Όλα δείχνουν ότι ο Παπανδρέου συνέχισε με νέα μορφή την πραξικοπηματική κίνηση που πυροδότησαν στις 28 του Οκτώβρη από κοινού οι νεο-μελανοχίτωνες τραμπούκοι των ψευτοΚΚΕ-ΣΥΝ μαζί με τους κλασσικούς ναζί και φασίστες κάθε είδους. Όλοι αυτοί με το να σταματήσουν την κεντρική στρατιωτική παρέλαση και να μισοδιαλύσουν όλες τις άλλες ενώ αφήνανε αδιατάρακτη μόνο μία, εκείνη στην Αλεξανδρούπολη όπου παρήλασε το άγημα του ρώσικου στρατού, του αφεντικού τους δηλαδή, θέλησαν να παραλύσουν με τη βία τις εχθρικές τους πολιτικές φράξιες μέσα στο κράτος και να καθιερωθούν σαν ηγεμόνες του. Αποδεικνύεται τώρα ότι εκτός από αυτό τον εσωτερικό στόχο και μάλιστα πολύ περισσότερο από αυτόν, οι πραξικοπηματιστές όπως πάντα τελευταία, είχαν έναν διεθνή στόχο: Ήθελαν να βάλουν σε πολιτική αμφισβήτηση την αποδοχή από την Ελλάδα της συμφωνίας της Ευρωζώνης στις 26 του Οκτώβρη για να δώσουν στον Παπανδρέου το άλλοθι για να βάλει εκείνος και σε κυβερνητική αμφισβήτηση τη συμφωνία που πριν λίγα 24ωρα είχε υπογράψει με την ΕΕ αφού προηγούμενα είχε ρίξει σε ατέλειωτα ξενύχτια όλους τους πρωθυπουργούς και τους τραπεζίτες της. Μόνο δηλαδή επειδή σύσσωμη η αντιπολίτευση χαιρέτησε σαν «λαϊκή έκρηξη οργής» την πραξικοπηματική 28 Οκτώβρη και μόνο επειδή η τελευταία κατηγορούσε τον Παπανδρέου ακόμα και τον ως τώρα σεβαστό « πατριώτη» Παπούλια για εθνοπροδότες στην υπηρεσία της Γερμανίας θα μπορούσε ένας πρωθυπουργός να έχει κάποια δικαιολογία για να αναιρέσει τις αποφάσεις που ο ίδιος υπέγραψε. Μόνο επίσης με μια τέτοια πισώπλατη μαχαιριά του Παπανδρέου στην ΕΕ όλοι οι άλλοι που θα μπορούσαν να έρθουν στην εξουσία αντί γι αυτόν με εκλογές η με προσωρινές οικουμενικές κυβερνήσεις και βασικά ο Σαμαράς, θα μπορούν να εμφανίζονταν από δω και μπρος σαν κάπως φιλοευρωπαίοι δηλαδή να συνεχίσουν να κρατάνε την Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη και έτσι να διχάζουν και να διαλύουν την τελευταία.

