Ο ΡΩΣΟΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΗ ΕΥΡΩΠΗ

Με εργαλείο την ελληνική χρεοκοπία οδηγεί την ΕΖ σε διεύρυνση του EFSF και σε έκδοση ευρωομολόγων

 

Εδώ και μήνες δεν έχουμε σταματήσει να καταγγέλλουμε τη διακομματική μεθόδευση της χρεοκοπίας της χώρας. Η μεθόδευση αυτή στόχο έχει τη διαιώνιση και το βάθεμα της ζοφερής αυτής κατάστασης, ώστε να χρησιμοποιηθεί σαν όπλο στον κρόταφο της Ευρώπης, με το οποίο αυτό το καθεστώς θέλει να διευκολύνει τη δυναμική είσοδο του ρωσικού και του κινεζικού κρατικοφασιστικού μονοπωλίου στην καρδιά της Ευρώπης, που είναι η Ευρωζώνη. Αν ο εκβιασμός πετύχει, τότε η ενωμένη Ευρώπη θα εξαρτηθεί όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πολιτικά από τις χώρες του ανερχόμενου ρωσοκινεζικού νεοχιτλερικού άξονα. Τα τελευταία γεγονότα επιβεβαιώνουν με πανηγυρικό -αν και εξίσου τραγικό- τρόπο αυτές μας τις εκτιμήσεις.

BRICS: το διεθνές όχημα της οικονομικής διπλωματίας της Ρωσίας

Έτσι ξαφνικά οι χώρες του BRIC κινούνται προς το να πάρουν μέτρα «βοήθειας» προς την πληττόμενη από την ελληνική χρεοκοπία ΕΕ. Σαν σύνολο οι ΒRIC βρίσκονται πολιτικά κάτω από την ηγεμονία του άξονα Ρωσίας-Κίνας, ιδιαίτερα της Ρωσίας (BRIC είναι τα αρχικά των χωρών Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας και Κίνας). Η Ρωσία ελέγχει απ’ αυτό το σύνολο μόνο την κυβέρνηση της Βραζιλίας μέσω της συμμορίας του Λούλα. Η Ινδία είναι χοντρικά ανεξάρτητη χώρα και έχει στρατηγικές αντιθέσεις με την Κίνα, ιδιαίτερα τώρα τελευταία που αυτή δηλώνει τις αρπακτικές της διαθέσεις στο δυτικό Ειρηνικό, όμως έχει άριστες σχέσεις με την ψευτο-ισορροπίστρια Ρωσία ακριβώς στην αυταπάτη της ότι αυτή είναι ένα αντίβαρο και απέναντι στην Κίνα και απέναντι στο ακόμα πιο εχθρικό της Πακιστάν. Για να κάνει, ωστόσο, πιο ισχυρό τον εαυτό της, αλλά και τον άξονα μέσα στο BRIC, η Ρωσία έχωσε μέσα τελευταία και την υποτακτική της κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής (South Africa) οπότε το BRIC έγινε ξαφνικά BRICS. Βέβαια, ο παράγοντας που αναλαμβάνει να κινήσει επίσημα τις BRICS και συνήθως τις εκπροσωπεί προς τα έξω δεν είναι η κακόφημη ρώσικη υπερδύναμη, αλλά η Βραζιλία, που εμφανίζεται σαν φιλοδυτική (αλά Ελλάδα), και σαν τέτοια  γίνεται ο τέλειος ενδιάμεσος ανάμεσα στην Κίνα και στην Ινδία. Το βραζιλιάνικο, ή μάλλον το ρώσικο διπλωματικό παιχνίδι με τις BRICS το παίζει ο βραζιλιάνος υπουργός οικονομίας Γκουίντο Μαντέγκα.

