Το κράτος βρίσκεται σε τροχιά χρεοκοπίας. Το δημόσιο χρέος παρά το ότι μειώνεται ως ποσοστό επί του ΑΕΠ συντρίβει την οικονομία όχι μόνο με τον πελώριο όγκο του αλλά γιατί και τα έσοδα μειώνονται ακόμα περισσότερο. Η αυξημένη φορολογία, τα αναγκαστικά εσωτερικά «δάνεια» που συνάπτει η κυβέρνηση αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους προμηθευτές και εργολάβους, διαλύοντας την υγεία, την ασφάλεια την παιδεία και μειώνοντας γενικά τις κοινωνικές παροχές, δεν αποτελούν παρά ύστατες προσπάθειες μιας μικρής αναβολής της κρατικής χρεοκοπίας και μαζί μ’ αυτήν ολόκληρης της οικονομίας.
To κράτος δανείζεται πια με τα υψηλότερα επιτόκια σε όλη την ΕΕ. Και αυτό γιατί το ύψος αυτών των επιτοκίων είναι αντίστροφα ανάλογο προς το βαθμό ασφάλειας του δανείου που δίνει ο αγοραστής των κρατικών ομολόγων προς το κράτος εκδότη. Η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας εξαρτάται από το ύψος του δημόσιου χρέους, από το ρυθμό μείωσης του χρέους αυτού, από το ύψος των κρατικών εσόδων, από το έλλειμμα του προϋπολογισμού και από τους ρυθμούς μεταβολής του, από την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας όπως φαίνεται κυρίως στο εμπορικό ισοζύγιο, γενικότερα από την ευρωστία της οικονομίας της χώρας και τέλος από την πολιτική σταθερότητα. Η πολιτική αστάθεια που έφερε στο παγκόσμιο προσκήνιο ο εμπρησμός και η λεηλασία της Αθήνας επιβεβαιώνει τα όσα γνώριζαν για αυτό το κράτος οι διεθνείς αγορές στο καθαρά οικονομικό επίπεδο. Ένα κράτος που συνειδητά καταστρέφει εταιρείες ποδοπατώντας ακόμα και τις επίσημες κοινοβουλευτικές δεσμεύσεις του, όπως έγινε με την TVX, ένα κράτος που σαμποτάρει για δεκαετίες και συνεχίζει να σαμποτάρει με τις παρεμβάσεις του την παραγωγή και την έρευνα σε όλους τους τομείς και που υποστηρίζει μόνο ειδικά τμήματα του κεφαλαίου, τα πιο κρατικοδίαιτα και πιο παρασιστικά δεν μπορεί τελικά να μην ευνοεί και την πολιτική κρίση ή καλύτερα να μην αποκαλύπτει ότι στο βάθος της οικονομικής κρίσης υπάρχει μια πολιτική κρίση. Τελικά δεν είναι δυνατό ένα τέτοιο κράτος να μην είναι το πρώτο που χρεοκοπεί όντας μέσα στη νομισματική ένωση της ΕΕ. Έτσι εκθέτει οικονομικά όλη την ΕΕ και το νόμισμά της. Δεν θα αργήσει να αποκαλύψει τη μεθοδικά κρυμμένη αλήθεια του ότι δηλαδή είναι ένα κράτος που επί δεκαετίες το κυβερνάνε βαθιά αντιευρωπαϊκές δυνάμεις. Να γιατί τα επιτόκια δανεισμού στις 16/12/2008 για τα δεκαετή ομόλογα του δημοσίου ήταν 2,19% πάνω από αυτά που πληρώνει η Γερμανία. Να σημειωθεί ότι μια από τις προϋποθέσεις εισόδου της χώρας στην ΟΝΕ ήταν τα επιτόκια των ομολόγων δεκαετούς διάρκειας να είναι το πολύ δύο μονάδες πάνω από το Γερμανικό επιτόκιο (200 μονάδες βάσης). Όμως η διαφορά αυτή των επιτοκίων (spread) των κρατικών ομολόγων στις 16/12/2008 ήταν 219 μονάδες βάσης. Το spread των κρατικών ομολόγων δεκαετούς διάρκειας ανέβηκε την Παρασκευή 12/12/08 στις 205 μονάδες και των 3ετών και 5ετών ομολόγων στις 215 και 230 μονάδες βάσης αντίστοιχα. Την Τετάρτη 10/12/08 τα spreads για τα 10ετή ήταν στις 172 μονάδες βάσης, για τα 3ετή ομόλογα στις 180 μονάδες βάσης και για τα 5ετή στις 200.
