ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ

 

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

 

Η μόνη μορφή πολύ αποδοτικής παραγωγής, αν και όχι βιομηχανικής με την κυριολεκτική έννοια του όρου όπως λέγεται μερικές φορές,  που έχει απομείνει μέχρι τα τώρα στη χώρα μας είναι ο τουρισμός. Εννοούμε με αυτόν κυρίως τον οργανωμένο τουρισμό των μεγάλων τουριστικών προορισμών, των μεγάλων ξενοδοχείων, των μεγάλων κρουαζιερόπλοιων. Ο οργανωμένος αυτός τουρισμός έχει δύο χαρακτηριστικά: το  μεγάλο επενδυμένο κεφάλαιο και το μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Οι υπηρεσίες μέσα στις οποίες περιλαμβάνεται και ο τουρισμός είχαν το 2008 πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών 17,1 δις ευρώ. Με αυτά λοιπόν τα χαρακτηριστικά και με δεδομένη τη στρατηγική απόφαση των ρωσόδουλων σαμποταριστών να καταστρέψουν την μεγάλη παραγωγή της χώρας δεν θα μπορούσε ο τουρισμός να μείνει έξω από την καταστροφική μανία τους. Μια χώρα χωρίς  μεγάλη παραγωγική υποδομή είναι μια εύκολη λεία στα νύχια των ρώσων και κινέζων αφεντικών τους.

Η μη άρση του καμποτάζ μέχρι πρόσφατα είχε ήδη φέρει ένα μεγάλο χτύπημα στον τουρισμό το οποίο χτύπημα μεγάλωσαν ακόμη περισσότερο οι καταλήψεις και οι αιχμαλωσίες των πλοίων από το ψευτοΚΚΕ και την ΠΝΟ χωρίς όχι μόνο την ουσιαστική έγκριση αλλά και την αντίθεση των ίδιων των λιμενεργατών. Οι συνέπειες αυτών των «κινητοποιήσεων» θα γίνονται καθημερινά ορατές με τη μείωση των αφίξεων των τουριστών στην Ελλάδα και την ακύρωση των ελληνικών λιμανιών από τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια σαν λιμανιών εκκίνησης.  Έχουμε γράψει αναλυτικά για τα κρουαζιερόπολοια στο προηγούμενο φύλλο της Νέας Ανατολής. Ήδη μια από τις βασικές εταιρείες κρουαζιερόπλοιων εγκαταλείπει το λιμάνι του Πειραιά. «Σύμφωνα με πληροφορίες, οριστική είναι η απόφαση της διεθνούς εταιρείας κρουαζιερόπλοιων Celebrity του ομίλου Royal Caribbean να εγκαταλείψει τα σχέδιά της για τον ορισμό του Πειραιά ως λιμανιού εκκίνησης και τερματισμού δρομολογίων του κρουαζιερόπλοιου Constellation. Ο διεθνής όμιλος είχε λάβει αρχικά την απόφαση το κρουαζιερόπλοιο να πραγματοποιήσει το 2011 έξι αποεπιβιβάσεις τουριστών με λιμάνι homeporting τον Πειραιά. ΄Oμως, ο κατ’ επανάληψιν αποκλεισμός του και η παρεμπόδιση αποεπιβίβασης τουριστών στο κρουαζιερόπλοιο Zenith από τα συνδικάτα οδήγησε, κατά τις ίδιες πληροφορίες, τους επικεφαλής του ομίλου να ακυρώσουν την αρχική τους απόφαση και να αντικαταστήσουν το ελληνικό λιμάνι με το λιμάνι της Κωνσταντινούπολης… Η αλλαγή των σχεδίων του ομίλου, όπως υπολογίζεται από τους τουριστικούς φορείς, μεταφράζεται σε απώλεια εσόδων 7,5 εκατ. ευρώ για την ελληνική οικονομία τα οποία θα πριμοδοτήσουν την οικονομία της γειτονικής χώρας. Στις απώλειες συμπεριλαμβάνονται και περίπου 20.000 διανυκτερεύσεις τουριστών οι οποίες δεν θα πραγματοποιηθούν σε ξενοδοχειακές μονάδες» (Καθημερινή, 18-7).

