Οι θεωρίες για την κλιματική αλλαγή και ο σοσιαλφασιστικός μεσαίωνας

Η αλλαγή του κλίματος και η αύξηση της θερμοκρασίας της γης που θεωρείται δεδομένη από τους μη ειδικούς διχάζει τους επιστήμονες. Οι υποστηρικτές της κλιματικής αλλαγής από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, που αποτελούν σήμερα το πλειοψηφικό ρεύμα ισχυρίζονται ότι εξελίσσεται τις τελευταίες δεκαετίες μια γρήγορη κλιματική αλλαγή με μια μεγάλη αύξηση της θερμοκρασίας της γης που οφείλεται στη βιομηχανία και γενικά στη μεταβολή της μορφής της ύλης που προκαλεί ο άνθρωπος. Σε ότι αφορά τα αίτια της θέρμανσης του πλανήτη υποστηρίζουν ότι οι περιεκτικότητες της ατμόσφαιρας σε διοξείδιο του άνθρακα αυξάνονται συνεχώς εξαιτίας της βιομηχανίας. Αυτό το διοξείδιο του άνθρακα ανακλά τώρα περισσότερη υπέρυθρη ακτινοβολία -που την εκπέμπει πάντα η γη- και την αναγκάζει να επιστρέφει σ’ αυτήν αντί να διαφεύγει στο διάστημα. Έτσι ισχυρίζονται ότι το γενικά φυσικό φαινόμενο του θερμοκηπίου εντείνεται και θα εντείνεται όλο και περισσότερο εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Τα μοντέλα της καταστροφής, εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας της γης που έχει κατασκευάσει η Διακυβερνητική Επιτροπή Κλιματικών Αλλαγών IPCC του ΟΗΕ, προβλέπουν για διάφορες θερμοκρασίες το λιώσιμο των πάγων της Ανταρτικής, την ανύψωση σε διάφορα επίπεδα της στάθμης των θαλασσών και την καταστροφή των παράκτιων πόλεων και της παράκτιας ζωής στον πλανήτη.
Από την άλλη οι σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής που είναι η μειοψηφία και τις απόψεις τους δεν τις συμμερίζεται επίσημα καμιά χώρα, υποστηρίζουν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας της γης για την τελευταία περίοδο δεν αποκλείεται να βρίσκεται στα πλαίσια των φυσικών περιοδικών διακυμάνσεων της θερμοκρασίας του πλανήτη. Δηλαδή ότι τώρα ανεβαίνει η θερμοκρασία αλλά δεν αποκλείεται μετά από ένα διάστημα να επικρατήσει μια αντίρροπη πτωτική τάση της θερμοκρασίας. Το κλίμα ως χαοτικό σύστημα είναι προς το παρών αδύνατο να μελετηθεί από την επιστήμη ικανοποιητικά γιατί οι νόμοι του χάους δεν είναι ακόμα επαρκώς γνωστοί. Η εμπειρική μελέτη των σημερινών και μόνο κλιματικών δεδομένων προϋποθέτει την ανάπτυξη ενός πελώριου δικτύου μετρήσεων και τη χρήση μοντέλων επεξεργασίας αυτών των μετρήσεων που ακόμα και οι πιο σύγχρονοι υπολογιστές δεν μπορούν να επεξεργαστούν. Ακόμα και με τη σημερινή επέκταση του δικτύου μετρήσεων και με την αύξηση των υπολογιστικών δυνατοτήτων δεν ξεπερνιέται εύκολα το γεγονός ότι δεν υπάρχουν μετρήσεις των διαφόρων κλιματικών μεγεθών σε μεγάλα χρονικά διαστήματα αφού η κλιματολογία στηρίζεται στη στατιστική και χωρίς δείγμα μετρήσεων δεν υφίσταται σαν επιστήμη. Η επιστήμη του κλίματος αναπτύχθηκε τα τελευταία διακόσια χρόνια και οι επιστήμονες διαθέτουν μετρήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί διάσπαρτα και ασυστηματοποίητα σε όλη τη γη μερικές μόνο δεκαετίες πριν. Οι κλιματικές αλλαγές της περιόδου για την οποία δεν διαθέτουμε μετρήσεις ανακαλύπτονται με πολύ επίπονες και δύσκολες έμμεσες παρατηρήσεις. Γι’ αυτούς τους βασικούς λόγους καμιά από τις δύο απόψεις δεν έχει αποδειχτεί μέχρι σήμερα με απόλυτη βεβαιότητα. Επειδή η επιστημονική αλήθεια δεν προκύπτει από ψηφοφορίες, από πλειοψηφίες και μειοψηφίες, το ζήτημα από επιστημονική άποψη παραμένει ανοιχτό. Το αν δηλαδή η πρόσφατη περίοδος θέρμανσης του πλανήτη οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα μένει ακόμα να αποδειχτεί.

