Το σκάνδαλο με τη Wikileaks ξέσπασε πέρσι το Νοέμβρη, όταν αυτή η αυτοαποκαλούμενη διεθνής μη κερδοσκοπική οργάνωση, επιφορτισμένη με τη δημοσίευση ιδιωτικών, εμπιστευτικών και απόρρητων μέσων από ανώνυμες πηγές, διοχέτευσε στο διεθνή Τύπο (προηγούμενα το είχε κάνει στο ίντερνετ) απόρρητες συνομιλίες και εκθέσεις αμερικανών διπλωματών που αφορούσαν σοβαρά διεθνή ζητήματα. Από τότε οι διαρροές δημοσιεύονται λίγες λίγες και έχουν όλες τους έναν κοινό παρονομαστή ως προς τις συγκεριμένες πολιτικές τους συνέπειες: παρουσιάζουν τις ανεξάρτητες από τη Ρωσία κυβερνήσεις του μουσουλμανικού κόσμου σαν αμερικανόδουλες και φίλες του Ισραήλ.

Έτσι τις ξεφτιλίζουν στα μάτια των λαών τους, που δουλεύονται στον αντισημιτισμό και στον αντιδραστικού τύπου αντιαμερικανισμό από τις ρωσόφιλες, αντισημιτικές και αντιαμερικάνικες αντιπολιτεύσεις τους και από το ισλαμοφασιστικό τηλεοπτικό κανάλι Αλ Τζαζίρα του ρωσόφιλου Κατάρ. Το αποτέλεσμα λοιπόν αυτών των διαρροών είναι να εξοργίζονται οι μουσουλμανικοί λαοί και να ξεσηκώνονται από τα καλέσματα των ισλαμοφασιστών και σοσιαλφασιστών ενάντια στις αντιισλαμοφασιστικες κυβερνήσεις του αραβικού κόσμου. Θέλουμε δηλαδή να πούμε ότι, ενώ υπάρχουν στο Wikileaks διαρροές αρνητικές για κάθε κυβέρνηση του κόσμου, οπότε και για τη Ρωσία, την Κίνα κτλ., μόνο οι αραβικές αντιισλαμοφασιστικές κυβερνήσεις τραυματίζονται πολιτικά καίρια και βαθιά από το περιεχόμενο τους.

Όλες αυτές οι διαρροές έγιναν προς το διαχειριστή του Wikileaks Τζούλιαν Άσανζ, που είναι ένας αντιδυτικός τροτσκιστής, από μία πρωταρχική πηγή, που δεν ήταν άλλη από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Αλλά όχι τυχαία: αυτό έχει πολιτικό προϊστάμενο τη ρωσόφιλη Χίλαρι Κλίντον, δηλαδή την ίδια που εγκαινίασε μαζί με τους ισλαμοφασίστες την πρόσφατη καμπάνια ενάντια στα πιο ειρηνόφιλα καθεστώτα της Μέσης Ανατολής, τα οποία οι διαρροές του Wikileaks είχαν λίγο προηγούμενα υπονομεύσει καίρια από πολιτική άποψη, προετοιμάζοντας το έδαφος για τις εξεγέρσεις και τα πραξικοπήματα που ακολούθησαν στην Τυνησία και την Αίγυπτο και στα οποία τον πιο προβοκατόρικο ρόλο έπαιξε η Κλίντον. Ορισμένοι πολιτικοί ηγέτες κατηγορούν την ίδια την Κλίντον ως υπεύθυνη για το σπάσιμο του απορρήτου μέσα στο υπουργείο της. Πραγματικά, μόνο δυνάμεις πανίσχυρες, επιθετικές και φιλοπόλεμες, όπως είναι οι δυνάμεις του ρωσοκινεζικού άξονα, θα είχαν συμφέρον να φέρουν στη δημοσιότητα τόσο ευαίσθητα στοιχεία από την εσωτερική ζωή της καρδιάς της αμερικανικής αντίπαλης υπερδύναμης. Δεν είναι καθόλου τυχαία η ανοιχτή υποστήριξη που χαίρει η οργάνωση αυτή από κυβερνήσεις φιλικές προς τον ρωσοκινεζικό άξονα, όπως είναι η βραζιλιάνικη και η βενεζουελιάνικη. Επίσης δεν είναι καθόλου τυχαίο το κάλεσμα του ρώσου προέδρου Μεντβέντεφ προς τις μη κυβερνητικές οργανώσεις να τιμήσουν τον Άσανζ με το βραβείο Νόμπελ (Γκάρντιαν, 9/12).