Αυτό που κάνει η ΠΟΕ-ΟΤΑ να βασανίζει το λαό και να απειλεί την υγεία του για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά της δεν είναι απεργία αλλά σοσιαλφασιστική βία που ασκεί στο λαό και όχι στην εργοδοσία. Το προβοκατόρικο αίτημα του ψευτοΚΚΕ, 1400 ευρώ ελάχιστο μισθό, που έχει υιοθετήσει η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ μέσα στη χρεοκοπία, σε σύγκρουση με όλους τους εργαζόμενους, αποδεικνύει το βρώμικο και προβοκατόρικο για τους ίδιους τους εργαζόμενους και τους δημότες χαρακτήρα αυτής της ηγεσίας που είναι αναπόσπαστο κομμάτι του κρατικοφασιστικού συνδικαλισμού. Με το να απαιτεί η ΠΟΕ-ΟΤΑ 1400 ευρώ μισθό σημαίνει ότι απαιτεί αύξηση των δημοτικών τελών, δηλαδή να πληρώνουν κι άλλα οι τσακισμένοι από το παραγωγικό σαμποτάζ δημότες. Με την ίδια λογική επιβάλλει στους δημότες με τη βία να μένουν τα σκουπίδια έξω από την πόρτα τους για να τους πνίξει η βρώμα και η αρρώστια χωρίς να μπορούν να αντισταθούν.

Οι σοσιαλφασιστικές απεργίες, επίσης δεν είναι πραγματικές εργατικές απεργίες γιατί την απόφαση για απεργία την παίρνουν οι ηγεσίες και ποτέ ή σπάνια οι εργαζόμενοι στις συνελεύσεις τους. Μια πραγματική απεργία είναι αυτή που αποφασίζεται με μυστική ψηφοφορία σε συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων κατ αρχήν σωματείων ενός κλάδου και μιας επιχείρησης και όχι σε μια μάζωξη μόνιμα εξουσιοδοτημένων στελεχών. Σε όλες τις απεργίες των τελευταίων χρόνων έχουμε όχι μόνο αποκλεισμούς του ευρύτερου πληθυσμού αλλά και των ίδιων των εργατών από τους παρακρατικούς σοσιαλφασιστικούς στρατούς που δεν έχουν συχνά μέσα τους ούτε για πρόσχημα πραγματικούς εργάτες και υπαλλήλους απεργούς. Όταν το ΠΑΜΕ μαζί με τους φοιτητές του ψευτοΚΚΕ καταλαμβάνει τους καταπέλτες και εμποδίζει τα πλοία να φύγουν δεν έχει σκοπό να πιέσει τον συγκεκριμένο ιδιοκτήτη του κάθε πλοίου για μισθολογικά αιτήματα αλλά να απαγορεύσει στο λαό να ταξιδέψει και να απαγορεύσει κάθε μεταφορά εμπορευμάτων από κάθε άλλο πλοίο. Αυτό για να πετύχει αυτός ο σοσιαλφασισμός κάποιες παραχωρήσεις από την κυβέρνηση ώστε να καθιερωθεί σαν ένα είδος κρατικού προσωπάρχη των ναυτεργατών που έτσι ευνουχίζονται ταξικά και μετατρέπονται σε ένα είδος εξαρτημένων από τους προστάτες τους, δημοσίους υπαλλήλους, που απλά τους πληρώνουν οι πλοιοκτήτες. Γι αυτό δεν κάνουν γενικές συνελεύσεις και τελικά φαίνονται πως απεργούν χωρίς να απεργούν. Το ίδιο κάνανε φέτος οι ταξιτζήδες που είχαν πολύ δίκιο στον πραγματικό απεργιακό αγώνα τους αλλά προβοκαρίστηκαν και από την κνιτοφασιστική ηγεσία τους και από τον ελεεινό Ραγκούση και παράλληλα με την απεργία τους κάνανε και ομηρεία σε βάρος των τουριστών και των εργαζόμενων στον τουρισμό, ιδιαίτερα στην κρουαζιέρα. Το ίδιο ο σοσιαλφασιστικός στρατός του ΠΑΜΕ κάνει «απεργία», σαν παράδειγμα, σε μια βιομηχανία γάλακτος, όπου κάνει αποκλεισμό απ έξω στο εργοστάσιο για να τιμωρήσει τον συγκεκριμένο «ανυπάκουο» καπιταλιστή χωρίς οι ίδιοι οι εργάτες να κάνουν απεργία. Στην περίπτωση των σκουπιδιών γίνεται το ίδιο με ακόμα πιο σκανδαλώδη τρόπο. Εδώ όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι των ΠΟΕ-ΟΤΑ, εκτός των εργαζόμενων στην καθαριότητα, δουλεύουν στους δήμους – με τον γνωστό καχεκτικό τρόπο- και εισπράττουν τους μισθούς τους, ενώ ειδικά τώρα που απειλούνται πραγματικά με απολύσεις θα είχαν και δίκιο και κάθε δικαίωμα να απεργούν σε όλες τις υπηρεσίες των δήμων τους. Όμως δεν το κάνουν και ευνουχίζονται συνδικαλιστικά και εκτίθενται στο λαό σαν εκβιαστές του. Γιατί για λογαριασμό τους «απεργούν» μόνο οι εργαζόμενοι αποκομιδής των σκουπιδιών που όμως συνήθως βρίσκουν έναν τρόπο να «απεργούν» και ταυτόχρονα να πληρώνονται με το να κάνουν κατάληψη στις χωματερές μόνο οι διάφοροι ΠΑΜΕίτες, ουσιαστικά και για πολλές μέρες με πλήρη κυβερνητική στήριξη. Τελευταία η κυβέρνηση απλά υποχρεώθηκε να στείλει τα ΜΑΤ να καταλάβουν τις χωματερές για να δείξει ότι σκέφτεται την υγεία των πολιτών. Οι συνδικαλιστές των ΠΟΕ-ΟΤΑ την διευκόλυναν παραδίνοντας αμαχητί τις χωματερές, αλλά είχαν έτοιμη μια άλλη εναλλακτική που αποκάλυπτε τον εκβιαστικό και το μη απεργιακό χαρακτήρα της κινητοποίησής τους: Εμποδίσανε την ίδια την αποκομιδή των σκουπιδιών και όχι τα μέσα παραγωγής, δηλαδή της αποκομιδής, όπως κάνανε συνήθως. Δηλαδή άρχισαν να προστατεύουν τα σκουπίδια σαν δικές τους ιδιόκτητες εστίες μικροβίων που τους εξασφαλίζουν την ομηρεία του πληθυσμού και έτσι οι παρακρατικοί τραμπούκοι τους άρχισαν να δέρνουν το πλήρωμα των ιδιωτικών φορτηγών -και κάψανε και ένα από- αυτά σαν «απεργοσπαστικό». Θα μπορούσαν να μπαίνουν στα σπίτια και να καταστρέφουν τους σκουπιδοφάγους που διατηρούν κάποιοι πολίτες και να τους δέρνουν κιόλας σαν «απεργοσπάστες».