Πρέπει να σημειώσουμε σε ότι αφορά την πρακτική στάση των περισσότερων χωρών απέναντι στα μέτρα πρόληψης, αυτή βρίσκεται πιο κοντά στη μειοψηφία των σκεπτικιστών παρά στην πλειοψηφία των υποστηρικτών της επερχόμενης βιβλικής καταστροφής από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, δηλαδή από τη βιομηχανία.
Όλες οι χώρες συμφωνούν πάντως σήμερα στην ανάγκη λήψης προληπτικών μέτρων για τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα. Και λέμε προληπτικών γιατί ενώ τα αίτια της ανύψωσης της θερμοκρασίας, όπως είπαμε, δεν έχουν ακόμα αποδειχτεί επιστημονικά, η σύνεση επιβάλλει να παρθεί στα σοβαρά η εκτίμηση της πλειοψηφίας των ειδικών. Γι’ αυτό και συνέρχονται όλες οι χώρες με το συντονισμό του ΟΗΕ στο Κιότο και στην Κοπεγχάγη για να συνεννοηθούν για τη λήψη προληπτικών μέτρων μείωσης των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα. Όμως κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κάνει τις περικοπές που απαιτούν οι πιο ακραίες καταστροφικές εκτιμήσεις που σήμερα επικρατούν από ότι φαίνεται περισσότερο από πολιτικούς παρά από επιστημονικούς λόγους.

Σ’ αυτές όμως τις συνδιασκέψεις αποκαλύπτονται οι πραγματικές αντιλήψεις των κυβερνήσεων για την κλιματική αλλαγή και την αύξηση της θερμοκρασίας που συγκρούονται σε μεγάλο βαθμό με τις επίσημα διατυπωμένες θέσεις τους υπέρ των προληπτικών μέτρων. Αυτές οι επίσημες θέσεις έχουν διαμορφωθεί κάτω από την πίεση της «κοινής» γνώμης. Αλλά αυτήν αποδειγμένα τη διαμορφώσουν τα τελευταία χρόνια τα αντι-παγκοσμιοποιητικά κινήματα του σοσιαλφασισμού και του οικολογικού μεσαίωνα με τους πολύχρωμους κλόουν και τους τυμπανιστές τους στα πανηγύρια διάσωσης τάχα του πλανήτη από τη δυτική βιομηχανία. Βλέπουμε σ’ αυτές τις συνδιασκέψεις ελάχιστα αγχωμένες κυβερνήσεις, σε αντίφαση με την επερχόμενη βιβλική καταστροφή που περιγράφει η διακυβερνητική IPCC και που εκλαϊκεύει το αντι-παγκοσμιοποιητικό κίνημα του σοσιαλιμπεριαλισμού, να ασχολούνται περισσότερο για τη συγκρότηση συμμαχιών για τα τρέχοντα ενεργειακά οικονομικά και πολιτικά τους συμφέροντα παρά με την επερχόμενη τάχα ολοκληρωτική απειλή από το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Συγκεκριμένα οι ΗΠΑ δεν υπέγραψαν επί προεδρίας του Μπους το πρωτόκολλο του Κιότο αγνοώντας τους υποτιθέμενους βιβλικούς κινδύνους από την αύξηση της θερμοκρασίας που επέσειε εναντίον τους το διεθνές κίνημα του σοσιαλιμπεριαλισμού. Ο Ομπάμα επίσης σαμπόταρε τώρα τη συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης μαζί με το μπλοκ της Κίνας για να μην προχωρήσει στη λήψη μέτρων. Η αποφυγή της υπογραφής μιας συμφωνίας για τη λήψη προληπτικών μέτρων ήταν σημαντικότερη για τις ΗΠΑ από τις πιέσεις της Κίνας που επικεφαλής των χωρών δορυφόρων της Ρωσίας αλλά και πολλών χωρών του τρίτου κόσμου δήλωσε στην Κοπεγχάγη ότι δεν δέχεται κανένα διεθνή έλεγχο για τις εκπομπές του διοξειδίου γιατί η Δύση τάχα χρωστάει τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στις χώρες του τρίτου κόσμου που δεν είχαν μέχρι σήμερα ανεπτυγμένη βιομηχανία. Η Ρωσία από την άλλη ενώ ηγούνταν φανερά του αντι-παγκοσμιοποιητικού κινήματος στη συνδιάσκεψη του Κιότο και απαιτούσε να μειώσουν στο μεγαλύτερο βαθμό οι δυτικοί και κυρίως οι ΗΠΑ την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα σε ποσότητες που θα κατέστρεφαν την παραγωγή ειδικά αυτή των ΗΠΑ, τώρα στην Κοπεγχάγη κρατήθηκε στο περιθώριο. Γιατί η δραστική λήψη μέτρων σημαίνει και την οικονομική καταστροφή της Ρωσίας σε περίοδο οικονομικής και παραγωγικής κρίσης που ρίχνει τις τιμές του μόνου μεγάλου εξαγώγιμου ρώσικου προϊόντος που είναι οι υδρογονάνθρακες. Αρκέστηκε απλά η Ρωσία ως φεουδάρχης της παγκόσμιας γαιοπροσόδου να ζητήσει να αποζημιωθεί η Ρωσία με 11 δις δολάρια γιατί τα δασικά εδάφη της αυτοκρατορίας κατακρατούν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από άλλα εδάφη!

