ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΟΙΟΣ ΜΠΗΚΕ ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΗ Ν. ΟΣΕΤΙΑ
Τρεις μήνες μετά
τη λήξη του πολέμου στον Καύκασο σημαντική μερίδα των ελληνικών μέσων ενημέρωσης
επιμένει ακόμα να κατηγορεί τη γεωργιανή ηγεσία για εθνικιστική «μεγαλομανία»
και να τη στοχοποιεί ως υποκινητή του πολέμου με τη Μόσχα. Την κατηγορεί δηλαδή
ότι στις 8 Αυγούστου εισέβαλε στο έδαφος της αποσχισθείσας επαρχίας κι έτσι
προκάλεσε την απάντηση του ρωσικού στρατού. Έχουμε γράψει και πει πολλές φορές:
Η Γεωργία δεν μπορεί ποτέ να κατηγορηθεί ότι εισέβαλε στην Οσετία και την Αμπχαζία,
απλά γιατί αυτές οι δύο περιοχές είναι μέρος του εδάφους της που ουσιαστικά
εδώ και 18 χρόνια βρίσκονται κάτω από την κατοχή μιας άλλης χώρας, της Ρωσίας.
Η Γεωργία έχει δικαίωμα να αποκαταστήσει την κυριαρχία της στο έδαφός της και
να διώξει τον καταχτητή όποτε το θελήσει. Αυτό είναι το ένα ζήτημα, ζήτημα αρχής.
Το άλλο είναι ότι δεν είναι καν η Γεωργία που πραγματικά ξεκίνησε τον τελευταίο
πόλεμο προσπαθώντας να απελευθερώσει το έδαφός της, αλλά είναι η Ρωσία που προβόκαρε
επί μήνες τη Γεωργία και τελικά αποφάσισε να προσαρτήσει ολοκληρωτικά τις δύο
περιοχές. Αυτό το πέτυχε εισβάλλοντας με ακόμα πιο μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις
και διώχνοντας από αυτές τις δύο επαρχίες όλο το γεωργιανό πληθυσμό, ενώ από
την άλλη ποδοπάτησε την εδαφική κυριαραχία και της υπόλοιπης Γεωργίας εισβάλλοντας
σε όλο σχεδόν το έδαφός της και απαιτώντας την καθαίρεση του νόμιμου ηγέτη της.
Κι όμως, με θράσος δέκα Χίτλερ η Ρωσία του Πούτιν κατηγορεί τη Γεωργία ότι αυτή
χωρίς να προκληθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο.
Πραγματικά έχουν έρθει στο φως νέα στοιχεία που διαψεύδουν τους γκεμπελίσκους
Πρόκειται για δύο ηχογραφημένες
τηλεφωνικές συνομιλίες που υπέκλεψαν οι μυστικές υπηρεσίες της Γεωργίας και
οι οποίες αποδεικνύουν ότι τα ρωσικά στρατεύματα είχαν εισβάλει στο έδαφος της
Ν. Οσετίας τουλάχιστον 20 ώρες πριν την είσοδο των γεωργιανών στρατευμάτων.
Η πρώτη συνομιλία καταγράφηκε νωρίς το πρωί της 7ης Αυγούστου, και συγκεκριμένα
στις 3:41 π.μ., ανάμεσα σ’ ένα φρουρό των ρωσο-οσετικών συνόρων ονόματι Γκασίεφ
κι έναν επιβλέποντα. Ο Γκασίεφ είπε στον επιβλέποντα ότι το τούνελ Ρόκι, το
μοναδικό πέρασμα που συνδέει τη Ν. Οσετία με τη Ρωσία, είχε κατακλυστεί από
ρωσικά τεθωρακισμένα: «Ο διοικητής, ένας συνταγματάρχης, πλησίασε και είπε:
“Οι άντρες που είναι μαζί σου θα επιθεωρήσουν τα οχήματα”. Εντάξει;» Στις 3:52
π.μ. ο επιβλέπων ζήτησε να μάθει αν έφτασαν εκεί τα άρματα κι ο Γκασίεφ απάντησε:
«Και τα τεθωρακισμένα και κόσμος». Όταν ρωτήθηκε αν πέρασαν μέσα απάντησε: «Ναι,
πριν 20 λεπτά. Όταν σας πήρα είχαν ήδη φτάσει» τελώντας υπό τις διαταγές του
συνταγματάρχη Καζατσένκο. Ο Καζατσένκο υπηρετούσε στο 135ο μηχανοκίνητο σύνταγμα,
μονάδες του οποίου σύμφωνα και με δυτικές πηγές ενδέχεται να κατέλαβαν το πέρασμα
Ρόκι τις ίδιες εκείνες ώρες. Μάλιστα η εφημερίδα του ρωσικού υπουργείου Άμυνας
Κράσναγια Ζβέζντα αποκάλυψε στις 3/9 ότι ο διοικητής του 135ου συντάγματος Ντ.
