ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΟΑΚΚΕ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΛΑΒΑΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΔΑ
OXI ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΤΩΝ ΚΙΝEΖΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ
Οι νεκροί της Τιεν Αν Μεν ζητούν δικαίωση. Οι έγκλειστοι δημοκράτες, οι βασανιζόμενοι της Φάλουν Γκονγκ, οι υπερασπιστές του ελεύθερου Θιβέτ ζητούν συμπαράσταση
Ούτε οι πολυέξοδες υπέρλαμπρες τελετές, ούτε οι γιγαντιαίες τουριστικές και αθλητικές εγκαταστάσεις μπορούν να εξαφανίσουν το μεγάλο πρόβλημα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου που είναι ότι τους έχουν αναλάβει οι μεγαλύτεροι καταπιεστές, οι χειρότεροι εκμεταλλευτές και οι πιο μεγάλοι βασανιστές του πλανήτη: οι κινέζοι σοσιαλφασίστες. Οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενούνται από ένα καθεστώς που κατέχει τα πρωτεία στις θανατικές καταδίκες και εκτελέσεις (σε αναλογία πληθυσμού), που κλείνει τους πολιτικούς αντιπάλους του σε ψυχιατρικές κλινικές, που βασανίζει με ιδιαίτερη κτηνωδία τους κρατούμενους ιδιαίτερα οπαδούς θρησκειών που αποστρέφεται και που δολοφονεί και πουλάει τα ζωτικά τους όργανα (Φάλουν Γκονγκ).
Αυτή είναι η πραγματικότητα της σημερινής Κίνας που κυβερνιέται από τη νέα, ψευτο-κομμουνιστική αστική τάξη που υφάρπαξε την ηγεσία του ΚΚΚίνας στα 1980, μετέτρεψε τη χώρα σε καπιταλιστική κάτω από τα χειροκροτήματα όλων των δυτικών φιλελεύθερων, σφετερίστηκε όλο το δημόσιο πλούτο που συσσώρευσε μέσα σε 30 χρόνια σοσιαλιστικής οικοδόμησης ο κινέζικος λαός και μετά σταθεροποίησε την πολιτική και την οικονομική της εξουσία κατασφάζοντας τους δημοκράτες και επαναστάτες διαδηλωτές της Τιεν Αν Μεν που αντιστάθηκαν σε αυτήν την υφαρπαγή το 1989. Γιατί οι σφετεριστές δεν μπορούν να διατηρήσουν την εξουσία τους πάνω σε έναν ανήσυχο και επαναστατικό λαό χωρίς να του ασκήσουν σκληρή δικτατορία. Γι’ αυτό απαγορεύουν από τότε την όποια πολιτική και συνδικαλιστική του συγκρότηση, καταπιέζουν τις μη Χαν εθνότητες, στραγγαλίζουν κάθε αντίθετη φωνή στον τύπο και στο Ίντερνετ, επιτίθεται σε δημοσιογράφους, ξυλοφορτώνουν, φυλακίζουν και βασανίζουν δημοκράτες ακτιβιστές. Όμως τη χειρότερη μοίρα έχουν επιφυλάξει αυτοί οι σοσιαλφασίστες στο προλεταριάτο της Κίνας. Ενώ οι ίδιοι ζουν μία υπερπολυτελή ζωή έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο κάτεργο κακοπληρωμένης εργατικής δύναμης. Στην Κίνα βρίσκει κανείς σήμερα τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες, τη χειρότερη καταστροφή του περιβάλλοντος και τις πιο άθλιες αμοιβές και συνθήκες εργασίας.
Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές εκτιμούν ιδιαίτερα αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό της σημερινής κινεζικής πραγματικότητας – την ύπαρξη δηλ. πάμφθηνης εκμεταλλευόμενης εργατικής σάρκας – και συνεχίζουν να μεταφέρουν εκεί ένα όλο και πιο μεγάλο τμήμα της βιομηχανικής τους παραγωγής. Με αυτόν τον τρόπο σπρώχνουν διαρκώς προς τα κάτω και τα μεροκάματα στη Δύση. Γι αυτό σιωπούν για τα δημοκρατικά δικαιώματα εκεί. Γι αυτό παρέδωσαν τους ολυμπιακούς αγώνες στους κινέζους σοσιαλφασίστες κάνοντας πως πιστεύουν τις διαβεβαιώσεις τους ότι θα πάψουν να καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αλλά οι κινέζοι δυνάστες και εκμεταλλευτές δεν δουλεύουν για τους δυτικούς ιμπεριαλιστές. Είναι και οι ίδιοι ιμπεριαλιστές και μάλιστα πιο φιλόδοξοι, πιο άπληστοι, διεισδύουν ταχύτατα σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην Αφρική και είναι πιο βίαιοι. Η σημερινή Κίνα διαφέρει από την παλιά μαοϊκή όσο η μέρα με τη νύχτα. Η αρχή της μη επέμβασης στα εσωτερικά άλλων κρατών και η ειρηνική συνύπαρξη έχουν αντικατασταθεί από κηρύγματα μίσους απέναντι σε φιλειρηνικές χώρες. Παρά τις υποκριτικές εκκλήσεις για εκεχειρία και κατάπαυση των συγκρούσεων που ακούγονται συχνά στις Ολυμπιάδες, το Πεκίνο αυξάνει διαρκώς και σε ασύλληπτα επίπεδα τις εξοπλιστικές του δαπάνες, πραγματοποιεί κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με τη Μόσχα, συνεχίζει να βρίσκεται πίσω από μια σειρά εγκλημάτων που διαπράττουν προστατευόμενα από την ίδια φασιστικά καθεστώτα (βλ. γενοκτονία στο Νταρφούρ από το ισλαμοφασιστικό καθεστώς του Σουδάν, καταστολή της λαϊκής εξέγερσης στη Βιρμανία, πολιτικές δολοφονίες στη Ζιμπάμπουε) και καλλιεργεί αισθήματα μίσους απέναντι στη Ιαπωνία. Στην πραγματικότητα θέλει να καταβροχθίσει την Ιαπωνία και όλη την Ανατολική Ασία παίζοντας η ίδια το ρόλο που έπαιξε πριν από 60 χρόνια στην ίδια περιοχή η φασιστική Ιαπωνία. Οι διοργανωτές της φετινής Ολυμπιάδας είναι στην πραγματικότητα ιμπεριαλιστές χιτλερικού τύπου που επιδιώκουν μία αναδιανομή των σφαιρών επιρροής μέσα από έναν παγκόσμιο πόλεμο που είναι δυνατό να τον διεξάγουν μόνο σε συμμαχία με την ανερχόμενη ρωσική επίσης νεοχιτλερική υπερδύναμη. Ο βασικότερος λόγος για τον οποίο οι κινέζοι νεοχιτλερικοί παραχώρησαν φτηνό κρέας στους δυτικούς ιμπεριαλιστές συναδέλφους τους, δεν ήταν τόσο για να πλουτίσουν οι ίδιοι όσο για να εξαρτήσουν τους τελευταίους οικονομικά μετατρέποντας την Κίνα στο παγκόσμιο εργοστάσιο και μέσο αυτού να τους διασπάσουν πολιτικά με απώτερο στόχο να τους συντρίψουν στρατιωτικο-πολιτικά σε συνεργασία με τους άλλους μεγάλους νεκροθάφτες του σοσιαλισμού και επίσης σφετεριστές δημόσιας πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, του ρώσους σοσιαλιμπεριαλιστές.