Αυτή δεν είναι στάση κυβερνήσεων μπροστά σε μια πραγματική και άμεσα επερχόμενη βιβλική καταστροφή. Οι παγκόσμιες πολιτικές αντιθέσεις είναι αυτές που κυριαρχούν στις συνδιασκέψεις παρά η αντιμετώπιση μιας απειλητικής θέρμανσης του πλανήτη από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Η δήθεν αδιαφορία των κυβερνήσεων και μάλιστα των δυτικών βιομηχανικών που ρυπαίνουν περισσότερο τον πλανήτη είναι και η γελοία εξήγηση που δίνουν τα παγκόσμια κινήματα της προστασίας του πλανήτη από τη θέρμανση. Στην πραγματικότητα τα παγκόσμια σοσιαλφασιστικά οικολογικά κινήματα καθοδηγούνται από το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό που ψάχνει αφορμές για να κατηγορεί τις δυτικές κυβερνήσεις, ότι σπρώχνουν την ανθρωπότητα στην καταστροφή της με αντίτιμο το κέρδος. Για την κινέζικη βιομηχανία που είναι πια ένας από τους μεγαλύτερους ρυπαντές ελάχιστα μιλάνε αυτά τα κινήματα και βέβαια ελάχιστα μιλάνε σε μια χώρα κατεχόμενη ιδεολογικά από το σοσιαλιμπεριαλισμό σαν τη δική μας. Προφανώς η Δύση κατ’ αυτούς χρωστάει πολύ ακόμα διοξείδιο στον υπόλοιπο πλανήτη και σημαντικότερο φαίνεται ότι είναι γι’ αυτούς να συνεχίσει να το χρωστάει παρά να σώσουν τον πλανήτη!

Η απειλή κατασκευάζεται από την αλλοίωση των επιστημονικών στοιχείων

Εδώ θέλουμε να υπογραμμίσουμε το γεγονός ότι η άποψη των επιστημόνων που υποστηρίζουν την ανθρωπογενή λεγόμενη κλιματική αλλαγή δεν ταυτίζεται σε καμιά περίπτωση με τις βιβλικές απειλές του κλασσικού θρησκευτικού μεσαίωνα και του παγκόσμιου αντι-παγκοσμιοποιητικού κινήματος του σοσιαλιμπεριαλισμού. Επιστήμονες βέβαια στρατευμένοι στα κινήματα του σοσιαλιμπεριαλισμού που παρουσιάζουν τις απόψεις τους σαν απόψεις της επιστήμης βρίσκονται ακόμα και μέσα στον οργανισμό IPCC του ΟΗΕ. Σαν παράδειγμα αναφέρουμε τα e-mail που βρέθηκαν στο σέρβερ του πανεπιστήμιου της Νέας Αγγλίας, που αποτελεί ένα από τα κέντρα της παγκόσμιας κλιματολογικής έρευνας. Τα e-mail ανταλλάχτηκαν ανάμεσα σε κορυφαίους κλιματολόγους επιστήμονες και έφεραν στο φως τις προσπάθειες ορισμένων από αυτούς να αλλοιώσουν τα επιστημονικά δεδομένα και να τα προσαρμόσουν περισσότερο πολιτικά προς το μοντέλο της παγκόσμιας απειλής από τη βιομηχανική δραστηριότητα.

