ΑΣΚΗΘΗΚΕ ΑΝΑΙΡΕΣΗ «ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ»

ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ: ΑΘΩΟΣ Ο ΝΑΖΙΣΤΗΣ Κ.ΠΛΕΥΡΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

Στις περισσότερες μεγάλες εφημερίδες εμφανίστηκε αυτές τις μέρες η είδηση για την άσκηση αναίρεσης υπέρ του νόμου κατά της αθωωτικής απόφασης για το ναζιστή Κ. Πλεύρη από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Κάποιες από αυτές εμφάνισαν αυτή την αναίρεση σα μία ουσιαστική αντίδραση της δικαιοσύνης και του κράτους κατά της επαίσχυντης αυτής απόφασης που δικαιώνει τη ναζιστική προπαγάνδα. Όμως αυτό δεν ισχύει. Η εισαγγελία του Αρείου Πάγου κάτω από τις έντονες διεθνείς αντιδράσεις έκανε μία προσφυγή που δεν ανατρέπει και δεν μπορεί να ανατρέψει την αθώωση του Κ. Πλεύρη η οποία είναι πλέον οριστική. Η αθωωτική απόφαση μπορούσε να ανατραπεί μόνο με την τακτική αναίρεση που θα οδηγούσε σε επανάληψη της δίκης ενώ η αναίρεση “υπέρ του νόμου” που ασκήθηκε αφορά μόνο τη μελλοντική εφαρμογή του νόμου και δεν επηρεάζει καθόλου το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης δίκης. Αλλά η εισαγγελία άφησε την προθεσμία για την τακτική αναίρεση να περάσει άπρακτη.
Τη μεθόδευση αυτή καταγγέλλει η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία με την παρακάτω ανακοίνωση της που έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα της (www.antinazi.gr), αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τον προκλητικά αντισημιτικό χαρακτήρα του σκεπτικού της αθωωτικής απόφασης που πρόσφατα ήρθε στη δημοσιότητα.

ΤΟ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΚΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΘΩΩΣΗΣ ΤΟΥ Κ. ΠΛΕΥΡΗ

Στις 22 Μαίου 2009 κατατέθηκε η καθαρογραμμένη απόφαση του Α΄ Πενταμελούς Εφετείου της Αθήνας, με το σκεπτικό της αθώωσης του ναζιστή Κ. Πλεύρη για τον εγκληματικό του λίβελο «Εβραίοι όλη η αλήθεια». Αποσπάσματα από το σκεπτικό αυτό που είναι προκλητικότερο και από την ίδια την απόφαση, δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο (e-lawyer) στις αρχές του Ιούνη. Το σκεπτικό αυτό παρερμηνεύει κατάφωρα το περιεχόμενο του λίβελου αποδεχόμενο τον υπερασπιστικό ισχυρισμό του ναζιστή ότι δεν εννοούσε τους εβραίους όταν καλούσε σε εξόντωσή τους, αλλά ότι εννοούσε τάχα τους εβραιοσιωνιστές, την ώρα που όλος ο λίβελος αναφέρεται ωμά και καθαρά στους εβραίους σκέτα, από την αρχή ως το τέλος και διά μέσου όλων των αιώνων. Επίσης το σκεπτικό θεωρεί ότι ο Κ. Πλεύρης τοποθετείται στο «βιβλίο» σαν «έλληνας εθνικιστής» την ώρα που ο ίδιος δηλώνει μέσα σε αυτό (σελ. 600): «είμαι ναζί, φασίστας, ρατσιστής και αντισημίτης» και μάλιστα διαρκώς υμνεί ανοιχτά το Γ΄ Ράιχ και τους «υπερόχους εθνικοσοσιαλιστάς» όπως τους αποκαλεί. Κι όμως το δικαστήριο γράφει στην απόφαση του:
«Κατ’ αρχήν θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο κατηγορούμενος, κατά το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ατόμου να αυτοπροσδιορίζεται, δηλώνει ότι είναι «Έλλην εθνικιστής», γιατί πιστεύει στον Ελληνικό εθνικισμό και δεν εκφράζει ξένους εθνικισμούς (όπως ο ναζισμός είναι η εκδήλωση του γερμανικού εθνικισμού και ο φασισμός εκδήλωση του ιταλικού εθνικισμού), υπό το πρίσμα δε της ιδεολογικής του αυτής τοποθέτησης πρέπει να δει ο αναγνώστης του επίμαχου βιβλίου τα διαλαμβανόμενα σ? αυτό και ιδιαίτερα τα αναφερόμενα για το ολοκαύτωμα των Εβραίων» (!)
Αλλά αυτά δείχνουν μόνο την προσπάθεια του συγκεκριμένου δικαστηρίου να αθωώσει τον κατηγορούμενο διαστρεβλώνοντας κατάφωρα και ποδοπατώντας κυριολεκτικά το αποδεικτικό υλικό που είχε μπροστά του.
Το συγκλονιστικό όμως είναι ότι αυτό το σκεπτικό είναι απροκάλυπτα αντισημιτικό καθώς αναγνωρίζει ότι δεν είναι ρατσιστικό το να κατηγορεί κανείς τους Εβραίους εφόσον χρησιμοποιεί εναντίον τους το επιχείρημα ότι αυτοί συνωμοτούν για την επιβολή της παγκόσμιας εβραικής κυριαρχίας στον πλανήτη!!! Δηλαδή είναι αθώος όποιος καλεί σε εξόντωση των Εβραίων εφόσον χρησιμοποιεί εναντίον τους σαν «πρόσθετο λόγο» το απόσταγμα της αντισημιτικής ρατσιστικής προπαγάνδας, το ιδεολογικό εργαλείο βάσει του οποίου πριν μισό αιώνα εξοντώθηκαν συστηματικά 6 εκατομμύρια άνθρωποι!
Αναφέρουμε το χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«Από τις αμέσως παραπάνω προκύπτει ότι κατηγορούμενος δεν στρέφεται κατά των Εβραίων, μόνο λόγω της φυλετικής και εθνικής καταγωγής τους αλλά κυρίως λόγω των επιδιώξεών τους για παγκόσμια κυριαρχία, των μεθόδων που χρησιμοποιούν για την ευόδωση αυτών και τη συνωμοτική τους δράση» (!)
Την 1η Ιούνη 2009 δηλαδή λίγες μέρες μετά την κατάθεση της απόφασης του Εφετείου, η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία υπέβαλε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου υπόμνημα κατά της απόφασης, παρόλο που δεν είχε στα χέρια της το σκεπτικό, γιατί οι εισαγγελικές αρχές, αρνήθηκαν να της το παραδώσουν. Το υπόμνημα ήταν 10σέλιδο και ζητούσε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ανατρέψει την απόφαση της ντροπής καλώντας τον να ασκήσει κανονική αναίρεση. Ανάλογα υπομνήματα κατέθεσαν το ΕΠΣΕ και το ΚΙΣ.

