιακοί υπέρ της Ρωσίας (έτσι συμβαίνει και με τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη), η συμμετοχή της Ελλάδας στον South Stream δημιουργεί de facto εξάρτηση και για την Ελλάδα από τη Ρωσία για την προμήθεια φυσικού αερίου σε ποσοστό τουλάχιστον 80%, κάτι το οποίο σκόπιμα δεν ακούγεται πολύ.

Στον Κόσμο του Επενδυτή (3-4/5, 2008) δημοσιεύεται ένας δεκάλογος αρνητικών επιπτώσεων από την κατασκευή του South Stream που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και τον παραθέτουμε εδώ:

«1. (Ο αγωγός) θα μονοπωλήσει τις αγορές στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ταυτόχρονα θα διευρύνει σημαντικά την αγορά για την Gazprom στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες.

2. Θα αποκλείσει για δεκαετίες οποιονδήποτε ανταγωνιστή της Gazprom σε έδαφος της ΕΕ (δηλαδή τώρα τον Ναμπούκο. Σημ.δικιά μας).

3. Θα δώσει τη δυνατότητα στη Gαzprom και κατ’ επέκταση στη Ρωσία να θέσει υπό τον έλεγχό της κρίσιμες υποδομές στην Ευρώπη, ως αποτέλεσμα των συμφωνιών παροχής αερίου.

4. Θα χειραγωγήσει την αγορά μέσω της επιβολής τιμών του αερίου και άλλων μορφών ενέργειας, αναγκάζοντας ταυτόχρονα τους καταναλωτές να υποστούν υψηλές τιμές του ρώσικου αερίου.

5. Θα βοηθήσει τη Ρωσία να ελέγξει πλήρως τα αποθέματα αερίου της Κεντρικής Ασίας.

6. Θα δώσει τη δυνατότητα στο Κρεμλίνο να υλοποιήσει τη στρατηγική του για δημιουργία ενός ΟΠΕΚ αερίου υπό τον έλεγχό του.

7. Θα δώσει τη δυνατότητα στη Μόσχα να ελέγξει τη νότια διαδρομή αερίου της Κεντρικής Ασίας και του Ιράν προς την Ευρώπη στο μέλλον.

8. Θα στρώσει το πεδίο για τη συνέχιση της παντοκρατορίας της Gazprom στην Ευρώπη μέσω του ελέγχου μεταφοράς, ακόμη και όταν τα ρώσικα αποθέματα αρχίσουν να μειώνονται.

9. Δημιουργεί ρίσκα στην αξιοπιστία των πολιτικών και οικονομικών συστημάτων της Ευρώπης, όπως έγινε ήδη εμφανές σε ορισμένες χώρες-μέλη της ΕΕ με αμφιλγόμενες διασυνδέσεις με την Gazprom και το Κρεμλίνο.

10. Θα εκθέσει την ΕΕ στις πολιτικές «ιδιοτροπίες» χώρων – όπως η Σερβία, χώρα διέλευσης του South Stream- υποκινούμενων από την πολιτική της Μόσχας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν προβλήματα στη συνοχή της Ένωσης».

Ο αγωγός αυτός είναι στην ουσία στρατηγικό εργαλείο της Ρωσίας για την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης και δεν θα μπορούσε να προχωρήσει δίχως το δραστήριο τσιράκι της Ρωσίας μέσα στην ΕΕ που είναι σήμερα η Ελλάδα των 5 ρωσόδουλων ηγεσιών. Ο Καραμανλής είναι ο μόνος πρωθυπουργός στην Ευρώπη που μέσα σε τρισίμισι χρόνια έχει συναντήσει τον Πούτιν επτά φορές! Το πόσο ρωσόδουλη είναι η Ελλάδα φάνηκε όταν ένας άλλος πράκτορας των ρώσικων συμφερόντων, ο Πρόντι, δεν τόλμησε να δεχτεί την προεδρία στον South Stream που του πρόσφερε απλόχερα η Gazprom. Μία τέτοια προεδρία είχε δεχτεί προηγούμενα ο αποδειγμένος πλέον πράκτορας Σρέντερ, σε έναν άλλο αγωγό, τον Nordstream.

