Στην αφίσα μας που δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο φύλλο με τίτλο : «ΕΞΩ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΗΤΑ 1 ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΛΠ. Μακρύς και παλλαϊκός ο αγώνας για να φύγει η COSCO από τον Πειραιά», αναφέραμε ότι : «Από την άποψη της ταξικής ενότητας η ΟΜΥΛΕ και η Ένωση Λιμενεργατών οφείλουν να έχουν ένα κεντρικό αίτημα: «Ένα σωματείο και μια σύμβαση για όλους τους προσλαμβανόμενους από δω και μπρος για όλες τις προβλήτες». Από πολιτική άποψη οι λιμενεργάτες, όλοι οι εργαζόμενοι του Πειραιά και όλοι οι έντιμοι επαγγελματίες, αλλά και οι εφοπλιστές που δεν είναι συνεργάτες των κινέζων φασιστών δεν πρέπει ποτέ να δεχτούν τους τελευταίους σε καμιά προβλήτα. Η σύμβαση του αίσχους πρέπει και μπορεί να ακυρωθεί με μακρόχρονο πολιτικό αγώνα ενάντια στο ρωσόδουλο και κινεζόφιλο μπλοκ που κυβερνάει τη χώρα ενώ σαν άμεσο αίτημα δράσης όλων πρέπει να είναι το «έξω οι κινέζοι φασίστες από τον ΟΛΠ και την προβλήτα 1».
Τα συνδικάτα των λιμενεργατών (ΟΜΥΛΕ και Ένωση Λιμενεργατών) υπέγραψαν τη συμφωνία για την εργασιακή ειρήνη αποδεχόμενοι πρώτο: τον όρο της σύμβασης ότι από 1 Ιουνίου 2009 η Cosco δεν θα δεσμεύεται από την κλαδική σύμβαση εργασίας για τις προσλήψεις που θα κάνει αλλά θα εφαρμόζει την εθνική εργατική νομοθεσία ή με άλλα λόγια τη γενική συλλογική σύμβαση εργασίας, δηλαδή θα απασχολεί εργαζόμενους των 700 Ευρώ και, δεύτερο: όχι μόνο δεν επιχείρησαν να διαφυλάξουν την αυτόνομη λειτουργία του ΟΛΠ στην προβλήτα Ι, αλλά ζήτησαν και συμφώνησαν παράταση της απασχόλησης τους στη ΙΙ για λογαριασμό της Cosco (!), με εργοδότη τον ΟΛΠ σαν υπεργολάβο της Cosco (πρόκειται για το περίφημο στάδιο της «συγκατοίκησης»), αντί για τη σταδιακή αποχώρηση τους από τη ΙΙ προς την Ι που είχε προγραμματιστεί να αρχίσει από τον Γενάρη. Επιπλέον ζήτησαν από τον ΟΛΠ να επιδιώξει νέα σύμβαση υπεργολαβίας με την Cosco και μετά την έναρξη λειτουργίας της προβλήτας Ι ώστε να παραταθεί ακόμα περισσότερο η απασχόληση τους στη ΙΙ για λογαριασμό της Cosco! Τέλος, δέχτηκαν θετικά τη διαπραγμάτευση του υπουργείου για συμφωνία μεταξύ ΟΛΠ και Cosco για την παραχώρηση της Ι για το επιπλέον φορτίο της Cosco, της οποίας οι όροι δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστοί.