Η ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΑΝΑΙΡΕΣΗ «ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ»

Η εισαγγελία του Άρειου Πάγου, διάλεξε να ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ «ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ» που σημαίνει ότι άφησε αναλλοίωτη την απόφαση του Εφετείου, δηλαδή επικύρωσε την αθωότητα του ναζιστή αλλά έκανε αναίρεση για να μην θεωρείται η απόφαση σωστή για το μέλλον!!!
Πως έγινε αυτό το παράλογο πράγμα; Έγινε ως εξής: Η εισαγγελία του Αρείου Πάγου ενώ έγκαιρα και σχεδόν αμέσως μετά την δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου είχε δεχτεί τα υπομνήματα από τους μηνυτές του Πλεύρη για το παράνομο και το απαράδεκτο της απόφασης αυτής, άφησε επίτηδες να περάσει η διορία κατά την οποία θα μπορούσε να κάνει κανονική αναίρεση εναντίον του ναζιστή ώστε να μπορεί να ξαναγίνει η δίκη και αυτός να καταδικαστεί. Μόλις πέρασε η προθεσμία της κανονικής αναίρεσης η εισαγγελία έκανε το μόνο που θα μπορούσε να κάνει εκπρόθεσμα: Έκανε αναίρεση «υπέρ του νόμου». Αυτό είναι κάτι που γίνεται σπάνια και γίνεται όταν μια απόφαση παραβιάζει τη νομιμότητα αλλά για κάποιο λόγο δεν έχει ασκήσει κανείς αναίρεση εναντίον της μέσα στην προβλεπόμενη προθεσμία (από 15 μέρες ως ένα μήνα) ούτε διάδικος, ούτε εισαγγελέας. Έτσι αν η λάθος αυτή απόφαση γίνει αντιληπτή από τις δικαστικές αρχές αφού έχει λήξει η προθεσμία της κανονικής αναίρεσης, τότε γίνεται από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου η αναίρεση «υπέρ του νόμου» καθώς υπάρχει ο κίνδυνος, η μη νόμιμη απόφαση να δημιουργήσει νομολογικό προηγούμενο, δηλαδή να βγουν και άλλες λάθος αποφάσεις στηριγμένες σε αυτήν.
Όμως τι νόημα έχει, ποια λογική έχει το να ενημερώνεται η εισαγγελία του Αρείου Πάγου ότι μια απόφαση είναι παράνομη και αντί αυτή να κάνει μια αναίρεση για την ανατροπή της απόφασης, να αφήνει τον κατηγορούμενο αθώο και αφού περάσει η προθεσμία να κάνει την δίχως συνέπεια για τον κατηγορούμενο κούφια αναίρεση «υπέρ του νόμου»;
Το ότι έγινε αυτό μπορεί για μας να εξηγηθεί μόνο με την προσπάθεια όλου του επίσημου πολιτικού καθεστώτος να συμβιβάσει δύο πράγματα, πρώτο να αθωώσει τον ναζιστή και δεύτερο να κατευνάσει τις διεθνείς αντιδράσεις για την αθώωσή του. Εδώ δεν αναφερόμαστε προσωπικά στον εισαγγελέα που έκανε την αναίρεση γιατί ίσως αυτός δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει τίποτα άλλο σύμφωνα με το χρόνο στον οποίο παρέλαβε τη δικογραφία. Αναφερόμαστε στην εισαγγελία γενικά που ξέρουμε πως πήρε τα υπομνήματα και τα έβαλε στο αρχείο και που τα ανέσυρε προς το τέλος ή μετά την εκπνοή της προθεσμίας της κανονικής αναίρεσης.

