ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗ ΡΩΣΟ-ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

Το τέλος του ψυχρού πολέμου σήμανε την έναρξη μίας περιόδου χειμερίας νάρκωσης για την ιμπεριαλιστική Αμερική. Η παγκόσμια αυτή υπερδύναμη αποκοιμήθηκε τόσο γλυκά, που δεν κατάλαβε ότι η συμμαχία με τον πρώην αντίπαλο και ανταγωνιστή της, για παράδειγμα στο διαστημικό τομέα, είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε μία μονομερή σχέση εξάρτησης με ανυπολόγιστες για τα συμφέροντα της κατερχόμενης υπερδύναμης συνέπειες.
Οι Αμερικανοί είχαν ήδη ξοδέψει αρκετά χρήματα για να συντηρήσουν το ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα και να αποτρέψουν έτσι τη διαρροή «ευαίσθητων» στρατιωτικών μυστικών προς τρίτες χώρες. Η θεωρία ότι υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο «τρίτες χώρες» πιο επικίνδυνες από τη φασιστική Ρωσία είναι η ιμεπεριαλιστική αντιτριτοκοσμική στη βάση της θέση όλων των τάσεων της αμερικάνικης αστικής τάξης, όμως έγινε θρησκευτικό δόγμα επί προεδρίας του ρωσόφιλου προβοκάτορα Κλίντον. Το δόγμα το συνέχισε ο Μπους ο β΄, που εξήγγειλε το 2004 την προώθηση ενός νέου προγράμματος για την εξερεύνηση του διαστήματος. Το χρονοδιάγραμμα προέβλεπε ότι ως τα 2015 θα κατασκευαστεί μια νέα γενιά διαστημικών σκαφών ικανών να μεταφέρουν αστροναύτες στη Σελήνη και να εξερευνούν τον Άρη, καθώς και κοντινούς μας αστεροειδείς. Για να μην επιβαρύνει τον ήδη βεβαρημένο προϋπολογισμό της NASA, η Ουάσιγκτον αποφάσισε την εγκατάλειψη των πεπαλαιωμένων και γι’ αυτό επικίνδυνων διαστημικών της λεωφορείων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από το 2010 και για τουλάχιστο πέντε χρόνια (εάν η παράδοση της νέας γενιάς διαστημόπλοιων γίνει στην ώρα της και όχι με καθυστέρηση) η πρόσβαση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για τις ΗΠΑ θα γίνεται μόνο μέσω των ρωσικών Σογιούζ. Με άλλα λόγια, η Ρωσία από δω και στο εξής θα κρατά το εισιτήριο των ΗΠΑ για την είσοδό τους στη στρατόσφαιρα.
Αυτό οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ το κατάλαβαν ξαφνικά ξυπνώντας από το βαθύ τους λήθαργο.
Συγκεκριμένα, ήταν η ξαφνική είδηση της εισβολής των Ρώσων στη Γεωργία που έκανε τη διεύθυνση της αεροδιαστημικής υπηρεσίας των ΗΠΑ, υπό το Δρ. Γκρίφιν, να αλλάξει γραμμή πλεύσης. Πέντε μόλις λεπτά μετά την πρώτη ανακοίνωση από τα μέσα ενημέρωσης για την εισβολή, ο διευθυντής της NASA διέταξε το προσωπικό να διερευνήσει τις δυνατότητες εκτόξευσης παλιών διαστημικών λεωφορείων μετά το 2010, ένα εγχείρημα ιδιαιτέρως δαπανηρό. Ο Δρ. Γκρίφιν είπε ότι «τα γεγονότα έχουν ξεδιπλωθεί με τρόπο που δείχνουν ξεκάθαρα πόσο ασύνετο ήταν για τις ΗΠΑ να υιοθετήσουν μια πολιτική συνειδητής εξάρτησης από μια άλλη δύναμη» (Νιου Γιορκ Τάιμς, 6/10). Μόνο όταν ήταν πια αργά η αμερικανική αστική τάξη άρχισε να αντιλαμβάνεται τις οδυνηρές συνέπειες που θα έχει για το μέλλον τους η εξάρτηση τους από μια άλλη, και μάλιστα όλο και πιο επιθετική, υπερδύναμη.
Το Σεπτέμβρη ο ρώσος πρόεδρος Μεντβέντεφ ανακοίνωσε την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών κατά 26% για τον επόμενο χρόνο, ανεβάζοντάς τες στα 50 δις δολ. Ο εκσυγχρονισμός του στρατού βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ τελευταία διεξήχθη μία γιγαντιαία άσκηση που περιλάμβανε μεταξύ άλλων και τη ρίψη βαλλιστικών πυραύλων σε απόσταση άνω των 7.000 μιλίων (27/9 και 20/10). Και δεν είναι μόνο η Ρωσία που απειλεί στην ουσία με επίθεση κυρίως την Ευρώπη, αλλά προσφάτως και η συμμαχική της Κίνα, η οποία σχεδιάζει την κατασκευή δικού της διαστημικού σταθμού και φιλοδοξεί μάλιστα να στείλει επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη πριν από τους Αμερικανούς.
Τώρα, στα προγράμματα και των δύο υποψηφίων για την αμερικανική προεδρία αναφέρεται η ανάγκη για διατήρηση των παλιών διαστημικών λεωφορείων μετά το 2010, καθώς και για επιτάχυνση του νέου διαστημικού ερευνητικού προγράμματος. Πρόκειται όμως για ένα ενδεχόμενο όχι και τόσο πιθανό, καθώς πρόσφατα το Κογκρέσο επανέφερε σε ισχύ τη νομοθεσία που επέτρεπε στη NASA να κλείνει θέσεις μέσα στο ρωσικό Σογιούζ μετά το 2011, νομοθεσία που είχε προσωρινά μπλοκαριστεί εξαιτίας του πολέμου στη Γεωργία. Ο πρώτος άμεσος λόγος αυτής της αλλαγής γραμμής φαίνεται πως ήταν το χαμηλό κόστος αυτού του τρόπου ταξιδιού. Αλλά ο βαθύτερος λόγος είναι ότι οι ΗΠΑ δε θέλουν να ανοίξουν γεωστρατηγικό μέτωπο πάλης με τη Ρωσία, δηλαδή προτιμούν να της παραδώσουν αλυσοδεμένες τη Γεωργία, την Ουκρανία και τη Μολδαβία για να τις κατασπαράξει παρά να της αντιπαρατεθούν και να βρεθούν σε δυσκολίες κοινής επέμβασης σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Για τους αμερικανούς μονοπωλιστές η απεξάρτηση της χώρας τους από τη Ρωσία είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, καθώς τους φέρνει σε σύγκρουση με τη δικιά τους ιμπεριαλιστική και βάρβαρη φύση. Θα βάλουν ίσως λίγο μυαλό μόνο όταν δουν την ίδια τη μητρόπολή τους να κινδυνεύει με περικύκλωση. Αυτόν τον εφιάλτη ήδη άρχισαν να τον ζουν στη λατινική Αμερική.