Όπως έγραψε η έγκριτη εφημερίδα El Pais στις14/9, ο Μαντέγκα ανακοίνωσε ότι «την ερχόμενη βδομάδα, στις 23 και 24 του μήνα, θα γίνει στην Ουάσιγκτον μία συνάντηση των BRIC, που θα τελεστεί παράλληλα με μία σύνοδο του Παγκόσμιου Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και στην οποία οι τέσσερις χώρες θα μελετήσουν τη βοήθειά τους προς την Ευρώπη. Πηγές της ρωσικής κυβέρνησης, απ’ την πλευρά τους, δήλωσε το Γαλλικό Πρακτορείο, θα εξετάσουν τα πιθανά αιτήματα για βοήθεια κατά περίπτωση, αν και δεν εξετάζεται κάποια κοινή πρωτοβουλία εκ μέρους των BRIC... Ο Μαντέγκα, που θα επισκεφτεί την Ουάσιγκτον την ερχόμενη Δευτέρα, δε θέλησε να προσδιορίσει τι τύπου βοήθεια θα προσφέρει τόσο η Βραζιλία όσο και η Ρωσία, η Ινδία και η Κίνα, πιθανά για να μην προκαταλάβει αποφάσεις που μπορούν να παρθούν από την ομάδα συλλογικά, όπως επεσήμανε σ’ αυτή την εφημερίδα σύμβουλος του υπουργείου Οικονομικών. Παρόλα αυτά, η οικονομική εφημερίδα “Αξία” προσδοκά ότι μία από τις προσφορές που θα κάνει η Βραζιλία θα είναι να αυξήσει το μερίδιο των διεθνών αποθεματικών των χωρών του BRIC που ασκείται σε ονομαστικούς τίτλους σε ευρώ».

Ο «από μηχανής θεός» που λέγεται Κίνα ζητάει ανταλλάγματα

Εξαιρετικά κρίσιμος θα είναι ο ρόλος που θα παίξει εδώ ο κινεζικός χρηματοδοτικός γίγαντας. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι BRIC έχουν όλες μαζί ένα χρηματοπιστωτικό πλεόνασμα της τάξης των 4 τρις ευρώ, δηλαδή όσο είναι το χρέος της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας μαζί! Από αυτά τα 3,2 τρις είναι το κινεζικό πλεόνασμα, γι’ αυτό και εκείνη για διαφορετικούς λόγους με την Ινδία θέλει να παίζει και με τους BRICS, αλλά και ανεξάρτητα απέναντι στην ΕΕ. Όπως γράφει το ίδιο φύλλο της ισπανικής εφημερίδας:

«Η Κίνα, που κερδίζει χρόνο επιδιώκοντας να διαφοροποιήσει τις άφθονες επενδύσεις της σε ξένο νόμισμα, έχει διατηρήσει συνομιλίες με ευρωπαϊκές χώρες που πλήττονται από τη χρεοκοπία και ψάχνουν βοήθεια, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Η τελευταία κίνηση σ’ αυτή την κατεύθυνση ήταν η συνεδρίαση, την περασμένη βδομάδα στη Ρώμη, του υπουργού Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι με τον Λόου Τζιβέι, πρόεδρο του κυρίαρχου ταμείου China InvestmentCorp (CIC), και άλλους κινέζους αξιωματούχους σε μια προσπάθεια να πειστεί το Πεκίνο να αγοράσει ομόλογα χρέους και να επενδύσει στις μεγάλες της επιχειρήσεις. Η συνεδρίαση ξαναέβαλε στο τραπέζι την αυξανόμενη και σιωπηλή προώθηση της ασιατικής χώρας στην Ευρώπη. Η συνάντηση, που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες Financial Times και Wall Street Journal, επιβεβαιώθηκε χτες από την ιταλική κυβέρνηση, που, ωστόσο, απέφυγε να δώσει περισσότερες πληροφορίες, όπως ούτε το Πεκίνο τις έδωσε. “Η Ευρώπη θα εξακολουθήσει να είναι μία από τις κυριότερες κινεζικές επενδυτικές αγορές. Επιπλέον, θα επεκτείνουμε την οικονομική και χρηματοπιστωτική συνεργασία και τη συνεργασία στις επενδύσεις με τις ευρωπαϊκές χώρες κάνοντας μέτωπο μπροστά στην χρηματοπιστωτική κρίση”, διαβεβαίωσε ο Τζιανγκ Γιου, εκπρόσωπος των Εξωτερικών. Ο Τζιανγκ δήλωσε ότι το Πεκίνο ελπίζει τα μέλη της ευρωζώνης να πάρουν “αποτελεσματικά μέτρα για να εγγυηθούν την ασφάλεια των κινεζικών επενδύσεων”».