Είναι χαρακτηριστικό της ταύτισης της ελληνικής κυβέρνησης με τον Πούτιν ότι ο Καραμανλής κίνησε τη συμφωνία με πυρετώδεις ρυθμούς και εντελώς παρασκηνιακά για να μπορέσουν από κοινού να αιφνιδιάσουν τους Αμερικάνους οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν ότι είχαν εντελώς αντίθετη ενημέρωση από την ελληνική πλευρά σχετικά με την πρόοδο του South Stream. Οι Αμερικάνοι ενδιαφέρονται τώρα τουλάχιστον να τελειώσει πρώτα ο αγωγός Ελλάδας – Τουρκίας – Ιταλίας (TGI) και γι’ αυτό ζήτησαν από την ελληνική πλευρά να μην προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς στην κατασκευή του South Stream.

Η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποίησε το γελοίο επιχείρημα ότι χρειάζεται τον South Stream γιατί είναι ένας αγωγός που παρακάμπτει την Τουρκία ενώ με τον TGI θα εξαρτάται τάχα από τις διαθέσεις της Τουρκίας για την προμήθεια του αερίου. Αλλά 1) το πάνω χέρι σε αυτές τις υποθέσεις την έχει το κράτος-προμηθευτής που είναι η Ρωσία στην πρώτη και το Αζαρμπαϊτζάν στη δεύτερη και 2) η Τουρκία δεν είναι μια υπερδύναμη και έτσι δεν έχει την στρατιωτικοπολιτική δύναμη να κόψει την παροχή αερίου σε όλη τη Δύση, πράγμα που θα συμβεί αν θελήσει να κόψει την παροχή αερίου στην Ελλάδα. Από την άλλη η υποκρισία της ελληνικής πλευράς ξεσκεπάζεται στο ότι ήταν ένθερμος υποστηρικτής για να περάσει από τον TGI ρώσικο αέριο. Αν ήταν ρώσικο το αέριο δηλαδή δεν θα είχε πρόβλημα με την Τουρκία και θα ήταν καλός ο αγωγός;

Η Ευρώπη από την άλλη δεν αντέδρασε. Φαίνεται ότι ο φόβος της να μην έχει επάρκεια φυσικού αερίου την κάνει όλο και πιο διαλλακτική απέναντι στη Μόσχα και υποχωρητική απέναντι σε ρωσόδουλες κυβερνήσεις όπως η ελληνική. Η αρμόδια για τις εξωτερικές υποθέσεις της Κομισιόν Benita Ferrero – Waldner σύστησε σε ομιλία της στα κράτη της ΕΕ να δείξουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην ενεργειακή σχέση με τη Μόσχα. Ανέφερε επίσης ότι μπορεί η Gazprom να δίνει σχεδόν το 40% των εισαγωγών αερίου στην ΕΕ αλλά και η ΕΕ αγοράζει περισσότερο από το 66% των εξαγόμενων ποσοτήτων πετρελαίου και αερίου της Ρωσίας, σε μια πραγματικότητα που δημιουργεί τάχα αλληλεξάρτηση (Αξία, 12/4).

Ποια αλληλεξάρτηση μπορεί να υπάρχει όταν μόνο η Ρωσία μπορεί να κλείνει τη στρόφιγγα; Φαίνεται ότι το σοκ της Ουκρανίας ου 2006 δεν ήταν αρκετό για τους Ευρωπαίους.

Έτσι μπορεί και επιβιώνει η ελληνική φασιστική διπλωματία στην Ευρώπη, έτσι μπορεί να επιβάλει τα βέτο της στο Βουκουρέστι. Αυτή είναι η χοντρόπετση και τυφλή πολιτική του ευρωπαϊκού μονοπώλιου που δίνει τη μεγαλύτερη έμφαση της στην εξασφάλιση της οικονομίας και του εμπορίου της.

