Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Η εκτόξευση των ναζιστών της Χρυσής Αυγής στο 0,5% καθώς και η μεγάλη άνοδος του φασιστικού ΛΑΟΣ στις ευρωεκλογές σίγουρα θα έχουν προβληματίσει κάθε πραγματικό δημοκράτη για το πού οδηγείται αυτή η χώρα. Μια ανάλογη άνοδος της ακροδεξιάς που σημειώθηκε στην Ευρώπη θα πρόσφερε ίσως σε πολλούς την ευκαιρία να συνδέσουν τις δύο τάσεις και να ισχυριστούν ότι η Ευρώπη μας «εξάγει» την κρίση της και το νεοναζισμό της.

Όμως δε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να καταλάβει κανείς ότι η δημοκρατική Ενωμένη Ευρώπη είναι στη κύρια πλευρά μία κοινότητα ασύμβατη με το ναζισμό και το φασισμό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση γεννήθηκε μέσα από την ήττα του Γ΄ Ράιχ και διευρύνθηκε σε σύγκρουση με την αγγλογαλική αποικιοκρατία, στη συνέχεια με τον αμερικανικό ηγεμονισμό και τέλος, με το ρωσικό σοσιαλιμπεριαλισμό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι κοινός τόπος όλων των νεοναζιστικών κομμάτων είναι η εναντίωσή τους στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, και ο λαϊκισμός, η δεξιά αντι-καπιταλιστική δημαγωγία και ο κανιβαλικός αντισημιτισμός τους. Την ίδια αντίληψη προάγουν αλλά πιο καλυμμένα σε όσο αφορά τον αντισημιτισμό και όσοι βρίσκονται στην άλλη πλευρά του φαιο-κόκκινου μετώπου, δηλ. η αντι-δυτική και «αντισιωνιστική» ψευτοαριστερά. Και ο φασισμός στην Ελλάδα οφείλει την εκτόξευσή του κύρια στο γεγονός ότι τα δύο ψευτοαριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα πρόσφεραν κάλυψη στους φαιούς ομοϊδεάτες τους, υποβάθμισαν ή προβόκαραν το ρατσισμό τους, σιώπησαν για τον απροκάλυπτο κανιβαλικό αντισημιτισμό τους και βοήθησαν στο να στραφούν όλα τα πυρά της προεκλογικής αντιπαράθεσης στα δύο μεγάλα αστικά κόμματα. Μάλιστα, σε συνέντευξή της η Α. Παπαρήγα μετά τις εκλογές αρνήθηκε ότι το νούμερο ένα πρόβλημα ήταν η άνοδος του ΛΑΟΣ και της ακροδεξιάς. «Αυτό», είπε, «είναι όλο για να πάμε σούμπιτοι στο ΠΑΣΟΚ», προσθέτοντας: «Μη γίνουμε δηλαδή όπως στη Γαλλία με τον Λεπέν, που πήγαν όλα τα κόμματα και ψήφισαν τον Σιράκ για να μη βγει ο Λεπέν» (Ελευθεροτυπία, 11/6).
Σήμερα αναμφισβήτητα το κέντρο του παγκόσμιου ναζισμού δεν είναι η Ευρώπη αλλά η νεοτσαρική Ρωσία του Πούτιν – του σφαγέα χιλιάδων αμάχων στην Τσετσενία και διαμελιστή χωρών – που μισεί όσο τίποτα την ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση και θέλει να την αποδυναμώσει για να μπορέσει να εντάξει όλη τη δυτική Ευρώπη στο άρμα της. Ενώ λοιπόν άλλες χώρες της ΕΕ κρατούν το νεοναζιστικό φαινόμενο στο περιθώριο, τηρώντας με αρκετή συνέπεια την αντιρατσιστική νομοθεσία, η ρωσόφιλη και ρωσόδουλη επίσημη Ελλάδα το εκτρέφει και το προστατεύει επιμελώς. Δε μπορεί να γίνει καμία σύγκριση ανάμεσα στη χώρα που αθώωσε τον κήρυκα γενοκτονίας των Εβραίων Κ. Πλεύρη εκλέγοντας το συνήγορό του Θ. Πλεύρη στην Ευρωβουλή, και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα τέτοια φαινόμενα. Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν ορισμένα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα αντιμετώπισης του ρατσιστικού και νεοναζιστικού φαινομένου από τις αστικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις:

