ΝΕΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ- ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΨΕΥΤΟΚΚΕ-ΣΥΝ-ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ

Η διακομματική συμμορία κορυφής που κυβερνάει αυτή τη χώρα της δίνει τώρα δα μια διπλή συνδυασμένη μαχαιριά. Την πρώτη μαχαιριά την έδωσε ο Ραγκούσης λειτουργώντας συνειδητά προβοκατόρικα ποδοπάτησε τη ρύθμιση Ρέπα, που ικανοποιούσε και τους ταξιτζήδες και την τρόικα και ήταν μέσα στις δοσμένες συνθήκες δίκαιη και ρεαλιστική, και οδήγησε τους ταξιτζήδες σε οργισμένο αγώνα επιβίωσης μέσα στο καλοκαίρι*. Την δεύτερη και πιο μεγάλη μαχαιριά την έδωσε η υπόλοιπη συμμορία κορυφής με επικεφαλής το ψευτοΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά τη σαμαρική ΝΔ που ξέρουν τι να κάνουν με κάθε δίκαιο κίνημα που πέφτει στα «καθοδηγητικά» τους νύχια: το μετατρέπουν σε εγκληματικό στίφος και το εξαπολύουν ενάντια στο λαό και στη χώρα για να καταφέρουν ενάντια της οικονομικά πλήγματα στρατηγικής σημασίας, ιδιαίτερα τώρα που είναι βαριά τραυματισμένη. Έτσι ταυτόχρονα ετοιμάζουν την έκθεση τους στο λαό και την συνδικαλιστική ήττα των ταξιτζήδων. Γιατί η διαφορά ανάμεσα σε έναν απεργιακό αγώνα ταξιτζήδων και σε ένα εγκληματικό στίφος είναι η εξής: Οι απεργοί ταξιτζήδες αρνούνται να μεταφέρουν επιβάτες στα ταξί τους ή έστω αποκλείουν τον υπουργό προβοκάτορα, ενώ το εγκληματικό στίφος επιβάλει απαγόρευση κυκλοφορίας σε άσχετους ταξιδιώτες-ομήρους. Βεβαίως η επιβολή αυτής της απαγόρευσης θα ήταν αδύνατη αν αυτή δεν είχε την πρακτική έγκριση του κράτους, δηλαδή της κυβέρνησης, της αστυνομίας, των δικαστών, των συνδικάτων κλπ. Γι αυτό ο Ραγκούσης και ο Παπανδρέου είναι προβοκάτορες. Γιατί δίνουν το βαθύ τους χτύπημα στους ταξιτζήδες χωρίς να βγουν καν να υποστηρίξουν τη θέση τους πολιτικά στα ΜΜΕ αλλά και χωρίς να εμποδίσουν  αστυνομικά, δικαστικά κλπ  την ομηρεία των ταξιδιωτών.

Ο άμεσος στόχος των δύο συνδυασμένων μαχαιρωμάτων είναι το οικονομικό σαμποτάζ γενικά του τουρισμού και πιο ειδικά του τουρισμού κρουαζιέρας που έχει δυτική κεφαλαιική ηγεμονία. Και τούτο γιατί μόνο  ο τουριστικός τομέας είχε το «θράσος» -μέσα στην χρεωκοπία της χώρας που και αυτήν την προκάλεσαν οι ρωσόδουλοι σαμποταριστές- να σηκώσει κεφάλι με αύξηση φέτος της κίνησής του κατά 10%. Μάλιστα ο τουρισμός  κρουαζιέρας είχε ως τώρα αύξηση 30%. Αυτός είναι ο λόγος που οι κομματικοί τραμπούκοι κατηύθυναν τους ταξιτζήδες να κάνουν αποκλεισμούς κύρια στα κρουαζιερόπλοια, ενώ το σαμποτάζ του «επιμένοντος να κινείται» τουρισμού ήταν και ο λόγος που στις 28-29 Ιούνη οι αρχιοργανωτές των «αγανακτισμένων της πλατείας», οι ρωσόδουλοι σοσιαλφασίστες του ΣΥΡΙΖΑ έστρεψαν τους αναρχομπάχαλους ενάντια στα τρία ξενοδοχεία του Συντάγματος, σύμβολα  της τουριστικής Ελλάδας.

