ΤΟ ΜΠΑΣΙΜΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΑ ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Οι ορμητικές αλλαγές στις σχέσεις της Τουρκίας- Ισραήλ (από φιλικές σε εχθρικές) και Κύπρου-Ισραήλ (από ουδέτερες προς εχθρικές σε φιλικές) ήρθαν σαν αποτέλεσμα της διαδικασίας ανόδου της ρωσικής επιρροής στη Μέση Ανατολή. Πρόκειται για μια πολύχρονη πορεία κατά την οποία η πανίσχυρη διπλωματικά και στρατιωτικά υπερδύναμη κατάφερε αρχικά να κερδίσει την ηγεσία του κυπριακού κράτους, μέσω του πράκτορά της Χριστόφια, ενώ μέσω του φιλικού της Ερντογάν κατάφερε να παρασύρει την Τουρκία στο αντιδυτικό στρατόπεδο του πολέμου και του φασισμού, φροντίζοντας ταυτόχρονα να απομονώσει το Ισραήλ από όλους τους τριτοκοσμικούς και αρκετά φιλοδυτικούς συμμάχους του στην περιοχή.
Αυτό το στρίμωγμα λοιπόν, και ειδικότερα η τουρκική προκλητικότητα απέναντι στο πρώην σύμμαχο της Ισραήλ, ανάγκασε την ισραηλινή πολιτική ηγεσία να καταφύγει στη συμμαχία με την Κύπρο και την Ελλάδα, που όμως ανήκουν από καιρό στον άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν. Στα πλαίσια αυτής της συμμαχίας, η Κύπρος έδωσε άδεια εκμετάλλευσης μέρους των υδρογονανθράκων που βρίσκονται εντός της αποκλειστικής οικονομικής της ζώνης (ΑΟΖ) στην αμερικανική
Noble Energy, η οποία δραστηριοποιείται μαζί με την ισραηλινή Delek (που κατέχει το 3% του μετοχικού της κεφαλαίου) στην περιοχή της ισραηλινής ΑΟΖ.Η κυπριακή κυβέρνηση εξουσιοδότησε την αμερικανική εταιρεία να τρυπήσει με γεωτρύπανο το θαλάσσιο οικόπεδο 12 (με έξοδα της εταιρίας) προκειμένου να διερευνηθεί το βάθος, η ποιότητα του φυσικού αερίου και να αντληθεί αυτό στην επιφάνεια. Κι ενώ ετοιμαζόταν να ξεκινήσει η γεώτρηση, ξαφνικά η τουρκική κυβέρνηση ανέβασε τους τόνους κάνοντας λόγο για παράνομες αξιώσεις των Κυπρίων σε μια περιοχή που είναι στον αντίποδα της κατεχόμενης από την ίδια βόρειας Κύπρου και απειλώντας την Κύπρο και το Ισραήλ ακόμα και με θερμό επεισόδιο. Γι αυτό στα ίδια νερά εξαπέλυσε για έρευνα το ερευνητικό σκάφος «Πίρι Ρέις» συνοδευόμενο από πολεμικά πλοία. Προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα, οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και οι Ισραηλινοί ενέτειναν τη ναυτική τους παρουσία. Το ίδιο έκαναν και οι Ρώσοι (κυπριακή «Καθημερινή» 27/9), που έχουν επίσης εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για τα εν λόγω κοιτάσματα.