 Όμως στη Μόσχα δεν συζητήθηκε μόνο ο South Stream αλλά και άλλες συμφωνίες που δίνουν κι άλλο καίριο έδαφος στο ενεργειακό μονοπώλιο της Gazprom στην Ελλάδα καθλώς βάζουν τον βασικό φορέα του ρώσικου φασισμού μέσα στην Ελλάδα. Αλλά με  αυτήν την διείσδυση και πολύπλευρη εξάρτηση δεν ενοχλείται κανένας σε αντίθεση με την αλλεργία που έχουν όλοι αυτοί οι ρωσόδουλοι ψευτοπατριώτες αναπτύξει ενάντια στη Ντόϊτσε Τέλεκομ. Μεταφέρουμε τη σχετική ειδησεογραφία των Νέων (3-4/5): « Όπως έγινε γνωστό από τις συναντήσεις που είχε στη Μόσχα η ελληνική αντιπροσωπεία με τη ρωσική, εκτός από τον South Stream, στο τραπέζι τέθηκαν τρία τουλάχιστον ακόμη ζητήματα που αφορούν στην παρουσία του κολοσσού της Gazprom στην ελληνική αγορά: η επέκταση μέχρι το 2040 της διακρατικής συμφωνίας με τη ΔΕΠΑ για την προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου που λήγει το 2017, η είσοδός της στη λιανική πώληση φυσικού αερίου μέσω των τριών νέων Εταιρειών Παροχής Αερίου που θα δημιουργηθούν σε Λαμία, Κομοτηνή και Σέρρες, και οι επενδύσεις στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με τη δημιουργία μονάδας ηλεκτρικής ενέργειας είτε μόνη της είτε μέσω κονσόρτσιουμ».

 Και βέβαια στην ημερήσια διάταξη μπήκε και η προμήθεια πυραύλων S-400 που είναι η αναβάθμιση των S-300 οι οποίοι έχουν πλέον άμεσα εξαρτήσει την ελληνική αεράμυνα από τη Ρωσία.

 Τα υπόλοιπα κόμματα με την εξαίρεση του ψευτοΚΚΕ χαρακτήρισαν θετικό τον South Stream με πιο θερμό τον ΣΥΝ που αποκάλυψε με τον πιο ωμό τρόπο το ρωσόδουλο χαρακτήρα του: "Ο ΣΥΝ, σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική και τις πιέσεις των ΗΠΑ, υποστηρίζει ως απολύτως αναγκαία την ενίσχυση της ενεργειακής συνεργασίας της χώρας μας αλλά και της Ευρώπης με την Ρωσία. Όπως υποστηρίζουμε επίσης την πολλαπλότητα των ενεργειακών δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου και την διαφοροποίηση των τιμών ενεργειακού εφοδιασμού, στα οποία μπορεί να συμβάλλει θετικά και ο αγωγός «South Stream»". Με πόσο απύθμενο θράσος μιλάνε στο λαό για πολλαπλότητα ενεργειακών δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου όταν η Ελλάδα εξαρτάται αυτή τη στιγμή με το τρομακτικό ποσοστό του 80% από το ρώσικο αέριο!

Η μόνη επιφύλαξη που κράτησε ο ΣΥΝ ήταν στους επιμέρους όρους της συμφωνίας για τους οποίους θα αποφανθεί αφού τους μελετήσει και όταν και όποτε ευαρεστηθεί η κυβέρνηση να τους γνωστοποιήσει στον ελληνικό λαό. Αλλά αυτό είναι απλά στάχτη στα μάτια των οπαδών του που εξακολουθούν να είναι δύσπιστοι με το Κρεμλίν. Από την άλλη το «ταξικό» ψευτοΚΚΕ έκανε κράττει στον ενθουσιασμό του γιατί διαπίστωσε ότι από τέτοιου είδους συμφωνίες κερδίζουν τα …ιδιωτικά κεφάλαια ! 

Ο δρόμος της εξάρτησης από τη Ρωσία είναι ένας δρόμος υποτέλειας, οικονομικής εξαθλίωσης του λαού και φασισμού, όπως ‘ήδη απέδειξε η τρομερή υπόθεση Κούλογλου.