Η επίθεση στη δημοκρατική Γερμανία από τον ελληνικό σοσιαλφασισμό και η αλήθεια για τις γερμανικές αποζημιώσεις

ΨευτοΚΚΕ και ΣΥΝ μαζί με το φασιστικό ΛΑΟΣ, που στεγάζει παλιούς και νέους θαυμαστές του Χίτλερ των SS και των ταγμάτων ασφαλείας, ζητάνε να τους παραδοθεί το χρήμα των πολεμικών αποζημιώσεων της Γερμανίας καθώς και τα λεφτά που έκλεψαν υπό μορφή δανείου οι χιτλερικοί. Οι λογαριασμοί των σοσιαλφασιστών αλλά και των απoγόνων των ταγματασφαλιτών που κατέστρεφαν τη χώρα και δολοφονούσαν το λαό μαζί με τους κατακτητές, ανεβάζουν το ποσό αυτό στα 70 δις μαζί με τους τόκους. Οπότε με τα λεφτά αυτά λεει ο σοσιαλφασισμός και το φασιστικό ΛΑΟΣ καλύπτονται τα δημοσιονομικά ελλείμματα και τα χρέη και περισσεύει και χρήμα προφανώς για νέες εκστρατείες των «λαϊκών κινημάτων» στα δημόσια ταμεία. Λεφτά όλοι αυτοί δεν θα πάρουν από τη Γερμανία και το ξέρουν. Όχι μόνο γιατί έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε αλλά κυρίως γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, όπως θα δούμε παρακάτω, έχουν στην πράξη παραιτηθεί επανειλημμένα από τις Γερμανικές αποζημιώσεις και από την επιστροφή του δανείου.
Οι γερμανικές αποζημιώσεις, όπως άλλωστε και η επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα, είναι το πρόσχημα για την συγκρότηση του φασιστικού αντιευρωπαϊκού μετώπου που στήνει στο άψε σβήσε κάθε φορά το ανατολικού τύπου καθεστώς για την ενοχοποίηση χωρών της ΕΕ με την επιστράτευση των ΜΜΕ, των κοινωνικών κινημάτων και τον συντονισμό τους από το πεντακομματικό συντονιστικό. Σήμερα δείχνουν σαν εχθρό την «ναζίστρια» Μέρκελ και τα «εγγόνια των ναζί», τον γερμανικό λαό, όπως λεει ή αφήνει να εννοηθεί ο σοσιαλφασισμός και τους «κλέφτες γερμανούς», όπως τους αποκαλεί το φασιστικό ΛΑΟΣ αφού αυτό δύσκολα μπορεί να μιλάει για ναζισμό.
Ο πρωθυπουργός δίνει το έδαφος στήριξης στο φασιστικό κίνημα των αποζημιώσεων από την Γερμανία δηλώνοντας ότι ποτέ δεν παραιτηθήκαμε από αυτές. Ο ακροδεξιός Σαμαράς, το κόμμα του οποίου βαρύνεται ακριβώς όπως και όλα τα κόμματα στο ζήτημα των αποζημιώσεων ότι τις πούλησαν όταν όφειλαν να τις διεκδικήσουν, υποστηρίζει επίσης το κίνημα των «εθνικών» διεκδικήσεων, το κίνημα όλων εκείνων που κατέστρεψαν τη χώρα, προσπαθώντας ωστόσο να εκτεθεί όσο το δυνατόν λιγότερο για να παίξει τον φιλοευρωπαίο. Ο Παπανδρέου για τα προσχήματα της διπλωματίας διαφωνεί τάχα με το χρόνο κατά τον οποίο μπαίνουν οι απαιτήσεις. Ταυτόχρονα όμως αμόλησε τους κνίτες του κόμματός του στο εσωτερικό για να στηρίζουν το κίνημα και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον Πάγκαλο, να βάζει το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων στα διεθνή κανάλια. Άσχετα αν η κλοπή του χρυσού της χώρας από τους ναζί που κατήγγειλε ο τελευταίος είναι ψέμα, γιατί ο χρυσός μεταφέρθηκε από την παλατιανή κυβέρνηση στην Αίγυπτο μέσω Κρήτης, στόχος του Πάγκαλου δεν ήταν ούτε η αλήθεια ούτε και η διατύπωση πραγματικών απαιτήσεων προς την Γερμανία, αλλά η συμβολή του στο «εθνικό» μέτωπο για τη δημιουργία του πολιτικού κλίματος της ταύτισης της σημερινής δημοκρατικής Γερμανίας με την ναζιστική με στόχο τον πολιτικό εκβιασμό της για να δώσει λεφτά στους χρεοκοπημένους μπαταχτσήδες της χώρας.
