Το καθεστώς παραδίνει το λιμάνι του Αστακού στα χέρια του ρωσόφιλου και ιρανόφιλου Κατάρ

Μία μεγάλη επένδυση αυτής της περιόδου που έχει την πανηγυρική έγκριση του καθεστώτος είναι η επένδυση τριών δισεκατομμυρίων Ευρώ του Κατάρ στο λιμάνι του Αστακού χωρίς οποιονδήποτε διαγωνισμό.. Πρόκειται ουσιαστικά για την παράδοση όλου του λιμανιού σε έναν ενεργειακό και πολιτικό σύμμαχο της νεοτσαρικής Ρωσίας.

Η επένδυση αφορά τη δημιουργία σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου και μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο. Προβλέπεται επίσης η δημιουργία στην ευρύτερη περιοχή θερμοκηπίων όπου θα καλλιεργούνται φύκια για την παραγωγή βιοκαυσίμων.
Το λιμάνι του Αστακού θα δώσει στο Κατάρ πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά που δεν είχε μέχρι σήμερα.
Τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου είναι ήδη εγκατεστημένος στη νησίδα Ρεβυθούσα, στον κόλπο των Μεγάρων, όπου καταλήγει αέριο που έρχεται στη χώρα μας από τη Αλγερία. Ο σταθμός στον Αστακό θα έχει χωρητικότητα 6,5 δισ κυβικά μέτρα ενώ η Ρεβυθούσα έχει χωρητικότητα 4,7 δισ κμ
Σύμφωνα με άρθρο του δημοσιογράφου Γιώργου Φιντικάκη στα Νέα 13-14/3: «Το συγκεκριμένο έργο σχεδιάζεται να συνδεθεί σε απώτερο στάδιο μέσω ενός δευτερεύοντος αγωγού με τον αγωγό ITGI ο οποίος θα διέρχεται περίπου 80 χιλιόμετρα βόρεια του Αστακού, μεταφέροντας αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στη διαδρομή Τουρκία – Ελλάδα – Ιταλία». Ο αγωγός αυτός αποτελεί σημαντικό αγωγό ενεργειακής ανεξαρτησίας της Ευρώπης από τη Ρωσία, και το γεγονός ότι ο αγωγός περνάει από την Ελλάδα δεν θα μπορούσε να μείνει αναξιοποίητο από τη ρώσικη διπλωματία που έχει αναπτύξει στρατηγική συμμαχία με το Κατάρ την τελευταία περίοδο ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα. Με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα, ο μοιραίος δούρειος ίππος της Ρωσίας στην Ευρώπη, θα μπορεί όποτε χρειαστεί να κλείσει αυτόν τον αγωγό και να σαμποτάρει την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης από τη Ρωσία.
Η γιγαντιαία αυτή επένδυση δεν έρχεται χωρίς ένα βασικό αποικιακό όρο και αυτός φαίνεται ότι είναι να παραχωρηθεί ολόκληρος ο χώρος του λιμανιού στο Κατάρ, οπότε θα πρόκειται για το δεύτερο λιμάνι μετά τον Πειραιά που περνάει στα χέρια κρατικού κεφαλαίου που υπηρετεί το νεοναζιστικό άξονα Μόσχας – Πεκίνου – Τεχεράνης.
Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται, χωρίς να έχει διαψευστεί μέχρι σήμερα ότι: «Το στοιχείο που δεν έχει ακόμη ανακοινώσει η κυβέρνηση είναι ότι η κρατική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου του Κατάρ, η Qatar Petroleum International (QPI), που ηγείται του επενδυτικού σχήματος, εκτός από τις παραπάνω επενδύσεις, ενδιαφέρεται να αποκτήσει και το λιμάνι του Αστακού από τις τράπεζες Alpha Bank, Πειραιώς και Εμπορική, στις οποίες και ανήκει. Η εγκατάσταση της ΝΑΒΙΠΕ του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας είναι η μοναδική Ναυτική και Βιομηχανική Περιοχή στην Ελλάδα με δικό της λιμάνι πολλαπλών χρήσεων, και η απόκτησή της εξασφαλίζει στο Κατάρ ένα σημαντικό σημείο εισόδου σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που σήμερα δεν διαθέτει».