Πολλοί αναγνώστες αυτού εδώ του σημειώματος ίσως αναρωτηθούν: Μα αφού είναι τόσο πολύ βομβαρδισμένη παραγωγικά αυτή η χώρα, τόσο σχολαστικά κατεστραμμένη παραγωγικά, γιατί ενοχλεί τόσο τους ρωσόδουλους να σηκώσει λίγο κεφάλι ο τουρισμός;

Τους ενοχλεί γιατί το σαμποτάζ δεν το χρειάζονται σήμερα όπως παλιότερα μόνο για να αποκόψουν τη χώρα οικονομικά και πολιτικά από την ΕΕ. Τώρα που έχουν αγκιστρώσει για τα καλά όλη την ΕΕ πίσω από το ελληνικό χρέος θέλουν αυτό το χρέος όχι μόνο να μην μειώνεται αλλά διαρκώς να αυξάνεται για να συμπαρασύρει στην υπερχρέωση όλο τον ευρωπαϊκό Νότο ώστε τελικά να υποχρεωθεί η πολιτικά μισοπαράλυτη ΕΕ να εκδώσει ευρωομόλογο. Αυτό σημαίνει πρακτικά να δανειστεί η ΕΕ από τρίτους για να σώσει τον Νότο της και τελικά το Ευρώ της, δηλαδή να εξαρτηθεί οικονομικά και πολιτικά  από την Κίνα και τη Ρωσία που τόσο πολύ θέλουν και τόσο πολύ μπορούν να αγοράσουν αυτά τα ομόλογα χάρη στα μεγάλα συναλλαγματικά πλεονάσματα τους.

Η οικονομική βία ενάντια στον τουρισμό όπως και η πολιτική βία που ασκείται από τη ρωσόδουλη διακομματική συμμορία κορυφής στους βουλευτές ψηφοφόρους του μνημόνιου δεν απευθύνεται κύρια στο εσωτερικό της χώρας, αλλά είναι μια επίδειξη καταστροφικής ισχύος που κατευθύνεται ενάντια στην ΕΕ για να επηρεάσει όσο γίνεται τις αποφάσεις της 21 του Ιούλη, δηλαδή να βοηθήσει το δίδυμο Παπανδρέου-Βενιζέλου να παίξουν το λεπτό τους παιχνίδι των καλυμμένων εκβιασμών και να αποσπάσουν το ευρωομόλογο ή κάτι που να το προετοιμάζει. Αυτό ισχύει  στο βάθος για όλες τις καταστροφικές εκδηλώσεις του τελευταίου ενάμιση χρόνου, απλά τώρα σημαίνει το εξής: «Κύριοι της ΕΕ. Εμείς  δεχτήκαμε το εκβιαστικό σας μεσοπρόθεσμο με κίνδυνο της ζωής μας. Αν δεν μας χαρίσετε μερικά δανεικά πως θα δαμάσουμε τον επαναστατημένο μας λαό για να αντέξει νέα βάρη; Αυτός ο λαός με αρχηγό του τον τρελαμένο για εξουσία αρχηγό μας της αντιπολίτευσης, που δυστυχώς έχει μαζί του τις ΗΠΑ (Σημείωση δικιά μας, δηλαδή το ρωσόφιλο δίδυμο Ομπάμα-Κλίντον επικεφαλής όλων των ηλίθιων φιλελεύθερων και των αντιευρωπαϊστών των ΗΠΑ) θα γκρεμίσει τη χώρα, θα την αποσταθεροποιήσει πολιτικά, θα σηκώσει στα ύψη τα νοτιοευρωπαϊκά σπρέντ και θα πάρει στο λαιμό του το νότο σας και εσάς. Κάντε λοιπόν τώρα κάτι. Ξυπνήστε (το λέει ανοιχτά ο θρασύς μπαταχτζής Παπανδρέου), και βγάλτε ευρωομόλογα ή κάτι που να τους μοιάζει όσο είναι καιρός. Στηρίξτε μας. Αλλιώς πεθαίνουμε και σας παίρνουμε μαζί στον τάφο».