Σε αντάλλαγμα πήραν πολύ περισσότερα από τα τριάκοντα αργύρια φροντίζοντας όλα όσα πήραν να τα πληρώσει ο ΟΛΠ που είναι ήδη χρεωμένος με δάνεια για την κατασκευή της Ι. Έτσι εξασφάλισαν ακριβό εργατικό δυναμικό για τον ΟΛΠ και φτηνό εργατικό δυναμικό για τους κινέζους δρομολογώντας ουσιαστικά τη χρεοκοπία του ΟΛΠ μέσα σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης και χρεοκοπίας της χώρας. Συγκεκριμένα, εξασφάλισαν ένα συνολικό πακέτο αποκατάστασης 80 εκ. ευρώ που περιλαμβάνει καταρχήν τη βελτίωση του ήδη προνομιακού προγράμματος της εθελουσίας εξόδου και την εγγύηση του εισοδήματος όσων δεν μπουν στο πρόγραμμα και εργαστούν στην προβλήτα Ι με την καταβολή έκτακτου ετήσιου επιδόματος ύψους τεσσάρων χιλιάδων (4.000) ευρώ ετησίως για τα δύο πρώτα χρόνια και με δυνατότητα ανανέωσης για τα επόμενα χρόνια για να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες από την έλλειψη υπερωριών. Το κόστος αυτού του πακέτου εκτοξεύει το λογαριασμό στο ποσό των 80 εκ ευρώ από τα 56 εκ. ευρώ που είχαν προβλεφθεί το 2008 όταν ψηφίστηκε ο νόμος της εθελουσίας. Όταν ανακοινώθηκε αυτή η συμφωνία οι Ανωμερίτης και Κατσέλη δήλωναν ότι το κράτος θα πληρώσει αυτό το κόστος και όχι ο ΟΛΠ. Τότε ο Λοβέρδος, ο υπουργός Εργασίας του σοσιαλφασιστικού μετώπου απείλησε με παραίτηση ενάντια σε αυτή την επιβάρυνση του κράτους και των ταμείων μόνο και μόνο για να ρίξει το κόστος της στον ΟΛΠ ώστε αυτός να χάσει κάθε οικονομική ρώμη και να γίνει έρμαιο των κινέζων. Η φρασεολογία που χρησιμοποίησε ήταν αντικινέζικη, αφού δήλωσε: «Ας πληρώσουν οι Κινέζοι ό,τι είναι να πληρώσουν, τα Ταμεία δεν έχουν να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ». Αλλά το αποτέλεσμα της «εξέγερσης» του Λοβέρδου κατά των κινέζων ήταν να ξεκαθαριστεί ότι ο κρατικός ΟΛΠ θα πλήρωνε και γι’ αυτό το ποσό. Με αυτή τη διαβεβαίωση όμως Λοβέρδος δήλωσε ικανοποιημένος και έμεινε σιωπηλός και αδιάφορος. Γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της Κίνας: Η επιβάρυνση του ΟΛΠ θα του στερήσει κονδύλια από τις ζωτικές προγραμματισμένες επενδύσεις που θα διατάρασσαν την κυριαρχία της Cosco.

Πήραν επίσης οι πουλημένοι συνδικαλιστές την εργασιακή εξίσωση όλων των εργαζομένων στον ΟΛΠ και μόνο στον ΟΛΠ, δηλαδή την ανάκληση της ρύθμισης για διαφορετικό εργασιακό καθεστώς ανάμεσα στους παλιούς και τους νεοπροσληφθέντες. Κάτι που παλιότερα θα ήταν συνδικαλιστικός θρίαμβος γίνεται θλιβερή κατάντια και αισχρή ταξική και εθνική προδοσία. Γιατί από τη μια στη διπλανή προβλήτα οι συνάδελφοι τους θα δουλεύουν για επτακόσια ευρώ ενώ από την άλλη ο ΟΛΠ θα πληρώνει διπλάσια και τριπλάσια λεφτά για μισθούς στην προβλήτα 1 από όσο οι κινέζοι στην προβλήτα II. Δηλαδή τα συνδικάτα στο λιμάνι φρόντισαν να είναι πολύ πιο ανταγωνιστική η COSCO από τον ΟΛΠ! Αλλά το αίσχος δεν σταματάει εκεί. Έχουν όλοι συμφωνήσει στην πρόταση Ανωμερίτη προς την COSCO αυτοί που θα δουλεύουν με τα επτακόσια ευρώ, οι σύγχρονοι δουλοπάροικοι, να είναι μόνο Έλληνες. Έτσι εκτός από την ταξική διάσπαση, διασφαλίστηκε και η ρατσιστική διάκριση στην εργασία στο λιμάνι. Δηλαδή το καλό πράγμα που είναι το να εμποδιστεί ο οργανωμένος κινέζικος φασιστικός εποικισμός-κατοχή του λιμανιού (δες άλλο άρθρο σε αυτό το φύλλο) πνίγεται με το να εγκαινιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα η ρατσιστική θέση ότι σε μια μη επιχείρηση δεν πρέπει να δουλεύουν μετανάστες αλλά μόνο έλληνες.

Αυτά προβλέπει χοντρικά το πρακτικό της συμφωνίας που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ΟΛΠ σε ότι αφορά τις απολαβές των ίδιων των εργαζομένων.