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι πριν εμφανιστεί το Κατάρ με τα τρία δισ του, στην περιοχή του Αστακού τα ΕΛΠΕ σε συνεργασία με τον Ιταλικό Όμιλο Edison σχεδίαζαν την κατασκευή μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση λιθάνθρακα, επένδυση η οποία όμως «πάγωσε» μετά την απαγόρευση των λιθανθρακικών μονάδων που επέβαλαν οι σαμποταριστές του καθεστώτος. Έτσι ήρθε το Κατάρ με το φυσικό του αέριο.
Είναι χαρακτηριστικό πως στο έδαφος της ερήμου και της καταστροφής που αφήνει πίσω του στο σαμποτάζ έρχονται κινέζικα κρατικά κεφάλαια και ρωσόφιλα κρατικά κεφάλαια της Μέσης Ανατολής να εγκαταστήσουν τις βάσεις τους στη χώρα. Όπου κι αν κοιτάξει κανείς θα διαπιστώσει ότι πρωταθλητής στο σαμποτάζ αυτό είναι ο ΣΥΝ. Η περίπτωση του Αστακού δεν θα μπορούσε να είναι εξαίρεση. Όταν τα ΕΛΠΕ υπέβαλαν στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας αίτηση για την αδειοδότηση για τη μονάδα λιθάνθρακα, επένδυση ύψους 810 εκ ευρώ (!) ο Λαφαζάνης δεν μπορούσε να μείνει αδρανής. Σε ερώτηση που κατέθεσε στα συναρμόδια υπουργεία, ζητώντας να μη δοθεί άδεια, επικαλείται την ομορφιά του τοπίου και τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας: «Για μια ακόμα φορά στο όνομα της ανάπτυξης, η κυβέρνηση παραδίδει στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα μια πανέμορφη περιοχή… Πρόκειται για την εγκατάσταση στην περιοχή Πλατυγιάλι (περιοχή Αστακού Αιτωλοακαρνανίας) από τον όμιλο EDISON-ΕΛ.ΠΕ, επένδυση ύψους 810 εκ. €, που προβλέπει την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 600 KW με λιθάνθρακα. Η αίτηση του ομίλου EDISON- ΕΛ.ΠΕ για έγκριση στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) έχει κατατεθεί στις 31/05/2007. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων και οι φορείς της ευρύτερης περιοχής (Νομαρχίες και Δήμοι), αντιδρώντας στην περιβαλλοντική υποβάθμιση και στη μη ορθολογική – προοπτική της περιοχής έχουν πραγματοποιήσει σημαντικές εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις… Ερωτώνται οι κ. υπουργοί : ... Θα λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τις αντιδράσεις των φορέων και των κατοίκων της περιοχής που ζητούν να μην προχωρήσει η εν λόγω επένδυση».

Τι λέει τώρα ο ΣΥΝ; Σε άρθρο στην Αυγή, 28/3/2010, ο Ν. Γεωργακάκης, υπεύθυνος τμήματος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ, εκθέτει τις απόψεις του για το φυσικό αέριο και ανάμεσα στα άλλα λέει: «Προγραμματίζεται επένδυση για αποθήκευση υγροποιημένου αερίου στον Αστακό με εισαγωγή από Κατάρ, για την οποία δεν γνωρίζουμε ακόμη, πόσο αφορά ελληνικές και πόσο ξένες ανάγκες, ποια θα είναι η συγκεκριμένη αξιοποίησή του». (…)
Στη συνέχεια, ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτική του ΣΥΝ δηλώνει χωρίς περιστροφές ότι «βεβαίως, το Φ.Α. εντείνει την ενεργειακή εξάρτηση, όμως είναι προτιμότερο από άλλες εισαγόμενες ύλες, γιατί είναι αρκετά λιγότερο ρυπογόνο καύσιμο» (!!!!!!!!!!) Δεν του χρειάζεται καν να είναι πολύ λιγότερο ρυπογόνο, έστω και αρκετά λιγότερο του αρκεί για να είναι εξαρτώμενος…
Στον Ριζοσπάστη (9/3/2010), διαβάζουμε επίσης πως το ψευτοΚΚΕ υποδέχεται θετικά την επένδυση με κάποιες επιφυλάξεις για τα προσχήματα: «Σύμφωνα με την ανακοίνωση της κυβέρνησης, το Κατάρ ενδιαφέρεται να κατασκευάσει τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με χρήση φυσικού αερίου και μια μονάδα παραγωγής βιομάζας από τη συλλογή και αξιοποίηση των αερίων καύσης της ηλεκτροπαραγωγικής μονάδας. Το Κατάρ είναι σημαντικός παραγωγός υγροποιημένου φυσικού αερίου και επιδιώκει να αποκτήσει πρόσβαση στην ΕΕ.