Κι ενώ λοιπόν η Τουρκία απειλούσε την Κύπρο, το Ισραήλ και τους υδρογονάνθρακές του αλλά με πανίσχυρη στην περιοχή την αμερικάνικη υπερδύναμη, ο πράκτορας Χριστόφιας άδραξε την ευκαιρία και ζήτησε τη ρωσική βοήθεια για να αντιμετωπίσει τον τουλάχιστον ρωσόφιλο Ερντογάν (για να μην πούμε ρωσόδουλο). Έτσι συμφώνησε με τη Μόσχα για την παροχή δανείου 2,5 δις ευρώ και την είσοδο του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού της Γκαζπρόμ σε δύο από τα 14 προς εκμετάλλευση οικόπεδα (για τα υπόλοιπα θα προκηρύξει διαγωνισμό). Ενδιαφέρον για τα κοιτάσματα της περιοχής έχουν εκδηλώσει επίσης η γαλλική
Total, η νορβηγική Statoil, η βρετανική Shell (με την οποία οι Κύπριοι είχαν παγώσει τις διαπραγματεύσεις για την προμήθεια αερίου) και η Chevron. «Πιο συγκεκριμένα, η Λευκωσία έχοντας την ευχέρεια να επιλέξει σε ποιες εταιρείες θα παραχωρηθούν τα δικαιώματα προσανατολίζεται στο να δοθεί «ισχυρή» προτεραιότητα σε εταιρείες βρετανικών, γαλλικών και κυρίως ρωσικών συμφερόντων», γράφει η κυπριακή εφημερίδα «Καθημερινή» στις 2/10 (η υπογράμμιση δική μας). Ταυτόχρονα επισπεύδεται ο δεύτερος γύρος αδειοδοτήσεων μέχρι το τέλους του χρόνου. «Η διαδικασία αδειοδότησης μπορεί να γίνει είτε με διαγωνισμό είτε με κατ’ ευθείαν διαπραγμάτευση. Και με τους δύο τρόπους η Λευκωσία έχει την ευχέρεια να αδειοδοτήσει εταιρείες, οι οποίες δεν έχουν κάνει απαραίτητα την πλέον συμφέρουσα «αριθμητικά» προσφορά», επικαλούμενη π.χ. λόγους «εθνικού συμφέροντος και προστασίας».Μ’ αυτό τον τρόπο, δηλαδή χάρη στην προβοκατόρικη κίνηση Ερντογάν που τη χρησιμοποίησε ο Χριστόφιας για να καλέσει τη Ρωσία να μπει φραγμός ...στον φίλο της Ερντογάν, οι ρώσοι χίτλερ μπήκαν ξαφνικά απ’ το παράθυρο για να ελέγξουν ακόμα μία ενεργειακή πηγή για την Ευρώπη, εντείνοντας έτσι την περικύκλωσή της. Αποδεικνύεται με αυτόν τον τρόπο, πόσο άσχετη με τη Δύση είναι η τελευταία επίθεση «φιλίας» που εξαπόλυσαν οι έλληνες πράκτορες του Κρεμλίνου απέναντι στο Ισραήλ, και πόσο αυτή η διπροσωπία ευνοεί τα ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή. Πραγματικά αν ο Παπανδρέου και ο Χριστόφιας δεν τα είχαν φτιάξει με το Ισραήλ δεν θα μπορούσε η Ρωσία να βάλει χέρι σαν συμπαραγωγός στα πετρέλαια νότια της Κύπρου και δυτικά του Ισραήλ. Για την ακρίβεια η Ρωσία ιδιαίτερα μετά τον αραβικό χειμώνα είναι η αφάνταστα πιο ισχυρή διπλωματικά στην περιοχή από τις δύο υπερδυνάμεις. Έχει άριστες σχέσεις με την Τουρκία, με το Ισραήλ ιδιαίτερα μέσω Λίμπερμαν, με τη Φατάχ μέσω του πράκτορά της Αμπάς, με τη Χαμάς από πάνω ως κάτω, με το Λίβανο, με τη Χεζμπολάχ, με το Ιράν, με το Κατάρ, με την Αίγυπτο ακόμα και με τη Σαουδική Αραβία. Είναι ο απαραίτητος φίλος και ο απαραίτητος ενδιάμεσος όλης της περιοχής. Ο απόλυτος πυροσβέστης- εμπρηστής στον οποίο όλοι έχουν δώσει τα κλειδιά του σπιτιού τους. Και τα έχουν δώσει γιατί στα παλιά τους τα παπούτσια που το ψυχρό αυτό πουτινικό τέρας έσφαξε την Τσετσενία, διαμέλισε τη Γεωργία, και σκοτώνει όσους μέσα στη Ρωσία αμφισβητούν την κυριαρχία του.