Στο σημείο αυτό έρχεται το PSI. Το PSI ή αλλιώς αναδιάρθρωση ή κούρεμα τους χρέους ήταν στην αρχή ένα ανόητο γιατροσόφι που βρήκε η κυβέρνηση Μέρκελ ψάχνοντας να βρει μια διέξοδο στο άλυτο πρόβλημα διάσωσης της Ελλάδας. Ήταν άλυτο γιατί 1) η κυβέρνηση αυτή δεν μπορούσε να πληρώσει με ζωντανό χρήμα ή και με εγγυήσεις αυτή τη διάσωση γιατί θα έπεφτε αμέσως από τη γερμανική Βουλή, γιατί 2) δεν ήθελε να πληρώσει με ευρωομόλογα για τους στρατηγικούς λόγους που αναφέραμε και 3) γιατί από τις αρχές του 2011 οι BRICS, δηλαδή ο ηγέτης τους η Ρωσία, έκαναν στροφή στο ΔΝΤ και αφού παγίδεψαν την ΕΕ συμμετέχοντας στη διάσωση της Ελλάδας και στο EFSF άρχισαν από τότε να διαμαρτύρονται και να απαιτούν από την ΕΕ να λύσει μόνη της το ελληνικό πρόβλημα δηλαδή να διευρύνει μόνη της το EFSF εκδίδοντας ευρωομόλογα. (Το ξαφνικά εφευρημένο επιχείρημά τους γι αυτήν την στροφή ήταν ότι δεν μπορούν οι άθλιοι της Κίνας να δανείζουν την πλούσια Ευρώπη. Βεβαίως τα δανεικά δεν θα τα έδιναν οι φτωχοί της Κίνας αλλά τα νεοολιγαρχικά υπερπαράσιτα της Κίνας που κατακλέψανε την κινέζικη φτωχολογιά και θέλουν τώρα να φτωχύνουν και να κατακλέψουν και το ευρωπαϊκό προλεταριάτο). Έτσι η Γερμανία έκανε την πρόταση στην ΕΖ να πληρώσουν οι ιδιώτες πιστωτές ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, δηλαδή να το πληρώσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και τα δυτικά hedge funds που είχαν το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών ομολόγων. Το PSI σημαίνει να παραιτηθούν οι ιδιώτες πιστωτές από ένα μεγάλο μέρος από τις απαιτήσεις τους και να πληρωθούν με ένα νέο ομόλογο που θα έχει ονομαστική τιμή πολύ μικρότερη από την αρχική και που θα ξεπληρωθεί μετά από 30 χρόνια. Αυτό το ποσό άρχισε από το 20% της ονομαστικής τιμής των ομολόγων πήγε στο 50% της ονομαστικής αξίας και τώρα ενώ η ονομαστική αξία είναι ακόμα στο 50% στην πραγματική αξία έχει φτάσει στο 70% γιατί διαπραγματεύεται πολύ χαμηλά το επιτόκιο που θα πληρώσει η Ελλάδα ως την αποπληρωμή του 50% σε 30 χρόνια.

Την πρόταση αυτή της Γερμανίας την αγκάλιασαν αμέσως όλοι οι εχθροί της ΕΕ και πρώτο και καλύτερο το νέο ΔΝΤ, δηλαδή οι BRICS και οι ΗΠΑ του φίλου τους Ομπάμα.