Η κυβέρνηση επισημαίνει ότι η συνεργασία με το Κατάρ θα «είναι αμοιβαία επωφελής, καθώς για την Ελλάδα προκύπτει σημαντικό οικονομικό, αναπτυξιακό και ενεργειακό όφελος». Το ποιο θα είναι αυτό ακριβώς και με ποιο τρόπο θα συμβάλλει το ελληνικό κράτος δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη, εκτός ίσως από τις αναφορές για 1.500 θέσεις εργασίας».
Τέτοια εμπιστοσύνη στις ανακοινώσεις της κυβέρνησης χωρίς καμιά διαμαρτυρία για μια τεράστια επένδυση σπάνια δείχνει το ψευτοΚΚΕ.
Αυτά όλα δεν σημαίνουν παρά την έγκριση των δύο ρωσόδουλων κομμάτων για την απ ευθείας παραχώρηση πανάκριβου χώρου στο Κατάρ. Αν είχε έρθει να κάνει επένδυση η General Motors στον Αστακό δεν θα χρειαζόταν να μελετήσουν κανένα απολύτως στοιχείο για να αποφασίσουν αν είναι «επωφελής ή όχι» η επένδυση.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η παραχώρηση τερματικού σταθμού υγροποιημένου αερίου στο Κατάρ στον Αστακό, αποτελεί ένα μεγάλο εμπόδιο στα σχέδια της ΔΕΠΑ για κατασκευή ανάλογου σταθμού στην Καβάλα τον οποίο προγραμμάτιζε να κατασκευάσει με προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων διεθνών ενεργειακών εταιρειών από Αλγερία, Αίγυπτο, αλλά και Κατάρ (όπου όμως δεν θα είχε το Κατάρ το μονοπώλιο). Αυτός ο σταθμός θα συνδεόταν με «την κατασκευή του νέου αγωγού φυσικού αερίου IGB, που θα συνδέσει την Κομοτηνή με τη Στάρα Ζαγόρα της Βουλγαρίας. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μία διακλάδωση του άξονα μεταφοράς φυσικού αερίου Τουρκίας - Ελλάδας - Ιταλίας (ITG), μέσω της οποίας η γειτονική χώρα θα μπορεί να προμηθεύεται φυσικό αέριο και από μία ακόμη εναλλακτική οδό». (Μακεδονία, 24/7/2009).
Τώρα το αέριο που θα μπει μέσω Ελλάδας σε αυτόν τον αγωγό θα έρχεται αποκλειστικά από το Κατάρ που κάθε άλλο παρά «εναλλακτική» πηγή είναι.

