ΑΦΟΥ ΚΑΤAΣΤΡΕΨΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΡΑ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΣΕ ΑΠΟΙΚΙΑ-ΔΙΑΥΛΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Οι διάφορες πολιτικές ηγεσίες του τόπου έκαναν το παν τα τελευταία χρόνια για να οδηγήσουν την Ελλάδα στην οικονομική χρεοκοπία. Χτύπησαν την παραγωγική βάση της χώρας, κατέστρεψαν την εκπαίδευση και την έρευνα, ισοπέδωσαν τη βιομηχανική παραγωγή και παρέδωσαν καίριους τομείς της εθνικής οικονομίας στην κρατική ολιγαρχία των πρώην πρακτόρων της KGB. Είχαμε εκτιμήσει ότι η παραπάνω διεργασία, που ακολουθείται από τις ηγεσίες των πέντε κομμάτων, εξυπηρετούσε το σχέδιο του ρωσικού σοσιαλιμπεριαλισμού για απομάκρυνση της χώρας από τη Δύση και την πρόσδεσή της στο δικό του ιμπεριαλιστικό και ναζιστικό άρμα. Η επίσκεψη Παπανδρέου στη Μόσχα στα μέσα Φλεβάρη ήρθε πολύ σύντομα να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά αυτή μας την εκτίμηση.
Αιφνιδιάζοντας όσους πίστευαν ότι ο Γ.Π ακολουθεί μία βασικά φιλοαμερικανική πολιτική, ο έλληνας πρωθυπουργός – συνοδευόμενος στο ταξίδι του από τον υπουργό επικρατείας Παμπούκη, τον αναπληρωτή υπ. Εξ. Δρούτσα, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, και τον υφυπουργό περιβάλλοντος – συναντήθηκε με τον Πούτιν εκφράζοντάς του την επιθυμία για «παραπέρα ανάπτυξη των στρατηγικών σχέσεων» (δηλαδή της συμμαχίας) των δύο χωρών. Τόνισε ότι «η οικονομική συνεργασία ανάμεσα σε Ελλάδα και Ρωσία είναι ιδιαιτέρως σημαντική σε μια στιγμή όπου η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Τόνισε ότι αυτή η συνεργασία θα βοηθούσε την Ελλάδα να αναδιαρθρώσει και να αναπτύξει την οικονομία της κατά τη διάρκεια της κρίσης» (ΑΠΕ-ΜΠΑ, 21/2). Στην ουσία, αυτό που ήθελε να πει εδώ ο πράκτορας είναι ότι μόνο με μια σειρά ρωσικών επενδύσεων στην Ελλάδα, και μάλιστα επενδύσεων σε τομείς υψίστης σημασίας που θα αναπροσανατόλιζαν συνολικά την οικονομία της χώρας, θα μπορούσε η τελευταία να γλιτώσει από τη χρεοκοπία.
Πιο συγκεκριμένα, το μεγαλύτερο κομμάτι των συνομιλιών αναλώθηκε στο ζήτημα της ενέργειας. Εδώ «ο Πούτιν σημείωσε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει ένας μεγάλος ενεργειακός και μεταφορικός κόμβος της Ευρώπης και έτσι θα προσέλκυε επενδύσεις που θα αύξαιναν τη σημασία της στην Ευρώπη». Έκανε επίσης λόγο για μία δυναμική συνεργασίας στην ηλιακή ενέργεια, το αέριο και το πετρέλαιο. Αυτές είναι και οι μοναδικές ενεργειακές επιλογές που επιτρέπουν για τη χώρα μας οι ρωσόδουλοι, με επικεφαλής την υπουργό περιβάλλοντος, το ΣΥΝ και διάφορους οικολόγους.
Θέλοντας να δοκιμάσει τις ευρωπαϊκές αντιστάσεις και διαψεύδοντας προηγούμενές του δηλώσεις ο Παπανδρέου δήλωσε ότι «οι δύο πλευρές είναι επίσης έτοιμες να υπογράψουν τη νομική συμφωνία για την ίδρυση μίας εταιρείας με έδρα την Αθήνα που θα συντονίζει τη συνεργασία τους στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου South Stream». Αυτός ο αγωγός είναι αντίπαλος του αγωγού Ναμπούκο που παρακάμπτει τη Ρωσία ώστε να φέρνει στη Ευρώπη αέριο από την Κασπία που δεν θα είναι έρμαιο των διαθέσεων και των εκβιασμών του Πούτιν. Έτσι ουσιαστικά η Ελλάδα, επίσημα κράτος-μέλος της ΕΕ και σε μια στιγμή που η τελευταία προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί ενεργειακά από την Ανατολή, μετατρέπεται σε εργαλείο του ρωσικού ενεργειακού πολέμου ενάντια στην Ευρώπη. Επιπλέον, οι ενεργειακές συμφωνίες με τη Ρωσία θα οδηγήσουν τη χώρα μας σε ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση από αυτόν τον κοντινό και πανίσχυρο φασισμό.
Προκειμένου η Ελλάδα να μετατραπεί σε κόμβο οικονομικής διείσδυσης της Ρωσίας προς την Ευρώπη, ο Παπανδρέου ζήτησε ακόμα διεύρυνση της συνεργασίας σε ό,τι αφορά τον τομέα των μεταφορών, αλλά και του τουρισμού. Σε αντάλλαγμα η Ελλάδα θα αυξήσει τις εξαγωγές φτηνών αγροτικών προϊόντων προς τη Ρωσία (για το σκοπό αυτό συγκλήθηκε μία κοινή ελληνο-ρωσική κυβερνητική επιτροπή) ενώ ανέλαβε να μεταδώσει την εμπειρία της από τη διοργάνωση της Ολυμπιάδας της Αθήνας εν όψει των χειμερινών αγώνων του 2014 στο Σότσι.
Οι δύο πλευρές κατέληξαν στην υπογραφή ενός ειδικού πρωτοκόλλου συνεργασίας για τα έτη 2012-14 που είναι μία συνεργασία ανάμεσα σε αφεντικό και σε υποτελή. Για να φτάσει όμως ως την υπογραφή συμφωνίας, ο Παπανδρέου (όπως και οι προκάτοχοί του) έπρεπε πρώτα να κερδίσει την ανοχή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων αλλά σ’ ένα βαθμό και του ελληνικού λαού στην προσπάθεια άλωσης της οικονομίας από τα αρπακτικά τύπου Κόκκαλη και Βγενόπουλου. Η βαθιά κρίση της οικονομίας, που το ίδιο το καθεστώς προκάλεσε με το σαμποτάζ χρόνων και που την συντηρεί, σε συνδυασμό με την πολύχρονη προπαγάνδα ενάντια στο δυτικό κεφάλαιο, ενάντια στους «κερδοσκόπους» και υπέρ των ολιγαρχών, έδωσε την ευκαιρία σε μία τέτοια κίνηση. Όπως τόνισε ο Παπανδρέου στο ρώσο ομόλογό του, «ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος να υποστηρίξει τις αλλαγές που χρειάζονται να γίνουν, για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει μία βιώσιμη οικονομία και μία δίκαιη κοινωνία». Γι’ αυτό η κυβέρνηση μπορεί και θυσιάζει τόσο εύκολα την ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας, γι’ αυτό μπόρεσε να δώσει το πιο σημαντικό λιμάνι στην κινεζική κρατική εταιρεία Cosco, τις τηλεπικοινωνίες, τις αερομεταφορές κ.α. κρίσιμους τομείς σε ανατολικοθρεμένους καπιταλιστές σαν τον Κόκκαλη κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, γι’ αυτό ζητάει ζεστό χρήμα από τους κινέζους και ρώσους ιμπεριαλιστές και την ίδια ώρα κηρύσσει τον πόλεμο στους ευρωπαίους και αμερικάνους «τοκογλύφους».

Η χώρα μας δίκαια έχει χαρακτηριστεί σαν «δούρειος ίππος» της Ρωσίας μέσα στην Ευρώπη κι αυτό δε μπορεί να αναιρεθεί από τους εκπροσώπους του καθεστώτος. Ο Παπανδρέου υπενθύμισε στην πρόσφατη συνάντηση ότι η Ελλάδα έχει συμβάλει σημαντικά στο να ξεκινήσει ο διάλογος για την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας, της οποίας, όπως είπε, η Ρωσία αποτελεί αδιαχώριστο τμήμα, ενώ ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις «υπάρχουν κοινές απόψεις σε περιφερειακά ζητήματα». Βέβαια, ο έλληνας πρωθυπουργός δε θα μπορούσε να μη γνωρίζει ότι προσφάτως η Μόσχα σημείωσε στροφή στο μακεδονικό ανακοινώνοντας επίσημα στη συνδιάσκεψη του Μονάχου ότι σε κάθε περίπτωση (δηλ. ακόμα και αν επιτευχθεί συμφωνία για σύνθετη διεθνή ονομασία) θα αναγνωρίσει τη Δημ. της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα. Εδώ έχουμε την προσπάθεια των ιμπεριαλιστών του Κρεμλίνου να απορροφήσουν γρήγορα τη γειτονική χώρα στο «ορθόδοξο τόξο», της πολιτικής τους αυλή στα Βαλκάνια, έχοντας για σχεδόν δύο δεκαετίες ξεσηκώσει τον ελληνικό σοβινισμό ενάντιά της και μην αφήνοντας τη Δύση να την αναγνωρίσει αναλόγως.
Δε θα μπορούσε επίσης ο Παπανδρέου να μη γνωρίζει ότι τα «γεωπολιτικά» οφέλη από τη διέλευση του ρωσικού πετρελαίου και αερίου αναμένεται να υποβαθμιστούν από τις μπίζνες που διεξάγουν τα αφεντικά του με τον ισλαμοφασίστα Ερντογάν. Στην προσπάθειά της να ελέγξει τη γειτονική Τουρκία, η Μόσχα έχει συμφωνήσει με την Άγκυρα την κατασκευή υποθαλάσσιων αγωγών αερίου που – περνώντας από τη Μαύρη Θάλασσα στα τουρκικά χωρικά ύδατα – μπορούν να παρακάμψουν το ελληνικό παρακλάδι του South Stream. Η δε σημασία του πετρελαϊκού αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη που έχει παγώσει θα υποβαθμιζόταν τελείως εάν έμπαινε σε εφαρμογή η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Σαμψούντας-Τσεϊχάν,που οι Ρώσοι ήδη έχουν υπογράψει (βλ. Ελευθεροτυπία, 21/2). Αυτό που επιδιώκουν οι ρώσοι σοσιαλιμπεριαλιστές είναι μία πολιτική βάση και μια ενεργειακή δίοδο για τη επέλασή τους στην Ευρώπη. Η Ελλάδα – κι αυτή είναι η διαφορά από άλλα βαλκανικά κράτη – τους την παρέχει απλόχερα.
Οι ενεργειακές συμφωνίες Πούτιν-Παπανδρέουν αποτελούν ένα έγκλημα σε βάρος της χώρας και κυρίως ένα έγκλημα κατά της Ευρώπης και οι έλληνες δημοκράτες και πραγματικοί πατριώτες δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να συνεργήσουν σε αυτό.