Προηγούμενα ο Παπανδρέου με το σαμποταζ του, που δυνάμωσε το ελληνικό χρέος και την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, πέτυχε να δυναμώσει το EFSF από τα 440 δις Ευρώ στα 1000 δις Ευρώ περίπου για να σώσει αυτό άμα χρειαστεί την λόγω πιστωτικής επιδημίας με πολύ αυξημένα επιτόκια δανεισμού Ιταλία (6%), αλλά να σώσει και τις τράπεζες που θα χρεωκοπούσαν με το κούρεμα του 50%. Όλο τον καιρό που γίνονταν οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη Μέρκελ και στο Σαρκοζύ η Κίνα τους έλεγε ότι προτίθεται να βάλει πολλά λεφτά στο EFSF για να τους ενθαρρύνει να το φουσκώσουν. Ο Σαρκοζύ αυτό το ήθελε γιατί δεν μπορούσε εύκολα σαν γαλλικό κράτος να καλύψει χωρίς εξωτερικό δανεισμό την υπερέκθεση των γαλλικών τραπεζών στο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, δηλαδή χωρίς να χάσει τις εκλογές. Όμως η Γερμανία που έχει μεγάλα συναλλαγματικά αποθέματα, ισχυρότερη οικονομία και μικρότερη έκθεση στα ελληνικά ομόλογα αντιστεκόταν. Βέβαια όσο η Ελλάδα αυτοκτονούσε και τα επιτόκια δανεισμού ανέβαιναν λόγω πανικού στην Ιταλία, αυξάνονταν ραγδαία οι κίνδυνοι για το Ευρώ οπότε και για τη Γερμανία. Επίσης το SPD με αρχηγό τον ρωσόφιλο Στάινμαγερ έσπρωχνε τη Μέρκελ να δεχτεί δυνάμωμα του EFSF. Αυτή τελικά υπέκυψε γιατί αν έπαιρνε τα λεφτά από τους γερμανούς φορολογούμενους θα έπεφτε στις επερχόμενες εκλογές. Μόλις η συμφωνία Μέρκελ-Σαρκοζύ πάνω σε αυτό το σημείο έκλεισε υπογράφτηκε και η συμφωνία κορυφής της ΕΖ στις 26 Οκτώβρη. Αλλά μόλις έκλεισε η συμφωνία, η Κίνα που στην αρχή είχε βάλει ανοιχτά κάποιους περιορισμένους πολιτικούς όρους, (βασικά να θεωρείται κράτος ανοιχτής αγοράς και να μην την καταγγέλλουν στον ΠΟΕ, τον παγκόσμιο οργανισμού εμπορίου) άρχισε με διαρροές να βάζει και άλλους πιο σκληρούς όρους όπως την άρση της απαγόρευσης εισαγωγής όπλων από την ΕΕ λόγω της διάθεσής της να θέλει να εισβάλει στην Ταϊβάν. Μόλις η Κίνα άρχισε αυτούς τους εκβιασμούς, και στην Γερμανία και σε άλλες χώρες, εκδηλώθηκε, ιδιαίτερα από το σοσιαλιστικό κόμμα της Γαλλίας μια θυελλώδης αντίσταση στην Κίνα. Πολλοί έγκυροι κοινοτικοί παράγοντες όπως ο Ντελόρ είπαν ότι η Ευρώπη και μπορεί και πρέπει να λύσει μόνη της το πρόβλημα του χρέους της. Ακόμα και ο Σαρκοζύ, που έχει γίνει εντελώς γλοιώδης με τη Ρωσία και την Κίνα που κάνουν νεοαποικιακά δωράκια στο γαλλικό μονοπώλιο (αγορά γαλλικών ελικοπτεροφόρων από τη Ρωσία, παράδοση από Ρωσία-Κίνα στη Γαλλία ενός μεγάλου μέρους εξουσίας στην Ακτή του Ελεφαντοστού, ισχυρή θέση στη Λιβύη σαν αντάλλαγμα για την εξόντωση του Καντάφι, αγορές αεροπλάνων, πυρηνικών εργοστασίων και γρήγορων τρένων στην Κίνα), αναγκάστηκε να δηλώσει μετά από αυτές τις αντιδράσεις ότι η ΕΖ δεν θα υποκύψει σε πολιτικούς όρους της Κίνας για να δανειστεί από αυτήν .

Εδώ λοιπόν έρχεται αρχικά το χτύπημα του Παπανδρέου στην ΕΖ με το δημοψήφισμα που εκτός από τη ζημιά είναι και χωρίς νόημα γιατί ακόμα το ερώτημα του δημοψηφίσματος δεν μπορεί να τεθεί αφού δεν υπάρχει η τελική συμφωνία. Πάνω εκεί έρχεται και το αίτημα για εκλογές τώρα δα του Σαμαρά που περιέχει κάποιους κινδύνους ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας. Αμέσως μετά σαν τρίτη λύση έρχεται η πρόταση «σύνθεσης» της ισχυρής στο ΠΑΣΟΚ, από τότε που υποστήριξε ανοιχτά το ρώσικο προσανατολισμό για την Ελλάδα, Β. Παπανδρέου, που ζήτησε προσωρινή οικουμενική κυβέρνηση που θα δεχτεί τη γενική συμφωνία της 26 Οκτώβρη και μετά θα γίνουν εκλογές. Αυτή φαίνεται να είναι η καλύτερη για τη Ρωσία λύση γιατί εξασφαλίζει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη οπότε και στις επερχόμενες πια διαπραγματεύσεις για τη διάσωση πια της ΕΕ και όχι απλά της Ελλάδας.

Γενικά εδώ το καθεστώς δεν μας βάζει πραγματικά πολιτικά διλήμματα γιατί έχουμε καλυμμένη δικτατορία ενός μόνου κόμματος, του ρώσικου, που απλά έχει 5-6 κεφάλια. Η πολιτική πάλη στη χώρα μας δεν δίνεται ανάμεσα στα κόμματα αλλά μέσα σε κάθε κόμμα ξεχωριστά όπου ασφαλώς οι φιλορώσοι δεν κυριαρχούν. Αυτή τη στιγμή με ή χωρίς εκλογές, με η χωρίς δημοψήφισμα οι πολυπρόσωποι διακομματικοί παλιάνθρωποι μπορούν να κουμαντάρουν τα πράγματα σε γενικές γραμμές κατά το συμφέρον τους. Το ζήτημα είναι να δημιουργηθεί ένα δυνατό λαϊκό ρεύμα, να αποκαλύψει και να πολεμήσει αποτελεσματικά όλη αυτή τη σαπίλα και να δώσει ώθηση στο λαό να στηριχθεί στις δυνάμεις του. Με τη γραμμή του μίνιμουμ δημοκρατικού και αντιρώσικου πατριωτικού μετώπου θέλουμε ένα πράγμα: μια δυνατή ΟΑΚΚΕ έναν καταλύτη εξελίξεων, μια αλήθεια που να έχει δυνατή φωνή. Όλα τα άλλα είναι ψευτοδιλήμματα ή εντελώς δευτερεύοντα διλήμματα.