Ο πολιτικός κόσμος της Γερμανίας που έκανε την μπακάλικη σκέψη ότι αφού θα πλήρωναν πολλά οι τραπεζίτες θα πλήρωνε λιγότερα το γερμανικό κράτος πέτυχε με αυτήν το αντίθετο. Γιατί όλο το τραπεζικό και κάθε άλλο πιστωτικό κεφάλαιο του πλανήτη που κρατούσε ελληνικά ομόλογα και έχασε τα λεφτά του πιστεύοντας ότι η Ευρωζώνη θα μπορούσε να καλύπτει συλλογικά κάθε υπερχρεωμένη χώρα σκέφτηκε ότι θα έχανε πιθανά τα λεφτά του και αν κρατούσε ή αν αγόραζε και οποιοδήποτε ομόλογο κάθε άλλης σχετικά αδύναμης πιστωτικά χώρας της ΕΕ. Το αποτέλεσμα ήταν ότι στον πρώτο μεγάλο τρόμο μετά την επιβολή του PSI ,τρόμο που τον σκόρπισε ο Παπανδρέου τον Οκτώβρη του 2011 με την απειλή του για δημοψήφισμα που ισοδυναμούσε με απειλή για έξοδο από την ΕΖ και με ανοιχτή χρεοκοπία, ανέβηκαν στα ύψη τα επιτόκια των ισπανικών και των ιταλικών ομολόγων και όλη η ΕΖ κινδύνεψε με κατάρρευση. Τότε πιο πολύ από κάθε άλλη φορά οι πάντες γύρισαν προς την Γερμανία και της είπαν: «βγάλε επιτέλους τα ευρωομόλογα για να φτιάξεις ένα μεγάλο πιστωτικό τείχος για την Ευρώπη, ή έστω πλήρωσε τις χώρες που κινδυνεύουν πιο πολύ μέσο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της ΕΚΤ για να τελειώνει αυτή η μετάδοση του ελληνικού χρέους στην Ισπανία και Ιταλία». Η φωτιά αυτή έσβησε με τον δεύτερο τρόπο, όπως αναφέραμε και παραπάνω και ο οποίος ήταν στο βάθος έμμεση χρέωση της Γερμανίας με έκδοση πληθωριστικού Ευρώ. Με λίγα λόγια η επιβολή του PSI σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη υπερχρέωση της Ελλάδας έχει τη δυνατότητα να μεταδώσει ταχύτατα κάθε πιστωτική φωτιά σε όλη την ανασφαλή και πολύ ανοχύρωτη πιστωτικά ΕΕ δηλαδή την αποσταθεροποιεί όσο τίποτα άλλο. Το PSI είναι η βενζίνη της ΕΕ που τη διαχειρίζονται τώρα εκ μέρους της ΕΕ ο Βενιζέλος και ο Παπαδήμος.

Αυτός ήταν ο λόγος που η επιβολή του PSI στη σύνοδο κορυφής στις 21 του Ιούλη του 2011 πέρασε μετά από μια πολύ μακριά και πολύ σκληρή πάλη μέχρι τα όρια της ρήξης ανάμεσα στη Γαλλία και κυρίως την ΕΚΤ που δεν ήθελαν το PSI από τη μια μεριά και στη Γερμανία που το ήθελε από την άλλη. Η Γαλλία είχε το πρόβλημά να έχει τράπεζες πολύ εκτεθειμένες στα ελληνικά ομόλογα αλλά και σε ομόλογα άλλων χωρών του ευρωπαϊκού νότου και θα έχανε πιο πολύ από τη Γερμανία από την αντανάκλαση του PSI σε αυτές. Όσο για την ΕΚΤ και τον Τρισέ αυτοί κατάλαβαν βαθύτερα πόσο αναξιόπιστη θα γινόταν συνολικά η ΕΖ και πως το πρόβλημα θα ξέσπαγε τελικά πάνω στην ΕΚΤ που θα αναγκαζόταν κάποια στιγμή, όπως και ήδη έγινε από την προεδρία Μάριο Ντράγκι να εκδώσει πελώριες ποσότητες από πληθωριστικό Ευρώ. Είναι προς τιμή του Τρισέ που έφτασε να φύγει και να κλείσει πίσω του την πόρτα στην έκτακτη λεγόμενη μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου που την είχε προκαλέσει πάλι ο προβοκάτορας Παπανδρέου στις 6 του Μάη του 11 απειλώντας με χρεοκοπία την ΕΖ αν η Ελλάδα δεν έπαιρνε πρόσθετη ενίσχυση από αυτήν. H οργή του Τρισέ οφειλόταν στην έντονη απαίτηση του Σόϊμπλε να περάσει το PSI για να αντιμετωπιστεί ο οικονομικός εκβιασμός του Παπανδρέου με τον οποίο και ο Σόϊμπλε είχε εξοργιστεί. Οι αντιστάσεις της Γαλλίας και της ΕΚΤ έσπασαν μόνο μετά τις μεγάλες προβοκάτσιες που έστησε το καθεστώς των ρωσόδουλων με την «εθνική αντίσταση» των αναρχοφασιστών, των φαιοκόκκινων «αγανακτισμένων», και της Βουλής στα γεγονότα του Ιούλη πριν τη σύνοδο κορυφής της 21. Τότε πέρασε το PSI αρχικά με λίγο κούρεμα όπως πέρασε και το διευρυμένο ποιοτικά και ποσοτικά EFSF . Αυτό το διευρυμένο EFSF ήταν που πήρε η Γαλλία σαν αντάλλαγμα από τη Γερμανία για να δεχτεί το PSI. Δηλαδή μην ξέροντας τι να κάνουν Μέρκελ και Σαρκοζύ με την Ελλάδα ανταλλάσανε δώρα προς τον Πούτιν.