Πραγματικά το ωμό κάλεσμα για εξόντωση των Εβραίων και μάλιστα κάλεσμα από χιτλερικούς, κάλεσμα που οι ίδιοι οι γενοκτόνοι ναζήδες του Γ΄ Ράιχ δεν τόλμησαν ποτέ να διατυπώσουν τόσο ανοιχτά, δεν μπορούσε να νομιμοποιηθεί στη διεθνή κοινή γνώμη. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε μια καταιγίδα από εκφράσεις οργής και αποδοκιμασίας ιδιαίτερα από τις διεθνείς εβραϊκές οργανώσεις με χαρακτηριστικότερη αυτή που εκδηλώθηκε στη συνάντηση εβραϊκών οργανώσεων της Ευρώπης με αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σημαντικό ρόλο στις πιέσεις που ασκήθηκαν στην ελληνική κυβέρνηση έπαιξε και η διεθνής καμπάνια της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας κατά της αθώωσης, που αποκάλυπτε την ευνοϊκή στάση υπέρ του ναζιστή των περισσότερων δικαστών και εισαγγελέων που πήραν μέρος στη διαδικασία, καθώς και του επίσημου πολιτικού κόσμου και καλούσε διεθνείς οργανώσεις και πολίτες μέσα και έξω από την Ελλάδα να στείλουν επιστολή διαμαρτυρίας προς τον πρωθυπουργό της χώρας καλώντας τον να κάνει αυτά που μπορεί να κάνει θεσμικά για την ανατροπή της, δηλαδή για μια αναίρεσή της (εννοούσαμε πραγματική βέβαια αναίρεση και όχι «υπέρ του νόμου) από τον Άρειο Πάγο. Στην καμπάνια αυτή πήραν μέρος τελικά και έστειλαν επιστολές προς τον Καραμανλή πολλές και μεγάλες αντιρατσιστικές οργανώσεις στο εξωτερικό και πολλοί δημοκράτες στη χώρα μας.
Τέλος θα πρέπει να ανησύχησε ιδιαίτερα την κυβέρνηση Καραμανλή και τις δικαστικές αρχές της χώρας ένα κατηγορητήριο υπό τη μορφή ερωτήσεων που απέστειλε πρόσφατα η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα δικαιώματα, για το ζήτημα της αντιμετώπισης του αντισημιτισμού και του ναζισμού από τις ελληνικές αρχές και ειδικά για το ζήτημα Κ. Πλεύρη.
Με αυτήν την αναίρεση «υπέρ του νόμου» και όχι «υπέρ της ανατροπής της απόφασης» όπως έπρεπε, το πολιτικό και δικαστικό καθεστώς μπορεί να διατείνεται στο εξωτερικό και στο εσωτερικό ότι ναι μεν η συγκεκριμένη απόφαση ισχύει, αλλά για τις δικαστικές αρχές δεν είναι σωστή (!) οπότε στο μέλλον οι δικαστές θα πρέπει είναι «πιο προσεκτικοί» όταν κάποιος καλεί ωμά σε εξόντωση όλων των Εβραίων. Αλλά δεν χρειάζεται να γραφτεί ένα νέο βιβλίο να το ζητάει αυτό. Υπάρχει ένα που το επαναλαμβάνει αδιάκοπα σε 1400 σελίδες και αυτό είναι αθώο, όπως και ο συγγραφέας του!!!
Αυτή δηλαδή η αναίρεση ενώ είναι μια μικρή υποχώρηση του καθεστώτος και μια μικρή επιτυχία για το αντιφασιστικό στρατόπεδο, καταφέρνει να διασώσει το πιο ουσιώδες που είναι η αθώωση του συγκεκριμένου ναζιστή και του συγκεκριμένου βιβλίου. Με την αθώωση του ναζιστή όχι μόνο είναι ελεύθερη η επανέκδοση και η κυκλοφορία του εγκληματικού λίβελου στο διηνεκές, αλλά καλύπτονται πειθαρχικά οι δικαστικοί που συμμετείχαν με αντισημιτικά κείμενα και τοποθετήσεις σε αυτήν την αθώωση και μάλιστα στην έξωση της πολιτικής αγωγής, είναι λιγότερο πολιτικά εκτεθειμένος ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Άδωνις Γεωργιάδης που δήλωσε ότι το ρατσιστικό βιβλίο «είναι το αγαπημένο του» ή ο βουλευτής Θανάσης Πλεύρης, εξέχων τηλεοπτικός εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ, νυν ευρωβουλευτής και συνήγορος υπεράσπισης του ναζιστή Κ. Πλεύρη που δήλωσε ότι ο πατέρας του έχει το δημοκρατικό δικαίωμα «να ζητάει την εξόντωση ενός λαού» , δηλαδή τελικά διασώνεται και το ΛΑΟΣ και το πολιτικό καθεστώς που σιώπησε για όλο αυτό το αίσχος.

