Αγαπητοί αναγνώστες,
Σε αυτό εδώ το πρώτο φύλλο πανελλαδικής κυκλοφορίας της Νέας Ανατολής κρίναμε σκόπιμο να δημοσιεύσουμε ξανά για τους νέους αναγνώστες μας δύο πολύ σημαντικά άρθρα φάσης που αφορούν στην λεγόμενη εξέγερση του Δεκέμβρη και είχαν δημοσιευτεί στο φύλλο του Δεκέμβρη. Δίχως την κατανόηση αυτών των γεγονότων δεν θα μπορέσει κανείς να καταλάβει πολιτικά όλη αυτήν την περίοδο που διανύουμε και στην οποία το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η βία. Αυτή η βία έχει ένα γενικό και ένα ειδικό στόχο. Ο γενικός στόχος είναι να αποδειχθεί ότι καμιά κυβέρνηση σε μπορεί να κυβερνήσει χωρίς τους αρχηγούς της «εξέγερσης» του Δεκέμβρη. Ήδη χάρη σε αυτό το Δεκέμβρη η κυβέρνηση αποφάσισε ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει χωρίς «διακομματική συναίνεση» σε έναν τουλάχιστον τομέα της κρατικής λειτουργίας, την παιδεία. Ο ειδικός και κύριος στόχος των πολιτικών καθοδηγητών του Δεκέμβρη είναι να αποδειχτεί η ανικανότητα της σημερινής αστυνομίας να αντιμετωπίσει τόσο τους «εξεγερμένους» εμπρηστές και κουμπουροφόρους σοσιαλτραμπούκους όσο και το κοινό εγκληματικό λούμπεν των εκβιαστών και ληστών που ένα κομμάτι του έχει άριστες σχέσεις με τους προηγούμενους (Παλαιοκώστας κλπ). Αν αυτή η ανικανότητα της αστυνομίας αποδειχτεί –πράγμα όχι δύσκολο αφού είναι εντελώς διαβρωμένη από το σοσιαλφασισμό και μισοδιαλυμένη - τότε μπορεί εύκολα η πολιτική ηγεσία της που ως τα σήμερα και σύμφωνα με το σύνταγμα ορίζεται από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία να ορίζεται από μια «διακομματική επιτροπή για την αστυνομία» όπου θα δεσπόζει η θέληση των 4 κομμάτων της αντιπολίτευσης και μάλιστα των 3 πιο μειοψηφικών κομμάτων, του ψευτοΚΚΕ, του ΣΥΝ και του ΛΑΟΣ που θα έχουν την ουσιαστική πλειοψηφία σε αυτή τη διακομματική χάρη στις προνομιακές σχέσεις του ΣΥΝ και των άλλων δύο κομμάτων με τη συνδικαλιστική ηγεσία της αστυνομίας. Με λίγα λόγια στόχος της κλιμάκωσης της βίας από το Δεκέμβρη και μετά είναι ο εκφασισμός της αστυνομίας. Γιατί τι άλλο από αυτό μπορεί να σημαίνει η συμμετοχή ενός καθαρά φιλοναζιστικού κόμματος σαν το ΛΑΟΣ σε αυτή τη νέα «διακομματική» εξουσία πάνω στην αστυνομία; Τι αριστερό και τι αντιαστυνομικό μπορεί να έχει αυτή η επαναλαμβανόμενη πρόταση του ΣΥΝ; Τίποτα απολύτως. Αυτό που θέλει η ηγεσία του ΣΥΝ και γενικότερα οι φίλοι του νεοχιτλερικού άξονα στην Ελλάδα είναι να ελέγξουν την αστυνομία. Χωρίς αυτό τον έλεγχο κανείς φασισμός δεν είναι δυνατός. Φασισμός πάνω απ’ όλα σημαίνει αστυνομικό κράτος. Ελέγχοντας κανείς το αστυνομικό κράτος στήνει όποια προβοκάτσια θέλει κι εξοντώνει όποιον πολιτικό ή οικονομικό αντίπαλο θέλει. Αυτό είναι το μεγάλο νόημα του Δεκέμβρη του 2008 ο οποίος αποτελεί όχι τη συνέχιση ή την επανάληψη αλλά την κυριολεκτική αναστροφή του επαναστατικού και τραγικού Δεκέμβρη του 1944. Για την ακρίβεια αποτελεί την επανάληψή του σαν φάρσα.