Τότε στην ανάλυση που κάναμε στην Νέα Ανατολή είχαμε καταλάβει ότι κάποια πολύ βρώμικη παγίδα κρυβόταν πίσω από το PSI και τώρα αρχίζει να φαίνεται το μεγάλο βάρος του ζητήματος. Γράφαμε τότε για αυτό και τον εκπρόσωπο διαπραγματευτή σε αυτό των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων Τσαρλς Νταλάρα: «Αντιπρόσωπος όλων των πιστωτικών γιγάντων της γης που διαπραγματεύτηκε όλα αυτά τα πολύπλοκα και ως τώρα αδιευκρίνιστα με την ΕΚΤ, το EFSF, την Κομισιόν κλπ βρέθηκε ξαφνικά να είναι ένας Τσαρλς Νταλάρα εκπρόσωπος του Institute of International Finance (IIF), που σημαίνει του Παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου. Το μόνο που μαθαίνει κανείς εύκολα γι αυτόν είναι η επιμονή του να δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι ο μεγάλος του στόχος είναι να διευρύνει τους G7 σε G11 με τη Ρωσία, την Κίνα, την Βραζιλία και την Ινδία (χώρες του BRIC) και μάλιστα μόνο με αυτές και με καμιά από τις άλλες μεγάλες σε παραγωγή βιομηχανικές χώρες. Αυτός είναι ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο συναντήθηκε μετά την «νίκη» τις 21 Ιούλη ο Βενιζέλος στο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Δεν ξέρουμε που ακριβώς θα το πάει ο εκπρόσωπος αυτός όλων των πιστωτικών γιγάντων της γης, που ασταμάτητα ξεμαλλιάζονται ανάμεσά τους για την πίτα της χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας στον πλανήτη. Όμως το ότι συνταίριαξε όλους αυτούς σε μια από τις πιο μεγάλες διαπραγματεύσεις τη σύγχρονης ιστορίας σημαίνει ότι ο τύπος (δηλαδή ο Νταλάρα) το λιγότερο τυγχάνει της έγκρισης του άξονα και των ΗΠΑ του Ομπάμα, δηλαδή κυρίως του άξονα. Βεβαίως δεν έσυρε όλες τις τράπεζες από τα μαλλιά κανένας Νταλάρα μόνος του ή επειδή το θέλανε οι υπερδυνάμεις. Η ελληνική χρεοκοπία ανησυχεί βαθιά όλο το δυτικό χρηματιστικό κεφάλαιο γιατί τρέμει μήπως η χρεοκοπία αυτή μεταδοθεί και φτιάξει μια νέα παγκόσμια κρίση. Γι αυτό και όλο αυτό το κεφάλαιο και άμεσα και μέσα από το κέντρο του, που είναι οι ΗΠΑ, πιέζει τη Μέρκελ για ένα μεγάλο πακέτο για την Ελλάδα, για EFSF και για ευρωομόλογα. Πάνω σε αυτούς τους χρηματιστές πατούν οι ρωσόφιλοι Ομπάμα και Κλίντον για να στριμώξουν επιδεικτικά και επίμονα τη Γερμανία εδώ και δύο μήνες για να δεχτεί το μεγάλο πακέτο, το μεγάλο EFSF και τα ευρωομόλογα. Αυτά όλα είναι φυσικά πράγματα από μια άποψη. Όμως αντικειμενικά δεν υπάρχει τίποτα πιο σκοτεινό και ασαφές από την λειτουργία του EFSF, και τίποτα πιο ασαφές και πιο περίπλοκο από το πρόγραμμα που συμφώνησε με αυτό η ΕΖ, το ΙΙF , η ΕΚΤ. Αυτό είναι ιδανικό περιβάλλον για κροκοδείλους που έχουν καλή όραση στη λασποθολούρα. Θέλουμε να πούμε ότι αν οποιαδήποτε μεγάλη διεθνής τράπεζα η ομάδα τραπεζών σε λίγες μέρες αρχίσει να διαφωνεί για τους ασαφείς ακόμα όρους ανταλλαγής ομολόγων (To PSI) ή δηλώνει αδυναμία αφού όλα αυτά είναι εθελοντικά και δεν υπάρχουν καθαρές δεσμεύσεις και σηκωθεί και φύγει ή ο Νταλλάρα πάρει εντολή από κάποιες δυνάμεις του G11 ή χάσει την υπομονή του όλο αυτό το σύστημα θα γίνει ξαφνικά απέραντα ασταθές».