 

ΕΜΠΟΔΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΣΠΑ

 

Ταυτόχρονα και ενώ εμποδίζεται η εισροή κεφαλαίων από τον τουρισμό, εμποδίζεται επίσης δραστήρια  και η εισροή ευρωπαϊκών κονδυλίων. Τα κεφάλαια αυτά είναι τεράστια και αφορούν το ΕΣΠΑ. Το πρόγραμμα αυτό όχι μόνο το σταμάτησε ο Παπανδρέου αμέσως μόλις έγινε πρωθυπουργός αλλά του άλλαξε προς το χειρότερο την κατεύθυνση της παροχής των πόρων του. και ήταν μια από τις αιτίες που επιβάρυναν τα δημοσιονομικά στα τέλη του 2009 αρχές 2010 πράγμα που ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε για να αιτιολογήσει την εκτίμησή του για εκτόξευση του κρατικού χρέους στο 12,6% στο τέλος του 2010, πυροδοτώντας έτσι την άνοδο των σπρεντ και την υφέρπουσα χρεοκοπία της χώρας. «Σίγουρα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το ΕΣΠΑ. Δεν είναι μόνο η χαμηλή απορροφητικότητα των κονδυλίων, αλλά και η κατεύθυνση την οποία έχουν πάρει ως τώρα οι απορροφήσεις και τα κονδύλια, που λίγα έχουν διατεθεί. Μην ξεχνάτε πως είμαστε ήδη ακριβώς στα μισά του ΕΣΠΑ, άσχετα αν θα πάρουμε δύο χρόνια παράταση ως το 2015, αλλά ήδη έχουμε μείνει πολύ πίσω» επισημαίνει ο πρώην γενικός γραμματέας του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανταγωνιστικότητας κ. Ν. Διακουλάκης μιλώντας προς «Το Βήμα». Ο ίδιος εκφράζει την απορία «πώς είναι δυνατόν να επιδοτούμε την ανακαίνιση ενός κομμωτηρίου και να αφήνουμε απέξω τα μεγάλα έργα υποδομής, όπως είναι τα σιδηροδρομικά, τα ευρυζωνικά δίκτυα ή τα ευρύτερα διαρθρωτικά προγράμματα, καθώς μόνο αυτά έχουν τη δυνατότητα να κινήσουν την οικονομία και να προσθέσουν αξία στην ανάπτυξη και στην ανταγωνιστικότητα της χώρας..Με το να επιδοτούμε μόνο τις μικρές εμπορικές επιχειρήσεις,δεν αποκομίζουμε κανένα πολλαπλασιαστικό όφελος για την ανταγωνιστικότητα της χώρας»(ΒΗΜΑ, 11-7). Στο μνημόνιο που υπόγραψε η χώρα μας προβλέπεται ότι πρέπει να απορροφήσουμε ως κοινοτικές εισφορές 2,75 δισ. ευρώ το 2011 και 3,35 δισ. ευρώ το 2012 αλλά η επίτευξη του στόχου είναι αμφίβολη. «Μόνο αν ξεκινήσουν τα μεγάλα αναπτυξιακά προγράμματα άμεσα μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος» (στο ίδιο). Αλλά η διοχέτευση των κονδυλίων είναι θέμα πολιτικής απόφασης και η απόφαση αυτή από το ρωσόδουλο μπλοκ εξουσίας είναι τα χρήματα αυτά να διοχετευθούν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και όχι στη μεγάλη βιομηχανία ή στα έργα υποδομής ή σε μεγάλης κλίμακας επενδύσεις. Πρόκειται για τις μικρές επιχειρήσεις με ελάχιστα ίδια κεφάλαια που τώρα πια πάνω στην κρίση θα δανείζονται ασταμάτητα για να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα και να χρηματοδοτήσουν τα παλιά τους δάνεια

