Η ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ ΞΕΚΙΝΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝAΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΑ ΟΙΝΟΦΥΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
Η υπουργός του βιομηχανικού σαμποτάζ κλιμακώνει τον πόλεμο
ενάντια στην εργατική τάξη και ενάντια στην οικονομία της χώρας. Το παλιό στέλεχος
του Συνασπισμού και τώρα υπουργός του ΠΑΣΟΚ Μπιρμπίλη βάζει τις βάσεις για το
ξεκίνημα της καταστροφής. Συνεπής στη συνέντευξη που έδωσε στα Οινόφυτα το Φλεβάρη
στην οποία προειδοποιούσε για το τι πρόκειται να γίνει (δες προηγούμενο φύλλο
της Νέας Ανατολής), τώρα ένα μήνα μετά στις 19 Απρίλη σε νέα συνέντευξη ξεκαθαρίζει
εντελώς τα πράγματα.
Σε αυτήν τη συνέντευξη αναφέρονται μεταξύ άλλων:
«Θεσπίζονται με ΚΥΑ αυστηρά Περιβαλλοντικά Πρότυπα και Οριακές Τιμές Εκπομπών
των υγρών αποβλήτων από βιομηχανικές και άλλες δραστηριότητας, που βρίσκονται
εντός της λεκάνης απορροής του ποταμού Ασωπού, σύμφωνα με αντίστοιχα Πρότυπα
που έχουν θεσπισθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης (π.χ. Οδηγία 105/2008), σχετικά
με τις ουσίες προτεραιότητας και άλλους ρύπους.
Η αρμόδια αρχή μπορεί κατά περίπτωση να καθορίζει αυστηρότερα όρια εκπομπών
για κάθε βιομηχανική ή άλλη δραστηριότητα, κατά τη διαδικασία αδειοδότησης ή
ανανέωσης των περιβαλλοντικών όρων (τα έντονα είναι δικά μας), στον
βαθμό που είναι εφικτό να ικανοποιούνται βάσει των Βέλτιστων Διαθέσιμων Τεχνικών.
Οι νέες βιομηχανικές και λοιπές δραστηριότητες οφείλουν να προσαρμόζονται στις
απαιτήσεις της παρούσας απόφασης με την έναρξη της λειτουργίας τους. Με την
εν λόγω ΚΥΑ καταργείται η υπ’ αριθμ. Γ1/1806/1969 απόφαση των Υπουργών Συντονισμού,
Εσωτερικών, Κοινωνικών Υπηρεσιών, Γεωργίας, Βιομηχανίας και Δημοσίων Έργων (ΦΕΚ
200/Β/20-03-1969) «Περί ορισμού χρήσεων υδάτων ποταμού Ασωπού και των συμβαλλόντων
ρεμάτων και καθορισμού ειδικών όρων διαθέσεως λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων
εις αυτούς».
Αυτή η διατύπωση σημαίνει ότι το κράτος δηλαδή η Μπιρμπίλη και στην πραγματικότητα
οι δήθεν οικολόγοι θα μπορούν όπως θέλουν να ανεβοκατεβάζουν τα όρια και να
μην μπορεί καμιά βιομηχανία να χτιστεί ή να συνεχίσει να λειτουργεί. Ποιος μπορεί
να έχει εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος
δεν θέλουν ούτε εργοστάσιο να βλέπουν; Άλλωστε στην ημερίδα που έγινε στις αρχές
Φλεβάρη στη Θήβα ο εκπρόσωπος το Συνασπισμού το δήλωσε ευθαρσώς: τον ενοχλούν
τα πολλά φώτα που βλέπει καθώς πλησιάζει στα Οινοφυτα και θα ήθελε να μην υπάρχουν
(δηλαδή να μην υπάρχουν τα εργοστάσια που έχουν τα φώτα) για να μπορεί να βλέπει
πολλά αστέρια στον ουρανό όπως γίνεται όταν φεύγει από τη βιομηχανική περιοχή!
Θα μπορεί δηλαδή κάθε φορά να κάνει προσφυγή στο ΣτΕ ο κάθε οικολόγος και να
ζητά αλλαγή των ορίων. Τότε σύμφωνα με την πάγια τακτική του το ΣτΕ θα καθυστερεί
την έκδοση απόφασης και η επένδυση που έχει ορισμένα χρονικά όρια πραγματοποίησης
θα ματαιώνεται. Παράδειγμα ο εκσυγχρονισμός της Πετρόλα, στην οποία μετά από
καθυστερήσεις ματαιώθηκε η συμφωνία παραγωγής ορυκτελαίων υψηλής τεχνολογίας,
που εξάγονταν, με τη Chevron με συνέπεια να χαθούν θέσεις εργασίας.