Το Νο1 σημείο όμως της συμφωνίας δεν αφορά τίποτα από όλα αυτά. Δεν αφορά κανένα από τα γνωστά αιτήματα των μέχρι τώρα κινητοποιήσεων των λιμενεργατών. Συμφωνείται απλά ξαφνικά και από το πουθενά ανάμεσα στους λιμενεργάτες και στον ΟΛΠ να εισηγηθεί ο ΟΛΠ στο υπουργείο, που το έχει δεχτεί εκ των προτέρων, να περάσει νομοσχέδιο για τη σύσταση της «Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων». Σύμφωνα με τον Ανωμερίτη η αρχή αυτή «θα ελέγχει όλα τα θέματα που δημιουργούνται μεταξύ των διαφορετικών καθεστώτων λιμενικών υπηρεσιών καθώς στη χώρα μας υπάρχουν 365 λιμάνια, από τα οποία τα 43 είναι ιδιωτικά». Αυτό το πρώτο σημείο της συμφωνίας εκτιμάμε ότι είναι κατά απαίτηση του πεντακομματικού συντονιστικού που εγκατέστησε τους κινέζους φασίστες στο λιμάνι. Θα πρόκειται προφανώς για μία από τις «ανεξάρτητες» διακομματικές αρχές που θα φροντίσει να ρυθμίσει «όλα τα θέματα» που δημιουργούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να τσακίζει το ντόπιο ή δυτικό αναπτυξιακό κεφάλαιο και να ανοίγει δρόμο στο ανατολικό νεοαποικιακό κεφάλαιο. Η βαρύτητα που δίνεται σε αυτό το σημείο της συμφωνίας είναι απολύτως ενδεικτική για το ρόλο αυτής της αρχής. Άλλωστε δεν θα μπορούσαν τα πέντε κόμματα να μη βάλουν την υπογραφή και σφραγίδα στη συμφωνία – ταφόπλακα του ΟΛΠ υπέρ των κινέζικων συμφερόντων.

Αδιάφορα υποδέχθηκαν αυτή τη συμφωνία ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ. Αδιάφορα φαινομενικά. Γιατί στην ουσία διευκόλυναν το ξεπούλημα γιατί όσο γίνονταν οι συζητήσεις που κατέληξαν στην συμφωνία αυτοί δεν κάνανε κανένα θόρυβο και δεν χάλασαν τον κόσμο ούτε μέσα στους εργάτες ούτε μέσα στην κοινωνία. Το μεν ψευτοΚΚΕ δημαγωγεί με το συνηθισμένο μπλαζέ τρόπο για να μην παίρνει ποτέ θέση στα πραγματικά μεγάλα ζητήματα. Λέει από την αρχή στο Λιμάνι ότι όλα τα κακά έρχονται από την ιδιωτικοποίηση εννοώντας ότι αφού κάτι είναι ιδιωτικό δεν έχει κανένα μεγάλο νόημα η αντίσταση για καλύτερους όρους αφού το παιχνίδι είναι χαμένο. Στην ουσία δεν επρόκειτο εδώ για καμιά ιδιωτική επιχείρηση αλλά για το δουλοκτητικό κινέζικο κράτος. Επίσης ο Ριζοσπάστης πήρε τη θέση ότι όλο το θέμα ήταν για την εθελουσία που τη συμφώνησαν τα «πουλημένα» συνδικάτα για να αντικατασταθούν οι παλαιότεροι εργαζόμενοι με νέους πιο φτηνούς. Ομως για τον ΟΛΠ μετά την εργασιακή εξίσωση αυτό δεν ισχύει. Κρύβει έτσι ο Ριζοσπάστης το μεγάλο σκάνδαλο, δηλαδή ότι η Cosco δεν θα δεσμεύεται από την κλαδική σύμβαση εργασίας.