Σιντίστρυ διέταξε στις 7 Αυγούστου τους άντρες του να σταματήσουν τις ασκήσεις
και να προωθηθούν στο Τσχινβάλι, την πρωτεύουσα της Ν. Οσετίας. Αργότερα, η
ίδια εφημερίδα διόρθωσε κατά μία μέρα την ημερομηνία της διαταγής (βλ. Νιου
Γιορκ Τάιμς, 16/9).
Το βασικό επιχείρημα των Ρώσων είναι ότι τα οχήματα που εισέβαλαν στο πέρασμα
δεν προορίζονταν για μάχη, αλλά πήγαν εκεί για να εφοδιάσουν τα “ειρηνευτικά”
στρατεύματά τους που σταθμεύουν στη Ν. Οσετία με καύσιμα και άλλα αγαθά. Όμως
η Μόσχα είχε υπογράψει μία συμφωνία στα 2004, που περιόριζε τα δρομολόγια των
ειρηνευτικών της δυνάμεων από την ανατολή ως τη δύση του ήλιου και μόνο υπό
την προϋπόθεση ότι θα γνωστοποιούσε τις προθέσεις της ένα μήνα πριν. Τέτοια
γνωστοποίηση ουδέποτε δόθηκε, και μάλιστα η ανάπτυξη των δυνάμεών της έγινε
τόσο αιφνιδιαστικά, που κι ο ίδιος ο οσετός συνοριοφύλακας πιάστηκε στον ύπνο.
Το πολύτιμο ηχητικό ντοκουμέντο είχε χαθεί στη διάρκεια του πολέμου και ήρθε
στο φως ένα και πλέον μήνα αργότερα, αφότου οι γεωργιανές υπηρεσίες πληροφοριών
χρειάστηκε να σκαλίσουν 6.000 φακέλους προκειμένου να αποκτήσουν αντίγραφα.
Ορισμένα αντίγραφα έχουν ήδη προωθηθεί στη Δύση. Όμως πολλοί ανώτατοι δυτικοί
κυβερνητικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι, προκειμένου να μη διαταράξουν τις
διπλωματικές σχέσεις των χωρών τους με το Κρεμλίνο, διστάζουν ακόμα να τα αξιολογήσουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αμερικανός αναπληρωτής βοηθός ΥΠΕΞ Μάθιου Μπράιζα,
αν και παραδέχεται ότι εκείνες τις κρίσιμες ώρες δέχτηκε καταγγελίες από ανώτατους
γεωργιανούς αξιωματούχους περί εισβολής των Ρώσων στη Ν. Οσετία, προσπάθησε
να αποτρέψει τη γεωργιανή πλευρά από το να εμπλακεί απευθείας σε πόλεμο με τους
εισβολείς (στο ίδιο).
Επαναλαμβάνουμε πάντως ότι, όποιος και αν πάτησε πρώτος τη σκανδάλη, γεγονός
είναι ότι η Ν. Οσετία ανήκει διοικητικά στο γεωργιανό κράτος και ο στρατός του
τελευταίου είχε κάθε ηθικό και κάθε διεθνές δημοκρατικό δικαίωμα να την ανακαταλάβει.
Αυτός που έκανε εδώ εισβολή και κατοχή σε ξένο έδαφος ήταν μονάχα ο ρωσικός
νεοχιτλερικός στρατός.