ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ «ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ» ΤΩΝ «ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΩΝ» ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΖΗΣ
Το άλλοθι της διεθνούς επέμβασης στη Λιβύης ήταν να αποφευχθεί ο μαζικός σφαγιασμός αμάχων από τις δυνάμεις του Καντάφι. Για άλλη μια φορά, δυτικός και ανατολικός ιμπεριαλισμός ντύθηκαν τη φορεσιά του ανθρωπισμού (ιδίως οι ρώσοι σφαγείς της Τσετσενίας και διαμελιστές της Γεωργίας) για να δικαιολογήσουν ένα νέο έγκλημα σε βάρος μιας χώρας του Τρίτου κόσμου. Αυτό που δε μας λένε τα ΜΜΕ, αυτό που αποφεύγουν να θίξουν οι υποστηρικτές της ιμπεριαλιστικής επέμβασης έχει να κάνει με το πόσο «ανθρωπιστικό» είναι το αντίπαλο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, πόσο σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις και πώς συμπεριφέρεται απέναντι στους αμάχους για την υποστήριξη των οποίων έγινε η επίθεση του ΟΗΕ στη Λιβύη. Σύμφωνα με τους Νιου Γιορκ Τάιμς της 20/4, που είναι υπέρ του βρώμικου πολέμου κατά της Λιβύης, τα γεγονότα δεν είναι καθόλου κολακευτικά γι’ αυτούς.
Όπως υποστηρίζει η αμερικανική εφημερίδα: «Μέσα στις Δυνάμεις της Ελεύθερης Λιβύης είναι έκδηλη η απουσία πειθαρχίας και εμπειρίας, μια εφήμερη εκτίμηση για τις τακτικές και τεχνικές πλευρές της χρήσης όπλων και μια ασέβεια, ή ίσως άγνοια, των διεθνών συνθηκών.
Πιο απλά, οι εξεγερμένοι έχουν περιορισμένη αίσθηση του πώς να χρησιμοποιούν σύγχρονα όπλα με τρόπους που να μεγιστοποιούν την αποτελεσματικότητά τους και να ελαχιστοποιούν τους κινδύνους για όλους τους άλλους.
Φαίνεται πως επιδεικνύουν ένα είδος ανεκτικότητας απέναντι σε ένα τουλάχιστο μικρό αριθμό παιδιών-στρατιωτών». Το δημοσίευμα κάνει λόγο για 13χρονα παιδιά, εξοπλισμένα και στρατολογημένα από την εξέγερση.
«Παρομοίως, οι εξεγερμένοι εμφανίζουν μικρή συνοχή και όχι ξεκάθαρους ή συνεπείς κανόνες εμπλοκής – παράγοντες που έχουν πιθανά συμβάλει σε περιστατικά καταχρηστικής ή κατάφορα βάναυσης συμπεριφοράς.
Υπάρχουν βάσιμες αναφορές περί εξεγερμένων που χτυπούν και ληστεύουν Αφρικανούς με την απλή υποψία ότι είναι μισθοφόροι, και στις 9 Απρίλη δύο δημοσιογράφοι παρατήρησαν εξεγερμένους να συλλαμβάνουν και να σκοτώνουν επιτόπου έναν υποψήφιο ως πληροφοριοδότη του Καντάφι».
Οι αντιδραστικοί της Βεγγάζης φέρουν ισχυρά οπλικά συστήματα, όπως ρουκέτες, εκτοξευτές ρουκετών αέρος-εδάφους και πυρομαχικά, τα οποία όμως δε φημίζονται για την ακρίβειά τους.
«Οι δημοσιογράφοι έχουν δει αυτά τα ιδιαίτερα εκρηκτικά πυρομαχικά να βάλλουν επανειλημμένα, και συχνά απρόσεχτα. Οι εξεγερμένοι που τα χρησιμοποιούν δεν έχουν τυπικά καμία επικοινωνία με εμπρόσθιους παρατηρητές που θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν πού σκάει ο οπλισμός τους, και δε δείχνουν καμία ικανότητα να προσεγγίσουν το στόχο τους».
Αλλά αυτό δε φαίνεται να απασχολεί τους ισλαμοφασίστες που έχουν τη στήριξη Δύσης και Ανατολής. Σε ό,τι αφορά την τελευταία, δηλ. σε ό,τι αφορά το ρωσο-κινεζικό ναζιστικό άξονα με τους δορυφόρους του, ο ρόλος της υπήρξε καίριος. Αρκεί να αναφέρουμε ότι η μοναδική κυβέρνηση που αποδεδειγμένα εξοπλίζει τις δυνάμεις της Βεγγάζης είναι η ρωσόφιλη κυβέρνηση του Κατάρ. Ή να υπενθυμίσουμε την καθοριστική στάση της ρωσόδουλης Ν. Αφρικής, που μαζί με τη Νιγηρία και τη Γκαμπόν τάχθηκαν υπέρ της επέμβασης και έτσι οδήγησαν σε αποτυχία την πρωτοβουλία της Αφρικανικής Ένωσης για μια ειρηνική επίλυση της κρίσης.