Οι εγκληματίες σαμποταριστές Παπανδρέου- Μπιρμπίλη με τη βοήθεια του ΣΤΕ ρίχνουν το λαό στην εξαθλίωση

Ακύρωση της τεράστιας τουριστικής  επένδυσης των 2 δις στη Μονή Τοπλού από το ΣτΕ

Παράνομη η τουριστική επένδυση ύψους 1,2 δις στη Μεσσηνία που λειτουργεί από τον Μάιο

Πάλη ενάντια στο παραγωγικό σαμποτάζ και τους σαμποταριστές. Αυτή είναι η μεγαλύτερη υποχρέωση όλου του λαού για να βγει ο ίδιος από την πείνα και την ανεργία και η χώρα από την δίνη των ιστορικών διαστάσεων οπισθοδρόμησή της μέσα από την καταστροφή των παραγωγικών της δυνάμεων. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο λαός ζει σε συνθήκες άτυπης δικτατορίας καθώς ακούει κάθε μέρα σαν λύση την ανάγκη μεγαλύτερης πείνας για τους μισθωτούς και μεγαλύτερης φορολογίας και για τον ίδιο και για το παραγωγικό κεφάλαιο και δεν ακούει σχεδόν ποτέ και σχεδόν τίποτα ενάντια στο παραγωγικό σαμποτάζ που διεξάγεται τώρα δα και μάλιστα οργιάζει πάνω στη πείνα και πάνω στην υπερφορολόγηση καταναλωτών και παραγωγικού κεφάλαιου για να στραγγαλίσει την αγορά και να διώξει και να συντρίψει κάθε παραγωγική επένδυση.

Από ποιον να ακούσει ο λαός αυτή την φριχτή αλήθεια; Από τους αρχισαμποταριστές του ψευτοΚΚΕ και του  ΣΥΝ που αφού διέλυσαν την βιομηχανία και την αγροτική οικονομία σε συνεργασία με τους ρωσόδουλους πρωθυπουργούς 30 χρόνων οδηγώντας τη χώρα στη χρεωκοπία λένε τώρα το τρομερό ψέμμα στους μισθωτούς ότι τα λεφτά μπορούν τάχα να τα πάρουν από τα σεντούκια των καπιταλιστών μέσω της κρατικής φορολογίας, ή μέσω των απεργιών μέχρι τελικού κλεισίματος, ή ότι μπορούν να τα πάρουν από τους πιστωτές της χώρας και ειδικά από τη Γερμανία κηρύσσοντας κανόνι ή απειλώντας με την κήρυξη κανονιού, δηλαδή ότι μπορούν να τα βρουν μόνο διώχνοντα και καταστρέφοντας ότι υλικό και χρηματικό κεφάλαιο έχει μείνει σε αυτή τη χώρα; Η ο λαός θα ακούσει για τον σαμποτάζ από τον αρχισαμποταριστή Παπανδρέου που λέει τα ίδια με τα ψευτοΚΚΕ και ΣΥΝ σε ποιο αστική γλώσσα, ή από τον Σαμαρά που βάζει και λίγη ρίγανη περί ανάπτυξης στα λόγια του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ ή από τη Μπακογιάννη που λέε ότι οι επενδύσεις δεν έρχονται γιατί δεν έχει διορθωθεί ακόμα η κρατική λειτουργία ή από το ΛΑΟΣ που λέει πιο ωμά και ξεδιάντροπα από κάθε άλλον ότι τα λεφτά τα φάγανε οι δυτικοί καπιταλιστές και ότι η λύση είναι στους ανατολικούς φασιμούς;

Πραγματικά είναι δύσκολο στα λαό να εξεγερθεί γιατί είναι δύσκολο να πληροφορηθεί. Οι ειδήσεις για το ιστορικό έγκλημα που διεξάγεται μπροστά στα μάτια μας είναι κρυμένες στα ψιλά των εφημερίδων και πρέπει κανείς να είναι υποψιασμένος για να τις δει και για να εκτιμήσει την σημασία τους.