Η λογική του νέου «εθνικού» μετώπου που στηρίζεται στο «κίνημα της βάσης», των μπλόκων και των προβοκατόρικων 24ωρων και σέρνει όπως συνήθως μαζί του και τους εθνικιστές, είναι η εξής: Αφού η Γερμανία δεν έχει αποζημιώσει την Ελλάδα και αρνείται να καταβάλλει ακόμα και σήμερα τις πολεμικές αποζημιώσεις δεν αναγνωρίζει τα εγκλήματα των ναζί παππούδων της και επομένως είναι κρυφο- ναζιστική. Έτσι εξηγούνται ακόμα ευκολότερα και τα οικονομικά μέτρα που επιβάλει στη χώρα η καπιταλιστική ΕΕ με κεντρικό κεφαλαιούχο τη Γερμανία, έτσι εξηγείται η πείνα και η δυστυχία που σπέρνει η Γερμανία του κεφαλαίου και επομένως και η ΕΕ που ταυτίζεται με αυτήν. Η μόνη διέξοδος για την Γερμανία για να ξεφύγει από τις κατηγορίες και να αποδείξει ότι δεν είναι φιλοναζιστική και ανθελληνική είναι να πληρώσει το ελληνικό καθεστώς. Αυτό το καθεστώς που με επικεφαλής το σοσιαλφασισμό και τους ρωσόδουλους πρωθυπουργούς και τις συμμορίες τους χρεοκόπησε τη χώρα βυθίζοντάς την στη φτώχεια και στην παρακμή.
Η λογική του «εθνικού» μετώπου, όπως κάθε φασιστική λογική, είναι αυθαίρετη στο περιεχόμενό της και βασίζεται στην αντιστροφή της πραγματικότητας. Η χώρα χρεοκόπησε παρά τα τόσα δωρεάν δεκάδες δις ευρώ που τις έχει καταβάλει η ΕΕ και ιδιαίτερα η Γερμανία παρά τα δάνεια με τα μηδενικά σχεδόν επιτόκια που της παρείχαν οι αγορές μέσα σε ένα μείγμα βλακείας και ευπιστίας απέναντι στους πλαστογράφους των στατιστικών και τους διασπαθιστές του δημοσίου χρήματος. Αυτοί χρησιμοποιούσαν το χρήμα και συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν και σήμερα είτε για να χαρίσουν νέα κεφάλαια στην ανατολική ολιγαρχία τους, είτε για να μοιραστούν την λεία των προγραμμάτων και των κρατικών επενδύσεων, είτε για να αυξήσουν τους μισθούς της κρατικογραφειοκρατικής ακρίδας και για να μεγαλώσουν τον πολιτικό στρατό των δημοσίων υπαλλήλων με νέες προσλήψεις, είτε και να κλέψουν ωμά το χρήμα και τελικά να ελέγχουν συνολικά την πολιτική και την κοινωνική ζωή. Η λογική της συγκρότησης του νέου «εθνικού» μετώπου αντιμετώπισης της διεθνούς τάχα συνομωσίας και της τάχα φιλοναζιστικής Γερμανίας, όπως διακηρύσσουν καθημερινά τα ΜΜΕ και οι πέντε κομματικές ηγεσίες, στο περιεχόμενό της είναι φασιστική ενώ στην μορφή της πλασάρεται από τον σοσιαλφασισμό ως προοδευτική και μάλιστα ως αριστερή. Οι καταγγελίες των πανελλαδικών ψευτοαπεργιών και των τρακτερικών μπλόκων ενάντια στην ΕΕ, στα δυτικά μονοπώλια και στις δυτικές αγορές πλασάρονται ως αριστερός αντικαπιταλισμός ενώ στην πραγματικότητα είναι ο τυπικός φασιστικός ψευδο-αντικαπιταλισμός. Αυτός στρέφεται πάντα ενάντια στο αντίπαλό του κεφάλαιο κατηγορώντας το για το τι έχει κάνει αλλά κυρίως για αυτά που δεν έκανε, δηλαδή κατηγορεί τους φορείς του ότι είναι «συνωμότες εβραίοι», υπονομευτές της κοινωνίας, κλέφτες, και εχθροί του έθνους, ότι ρίχνουν στην πείνα το λαό κλπ, και όλα αυτά για να υπηρετεί ανενόχλητος ο ίδιος ο φασισμός το δικό του πολεμικό μονοπώλιο. Η