Είναι έκδηλη εδώ η αγωνιώδης προσπάθεια των ευρωπαίων μονοπωλιστών να πουλήσουν με κάθε τρόπο τα υποβαθμισμένα τους ομόλογα στους κινέζους σοσιαλιμπεριαλιστές, δηλ. να εξαρτήσουν την οικονομία τους από αυτούς. Αυτό ήρθε σαν αποτέλεσμα του πανικού στις διεθνείς αγορές, που τον προκαλούν εδώ και δυο χρόνια οι σαμποταριστικές και εμπρηστικές συμπεριφορές του ελληνικού διακομματικού συστήματος. Τελευταία τέτοιες συμπεριφορές ήταν η υπογραφή χωριστής συμφωνίας με τους Φιλανδούς, το προβοκάρισμα του Βενιζέλου, που επί μήνες δεν πήρε κανένα μέτρο απ’ όσα πρόβλεπε το μεσοπρόθεσμο και έκανε μετά και το σκληρό στην Τρόικα, για να τη διευκολύνει να φύγει, ώστε να γίνει θρίλερ η ενεργοποίηση της 6ης δόσης. Επίσης, νέο διεθνές μπουρλότο έβαλαν και τα σενάρια που πάλι τροφοδότησε ο Βενιζέλος μιλώντας με τρόπο στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ υπέρ της ανοιχτής κήρυξης χρεοκοπίας το Δεκέμβρη εντός του ευρώ. Τώρα, λοιπόν, όλο και περισσότερο η παρακμασμένη και πανικόβλητη  μονοπωλιακή Ευρώπη αρχίζει να βλέπει στα ανατολικά αρπαχτικά έναν «από μηχανής θεό».

Όμως οι ρώσοι και οι κινέζοι σοσιαλιμπεριαλιστές, που μέσω των πρακτόρων τους στην Ελλάδα και της κατάλληλα διογκωμένης από τους τελευταίους κρίσης χρέους μεθόδευαν την επέλασή τους στην Ευρώπη, αρχίζουν τώρα να δείχνουν ότι τα κίνητρά τους δεν είναι καθόλου αγνά. Αμέσως μετά την ανακοίνωση του Μαντέγκα για τη σύγκληση των BRICS στο περιθώριο του G20 (σύγκληση που έγινε τελικά στις 22 του Σεπτέμβρη), βγήκε ο υποτιθέμενος φιλοδυτικός μεταρρυθμιστής πρωθυπουργός της Κίνας Βεν Για Μπάο, ανοίγοντας τις εργασίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταλιάν της Κίνας, και ζήτησε πολιτικές παραχωρήσεις από την ΕΕ προκειμένου να τη δανείσει. Έτσι νωρίς-νωρίς επαληθεύτηκε αυτό που λέμε τόσο καιρό, ότι δηλαδή ο κινέζικος δανεισμός στην ΕΕ, ιδιαίτερα μέσα από τα ευρωομόλογα, θα σημάνει οικονομική και πολιτική εξάρτηση της ΕΕ από την Κίνα ειδικά και τον Άξονα γενικότερα. Σύμφωνα λοιπόν με ανταπόκριση των Φαινάνσιαλ Τάιμς στις 14 Σεπτέμβρη, ο Βεν απαίτησε από την ΕΕ -ενόψει της εκεί επίσημης επίσκεψής του τον Οκτώβρη- να παραχωρήσει στην Κίνα το στάτους της «πλήρους οικονομίας της αγοράς» τώρα αμέσως, δηλαδή 5 χρόνια προτού δοθεί αυτό το στάτους στην Κίνα το 2016. Αν αυτό γίνει από σήμερα κιόλας, καμιά χώρα δε θα έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου γιατί εμποδίζονται από το κράτος οι επενδύσεις της στην Κίνα και ευνοούνται οι κινέζικες, ειδικότερα οι κρατικές επιχειρήσεις, που ανήκουν ουσιαστικά στα στελέχη του ΚΚ Κίνας, ούτε θα μπορούν να διαμαρτύρονται για τους εμπορικούς πολέμους που εξαπολύει η Κίνα υποβαθμίζοντας τεχνητά το νόμισμά της, το γιουάν, καθώς και μια σειρά άλλες παραβιάσεις των κανόνων της Διεθνούς Οργάνωσης Εμπορίου, στην οποία η Κίνα συμμετέχει μεν, αλλά όχι με το ευνοϊκό στάτους της «οικονομίας της αγοράς». Συγκεκριμένα, ο Βεν είπε: «Αν τα έθνη της ΕΕ μπορούν να δείξουν την ειλικρίνειά τους μερικά χρόνια νωρίτερα (σ.σ.: εννοούσε ενωρίτερα από το 2016), αυτό θα αντανακλούσε τη φιλία μας».