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις επιτρέπονται, όσο επιτρέπονται και αυτές από το καθεστώς, γιατί είναι εύκολα ελέγξιμες από την πολιτική εξουσία, δηλαδή εύκολες σε κάθε είδους πολιτικό εκβιασμό και σε κάθε κρατικομματική εξάρτηση . Αντίθετα τις μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις λόγω του οικονομικού τους βάρους και του μεγάλου αριθμού εργαζομένων που απασχολούν καθώς και του προσανατολισμού τους στην παγκόσμια αγορά είναι δύσκολο να τις ελέγξουν και να τις υποτάξουν και σε ότι αφορά τους αστούς ιδιοκτήτες τους αλλά κυρίως από στρατηγική άποψη σε ότι αφορά το συγκεντρωμένο εργατικό τους κίνημα . Μια χώρα με μεγάλης κλίμακας παραγωγικές μονάδες που μπορεί και στέκεται στα πόδια της και στις δικές της δυνάμεις είναι δύσκολο να την εξαρτήσεις οικονομικά και πολιτικά. Γιαυτό το λόγο οι δοσίλογοι των πέντε κομμάτων έχουν εξαπολύσει τα τελευταία εικοσιπέντε περίπου χρόνια ανηλεή πόλεμο ενάντια στη μεγάλη συγκέντρωση του κεφαλαίου και βασικά σε αυτό που έχει φιλοδυτικό προσανατολισμό αφού αυτό τους είναι εμπόδιο στην πρόσδεση της χώρας και οικονομικά στον νεοχιτλερικό άξονα Ρωσίας-Κίνας που υπηρετούν.

 

ΑΛΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΕΙ

 

Έτσι λοιπόν ενώ σαμποτάρονται κάθε λογής επενδύσεις που αποτελούν κίνδυνο για το ρωσο-κινεζόδουλο καθεστώς από την άλλη αφήνεται κάθε επένδυση που γίνεται είτε από ρωσικά είτε από κινεζικά κεφάλαια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκτός της προβλήτας του ΟΛΠ που παραδόθηκε στην κινέζικη κρατική εταιρεία COSCO, είναι ότι τώρα ετοιμάζονται να παραδόσουν και τις εκτάσεις του εργοστασίου Λιπασμάτων Δραπετσώνας στους κινέζους σοσιαλφασίστες. «Σε ανάπλαση... made in China προσδοκούν φορείς του Πειραιά για την παραλία της Δραπετσώνας… Το τελευταίο διάστημα όμως η υπόθεση παρουσιάζει και πάλι έντονη κινητικότητα, με τους ιδιοκτήτες του χώρου αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση να αναζητούν παράλληλα (αλλά όχι από κοινού) τρόπο απεμπλοκής της ανάπλασης, ενδεχομένως και με προσέλκυση κινεζικών κεφαλαίων. Στην κατεύθυνση αυτή συνηγορεί και η πρόθεση του υπουργείου Περιβάλλοντος να «σπρώξει» την ανάπλαση της περιοχής, ως πιο εύκολα υλοποιήσιμη απ’ ό,τι το Ελληνικό» (Καθημερινή, 18-7).

 

ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑ

 

Ενώ οι δοσίλογοι ετοιμάζονται να παραδώσουν τη χώρα στη σοσιαλιμπεριαλιστική Κίνα όπως είπαμε και παραπάνω εμποδίζουν κάθε επένδυση του κεφαλαίου που παίζει με όρους διεθνούς καπιταλιστικού ανταγωνισμού. Συγκεκριμένα εμποδίζουν επενδύσεις ύψους 1,8 δις ευρώ στην κινητή τηλεφωνία!

Σύμφωνα με σχετικό πόρισμα που συνέταξε το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔΔ), λιγότερο από το 50% των αιτήσεων για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας έχουν εξεταστεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το διάστημα για έκδοση μιας άδειας είναι δύο χρόνια στην Ελλάδα και απαιτεί 9 δημόσιες υπηρεσίες ενώ στην Ευρώπη είναι 7,2 μήνες και απαιτεί 1-3 υπηρεσίες.

«Ειδικότερα, από της 03/02/2006 που ξεκίνησε η εκ νέου αδειοδότηση των δικτύων κινητής τηλεφωνίας και την έκδοση Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) μέχρι και τις 12/03/2010 η Διεύθυνση ΠΕΧΩ Αττικής είχε εξετάσει μόλις 871 αιτήσεις για περιβαλλοντική αδειοδότηση σταθμών βάσης από το σύνολο των 1.852 που είχαν κατατεθεί» (Καθημερινή, 21-7). Σύμφωνα με μελέτη που εκπόνησε το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και η ICAP για λογαριασμό της Ένωσης εταιρειών κινητής τηλεφωνίας τα έσοδα του κράτους από τις εταιρείες είναι 32,5 εκατ. ευρώ συν άλλα 35 εκατ. από τις άδειες σταθμών βάσης. Αν μάλιστα το κράτος διευκολύνει την ανάπτυξη του κλάδου τότε μπορούν να επιτευχθούν:

ενισχυμένη συνεισφορά του κλάδου στο ΑΕΠ κατά 0,5% από την πλευρά της προσφοράς (1,2 δις ευρώ) και 1,6% από τη χρήση mobile broadband, διασφάλιση 22.000 περισσότερων θέσεων εργασίας, και υψηλότερη συνεισφορά στα δημόσια έσοδα κατά 600 εκατ ευρώ.