αποικιοποίηση της χώρας από τους Κινέζους και τον ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό που προωθεί ο Παπανδρέου με την απόλυτη υποστήριξη των άλλων τεσσάρων πολιτικών ηγεσιών πρέπει να αγνοείται, η δωρεά δις ευρώ κεφαλαίων στους νέους ολιγάρχες Βγενόπουλο, Κόκκαλη, Μπόμπολα Μυτιληναίο Γερμανό το ίδιο! Το σαμποτάρισμα κάθε επένδυσης του αντίπαλου ντόπιου ή δυτικού κεφαλαίου πρέπει να θεωρείται σχεδόν νομοτελειακή. Η Ολυμπιακή παραδόθηκε με την διπλάσια τιμή στο Βγενόπουλο από εκείνη που ζητούσε η Aegean γιατί το ρωσόδουλο καθεστώς ισχυρίστηκε ότι ήθελε τάχα να προστατέψει το λαό από το μονοπώλιο της Αegean που θα σχηματίζονταν. Όταν όμως το συμφέρον του Βγενόπουλου συγκρούεται με την ύπαρξη μιας μεγάλης ιδιωτικής εταιρείας, όπως η Aegean, που δεν επιτρέπεται να υπάρχει χωρίς τον έλεγχό αυτού του καθεστώτος, τότε η συγχώνευση για τον έλεγχο της εταιρείας από τον κρατικοολιγάρχη επιτρέπεται και πλέον δεν αποτελεί σκάνδαλο.
Το κίνημα που κατηγορεί την ΕΕ για τα μέτρα που παίρνει το ίδιο το καθεστώς είναι το υποτίθεται «επαναστατικό» αλλά στη πράξη εντελώς καθεστωτικό κίνημα που υποστηρίζει τους εκβιασμούς του Παπανδρέου στην ΕΕ για να σκάσει τα λεφτά που δικαιούται και απαιτεί η νεοτσαρική κλεφτουριά. Προβάλλεται από το ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΝ ως το κίνημα της ηττημένης επανάστασης που επιστρέφει ζητώντας εκδίκηση. Μακροπρόθεσμα το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ, δείχνουν τον αντίπαλο καπιταλιστή, την ΕΕ και την μισο-αστοδημοκρατική Δύση ως ναζιστική για να διαπαιδαγωγούν το λαό στην αποδοχή της απόλυτης ναζιστικής βίας που θα εξαπολύσει μελλοντικά ο νεοναζιστικός άξονας Ρωσίας-Κίνας στην πορεία του για την κατοχή της Ευρώπης.
Οι κάπηλοι των αγώνων και της ιστορίας του ΚΚΕ, του κόμματος που πολέμησε το ναζισμό και το φασισμό, καπηλεύονται και την εθνική αντίσταση και του αγώνες του προλεταριακού επαναστατικού στρατού, του ηρωικού ΔΣΕ. Απαιτούν πρώτοι αυτοί από όλους πολεμικές αποζημιώσεις σαν φυσικοί φορείς των εθνικών απαιτήσεων, αφού σ’ αυτή τη χώρα το βάρος του αντιφασιστικού αγώνα τον σήκωσε η πραγματική τότε αριστερά. Ο σοσιαλφασισμός όμως δεν ζητάει πραγματικές αποζημιώσεις αλλά παίζει το γεωπολιτικό παιχνίδι της διάσπασης της ΕΕ. Γιατί ποτέ δεν ζήτησαν οι προδότες της εθνικής αντίστασης και της προλεταριακής επανάστασης, ρωσόδουλοι ψευτοαριστεροί Κολιγιάννης, Φλωράκης, Κύρκος και Σια, αποζημιώσεις από την πρώην Ανατολική Γερμανία, όταν ο ίδιος ο Στάλιν πήρε αποζημιώσεις από αυτή. Τις ζήτησαν όχι τυχαία όπως και ο Α. Παπανδρέου μόνο αφού έγινε η απορρόφηση της ανατολικής από τη δυτική Γερμανία. Επίσης ποτέ δεν στράφηκαν, αν ήθελαν ποτέ αποζημιώσεις, και εναντίον του ελληνικού κράτους και των κυβερνήσεών του που παραιτήθηκαν πρακτικά από τις αποζημιώσεις και το δάνειο μετά τον πόλεμο. Γιατί ουδέποτε ως αντιπολίτευση επέμειναν στις αποζημιώσεις από το 1974 και μετά αλλά και πριν από την δικτατορία.
Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ που καπηλεύεται την αντίσταση και τον ΔΣΕ απαγορεύει στη «ναζίστρια» Μέρκελ να αυθαδιάζει, να αρνείται δηλαδή να πληρώσει τα χρέη της Ελλάδας και να μην τολμήσει να ξαναπεί ότι «δεν μπορεί η Γερμανία να πληρώνει τα λάθη των Ελλήνων»! Ο Ριζοσπάστης γράφει: Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) προς την πρεσβεία της Γερμανίας, που κοινοποιείται και προς την ελληνική κυβέρνηση, αφού εκφράζεται η αγανάκτηση των αντιστασιακών και του ελληνικού λαού, σημειώνεται πως: «Τέτοιες προκλητικές δηλώσεις δε μπορούν να γίνονται από την κυβέρνηση της Γερμανίας που οφείλει στην Ελλάδα πολεμικές αποζημιώσεις για τις απρόκλητες καταστροφές που προκάλεσε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, για όλον τον κρατικό θησαυρό που έκλεψε, υπό τη μορφή, δήθεν, δανείου και δεν το επέστρεψε ποτέ στη χώρα μας, και για τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που δολοφόνησε».
Ίδια ακριβώς θέση παίρνει στο Ριζοσπάστη και το όργανο του σοσιαλφασισμού στο οποίο βρίθουν οι αντισημίτες, το «Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, με σχετικό υπόμνημα - επιστολή που απέστειλε προς όλα τα ελληνικά Κόμματα και, βεβαίως, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να διεκδικήσουν τις παραπάνω οφειλές. Το Εθνικό Συμβούλιο έχει ζητήσει συναντήσεις με όλους τους αρχηγούς κομμάτων και τον πρωθυπουργό σχετικά με το ζήτημα αυτό.
Υπενθυμίζεται ότι, ήδη, όλες οι Αντιστασιακές Οργανώσεις της χώρας με σχετικές επιστολές διαμαρτυρίας που απέστειλαν προς τη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα, με αφορμή τις προκλητικές δηλώσεις της καγκελαρίου Μέρκελ και του υπουργού της των Οικονομικών (Σόιμπλε) πως... «δεν μπορεί η Γερμανία να πληρώνει λάθη των Ελλήνων» (!), απαιτούν από τη Γερμανία να εξοφλήσει τις τεράστιες οφειλές της, όπως έχουν προσδιοριστεί από τη Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946).»

Οι σοσιαλφασίστες σέρνουν από τη μύτη και τους εθνικιστές, όπως κάνουν πάντα, όταν το ρωσόδουλο καθεστώς τους καλεί να αποκρούσουν τους φανταστικούς εχθρούς της Ελλάδας, δηλαδή τα μερικά αντιδραστικά και για καθυστερημένο κοινό δημοσιεύματα περιοδικών τύπου FOCUS. «To δάχτυλο στο άγαλμα της Αφροδίτης του FOCUS δείχνει στη μεριά των Γερμανών» δηλώνει σε κανάλι η υστερική Κανέλη. Και οι εθνικιστές μέσα στην τύφλα τους συνεχίζουν να βλέπουν το δάχτυλο και όχι τον γκρεμό όπου τους παρασύρει ο σοσιαλφασισμός μαζί με τους πράκτορες της Ρωσίας Παπανδρέου και Σαμαρά. Τους είναι αδύνατο να δουν το γεωπολιτικό παιχνίδι διάσπασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που παίζει ο ρώσικος σοσιαλιμπεριαλισμός με τον λακέ του Παπανδρέου και τις άλλες τέσσερις κομματικές ηγεσίες. Ούτε μπορούν να δουν τυφλωμένοι από το εθνικιστικό τους πάθος ότι υποστηρίζουν τον μεγαλύτερο εκβιαστή της μισο-αστοδημοκρατικής Δύσης που κάθε του κίνηση είναι η ανοιχτή άρνηση της οικονομικής, της κοινωνικής και της πολιτικής ενότητας του Ευρωπαϊκού χώρου και του κοινού νομίσματος. Ούτε φυσικά μπορούν να είναι συνεπείς στην αποκλειστική λατρεία της χώρας τους, αφού στέκονται αντιμέτωποι στο λαό και στους εργαζομένους, όταν ο πρωθυπουργός συντηρεί μια έρπουσα χρεοκοπία, κρατώντας όμηρο ολόκληρη τη χώρα για να απειλεί την ΕΕ και την Γερμανία ότι αν δεν πληρώσουν το ελληνικό καθεστώς που το ίδιο κατέστρεψε την ελληνική οικονομία αυτός θα πυροδοτήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό που κρατάει και θα χρεοκοπήσει την Ελλάδα και τότε και η ΕΕ θα σαρωθεί.
Κλασικό παράδειγμα της στάσης των εθνικιστών είναι ο δήμαρχος της Αθήνας της ΝΔ που για να του επιτραπεί από το καθεστώς να κατεβεί στις επόμενες δημοτικές εκλογές τροφοδοτεί το κλίμα των κατηγοριών για φιλοναζισμό της Μέρκελ και της ΕΕ. Και επειδή οι πολεμικές αποζημιώσεις είναι τόσο ξένες για τον δήμαρχο και το κόμμα του, όσο και για τον σοσιαλφασισμό, έχουμε ένα εκρηκτικό ξέσπασμα του δημάρχου αποτίμησης του αίματος και των καταστροφών, με την χυδαιότερη γλώσσα της αγοράς. Ίδιας χυδαιότητας με αυτή του Τσίπρα και της Παπαρρήγα. Γιατί οι πολεμικές αποζημιώσεις εκτός από τα λεφτά έχουν και το στοιχείο της ηθικής αναγνώρισης της βλάβης από τον επιθετιστή, της έμπρακτης αναγνώρισης. Γι’ αυτό και οι αποζημιώσεις αναγνωρίζουν όχι μόνο την συνολική βλάβη που υπέστησαν οι υποδομές κάθε χώρας αλλά και τα άτομα. Οι σοσιαλφασίστες όμως βλέπουν μόνο τα λεφτά για να τα αρπάξουν. Ποτέ δεν καταγγέλλουν το δημοκρατικό έλλειμμα στις σχέσεις της Γερμανίας με την Ελλάδα που οφείλεται στο απαράδεκτο γεγονός ότι η κάθε είδους βοήθεια που δόθηκε στη χώρα από την Γερμανία δεν δόθηκε από αυτήν επίσημα ως αποζημίωση. Ποτέ δεν ζητούν από την Γερμανία να βγει να πει την καθαρή αλήθεια. Να πει ότι το ελληνικό καθεστώς των δοσιλόγων ποτέ δεν ήθελε βοήθεια με την επίσημη νομική μορφή των αποζημιώσεων γιατί οι συνεργάτες των ναζί δεν μπορούν να παίρνουν πολεμικές αποζημιώσεις για την συμμετοχή τους στα εγκλήματα. Να τι λεει ο δήμαρχος: «Μας χρωστάτε τα Καλάβρυτα, μας χρωστάτε το Δίστομο, μας χρωστάτε 70 δισ. από τα ερείπια που μας αφήσατε. Ως Δήμαρχος της πόλεως των Αθηνών, της πόλεως του Παρθενώνα και του Μουσείου της Ακρόπολης, καλώ τους ανθρώπους του πολιτισμού ανά τον κόσμο να αρθρώσουν, όπου και όπως μπορούν, φωνή διαμαρτυρίας για το επαίσχυντο πρωτοσέλιδο του γνωστού γερμανικού περιοδικού».
Ο σοσιαλφασισμός γνωρίζει βαθιά τον έλληνα εθνικιστή. Ξέρουν να τον αφιονίζουν χρησιμοποιώντας το κόμπλεξ του με μια ελάχιστη δόση σεναρίων περί ανθελληνικών συνομωσιών και κυρίως «ταπεινώσεων», ξέρουν επίσης ότι είναι ευμετάβλητος επειδή δεν είναι ριζωμένος στα συμφέροντα του λαού. Επίσης ξέρουν καλά ότι αυτός πάντα θα υποστηρίξει το έθνος με τον τρόπο που πιστεύει και ότι για να το πετύχει θα πάει με τον χειρότερο φασισμό της ανθρωπότητας θεωρώντας ότι το έθνος είναι άλλο πράγμα από τον λαό, την δημοκρατία και από τον πραγματικό πατριωτισμό που υπερασπίζει τα συμφέροντα του λαού. Γι’ αυτό και πάει μαζί του μέχρι να τον πετάξει ο σοσιαλφασισμός σαν στυμμένη λεμονόκουπα όταν δεν τον χρειάζεται και μέχρι το επόμενο «εθνικό» κάλεσμα.

Η παραίτηση όλων των κυβερνήσεων από τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό «δάνειο»

Οι πολεμικές αποζημιώσεις της Γερμανίας στη χώρα μας, που αναγνωρίστηκαν το 1947 στη Διάσκεψη της Ειρήνης των Παρισίων, δεν απαιτήθηκαν μετά τον εμφύλιο από τις ελληνικές κυβερνήσεις εξαιτίας του δοσιλογικού χαρακτήρα των τελευταίων. Η Βουλή και οι κυβερνήσεις ήταν τότε γεμάτες από τους χειρότερους εγκληματίες φασίστες αντικομμουνιστές και από συνεργάτες του κατακτητή. Οι ίδιοι κυριαρχούσαν και στον κρατικό μηχανισμό.
Για τον ίδιο λόγο δεν δικάστηκαν οι εγκληματίες ναζί στην Ελλάδα γιατί οι ναζί υπερασπιζόμενοι τους εαυτούς των θα αποκάλυπταν τους συνεργάτες τους που ήταν βουλευτές υπουργοί και γενικά κατείχαν τα περισσότερα πόστα της πολιτικής και του κρατικού μηχανισμού. Η υπόθεση και μόνο του ναζιστή εγκληματία Μέρτεν της Θεσσαλονίκης τρομοκράτησε το πολιτικό καθεστώς όταν αυτός άρχισε να καταγγέλλει υπουργούς της κυβέρνησης ως συνεργάτες των ναζί. Δεν δίστασε ακόμα να κατηγορήσει και τον ίδιο τον πρωθυπουργό Καραμανλή.
Το 1959 ο Καραμανλής έκλεισε το ελληνικό γραφείο εγκληματιών πολέμου και παρέδωσε τους φακέλους 800 υποθέσεων εγκληματιών ναζί στη δυτική γερμανική δικαιοσύνη για να δικαστούν από αυτήν. Τα αντίστοιχα γραφεία σε ΗΠΑ, Βρετανία, Αυστραλία, Ιταλία, Γαλλία, αλλά ακόμα και στην Γερμανία λειτουργούν και σήμερα γιατί τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Όλοι οι εγκληματίες, όπως και ο Μέρτεν, απαλλάχτηκαν με βουλεύματα. Αυτή είναι μια πράξη διάσωσης και των Ελλήνων δοσίλογων, εγκληματιών πολέμου, από τον Καραμανλή, διάσωση δηλαδή του πολιτικού συστήματος της εποχής, που ισοδυναμεί πολιτικά με παραίτηση της κυβέρνησής του από τις πολεμικές αποζημιώσεις. Έτσι αποζημιώσεις για τις τεράστιες καταστροφές της χώρας και για τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα με ταυτόχρονη παραίτηση από την τιμωρία των εγκληματιών Γερμανών ναζί και των Ελλήνων συνεργατών τους που διέπραξαν αυτά τα εγκλήματα δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει. Ο Παπανδρέου μαζί με το ψευτοΚΚΕ και τους υπόλοιπους σοσιαλφασίστες ολοκλήρωσαν το έγκλημα μετά την μεταπολίτευση. Έκαψαν τους φακέλους όλων των πολιτών και εξαφάνισαν τα ιστορικά στοιχεία της ενοχής ολόκληρων τμημάτων της άρχουσας τάξης παλιών και σημερινών καθώς και τα στοιχεία για την δράση του λαού της εργατικής τάξης και των πραγματικών δημοκρατών και επαναστατών. Κάηκαν τα αρχεία και για την κατοχή και για τον εμφύλιο και για την χούντα. Οι ήρωες και οι προδότες εξισώθηκαν και έτσι μπορούν πια δοσίλογοι και ψευτοαριστεροί να κυβερνάνε μαζί να χαριεντίζονται και να ασκούν την ίδια «εθνική πολιτική» βαδίζοντας προς μια νέα φασιστική δικτατορία, έναν νέο φασιστικό εμφύλιο, μια νέα φασιστική κατοχή.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η μόνη επίσημη αποζημίωση που έλαβε η Ελλάδα από την δυτική Γερμανία ήταν μόνο 116 εκατ μάρκα για τα θύματα των φυλετικών, θρησκευτικών και ιδεολογικών διώξεων.
Η συναλλαγή ήταν ξεκάθαρη ανάμεσα στον Καραμανλή και τη δυτική Γερμανία με την πολιτική καθοδήγηση και επιβολή πάντα των Αμερικάνων. Η ουσία της πολιτικής του ήταν η εξής: «Βοηθάτε την Ελλάδα οικονομικά και πολιτικά για την ανόρθωσή της και την είσοδό της στην ΕΟΚ και η ελληνική κυβέρνηση δεν θα αξιώσει αποζημιώσεις και τιμωρίες εγκληματιών πολέμου». Έτσι παραιτήθηκε ο Καραμανλής από τις αποζημιώσεις, και δεν αποζημιώθηκαν ούτε τα θύματα, ούτε και επίσημα η χώρα. Έτσι προφύλαξε και το πολιτικό σύστημα. Πραγματικά το 1959 ο Καραμανλής , όπως είπαμε, παραιτείται από την τιμωρία των ναζί εγκληματιών και στις 9/7/1961 υπογράφει ο ίδιος την σύνδεση της χώρας με την ΕΟΚ. Αυτή η άτυπη συμφωνία να μην διεκδικεί η Ελλάδα αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο διατηρήθηκε από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Αυτό το δημοκρατικό έλλειμμα στις σχέσεις Ελλάδας Γερμανίας έμεινε από τότε εξαιτίας του ελληνικού φιλοδοσιλογικού καθεστώτος. Όποτε διατυπώθηκαν διεκδικήσεις, όλες τις φορές προφορικά εκτός από το 1995 που διατυπώθηκαν σε ρηματική διακοίνωση από τον αρχιπράκτορα της Μόσχας Α. Παπανδρέου, αντιμετώπισαν την άρνηση της Γερμανίας. Γι’ αυτό και ο καγκελάριος Χ. Κολ, στα 50χρονα της μάχης της Κρήτης το 1991 απέρριψε τις αιτιάσεις του Μητσοτάκη για πολεμικές αποζημιώσεις λέγοντας ότι η Γερμανία δεν χρωστάει αποζημιώσεις γιατί αυτές έχουν ρυθμιστεί με μυστικές συμφωνίες. Εννοούσε με τον Καραμανλή το 1958. Ο Καραμανλής για να προστατευθεί δήλωσε ότι τέτοιες συμφωνίες δεν υπάρχουν.
Βοήθεια στην πράξη πήρε η Ελλάδα αλλά όχι στη μορφή των πολεμικών αποζημιώσεων που χάθηκαν από τις φιλοδοσιλογικές κυβερνήσεις. Την βοήθεια τη διαχειρίστηκε αποκλειστικά το πολιτικό καθεστώς και η άρχουσα τάξη. Τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας δεν πήραν ατομικά τίποτα γιατί πολεμικές αποζημιώσεις δεν καταβλήθηκαν. Αυτή την απαίτηση από το ελληνικό κράτος δεν την προβάλλουν ποτέ οι όψιμοι «αντιναζιστές» που διεκδικούν στην ουσία χαμένες αποζημιώσεις από τη Γερμανία μαζί με τους φασίστες και τους νεοχιτλερικούς. Δεν έστειλαν ποτέ στα δικαστήρια το ελληνικό κράτος που παραιτήθηκε από την τιμωρία των εγκληματιών πολέμου, που υποτίμησε ηθικά και ιστορικά και πούλησε τον αγώνα του ελληνικού λαού σαμποτάροντας κάθε αναγνώριση αποζημίωσης αλλά και πραγματική αποζημίωση στα θύματα.
Η πολιτική της παραίτησης του Καραμανλή από τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο το 1959, συνεχίστηκε από όλες τις κυβερνήσεις και του Μητσοτάκη και του Α.Παπανδρέου και του Σημίτη και του Καραμανλή του Β΄ και σήμερα του Παπανδρέου του Γ΄. Συνεχίστηκε όμως και από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και της αξιωματικής και της υπόλοιπης, συνεχίστηκε και από τα σοσιαλφασιστικά κόμματα το ψευτο ΚΚΕ και το ΚΚΕες με όλες τις μετέπειτα μεταμορφώσεις του. Όλοι όσοι σήμερα δηλώνουν ότι ποτέ δεν παραιτηθήκαμε από τις αποζημιώσεις για να χτίζουν τα φασιστικά ρωσόδουλα μέτωπα μαζί με τους φασίστες και τους νεοναζί εναντίον της μισο-αστοδημοκρατικής ΕΕ, που σαν τέτοια είναι απείρως δημοκρατικότερη από τον νεοναζισμό κρυφό και φανερό, παραιτήθηκαν πολλές φορές από αυτές. Παραιτήθηκαν από τις αποζημιώσεις που μια χώρα μπορεί πάντα με δημοκρατικό τρόπο να απαιτήσει από τον εταίρο της.
Η πρώτη μεγάλη παραίτηση μετά την μεταπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και του σοσιαλφασισμού και δεύτερη για τον Κ. Καραμανλή σημειώθηκε το 1979 με την υπογραφή στις 22/1/1979 της συνθήκης προσχώρησης της χώρας στην Ε.Ο.Κ. Κανένα κόμμα, ούτε και ο τότε πρωθυπουργός, δεν έθεσε πριν την υπογραφή της συνθήκης το ζήτημα των αποζημιώσεων όταν η χώρα προσχωρούσε σε μια οικονομική κοινότητα, όταν δηλαδή δεν υπέγραφε απλές συμφωνίες εμπορικών ανταλλαγών αλλά συνέδεε το οικονομικό της μέλλον με το μέλλον των εταίρων της. Οικονομική κοινότητα, συγχώνευση οικονομιών και πολιτικών με εκκρεμή ζητήματα πολεμικών αποζημιώσεων και χρέη δανείων που δεν δηλώνονται και δεν απαιτούνται από τον εταίρο πριν από τη συμφωνία χαρακτηρίζουν μια προσχώρηση δόλιων μελλοντικών αρνητών της προσχώρησης και της υπογραφής τους. Και εδώ δεν έχει καμιά σχέση αν τα κόμματα αυτά συμφωνούσαν ή όχι με την υπογραφή της συνθήκης ή αν ο Α. Παπανδρέου απουσίαζε κατά την τελετή. Κανένα κόμμα είτε διαφωνούσε με την προσχώρηση είτε όχι δεν έβαλε τότε ζήτημα αποζημιώσεων αλλά και επιστροφής του δανείου. Το 1986 με την υπογραφή της ενιαίας Ευρωπαϊκής πράξης που προωθούσε όχι μόνο την οικονομική αλλά τώρα και την κοινωνική συνοχή της Ευρώπης ο Α. Παπανδρέου που υπογράφει επίσης δεν βάζει κανένα ζήτημα το ίδιο και η ΝΔ και τα σοσιαλφασιστικά κόμματα. Κοινωνική διακρατική συνοχή με εκκρεμότητες πολεμικών αποζημιώσεων δεν μπορεί να υπάρχει. Μόνο προβοκάτορες όψιμοι υπονομευτές των συμφωνιών συμπεριφέρονται έτσι. Κανένα επίσης κόμμα δεν έθεσε ζήτημα αποζημιώσεων με την υπογραφή στις 7/2/1992 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση στο Μάαστριχτ. Το ίδιο έγινε και στις 1/1/2001 κατά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την προσχώρηση της Ελλάδας στην ΟΝΕ με πρωθυπουργό τον Σημίτη και υπουργό εξωτερικών το σημερινό προβοκάτορα πρωθυπουργό που τώρα λέει ότι ποτέ δεν παραιτήθηκε από τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Η σημερινή Γερμανία για να καθαρίσει τις σκιές των πολεμικών αποζημιώσεων και του δανείου στον ελληνικό λαό, οφείλει να αποκαλύψει επίσημα όλες τις συμφωνίες της με τον Καραμανλή και τις επόμενες κυβερνήσεις για να αποδείξει την παραίτηση των ελληνικών κυβερνήσεων από τις πολεμικές αποζημιώσεις και το δάνειο. Τότε μόνο δεν θα μπορούν να σπεκουλάρουν οι σοσιαλφασίστες. Η Γερμανική κυβέρνηση όμως, όπως και η Γαλλική εκφράζουν αστικές τάξεις χωρίς χαρακτήρα, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μην χάσουν τα δεκάδες δις που έχουν δανείσει στην Ελλάδα από μια πιθανή χρεοκοπία της και επίσης να διατηρήσουν ειδικά η Γερμανία τα άμεσα κέρδη τους στην ελληνική και γενικά στην αγορά της νότιας Ευρώπης. Γι’ αυτό και υποκύπτουν συνεχώς στους χειρότερους εκβιασμούς της ρώσικης γεωπολιτικής του Παπανδρέου ζημιώνοντας στρατηγικά και την ενότητα της ΕΕ και βοηθώντας ταυτόχρονα τη ρώσικη πολιτική να αλωνίζει στην Ελλάδα και να την χρησιμοποιεί ως τον μεγαλύτερο εισοδιστή της ρώσικης πολιτικής στην ΕΕ. Αυτή την αδυναμία τους, αδυναμία όλων των αστών και της αστικής τάξης που βρίσκεται σε σήψη, την γνωρίζει και την εκμεταλλεύεται η ρώσικη γεωπολιτική που επενδύει πάντα στρατηγικά, όταν ο αντίπαλος δεν βλέπει παρά το σημερινό άμεσο συμφέρον του.