Μια από τις πιο μεγάλες ειδήσεις των τελευταίων μηνών και από τις πιο σημαδιακές για τις καταστροφικές δυνάμεις που δουλεύουν σε αυτή τη χώρα πάνω στην μέγιστη κρίση, υπέρ της επιτάχυνσης αυτής της κρίσης και υπέρ της απόλυτης καταστροφής της χώρας είναι η είδηση η σχετική με τις αποφάσεις 3396-3397/2010 του ΣτΕ. Με τις αποφάσεις του αυτές το ΣΤΕ ουσιαστικά ακύρωσε ένα νόμο προυπόθεση κάθε επενδυσης: τον νόμο 2545/97. Έκρινε λοιπόν παράνομη την κατασκευή και την προγραμματισμένη επέκταση του τουριστικού συγκροτήματος Costa Navarino στη Μεσσηνία που λειτουργεί ήδη από τον περασμένο Μάιο. Αιτία η προσφυγή μερικών ιδιοκτητών των οποίων η γη επιφάνειας 17,5 στρεμμάτων απαλλοτριώθηκε σύμφωνα με για την κατασκευή του συγκροτήματος στην περιοχή που είναι χαρακτηρισμένη ως Π.Ο.Τ.Α ( Περιοχή Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης ). Το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ είναι ότι ο νόμος 2545/97, βάση του οποίου χτίστηκε νόμιμα το τουριστικό συγκρότημα παραβαίνει το άρθρο 24 του συντάγματος που προβλέπει να έχει ολοκληρωθεί ο χωροταξικός σχεδιασμός πριν κάθε μεγάλη και μικρή επένδυση για την προστασία του περιβάλλοντος και της ίδιας της χωροταξίας. Με την απόφασή του το ΣτΕ κρίνει λοιπόν αντισυνταγματικό το νόμο 2545/97 που αντίθετα με το άρθρο 24 προβλέπει ότι στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει χωροταξικό σε μια περιοχή, όπως στην περίπτωση του Costa Navarino, μπορούν να επιτραπούν επενδύσεις βιομηχανικές, τουριστικές και γενικά να εγκατασταθούν επιχειρήσεις με μια εκτίμηση των τάσεων του χωροταξικού της ευρύτερης περιοχής.

Αυτονόητο είναι ότι αυτή η προϋπόθεση του άρθρου 24 είναι σωστή εφόσον υπάρχει χωροταξικό σχέδιο ανάπτυξης. Όμως το χωροταξικό σχέδιο που είναι εργαλείο ανάπτυξης για κάθε χώρα που δεν την κυβερνούν σαμποταριστές και εθνοπροδότες στη χώρα μας δεν υπάρχει. Γιατί εμποδίζεται η χώρα να έχει χωροταξικό από το ψευτοΚΚΕ, τον ΣΥΝ, το  ΛΑΟΣ την σαμαρική ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που από τις πρώτες ημέρες που ήλθε στην εξουσία φρόντισε να καταργήσει το μοναδικό χωροταξικό από την ίδρυση του κράτους, αυτό του Σουφλιά. Η έλλειψη χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού είναι πολιτική στρατηγική του ρωσόφιλου καθεστώτος που με αυτό τον τρόπο στερεί την γη από την παραγωγή και την κατοικία σαμποτάροντας έτσι την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και των εργαζομένων. Αν δει κανείς τα πάγια των επιχειρήσεων στους ισολογισμούς των θα παρατηρήσει ότι χτίρια και οικόπεδα αποτελούν ένα τεράστιο ποσοστό της χρηματικής αξίας των παγίων σε βάρος της ποσότητας των μηχανών και γενικά της τεχνολογίας. Το τεράστιο κόστος της βιομηχανικής γης και η φυγή των επιχειρήσεων από την Αθήνα που καταδιωκόμενες από το ρωσόφιλο καθεστώς δεν ξέρει κανείς που θα σταματήσουν, οφείλεται ακριβώς στην ελάχιστη προσφορά γης για επιχειρηματική χρήση, στη συστηματική συνειδητή στέρηση της παραγωγής από ένα βασικό της συντελεστή. Με το να μην απελευθερώνει γη το καθεστώς αυξάνει τις τιμές της και ένα τεράστιο μέρος του παραγωγικού κεφαλαίου καθώς και των ενοικίων της κατοικίας το απομυζούν οι βδέλλες της γαιοπροσόδου, δηλαδή οι οικοπεδούχοι. Αυτός είναι και ο λόγος που σ’ αυτή τη χώρα δεν γίνεται ποτέ συζήτηση για την γαιοκτησία και τον αντιπαραγωγικό ρόλο της ούτε φυσικά και για την γαιοπρόσοδο. Το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ, ο σοσιαλφασισμός, που καθοδηγούν το σαμποτάρισμα καμώνονται σαν να μην υπάρχουν αυτές οι βδέλλες και τα παράσιτα της παραγωγής αφού βέβαια οι ίδιοι  τα τρέφουν και τα δυναμώνουν με την πολιτική των κυβερνήσεών τους. Με την έλλειψη όμως χωροταξικού σχεδίου εκτός από την ακρίβεια της γης και τη δυσκολία εύρεσης μιας έδρας από τις επιχειρήσεις κοντά στους προμηθευτές και στις μεταφορικές τους αρτηρίες το καθεστώς κρατάει για τον εαυτό του το προνόμιο της παραχώρησης μιας άδειας, μέχρι τώρα βάση του νόμου 2545/97, ώστε να μπορούν να ματαιώνουν κάθε επένδυση μεγάλη και μικρή ή ακόμα και αν αυτή γίνει ή αν ξεκινήσει να μπορεί κάθε στιγμή να κηρυχτεί παράνομη, «με την εκτίμηση των γενικών τάσεων του χωροταξικού της περιοχής», και επομένως να καταστρέφεται, να εκβιάζεται ή να εξαρτάται σε κάθε περίπτωση ο επενδυτής από την γραφειοκρατική φαιοκόκκινη καθεστωτική ακρίδα.