Οι προνομιακές σχέσεις που διατηρεί η χώρα μας με την Κίνα έχουν αναπτυχθεί στα πλαίσια αυτής της ευρύτερης ρωσο-κινεζικής συμμαχίας, στην οποία η Ελλάδα συμμετέχει από καιρό χωρίς να το ομολογεί ανοιχτά. Στην πραγματικότητα δεν είναι ο ελληνικός λαός και η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου που συμμετέχει σε αυτήν την πολιτική ή την εγκρίνει, αλλά είναι ένα διακομματικό μπλοκ κορυφής στο οποίο συμμετέχουν σύσσωμα τα δύο ψευτοαριστερά κόμματα, ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ, το νεοφασιστικό ΛΑΟΣ, καθώς και κάποιες στενές ηγετικές ομάδες στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τους Καραμανλή και Παπανδρέου αντίστοιχα. Να γιατί καμιά επίσημη πολιτική δύναμη του τόπου δεν έχει ως τώρα καταγγείλει κάποιο από τα εγκλήματα του κινέζικου σοσιαλιμπεριαλισμού και κρατάει το λαό στο σκοτάδι. Να γιατί κόμματα και κυβέρνηση στηρίζουν την ως τώρα πετυχημένη απόπειρα του κρατικού κινέζικου κολοσσού COSCO να εξαγοράσει το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, το λιμάνι του Πειραιά και έτσι να κάνει τη χώρα μας βάση της οικονομικής και πολιτικής της διείσδυσης σε όλη την Ευρώπη (σημειώνουμε ότι καμιά άλλη χώρα της ΕΕ δεν έχει δεχτεί να δώσει λιμάνι στην Κίνα). Να γιατί κανένα από τα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν αντέδρασε όταν οι αρχές συνέλαβαν και απάγγειλαν κατηγορίες σε ακτιβιστές που ήρθαν στην Ολυμπία για να καταγγείλουν τη στάση του Πεκίνου απέναντι στο Θιβέτ. Να γιατί πολιτικές ηγεσίες και κόμματα πηγαινοέρχονται στην Κίνα χωρίς να λένε λέξη για την πολιτική και κοινωνική καταπίεση εκεί. Να τέλος γιατί όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, όλα τα κανάλια και η μεγαλύτερη μερίδα του Τύπου πνίξανε τη σημερινή εκδήλωση και τη σημασία της. Η καταγγελία της πολιτικής και κοινωνικής καταπίεσης στην Κίνα αφορά λοιπόν και την πολιτική, οικονομική ανεξαρτησία και τη δημοκρατία για την ίδια την Ελλάδα αφού οι κινέζοι φασίστες και τα τσιράκια τους έχουν απλώσει και εδώ τα νύχια τους.
Όμως η καταγγελία των δήμιων και βασανιστών του Πεκίνου είναι πάνω απ’ όλα ένα ζωτικής σημασίας διεθνιστικό καθήκον όλων των δημοκρατών και αντιφασιστών καθώς η κατάσταση της Κίνας επηρεάζει άμεσα την πολιτική κατάσταση όλου του κόσμου και τους όρους διαβίωσης της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Κυρίως όμως από την εξέλιξη της πάλης για δημοκρατία στην Κίνα θα κριθεί σε τεράστιο βαθμό το ειρηνικό ή μη ειρηνικό μέλλον της Ανθρωπότητας. Δεν πρέπει η Ολυμπιάδα του Πεκίνου να περάσει ανώδυνα για τους κινέζους δήμιους κι ακόμα χειρότερα να τους ενισχύσει όπως έκανε η Oλυμπιάδα του ’36 με το Γ΄ Ράιχ. Ήδη οι κινέζοι Χίτλερ έχουν υπεργυμνάσει απάνθρωπα τους αθλητές τους τραυματίζοντας σοβαρά την υγεία τους για να κάνουν ένα παγκόσμιο ρεκόρ συγκομιδής μεταλλείων ώστε να αποδείξουν την νέο-ιμπεριαλιστική τους ανωτερότητα. Ο σύγχρονος πρωταθλητισμός είναι έτσι κι αλλιώς μια καταστροφή του σώματος των αθλητών και ένα ιδεολογικό δηλητήριο εθνικιστικού ανταγωνισμού για τους λαούς. Όμως οι νικηφόροι φασισμοί και τα φασιστικά κράτη οικοδεσπότες των ολυμπιακών είναι πάντα οι μεγάλοι κερδισμένοι αυτού του είδους του αθλητικού πολέμου. Γι αυτό εμείς πίσω από τις ιαχές του πλήθους αυτής της παγκόσμιας αρένας πρέπει να ακούμε τις κραυγές των βασανισμένων δημοκρατών, ιδιαίτερα εκείνων της Φάλουν Γκόνγκ, να νοιώθουμε την κτηνώδη εθνική καταπίεση του θιβετιανού λαού και να θυμόμαστε τους δολοφονημένους εργάτες και φοιτητές της Τιεν Αν Μεν που έπεσαν ηρωικά στην προσπάθειά τους να εμποδίσουν τη μετατροπή της χώρας τους σ’ αυτό που είναι σήμερα, δηλαδή σε άντρο του φασισμού και του ναζισμού.
Αθήνα, 12 Ιούλη