Ο στρατηγικός χαρακτήρας της επένδυσης του Κατάρ στα πλαίσια της υποδούλωσης της χώρας στα ρώσικα συμφέροντα, προκύπτει και από τον μυστικό και μεθοδικό τρόπο με τον οποίο προετοιμάστηκε όπως περιγράφεται στο ίδιο άρθρο της εφημερίδας τα «Νέα»: «Η επένδυση προετοιμάστηκε με άκρα μυστικότητα τους τελευταίους δύο μήνες από κυβερνητικά στελέχη (εμπλοκή είχαν ο υπουργός Επικρατείας Παμπούκης, η υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Τίνα Μπιρμπίλη, ο υφυπουργός Εξωτερικών Σπύρος Κουβέλης και ο αρμόδιος για τα ενεργειακά υφυπουργός Ι. Μανιάτης, με συναντήσεις που είχαν με αξιωματούχους του Εμιράτου, είτε στο Κατάρ είτε σο περιθώριο διεθνών διασκέψεων. Τέτοιες ήταν οι επισκέψεις σε χώρες του Κόλπου (Κουβέιτ, Άμπου Ντάμπι, Κατάρ) που είχε τον περασμένο Ιανουάριο ο υπεύθυνος για την οικονομική διπλωματία υφυπουργός Σ. Κουβέλης, αλλά και οι επαφές του κ. Μανιάτη στο Αμπου Ντάμπι όταν συνόδευσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια στο πλαίσιο διεθνούς διάσκεψης για το ενεργειακό μέλλον του πλανήτη».
Γιατί τόση μυστικότητα; Εδώ δεν πρόκειται για περίπτωση Cosco που έγινε έστω και μαϊμού διαγωνισμός. Εδώ γίνεται απευθείας ξεπούλημα στο σκοτάδι. Γι’ αυτό χρειάζεται μυστικότητα, για να μην θορυβηθεί η Ε.Ε. που θα έχει όλο και λιγότερες αντιρρήσεις στη διείσδυση ρώσων, κινέζων και αράβων συμμάχων τους, όσο η ίδια η ΕΕ είναι σαστισμένη και διασπασμένη για το πως θα αντιμετωπίσει την Ελλάδα που θα βυθίζεται στην κρίση που προωθεί με λύσσα ο προβοκάτορας Παπανδρέου και η νέα ρώσικη καμαρίλα του.
Ασφαλώς η «περιβαλλοντικά ευαίσθητη» Μπιρμπίλη δεν έχει λόγους να σταματήσει αυτή την επένδυση που κρίνεται απολύτως και εξ ολοκλήρου φιλική στο περιβάλλον…
Αυτό που δεν αναφέρουν τα Νέα είναι ότι τα κυβερνητικά στελέχη του Γ. Παπανδρέου παρέλαβαν τη σκυτάλη στην προκειμένη περίπτωση από τον Κ. Καραμανλή που είχε προετοιμάσει την έλευση του Κατάρ στην Ελλάδα ήδη από το 2008 όταν το Κατάρ προοριζόταν για αγοραστής της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το καθεστώς βρήκε τον «εθνικό» Βγενόπουλο για αυτή τη δουλειά, τον άνθρωπο που γιγαντώθηκε από ένα κεφάλαιο δεμένο με τη Ρωσία, αυτό της «Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου». Τώρα το Κατάρ έρχεται να πάρει ένα πολύ καλύτερο φιλέτο, ένα λιμάνι στη Μεσόγειο. Η περίπτωση του Κατάρ δείχνει πολύ καθαρά πως λειτουργεί το ρωσόδουλο καθεστώς.

Η ενεργειακή συμμαχία Κατάρ και Ρωσίας

Η συμμαχία μεταξύ Κατάρ και Ρωσίας δεν κρύβεται από κανέναν από τους δύο. Στην ιστοσελίδα της ρώσικης πρεσβείας στο Κατάρ υπάρχει εκτεταμένη αναφορά για το πώς αναθερμάνθηκαν οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες από το 2007 με ανταλλαγή επισκέψεων σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνητικών στελεχών. Το 2007 εγκαθιδρύθηκε το Επιχειρηματικό Συμβούλιο Ρωσίας – Κατάρ και ακολούθησαν συμφωνίες με τη Λουκόιλ και την Γκάζμπρομ στον τομέα του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα «η δημιουργική συνεργασία» εκπληρώνεται στα πλαίσια του Φόρουμ Κρατών Εξαγωγέων Φυσικού Αερίου και στη «Μεγάλη Τρόϊκα του Φυσικού Αερίου» (Ρωσία, Κατάρ και Ιράν) που εγκαθιδρύθηκε το 2008. Το Κατάρ είναι ο τρίτος παραγωγός φυσικού αερίου μετά τη Ρωσία και το Ιράν.