Η ώρα της μεγάλης αστάθειας χάρη στο PSI

Η ώρα γι αυτήν την απέραντη αστάθεια με καταλύτη για μια ακόμα φορά την Ελλάδα νομίζουμε ότι δεν είναι πολύ μακριά. Το PSI είναι πραγματικά πολύ σκοτεινή υπόθεση όχι μόνο γιατί είναι πολύ σκοτεινός ο επικεφαλής του ή το ίδιο το ΙΙF αλλά γιατί είναι από τη φύση της τέτοια. Το IIF δεν είναι ένα όργανο που παίρνει αποφάσεις για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ούτε καν για τους συγκεκριμένους μεγάλους πιστωτές κατόχους των ελληνικών ομολόγων. Είναι απλά ένα Think Tank, ένας μελετητικός, ένας συμβουλευτικός οργανισμός των πιο μεγάλων κυρίως δυτικών και μετά κινέζικων κρατικών τραπεζών που συμμετέχει σε μια «οργανωτική επιτροπή πιστωτών» που πάντα υπάρχει για να κανονίζει τέτοιες διαδικασίες αναδιάρθρωσης χρέους και η οποία αποτελείται από τους μεγαλύτερους πιστωτές του δανειολήπτη, εν προκειμένω της Ελλάδας. Ο ΙΙF με κάποιον άγνωστο τρόπο κανονίστηκε να είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος της «οργανωτικής επιτροπής των πιστωτών» ενώ τόσοι μεγάλοι πιστωτικοί γίγαντες συμμετέχουν σε αυτήν. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που αποτελούν αυτό το όργανο δεν είναι όλοι οι πιστωτές μάλιστα είναι μόνο δύο από τα μεγάλα Hedge Funds και επίσης δεν δεσμεύονται ούτε οι ίδιοι από την πρώτη συμφωνία που θα υπογραφεί, αν υπογραφεί, ανάμεσα στο IIF και την ελληνική κυβέρνηση. Αν πέσει αυτή η υπογραφή θα αρχίσει μια νέα και μακρόσυρτη διαδικασία να μπουν οι περισσότεροι δυνατόν πιστωτές σε αυτό το κούρεμα που θα έχει συμφωνηθεί με τους όρους που θα έχουν συμφωνηθεί. Αν δεν μπουν αρχίζουν νέες διαπραγματεύσεις. Καταλαβαίνει κανείς τι θα γίνει αν συμβεί αυτό.

Ο Βενιζέλος και ο Παπαδήμος κρατώντας τώρα στα χέρια τους το σπίρτο της βενζίνης λένε ήδη ο πρώτος ότι η Ελλάδα δεν θα δεχτεί τελικά το PSI αν δεν μπει σε αυτό το 100% των πιστωτών γιατί μόνο αν μπουν όλοι η Ελλάδα θα μειώσει αρκετά το χρέος της. Με το ίδιο και μεγαλύτερο θράσος ο Παπαδήμος απείλησε όσους δεν μπουν ότι θα τους υποχρεώσει να το κάνουν γιατί αλλιώς θα ενεργοποιήσει ρήτρες συλλογικής δράσης. Ταυτόχρονα και οι δύο πιέζουν τους πιστωτές να μειώσουν κι άλλο το επιτόκιο. Με αυτήν τους την πίεση προκάλεσαν τελευταία μια επίθεση κάποιων πιστωτών στην ΕΚΤ ότι πρέπει και αυτή να κουρέψει τα ελληνικά ομόλογα που δέχτηκε σαν εγγυήσεις για να δανείσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Αν το κάνει θα παραβεί την υποχρέωση της να ενισχύει κράτη απ ευθείας και όχι τράπεζες. Αν δεν τον κάνει θα κάνει αναξιόπιστα τα ευρωπαϊκά ομόλογα γιατί θα σημαίνει ότι υπάρχει κάποιος ανώτερος δανειστής (senior lender) που δεν παθαίνει τίποτα και προηγείται των άλλων που πληρώνουν ακριβά τις χρεοκοπίες. Αυτό το δίλημμα είναι ήδη πολύ αποσταθεροποιητικό για την ΕΚΤ που επιμένει ότι το PSI όπως το λέει και το όνομα είναι για ιδιωτικά κεφάλαια όχι δημόσια. Η ελληνική κυβέρνηση εννοείται ότι πιέζει προς την αντι-ΕΚΤ κατεύθυνση.