Από την απόφαση του ΣτΕ του Οκτωβρίου αντιγράφουμε: « Κατά την έννοια του άρθρου 24 του Συντάγματος, ο χωροταξικός σχεδιασμός πρέπει να έχει κατ’ αρχήν ολοκληρωθεί πριν από την ανάπτυξη οποιασδήποτε ιδιαιτέρως σημαντικής δραστηριότητας, ώστε να αποφεύγεται η άναρχη ανάπτυξη, που προκαλεί υποβάθμιση ή και καταστροφή του περιβάλλοντος, καθώς και η δημιουργία πραγματικών καταστάσεων, που δυσχεραίνουν και υπονομεύουν την ορθολογική χωροταξία».

Το ΣτΕ με την απόφασή του δημιούργησε νομολογία που καταργεί στην ουσία το νόμο 2545/97 κρίνοντάς τον αντισυνταγματικό και κρίνει επομένως παράνομες όλες τις επενδύσεις του νόμου 2545/97 και παράλληλα εμποδίζει και κάθε μελλοντική επένδυση σχεδόν σε όλη τη χώρα αφού χωροταξικό σχέδιο δεν υπάρχει! Στις αρχές του Δεκέμβρη εφαρμόστηκε η απόφαση για το συγκρότημα Costa Navarino (του εφοπλιστή Κωσταντακόπουλου) ως νομολογία πλέον του ΣτΕ για την κατάργηση με το ίδιο σκεπτικό της τουριστικής επένδυσης στο Κάβο Σίδερο στη Μονή Τοπλού κοντά στη Σητεία ύψους 2 δις ευρώ που όπως έχει εκτιμηθεί θα μπορούσε να κάνει τζίρο στην περιοχή του νομού Λασιθίου 150 εκατ ευρώ. Έτσι οποιαδήποτε επένδυση μπορεί να αμφισβητείται να ακυρώνεται και να σαμποτάρεται από τον ΣΥΝ, το ψευτοΚΚΕ και τους πρωθυπουργούς του με πρόσχημα την έλλειψη χωροταξικής μελέτης. Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ θα μπορούν με μια καταγγελία να χαρακτηρίζονται παράνομες ή να ακυρώνονται πρακτικά όλες τις μεγάλες επενδύσεις στις Βιομηχανικές Επιχειρηματικές Περιοχές Β.Ε.ΠΕ του νόμου 2545/97 δηλαδή στις γνωστές Βιομηχανικές περιοχές ΒΙ.ΠΕ, στα Βιομηχανικά Πάρκα ΒΕ.ΠΑ, στα Βιοτεχνικά Πάρκα ΒΙ.ΠΑ, στις Τεχνοπόλεις που μπορούν να περιέχουν από εργαστηριακές επενδύσεις και γενικά επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας και στις Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης Π.Ο.Τ.Α.