Η «Μεγάλη Τρόϊκα του Φυσικού Αερίου» ξεκίνησε από το Φόρουμ Κρατών Εξαγωγέων Φυσικού Αερίου που ιδρύθηκε στο Ιράν το 2001. Στις 23 Δεκέμβρη 2008 το φόρουμ υιοθέτησε το καταστατικό του στη Μόσχα και αποφασίστηκε να έχει διοικητική έδρα στη Ντόχα του Κατάρ όπου έχει την έδρα του το γνωστό κανάλι – βήμα της Αλ Κάϊντα «Al Jazeera» που διαλαλεί σε όλο τον κόσμο την πιο λεπτή φιλορώσικη και φιλο-ισλαμοφασιστική γραμμή. Ανεπίσημα το Φόρουμ είναι γνωστό σαν ΟΠΕΚ του φυσικού αερίου και συμμετέχουν σε αυτό η Ρωσία, το Ιράν, το Κατάρ, η Βενεζουέλα, η Βολιβία, η Λιβύη, η Νιγηρία, η Γουινέα του Ισημερινού, η Αλγερία, το Τρινιντάντ και Τομπάγκο. Σε αυτό ηγεμονεύουν οι τρεις μεγαλύτεροι και ανάμεσα τους η Ρωσία. Το Δεκέμβριο του 2009 οι υπουργοί ενέργειας των 11 κρατών μελών που συμμετέχουν στο φόρουμ έκλεξαν γενικό γραμματέα τον ρώσο Leonid V. Bokhanovsky. O εργοδότης του Bokhanovsky, η ρώσικη εταιρεία κατασκευής αγωγών Stroytransgaz ελέγχεται έμμεσα από τον Γκενάντι Τιμτσένκο, έναν έμπορο πετρελαίου και σύμμαχο του Πούτιν (Νιου Γιορκ Τάϊμς, 9/12/2009).
Ο ρώσος υπουργός Ενέργειας δήλωσε σχετικά “Σήμερα μπορούμε να μιλήσουμε για έναν ΟΠΕΚ του φυσικού αερίου ως έναν πλήρως αυτοδύναμο διεθνή οργανισμό. Με ομόφωνη απόφαση ένα ρώσος υπήκοος εκλέχτηκε ως γενικός γραμματέας. Αυτό δείχνει ότι τα κράτη μέλη περιμένουν από τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει το πολιτικό της βάρος για να τον προωθήσει» (ιστοσελίδα rt.com 11-12-2009).
Στις 24/3/2010 ο Πούτιν δήλωσε ότι ο Κατάρ και η Ρωσία πρέπει να συντονίσουν τη δραστηριότητα τους στις διεθνείς αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου (πύλη energia.gr).

Έτσι έγινε και σύσσωμο το καθεστώς ανοίγει την αγκαλιά του στο Κατάρ. Μετά το λιμάνι του Πειραιά στα χέρια της Κίνας, ήρθε ο Σκαραμαγκάς στα χέρια ενός ιρανόφιλου επιχειρηματία, και τώρα το λιμάνι του Αστακού στο Κατάρ. Είναι αναπόφευκτο η «ανάπτυξη» ρώσικου - κινέζικου τύπου μέσα στην κρίση να δημιουργεί συνθήκες δουλοπαροικίας για τους εργαζόμενους, και αποικιακής εξάρτησης για τη χώρα. Όσο κι αν το καθεστώς ετοιμάζει μεθοδικά και εντατικά το έδαφος για αυτό, ο λαός δεν πρόκειται ως το τέλος να μείνει θεατής επειδή τώρα οι προβοκάτορες τον τρελαίνουν μέσα στην κρίση που επιδέξια οξύνουν.