ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ Η ΔΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΤΗ Κ.ΠΛΕΥΡΗ ΣΤΙΣ 17 ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

Στις 17/9 θα συζητηθεί η έφεση του ναζιστή Κ. Πλεύρη κατά της απόφασης που τον καταδίκασε σε 14 μήνες φυλάκιση για παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου και συγκεκριμένα για το πλήθος των αντισημιτικών και φιλοναζιστικών του αναφορών που περιέχονται στο βιβλίο του «Εβραίοι όλη η Αλήθεια». Ο Κ. Πλεύρης καταδικάστηκε για όλα τα αδικήματα που εμπίπτουν στον αντιρατσιστικό νόμο, δηλαδή για πρόκληση σε ρατσιστικό μίσος και βία και για προσβλητικό ρατσιστικό λόγο.
Θυμίζουμε ότι αυτή η καταδίκη ήταν σε ένα μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα καίριων παρεμβάσεων της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας: H δίωξη κατά του Πλεύρη ασκήθηκε στη βάση του υπομνήματος που κατέθεσε η Αντιναζιστική στον εισαγγελέα. Οι τρεις πρώτοι μάρτυρες κατηγορίας ήταν μέλη της ΑΠ που έδωσαν έναν αποφασιστικό αντιφασιστικό τόνο στη δίκη από την πρώτη στιγμή, ενώ η ΑΠ με μια διπλή καμπάνια αφισοκόλλησης έδωσε στη δίκη μια δημοσιότητα που επιχείρησαν να πνίξουν στη συνέχεια και τα πέντε κόμματα.
Η καταδίκη είναι ένα πρώτο νομικό ανάχωμα ενάντια στην ασυδοσία των ναζιστών στη χώρα. Μετά την καταδίκη Κ. Πλεύρη άνοιξε ο δρόμος για την εφαρμογή του αντιρατσιστικού νόμου 927/79 που για χρόνια ήταν σε αδράνεια. Σύντομα ακολούθησε και δεύτερη καταδίκη με την επιβολή ποινής 7 μηνών φυλάκισης (με αναστολή) στους Δ. Ζαφειρόπουλο, Θ. Γεωργίου και Θ. Χατζηγώγο, για τη δημοσίευση από την εφημερίδα τους «Ελεύθερος Κόσμος» προσβλητικού για τους Εβραίους άρθρου που μιλούσε για «υποτιθέμενη σαπωνοποίηση των Εβραίων» και πανηγύριζε για τα αποτελέσματα της με τη φράση: «Δόξα τω Θεώ, ούτε 1500 Εβραίοι δεν έχουν μείνει στη Θεσσαλονίκη». Το τελευταίο αυτό δικαστήριο επέτρεψε την παράσταση της πολιτικής αγωγής στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο. Έτσι, καταρρίφθηκε το έωλο σκεπτικό της πρώτης απόφασης με την οποία τα δύο προηγούμενα δικαστήρια κατά του ναζιστή Πλεύρη απέκλεισαν τα θύματα του ρατσιστικού μίσους από τη νομική εκπροσώπηση τους σαν πολιτική αγωγή. Ο δρόμος που άνοιξε με την καταδίκη του Κ. Πλεύρη για την εφαρμογή της αντιρατσιστικής νομοθεσίας δεν πρόκειται να κλείσει από τη στιγμή που η δίκη του ναζιστή αποκάλυψε σε πανευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο το σκάνδαλο της μη εφαρμογής της αντιρατσιστικής νομοθεσίας με αποτέλεσμα να είναι εντελώς ελεύθερη η φιλοναζιστική προπαγάνδα στην Ελλάδα. Αυτή η άρνηση αποτελούσε ευθεία παραβίαση όχι μόνο της δημοκρατικής νομιμότητας στο εσωτερικό αλλά και της ευρωπαϊκής και διεθνούς δημοκρατικής πρακτικής ενάντια στον αντισημιτισμό και στο νεοναζισμό.
Ωστόσο και η ποινή στον Πλεύρη από πολιτική άποψη είναι σαν να μην έχει επιβληθεί. Γιατί πνίγηκε από την τηλεόραση και η ποινή και το έγκλημα αυτού του ναζιστή που ήταν οι 1400 σελίδες του χυδαίου αντισημιτισμού, του ανοιχτού ναζισμού και του καλέσματος σε εξόντωση των Εβραίων. Αυτή τη δίκη δεν την έμαθαν ποτέ οι πολύ πλατειές λαϊκές μάζες ακριβώς γιατί σχολαστικά κόπηκε η ύπαρξή της από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια. Και πνίγηκε για ένα λόγο, για να μείνουν άθικτοι οι προστάτες, οι υπερασπιστές στη δίκη και οι συνεργάτες του ναζιστή που είναι οι πιο προβεβλημένοι βουλευτές του ΛΑΟΣ οι φιλοναζιστές Α. Γεωργιάδης και ο Θ. Πλεύρης ο γιος του αρχιναζιστή. Αν η δίκη αυτή έφτανε στα ΜΜΕ είναι αμφίβολο αν το ΛΑΟΣ θα έμπαινε στη Βουλή και αν θα είχε μέλλον. Αλλά το λαμπρό μέλλον αυτού του κόμματος το θέλουν πολύ οι υπόλοιπες 4 πολιτικές ηγεσίες επειδή και εκείνες και αυτό υπηρετούν με αφοσίωση, και μάλιστα το ΛΑΟΣ πιο ανοιχτά από κάθε άλλον τη νεοναζιστική πολιτική της Ρωσίας στην Ελλάδα. Έτσι ενώ ο ναζιστής αυτός είναι ο πρώτος κάτοικος αυτής της χώρας που καταδικάστηκε σαν ρατσιστής συνεχίζει να φιλοξενείται στα τηλεοπτικά κανάλια σαν ισότιμος συνομιλητής δημοσιογράφων και πολιτικών και μάλιστα ακόμα πιο συχνά από όσο πριν από την καταδίκη του. Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από το ότι οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που κατάφεραν να κρύψουν τη δίκη του και την καταδίκη από την τηλεόραση είναι αυτές που επιβάλλουν την παρουσία του στην τηλεόραση; Αυτή η σκανδαλώδης πολιτική και ιδεολογική κάλυψη ενός ανοιχτού ναζιστή φανερώνει πόσο επιτακτική είναι η ενίσχυση από τους δημοκράτες όχι μόνο της δικαστικής μάχης της 17/9 αλλά κυρίως της δημοσιοποίησής της, και πόσο αναγκαίο είναι το δυνάμωμα της πάλης ενάντια στον κατεστημένο πια αντισημιτισμό που τρέφει το χιτλερικό φίδι.
Αποτελεί σκάνδαλο το ότι ο καταδικασμένος Κ. Πλεύρης περιφερόταν στα κανάλια κομπάζοντας για την επιτυχία του να προκαλέσει με δικαστικά μέσα την προσωρινή απόσυρση από τις σχολικές βιβλιοθήκες ενός λογοτεχνικού βιβλίου με τίτλο «Ζιγκ Ζαγκ στις νεραντζιές» που έθιγε τις ηθικοπλαστικές αρχές του τέρατος αυτού. Το ασύλληπτο ωστόσο σε αυτήν την απαγόρευση ήταν η δικαστική απόφαση που έγραφε ανάμεσα στα άλλα : «Σήμερα, διαστρέφονται και οι μεγαλύτερες ιστορικές αλήθειες και αποσιωπούνται πανθομολογούμενες πραγματικότητες, όπως επί παραδείγματι, μαθαίνουν τα παιδιά ότι τους Γερμανούς, οι οποίοι μόνοι τους, πολέμαγαν γενναία με όλο τον κόσμο, τους νίκησαν οι Αγγλοαμερικάνοι, οι οποίοι και στο άκουσμα της λέξεως «Γερμανοί» τρεπόντουσαν σε φυγή, ενώ η αναμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι εάν δεν υπήρχε το «ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ» θα ήταν ακόμη εδώ οι Γερμανοί. Σήμερα παίζονται κινηματογραφικές ταινίες για τα εγκλήματα των Γερμανών κατά των Εβραίων, αλλά αποκρύπτονται και αποσιωπούνται τα εγκλήματα των Εβραίων κατά των Παλαιστινίων, και τα εγκλήματα των «συμμάχων» κατά των Γερμανών, όπως πχ. στη Δρέσδη, όπου οι σύμμαχοι βομβάρδισαν και έκαψαν χιλιάδες γυναικόπαιδα». Το υπουργείο Παιδείας και η ΟΛΜΕ εννοείται δεν κατάγγειλαν την κατάπτυση δικαστική απόφαση.