Αυτοί δεν μιλάνε έτσι ακάλυπτοι. Σε όλα αυτά έχουν μαζί τους το ΔΝΤ δηλαδή τη Ρωσία που μάλιστα τώρα ξαφνικά ανακάλυψε ότι μόνο αν το επιτόκιο πέσει πολύ η Ελλάδα θα έχει στα 2020 χρέος ίσο με το 120% και μόνο με αυτό το 120% μπορεί να ξεχρεώσει. Πρόκειται για έναν γελοίο ισχυρισμό την ώρα που όλοι αυτοί οι οικονομολόγοι πριν ένα χρόνο καθόλου δεν πρόβλεπαν ότι το ελληνικό χρέος θα εκτινασσόταν στα σημερινά ύψη. Οι μόνοι που θα μπορούσαν κάτι να ξέρουν για το μελλοντικό χρέος είναι οι «προφήτες» του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοΚΚΕ που μπορούν χοντρικά να εκτιμήσουν πόσα έργα θα ακυρώσουν, πόσα εργοστάσια θα κλείσουν, πόσα κρουαζιερόπλοια θα μπλοκάρουν τον επόμενο χρόνο. Αλλά που θα βρουν κι αυτοί πόσα αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηροδρόμους τράπεζες θα αγοράσουν τα ρώσικα και τα κινέζικα αφεντικά τους στο μεταξύ, οπότε κάπως θα ισοφαριστεί η ζημιά;. Όλα αυτά μπορούν να τα υπολογίσουν ακόμα και οι καλύτεροι προφήτες το πολύ για ένα δυο χρόνια. Πως τα υπολόγισε το ΔΝΤ με τόσο απόλυτο τρόπο; Τα υπολόγισε για να σαμποτάρει το PSI. Αυτή την πίεση να εμποδίσει κάθε ανακούφιση του ελληνικού χρέους από άλλες πηγές εκτός από τα ευρωομόλογα και το πληθωριστικό Ευρώ την ασκεί ασφυκτικά η Ρωσία μέσω του ΔΝΤ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ρώσος αντιπρόσωπος στο ΔΝΤ εναντιώθηκε σε κάθε δανειοδότηση από το ΔΝΤ στην Ελλάδα. Πολλοί απόρησαν γιατί το έκανε αυτό τόσο φανερά γράφοντας έναν κακό πόντο για την κοινή γνώμη της Ελλάδας. Το έκανε γιατί με αυτήν την κάλυψη ζήτησε και απόσπασε από τον Τόμσεν την υπόσχεση ότι δεν θα υπογράψει καμιά αποδέσμευση κονδυλίων για την Ελλάδα αν δεν κλείσει το PSI. Από αυτό μπορούμε να υποθέσουμε ότι το PSI δεν προορίζεται να κλείσει ουσιαστικά πριν από το Μάρτη ακόμα και αν κλείσει σε πρώτο γύρο πιο νωρίς. Επίσης πρέπει να πάρουμε υπ όψιν μας κάτι που επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους και από την ΕΕ και από τους πιστωτές και από το ΔΝΤ ότι PSI και δανειακή σύμβαση είναι αλληλένδετα. Χωρίς υπογραφή της δανειακής σύμβασης οι ιδιώτες πιστωτές δεν χαρίζουν το χρέος τους ούτε δανειοδοτούν με χαμηλό επιτόκιο μια χώρα που θα καταρρεύσει εντελώς. Αν πάλι δεν υπογραφεί το PSI η δανειακή σύμβαση δεν έχει προοπτική και νέα κονδύλια πρέπει να βρεθούν για την Ελλάδα.