- Τον Απρίλη, οι γερμανικές αρχές, θορυβημένες από μία έρευνα σχετική με την άνοδο του ρατσισμού μέσα στη νεολαία, έθεσαν εκτός νόμου την «Πατριωτική Γερμανική Νεολαία», μία νεοναζιστική συμμορία με δυναμικό 400 ατόμων κυρίως από την πρώην Ανατολική Γερμανία. Η συμμορία αυτή διέθετε παράνομα κάμπινγκ στα οποία μυούσε τους νεολαίους στο ναζισμό, το ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Το πρώτο από αυτά εντοπίστηκε και διαλύθηκε πέρυσι το καλοκαίρι (Μοντ, 2/4).
- Στην Τσεχία, το φιλοναζιστικό «Κόμμα Εργατών», που βρίσκεται πίσω από μια σειρά επιθέσεων σε βάρος τσιγγάνων, βρίσκεται ήδη στη μαύρη λίστα. Όπως δήλωσε ο ίδιος ο τσέχος πρωθυπουργός, Γιαν Φίσερ, στις 20 Μάη: «Είμαστε έτοιμοι να εργαστούμε για την απαγόρευση του Κόμματος Εργατών (DS)». Εκτός αυτού η κρατική τηλεόραση της χώρας ανακοίνωσε ότι θα μηνύσει ένα άλλο φασιστικό κόμμα, το NS («Εθνικό Κόμμα»), επειδή στο προεκλογικό του σποτάκι εκθείαζε «μία τελική λύση για το ζήτημα των τσιγγάνων» (Μοντ, 23/5).
- Στην Αυστρία, οι προγραμματισμένες διαδηλώσεις νεοναζιστών στο Μπράναου – γενέτειρα του Χίτλερ – και το Λιντς απαγορεύτηκαν από τις αρχές.
- Στην Πολωνία, η υπουργός ισότητας επιχειρεί να διευρύνει το νόμο που απαγορεύει τη «φασιστική και ολοκληρωτική προπαγάνδα», επί ποινή 2ετούς φυλάκισης, έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνει ρούχα και άλλα αντικείμενα που φέρουν «εικόνες οι οποίες παραπέμπουν σε αυταρχικά συστήματα». Παρά το λάθος που υπάρχει στην αφετηρία του όλου εγχειρήματος – δηλαδή την ποινικοποίηση και συμβόλων σαν το σφυροδρέπανο που, εκτός από λαϊκά επαναστατικά, υιοθετήθηκαν κι από στυγνά αυταρχικά καθεστώτα – η υπουργός εκτιμά ότι η τροποποίηση «θα βοηθήσει τις οργανώσεις που μάχονται το ρατσισμό» αφού θα συμβάλει στην καταπολέμηση του εμπορίου αναμνηστικών ειδών του Γ΄ Ράιχ που ανθίζει ιδιαίτερα στο δυτικό τμήμα της Πολωνίας (βλ. Telegraph, 23/4).
- Η μεγάλη άνοδος του φασιστικού και ανοιχτά ρατσιστικού «Βρετανικού Εθνικού Κόμματος» (BNP) σχολιάστηκε δυσμενώς από τους εκπροσώπους όλου του επίσημου βρετανικού πολιτικού φάσματος. Η εκπρόσωπος των Εργατικών, Χάρμαν, χαρακτήρισε τη νίκη των ρατσιστών «τρομερό γεγονός» ενώ ο ηγέτης των Συντηρητικών, Ντ. Κάμερον, δεν έκρυψε ότι «Με αρρωσταίνει όπως θα έπρεπε να αρρωσταίνει όλους εδώ που το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα πέτυχε σ’ αυτές τις ευρωεκλογές». «Μας ντροπιάζει που αυτοί οι φασίστες, ρατσιστές εγκληματίες εκλέχτηκαν στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο», είπε. Ο δε ηγέτης των Ελεύθερων Δημοκρατών κάλεσε τους πολιτικούς να κρατήσουν μία ασυμβίβαστη στάση απέναντι στους φασίστες (BBC News, 8/6). Επισκεπτόμενος το κοινοβούλιο ο ηγέτης του BNP δέχτηκε επίθεση με αυγά και φυγαδεύτηκε από σωματοφύλακές του ενώ η αστυνομία δεν επενέβη. Οι βουλευτές όλων των κομμάτων αποχώρησαν κατά την είσοδό του εκεί. Τον περασμένο Μάρτη, ο αστυνόμος Ε. Χάμοντ, του οποίου το όνομα βρέθηκε να συμπεριλαμβάνεται σε λίστα μελών του κόμματος, απολύθηκε από το σώμα.
- Τέλος, το ίδιο το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα έχει τις δικές του δικλείδες άμυνας απέναντι στον νεοναζιστικό κίνδυνο. Προσφάτως, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο άλλαξε τον κανονισμό του έτσι ώστε να αποτραπεί η προσωρινή ανάληψη της προεδρίας από τον ηγέτη της γαλλικής ακροδεξιάς, Ζαν-Μαρί Λε Πεν, κατά την εναρκτήρια σύνοδο του σώματος μετά τις ευρωεκλογές. Αιτία ήταν ο χαρακτηρισμός του Ολοκαυτώματος σαν μια «λεπτομέρεια» του β΄ παγκόσμιου πολέμου από το γηραιό ηγέτη. Με πρόταση λοιπόν του αρχηγού των ευρωπαίων σοσιαλιστών, Σουλτς, και του αρχηγού των συντηρητικών, Ντολ, καθώς και την υποστήριξη Πρασίνων και Φιλελευθέρων, ο κανονισμός του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου τροποποιήθηκε έτσι ώστε κατά την εναρκτήρια σύνοδο να προεδρεύει όχι πλέον ο γηραιότερος βουλευτής αλλά ο εξερχόμενος πρόεδρος (Μοντ, 8/5).

Πόσο μεγάλη είναι η απόσταση που χωρίζει τελικά την ευρωπαϊκή από την ελληνική πολιτική πραγματικότητα, όπου τα διακομματικά πάνελ των τηλεοπτικών σταθμών φιλοξενούν καθημερινά δηλωμένους χιτλερικούς και όπου το ενδεχόμενο διακυβέρνησης της χώρας από το φασιστικό ΛΑΟΣ αντιμετωπίζεται με ψυχραιμία από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις!