Ο ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΟΜΠΑΜΑ –ΚΛΙΝΤΟΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΚΟΣΜΟ ΠΑΡΑΔΙΝΕΙ ΝΕΑ ΘΥΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΣΟΣΙΑΛΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ
Αυτά που πέτυχαν σε μια δεκαετία οι δολοφονικές προβοκάτσιες της Αλ Κάιντα, δηλαδή να οξύνουν την αντίθεση ΗΠΑ-Τρίτου κόσμου στέλνοντας μια σειρά χώρες του τελευταίου στην αγκαλιά του ρωσο-κινεζικού πολεμικού άξονα, φιλοδοξεί να το καταφέρει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα το καταστροφικό δίδυμο Ομπάμα-Κλίντον. Ενώ οι ΗΠΑ βρίσκονται σε στρατηγικό αδιέξοδο στο Αφγανιστάν και εγκαταλείπει άρον-άρον το Ιράκ έχοντά το πριν παραδώσει στους φίλους του άξονα, η ηλίθια υπερδύναμη εντείνει τις καταστροφικές στρατιωτικές της επεμβάσεις σε τουλάχιστο δέκα χώρες της βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας, αποδεικνύοντας την αδυναμία κάθε παρακμασμένης ιμπεριαλιστικής δύναμης να διδαχθεί απ’ τα λάθη της.
Το τελευταίο διάστημα ο Λευκός Οίκος έχει στραφεί προς μια νέα καλυμμένη μορφή πολέμου, που διεξάγεται με τηλεκατευθυνόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με κομάντος, με ντόπιους πληρωμένους κατασκόπους και με εκπαιδευμένες στην καταδίωξη των τρομοκρατών τοπικές δυνάμεις. Η τακτική αυτή επιτρέπει στις ΗΠΑ να πολεμούν με λίγες δυνάμεις ταυτόχρονα σε πολλά μέτωπα. Όμως τα πολιτικά αποτελέσματά της αποδεικνύονται σε βάθος χρόνου αντίθετα από τα διακηρυγμένα και εντελώς καταστροφικά όχι μόνο για τις ΗΠΑ –που στο κάτω κάτω θα τους άξιζε- αλλά για τις δημοκρατικές και εθνικοανεξαρτησιακές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο. Γράφουν σχετικά οι Τάιμς της Νέας Υόρκης στις 15/8: «Αντί για το ‘σφυρί’, στην ορολογία του Τζων Ο. Μπρέναν, ανώτατου συμβούλου αντιτρομοκρατίας του προέδρου Ομπάμα, η Αμερική θα στηριχθεί στο ‘νυστέρι’. Σε μια ομιλία του το Μάη, ο κ. Μπρέναν, αρχιτέκτονας της στρατηγικής του Λευκού Οίκου, χρησιμοποίησε αυτή την αναλογία καθώς υποσχόταν μία εκστρατεία ‘πολλών γενεών’ ενάντια στην Αλ Κάιντα και τις εξτρεμιστικές της παραφυάδες.
Τυπική επίδειξη αυτής της νέας τακτικής αποτελούν οι επιχειρήσεις στην Υεμένη. Τον περασμένο Δεκέμβρη οι Αμερικανοί εξαπέλυσαν έναν πύραυλο Κρουζ που διέθετε βόμβες διασποράς ενάντια σε ένα στρατόπεδο της Αλ Κάιντα, προκαλώντας όμως το θάνατο σε τουλάχιστον 41 άτομα που έμεναν κοντά στο στρατόπεδο. Η χρήση του ιδιαίτερα φονικού αυτού όπλου καταγγέλθηκε από αρκετές ανθρωπιστικές οργανώσεις, που πάντως συνήθως ξεχνάνε να σημειώσουν ότι οι ισλαμοφασίστες στήνουν τις στρατιωτικές βάσεις τους δίπλα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές για να εξασφαλίζουν προστασία μέσο των αμάχων. Όμως οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές που ξέρουν αυτά τα τερτίπια των ισλαμοναζιστών δεν δίστασαν να τους βομβαρδίσουν και μάλιστα στο έδαφος μιας ξένης χώρας οπότε τελικά αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν, όχι η συντριβή του πυρήνα της Αλ Κάιντα, αλλά η άμεση συγκρότηση ενός πολιτικού κινήματος των ισλαμοναζιστών, που βγήκαν με καλάσνικοφ στους δρόμους για να διαδηλώσουν ενάντια στις ΗΠΑ συσπειρώνοντας και οργισμένα τμήματα του πληθυσμού.
Μια πιο πρόσφατη επιχείρηση υπήρξε το αεροπορικό χτύπημα των ΗΠΑ στην επαρχία Μαρίμπ της Υεμένης στις 25/5. Διακηρυγμένος στόχος της ήταν η εξουδετέρωση μιας ομάδας που θεωρείται ότι δρα για λογαριασμό της Αλ Κάιντα. Όμως το χτύπημα προκάλεσε το θάνατο του αναπληρωτή κυβερνήτη της επαρχίας, ο οποίος προσπαθούσε να πείσει τα μέλη της ομάδας να σταματήσουν την ένοπλη δράση τους. Ο πρόεδρος της Υεμένης αναγκάστηκε, στη συνέχεια, να αναλάβει την ευθύνη για το χτύπημα και να αποζημιώσει τους τοπικούς φύλαρχους. Κανείς ωστόσο δεν εγγυάται ότι θα συνεχίσει στο μέλλον να καλύπτει παρόμοιες ενέργειες, ειδικά με αυτό τον αλαζονικό και μονομερή τρόπο με τον οποίο τις προωθεί το αμερικανικό επιτελείο. Γράφουν οι Τάιμς της Ν.Υ, ένα από τα πιο επιθετικά έντυπα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αναζητώντας μεθόδους με τους οποίους οι ΗΠΑ θα γλυτώνουν από τις πολιτικές ευθύνες αυτών των ενεργειών: «Η επιχείρηση της Υεμένης έχει εγείρει ένα μεγαλύτερο ζήτημα: ποιος πρέπει να διεξάγει τον σκιώδη πόλεμο; Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου συζητούν για το αν θα πρέπει να αναλάβει η ΣΙΑ την υεμένικη εκστρατεία σαν μια ‘κρυφή ενέργεια’, που θα επέτρεπε στις Ηνωμένες Πολιτείες να διεξάγουν επιχειρήσεις ακόμα και χωρίς την έγκριση της κυβέρνησης της Υεμένης. Σύμφωνα με το νόμο, τα προγράμματα κρυφών ενεργειών απαιτούν προεδρική έγκριση και επίσημη ενημέρωση των επιτροπών πληροφοριών του Κογκρέσου. Καμία τέτοια προϋπόθεση δεν ισχύει για τα λεγόμενα Προγράμματα Ειδικής Πρόσβασης του στρατού, όπως ήταν τα χτυπήματα στην Υεμένη».
Τα αποτελέσματα αυτού του προβοκατόρικου σκοτεινού πολέμου μπορούμε να τα δούμε ολοκάθαρα στη Σομαλία, όπου οι ΗΠΑ διεξάγουν ακόμα τη λεγόμενη «επιχείρηση διασφάλισης της ελευθερίας στο Κέρας της Αφρικής». Οχτώ χρόνια μετά την έναρξή της, το μεγαλύτερο τμήμα της χώρας έχει καταληφθεί από τις ισλαμοφασιστικές δυνάμεις της Αλ Σαμπάμπ, που ξεπήδησαν μέσα από το κίνημα των Ισλαμικών Δικαστηρίων που πριν την αμερικάνικη επέμβαση δεν ήταν ισλαμοφασιστικό αλλά εθνοανεξαρτησιακό. Πιστεύεται ότι στρατιωτικός ηγέτης της εν λόγω ομάδας είναι ο Φαζούλ, τοποτηρητής της Αλ Κάιντα στην Ανατολική Αφρική. Ωστόσο, μόλις το Φλεβάρη, εκπρόσωποι της Αλ Σαμπάμπ για πρώτη φορά εξέφρασαν την επιθυμία τους να ενοποιήσουν τη δράση της ομάδας με την παγκόσμια τρομοκρατική δραστηριότητα της Αλ Κάιντα (BBC News, 1/2).
Στο μέτωπο του Πακιστάν οι επιχειρήσεις της ΣΙΑ διεξάγονται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση, οξύνοντας αλματώδικα τον αντιαμερικανισμό των μαζών και φέρνοντας σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την αδύναμη σχετικά δημοκρατική κυβέρνηση της χώρας. Το πρόβλημα επιτείνουν οι εργώδεις προσπάθειες της Κλίντον να καταδείξει πάση θυσία μία διασύνδεση ανάμεσα στις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν και τους Ταλιμπάν που πολεμούν τα αμερικανικά στρατεύματα στο γειτονικό Αφγανιστάν. Οι αποκαλύψεις της Wikileaks σε συνδυασμό με τις προβοκατόρικες δηλώσεις του όλο και πιο φιλικού προς τον Πουτιν βρετανού πρωθυπουργού περί «εξαγωγής της τρομοκρατίας» από το Πακιστάν, έχουν περιπλέξει τις σχέσεις εμπιστοσύνης ανάμεσα στο Πακιστάν και τη Δύση.
Την ίδια στιγμή εξ αιτίας της αποτυχίας της επεμβατικής της πολιτικής και στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, η κυβέρνηση Ομπάμα ενθαρρύνει την όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή στα ζητήματα του Αφγανιστάν και του Πακιστάν – που έντεχνα έχει ενοποιήσει – των δύο ηγετικών κρατών του άξονα, δηλ. της Ρωσίας και της Κίνας μήπως και ελαφρώσει τα δικά τηυς βάρη. Καλεί δηλαδή σε βοήθεια τους εμπνευστές και τους προωθητές της ισλαμοναζιστικής προβοκατόρικης πολιτικής. Στο Αφγανιστάν η άμεση παρουσία της Ρωσίας και της Κίνας είναι ήδη αξιοσημείωτη. Κάτω από την προστασία των αμερικανικών στρατευμάτων και με πρόεδρο τον δικό τους Καρζάι, που οξύνει κι αυτός όπως μπορεί την αφγανο-αμερικανική αντίθεση, η Ρωσία και η Κίνα έχουν βάλει για τα καλά πόδι στην οικονομική ζωή της χώρας. Ήταν πριν από 15-20 χρόνια που οι ρώσοι εγκληματίες εγκατέλειπαν καταματωμένοι τα αφγανικά εδάφη χάρη στην ηρωική πάλη που διεξήγε εναντίον τους ο αφγανικός λαός. Σήμερα, «η Ρωσία έχει ήδη ξεκινήσει ένα πλατύ άνοιγμα στις αφγανικές μπίζνες, διαπραγματευόμενη να ανανεώσει περισσότερες από 140 εγκαταστάσεις της σοβιετικής εποχής, όπως υδροηλεκτρικούς σταθμούς, γέφυρες, πηγάδια και συστήματα άρδευσης, με συμφωνίες που θα μπορούσαν να κοστολογηθούν πάνω από 1 δις δολάρια. Μια ρωσική εταιρία ελικοπτέρων, η Βέρτικαλ-Τ, έχει συμβόλαια με το ΝΑΤΟ και την αφγανική κυβέρνηση για να πετάξει βαριά ελικόπτερα Μιγκ-26 σε όλη τη χώρα» (ΝΥΤ, 19/8). Επιπλέον, η ρωσική κυβέρνηση προσφέρει στην κυβέρνηση του Αφγανιστάν ελικόπτερα και όπλα με το πρόσχημα της καταπολέμησης των Ταλιμπάν και του ελέγχου του εμπορίου οπίου. Σε ότι δε αφορά τα ελικόπτερα, ζητά και από το ΝΑΤΟ να χρηματοδοτήσει μέρος της αγοράς. Η δε Κίνα κυριαρχεί στην εξόρυξη χαλκού με μια επένδυση 3 δις δολαρίων ενώ το γειτονικό Πακιστάν πρόσφατα αγόρασε απ’ αυτήν πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Αθόρυβα αλλά σταθερά η Ρωσία γίνεται η ηγεμονεύουσα δύναμη στα μεγάλα ζητήματα που ταλανίζουν την καυτή αυτή περιοχή της ασιατικής ηπείρου. Αυτό ήταν το νόημα της συνάντησης κορυφής (δεύτερης κατά σειρά) που είχαν στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας στις 18/8 ο ρώσος πρόεδρος με τους ομολόγους του από το Τατζικιστάν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν. «Στη συνάντηση, οι τέσσερις πρόεδροι συζήτησαν πιθανά κοινά προγράμματα στις υποδομές, τις μεταφορές και την εξόρυξη μετάλλων στην Κεντρική Ασία» (…) Στο περιθώριο της διάσκεψης κορυφής την Τετάρτη, ο ρώσος υπουργός εξωτερικών, Σεργκέι Β. Λαβρόφ, είπε ότι αφγανοί αξιωματούχοι είχαν καλέσει τη Ρωσία να συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα τοποθέτησης ηλεκτρικού καλωδίου διαμέσου του Αφγανιστάν που θα μπορούσε να διαμοιράσει την άφθονη υδροηλεκτρική ενέργεια του Τατζικιστάν στο διψασμένο για ενέργεια Πακιστάν (στο ίδιο). Η Ρωσία υποσχέθηκε στις τρεις χώρες οικονομική και ενεργειακή υποστήριξη και όλοι οι παριστάμενοι συμφώνησαν ότι «η οικονομία είναι το κλειδί για να ξεπεραστούν όλα τα προβλήματα». Στο βάθος αυτό σημαίνει ότι την ευημερία στην περιοχή δε θα την κρίνουν οι κάνες των αμερικανικών όπλων και ο πόλεμος που διεξάγουν ενάντια στους Ταλιμπάν αλλά το βούτυρο που προσφέρουν με το αζημίωτο στους αποκαμωμένους από τον πόλεμο λαούς της περιοχής οι ρώσοι μπίζνεσμεν. Στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ προσφέρουν δεκάδες φορές μεγαλύτερα κεφάλαια και υλικές παροχές για να κερδίσουν την κοινή γνώμη του Αφγανιστάν ενάντια στους Ταλιμπάν αλλά τόσο η ρωσόδουλη κυβέρνηση Καρζάι όσο και οι Ταλιμπάν από την εθνοανεξαρτησιακή αντικατοχική πλευρά τορπιλίζουν κάθε τέτοια απόπειρα με τη διαφθορά και με τη βία αντίστοιχα. Η μόνη μέθοδος που έχουν οι ΗΠΑ στη διάθεσή τους για να κερδίσουν τον αφγανικό λαό είναι να φύγουν και να τον αφήσουν ήσυχο να αναμετρηθεί με τον διεφθαρμένο Καρζάι και τις χειρότερες φιλοΑλΚάιντα τάσεις των Ταλιμπάν.
Στο βάθος βέβαια, πρώτοι υπεύθυνοι για την κήρυξη αυτού του ιδιότυπου πολέμου είναι οι ρώσοι σοσιαλιμπεριαλιστές που με την ανατίναξη των Δίδυμων Πύργων πέτυχαν να ερεθίσουν τα χωροφυλακίστικά ανακλαστικά των Αμερικανών ενάντια στον Τρίτο κόσμο. Με τη σειρά τους, οι άδικες επεμβάσεις των Αμερικανών εκεί, ιδιαίτερα στο Πακιστάν ξανάφεραν στο προσκήνιο τους ρώσους προβοκάτορες αυτή τη φορά όχι σαν εισβολείς δολοφόνους του 1980, ούτε σαν ισλαμοναζήδες προβοκάτορες της Αλ Κάιντα του 2001 αλλά σα σοβαρούς επιχειρηματίες που θέλουν να ξαναχτίσουν ό,τι κατέστρεψαν οι δεύτεροι και να αποκαταστήσουν την κλονισμένη εμπιστοσύνη των λαών στους ισχυρούς. Ακόμα περισσότερο, η αμερικανική επέμβαση στον Τρίτο κόσμο πέτυχε την άνοδο των σοσιαλιμπεριαλιστών όχι μόνο σε οικονομικό αλλά κυρίως σε πολιτικο-ιδεολογικό επίπεδο, με την ταχεία εξάπλωση της ισλαμοφασιστικής ιδεολογίας ανά τον πλανήτη. Κι αυτή την επέμβαση οι αντικειμενικοί προβοκάτορες αμερικανοί ιμπεριαλιστές την αποκαλούν πόλεμο κατά της τρομοκρατίας!
Ο πόλεμος κατά της ισλαμοναζιστικής τρομοκρατίας για να αξίζει το όνομά του θα πρέπει να γίνεται κύρια από τις ίδιες τις χώρες και τους λαούς του Τρίτου κόσμου γιατί αυτοί πρώτοι απ όλους απειλούνται από αυτούς του φασισμούς. Τέτοιοι πόλεμοι γίνονται με σεβασμό στην εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία αυτών των χωρών αλλά και στις δημοκρατικές αρχές και στο σεβασμό στα λαικά συμφέροντα στο εσωτερικό τους και όχι από τα έξω, με πραξικοπηματισμό, μυστικά από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών και ενάντια τους και με περιορισμό ή εξαφάνιση της λαικής αντιπροσώπευσης. Ενοείται βέβαια πάνω απ όλα ότι δεν υπάρχει πάλη ενάντια στον ισλαμοναζισμό σε συνεργασία με τον νούμερο ένα σύγχρνο εξολοθρευτή λαών που απέδιξε στην Τστσενία ότι είναι η ρωσική νεοχιτλερική υπερδύναμη. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» που διεξάγει η φιλοπόλεμη ηγεσία Ομπάμα-Κλίντον γίνεται σε σύμπλευση με τη Ρωσία και την Κίνα, και κινδυνεύει άμεσα να τους φέρει στο πιάτο το νούμερο ένα σε παγκόσμια σημασία υποψήφιο γεύμα τους, που είναι το Πακιστάν. Αν αυτό πέσει οπότε οι ρώσοι σοσιαλιμπεριαλιστές θα αποκτήσουν χερσαία πρόσβαση στον Ινδικό μέσο Αφγανιστάν και Τατζκιστάν, τότε ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος θα είναι πολύ κοντά.
Αλλά οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ δεν αρκούνται να τους δίνουν το Πακιστάν. Αφού τους έχουν δώσει το Ιράκ και το Αφγανιστάν τους δίνουν τώρα και το κέρας της Αφρικής, τους δίνουν και την Υεμένη. Γενικά τους δίνουν και θα τους δίνουν οποιαδήποτε χώρα με σοβαρά εσωτερικά προβλήματα στην οποία μπορεί να πατήσει το ποδάρι της μια μικρή συμμορία ρωσόδουλων προβοκατόρων τύπου Αλ Κάιντα, που εκεί θα σφάζει αμάχους και θα καταριέται τις ΗΠΑ. Τα υπόλοιπα θα τα κάνουν μόνοι τους οι αμερικάνοι αναλυτές και στρατηγοί: Επέμβαση, βομβαρδισμοί, θάνατοι αμάχων, συγκρότηση ενός πλατειού αντιαμερικάνικου μετώπου που την καθοδήγσή του θα την έχουν οι πάντα κεντριστές και δήθεν μετριοπαθείς ρωσόδουλοι.