Μάλλον δύσκολο θα λέγαμε εμείς να αφήσουν οι σαμποταριστές να γίνουν όλα αυτά!

 

ΑΛΛΑ ΔΙΝΟΥΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΚΟΚΚΑΛΗ

 

Και ενώ τα ντόπια και τα δυτικόφιλα κεφάλαια της σχετικά ελεύθερης αγοράς εμποδίζονται να αναπτυχθούν, στα ρωσοκινέζικα και στα κρατικοδίαιτα ανατολικά προσφέρεται γη και ύδωρ. Πρώτος και καλύτερος στη λίστα είναι ο πρώην πράκτορας της Στάζι Κόκκαλης. Αυτόν που σύσσωμο το καθεστώς προστατεύει ως κόρη οφθαλμού για να μην ακουστεί το όνομά του στο σκάνδαλο της Siemens. Η ιστορία είναι πολύ παλιά και επαναλαμβάνεται κάθε φορά που θα λήξει η σύμβαση του ΟΠΑΠ με την Intralot. «Η Intralot ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ως η αγαπημένη του ΠΑΣΟΚ, στην οποία το 1999 παραχωρήθηκε και η οργάνωση του Πάμε Στοίχημα, ενώ το 2005, επί Ν.Δ., ο low profile πλέον Σωκράτης Κόκκαλης μετέτρεψε τον τότε πρωθυπουργό σε καρικατούρα. Η εταιρεία του εξασφάλισε τη μεγαλύτερη 3ετή ανάθεση (με δυνατότητα παράτασης ενός χρόνου), η αξία της οποίας από το εσωτερικό του ΟΠΑΠ αποτιμάται με ποσό που ξεπερνά και τα 425 εκατ. ευρώ!

Μάλιστα, αν στο ποσόν αυτό προστεθούν και μικρότερες απευθείας αναθέσεις του ΟΠΑΠ σε Intralot, Intracom, Telecom και Intracom ΙΤ, τότε στην πενταετία της Ν.Δ. οι πλουσιοπάροχες δωρεές έχουν μετά βεβαιότητας φθάσει τα 550 εκατ. ευρώ! »(Ελευθεροτυπία, 25-7).Ο πόλεμος του ρωσόδουλου Καραμανλή κατά της διαπλοκής και των «νταβατζήδων» κατέληξε το 2007 σε μια απευθείας ανάθεση στην Intralot του Κόκκαλη από τον ΟΠΑΠ και η αντίσταση του Γ. Παπανδρέου «που δεν χρωστάει σε κανέναν» στα συμφέροντα συνεχίζεται, καθώς ετοιμάζεται στις 31 του Ιούλη η νέα χαριστική συμφωνία-μαμούθ στην ίδια εταιρεία. Την ίδια ώρα που περικόπτονται οι μισθοί των εργαζομένων και οι συντάξεις των απόμαχων της δουλειάς  και αυξάνει το κόστος της ζωής του λαού, που έχει φτάσει στα όρια της επιβίωσης, την ίδια ώρα χαρίζουν εκατομύρια ευρώ στον αγαπημένο τους.