 Με την απόφασή του αυτή το ΣτΕ βγάζει αντισυνταγματικές και τις επενδύσεις fast track  αφού στο νόμο εξαιρούνται τα επενδυτικά έργα από τους ισχύοντες πολεοδομικούς όρους αφού μπορούν να απαλλοτριώνονται δασικές εκτάσεις χωρίς διαδικασίες χαρακτηρισμού και να παραχωρούνται με παρόμοιες διαδικασίες  παραθαλάσσιοι χώροι. Αλλά μένει να δούμε αν οι fast Track επενδύσεις θα ακυρώνονται γενικά ή αν θα ακυρώνονται μόνο οι δυτικές fast track επενδύσεις. To ΣΤΕ διακρλινεται για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στις αποφάσεις και στις ευαισθησίες τους.

Το ζήτημα της ακύρωσης της επένδυσης στη Μεσσηνία και στη συνέχεια στη Μονή Τοπλού δεν είναι φυσικά νομικό. Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας όταν απορρίπτει την εγκεκριμένη από τον υπουργό περιβαλλοντική μελέτη του 2007 για την επένδυση στη Μονή Τοπλού με το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός στην περιοχή και ότι η επένδυση αντιτίθεται στο βιομηχανοκτόνο άρθρο 24 του συντάγματος απλά κρύβεται πίσω από το άρθρο 24 του συντάγματος για να ματαιώσει την επένδυση. Στην πραγματικότητα κανένα νομικό πλαίσιο απαγόρευσης δεν υπάρχει για τις μεγάλες αλλά και τις μικρές επενδύσεις γιατί απλούστατα το κράτος δεν διαθέτει καμιά μελέτη χωροταξικού σχεδιασμού των διαφόρων περιοχών της χώρας, αφού η σαμποταρίστρια Μπιρμπίλη κατάργησε το χωροταξικό του Σουφλιά,  οπότε μια απόφαση του ΣτΕ που θα ακυρώνει μια επένδυση λόγω έλλειψης χωροταξικού σχεδιασμού ισοδυναμεί στην πράξη με την αποδοχή του γεγονότος ότι οι επενδύσεις σ’ αυτή τη χώρα απαγορεύονται. Και όλα τα άρθρα του συντάγματος συγκρούονται φυσικά με το σαμποτάζ της παραγωγής, την αναπαραγωγή δηλαδή της ζωής του έθνους. Γι αυτό και κάποιοι δικαστές του ΣτΕ φρόντισαν να προφυλάξουν τους εαυτούς τους, τουλάχιστον τυπικά, ύστερα από την έκδοση τέτοιων καταστροφικών αποφάσεων, από τον έλεγχο μιας μελλοντικής δημοκρατικής κυβέρνησης που θα προέλθει από τη συντριβή του ανατολικού καθεστώτος. Από την Ημερησία διαβάζουμε : «Η μειοψηφία προειδοποίησε, πάντως, για τον κίνδυνο ματαίωσης μεγάλων επενδύσεω,ν για την εκτέλεση έργων ζωτικών για την εθνική οικονομία που έχουν πραγματοποιηθεί ή πραγματοποιούνται με βάση τον ν. 2545/97, αφού ύστερα από 13 χρόνια δίνεται διαφορετική ερμηνεία και εντοπίζονται αντισυνταγματικότητες.»… «Με δύο αποφάσεις - σοκ (3396-7/10) η Ολομέλεια του ΣτΕ στέλνει αυστηρό μήνυμα προς την πολιτεία ότι εκπνέει η συνταγματική ανοχή απέναντι στο ανεπίτρεπτο φαινόμενο να μην έχει ακόμα ολοκληρωθεί ο χωροταξικός σχεδιασμός της χώρας 35 χρόνια μετά την πρόβλεψή του στο Σύνταγμα του 1975 και στο νόμο 360/76.»