Επίσης αναφέρουμε σαν άλλο παράδειγμα το παραπλανητικό σερβίρισμα της αύξησης των θερμοκρασιών από την αυγή της βιομηχανίας το 1850 μέχρι και το 2005. Από το διάγραμμα βλέπουμε ότι έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας από το 1850 μέχρι το 2005 περίπου 0,8 βαθμούς Κελσίου και από το 1980 μέχρι το 2005 κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου. Όμως το 1850 τελειώνει η τελευταία μικρή περίοδος των παγετώνων με τρία ελάχιστα θερμοκρασίας το 1650, το 1770 και το 1850. Ακολουθεί επομένως μια φυσιολογική αύξηση της θερμοκρασίας από το 1600 περίπου χωρίς καμιά βιομηχανική ρύπανση. Μάλιστα μέγιστα θερμοκρασίας με αύξηση 0,4 βαθμούς είχαμε και την περίοδο 1910-1940 με χαμηλή επιπέδου βιομηχανική ανάπτυξη σε σχέση με τη σημερινή όπως και την περίοδο 1980-2005. Αυτό το παράδειγμα όπως και τα άλλα που παραθέτουμε δεν αποδεικνύουν ότι η γη δεν θερμαίνεται από την βιομηχανία αλλά ξεσκεπάζει την αλλοίωση στην ουσία των επιστημονικών δεδομένων από τους ακροδεξιούς αντικαπιταλιστές οπαδούς της εκρηκτικής κλιματικής αλλαγής εξαιτίας της δυτικής βιομηχανίας. Επίσης αυτοί αναφέρουν σαν παράδειγμα ενίσχυσης των απόψεών τους την αύξηση της θερμοκρασίας της Γροιλανδίας κατά ένα βαθμό την τελευταία δεκαετία. Όμως την περίοδο 1920-1930 σύμφωνα με την IPCC εκεί είχαμε αύξηση κατά 1,5 βαθμό Κελσίου.

Ένα άλλο παράδειγμα που αφορά τους διαδηλωτές της Κοπεγχάγης είναι ότι αυτοί πρόβαλλαν την απειλή της κάλυψης του βορείου ημισφαιρίου και ειδικά της Ευρώπης και των ΗΠΑ από πάγο μέσα σε ελάχιστες ημέρες όπως ακριβώς είχε εκτυλιχτεί το σενάριο σε γνωστή κινηματογραφική ταινία. Η αιτία σύμφωνα με την ταινία και τους διαδηλωτές που υιοθέτησαν την ίδια την ταινία σαν πραγματικότητα ήταν ότι αλλάζει λόγω της θέρμανσης το θερμό ρεύμα του κόλπου του Μεξικού και επομένως μπορεί να επέλθει η απότομη ψύξη του βορείου ημισφαιρίου. Τελευταία έχει αποδειχτεί ότι η άνοδος της θερμοκρασίας της βορείου Ευρώπης δεν οφείλεται στο ρεύμα αλλά σε σταθερά εγκατεστημένες ατμοσφαιρικές συνθήκες ανάμεσα στην περιοχή της Καραϊβικής και της βορείου Ευρώπης.
Κλασικό παράδειγμα της φαιοκόκκινης προπαγάνδας για την κλιματική αλλαγή είναι η σκοταδιστική «ενημέρωση» με την οποία βομβαρδίζουν καθημερινά τα ελληνικά ΜΜΕ τους πολίτες. Κάθε πλημμύρα και κάθε απότομη μεταβολή της θερμοκρασίας στον πλανήτη, που δεν λαμβάνονται σαν ακραία καιρικά φαινόμενα από την κλιματολογία, εμφανίζεται σαν η ημερήσια επιβεβαίωση της κλιματικής αλλαγής και της ανόδου της θερμοκρασίας αλλά και έμμεση επιβεβαίωση της κατεπείγουσας υλοποίησης της πράσινης οικονομίας του «οραματιστή» έλληνα πρωθυπουργού. Τα παραδείγματα αλλοίωσης των επιστημονικών στοιχείων είναι πολλά. Ενδεικτικά μόνο αναφέραμε μερικά. Πάντως τα επιστημονικά ζητήματα αφορούν περισσότερο τους ειδικούς. Οι εικόνες που δημιουργούν τα μέσα ενημέρωσης και ειδικά τα ελληνικά που ελέγχονται από τα ρωσόφιλα κόμματα, η εκλαίκευση τάχα που επιχειρούν, είναι μια συστηματική διαστρέβλωση στην οποία κυριαρχεί η υπεραπλοποίηση των φαινομένων για την κατανόηση τάχα, στην πραγματικότητα όμως για να πείσουν τελικά για την ανάγκη απαλλαγής της ανθρωπότητας από τον «υλιστικό» δυτικό πολιτισμό και την ανάγκη του πολέμου με τη Δύση. Μιλούν για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Όμως ποτέ δεν λένε ότι το σημαντικότερο αέριο στο φαινόμενο αυτό δεν είναι το διοξείδιο του άνθρακα αλλά το νερό οι ατμοί του οποίου ανακλούν την υπέρυθρη ακτινοβολία με τα σύννεφα που σχηματίζουν. Γι’ αυτό και οι χειμωνιάτικες ημέρες με ξαστεριά είναι πολύ κρύες. Η υπέρυθρη που εκπέμπεται από τη γη σκορπίζει στο διάστημα. Οι μεγάλες αλλαγές στη μέση νέφωση του πλανήτη, διατηρουμένων των άλλων μεγεθών σταθερών, θα τον ψύξουν ή θα τον θερμάνουν εξαιρετικά. Τώρα πως το διοξείδιο του άνθρακα, που συμμετέχει σε ελάχιστα ποσοστά στην ατμόσφαιρα, ευθύνεται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι ένα βαθύτερο επιστημονικό ζήτημα.