Το απίστευτο είναι ότι και ο ΟΠΑΠ και ο Κόκκαλης ανακοίνωσαν ότι η σύμβαση του 2007 ήταν ύψους 96,5 εκατ. ευρώ! «Το κρυφό τίμημα το έβαλαν στο συρτάρι, ενώ η Intralot άσκησε όλα τα δικαιώματά της που απέρρεαν από τους όρους της σύμβασης πουλώντας υλικοτεχνική υποδομή και μεταβιβάζοντας άδειες χρήσης λογισμικού. Μόνο δύο δικαιώματα προαίρεσης που ασκήθηκαν κόστισαν στον ΟΠΑΠ 78,5 εκατ. ευρώ (χωρίς τον ΦΠΑ), που μαζί με την Intralot ανακοίνωσαν το ψέμα για τα 96,5 εκατ. ευρώ δίχως η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να τους ενοχλήσει και φυσικά κρύβοντας τη σύμβαση ακόμα και από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που τη ζήτησαν με ερωτήσεις τους» (στο ίδιο). Οι οποίοι βέβαια το έκαναν μόνο και μόνο για ξεκάρφωμα αφού ποτέ δεν έκαναν-ούτε στην προκειμένη περίπτωση-κίνημα ενάντια στην κρατικοδίαιτη βδέλλα για τις απευθείας αναθέσεις κρατικών προμηθειών. Στη σημερινή κατάσταση η Intralot στοχεύει σύμβαση ύψους 100 εκατ. ευρώ το χρόνο για την με λεόντειο αμοιβή τεχνική υποστήριξη των 9.800 τερματικών αυτόματης χρήσης (ΤΑΧ) του ΟΠΑΠ, η οποία συνδιάζεται με υψηλό ποσοστό αμοιβής από τον ετήσιο τζίρο τους, ο οποίος δεν μπορεί να είναι κάτω από 300 έως 400 εκατ. ευρώ. Επίσης, «ως «πρωταθλήτρια» στο μονοπώλιο, ζητεί και «διόδια» για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ΟΠΑΠ ζητεί στο λογισμικό της να διασυνδεθούν συστήματα τρίτων προμηθευτών! Ήδη η Intralot έχει κατορθώσει να εξώσει την κυπριακή Glory που ο ΟΠΑΠ εξαγόρασε, ενώ τώρα σπρώχνει στο περιθώριο και τη Neurosoft, με την άρνησή της να παράσχει δεδομένα προκειμένου να επεξεργαστούν τα συστήματα της εταιρείας για να τον θωρακίσουν από τα στημένα στοιχήματα»(στο ίδιο).

Όσο τη χώρα θα κυβερνούν αυτοί ο λαός θα συνεχίσει να πεινά και η νέα αστική κρατικοδίαιτη τάξη μικρή και μεγάλη με πολιτικό προσανατολισμό στους σοσιαλιμπεριαλιστές της Μόσχας και του Πεκίνου θα συνεχίζει να πλουταίνει.

 

ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ

 

Σε πολλά φύλλα της Νέας Ανατολής έχουμε αναλύσει πως το παραγωγικό σαμποτάζ είναι η βασική αιτία της χρεοκοπίας της χώρας. Αυτή η παρεμπόδιση της συσσώρευσης του παραγωγικού κεφαλαίου αντανακλάται άμεσα στη μείωση των κρατικών εσόδων, αλλά και στην αύξηση των κρατικών εξόδων. Η μείωση των κρατικών εσόδων εμφανίζεται πιο άμεσα στην μείωση του όγκου του εισπραττόμενου ΦΠΑ, στην μείωση των φόρων των φυσικών προσώπων και των νομικών προσώπων (επιχειρήσεων), καθώς και στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών εξαιτίας της άμεσης μείωσης των εργαζομένων, ενώ από την άλλη η διατήρηση της κατανάλωσης του λαού και κυρίως της δημόσιας υπαλληλίας σε ψηλό ύψος μέσα από τη σύναψη κρατικών δανείων αυξάνει το δημόσιο χρέος  και το δημόσιο έλλειμμα ενώ η ανεργία που αυξάνεται λόγω σαμποτάζ προσθέτει ένα ακόμη παραπάνω παράγοντα κρατικών εξόδων μέσω των επιδομάτων που δίδονται στους ανέργους έναντι της στέρησης της δουλειάς τους.

Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν τελευταία έχουμε:

«Στο ΙΚΑ 200.000 ασφαλισμένοι έχουν διαγραφεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο από τα μητρώα εισφορών (110.000 οι απολυμένοι και άλλοι 90.000 που στράφηκαν σε ελαστικές μορφές απασχόλησης) και η τάση είναι αυξητική. Οι απώλειες του ιδρύματος υπολογίζονται κάθε μήνα σε 80 με 90 εκατ. ευρώ, ενώ η συνολική υστέρηση εσόδων το 2010 εκτιμάται, με τα δεδομένα αυτά, ότι θα ξεπεράσει το 1 δισ. Ευρώ» (Ελευθεροτυπία, 25-7). Η εκτίμηση αντανακλά την αισιόδοξη προοπτική, δηλαδή η αύξηση της ανεργίας να συγκρατηθεί στα σημερινά επίπεδα πράγμα απίθανο καθώς όλοι εκτιμούν ότι η ανεργία θα φθάσει το 20% μέχρι το τέλος του έτους. «Για κάθε επιπλέον μονάδα ανεργίας οι ετήσιες απώλειες υπολογίζονται, πλέον, σε 400 με 500 εκατ. ευρώ.

Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης αντανακλώνται και στις τρέχουσες υποχρεώσεις του ΙΚΑ προς τον ΟΑΕΔ. Κάθε μήνα το ίδρυμα αποδίδει μέρος των εισπράξεών του (περίπου 140 εκατ. ευρώ, με βάση την πρόβλεψη εσόδων) στον Οργανισμό. Τον προηγούμενο μήνα άφησε υπόλοιπο 35 εκατ. ευρώ ενώ τον Ιούλιο έχει αποδώσει μόλις 30 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα του ΟΑΕΔ από το ΙΚΑ καλύπτουν τα επιδόματα ανεργίας (σε 220.000 δικαιούχους σήμερα). Τον επόμενο μήνα ο ΟΑΕΔ, αν δεν πάρει και τις οφειλές των προηγούμενων δύο μηνών, δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, αφού δεν έχει δυνατότητα δανείου, ενώ το επιπλέον κονδύλι του προϋπολογισμού είναι μόλις 30 εκατ. ευρώ (από 120 έχει αυξηθεί σε 150 εκατ. ευρώ) αλλά ήδη έχει εξαντληθεί. Για κάθε πρόσθετη μονάδα ανεργίας ο οργανισμός γράφει επιπλέον μηνιαία δαπάνη 25 εκατ. ευρώ, ενώ αν συνυπολογιστεί ο αριθμός δικαιούχων που προστίθενται από τις εποχικές εργασίες και ειδικότερα από τον τουριστικό κλάδο από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου (περίπου 30.000 δικαιούχοι κάθε χρόνο) συν 20.000 με το πρόγραμμα κάλυψης εισφορών, η κατάσταση διαγράφεται εφιαλτική» (στο ίδιο).

Από την άλλη μεριά το ξένο κυρίως κεφάλαιο που είχε επενδυθεί στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια φεύγει από την Ελλάδα, αφήνοντας πίσω του χιλιάδες ανέργους και εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ σαν απώλεια στα κρατικά έσοδα, αλλά και σαν μισθούς και μεροκάματα.

Σύμφωνα πάλι με την Ελευθεροτυπία της 25-7: «Η Shell και η ΒΡ από τον τομέα της εμπορίας καυσίμων, η Enel από την ενέργεια, η Fnac από το λιανεμπόριο και -όχι πολύ παλαιότερα- η Interattica, η Village Roadshows, η Crown, η Henkel, η Johnson, η Procter, η Unilever που αποχώρησαν οριστικά ή μετέφεραν παραγωγικές δραστηριότητες στο εξωτερικό.

Τα στοιχεία για τις άμεσες ξένες επενδύσεις στη χώρα μας επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ιδιαίτερα δεινή θέση. Το 2009 οι εισροές ξένων κεφαλαίων για άμεσες επενδύσεις από το εξωτερικό υποχώρησαν 25% και διαμορφώθηκαν στα 3,3 δισ. δολάρια, φέροντας την Ελλάδα μόλις στην 17η θέση ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το απόθεμα εισροών ξένων άμεσων επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ αντιστοιχούσε στο 12,3% του ΑΕΠ (περίπου 30 δισ. ευρώ) ενώ η χώρα μας κατατάσσεται στην 115η θέση (σε σύνολο 141 χωρών) ως επενδυτικός προορισμός».

 

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση για να αποκτήσει στοιχείωδη αξιοπιστία στους δανειστές της και να μπορεί να συνεχίσει να δανείζεται από αυτούς προχώρησε σε περιστολή δαπανών ύψους 1,5 δισ. ευρώ για φέτος από τη μείωση των συντάξεων και την κατάργηση των δώρων. Τα χρήματα αυτά είναι ελάχιστα μπροστά σε αυτά που θα μπορούσαν να εισπραχτούν αν οι επενδύσεις αφήνονταν ελεύθερες να γίνουν.

Αυτά θα μπορούσαμε να τα είχαμε αποφύγει σαν χώρα αν οι δοσίλογοι πράκτορες του άξονα δεν αποφάσιζαν να ρημάξουν τη χώρα για να την παραδώσουν αυτήν και τους εργαζόμενους της χειροπόδαρα δεμένους στα αφεντικά τους.