Και συνεχίζει παρακάτω: «Με την εν λόγω ΚΥΑ καταργείται η υπ’ αριθμ. Γ1/1806/1969
απόφαση των Υπουργών Συντονισμού, Εσωτερικών, Κοινωνικών Υπηρεσιών, Γεωργίας,
Βιομηχανίας και Δημοσίων Έργων (ΦΕΚ 200/Β/20-03-1969) «Περί ορισμού χρήσεων
υδάτων ποταμού Ασωπού και των συμβαλλόντων ρεμάτων και καθορισμού ειδικών όρων
διαθέσεως λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων εις αυτούς». Δηλαδή καταργείται
η διάθεση υγρών αποβλήτων στον Ασωπό.
Το ερώτημα είναι που θα πάνε τα απόβλητα αυτά;
Προφανώς αυτό δεν ενδιαφέρει τη Μπιρμπίλη και τους οικολόγους της. Αυτό όμως
σημαίνει ότι οι βιομηχανίες της περιοχής θα επιβαρυνθούν με ένα μεγάλο οικονομικό
κόστος για τη διάθεσή τους. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι «ας μειωθούν τα κέρδη
τους, δεν πειράζει», αλλά το θέμα είναι ότι στη σημερινή οικονομική κρίση με
ελαττωμένες τις παραγγελίες όπου πολλές βιομηχανίες έχουν ζημιές ή σημαντικά
ελαττωμένα τα κέρδη τους και κινδυνεύουν άμεσα να κλείσουν είναι δυνατόν να
ζητάς παραπάνω έξοδα;
Αλλά υπάρχει και συνέχεια. «Υφιστάμενες
βιομηχανικές και λοιπές δραστηριότητες που διαθέτουν τα υγρά τους απόβλητα στον
ποταμό Ασωπό υποχρεούνται να υποβάλλουν αίτηση αναθεώρησης των αποφάσεων έγκρισης
περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ) εντός του τρέχοντος έτους, ώστε να έχουν λάβει τους
νέους περιβαλλοντικούς όρους από τις αρμόδιες υπηρεσίες εντός του 2010 ή το
αργότερο έως το τέλος του α’ εξαμήνου του 2011, με στόχο την επίτευξη των ορίων
της παρούσης απόφασης εντός του 2011» (οι υπογραμμίσεις είναι από το ενημερωτικό
σημείωμα του ΥΠΕΚΑ, http://www.ypeka.gr).
Αυτό το σημείο της συνέντευξης της σαμποταρίστριας Μπιρμπίλη
είναι εξαιρετικά σημαντικό. Υποχρεώνει όλες τις βιομηχανικές και οποιεσδήποτε
άλλες παραγωγικές δραστηριότητες να υποβάλλουν πάλι αίτηση έγκρισης περιβαλλοντικών
όρων. Αυτό είναι το κομβικό σημείο. Εδώ βρίσκεται το γεμάτο πιστόλι πάνω στο
τραπέζι. Θα πυροβολεί κατά βούληση και θα σκοτώνει βιομηχανίες και εργάτες που
θα τους κάνει άνεργους και δυστυχείς. Θα τους στερεί το μέλλον το δικό τους
και της οικογένειάς τους.
Ταυτόχρονα για να μην ξεφύγει κανείς ή για να μην υπάρξει καθυστέρηση στην εκτέλεση
«Το ΥΠΕΚΑ συγκροτεί Γραφείο Οινοφύτων(σσ. Γραφείο Επιθεωρητών Περιβάλλοντος
Οινοφύτων) με σκοπό την ενδυνάμωση των περιβαλλοντικών ελέγχων και του συστήματος
παρακολούθησης της εφαρμογής της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας σε περιοχές
που αντιμετωπίζουν σοβαρή περιβαλλοντική κρίση, όπως η περιοχή του Ασωπού ποταμού,
των παραποτάμων του και των ρεμάτων εντός της υδρογεωλογικής λεκάνης του ποταμού,
η Μεσσάπια Εύβοιας, κ.λ.π., και άλλες περιοχές με αντίστοιχα προβλήματα εντός
των διοικητικών ορίων της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με σκοπό τη συμμόρφωση
των βιομηχανικών και άλλων δραστηριοτήτων στους εγκεκριμένους Περιβαλλοντικούς
Όρους, με σκοπό τη διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας και την προστασία του περιβάλλοντος».
Η Μπιρμπίλη εξαπολύει γενικευμένο πόλεμο σε όλη τη Στερεά
Ελλάδα και την Εύβοια με τα χιτλερικά τάγματα εφόδου, τα λέει επιθεωρητές περιβάλλοντος,
κατά των εργατών και της βιομηχανίας.
Οι εργάτες θα πρέπει να επαγρυπνούν.
Η ΟΑΚΚΕ θα είναι εκεί να τους διαφωτίζει, να τους ενημερώνει και να τους οργανώνει
την αντίστασή τους που αναπόφευκτα θα ξεσπάσει όταν θα κλείνουν τα εργοστάσια
στα οποία θα δουλεύουν.