Η θέση των κομμάτων για την κλιματική αλλαγή

Η χώρα μας ως η πιο ρωσόφιλη χώρα του πλανήτη συντάσσεται με τον πιο σκληρό πυρήνα του φαιοκόκκινου παγκόσμιου κινήματος του σοσιαλιμπεριαλισμού για το χτύπημα της δυτικής παραγωγής και με πρόσχημα τη σωτηρία του πλανήτη. Τον ρόλο αυτό για λογαριασμό του διακομματικού φιλορώσικου καθεστώτος τον έχει αναλάβει ο πρωθυπουργός. Αυτοπροσδιοριζόμενος ως μια ολιστική προσωπικότητα της εποχής μας βρίσκεται παντού για να διδάσκει, όπως συνηθίζουν πολλοί τριτοκοσμικοί δικτάτορες, τη σκέψη Παπανδρέου, την «πράσινη οικονομία». Στο εσωτερικό κάθε υπουργός του είναι υποχρεωμένος να ονομάζει πράσινη την κάθε αλλαγή. Αυτός ο κομματικός δικτάτορας, η παρέα του Τσάβες και του Αχμαντινετζάντ στην Κοπεγχάγη, οραματίζεται μια νέα ζωή χωρίς τη ρύπανση του κεφαλαίου και των τραπεζών, ακριβέστερα, χωρίς καθόλου παραγωγή όπως εξηγούμε αμέσως παρακάτω. Επειδή απορρίπτει την πυρηνική ενέργεια που είναι και η μόνη λύση για την παραγωγή ενέργειας χωρίς διοξείδιο του άνθρακα, η «πράσινή του οικονομία» διατάσσει την αντικατάσταση παγκοσμίως των στερεών καυσίμων και των υδρογονανθράκων από τις μόνες μορφές ενέργειας που απομένουν, την ηλιακή την αιολική και την ενέργεια των υδατοπτώσεων. Όμως η παγκόσμια παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας είναι ελάχιστη και κυρίως πανάκριβη σε επένδυση κεφαλαίου ενώ οι υδατοπτώσεις δεν υπάρχουν παντού.
Θα έλεγε κανείς ότι ο οραματιστής ονειρεύεται διαφορετικές μορφές ενέργειας που θα λύσουν το πρόβλημα. Όμως όχι. Το όραμά του δεν αφορά το απώτερο μέλλον. Το εφαρμόζει ήδη στη χώρα μας. Ο περιφερόμενος αυτός πλασιέ της Ρωσίας μισεί τον λιγνίτη, τα ορυκτά καύσιμα και λιγότερο το ρωσικό φυσικό αέριο, για να ματαιώσει επενδύσεις της ΔΕΗ δισεκατομμυρίων ευρώ στα στερεά καύσιμα. Μισεί όμως και τις επενδύσεις μεγάλης βιομηχανικής κλίμακας στα φωτοβολταϊκά και στην αιολική ενέργεια που τις σαμποτάρει με μανία. Μισεί κάθε βιομηχανική επένδυση και ανάπτυξη που απομακρύνει τη χώρα από το αφεντικό του τον Πούτιν. Η «πράσινη οικονομία» του ξεκινά από τα σχολεία και τους δήμους, όπως λεει, προφανώς με παιδικούς μύλους που φανταζόμαστε πως θα κρεμούν οι μαθητές από τα παράθυρα του σχολείου τους περιμένοντας να φυσήξει αέρας.