Πιο συγκεκριμένα: Στις 12/12/08 το επιτόκιο που πλήρωνε το ελληνικό δημόσιο στους δανειστές του, αγοραστές δηλαδή των ομολόγων του, ήταν 5,32% ενώ το γερμανικό κράτος πλήρωνε επιτόκιο 3,27%. Η διαφορά του κόστους δανεισμού μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας ήταν επομένως στις 12/12/08 ίση με 5,32- 3,27= 2,05%. Το spread των ελληνικών κρατικών ομολόγων ήταν αυτή την ημέρα 205 μονάδες βάσης (bund). (To Spread επομένως ενός κρατικού ομολόγου είναι η διαφορά του επιτοκίου που αποδίδει στον κάτοχό του αυτό το ομόλογο από το επιτόκιο του γερμανικού που χρησιμοποιείται σαν βάση, πολλαπλασιασμένο επί εκατό). Το spread για την Ελλάδα στις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου του 2008 ήταν περίπου 29,2 για την Ιταλία 30,7 και την Πορτογαλία 24,3. Η διαφορά από τα γερμανικά ομόλογα ήταν μόλις 30 μονάδες βάσης περίπου. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου σαν συνέπεια της κρίσης η Ισπανία εμφανίζει σήμερα spread των δεκαετών ομολόγων περίπου 77 μονάδες , η Πορτογαλία 90, η Γαλλία 43, το Βέλγιο 81 και η Αυστρία 76 μονάδες ενώ η Ελλάδα 205 (στις 12/12). Το υψηλότερο spread από όλες τις χώρες της ΕΕ αλλά και από όλη τη Δύση το εμφανίζουν τα κρατικά ομόλογα της Ελλάδας μετά από αυτό της χρεοκοπημένης Ισλανδίας που όμως δεν ανήκει στη ζώνη του Ευρώ.
Εκτιμήσεις που φαίνονται λογικές, σύμφωνα και με τις τιμές spread των ομολόγων των κρατών που δώσαμε προηγουμένως, θεωρούν ότι το ελληνικό spread θα έπρεπε να ήταν γύρω στις 100 μονάδες αν ληφθούν υπόψη μόνο οι σημερινοί οικονομικοί παράγοντες και αγνοηθούν οι πολιτικοί. Στο σχηματισμό αυτών των 100 μονάδων συμβάλλει το παραγωγικό σαμποτάζ των δύο σοσιαλφασιστικών κομμάτων και της κρατικοκομματικής γραφειοκρατίας, σαμποτάζ που έχει διαμορφώσει την παρούσα οικονομία χαντακώνοντας την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Η Ισπανία σαν παράδειγμα που μπήκε στην ΕΕ πολύ αργότερα από την Ελλάδα έχει spread 77, ενώ η Ελλάδα που έχει απορροφήσει πολλαπλάσια προγράμματα για επενδύσεις έφτασε στο 205 στις 12/12. Οι υπόλοιπες 105 μονάδες δηλαδή η αύξηση του κόστους δανεισμού του ελληνικού κράτους σε σχέση με τη Γερμανία κατά 1,05% οφείλεται στο γεγονός ότι το κράτος εργαλείο στα χέρια των ρωσόφιλων κυβερνήσεων και του ρωσόφιλου πολιτικού συστήματος κοστίζει σύμφωνα με αυτή την εκτίμηση αύξηση κόστους του κρατικού δανεισμού μέχρι σήμερα κατά 1%. Με τους εμπρησμούς και το πλιάτσικο των προηγουμένων ημερών οι τιμές του spread ανέβηκαν μέσα σε μια μέρα μόνο τριάντα μονάδες. Την ίδια στιγμή ο προβοκάτορας Καραμανλής δηλώνει ότι η χώρα δεν έχει πρόβλημα δανειοδότησης, όταν είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα αγοράζει κανείς τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που θα εκδοθούν από τον Ιανουάριο. Πριν μερικές ημέρες το Γερμανικό κράτος, που φρόντισε να ξεφορτωθεί τα ελληνικά ομόλογα, λίγο έλλειψε να ακυρώσει δημοπρασία ομολόγων του ύψους 7 δις ευρώ εξαιτίας της έλλειψης προσφορών. Εκτιμήσεις ανεβάζουν την αύξηση του ελληνικού spread για τον Ιανουάριο, που θα προσπαθήσει να δανειστεί το κράτος, πολύ πάνω από τις 250 μονάδες βάσης. Μια αύξηση του spread, κατά 100 μονάδες, σημαίνει ότι για 54 δισ. ευρώ κρατικό δανεισμό που προβλέπεται για το 2009 μαζί με τα δάνεια προς τις τράπεζες, η αύξηση μόνο του κόστους του δανείου θα είναι 0,54 δις ευρώ ετησίως, όταν το συνολικό έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ξεπέρασε μέχρι τον Σεπτέμβριο τα 11,5 δις ευρώ και όταν το ύψος των τόκων που πληρώνει το δημόσιο είναι πάνω από 12 δις ευρώ.
Τα δύο ρώσικα κόμματα του παραγωγικού σαμποτάζ ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ μαζί με τους πράκτορες πρωθυπουργούς των δύο μεγάλων οδήγησαν τη χώρα σε χρεοκοπία. Το πιο προκλητικό ωστόσο είναι το γκεμπελίστικο θράσος τους να αποδίδουν αυτή τη χρεοκοπία στην ΕΕ και στο μη κρατικοδίαιτο παραγωγικό κεφάλαιο, δηλαδή ακριβώς στις δύο οικονομικές δυνάμεις που τις επενδύσεις τους αυτοί οι ίδιοι λυσσαλέα πολέμησαν.