Το γενικό χωροταξικό του Σουφλιά, που το είχαμε από την πρώτη στιγμή υποστηρίξει, γιατί με την ύπαρξή του και μόνο καταργούσε σε μεγάλο βαθμό τον έλεγχο της γης από τον σοσιαλφασισμό, καταψηφίστηκε από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Μάλιστα το χωροταξικό του Σουφλιά ειδικά για τον τουρισμό καταργήθηκε από την σαμποταρίστρια του ΣΥΝ Μπιρμπίλη, υπουργό καταστροφής της παραγωγής, την πρώτη εβδομάδα της νέας κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι περιοχές της χώρας στερήθηκαν την οποιαδήποτε τουριστική χωροταξία και επομένως άνοιξε ο δρόμος στο ΣτΕ για να καταργήσει ως αντισυνταγματικό το νόμο 2545/97, βάση του οποίου γίνονταν οι περισσότερες επενδύσεις, με το σκεπτικό ότι «εκπνέει η συνταγματική ανοχή όταν δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί ο χωροταξικός σχεδιασμός..» Δηλαδή τώρα που δεν υπάρχει καμιά χωροταξία και ο κανόνας είναι αποκλειστικά ο νόμος 2545/97 εφαρμόζουμε και εμείς το άρθρο 24 του συντάγματος που μέχρι σήμερα το είχαμε σε αναστολή.

Το απόσπασμα από την απόφαση του ΣτΕ είναι αποκαλυπτικό για το σαμποταριστικό ρόλο της Μπιρμπίλη. «Και ναι μεν ο συνταγματικός νομοθέτης δεν έθεσε συγκεκριμένη προθεσμία για την ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού της Xώρας, η έλλειψη, όμως, αυτή δεν έχει την έννοια ότι επιτρέπεται επ’ αόριστον ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση έργων και δραστηριοτήτων, συνεπαγομένων σημαντικές επεμβάσεις στο χώρο και στο περιβάλλον, χωρίς προηγούμενη ολοκλήρωση των χωροταξικών σχεδίων, ιδίως μάλιστα όταν πρόκειται περί έργων και δραστηριοτήτων, των οποίων η πραγματοποίηση δεν επιβάλλεται από την ανάγκη θεραπείας επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος. Διαφορετικά η συνταγματική επιταγή για χωροταξικό σχεδιασμό θα μετέπιπτε σε απλή θεωρητική διακήρυξη αρχής με αποτέλεσμα, παρά την σαφώς αντίθετη βούληση του συνταγματικού νομοθέτη, να παραμένει το περιβάλλον χωρίς ουσιαστική προστασία, αφού θα ήταν δυνατόν να εκτελεσθούν έργα και να αναπτυχθούν δραστηριότητες, με ευρύτερες επιπτώσεις στο περιβάλλον, χωρίς προηγούμενο χωροταξικό σχεδιασμό, με συνέπεια, όταν τελικώς θα ολοκληρωνόταν ο σχεδιασμός αυτός, να ήταν άνευ αξίας, αφού δεν θα αποτελούσε πράγματι σχεδιασμό, αλλά αποδοχή ήδη διαμορφωθείσης πραγματικής καταστάσεως.»  

Η παράγραφος που έχουμε υπογραμμίσει στο παραπάνω κείμενο σημαίνει ότι όταν η κυβέρνηση κρίνει ότι ένα έργο «επιβάλλεται από την ανάγκη θεραπείας επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος», δηλαδή έργο των ημετέρων, αυτό θα εγκρίνεται χωρίς να υπάρχει οποιοσδήποτε χωροταξικό σχεδιασμός.

Μετά την κατάργηση του χωροταξικού για τον τουρισμό ακολούθησε η κατάργηση του χωροταξικού των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας του Σουφλιά για το σαμποτάρισμα όλων των αιολικών πάρκων που πολλά από αυτά ματαιώθηκαν για να μπουν, αν μπουν, αργότερα υπό τον έλεγχο και την άδεια του κράτους και του καθεστώτος, δηλαδή να μπορεί να επιτραπεί μόνο στους ανατολικούς κρατικοολιγάρχες ή στους κινέζους να επενδύσουν σε αιολικά. Ταυτόχρονα η αρχισαμποταρίστρια Μπιρμπίλη ακύρωσε τη χωροταξία και τα έργα για τους δρόμους της Αττικής, απαγόρευσε την έκδοση αδειών στα καμένα ακόμα και αν αυτά ήταν στο σχέδιο (γι αυτό αλλωστε βάζουν μεγάλες πυρκαγιές οι σαμποταριστές), απαγόρευσε κάθε δραστηριότητα στις περιοχές Natura, μπλόκαρε τον Αχελώο, τις επενδύσεις στο λιγνίτη και στα φωτοβολταικά και γενικά ακύρωσε δεκάδες δις επενδύσεων με στόχο να καλούνται για επενδύσεις τα αφεντικά τους οι κινέζοι σοσιαλιμπεριαλιστές και για να κρατηθεί γονατισμένη η χώρα μέσα σε μια αξεπέραστη χρεοκοπία για να την χρησιμοποιεί ο φαιοκόκκινος πρωθυπουργός στα γεωπολιτικά παιγνίδια εκβιασμών της ΕΕ από την Ρωσία και την Κίνα.

Η νομολογία του ΣτΕ δεν θα εφαρμοστεί φυσικά αδιάκριτα προς κάθε επένδυση. Θα εφαρμοστεί, όπως είπαμε παραπάνω, στις επενδύσεις του κεφαλαίου που δεν ελέγχει το ανατολικού τύπου καθεστώς. Δεν είναι τυχαίο που εφαρμόστηκε στην κατάργηση της επένδυσης στη Μονή Τολπού. Υπενθυμίζουμε ότι ο Αλαβάνος και οι ηγέτες των Οικολόγων πράσινων έχουν αναλάβει να σαμποτάρουν τη συγκεκριμένη επένδυση στη Μονή Τοπλού, στα πλαίσια του καταμερισμού του παραγωγικού σαμποτάζ και της διάλυσης της οικονομίας από το σοσιαλφασισμό. Γι’ αυτό και είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί δικαστήριο που θα συγκρουστεί μαζί τους. Την ακύρωση της επένδυσης στη Μονή Τοπλού την οργάνωναν χρόνια οι σαμποταριστές Οικολόγοι πράσινοι με τον Αλαβάνο που είχε αναλάβει να παρουσιάσει στην κεντρική πολιτική σκηνή, την επένδυση στη Μονή Τολπού σαν το δεύτερο Βατοπαίδι.  Η τοπική κοινωνία της Σητείας δίπλα στην οποία βρίσκεται η Μονή Τοπλού καθώς και όλος ο νομός Λασιθίου είναι υπέρ της επένδυσης που μπορεί να αναπτύξει εξαιρετικά ολόκληρο το νομό. Όλοι οι φορείς συμφωνούν με την επένδυση από το νομαρχιακό συμβούλιο, τα δημοτικά συμβούλια, τις επαγγελματικές ενώσεις, τους πολιτιστικούς συλλόγους, μέχρι και τις αθλητικές ενώσεις της περιοχής. Όλοι αυτοί είχαν καταγγείλει σκληρά τον Αλαβάνο στις συνελεύσεις τους, όταν αυτός προσπάθησε με την υποστήριξη της κυβέρνησης Καραμανλή και όλης της ρωσόδουλης αντιπολίτευσης αλλά και με τη βοήθεια παρακρατικών που μιλούσαν για δολοφονία του προηγούμενου ηγούμενου από αυτούς που θέλουν την επένδυση, με σκοπό να κατασκευάσουν ένα δεύτερο μικρότερο Βατοπαίδι. 

Σήμερα καθήκον του λαού στο νομό Λασιθίου είναι να κινητοποιηθεί ενάντια στο καθεστώς που στην πραγματικότητα έχει νομοθετήσει πια την κατάργηση κάθε επένδυσης και της Μονής Τοπλού.