ΟΙ ΜΗΧΑΝΟΡΡΑΦΟΙ ΘΑ ΦΥΛΑΚΙΣΤΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΗΧΑΝΟΡΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥΣ

Στην πραγματικότητα το μεγάλο ζήτημα που αναδείχτηκε με αυτήν την δίκη δεν είναι ότι μένει ατιμώρητο το πιο ωμό και πιο κτηνώδες κάλεσμα σε μαζικό αντισημιτικό φόνο που μπορεί να φανταστεί κανείς στον μεταπολεμικό κόσμο, αλλά ότι την αντισημιτική λογική αυτού του καλέσματος μπορούν τελικά να την υιοθετούν χωρίς κυρώσεις έλληνες δικαστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο σκεπτικό της αναίρεσης υπέρ του νόμου δεν κριτικάρεται κανένα από τα σημεία του σκεπτικού της απόφασης του Εφετείου στα οποία εκδηλώνεται ωμά η αντισημιτική λογική.
Η αθωωτική απόφαση του Εφετείου της Αθήνας και η επικύρωσή της από τον Άρειο Πάγο, θα μείνουν σαν ένα παντοτινό στίγμα όχι μόνο για την ελληνική δικαιοσύνη αλλά πάνω απ όλα για σύσσωμο σχεδόν τον ελληνικό πολιτικό κόσμο.
Είναι όλοι αυτοί που με τη στάση τους διευκόλυναν και στήριξαν αυτή την αθώωση και υπέθαλψαν και διευκόλυναν το αντισημιτικό όργιο των δικαστικών. Είναι όλοι αυτοί που επέτρεψαν στα ελεγχόμενα από τα 5 κοινοβουλευτικά κόμματα τηλεοπτικά κανάλια να εξαφανίσουν κυριολεκτικά κάθε είδηση και κάθε αναφορά σ’ αυτήν την ιστορική δίκη κρύβοντάς της από την μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Το σκάνδαλο της αθώωσης του ναζιστή κ. Πλεύρη έχει γίνει ακόμα γνωστό σε ένα σχετικά μικρό κύκλο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά δεν θα αργήσει να γίνει και ευρύτερα γνωστό και μέσα και έξω από τη χώρα. Αυτοί που κάνουν όλες αυτές τις μηχανορραφίες για τη συγκάλυψή του θα φυλακιστούν στο τέλος μέσα σε αυτές γιατί κάθε φορά που πετυχαίνουν μια νίκη αφήνουν έκθετο τον εαυτό τους σε δέκα νέες κατηγορίες. Αυτά δεν θα μείνουν κρυφά ούτε από τον ελληνικό λαό ούτε από τους λαούς του κόσμου. Γιατί αγωνιστές υπέρ της αλήθειας και υπέρ της δημοκρατίας θα υπάρχουν πάντα και μάλιστα όλο και περισσότεροι και όλο και πιο αποφασισμένοι.

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία θα συνεχίσει τον αγώνα της με καμπάνια ενημέρωσης του ελληνικού λαού και θα προσφύγει σε όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για να μην περάσει η αθώωση του ναζισμού στην Ελλάδα.

Ευχαριστούμε θερμά όλες τις αντιρατσιστικές οργανώσεις της Ευρώπης και όλους τους Έλληνες και ευρωπαίους δημοκράτες που συμμετείχαν στην καμπάνια διαμαρτυρίας της Οργάνωσής μας. Θα τους ενημερώνουμε διαρκώς για την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης.
Αθήνα 10 Ιούλη 2009