Αν αυτός δεν είναι καθαρός εκβιασμός, τότε τι είναι;

Το καλό πάντως είναι ότι κάποιοι δυτικοί αστοί αρχίζουν να βλέπουν τον πολιτικό κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για την ευρωπαϊκή ήπειρο η οικονομική της εξάρτηση από την Κίνα. Το ίδιο φύλλο της El Pais που αναφέραμε στην αρχή αυτού του άρθρου σημείωνε: «Αν για τις χρεοκοπημένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις η Κίνα είναι μία ελκυστική πηγή χρηματοδότησης, για ορισμένους επικριτές αντιπροσωπεύει ένα ζωτικό κίνδυνο μακροπρόθεσμα. Υποπτεύονται ότι οι κινεζικές επενδύσεις, που αποτελούν τμήμα της παγκόσμιας στρατηγικής της κυβέρνησης στην οποία ηγεμονεύουν οι ισχυρές δημόσιες επιχειρήσεις, προορίζονται επιπλέον για να ασκήσουν επιρροή στις χώρες όπου προσγειώνονται».

Οι BRICS δίνουν ιδιοτελή μαθήματα στην ΕΕ

Αυτά λέγονταν πριν από δυο περίπου βδομάδες. Στο μεταξύ πραγματοποιήθηκε στις 22 του μήνα η προγραμματισμένη συνάντηση των  BRICS, που είχαν αρχικά αναγγελθεί χωρίς τη Νότια Αφρική, δηλαδή σαν BRIC. Οι Ρώσοι, προφανώς, χρειάστηκαν αυτή την ενίσχυση, γιατί η Ινδία, ενώ αποδέχτηκε την πρόσκληση, δεν τσίμπησε επί της ουσίας, δηλαδή να είναι οι BRICS αυτοί που θα δανείσουν, δηλαδή θα εκβιάσουν, την ΕΕ. Συγκεκριμένα, μιλώντας στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς της 15ης του Σεπτέμβρη, ένα ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών της Ινδίας ονόματι Γκοπαλάν είπε ότι την ιδέα της δανειοδότησης της ΕΕ από τις BRIC τους την έριξε ξαφνικά ο υπουργός της Βραζιλίας Mαντέγκα λίγες μέρες πριν τη συνεδρίαση των G20 στις 23-24. Σύμφωνα με την εφημερίδα, στόχος αυτής της συνάντησης των BRICS στις 22 ήταν να μιλήσουν οι ΒRICS με μια φωνή μέσα στους G20 την επόμενη μέρα. Όπως όμως αποκάλυψε ο Γκοπαλάν, «η Ινδία θέλει κάθε απόφαση για ενίσχυση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής σταθερότητας να περνάει μέσα από το ΔΝΤ και όχι από μια βοήθεια που θα δώσουν οι BRICS στην Ευρώπη».

Έτσι η συνεδρίαση των BRICS  στις 22 του Σεπτέμβρη δεν μπόρεσε να πάρει απόφαση για την ενίσχυση της ΕΕ, αλλά έβγαλε ένα σημαντικό κοινό ανακοινωθέν που στρέφεται ενάντια στη Δύση, ιδιαίτερα ενάντια στην ΕΕ, και την κατηγορεί ότι αυτή ευθύνεται για την παγκόσμια ύφεση και τις οικονομικές ανισορροπίες, επειδή κάνει δύο κακά πράγματα: 1. Κάνει πολιτική περιορισμού των κρατικών εξόδων, οπότε χτυπάει την ανάπτυξη, που σημαίνει την κατανάλωση των πληθυσμών της, οπότε και τις εξαγωγές στις «αναπτυσσόμενες χώρες» (η σοσιαλιμπεριαλιστική Κίνα παριστάνει πάντα την αναπτυσσόμενη χώρα με το ίδιο πελώριο θράσος με το οποίο παριστάνει το σοσιαλιστικό κράτος). 2. Εκδίδουν χρήμα οι κεντρικές τράπεζες της ΕΕ και των ΗΠΑ για να καλύψουν τα ελλείμματά τους, πράγμα που κάνει πληθωριστικά τα νομίσματά τους, δηλαδή το δολάριο και το ευρώ, οπότε την πληρώνουν τα αποθεματικά των BRICS, που είναι κυρίως σ’ αυτά τα νομίσματα. Δε θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ποια είναι η θεραπεία σ’ αυτά τα δυο κακά, δηλαδή στο να μην τυπώνουν πληθωριστικό νόμισμα οι δυτικές χώρες και στο να μην κάνουν περιοριστική κρατική πολιτική: είναι το να δανείζονται από τις BRICS. Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για το νόημα αυτής της κριτικής, το κοινό ανακοινωθέν δηλώνει ότι «χαιρετίζει τις αποφάσεις που πήραν οι αρχές της Ευρωζώνης να αντιμετωπίσουν τις χρηματιστικές εντάσεις κυρίως με το να κάνουν το EFSF ευλύγιστο». Χαιρετίζουν δηλαδή αυτό που πέτυχαν οι Παπανδρέου-Βενιζέλος στις 21 του Ιούλη (δες σχετικό άρθρο στη Νέα Ανατολή του Ιούλη) για λογαριασμό της Ρωσίας και της Κίνας, δηλαδή να εξαναγκάσουν την ΕΕ να μετατρέψει το EFSF σε ένα κεντρικό ευρωπαϊκό ταμείο δανεισμού που σε λίγο, για να λειτουργήσει πλήρως, θα πρέπει να γίνει πελώριο σε κεφάλαια, που σημαίνει να εξοπλιστεί με κοινά ευρωπαϊκά ομόλογα. Βέβαια, αυτό το ανακοινωθέν μόνο από θρασείς φασίστες θα μπορούσε να βγει, όταν οι δύο μεγαλύτερες πηγές διεθνούς ανισορροπίας σήμερα στον κόσμο είναι το μισοδουλοχτητικό μεροκάματο και οι εμπορικοί νομισματικοί πόλεμοι της Κίνας, από τη μια μεριά, και οι ενεργειακοί πόλεμοι που ανοιχτά ή έμμεσα εξαπολύει η πουτινική Ρωσία, από την άλλη. Και το ανακοινωθέν, αφού τονίζει την ισχύ και τον ευεργετικό για τον κόσμο ρόλο που θα παίξουν οι BRICS, απαιτεί γι’ αυτές μεγαλύτερη εξουσία μέσα στο ΔΝΤ.

Όλα για τη διεύρυνση του EFSF και τα ευρωομόλογα

Σήμερα πάντως αποδεικνύεται ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Μαντέγκα, δηλαδή η Ρωσία, οργάνωσε άρον-άρον τη σύγκληση των ΒRICS στις 22 του Σεπτέμβρη δεν ήταν τόσο για να προλάβουν οι BRICS να προβάλουν κοινή θέση για τη δανειοδότηση της ΕΕ στην επερχόμενη διάσκεψη κορυφής των G20, αλλά γιατί μετά τις παπανδρεο-βενιζελικές προβοκάτσιες με την Τρόικα και το νέο πανικό που αυτές έφεραν δυνάμωναν ραγδαία οι ζυμώσεις μέσα στην ΕΕ για ένα ακόμη πιο διευρυμένο EFSF και για ακόμη πιο μαζικά και αδιαφοροποίητα ευρωομόλογα.  Ήδη η απόφαση των G20 στις 26 του Σεπτέμβρη προετοίμασε το έδαφος δίνοντας στην ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) το πράσινο φως να σώσει με όσα κεφάλαια χρειαζόταν όλες τις παραπαίουσες ευρωπαϊκές τράπεζες, ενώ την προηγούμενη μέρα ο πάντα κινούμενος παράλληλα με τη ρώσικη διπλωματία Όλι Ρεν, ο πιο βασικός κομισάριος σήμερα της ΕΕ, καθώς είναι ο υπεύθυνος για τις οικονομικές υποθέσεις της Ευρώπης, έριχνε τη βόμβα του. Σε συνέντευξή του στη γερμανική Βελτ καλούσε εκ μέρους της Κομισιόν την ΕΕ «να ενισχύσει τα εργαλεία και τα μέσα του EFSF πέρα από αυτά που του δόθηκαν με τη συμφωνία της 21ης του Ιούλη» (Monde, 26 Σεπτέμβρη). Ζήτησε δηλαδή επίσημα αναθεώρηση της συμφωνίας της 21ης του Ιούλη, που από τη πρώτη στιγμή τη χαρακτηρίσαμε εύθραυστη. Για να ενισχύσει τον Όλι Ρεν στη διαμάχη του με τις χώρες που θέλουν μικρό εξωευρωπαϊκό δανεισμό, οπότε και έναν μικρό EFSF, οπότε όχι ευρωομόλογα (δηλαδή με την άγρια ταλαντευόμενη Γερμανία, την Ολλανδία, που αποδοκίμασε αυθημερόν τη θέση του Ρεν, τη Φιλανδία και την Αυστρία), βγήκε από το σκοτάδι το ίδιο το τέρας. Με το στόμα του υπουργού Οικονομικών Κουντρίν η Ρωσία ανακοίνωσε, το πρωί της μέρας που δημοσιεύτηκε η συνέντευξη Όλι Ρεν, ότι είναι «έτοιμη να αγοράσει ομόλογα του EFSF, καθώς και να παραχωρήσει στο ΔΝΤ πρόσθετα μέσα (δηλαδή δανειακά κεφάλαια) για να στηρίξει τις χώρες της Ζώνης του Ευρώ. Ο Κουντρίν δήλωσε ότι η τοποθέτηση του ρώσικου χρήματος ήταν πολύ πλεονεκτική γι’ αυτές (σ.σ.: τις δανειζόμενες χώρες) (Μonde, 26/9).