Αυτός ο εκβιασμός θα πάει υποχρεωτικά ως το Σεπτέμβρη γιατί η ΕΕ, και πιο πολύ η οικονομική καρδιά της η Γερμανία, αρνείται ακόμα να δεχτεί τα ευρωομόλογα και αναζητά την λύση να πληρώσουν το ελληνικό χρέος και οι ιδιώτες πιστωτές και ψάχνει και άλλες οικονομικά ακροβατικές λύσεις ελπίζοντας να κερδίσει χρόνο ώσπου να καθησυχαστούν οι αγορές και να απαγκιστρωθούν οι υπόλοιπες χώρες του Νότου από την ελληνική κατρακύλα. Εκτιμάμε λοιπόν ότι οι προβοκάτορες δεν θα δώσουν ανάσα στην ΕΕ και θα οργιάσουν εδώ πάνω στο κορμί της καταβασανισμένης μας χώρα αυτό το δίμηνο επικαλούμενοι την εφαρμογή του μνημόνιου για να πετύχουν το αντίθετο, δηλαδή να αποσταθεροποιούν οικονομικά και πολιτικά την Ελλάδα για να τρομοκρατούν τις αγορές και αυτές με τη σειρά τους να αποσταθεροποιούν με τα ψηλά επιτόκια τον ευρωπαϊκό Νότο. Ήδη οι σοσιαλφασίστες του ΠΑΜΕ απειλούν με αποκλεισμό των νησιών μέσα στον Αύγουστο, ονομάζοντας απεργίες των ναυτεργατών τις πραξικοπηματικές από τα έξω ερήμην των ναυτεργατών καταλήψεις των πλοίων.

Τι κάνει λοιπόν ο λαός; Όσο μπορεί καταγγέλλει τη βία και το οικονομικό σαμποτάζ και οργανώνει δημοκρατική αντίσταση ενάντιά σε αυτά. Συμπαραστέκεται στους ταξιτζήδες ενάντια στον Ραγκούση, αλλά καταγγέλλει ΚΑΙ την πολιτική της ομηρείας του λαού που προωθούν οι κομματικο-συνδικαλιστικοί τους ηγέτες, και μάλιστα παλεύει ενάντια σε αυτήν την ομηρεία με την οργάνωση όσων μπορούν να οργανωθούν ενάντιά της, κυρίως όλους τους εργαζόμενους του τουρισμού, του εμπόριου, των μεταφορών. Αυτό πρέπει να γίνεται ενάντια σε κάθε πολιτική βία και ενάντια σε κάθε σαμποτάζ. Αλλιώς σύντομα και πριν καλά καλά το καταλάβουμε θα γίνουμε πάμπτωχοι και αναξιοπρεπείς δούλοι όχι απλά ξένων αφεντικών αλλά των υπαλλήλων πρακτόρων τους.

*Ο Ρέπας σε συνεννόηση με τους συνδικαλιστές και την τρόικα είχε ετοιμάσει πέρυσι μία ρύθμιση για τη μερική απελευθέρωση που θα ξεκινούσε αρχές Ιουλίου. Ήταν έτοιμο το προεδρικό διάταγμα και έμενε μόνο η υπογραφή του για να αρχίσει η ισχύς του. Η ρύθμιση πρόβλεπε την μερική απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξί ως εξής: Θα μπορούσε να πάρει άδεια όποιος ήθελε αλλά μέχρι να συμπληρωθεί συγκεκριμένος αριθμός ταξί ανά αριθμό πληθυσμού σε κάθε περιοχή. Έτσι θα μειωνόταν η ζημία που θα είχαν από την απελευθέρωση οι ταξιτζήδες που είχαν πληρώσει χιλιάδες ευρώ για να αγοράσουν την άδεια. Ο ίδιος ο Ρέππας σε συνέντευξή του στον Κόσμο του Επενδυτή, 16-17/7/2011 λέει:

“Η πρόταση μας βασίστηκε στο ευρωπαϊκό μοντέλο και την προωθήσαμε με το υπουργείο Οικονομικών, βρήκε δε σύμφωνη την τρόικα. Μεταξύ των πολλών ρυθμίσεων που οδηγούν στο άνοιγμα του επαγγέλματος και της αγοράς, περιλαμβάνεται και η συγκεκριμένη ρύθμιση για τη σύνδεση του αριθμού των αδειών με τον πληθυσμό κάθε πόλης ή περιοχής. Στο Προεδρικό Διάταγμα προβλέψαμε αναλογία 2 άδειες ανά 1000 κατοίκους στην ελληνική περιφέρεια και 2,5 άδειες ανά 1.000 κατοίκους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αυτή η μέθοδος υπολογισμού ακολουθείται σε όλη την Ευρώπη».

Ο νέος υπουργός στην κορυφή της τουριστικής σαιζόν και πριν ακόμα προλάβει καλά-καλά να αναλάβει καθήκοντα αποφασίζει ότι η απελευθέρωση θα είναι πλήρης και δεν θα υπάρχει κανένας μηχανισμός ρύθμισης του αριθμού ταξί ανά πληθυσμό, μάλιστα δηλώνει ότι όποιος θέλει μπορεί να υποβάλει αίτηση για να πάρει άδεια ταξί, χωρίς καν να έχει βγει το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για τα δικαιολογητικά και τις προϋποθέσεις της απόκτησης άδειας ταξί.