Το σαμποτάζ αρχίζει να γίνεται ευρύτερα αντιληπτό
Ο ύποπτος ρόλος της Μπιρμπίλη ως σαμποτέρ της οικονομικής ανάπτυξης με προμετωπίδα τα γνωστά οικολογικά προσχήματα έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτός από διάφορες μερίδες της αστικής τάξης.
Ενδεικτικό είναι το κεντρικό άρθρο του Βήματος (2 Μάη), το οποίο υπογράφει ο εκδότης του Σταύρος Ψυχάρης και έχει τίτλο Ανάπτυξη και Πράσινα Άλογα… Προς το τέλος του άρθρου, αφού βέβαια ο αρθρογράφος επισημάνει ότι κάτι τέτοιο οφείλεται σε απειρία της υπουργού και αντίκειται στην πολιτική του Παπανδρέου αθωώνοντάς τον (ενώ ο Παπανδρέου ακριβώς γι’ αυτό το λόγο όρισε την Μπιρμπίλη υπουργό, για να σαμποτάρει δηλ. την όποια οικονομική ανάπτυξη ή πιθανή επένδυση στο όνομα, δήθεν, της προστασίας του περιβάλλοντος) αναφέρονται τα εξής:
«Στον κρίσιμο τομέα της Ενέργειας (…) η κυβερνητική πολιτική παραπαίει (…) η πολιτική εξουσία ολισθαίνει στην αποτυχία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αρμόδια υπουργός άλλο νομοσχέδιο ενεφάνισε προς διαβούλευση στους εμπλεκόμενους φορείς, άλλο ενεφάνισε εν συνεχεία ως αποτέλεσμα της διαβούλευσης αυτής και… άλλο καταθέτει στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση, ανατρέποντας στην πράξη το αποτέλεσμα της διαβούλευσης! Κινδυνεύουν έτσι να τιναχθούν στον αέρα επενδύσεις αξίας 12 δισ. ευρώ, προστιθέμενης αξίας άνω του 60%…»
Στο δεύτερο άρθρο, αυτό του Γιάννη Μαρίνου με τίτλο Υπάρχει σχέδιο διάλυσης; (στο ίδιο), ο αρθρογράφος, πολύ πιο οξυδερκής, αναρωτιέται ποιος να ήταν ο λόγος που η κυβέρνηση κατάργησε τα αυτοτελή υπουργεία Ναυτιλίας και Τουρισμού και υποστηρίζει ότι «έκτοτε δεν έχει καταφέρει να τα κάνει να συνεχίσουν την παροχή των όποιων υπηρεσιών τους. Αυτοσχεδιασμοί παιδικής χαράς; Ή πράγματι υπήρχε σχέδιο; Και ποιο ήταν το σχέδιο αν όχι να διώξουμε το εφοπλιστικό κεφάλαιο από την Ελλάδα και τα πλοία του από την ελληνική σημαία; Όσο για τον τουρισμό, τον βλέπουμε κι αυτό να πνέει τα λοίσθια. Όχι μόνο εξαιτίας της παγκόσμιας κρίσης, αλλά κυρίως από την καταστρεπτική λαίλαπα που έχει εξαπολυθεί εναντίον του από εκείνους που κλείνουν τα μουσεία και την Ακρόπολη, από το ασύδοτο ΚΚΕ που με μαχητές τους στρατευμένους επαγγελματίες επαναστάτες του ματαιώνει τα δρομολόγια της ακτοπλοΐας και διώχνει τα κρουαζιερόπλοια, από το συνάλλαγμα των οποίων αποζούν εκατοντάδες χιλιάδες εμπορικά καταστήματα, ξενοδοχεία και διάφορες άλλες τουριστικές επιχειρήσεις. Και με την κυβέρνηση αδρανή και αδιάφορη να αφήνει να πολιορκούνται ακόμα και τα ξενοδοχεία της πλατείας Συντάγματος από το ΠΑΜΕ, το οποίο πια αποφασίζει και διατάσσει με αρχιστράτηγο την κυρία Παπαρήγα (…) Και δυστυχώς, κόμματα, Δικαιοσύνη και ΜΜΕ κάνουν ότι δεν βλέπουν πως έτσι βαδίζουμε προς το οικονομικό χάος. Και την κατάλυση της προβληματικής πια δημοκρατίας μας».
Τέλος, στο ίδιο πνεύμα κινείται και ο Ριχάρδος Σωμερίτης στο άρθρο του Παραλογισμοί, κατανοώντας ότι η κυβερνητική αδράνεια στα πραξικοπήματα του ψευτοΚΚΕ δεν είναι και τόσο αφελής:
«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι αρχές δεν ελευθέρωσαν τα ξενοδοχεία της πλατείας Συντάγματος μήτε το κρουαζιερόπλοιο στον Πειραιά. Δηλαδή επέτρεψαν τη μετατροπή ξένων φιλοξενούμενων της χώρας μας σε σκλαβάκια του Περισσού. Επέτρεψαν ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη δυνατή δυσφήμηση του ελληνικού τουρισμού. Με κόστος όχι μόνο τα όσα ευρώ χάθηκαν κατά τη διάρκεια των ”κινητοποιήσεων“, αλλά και τα πολύ περισσότερα που θα χαθούν στη συνέχεια και περισσότερους ανέργους (…) Δεν άκουσα ότι ο κ. Γερουλάνος και η κυρία Γκερέκου -που ασχολούνται, λέει, με τον τουρισμό- πήγαν στα ξενοδοχεία και στο κρουαζιερόπλοιο να πούνε μια καλή κουβέντα σε όσους αφελείς επιμένουν να μας επισκέπτονται παρά την κυρία Παπαρήγα και τις γενικότερες μιζέριες μας. Κατά τα άλλα, η κυρία Παπαρήγα ανησυχεί για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στο Αιγαίο…»
Σίγουρα αυτές οι φωνές δε φτάνουν για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση. Αν το σαμποτάζ και την πηγή του δεν τα κατανοήσει η εργατική τάξη στη χώρα μας και δεν πάρει την κατάσταση στα χέρια της, αυτά και ακόμη χειρότερα θα συνεχίσουν να βασανίζουν τη χώρα μας. Έστω κι έτσι όμως είναι θετικό που ακούγονται τέτοιες φωνές, γιατί σημαίνουν ότι, όσο οι σοσιαλφασίστες επιχειρούν το μεγάλο τους άλμα για την οικονομική και πολιτική τους δικτατορία στη χώρα, οι συνολικές πατριωτικές και δημοκρατικές αντιστάσεις εναντίον τους θα δυναμώνουν.