Αυτή η τερατώδης απόφαση-δήλωση υπέρ του ναζισμού από τους δικαστές μιας ευρωπαϊκής χώρας δεν είναι μια μεμονωμένη κίνηση. Έρχεται σα συνέχεια των ανοιχτών φιλοναζιστικών θέσεων που έκφρασε στην πρώτη φάση της δίκης κατά του Πλεύρη που θα μείνει σα σταθμός στα ελληνικά δικαστικά χρονικά, στις 11 του Σεπτέμβρη του 2007 ένας εισαγγελέας με την αβάντα της προέδρου και των αντισημιτικών θέσεων που έκφρασαν στη δεύτερη φάση η εισαγγελέας και η μία δικαστής. Μάλιστα, ο εισαγγελέας, Λ. Λαζαράκος είχε σταθεί με τόσο φανατισμό στο πλευρό του ναζιστή, ώστε να αποκαλέσει το βιβλίο του ύμνο στο Γ΄ Ράιχ και στην εξόντωση των εβραίων, «επιστημονικό σύγγραμμα», ενώ ο ίδιος από κοινού με την Πρόεδρο Ευφρ. Τσελεχοβίτου έκαναν φραστικές επιθέσεις στις μάρτυρες κατηγορίας της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας και άφησαν ασύδοτο στην αίθουσα το ναζιστικό κοινό να αποδοκιμάζει τους μάρτυρες κατηγορίας. Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία κατάθεσε αναφορά με την οποία κατάγγειλε τη στάση τους στις αρμόδιες δικαστικές αρχές, η οποία σύμφωνα με πρόσφατη προφορική ενημέρωση δεν έχει εξεταστεί ακόμα ενώ έχει περάσει ήδη πάνω από μισός χρόνος από την υποβολή της. Η ΑΠ επανήλθε με ερώτημα της για να λάβει επίσημη ενημέρωση για την πρόοδο της υπόθεσης, χωρίς να έχει λάβει μέχρι σήμερα απάντηση.
Είναι φυσικό λοιπόν που μέσα σε αυτό το κλίμα μία ομάδα ναζιστών βεβήλωσε πρόσφατα το μνημείο του Ολοκαυτώματος στη Ρόδο και κυκλοφόρησε άφοβα στο διαδίκτυο το βίντεο με μία διακήρυξη που αναμασάει τα κηρύγματα που περιέχονται στο βιβλίο του Πλεύρη ενάντια στον «περιούσιο λαό» (δες χωριστό άρθρο).