Εκ μέρους του ΣΥΝ μίλησαν οι βουλευτές του ΣΥΝ Λαφαζάνης και Δρίτσας που έχουν αναλάβει εργολαβία την υπόθεση αυτή, δηλαδή είχαν αναλάβει και έφεραν επιτυχώς σε πέρας για λογαριασμό του ΣΥΝ να αφαιρέσουν από τις κινητοποιήσεις των λιμενεργατών τα αντι-COSCO αιτήματα και να θολώσουν τα νερά με την κούφια αντι- COSCO ρητορεία που θεωρούσε την COSCO, όπως και εκείνη του ψευτοΚΚΕ, μια συνηθισμένη ιδιωτική εταιρεία. Έτσι έβγαλαν μία ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζουν ότι η συμφωνία αυτή είναι αναγκαία συνέπεια της σύμβασης. Μέγα ψέμα. Η συμφωνία αυτή έκανε ακόμα πιο σκανδαλώδη αποικιακή τη σύμβαση και με αυτή την έννοια αποτελεί παράρτημα και επέκτασή της, πράγμα που δεν ήταν αναγκαίο. Αναγκαία ήταν και είναι η κατάργηση της σύμβασης, κάτι που αυτή η συμφωνία έκανε ακόμα δυσκολότερο. Όποιος θέλει την κατάργηση της σύμβασης δεν μπορεί παρά να εναντιωθεί σε αυτή την επαίσχυντη συμφωνία πρώτα απ όλα σα συμφωνία εξασφάλισης εργασιακής ειρήνης για λογαριασμό της CΟSCO. Αλλιώς είναι υποκριτής.
Αυτό το ξεπούλημα θα μείνει στην ιστορία του συνδικαλισμού της χώρας σα μνημείο αίσχους γιατί εξυπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα ενός φασιστικού και βάναυσα αντεργατικού καθεστώτος, του κινέζικου σοσιαλιμπεριαλισμού, άνοιξε το δρόμο στην αποικιοποίηση του βιομηχανικού Πειραιά και στην υποδούλωση της ελληνικής εργατικής τάξης, εισάγοντας επιπλέον για πρώτη φορά σαν συνδικαλιστική πρακτική ένα ρατσιστικό αίτημα του ΛΑ.Ο.Σ για αποκλειστική προτίμηση των ελλήνων εργατών όσο υπάρχουν έλληνες άνεργοι.

Οι ημέρες πάντως της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά δεν θα είναι ήσυχες. Το ότι πούλησαν τώρα τα συνδικάτα δεν σημαίνει ότι οι αντιστάσεις των εργαζομένων και των δημοκρατών και πατριωτών στον Πειραιά τέλειωσαν εδώ. Χρειάστηκαν πολλές μεθοδεύσεις για να παραδοθεί το λιμάνι στην Κίνα από το 2006 που έκανε τη συμφωνία ο Καραμανλής με τους κινέζους φασίστες. Μία από αυτές ήταν να μπει η COSCO στην προβλήτα ΙΙ πριν ο ΟΛΠ να μπορέσει να αντιδράσει σε ανταγωνιστική βάση αφού δεν είχε έτοιμη τη δική του προβλήτα. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο αρχικός σχεδιασμός του ΟΛΠ πριν από την παρέμβαση του Καραμανλή το 2006 ήταν να παραχωρήσει σε ιδιώτη μόνο την προβλήτα Ι, ώστε ο ιδιώτης να αναλάβει και τα κατασκευαστικά έργα. Ήταν μετά το 2006 που όλα αυτά άλλαξαν και έγινε τελικά ο διαγωνισμός για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ με πρόβλεψη να ξεκινήσει η παραχώρηση οκτώ μήνες (!) πριν ξεκινήσει να λειτουργεί η προβλήτα Ι. Αυτή η ρύθμιση χρησιμοποιήθηκε σαν εργαλείο χειραγώγησης των λιμενεργατών αφού μόνο έτσι μπόρεσε να περάσει η απειλή για την απώλεια θέσεων εργασίας και τη μείωση αποδοχών στην προβλήτα Ι του ΟΛΠ. Μόνο έτσι πέτυχε το πεντακομματικό καθεστώς να μπουν οι κινέζοι και στην Ι και να ματώσει ο ΟΛΠ για να διασφαλιστούν τα υψηλά εισοδήματα των εργαζομένων σε συνθήκες μείωσης του αντικειμένου εργασίας. Οι σχεδιασμοί του καθεστώτος όμως που βασίζονται αναγκαστικά στο ψέμα και στη δημαγωγία θα καταρρέουν όσο θα αποκαλύπτεται το φασιστικό τερατώδες αντιλαϊκό κράτος που οικοδομούν. Απέναντι στους κινέζους δουλοκτήτες οι εργατικές αντιστάσεις θα δυναμώνουν και στην προβλήτα ΙΙ και σε όλο τον Πειραιά όπου οι κινέζοι φασίστες χώνουν τα νύχια τους.