Ίσως οι αναγνώστες με καλή μνήμη θυμούνται ποιος είναι ο Κουντρίν. Είναι ο άνθρωπος που κιόλας πριν ενάμιση χρόνο, δηλαδή σε χρόνο εντελώς ανύποπτο, πρόβλεπε ότι η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε ήπια χρεοκοπία. Εμείς τότε τον πήραμε στα σοβαρά όχι γιατί ο κάθε Κουντρίν είναι προφήτης, αλλά γιατί η υπερδύναμη που εκπροσωπεί, η πιο ισχυρή διπλωματικά και πιο προβοκατόρικη στην ιστορία, συχνά «προβλέπει» αυτό που σχεδιάζει. Το ότι αυτό που σχεδιάζει είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί οφείλεται στον υπερσυγκεντρωμένο οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά μονοπωλιακό καπιταλισμό της, που της επιτρέπει να δρα συνωμοτικά όσο κανείς άλλος ιμπεριαλισμός και να εισοδίζει χοντρά με μια σειρά φιλικά της στελέχη στην πλαδαρή, ασπόνδυλη, οικονομίστικη και γι’ αυτό υφεσιακή ΕΕ, αλλά και στις ΗΠΑ, ενώ στην ίδια την Ελλάδα, που χρεοκοπεί ό,τι ώρα θέλει, έχει σαν τσιράκια της τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Οικονομικών και όλους τους ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Μια τέτοια υπερδύναμη μπορεί να πετύχει  όλες τις παραλλαγές μιας χρεοκοπίας και άλλες που δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί χωρίς οι βασικοί πρωταγωνιστές της τύπου Παπανδρέου-Βενιζέλου κτλ., διαπιστωμένοι ψεύτες, πανεθνικά χρεοκοπημένοι και διεθνώς αναξιόπιστοι να παθαίνουν τίποτα ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό, όπου μπαινοβγαίνουν με θράσος σαν πρωταγωνιστές και σαν ζητιάνοι ταυτόχρονα στο κάθε φορά μεγάλο πολιτικό ραντεβού που στήνουν τα αφεντικά τους. Να πώς συμβαίνει, την ώρα όπου όλα γίνονται σχεδόν την ίδια στιγμή -συνεδρίαση ΔΝΤ, συνεδρίαση Παγκόσμιας Τράπεζας, συνεδρίαση G20, συνεδρίαση BRICS, ανακοίνωση Ομπάμα υπέρ μεγάλου EFSF, τρομακτικής σημασίας δήλωση Σόιμπλε υπέρ της αναθεώρησης της συμφωνίας της 21ης Ιούλη, ανακοίνωση Όλι Ρεν υπέρ διεύρυνσης του EFSF και ευρωομολόγων-, να είναι εκεί στη μέση όλων αυτών ο αρχιμπαταχτσής Βενιζέλος, στομφώδης και ανέπαφος, την ώρα που αυτοί τους οποίους παίρνει στο λαιμό του θα θέλανε να του ρίξουν μια ροχάλα. Μόνο μια υπερδύναμη μπορεί να οργανώνει υπέρ της τέτοια ανήμπορα μίση.