Τέλος, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι ο Καρατζαφέρης αισθάνθηκε αρκετά «ασφαλής» μέσα στο περιβάλλον αυτό ώστε να δώσει συνέντευξη στο Δ. Ζαφειρόπουλο, το πρώην στέλεχος της «Χρ. Αυγής», αποκαλώντας τον «Δημήτρη μου». Στη συνέντευξη ο Καρατζαφέρης δηλώνει «ευτυχής» για την κοινοβουλευτική του ομάδα για τον «Άδωνι, ο οποίος έχει τον Πολιτισμό» (!!!), και το «Θάνο Πλεύρη ο οποίος έδωσε άριστες εξετάσεις στο Σύνταγμα» και συμπληρώνει: «Ο κύριος Κουβέλης και άλλοι, από άλλους χώρους, μου λένε “μπράβο” για την πολύ καλή δουλειά που κάνετε!» !!! («Ελεύθερος Κόσμος, 26/5/2008). Ένα μήνα αργότερα (30-06-08) συνέντευξη στην ίδια εφημερίδα έδωσε ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι στην πράξη παρόλο που δόθηκε στο ναζιστή Πλεύρη ένα δικαστικό χτύπημα και μετά ένα δεύτερο στους υπόλοιπους ναζιστές επιγόνους του αυτά ήταν εντελώς ανεπαρκή, εφόσον δυναμώνει η πολιτική ασυλία στους ναζιστές. Στη πραγματικότητα τα δικαστικά χτυπήματα εξυπηρετούν μόνο μια σκοπιμότητα: Είναι για τα μάτια της Ευρώπης, δηλαδή να μην εκτεθεί ο φιλοναζιστικός δούρειος ίππος της νεοτσαρικής Ρωσίας που λέγεται ελληνικό διακομματικό κράτος στην ΕΕ ώστε να μπορεί να κάνει εκεί μέσα τη δουλειά της διείσδυσης και της διάσπασης όσο του είναι δυνατό (όπως έκανε πρόσφατα με την εισβολή της Ρωσίας στην Γεωργία). Για αυτό το λόγο δεν υπάρχει δημοσιότητα στις δίκες κατά ναζιστών και γι αυτό το λόγο στις δίκες αυτές οι δικαστές είτε δεν παίρνουν καθόλου θέση, είτε παίρνουν υπέρ των κατηγορουμένων και γι αυτό είχαμε αθωωτική πρόταση από την εισαγγελέα και μειοψηφία ενός μέλους της έδρας στη δίκη του Πλεύρη. Γιατί κάπου πρέπει να φαίνεται ότι κάπου στο βάθος η «υπερήφανη και κυνηγημένη ανατολή», στην οποία ανήκουμε ψυχικά, αντιστέκεται στις πιέσεις ενός τάχα εβραιοκρατούμενου δυτικού κόσμου.
Γι αυτό το λόγο καλούμε όχι μόνο σε μια εκστρατεία για την καταδίκη του Πλεύρη στο Εφετείο, αλλά για να γίνει αυτή η δίκη γνωστή στο λαό καθώς και η όποια απόφασή της. Στόχος μας να μάθει ο λαός μας ότι υπάρχει ένα πολιτικό σύστημα που θέλει δυνατούς τους ανοιχτούς ναζιστές στην Ελλάδα και ότι ένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί παρά να είναι καλυμμένος φασισμός με δεξιά και «αριστερή» προβιά ο οποίος δεν μπορεί παρά να ετοιμάζει δικτατορία, πείνα και πόλεμο για τη χώρα μας. Από δω και μπρος δεν πρόκειται κυρίως για τη μάχη να τεθούν εκτός νόμου οι ναζιστές αλλά για την ακόμα πιο ζωτικής σημασίας μάχης να μην τεθούν εκτός νόμου οι δημοκράτες.
Καλούμε όλους τους δημοκράτες να κινητοποιηθούν στο πλευρό της ΑΠ και να στηρίξουν τη δημοκρατική απαίτηση για τη διατήρηση της καταδίκης του Κ. Πλεύρη με την παρουσία τους στη δικαστική αίθουσα του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών (Λουκάρεως και Αλεξάνδρας, 6ος ορ), στις 17 Σεπτέμβρη και ώρα 9.00 το πρωί.