Η πυρηνική ενέργεια

Η πυρηνική ενέργεια είναι η ενέργεια που ανεξαρτητοποιεί τη Δύση και την παγκόσμια κατανάλωση από τον αρχηγό της πετρελαϊκής γαιοπροσόδου, τη σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία. Καλύπτει περίπου το 15% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, το 80% των αναγκών της Γαλλίας, το 20% περίπου των ΗΠΑ, το 48% της Σουηδίας, το 18,5% του Ηνωμένου Βασιλείου καθώς και το 15% της Ρωσίας. Η πραγματικότητα επομένως δείχνει ότι υπάρχουν οι τεχνολογικές δυνατότητες για την αντικατάσταση των εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που καίνε υδρογονάνθρακες και στερεά καύσιμα από πυρηνικά εργοστάσια.
Η πυρηνική ενέργεια όμως έχει σχεδόν εξοβελιστεί για πολιτικούς λόγους κάτω από τις πιέσεις της «κοινής γνώμης» που η Δύση την εγκατέλειψε αβοήθητη για να τη διαμορφώνει η σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία και ο μεσαίωνας που ακολουθεί τους πράκτορές της. Το αποτέλεσμα ήταν να εγκαταλείψουν πολλές χώρες τα πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Γερμανίας, και να εξαρτηθεί ειδικά η Ευρώπη από το φεουδάρχη της πετρελαϊκής γαιοπροσόδου τη Ρωσία, που εκβιάζει ενεργειακά πια ολόκληρη την Ευρώπη. Σήμερα εκδηλώνεται μια στροφή πολλών κυβερνήσεων στην πυρηνική ενέργεια. Η ΕΕ την έχει χαρακτηρίσει πράσινη ενέργεια όμως με την υποταγή της Γερμανίας στη ρώσικη ενεργειακή πολιτική με τη βοήθεια του Σρέντερ, η Μέρκελ δεν τολμά να αντισταθεί στις ρώσικες πιέσεις και εκβιασμούς και να στραφεί αποφασιστικά στην πυρηνική ενέργεια. Αντίθετα με τη Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Αγγλία, η Σουηδία και ειδικά οι ΗΠΑ, όπως και πολλές άλλες χώρες προωθούν την κατασκευή περισσότερων πυρηνικών εργοστασίων.

Η πυρηνική ενέργεια είναι επομένως η καλύτερη λύση για την προληπτική και μετρημένη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου ωσότου η επιστήμη δώσει μια σταθερή απάντηση στο ζήτημα της θέρμανσης του πλανήτη. Αυτή η μείωση που μπορεί να γίνει συνειδητά και σταδιακά, κάτω από την επιστημονική συνειδητοποίηση του προβλήματος, αν υπάρχει, και όχι κάτω από τις πιέσεις του πολεμικού άξονα Ρωσίας, Κίνας και Ιράν και των σοσιαλφασιστικών κινημάτων του οικολογικού μεσαίωνα που η ουσιαστική τους θέση είναι να καταστραφεί η δυτική παραγωγή γιατί απειλεί τη ζωή στον πλανήτη. Σε ότι αφορά την χώρα μας η χρησιμοποίηση του λιγνίτη πρέπει να ενταθεί, το πρόγραμμα της ΔΕΗ πρέπει να αναπτυχθεί, γιατί υπάρχουν τα περιθώρια και από τη συμφωνία του Κιότο αλλά και γιατί το ζήτημα είναι ότι η χώρα δεν πρέπει να πέσει στα νύχια της ναζιστικής Ρωσίας του Πούτιν. Αυτό είναι η μεγαλύτερη τραγωδία σε σύγκριση με τις αντιεπιστημονικές απειλές που εκτοξεύει ο σοσιαλιμπεριαλισμός σε όλο τον πλανήτη και στον λαό μας. Η Ελλάδα απειλείται να πεθάνει πρώτα από την παγωνιά ενός χειμώνα δίχως ρεύμα επειδή θα το έχει κόψει ο Πούτιν για εκβιασμό και μετά από ένα πολύ ζεστό καλοκαίρι από το θερμοκήπιο.